Orvirem

Orvirem (rimantadin), yetişkinlerde (17 yaş ve üstü) çeşitli influenza A virüsü suşlarının neden olduğu hastalığın profilaksisi ve tedavisi için endikedir.

Orvirem (rimantadin), çocuklarda (1 ila 16 yaş) influenza A virüsüne karşı profilaksi için endikedir.

Profilaksi

Çocukların kontrollü çalışmalarında (1 ila 16 yaş arası) sağlıklı yetişkinler (17 yaş ve üstü) ve yaşlı hastalar (65 yaş ve üstü) Orvirem (rimantadin) çeşitli influenza A virüsü suşlarının neden olduğu enfeksiyon belirtilerini ve semptomlarını önlemede güvenli ve etkili olduğu gösterilmiştir. Orvirem (rimantadin) influenza A enfeksiyonuna konakçı bağışıklık tepkisini tamamen önlemediğinden, bu ilacı alan bireyler hala doğal hastalık veya aşılamaya karşı bağışıklık tepkileri geliştirebilir ve daha sonra antijenik olarak ilişkili virüslere maruz kaldıklarında korunabilir. Bir grip salgını sırasında aşılamadan sonra, antikor yanıtı geliştirmek için gereken 2 ila 4 haftalık süre boyunca Orvirem (rimantadin) profilaksisi düşünülmelidir. Bununla birlikte, Orvirem (rimantadin) profilaksisinin güvenliği ve etkinliği 6 haftadan uzun süredir gösterilmemiştir.

Tedavi

Toplulukta bilinen veya şüphelenilen influenza A enfeksiyonu sırasında influenza benzeri bir hastalık geliştiren yetişkinler (17 yaş ve üstü) için Orvirem (rimantadin) tedavisi düşünülmelidir. İnfluenza A virüs suşlarının neden olduğu enfeksiyon belirtileri ve semptomlarının başlamasından sonraki 48 saat içinde uygulandığında, Orvirem'in (rimantadin) ateş süresini ve sistemik semptomları azalttığı gösterilmiştir.

Orvirem (rimantadin) ile tedaviye veya profilaksiye başlamadan önce aşağıdaki noktalar dikkate alınmalıdır:

• Orvirem (rimantadin), Bağışıklama Uygulamaları Hastalık Kontrol ve Önleme Danışma Komitesi tarafından önerildiği üzere, yıllık bazda erken aşılamanın yerini tutmaz.
• Grip virüsleri zamanla değişir. Direnç mutasyonlarının ortaya çıkması ilaç etkinliğini azaltabilir. Diğer faktörler (örneğin, viral virülanstaki değişiklikler) antiviral ilaçların klinik yararını da azaltabilir. Reçete yazanlar, Orvirem (rimantadin) kullanılıp kullanılmayacağına karar verirken influenza ilacı duyarlılık modelleri ve tedavi etkileri hakkında mevcut bilgileri dikkate almalıdır.

Yetişkinlerde ve Çocuklarda Profilaksi için

Yetişkinler (17 yaş ve üstü)

Önerilen yetişkin Orvirem dozu (rimantadin) günde iki kez 100 mg'dır. Çalışma süreleri yetişkin ve yaşlı hastalarda 11 gün ile 6 hafta arasında değişmektedir. Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu, şiddetli böbrek yetmezliği (CrCl 5 ila 29 mL / dak) veya böbrek yetmezliği (CrCI ≤ 10 mL / dak) olan hastalarda ve yaşlı bakımevlerinde günde 100 mg'a kadar bir doz azaltılması önerilir. Çoklu dozlama sırasında rimantadin metabolitlerinin birikme potansiyeli nedeniyle, karaciğer veya böbrek yetmezliği olan hastalar olumsuz etkiler açısından izlenmelidir.

Çocuklar (1 ila 16 yaş arası)

• Pediatrik hastalarda çalışma süreleri 5 hafta ile 6 hafta arasında değişmektedir.
• 1 ila 9 yaş arası çocuklarda Orvirem (rimantadin) günde bir kez 5 mg / kg'lık bir dozda, ancak 150 mg'ı aşmayan bir dozda uygulanmalıdır.
• 10 ila 16 yaş arası çocuklar için yetişkin dozunu kullanın.

(Görmek Orvirem (rimantadin) Tabletlerden Oral Süspansiyonun Bileşilmesi İçin Talimatlar çocuklara ve tabletleri yutmakta zorluk çeken hastalara uygulama için oral bir süspansiyon hazırlamak).

Çocuklar (Doğum 11 aya kadar)

1 yaşından küçük pediatrik hastalarda influenza profilaksisi için Orvirem'in (rimantadin) güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir.

Yetişkinlerde Tedavi İçin

Yetişkinler (17 yaş ve üstü)

Önerilen yetişkin Orvirem dozu (rimantadin) 7 gün boyunca günde iki kez 100 mg'dır. Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu, şiddetli böbrek yetmezliği (CrCl 5 ila 29 mL / dak) veya böbrek yetmezliği (CrCI ≤ 10 mL / dak) ve yaşlı bakım evi hastalarında günde 100 mg'a kadar bir doz azaltılması önerilir. Çoklu dozlama sırasında rimantadin metabolitlerinin birikme potansiyeli nedeniyle, karaciğer veya böbrek yetmezliği olan hastalar olumsuz etkiler açısından izlenmelidir. Orvirem (rimantadin) tedavisi, tercihen influenza A enfeksiyonunun belirti ve semptomlarının başlamasından sonraki 48 saat içinde mümkün olan en kısa sürede başlatılmalıdır. Terapi, semptomların ilk başlangıcından itibaren yaklaşık yedi gün boyunca sürdürülmelidir.

Çocuklar (16 yaş ve altı)

Orvirem (rimantadin), 16 yaş ve altındaki pediyatrik hastalarda influenza tedavisi için endike değildir.

Orvirem (rimantadin) Tabletlerden Oral Süspansiyonun Bileşilmesi İçin Talimatlar (Nihai Konsantrasyon = 10 mg / mL)¹

Bu talimatlar sadece acil durumlarda, tabletleri yutmakta zorluk çeken veya daha düşük dozların gerekli olduğu hastalar için kullanılır. Eczacı, Ora-Sweet® kullanılarak 100 mg Orvirem (rimantadin HCl) Tabletlerinden bir süspansiyon (10 mg / mL) oluşturabilir.† Diğer araçlar incelenmemiştir.

100 mg Orvirem (rimantadin) tabletlerden oral süspansiyon (10 mg / mL) yapmak için aşağıdakilere ihtiyacınız olacaktır:

• 100 mg Orvirem tabletleri (rimantadin)
• Ora-Sweet® (Paddock Laboratories tarafından üretilen bir araç)
• dereceli silindir
• bir harç ve havaneli
• Amber Cam veya Polietilen tereftalat plastik (PET) şişe
• bir huni (isteğe bağlı)

Bileşik Prosedürler

10 mg / mL'lik bir konsantrasyon yapmak için her 10 mL bileşik oral süspansiyon için 100 mg'lık bir Orvirem tableti (rimantadin) gereklidir

Bileşik oral süspansiyon 14 gün stabildir. Bu nedenle, bir hastaya verilebilecek maksimum oral süspansiyon miktarı 14 günlük bir kaynağı aşmamalıdır.

Adım A: Her hasta için 10 mg / mL oral süspansiyon oluşturmak için gereken Tablet Sayısının ve Toplam Hacmin nasıl belirleneceğine dair rehberlik

1. Reçeteli dozun doğru olduğunu doğrulayın.
2. Tedavi süresi için gereken mg Orvirem (rimantadin) miktarını hesaplayın.
   (Günlük Doz) x (Gün sayısı) = (mg Orvirem (rimantadin))
   Örneğin, 75 mg / gün x 10 gün = 750 mg
3. Orvirem (rimantadin) mg miktarını bir sonraki 100 mg atamaya yuvarlayın.
   Örneğin, 750 mg ila 800 mg arasında yuvarlayın
4. Bileşik oral süspansiyon için gerekli olan 100 mg tablet sayısını hesaplayın.
   (Yuvarlak mg Orvirem (rimantadin)) Ã · (100 mg / tablet) = (Tablet sayısı)
   Örneğin, 800 mg à · 100 mg / tablet = 8 tablet
5. Bileşik oral süspansiyonun Toplam Hacmini (10 mg / mL) hesaplayın
   (Yuvarlak mg Orvirem (rimantadin)) Ã · (10 mg / mL) = (Toplam Hacim)
   Örneğin, 800 mg à · 10 mg / mL = 80 mL

Adım B: Toplam Tablet ve Hacim Sayısı belirlendikten sonra, Orvirem (rimantadin) Tabletlerden 100 mg oral süspansiyonu (10 mg / mL) birleştirmek için aşağıdaki prosedürleri izleyin

Oral bir süspansiyon oluşturmaya başlamadan önce hesaplamalarınızı doğrulayın.

10 mg / mL'lik bir konsantrasyon yapmak için her 10 mL'lik bileşik oral süspansiyon için 100 mg'lık bir Orvirem tableti (rimantadin) gereklidir

1. Adım 3'te kullanılan Ora-Sweet® tabletleri ve araç hacmini içerecek kadar büyük boyutlu temiz bir harç içine gerekli sayıda Orvirem (rimantadin) 100 mg Tablet yerleştirin.
2. Tabletleri öğütün ve bir havaneli kullanarak ince bir toz haline getirin. Harc veya havaneli kenarlarındaki toz, bir spatula kullanılarak çıkarılmalı ve işlem boyunca tritürasyona dahil edilmelidir.
3. Düzgün bir süspansiyon elde edilene kadar tritürasyon yaparken toplam araç hacminin yaklaşık üçte birini (1/3) yavaşça harca ekleyin.
4. Süspansiyonu bir kehribar cam veya PET plastik şişeye aktarın. PET olmayan plastik veya renksiz şişeler gibi diğer şişe türleri değerlendirilmemiştir ve kullanılmamalıdır. Dökülmeyi ortadan kaldırmak için bir huni kullanılabilir.
5. Toplam araç hacminin üçte birini (1/3) yavaşça harca ekleyin, havaneli ve harcı tritürasyon hareketi ile durulayın ve içeriği şişeye aktarın.
6. Durulamayı (Adım 5) aracın kalan üçte biri (1/3) ile tekrarlayın ve kalan içerikleri mümkün olan en üst düzeye aktarın. Süspansiyonun istenen toplam hacimde olduğunu doğrulayın veya gerekirse ek araç ekleyin.
7. Çocuklara dayanıklı bir kapak kullanarak şişeyi kapatın.
8. Homojen süspansiyon sağlamak için iyice çalkalayın. (Not: Aktif ilaç, rimantadin HCl belirtilen araçta kolayca çözünür. Süspansiyon, bu araçta çözünmeyen 100 mg Orvirem (rimantadin) Tabletlerin bazı inert bileşenlerinden kaynaklanır.)

Bileşik Oral Süspansiyon için Etiketleme ve Dağıtım Bilgileri

1. Şişeye “Kullanmadan Önce Yavaşça Sallayın” yazan bir yardımcı etiket ekleyin.”Bu bileşik süspansiyon, Ora-Sweet® preparatı ile hava yakalama eğilimini en aza indirmek için uygulamadan önce hafifçe çalkalanmalıdır. Uygulamadan önce bileşik oral süspansiyonu hafifçe sallama ihtiyacı, süspansiyon dağıtıldığında ebeveyn veya vasi ile gözden geçirilmelidir.
2. Reçeteli dozu (mL cinsinden) ölçecek bir oral dozlama cihazı (dereceli oral şırınga veya kaşık) sağlayın. Mümkünse, her hasta için oral şırınga veya kaşık üzerindeki uygun doza karşılık gelen mezuniyeti işaretleyin veya vurgulayın.
3. Depolama durumuna göre bir Sona Erme Tarihi etiketi (aşağıya bakın) ve şişeye bir “Kullanılmayan Porsiyonu Atın” etiketi ekleyin. Ebeveyn veya vasiye, tedavinin tamamlanmasından sonra veya etiketteki son kullanma tarihinden sonra kalan materyallerin atılması gerektiğini söyleyin.
   
   FARMACY TAAHHÜTÜSÜ SÜSPANSİYONUNUN DEPOLANMASI
   Oda Sıcaklığı: Ortam odası sıcaklık koşullarında saklandığında 14 gün boyunca stabildir. Diğer saklama koşulları araştırılmamıştır.
   
   Not: Depolama koşulları, 25 ° C'de (77 ° F) kehribar cam ve PET plastik şişelere yerleştirilen yukarıda belirtilen araç kullanılarak bileşik oral süspansiyonların stabilite çalışmalarına dayanmaktadır. Diğer araçlarla veya şişe tipleriyle stabilite çalışmaları yapılmamıştır.

Orvirem (rimantadin), rimantadin ve amantadin dahil olmak üzere adamantan sınıfının ilaçlarına aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir.

REFERANSLAR

7. Casey DE. N Engl J Med. 1978; 298 (9): 516.

UYARILAR

Bilgi verilmedi.

ÖNLEMLER

Genel

İlgili ilaç amantadin alan epilepsi öyküsü olan hastalarda nöbet insidansında artış bildirilmiştir. Orvirem'in (rimantadin) klinik çalışmalarında, Orvirem (rimantadin) alırken antikonvülsan ilaç almayan nöbet öyküsü olan az sayıda hastada nöbet benzeri aktivite oluşumu gözlenmiştir. Nöbetler gelişirse, Orvirem (rimantadin) kesilmelidir.

Karaciğer yetmezliğinde rimantadinin güvenliği ve farmakokinetiği sadece tek doz uygulamasından sonra değerlendirilmiştir. Kronik karaciğer hastalığı olan (çoğunlukla stabilize sirotikler) 14 denek üzerinde yapılan bir çalışmada, tek bir doz rimantadin uygulandıktan sonra farmakokinetikte herhangi bir değişiklik gözlenmemiştir. Bununla birlikte, şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan 10 hastaya tek bir dozun ardından rimantadin belirgin klerensi, sağlıklı kişiler için bildirilenden% 50 daha düşüktü. Rimantadin ve metabolitlerinin plazmada birikme potansiyeli nedeniyle, karaciğer yetmezliği olan hastalar rimantadin ile tedavi edildiğinde dikkatli olunmalıdır.

Rimantadin çoklu doz uygulamasını takiben, hafif veya orta derecede böbrek yetmezliği olan kişiler arasında sağlıklı deneklere kıyasla rimantadin sistemik maruziyetinde klinik olarak anlamlı bir fark yoktu. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda, rimantadin sistemik maruziyeti sağlıklı deneklere göre% 81 artmıştır. Böbrek yetmezliği olan hastalarda rimantadin metabolitlerinin birikiminin artması potansiyeli nedeniyle, bu hastalar rimantadin ile tedavi edildiğinde dikkatli olunmalıdır.

Temasları influenza A hastalığı için yüksek risk altında olan hastaları tedavi ederken rimantadin dirençli virüsün bulaşması düşünülmelidir. İnfluenza Rimantadine dirençli bir virüs suşunun tedavi sırasında ortaya çıkabileceği ve bu tür dirençli suşların bulaşıcı olduğu ve tipik influenza hastalığına neden olduğu gösterilmiştir (Ref. 3). İlaca dirençli virüsün ortaya çıkmasının sıklığı, hızı ve klinik önemi henüz belirlenmemiş olsa da, birkaç küçük çalışma, başlangıçta hassas virüsü olan hastaların% 10 ila% 30'unun, rimantadin tedavisi üzerine rimantadin dirençli virüs döktüğünü göstermiştir. (Ref. 3, 4, 5, 6)

Rimantadine klinik yanıt, daha sonra dirençli virüs döken hastalarda daha yavaş olmasına rağmen, dirençli virüs dökmeyenlerden önemli ölçüde farklı değildi. (Ref. 3) Dirençli virüs bulaşmış kişilerde rimantadin tedavisinin aktivitesini veya etkinliğini ele alan hiçbir veri mevcut değildir.

Ciddi bakteriyel enfeksiyonlar influenza benzeri semptomlarla başlayabilir veya influenza sırasında bir arada bulunabilir veya komplikasyon olarak ortaya çıkabilir. Orvirem'in (rimantadin) bu tür komplikasyonları önlediği gösterilmemiştir.

REFERANSLAR

3. Hayden FG, Belshe RB, Clover RD, vd. N Engl J Med. 1989; 321 (25): 1696-1702.

4. Hall CB, Dolin R, Gala CL, ve diğ. Pediatri. 1987; 80 (2): 275-282.

5. Thompson J, Fleet W, Lawrence E, vd. J Med Virol. 1987; 21 (3): 249-255.

6. Belshe RB, Smith MH, Hall CB ve ark. J Virol. 1988; 62 (5): 1508-1512.

Kanserojenez, Mutajenez ve Doğurganlığın Bozukluğu

Karsinogenez

100 mg / kg / gün'e kadar olan dozlarda (AUC'ye dayalı önerilen maksimum insan dozunun (MRHD) yaklaşık 11-14 katı) sıçanlara 2 yıl boyunca oral rimantadin uygulanması, tümör insidansının arttığına dair bir kanıt göstermedi.

Mutajenez

Mutajenite için çeşitli standart deneylerde rimantadin değerlendirildiğinde mutajenik etki görülmedi.

Doğurganlığın Bozulması

Erkek ve dişi sıçanlarda yapılan bir üreme çalışması, 60 mg / kg / gün'e kadar olan dozlarda (mg / m²'ye göre MRHD'nin 3 katı) saptanabilir doğurganlık bozukluğu göstermedi.

Gebelik

Teratojenik Etkiler: Gebelik Kategorisi C. Gebe kadınlarda yeterli ve iyi kontrol edilen bir çalışma yoktur. Rimantadin'in farelerde plasentayı geçtiği bildirilmektedir. Rimantadin'in 200 mg / kg / gün'lük bir dozda (mg / m²'ye göre MRHD'nin 11 katı) verildiğinde sıçanlarda embriyotoksik olduğu gösterilmiştir. Bu dozda embriyotoksik etki, sıçanlarda artan fetal rezorpsiyondan oluşuyordu; bu doz ayrıca ataksi, titreme, konvülsiyonlar ve önemli ölçüde azaltılmış kilo alımı gibi çeşitli maternal etkiler üretmiştir. Tavşanlara 50 mg / kg / gün'e kadar dozlar verildiğinde (AUC'ye dayalı MRHD'nin yaklaşık 0.1 katı) embriyotoksisite gözlenmedi, ancak 12 veya 13 kaburga ile fetüslerin oranında bir değişiklik şeklinde gelişimsel bir anormallik kanıtı not edildi. Bu oran normalde bir çöpte yaklaşık 50:50, ancak rimantadin tedavisinden sonra 80:20 idi. Bununla birlikte, tavşanlarda 50 mg / kg / gün'e kadar olan dozlarda (AUC'ye dayalı MRHD'nin yaklaşık 0.1 katı) tekrarlanan embriyofetal toksisite çalışmasında, bu anormallik gözlenmemiştir.

Teratojenik Olmayan Etkiler

Rimantadin, 30, 60 ve 120 mg / kg / gün dozlarında (mg / m²'ye göre MRHD'nin 1.7, 3.4 ve 6.8 katı) peri ve postnatal üreme toksisitesi çalışmasında hamile sıçanlara uygulandı. Gebelik sırasında maternal toksisite, iki yüksek rimantadin dozunda ve en yüksek dozda, 120 mg / kg / gün, doğumdan sonraki ilk 2 ila 4 gün boyunca yavru mortalitesinde bir artış olduğu kaydedildi. İki yüksek doz için F1 jenerasyonunun doğurganlığında azalma da kaydedildi.

Bu nedenlerden dolayı, Orvirem (rimantadin) hamilelik sırasında sadece potansiyel fayda fetusun riskini haklı çıkarsa kullanılmalıdır.

Hemşirelik Anneler

Orvirem (rimantadin), hemşirelik döneminde rimantadin ile tedavi edilen sıçanların yavrularında kaydedilen olumsuz etkiler nedeniyle emziren annelere uygulanmamalıdır. Rimantadin, sıçan sütünde doza bağlı bir şekilde konsantre edilir: rimantadin uygulamasını takiben 2 ila 3 saat, sıçan anne sütü seviyeleri serumda gözlemlenenlerin yaklaşık iki katıdır.

Pediatrik Kullanım

Çocuklarda (1 ila 16 yaş), influenza A'nın profilaksisi için Orvirem (rimantadin) önerilir. Çocuklarda (1 ila 16 yaş arası) semptomatik influenza enfeksiyonunun tedavisinde Orvirem'in (rimantadin) güvenliği ve etkinliği ) kurulmamıştır. Orvirem (rimantadin) ile profilaksi çalışmaları 1 yaşın altındaki çocuklarda yapılmamıştır.

Kontrollü klinik çalışmalarda Orvirem (rimantadin) ile tedavi edilen 1.027 hastada günde 200 mg önerilen dozda, en sık bildirilen advers olaylar gastrointestinal ve sinir sistemlerini içeriyordu.

İnsidans>% 1: Kontrollü klinik çalışmalarda önerilen dozda en sık bildirilen advers olaylar (% 1-3) aşağıdaki tabloda gösterilmektedir.

Kontrollü klinik çalışmalarda önerilen dozda daha az sıklıkta advers olaylar (% 0.3 ila 1): Gastrointestinal Sistem: ishal, hazımsızlık; Sinir Sistemi: konsantrasyon bozukluğu, ataksi, uyku hali, ajitasyon, depresyon; Cilt ve Ekler: döküntü; İşitme ve Vestibular: kulak çınlaması; Solunum: dispne.

Kontrollü klinik çalışmalarda önerilen dozlarda bildirilen ek advers olaylar (% 0.3'ten az) idi: Sinir Sistemi: yürüyüş anormalliği, öfori, hiperkinezi, titreme, halüsinasyon, karışıklık, konvülsiyonlar; Solunum: bronkospazm, öksürük; Kardiyovasküler: solgunluk, çarpıntı, hipertansiyon, serebrovasküler bozukluk, kalp yetmezliği, pedal ödemi, kalp bloğu, taşikardi, senkop; Üreme: puerperal olmayan laktasyon; Özel Duyular: tat kaybı / değişimi, parosmi. Olumsuz olayların oranları, özellikle gastrointestinal ve sinir sistemlerini içerenler, önerilen dozlarda Orvirem (rimantadin) kullanılarak kontrollü çalışmalarda önemli ölçüde artmıştır. Çoğu durumda, semptomlar tedavinin kesilmesiyle hızla düzeldi. Yukarıda bildirilen advers olaylara ek olarak, önerilen dozlardan daha yüksek dozlarda aşağıdakiler de bildirilmiştir: artmış lakrimasyon, artmış işeme sıklığı, ateş, titreme, ajitasyon, kabızlık, terleme, disfaji, stomatit, hipestezi ve göz ağrısı.

Rimantadin ve Amantadin Denemelerinde Olumsuz Reaksiyonlar: Rimantadin ile amantadin ve plasebo karşılaştıran 436 sağlıklı yetişkinin altı haftalık profilaksi çalışmasında, aşağıdaki advers reaksiyonlar>% 1 insidansla bildirilmiştir.

Geriatrik Kullanım

Orvirem (rimantadin hidroklorür) ile yapılan kontrollü klinik çalışmalarda 65 yaşın üzerindeki yaklaşık 200 denek güvenlik açısından değerlendirildi. 1 ila 50 gün boyunca günde 200 mg veya 400 mg rimantadin alan geriatrik denekler, plasebo alan karşılaştırılabilir geriatrik deneklere göre çok daha fazla merkezi sinir sistemi ve gastrointestinal advers olay yaşadı. Baş dönmesi, baş ağrısı, anksiyete, asteni ve yorgunluk gibi merkezi sinir sistemi olayları, rimantadin ile tedavi edilen hastalarda plasebo ile tedavi edilenlerden iki kat daha sık meydana geldi. Gastrointestinal semptomlar, özellikle bulantı, kusma ve karın ağrısı, rimantadin alan hastalarda plasebo alanlara göre en az iki kat daha sık görülür. Gastrointestinal semptomların doza bağlı olduğu görülmüştür. 65 yaşın üzerindeki hastalarda, önerilen doz günde 100 mg'dır (bkz KLİNİK FARMAKOLOJİ ve DOZU VE YÖNETİM).

Herhangi bir aşırı dozda olduğu gibi, destekleyici tedavi belirtildiği gibi uygulanmalıdır. Ajitasyon, halüsinasyonlar, kardiyak aritmi ve ölümden oluşan advers reaksiyonlarla ilgili bir ilacın amantadin doz aşımı bildirilmiştir. Yetişkinlerde 1 ila 2 mg'lık dozlarda intravenöz fizostigmin (kolinerjik ajan) uygulanması (Ref. 7) ve çocuklarda 0.5 mg (Ref. 8) doz 2 mg / saati aşmadığı sürece gerektiği şekilde tekrarlanan amantadin doz aşımından kaynaklanan merkezi sinir sistemi etkileri olan hastalarda anekdot olarak faydalı olduğu bildirilmiştir.