Spironolacton Aristo

- Konjestif kalp yetmezliği ile ilişkili ödem

- Şiddetli kalp yetmezliği, (NYHA III-IV)

- dirençli hipertansiyon tedavisinde bir adjuvan olarak

- Nefrotik sendrom

- karaciğerin asit ve ödem ile sirozu

- Primer hiperaldosteronizmin teşhisi ve tedavisi (Conn sendromu)

Çocuklar sadece bir çocuk doktorunun rehberliğinde tedavi edilmelidir. Sadece sınırlı pediatrik veriler vardır

- Konjestif kalp yetmezliği

- karaciğerin asit ve ödem ile sirozu

- Kötü huylu asit

- Nefrotik sendrom

- Primer aldosteronizmin teşhisi ve tedavisi.

Çocuklar sadece bir çocuk doktorunun rehberliğinde tedavi edilmelidir. Sadece sınırlı pediatrik veriler vardır.

Posologie

Erwachsene

Die Dosierung sollte individuell abhängig vom Zustand und dem Grad der erforderlichen Diurese bestimmt werden. Dosierung bis zu100 mg täglich können als Einzeldosis oder in geteilten Dosen verabreicht werden.

Ödem bei kongestiver Herzinsuffizienz

Zur Behandlung von ödemen wird eine anfängliche Tagesdosis von 100 mg Spironolacton Aristo in Einzel-oder teildosen empfohlen, die jedoch zwischen 25 und 200 mg täglich liegen kann. Erhaltungsdosis sollte individuell bestimmt werden.

Schwere Herzinsuffizienz (NYHA Klasse III-IV)

Die Behandlung in Verbindung mit der Standardtherapie sollte einmal täglich mit einer Dosis von Spironolacton Aristo 25 mg begonnen werden, wenn serumkalium 5,0 mEq/L und serumkreatinin 2,5 mg/dL (221 µmol/L) beträgt.

Resistente Hypertonie

Die Anfangsdosis für Spironolacton Aristo sollte 25 mg täglich in einer Einzeldosis betragen; die niedrigste wirksame Dosis sollte gefunden werden, sehr allmählich auf eine Dosis von 100 mg täglich oder mehr titrierend.

Nephrotisches Syndrom

Übliche Dosis ist 100-200mg / Tag. Spironolacton Aristo hat sich nicht als entzündungshemmend erwiesen und beeinflusst auch nicht den grundlegenden pathologischen Prozess. Seine Verwendung wird nur empfohlen, wenn Glukokortikoide selbst nicht ausreichend wirksam sind.

Leberzirrhose mit Aszites und ödem

Die Anfangsdosis beträgt 100-200 mg pro Tag, Z. B. basierend auf Dem na+/K+ - Verhältnis. Wenn das ansprechen auf 200 mg Spironolacton Aristo innerhalb der ersten zwei Wochen nicht ausreicht, wird Furosemid zugesetzt und gegebenenfalls die Spironolacton Aristo-Dosis schrittweise auf 400 mg pro Tag erhöht. Die Erhaltungsdosis sollte individuell bestimmt werden.

Diagnose und Behandlung des primären Aldosteronismus

Bei Verdacht auf primären Hyperaldosteronismus wird Spironolacton Aristo in einer Dosis von 100-150 mg, oder bis zu 400 mg täglich verabreicht. Bei schnellem einsetzen einer starken harntreibenden und blutdrucksenkenden Wirkung ist dies ein deutlicher Hinweis auf eine erhöhte aldosteronproduktion. In diesem Fall werden 100-150 mg täglich für 3 - 5 Wochen vor der Operation verabreicht. Wenn eine Operation keine option ist, reicht diese Dosis Häufig aus, um den Blutdruck und die kaliumkonzentration auf einem normalen Niveau zu halten. In Ausnahmefällen sind höhere Dosen erforderlich, aber die niedrigstmögliche Dosierung sollte gefunden werden.

Pädiatrische population

Die anfängliche Tagesdosis sollte 1-3 mg Spironolacton Aristo pro Kilogramm Körpergewicht in geteilten Dosen. Die Dosierung sollte auf der Grundlage der Reaktion und Toleranz angepasst werden. Die Tablette kann gemahlen oder zerkleinert und dann in Wasser suspendiert werden, um die Einnahme zu erleichtern.

Kinder sollten nur unter Anleitung eines Kinderarztes behandelt werden. Es liegen nur begrenzte Pädiatrische Daten vor.

Ältere Menschen

Es wird empfohlen, die Behandlung mit der niedrigstmöglichen Dosis zu beginnen und dann mit höheren Dosen zu Titrieren, bis die optimale Wirkung erreicht ist. Vorsicht ist geboten, insbesondere bei Nierenfunktionsstörungen.

Art der Anwendung

Die Tabletten sollten zu den Mahlzeiten eingenommen werden. Tägliche Dosierungen von mehr als 100 mg sollten in mehreren geteilten Dosen verabreicht werden.

Posologie

Erwachsene

Kongestive Herzinsuffizienz mit ödem

Zur Behandlung von ödemen wird eine anfängliche Tagesdosis von 100 mg Spironolacton in Einzel-oder teildosen empfohlen, die jedoch zwischen 25 mg und 200 mg täglich liegen kann. Erhaltungsdosis sollte individuell bestimmt werden.

Schwere Herzinsuffizienz (New York Heart Association Class III-IV)

Leberzirrhose mit Aszites und ödem

Wenn Urin Na₊ / K₊ Verhältnis größer als 1,0 ist, 100 mg / Tag. Wenn das Verhältnis weniger als 1,0 beträgt, 200 mg/Tag bis 400 mg / Tag. Die Erhaltungsdosis sollte individuell bestimmt werden.

Bösartiger Aszites

Anfangsdosis in der Regel 100 mg/Tag bis 200 mg / Tag. In schweren Fällen kann die Dosierung schrittweise auf 400 mg/Tag erhöht werden. Wenn das ödem kontrolliert wird, sollte die Erhaltungsdosis individuell bestimmt werden.

Nephrotisches Syndrom

Übliche Dosis 100 mg/Tag bis 200 mg / Tag. Es wurde nicht gezeigt, dass Spironolacton entzündungshemmend ist oder den grundlegenden pathologischen Prozess beeinflusst. Seine Verwendung wird nur empfohlen, wenn Glukokortikoide selbst nicht ausreichend wirksam sind.

Diagnose und Behandlung des primären Aldosteronismus

Aldacton kann als erste diagnostische Maßnahme angewendet werden, um vermutliche Hinweise auf primären Hyperaldosteronismus zu liefern, während Patienten eine normale Diät einhalten.

Langer test: Aldacton wird 3 bis 4 Wochen lang in einer Tagesdosis von 400 mg verabreicht. Die Korrektur von Hypokaliämie und Hypertonie liefert vermutliche Beweise für die Diagnose eines primären Hyperaldosteronismus.

Kurztest: Aldacton wird 4 Tage lang in einer Tagesdosis von 400 mg verabreicht. Wenn das serumkalium während der Verabreichung von Aldacton ansteigt, aber abfällt, wenn Aldacton abgesetzt wird, sollte eine vermutliche Diagnose eines primären Hyperaldosteronismus in Betracht gezogen werden.

Nachdem die Diagnose eines Hyperaldosteronismus durch definitivere Testverfahren gestellt wurde, kann Aldacton in Dosen von 100 mg bis 400 mg täglich zur Vorbereitung auf die Operation verabreicht werden. Bei Patienten, die für eine Operation als ungeeignet gelten, kann Aldacton für eine langfristige Erhaltungstherapie in der für den einzelnen Patienten festgelegten niedrigsten wirksamen Dosierung angewendet werden.

Ältere

Es wird empfohlen, die Behandlung mit der niedrigsten Dosis zu beginnen und nach Bedarf nach oben zu Titrieren, um den maximalen nutzen zu erzielen. Vorsicht ist geboten bei schweren Leber - und Nierenfunktionsstörungen, die den arzneimittelstoffwechsel und die Ausscheidung verändern können.

Pädiatrische population

Die anfängliche Tagesdosis sollte 1-3 mg Spironolacton pro Kilogramm Körpergewicht in geteilten Dosen. Die Dosierung sollte auf der Grundlage der Reaktion und Toleranz angepasst werden.

Kinder sollten nur unter Anleitung eines Kinderarztes behandelt werden. Es liegen nur begrenzte Pädiatrische Daten vor.

Art der Anwendung

Die Verabreichung von Aldacton einmal täglich zu einer Mahlzeit wird empfohlen.

- Şiddetli böbrek yetmezliği (1.73 m'de dakikada <30 mL eGFR₂), akut veya ilerleyici böbrek hastalığı (bunun anüri ile ilişkili olup olmadığına bakılmaksızın)

- Hiponatremi

- Başlatıldığında hiperkalemi (serum potasyum seviyesi> 5.0 mmol / L)

- Anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) - inhibitörler ve anjiyotensin reseptör bloker (ARB) kombinasyonu ile potasyum tutucu diüretiklerin (eplerenon dahil) veya potasyum takviyelerinin veya çift RAAS blokajının eşzamanlı kullanımı

Spironolakton Aristo, orta ila şiddetli böbrek yetmezliği olan pediatrik hastalarda kontrendikedir.

Spironolakton yetişkinlerde ve pediatrik hastalarda aşağıdakilerle kontrendikedir:

- akut böbrek yetmezliği, önemli böbrek yetmezliği, anüri

- Addison hastalığı

- hiperkalemi

-

- eplerenon veya diğer potasyum tasarrufu sağlayan diüretiklerin eşzamanlı kullanımı.

Spironolakton, orta ila şiddetli böbrek yetmezliği olan pediatrik hastalarda kontrendikedir.

Aldakton, diğer potasyum koruyucu diüretiklerle aynı anda uygulanmamalıdır ve hiperkalemi neden olabileceğinden potasyum takviyeleri aldakton ile rutin olarak uygulanmamalıdır.

Sıvı ve elektrolit dengesi

Spironolacton Aristo ile uzun süreli tedavi sırasında, özellikle yaşlılarda sıvı ve elektrolit durumu düzenli olarak izlenmelidir. Spironolacton Aristo önerilmez, spironolakton aristo tedavisi sırasında plazmada potasyum seviyesi artar ve şiddetli böbrek yetmezliğinde kontrendikedir, şiddetli hiperkalemi oluşabilir, Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda, potasyum preparatları ile aynı anda tedavi edilir, kalp durması (bazen ölümcül) yol gösterebilir.

Hiperkalemiye parestezi, halsizlik, hafif felç veya kas krampları eşlik edebilir ve klinik olarak hipokalemiden ayırt edilmesi zordur. EKG değişiklikleri, hiperkalemiye her zaman anormal bir EKG eşlik etmese de, rahatsız bir potasyum dengesinin ilk işareti olabilir

Triyamtere ve amilorid gibi güçlü potasyum tutucu diüretiklerle kombinasyon, hiperkalemiyi önlemek için kontrendikedir ve ek potasyumun uygulanmasına dikkat edilmelidir

Böbrek fonksiyon bozukluğu

Diyabetik mikroalbüminüri dahil böbrek yetmezliği olan hastalarda potasyum seviyeleri düzenli olarak izlenmelidir. Böbrek fonksiyonunun azalması ile hiperkalemi riski artar. Bu nedenle, bu hastalar dikkatle tedavi edilmelidir.

Şiddetli karaciğer yetmezliği

Karaciğer koması riski nedeniyle karaciğer hastalığı olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

Kanserojenite

Hayvan çalışmaları, spironolakton aristo'nun yüksek dozlarda ve uzun süreli kullanımdan sonra tümörlere neden olduğunu göstermiştir. Bu verilerin klinik kullanım için önemi belirsizdir. Bununla birlikte, erkeklerde spironolakton aristo'nun uzun süreli kullanımına başlamadan önce tedavinin faydaları olası uzun süreli hasara karşı tartılmalıdır.

Laktoz

Bu ilaç laktoz içerir. Galaktoz intoleransı, Lapp laktaz eksikliği veya glikoz-galaktoz malabsorpsiyonu ile nadir kalıtsal problemleri olan hastalar bu ilacı almamalıdır.

Pediatrik popülasyon

Hiperkalemi riski nedeniyle hafif böbrek yetmezliği olan hipertansif pediatrik hastalarda potasyum tutucu diüretikler dikkatle kullanılmalıdır..

Spironolakton aristo ile hiperkalemiye neden olduğu bilinen ilaçların birlikte kullanılması ciddi hiperkalemiye yol açabilir.

Sıvı ve elektrolit dengesi

Önemli böbrek ve karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda sıvı ve elektrolit durumu, özellikle yaşlılarda düzenli olarak izlenmelidir.

Hiperkalemi, böbrek yetmezliği veya aşırı potasyum alımı olan hastalarda ortaya çıkabilir ve ölümcül olabilecek kalp düzensizliklerine neden olabilir. Hiperkalemi gelişirse, aldakton kesilmeli ve serum potasyumunu normale düşürmek için aktif önlemler alınmalıdır.

Normal olarak hiperkalemi ile ilişkili olan geri dönüşümlü hiperkloremik metabolik asidoz, normal böbrek fonksiyonu olsa bile dekompanse sirozlu bazı hastalarda bildirilmiştir.

Aldaktonun diğer potasyum tutucu diüretikler, anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) ile birlikte kullanımı - inhibitörler, steroidal olmayan antienflamatuar ilaçlar, anjiyotensin II antagonistleri, aldosteron blokerleri, heparin, düşük moleküler ağırlıklı heparin veya hiperkalemiye neden olduğu bilinen diğer ilaçlar veya durumlar .

Üre

Aldacton tedavisi ile birlikte, özellikle böbrek yetmezliği ile birlikte kan üresinde geri dönüşümlü bir artış bildirilmiştir.

Şiddetli kalp yetmezliği olan hastalarda hiperkalemi

Hiperkalemi ölümcül olabilir. Spironolakton alan ciddi kalp yetmezliği olan hastalarda serum potasyumunu izlemek ve yönetmek önemlidir. Diğer potasyum koruyucu diüretikleri kullanmaktan kaçının. Serum potasyum> 3.5 mEq / L olan hastalarda oral potasyum takviyelerinden kaçının. Potasyum ve kreatinin için önerilen izleme, spironolakton dozunun başlamasından veya artmasından 1 hafta sonradır, ilk 3 ay için aylık, daha sonra bir yıl için üç ayda bir ve daha sonra her 6 ayda bir. Serum potasyum> 5 mEq / L veya serum kreatinin> 4 mg / dL için tedaviyi durdurun veya kesin .

Pediatrik popülasyon

Hiperkalemi riski nedeniyle hafif böbrek yetmezliği olan hipertansif pediatrik hastalarda potasyum tutucu diüretikler dikkatle kullanılmalıdır..

sürüş yeteneği hakkında veri yoktur. Baş dönmesi, konfüzyon ve baş ağrısı gibi olumsuz etkiler ortaya çıkabilir. Bu istenmeyen etkilerin olası oluşumu, araç kullanırken veya makine kullanırken dikkate alınmalıdır.

Bazı hastalarda somnolans ve baş dönmesi bildirilmiştir. İlk tedaviye yanıt belirlenene kadar araç kullanırken veya makine kullanırken dikkatli olunmalıdır.

İstenmeyen etkiler tedavinin dozuna ve süresine bağlıdır.

En sık görülen yan etkiler hiperkalemi (% 9), üreme sistemi ve jinekomasti dahil meme bozukluklarıdır ve hastaların% 13'ünde (100 mg'dan az) bildirilmiştir.)

Yaygın:Hiponatremi (özellikle tiazid diüretikleri ile kombine yoğun tedavi sırasında), (1) şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda hiperkalemi, (2) ACE inhibitörleri veya potasyum klorür ile tedavi edilen hastalar, (3) yaşlılar ve (4) diyabetliler

Nadiren: Karaciğer problemleri olan hastalarda kanın asit içeriği (azidoz)

Nadiren: Dokudaki yetersiz sıvı (dehidrasyon), porfiri, kan ve idrardaki azot seviyesinde geçici artış, hiperürisemi (predispoze edilen hastalarda gutlara yol açabilir)

Bilinmiyor: Böbrek fonksiyonu normal olsa bile karaciğerde dekompanse sirozu olan bazı hastalarda, genellikle hiperkalemi eşliğinde geri dönüşümlü hiperkloremik metabolik asidoz bildirilmiştir.

Psikiyatrik bozukluklar

Olağandışı: Karışıklık

Sinir sistemi bozuklukları

Çok yaygın: Baş ağrısı

Yaygın: Sirkozlu hastalarda zayıflık, uyuşukluk (parestezi)

Nadiren: Felç, hiperkalemiye bağlı uzuvların paraplejisi

Bilinmiyor: Baş dönmesi, ataksi

Vasküler hastalıklar

Çok nadir: Damar duvarlarının iltihabı (vaskülit)

Bilinmiyor: hafif hipotansiyon

Gastrointestinal hastalıklar

Çok yaygın: Sindirim bozuklukları, ishal

Yaygın: mide bulantısı ve kusma

Çok nadir: Mide iltihabı, mide ülseri, bağırsaklardan kanama, kramplar

Karaciğer ve biliyer hastalıklar

Çok nadir: hepatit

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın olmayan: Döküntü, ürtiker, eritem, kloazma, kaşıntı, döküntü

Çok nadir: Alopesi, egzama, eritem, hipertrikoz

Bilinmiyor: Stevens-Johnson sendromu (SJS), toksik epidermal nekroliz (TEN), eozinofili ile ilaç döküntüsü ve sistemik semptomlar (DRESS), pemihigoid

Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusu hastalıkları

Yaygın olmayan: Kas krampları, bacak krampları

Çok nadir: sistemik lupus eritematozus (SLE), osteomalazi

Böbrek ve idrar hastalıkları

Yaygın olmayan: serum kreatinin düzeylerinde artış

Çok nadir: akut böbrek yetmezliği

Genital organlar ve meme bezi hastalıkları

Çok yaygın: Erkekler: azalmış libido, erektil disfonksiyon, iktidarsızlık, meme bezlerinin genişlemesi (jinekomasti);

Kadınlar: meme bozuklukları, meme hassasiyeti, adet bozuklukları, ses derinleşmesi (çoğu durumda geri döndürülemez)

Yaygın: Kadınlar: Vajinal sekresyonlardaki değişiklikler, libido azalması, dönem eksikliği (amenore), menopoz sonrası kanama

Uygulama bölgesindeki genel bozukluklar ve durumlar

Çok yaygın: Yorgunluk, uyuşukluk

Yaygın: Rahatsız olmak

Şüpheli yan etkilerin bildirilmesi

İlacın onaylanmasından sonra şüpheli yan etkileri bildirmek önemlidir. İlacın fayda-risk dengesinin sürekli izlenmesini sağlar. Sağlık uzmanlarından şüpheli yan etkileri olması istenir

Sarı kart şeması

Web sitesi: www.mhra.gov.uk/yellowcard.

Jinekomasti, spironolakton kullanımı ile birlikte gelişebilir. Gelişimin hem dozaj hem de tedavi süresi ile ilişkili olduğu görülmektedir ve genellikle ilaç kesildiğinde geri dönüşümlüdür. Nadir durumlarda, meme büyütme devam edebilir.

Spironolakton tedavisi ile aşağıdaki advers olaylar bildirilmiştir:

Uygulama bölgesindeki genel bozukluklar ve durumlar: İyi olmak

iyi huylu, malign ve belirtilmemiş neoplazi (kistler ve polipler dahil): iyi huylu meme neoplazisi

Gastrointestinal hastalıklar: gastrointestinal hastalıklar, bulantı

Kan ve lenfatik sistem bozuklukları: Lökopeni (agranülositoz dahil), trombositopeni

Hepatobiliyer hastalıklar: Karaciğer fonksiyonu anormal

Metabolizma ve beslenme bozuklukları: Elektrolit bozuklukları, hiperkalemi

Kas-iskelet sistemi hastalıkları: bacak krampları

Sinir sistemi bozuklukları: Baş dönmesi

Psikiyatrik bozukluklar: Libido değişiklikleri, karışıklık

Üreme sistemi ve meme hastalıkları: Adet bozuklukları, göğüs ağrısı

Deri ve deri altı doku hastalıkları : Stevens-Johnson sendromu (SJS), toksik epidermal nekroliz (TEN), eozinofili ile ilaç döküntüsü ve sistemik semptomlar (DRESS), alopesi, hipertrikoz, kaşıntı, döküntü, ürtiker, pemfigoid

Böbrek ve idrar hastalıkları: akut böbrek yetmezliği

Şüpheli yan etkilerin bildirilmesi

İlacın onaylanmasından sonra şüpheli yan etkileri bildirmek önemlidir. İlacın fayda-risk dengesinin sürekli izlenmesini sağlar.

Sağlık uzmanlarından şüpheli yan etkileri www.mhra.gov.uk/yellowcard adresindeki Sarı Kart sistemi aracılığıyla bildirmeleri veya Google Play veya Apple App Store'da MHRA Sarı Kart aramaları istenir.

Doz aşımı, mide bulantısı ve kusma şeklinde ve (daha nadiren) uyuşukluk, konfüzyon, döküntü veya ishal yoluyla kendini gösterebilir.

İnfertilite çok yüksek dozlarda (450 mg / gün) de ortaya çıkabilir.

Hiponatremi veya hiperkalemi indüklenebilir, ancak bu etkilerin akut bir aşırı doz ile ilişkili olması olası değildir. Hiperkalemi belirtileri kendilerini parestezi, halsizlik, sarkma felci veya kas krampları olarak gösterebilir ve klinik olarak hipokalemiden ayırt edilmesi zordur. Elektrokardiyografik değişiklikler potasyum bozukluklarının en erken spesifik belirtileridir. Spesifik bir antidot tanımlanmadı. İlaç geri çekildikten sonra bir iyileşme beklenebilir.

Elektrolit dengesi bozuklukları ve dehidrasyon meydana gelirse, tedavi semptomatik ve destekleyicidir ve sıvıların ve elektrolitlerin değiştirilmesini içerebilir. Hiperkalemide potasyum alımını azaltın, potasyuma neden olan diüretikleri, düzenli insülin veya oral iyon değişim reçineleri ile intravenöz glikozu uygulayın.

Akut doz aşımı uyuşukluk, zihinsel karışıklık, bulantı, kusma, baş dönmesi veya ishale neden olabilir. Hiponatremi veya hiperkalemi indüklenebilir, ancak bu etkilerin akut bir aşırı doz ile ilişkili olması olası değildir. Hiperkalemi belirtileri kendilerini parestezi, halsizlik, sarkma felci veya kas krampları olarak gösterebilir ve klinik olarak hipokalemiden ayırt edilmesi zordur. Elektrokardiyografik değişiklikler potasyum bozukluklarının en erken spesifik belirtileridir. Spesifik bir antidot tanımlanmadı. İlaç geri çekildikten sonra bir iyileşme beklenebilir. Sıvı ve elektrolit değişimi dahil genel destekleyici önlemler uygun olabilir. Hiperkalemide potasyum alımını azaltın, potasyuma neden olan diüretikleri, düzenli insülin veya oral iyon değişim reçineleri ile intravenöz glikozu uygulayın.

Farmakoterapötik grup: kardiyovasküler sistem, diüretikler, potasyum tutucu diüretikler, aldosteron antagonisti.

ATC kodu: C03DA01

Spironolakton Aristo, böbreği ve adrenal bezleri etkiler (böbrek tübüllerinde aldosteronun antagonisti olarak ve yüksek konsantrasyonlarda aldosteron sentezinin inhibitörü olarak).

Spironolakton Aristo, idrarda sodyum atılımını artırarak ödem veya asitli hastalarda diürezi destekler. Tiazid diüretiklerinden kaynaklanan potasyum kaybı azalır. Kademeli ve uzun süreli bir etkisi vardır.

Spironolacton Aristo'nun kan basıncını düşürücü etkisi su ve tuz eksikliğinden kaynaklanmaktadır.

Şiddetli kalp yetmezliği: YARIŞLAR

Randomize Aldakton Değerlendirme Çalışması (RASSELGERÄUSCHE) çok uluslu biriydi, ejeksiyon fraksiyonu â ‰ ¤% 35 olan 1663 hastada çift kör çalışma, New York Kalp Derneği'nin tarihi (NYHA) - 6 ay içinde kalp yetmezliğinin IV. Sınıfı, ve randomizasyon sırasında Sınıf III-IV kalp yetmezliği. Tüm hastalar aşındırıcı bir diüretik aldı,% 97'si bir ACE inhibitörü ve% 78 digoksin aldı (bu çalışma sırasında beta blokerler genellikle kalp yetmezliğini tedavi etmek için kullanılmadı ve sadece% 15'i bir beta bloker ile tedavi edildi). Başlangıç serum kreatinin> 2.5 mg / dL veya yakın zamanda% 25 artış veya> 5.0 mEq / L basisserum potasyumlu hastalar hariç tutuldu. Hastalar günde bir kez oral yoldan 25 mg veya plasebo ile randomize 1: 1 spironolakton aristo idi. Günde bir kez 25 mg tolere eden hastalar, klinik olarak belirtildiği gibi dozlarını günde bir kez 50 mg'a çıkarmışlardır. Günde bir kez 25 mg tolere edemeyen hastalarda, doz her gün 25 mg'a düşürüldü. KANATLI MALLARIN YETİŞTİRİLMESİ için birincil son nokta ölüm zamanıdır. RALES, planlanan bir ara analizde belirlenen önemli bir mortalite avantajı nedeniyle ortalama 24 aylık bir takipten sonra erken sona erdi. Spironolakton Aristo, plasebo ile karşılaştırıldığında ölüm riskini azalttı (ölüm Spironolacton Aristo 284/841 (% 35); plasebo 386/822 (% 46); Risk azaltma% 30;% 95 güven aralığı% 18 ila% 40; p <0.001). Spironolacton Aristo ayrıca kalp ölümü riskini, özellikle de ani ölüm ve ilerleyici kalp yetmezliğinden ölüm ve kalp nedenleri için hastaneye yatış riskini önemli ölçüde azalttı.

Pediatrik popülasyon

Çocuklarda spironolakton aristo ile ilgili klinik çalışmalardan önemli bilgiler eksiktir. Bu birkaç faktöre bağlıdır: pediatrik popülasyonda yapılan az sayıda çalışma, diğer aktif maddelerle kombinasyon halinde spironolakton aristo kullanımı, her çalışmada değerlendirilen az sayıda hasta ve incelenen çeşitli endikasyonlar. Pediatri için dozaj önerileri, bilimsel literatürde belgelenen klinik deneyime ve vaka çalışmalarına dayanmaktadır.

Farmakoterapötik grup: potasyum tasarrufu sağlayan ajanlar, ATC kodu C03DA01

Etki mekanizması

Rekabetçi bir aldosteron antagonisti olarak spironolakton sodyum atılımını arttırır ve aynı zamanda distal böbrek tübülündeki potasyum kaybını azaltır. Kademeli ve uzun süreli bir etkisi vardır.

Klinik etkililik ve güvenlik

Şiddetli kalp yetmezliği

RANDES,% 35'lik bir ejeksiyon fraksiyonu, 6 ay içinde sınıf IV'ün NYHA kalp yetmezliği ve randomizasyon sırasında sınıf III-IV'ün kalp yetmezliği olan 1663 hastada çok uluslu bir çift kör çalışmadır. Tüm hastalar aşındırıcı bir diüretik aldı,% 97'si bir ACE inhibitörü ve% 78 digoksin aldı (bu çalışma sırasında, b-blokerler genellikle kalp yetmezliğini tedavi etmek için kullanılmadı ve sadece% 15'i bir b-bloker ile tedavi edildi). Başlangıç serum kreatinin> 2.5 mg / dL veya yakın zamanda% 25 artış veya> 5.0 mEq / L basisserum potasyumlu hastalar hariç tutuldu. Hastalar günde bir kez oral yoldan 25 mg veya plasebo ile randomize 1: 1 spironolakton idi. Günde bir kez 25 mg tolere eden hastalar, klinik olarak belirtildiği gibi dozlarını günde bir kez 50 mg'a çıkarmışlardır. Günde bir kez 25 mg tolere edemeyen hastalarda, doz her gün 25 mg'a düşürüldü. KANATLI MALLARIN YETİŞTİRİLMESİ için birincil son nokta ölüm zamanıdır. RALES, planlanan bir ara analizde tespit edilen önemli mortalite yararları nedeniyle ortalama 24 aylık bir takipten sonra erken sona erdi. Spironolakton, plasebo ile karşılaştırıldığında ölüm riskini% 30 azaltmıştır (p <0.001;% 95 - güven aralığı% 18 -% 40). Spironolakton ayrıca kalp ölümü riskini, özellikle de ani ölüm ve ilerleyici kalp yetmezliğinden ölüm ve kalp nedenleri için hastaneye yatma riskini önemli ölçüde azaltmıştır. NYHA sınıfındaki değişiklikler spironolakton ile daha ucuzdu. Spironolakton ile tedavi edilen erkeklerin% 10'unda plasebo grubundaki erkeklerin% 1'ine kıyasla jinekomasti veya göğüs ağrısı görülmüştür (p <0.001). Şiddetli hiperkalemi insidansı her iki hasta grubunda da düşüktü.

Pediatrik popülasyon

Çocuklarda spironolakton üzerine yapılan klinik çalışmalardan önemli bilgiler eksiktir. Bu birkaç faktöre bağlıdır: pediatrik popülasyonda yapılan az sayıda çalışma, diğer aktif maddelerle kombinasyon halinde spironolakton kullanımı, her çalışmada değerlendirilen az sayıda hasta ve incelenen çeşitli endikasyonlar. Pediatri için dozaj önerileri, bilimsel literatürde belgelenen klinik deneyime ve vaka çalışmalarına dayanmaktadır.

Emilim

Spironolakton aristo'nun yaklaşık% 70'i oral uygulamadan sonra emilir. Spironolacton Aristo'nun biyoyararlanımı yiyecekle birlikte alındığında artırılabilir. Bununla birlikte, bu etkinin klinik önemi tamamen açık değildir. Hızlı olmayan sağlıklı gönüllülerde 15 gün boyunca günde 100 mg spironolakton aristo uygulandıktan sonra, spironolakton aristo için pik plazma konsantrasyonlarına (tmax), pik plazma konsantrasyonlarına (Cmax) ve eliminasyon yarılanma ömrüne (t1 / 2) kadar geçen süre 2.6 saattir., 80ng / ml ve yaklaşık 1.4 saat., sırasıyla. 7 - alfa - (timetil) spironolakton aristo ve canrenon metabolitleri sahtekarlığı için tmax 3.2 saat. ve 4.3 saat., Cmax 391 ng / ml ve 181 ng / ml ve t1 / 2 13.8 saat idi.. ve 16.5 saat b..

Dağıtım

Hem spironolakton aristo hem de canrenon plazma proteinlerine% 90'dan fazla bağlanır.

Biyotransformasyon

Spironolakton Aristo büyük ölçüde aktif metabolitlere metabolize olur: timetil spironolakton aristo ve canrenon dahil.

Eliminasyon

Spironolakton aristo'nun plazma yarılanma ömrü yaklaşık 1.5 saat, 7-timetil-spironolakton aristo yaklaşık 9-12 saat ve kanrenonun 10-35 saattir. Metabolitlerin eliminasyonu esas olarak idrarda ve dışkıda safra atılımı ile ikincil olarak gerçekleşir. Tek bir spironolakton aristo dozunun böbrek etkisi 7 saat sonra zirveye ulaşır ve aktivite en az 24 saat devam eder

Pediatrik popülasyon

Pediatrik popülasyonda kullanım için farmakokinetik veri mevcut değildir. Pediatri için dozaj önerileri, bilimsel literatürde belgelenen klinik deneyime ve vaka çalışmalarına dayanmaktadır.

Spironolakton oral olarak iyi emilir ve esas olarak aktif metabolitlere metabolize edilir: kükürt içeren metabolitler (% 80) ve kısmen kanrenon (% 20). Spironolaktonun plazma yarılanma ömrü kısa olmasına rağmen (1.3 saat), aktif metabolitlerin yarılanma ömrü daha uzundur (2.8 ila 11.2 saat). Metabolitlerin eliminasyonu esas olarak idrarda ve dışkıda safra atılımı ile ikincil olarak gerçekleşir.

Hızlı olmayan sağlıklı gönüllülerde 15 gün boyunca günde 100 mg spironolakton uygulandıktan sonra, plazma konsantrasyonuna ulaşma süresi (t_Maks), pik plazma konsantrasyonu (C_Maks) ve eliminasyon yarılanma ömrü (t_1/2) spironolakton için 2.6 saat., 80 ng / ml ve yakl. 7-alfa - (timetil) spironolakton ve canrenon metabolit sahtekarlığı için t_Maks 3.2 saat. ve 4.3 saat., C_Maks 391 ng / ml ve 181 ng / ml ve t idi_1/2 13.8 saat idi. ve 16.5 saat., sırasıyla.

Tek bir spironolakton dozunun renal etkisi 7 saat sonra zirveye ulaşır ve aktivite en az 24 saat devam eder.

Pediatrik popülasyon

Pediatrik popülasyonda kullanım için farmakokinetik veri mevcut değildir. Pediatri için dozaj önerileri, bilimsel literatürde belgelenen klinik deneyime ve vaka çalışmalarına dayanmaktadır.

Klinik öncesi veriler, bu SmPC'nin diğer bölümlerinde daha önce belirtilenlere ilgili bilgi eklemez

Spironolacton Aristo'nun uzun süre yüksek dozlarda uygulandığında sıçanlarda olduğu gösterilmiştir. Bu bulguların klinik kullanım için önemi bilinmemektedir.

Üreme toksisitesi çalışmaları, konjenital anormallik riskinin artmadığını göstermiştir, ancak genç sıçanlarda ANTIANDROGEN, erkek genital gelişimi üzerindeki olası olumsuz etkiler hakkında endişeler yaratmıştır. İnsanlarda bu olası yan etkilerin bir teyidi yoktur.

Kanserojenite

Spironolaktonun uzun süre yüksek dozlarda uygulandığında sıçanlarda tümörlere neden olduğu gösterilmiştir. Bu bulguların klinik kullanım için önemi kesin değildir. Bununla birlikte, genç hastalarda spironolaktonun uzun süreli kullanımı, yararların ve potansiyel risklerin dikkatle değerlendirilmesini gerektirir. Spironolakton veya metabolitleri plasenta bariyerini aşabilir. Spironolakton ile erkek sıçan fetüsünde dişileşme gözlenmiştir. Hamile kadınlarda aldakton kullanımı, beklenen kullanımın anne ve fetus için olası tehlikelere karşı tartılmasını gerektirir.

Uygulanamaz.

Uygulanamaz.

Kullanılmayan herhangi bir ilaç veya atık yerel gerekliliklere göre atılmalıdır.

Özel imha gerekliliği yoktur.

kullanılmayan ilaç veya atık malzeme yerel gerekliliklere göre atılmalıdır.