Bupropion Hydrochloride

Majör Depresif Bozukluk

Bupropion Hidroklorür^® (bupropion hidrobromür uzatılmış salimli tabletler), Tanı ve İstatistik El Kitabı (DSM) tarafından tanımlandığı gibi majör depresif bozukluğun (MDD) tedavisi için endikedir.

Bupropionun derhal salınan formülasyonunun etkinliği, MDD'li yetişkin hastaların 4 haftalık kontrollü iki yatarak tedavi ve 6 haftalık kontrollü ayaktan tedavi çalışmasında belirlenmiştir. MDD'nin idame tedavisinde sürekli salınan bupropion formülasyonunun etkinliği uzun vadede belirlenmiştir (44 haftaya kadar) 8 haftalık akut tedavi çalışmasında bupropiona cevap veren hastalarda plasebo kontrollü çalışma.

Mevsimsel Duyuşsal Bozukluk

Bupropion Hidroklorür, mevsimsel afektif bozukluk (SAD) tanısı alan hastalarda mevsimsel majör depresif atakların önlenmesi için endikedir.

Bupropion hidroklorür uzatılmış salimli tabletlerin mevsimsel majör depresif atakların önlenmesindeki etkinliği, DSM'de tanımlandığı gibi sonbahar-kış mevsimsel desenli MDD öyküsü olan yetişkin ayaktan hastalarda yapılan 3 plasebo kontrollü çalışmada belirlenmiştir

Genel Kullanım Talimatları

Nöbet riskini en aza indirmek için dozu kademeli olarak artırın.

Bupropion Hidroklorür tamamen yutulmalı ve ezilmemeli, bölünmemeli veya çiğnenmemelidir. Bupropion Hidroklorür sabahları uygulanmalıdır ve yemeklerle birlikte veya yemeksiz olarak alınabilir.

Bupropion Hidroklorür (Bupropion Hidrobromür) ve Bupropion Hidroklorürün Eşdeğer Günlük Dozları

Görmek Tablo 1 eşdeğer günlük Bupropion Hidroklorür (bupropion hidrobromür) ve bupropion hidroklorür dozları için.

Tablo 1: Bupropion Hidroklorür (Bupropion hidrobromür) ve Bupropion hidroklorürün Eşdeğer Günlük Dozları

Majör Depresif Bozukluk Dozu (MDD)

MDD için önerilen başlangıç dozu sabahları günde bir kez 174 mg'dır. 4 günlük dozlamadan sonra, doz sabah günde bir kez 348 mg'lık hedef doza yükseltilebilir.

Akut depresyon ataklarının, akut ataktaki yanıtın ötesinde birkaç ay veya daha uzun süre antidepresan tedavi gerektirdiği genel olarak kabul edilir. Bakım tedavisi için gereken Bupropion Hidroklorür dozunun, başlangıç yanıtı sağlayan dozla aynı olup olmadığı bilinmemektedir. Bakım tedavisi ihtiyacını ve bu tedavi için uygun dozu periyodik olarak yeniden değerlendirin.

Mevsimsel Duyuşsal Bozukluk Dozu (SAD)

SAD için önerilen başlangıç dozu günde bir kez 174 mg'dır. 7 günlük dozlamadan sonra, doz sabah günde bir kez 348 mg'lık hedef doza yükseltilebilir. SAD çalışmalarında 300 mg bupropion HCl uzatılmış salımının (Bupropion Hydrochloride 348 mg'a eşdeğer) üzerindeki dozlar değerlendirilmemiştir.

SAD ile ilişkili mevsimsel MDD ataklarının önlenmesi için, depresif semptomların başlamasından önce sonbaharda Bupropion Hidroklorürü başlatın. Kış mevsimi boyunca tedaviye devam edin. İlkbaharda Bupropion Hidroklorürü konikleştirin ve bırakın. Günde 348 mg ile tedavi edilen hastalar için, Bupropion Hidroklorürü bırakmadan önce dozu günde bir kez 174 mg'a düşürün. Başlatma zamanlamasını bireyselleştirin ve tedavi süresi, hastanın mevsimsel MDD ataklarının tarihsel modeline dayanarak bireyselleştirilmelidir.

Bupropion Hidroklorürü Durdurmak İçin Dozu Konikleştirin

Bupropion Hydrochloride 348 mg ile tedavi edilen hastalarda tedaviyi günde bir kez bırakırken, kesilmeden önce dozu günde bir kez 174 mg'a düşürün.

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda Dozaj Ayarı

Orta ila şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru: 7 ila 15), maksimum doz İki günde bir 174 mg. Hafif karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru: 5 ila 6), doz ve / veya doz sıklığını azaltmayı düşünün.

Böbrek yetmezliği olan hastalarda Dozaj Ayarı

Böbrek yetmezliği olan hastalarda (glomerüler filtrasyon hızı 90 mL / dakikadan az) Bupropion Hidroklorür dozunu ve / veya sıklığını azaltmayı düşünün.

Bir Hastayı Monoamin Oksidaz İnhibitörüne (MAOI) Antidepresana Değiştirme

Depresyonu tedavi etmeyi amaçlayan bir MAOI'nin kesilmesi ile Bupropion Hidroklorür ile tedaviye başlanması arasında en az 14 gün geçmelidir. Tersine, bir MAOI antidepresan başlamadan önce Bupropion Hidroklorürü durdurduktan sonra en az 14 güne izin verilmelidir.

Linezolid veya Metilen Mavisi gibi Tersinir MAOI'lerle Bupropion Hidroklorür Kullanımı

Linezolid veya intravenöz metilen mavisi gibi geri dönüşümlü bir MAOI ile tedavi edilen bir hastada Bupropion Hidroklorür başlatmayın. İlaç etkileşimleri hipertansif reaksiyon riskini artırabilir. Psikiyatrik bir durumun daha acil tedavisine ihtiyaç duyan bir hastada, hastaneye yatış da dahil olmak üzere farmakolojik olmayan müdahaleler dikkate alınmalıdır.

Bazı durumlarda, zaten Bupropion Hidroklorür tedavisi alan bir hasta, linezolid veya intravenöz metilen mavisi ile acil tedavi gerektirebilir. Linezolid veya intravenöz metilen mavisi tedavisine kabul edilebilir alternatifler mevcut değilse ve linezolid veya intravenöz metilen mavisi tedavisinin potansiyel faydalarının, belirli bir hastada hipertansif reaksiyon risklerinden daha ağır bastığı düşünülmektedir, Bupropion Hidroklorür derhal durdurulmalıdır, ve linezolid veya intravenöz metilen mavisi uygulanabilir. Hasta hangisi önce gelirse, son linezolid veya intravenöz metilen mavisi dozundan sonra 2 hafta veya 24 saate kadar izlenmelidir. Bupropion Hidroklorür ile tedaviye, son linezolid veya intravenöz metilen mavisi dozundan 24 saat sonra devam edilebilir.

Metilen mavisini intravenöz olmayan yollarla (oral tabletler veya lokal enjeksiyon gibi) veya Bupropion Hidroklorür ile kg başına 1 mg'dan çok daha düşük intravenöz dozlarda uygulama riski belirsizdir. Bununla birlikte, klinisyen, bu tür bir kullanımla ilaç etkileşimi olasılığının farkında olmalıdır.

• Bupropion Hidroklorür, nöbet bozukluğu olan hastalarda kontrendikedir.
• Bupropion Hidroklorür, bupropion Hidroklorür ile tedavi edilen hastalarda daha yüksek nöbet insidansı olarak bulimia veya anoreksiya nervoza tanısı olan hastalarda kontrendikedir.
• Bupropion Hidroklorür, alkol, benzodiazepinler, barbitüratlar ve antiepileptik ilaçların aniden kesilmesi durumunda olan hastalarda kontrendikedir.
• Bupropion Hidroklorür ile eşzamanlı olarak veya Bupropion Hidroklorür ile tedaviyi bıraktıktan sonraki 14 gün içinde MAOI'lerin (psikiyatrik bozuklukları tedavi etmeyi amaçlayan) kullanımı kontrendikedir. Bupropion Hidroklorür MAOI'lerle birlikte kullanıldığında hipertansif reaksiyon riski artar. Bir MAOI ile tedaviyi bıraktıktan sonraki 14 gün içinde Bupropion Hidroklorür kullanımı da kontrendikedir. Linezolid veya intravenöz metilen mavisi gibi geri dönüşümlü MAOI'lerle tedavi edilen bir hastada Bupropion Hidroklorürün başlatılması kontrendikedir.
• Bupropion Hidroklorür, bupropion veya diğer Bupropion Hidroklorür bileşenlerine karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir. Anafilaktoid / anafilaktik reaksiyonlar ve Stevens-Johnson Sendromu bildirilmiştir.

UYARILAR

Bir parçası olarak dahil "KORUMALAR" Bölüm

ÖNLEMLER

Çocuklarda, Ergenlerde ve Genç Yetişkinlerde İntihar Düşünceleri ve Davranışları

Hem yetişkin hem de pediatrik majör depresif bozukluğu (MDD) olan hastalar, antidepresan ilaçlar alıp almadıklarına bakılmaksızın depresyonlarında kötüleşme ve / veya intihar düşüncesi ve davranışının (intihar) ortaya çıkması veya olağandışı davranış değişiklikleri yaşayabilir ve bu risk önemli ölçüde remisyon meydana gelene kadar devam edebilir. İntihar, bilinen bir depresyon riski ve diğer bazı psikiyatrik bozukluklardır ve bu bozuklukların kendileri intiharın en güçlü yordayıcılarıdır. Antidepresanların, tedavinin erken aşamalarında depresyonun kötüleşmesine ve bazı hastalarda intiharlığın ortaya çıkmasına neden olmada rol oynayabileceği konusunda uzun süredir devam eden bir endişe vardır.

Antidepresan ilaçların (Seçici Serotonin Geri Alım İnhibitörleri [SSRI'lar] ve diğerleri) kısa süreli plasebo kontrollü çalışmalarının birleştirilmiş analizleri, bu ilaçların çocuklarda, ergenlerde ve genç yetişkinlerde (şüpheli) intihar düşünme ve davranış riskini artırdığını göstermektedir. 18 ila 24) majör depresif bozukluk (MDD) ve diğer psikiyatrik bozukluklarla. Kısa süreli çalışmalar, 24 yaşın üzerindeki yetişkinlerde plaseboya kıyasla antidepresanlarla intihar riskinde bir artış göstermemiştir; 65 yaş ve üstü erişkinlerde antidepresanlarda plaseboya kıyasla bir azalma vardı.

MDD, obsesif kompulsif bozukluk (OKB) veya diğer psikiyatrik bozuklukları olan çocuklarda ve ergenlerde plasebo kontrollü çalışmaların birleştirilmiş analizleri, 4400'den fazla hastada toplam 24 kısa süreli 9 antidepresan ilaç çalışmasını içermiştir. MDD veya diğer psikiyatrik bozuklukları olan yetişkinlerde plasebo kontrollü çalışmaların birleştirilmiş analizleri, 77.000'den fazla hastada toplam 295 kısa süreli çalışmayı (ortalama süre 2 ay) içeriyordu. İlaçlar arasında intihar riski açısından önemli farklılıklar vardı, ancak incelenen hemen hemen tüm ilaçlar için genç hastalarda bir artışa eğilim vardı. MDB'de en yüksek insidans ile farklı endikasyonlarda mutlak intihar riski açısından farklılıklar vardı. Risk farklılıkları (ilaç vs. plasebo), yaş katmanları içinde ve endikasyonlar arasında nispeten stabildir. Bu risk farklılıkları (tedavi edilen 1000 hasta başına intihar vakası sayısında ilaç-plasebo farkı) sağlanmaktadır Tablo 2.

Tablo 2: Pediatrik ve Yetişkin Hastalarda Toplanan Plasebo Kontrollü Antidepresan Çalışmalarında Yaş Grubuna Göre Suikidite Olgularının Sayısındaki Risk Farklılıkları

Pediatrik çalışmaların hiçbirinde intihar olmamıştır. Yetişkin çalışmalarında intiharlar vardı, ancak sayı intihar üzerindeki uyuşturucu etkisi hakkında herhangi bir sonuca varmak için yeterli değildi.

İntihar riskinin uzun süreli kullanıma uzanıp uzanmadığı bilinmemektedir, yani., birkaç aydan fazla. Bununla birlikte, depresyonu olan yetişkinlerde plasebo kontrollü bakım çalışmalarından, antidepresan kullanımının depresyonun tekrarını geciktirebileceğine dair önemli kanıtlar vardır.

Herhangi bir endikasyon için antidepresanlarla tedavi edilen tüm hastalar uygun şekilde izlenmeli ve özellikle ilaç tedavisinin ilk birkaç ayında veya doz değişikliklerinde klinik kötüleşme, intihar ve olağandışı davranış değişiklikleri açısından yakından izlenmelidir. veya azalır.

Yetişkin ve pediatrik hastalarda majör depresif bozukluk için antidepresanlarla tedavi edilen yetişkin ve pediatrik hastalarda aşağıdaki belirtiler, anksiyete, ajitasyon, panik atak, uykusuzluk, sinirlilik, düşmanlık, saldırganlık, dürtüsellik, akatizi (psikomotor huzursuzluk), hipomani ve mani bildirilmiştir. hem psikiyatrik hem de psikiyatrik olmayan diğer endikasyonlar için. Her ne kadar bu tür semptomların ortaya çıkması ile depresyonun kötüleşmesi ve / veya intihar dürtülerinin ortaya çıkması arasında nedensel bir bağlantı kurulmamış olsa da, bu semptomların ortaya çıkan intiharlığın öncüllerini temsil edebileceği endişesi vardır.

Terapötik rejimin değiştirilmesine dikkat edilmelidir, muhtemelen ilacı bırakma dahil, depresyonu sürekli daha kötü olan hastalarda, ya da kötüleşen depresyon ya da intiharlığın öncüsü olabilecek acil intihar ya da semptomlar yaşayanlar, özellikle bu belirtiler şiddetli ise, başlangıçta ani, veya hastanın semptomlarını göstermesinin bir parçası değildi.

Majör depresif bozukluk veya diğer endikasyonlar için antidepresanlarla tedavi edilen hastaların aileleri ve bakıcıları, hem psikiyatrik hem de psikiyatrik olmayan, ajitasyonun ortaya çıkması için hastaları izleme ihtiyacı konusunda uyarılmalıdır, sinirlilik, davranışta olağandışı değişiklikler, ve yukarıda açıklanan diğer semptomlar, intiharlığın ortaya çıkmasının yanı sıra, ve bu tür semptomları derhal sağlık hizmeti sağlayıcılarına bildirmek. Bu izleme, aileler ve bakıcılar tarafından günlük gözlemleri içermelidir. Aşırı doz riskini azaltmak için iyi hasta yönetimi ile tutarlı en az miktarda tablet için Bupropion Hidroklorür reçeteleri yazılmalıdır.

Sigara Bırakma Tedavisinde Nöropsikiyatrik Advers Olaylar ve İntihar Riski

Bupropion Hidroklorür sigarayı bırakma tedavisi için onaylanmamıştır; ancak, bupropion HCl sürekli salım bu kullanım için onaylanmıştır. Sigarayı bırakmak için bupropion alan hastalarda ciddi nöropsikiyatrik advers olaylar bildirilmiştir. Bu pazarlama sonrası raporlar ruh hali (depresyon ve mani dahil), psikoz, halüsinasyonlar, paranoya, sanrılar, cinayet düşüncesi, saldırganlık, düşmanlık, ajitasyon, kaygı ve panik, intihar düşüncesi, intihar girişimi ve tamamlanmış intiharı içermektedir. Sigarayı bırakan bazı hastalarda depresif ruh hali de dahil olmak üzere nikotin yoksunluğu belirtileri görülebilir. Nadiren intihar düşüncesi de dahil olmak üzere depresyon, ilaçsız sigara bırakma girişiminde bulunan sigara içenlerde bildirilmiştir. Bununla birlikte, bu advers olayların bazıları sigara içmeye devam eden bupropion alan hastalarda meydana gelmiştir.

Önceden psikiyatrik hastalığı olan ve olmayan hastalarda nöropsikiyatrik advers olaylar meydana geldi; bazı hastalarda psikiyatrik hastalıklarında kötüleşme görülmüştür. Nöropsikiyatrik advers olayların ortaya çıkması için hastaları gözlemleyin. Hastalara ve bakıcılara, ajitasyon, depresif ruh hali veya hasta için tipik olmayan davranış veya düşünce değişiklikleri gözlenirse veya hasta intihar düşüncesi veya intihar davranışı geliştirirse, hastanın Bupropion Hidroklorür almayı bırakması ve derhal bir sağlık hizmeti sağlayıcısına başvurması gerektiğini söyleyin . Sağlık hizmeti sağlayıcısı, advers olayların şiddetini ve hastanın tedaviden ne ölçüde faydalandığını değerlendirmeli ve daha yakından izleme altında tedaviye devam etme veya tedaviyi bırakma seçeneklerini göz önünde bulundurmalıdır. Pazarlama sonrası birçok vakada, bupropionun kesilmesinden sonra semptomların düzeldiği bildirilmiştir. Bununla birlikte, bazı durumlarda semptomlar devam etti; bu nedenle, semptomlar düzelene kadar sürekli izleme ve destekleyici bakım sağlanmalıdır.

Nöbet

Bupropion Hidroklorür nöbet geçirebilir. Nöbet riski doza bağlıdır. Doz günde bir kez 522 mg'ı geçmemelidir. Dozu kademeli olarak artırın. Bupropion Hidroklorürü durdurun ve hasta nöbet geçirirse tedaviyi yeniden başlatmayın.

Nöbet riski ayrıca hasta faktörleri, klinik durumlar ve nöbet eşiğini düşüren eşlik eden ilaçlarla da ilişkilidir. Bupropion Hidroklorür ile tedaviye başlamadan önce bu riskleri göz önünde bulundurun. Bupropion Hidroklorür, nöbet bozukluğu veya nöbet riskini artıran durumları olan hastalarda kontrendikedir (örn., şiddetli kafa travması, arteriyovenöz malformasyon, CNS tümörü veya CNS enfeksiyonu, şiddetli inme, anoreksiya nervoza veya bulimia veya alkol, benzodiazepinler, barbitüratlar ve antiepileptik ilaçların aniden kesilmesi. Aşağıdaki koşullar da nöbet riskini artırabilir: nöbet eşiğini düşüren diğer ilaçların birlikte kullanımı (ör., diğer bupropion ürünleri, antipsikotikler, trisiklik antidepresanlar, teofilin ve sistemik kortikosteroidler), metabolik bozukluklar (ör.hipoglisemi, hiponatremi, şiddetli karaciğer yetmezliği ve hipoksi) veya yasadışı uyuşturucu kullanımı (ör., kokain) veya CNS uyarıcıları gibi reçeteli ilaçların kötüye kullanılması veya kötüye kullanılması. Ek yatkınlık koşulları arasında oral hipoglisemik ilaçlar veya insülin ile tedavi edilen diyabetes mellitus, anorektik ilaçların kullanımı, aşırı alkol kullanımı, benzodiazepinler, yatıştırıcı / hipnotikler veya opiatlar bulunur.

Bupropion Kullanımı ile Nöbet İnsidansı

Bupropion Hidroklorür ile nöbet insidansı klinik çalışmalarda resmi olarak değerlendirilmemiştir. Bupropion HCl kullanan çalışmalarda günde 300 mg'a kadar (günde 348 mg Bupropion Hidroklorüre eşdeğer) sürekli salım, nöbet insidansı yaklaşık% 0.1 idi (1/1000 hasta). Büyük bir prospektif, takip çalışmasında, nöbet insidansı yaklaşık% 0.4 (13/3200) idi ve bupropion HCl günde 300 mg ila 450 mg aralığında (Bupropion Hydrochloride 348 mg ila 522 mg'a eşdeğer) derhal serbest bırakıldı. gün).

Bupropion derhal salınımı için biriken ek veriler, tahmini nöbet insidansının 450 ila 600 mg / gün arasında neredeyse on kat arttığını göstermektedir (günde 522 mg ve 696 mg Bupropion Hidroklorür'e eşdeğer). Bupropion Hidroklorür dozu günde bir kez 522 mg'ı geçmezse ve titrasyon oranı kademeli ise nöbet riski azaltılabilir.

Hipertansiyon

Bupropion Hidroklorür ile tedavi, kan basıncının yükselmesine ve hipertansiyona neden olabilir. Bupropion Hidroklorür ile tedaviye başlamadan önce kan basıncını değerlendirin ve tedavi sırasında periyodik olarak izleyin. Bupropion Hidroklorür, MAOI'ler veya dopaminerjik veya noradrenerjik aktiviteyi artıran diğer ilaçlarla birlikte kullanılırsa hipertansiyon riski artar.

Bupropion HCl'nin sürekli salimli formülasyonunun karşılaştırmalı bir denemesinden elde edilen veriler, nikotin transdermal sistemi (NTS) sürekli salimli bupropion artı NTS kombinasyonu, ve sigarayı bırakmaya yardımcı olarak plasebo, sürekli salimli bupropion ve NTS kombinasyonu ile tedavi edilen hastalarda tedaviye bağlı hipertansiyon insidansının daha yüksek olduğunu göstermektedir. Bu çalışmada, Sürekli salimli bupropion ve NTS kombinasyonu ile tedavi edilen deneklerin% 6.1'inde% 2.5'e kıyasla tedaviye bağlı hipertansiyon vardı, % 1.6, ve sürekli salınan bupropion ile tedavi edilen deneklerin% 3.1'i, NTS, ve plasebo, sırasıyla. Bu deneklerin çoğunda önceden var olan hipertansiyon kanıtı vardı. Sürekli salimli bupropion ve NTS kombinasyonu ile tedavi edilen üç denek (% 1.2) ve NTS ile tedavi edilen 1 denek (% 0.4), sürekli salimli bupropion veya plasebo ile tedavi edilen deneklerin hiçbirine kıyasla hipertansiyon nedeniyle çalışma ilacı bırakmıştır. Bupropion ve nikotin replasmanı kombinasyonunu alan hastalarda kan basıncının izlenmesi önerilir.

Mevsimsel afektif bozuklukta uzun süreli salım 3 denemesinde, kan basıncında önemli yükselmeler olmuştur. Hipertansiyon, bupropion grubunun (11/537)% 2'si için advers reaksiyon olarak rapor edildi ve plasebo grubunda (0/511) hiçbiri yoktu. SAD çalışmalarında, bupropion ile tedavi edilen 2 hasta hipertansiyon geliştirdikleri için çalışmadan kesildi. Plasebo grubunun hiçbiri hipertansiyon nedeniyle kesilmedi. Sistolik kan basıncındaki ortalama artış bupropion grubunda 1.3 mmHg ve plasebo grubunda 0.1 mmHg idi. Fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p = 0.013). Diyastolik kan basıncındaki ortalama artış bupropion grubunda 0.8 mmHg ve plasebo grubunda 0.1 mmHg idi. Fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p = 0.075). SAD çalışmalarında hastaların% 82'si günde 300 mg ile tedavi edildi ve% 18'i günde 150 mg ile tedavi edildi. Ortalama günlük doz günde 270 mg idi. Bupropion maruziyetinin ortalama süresi 126 gündü.

Stabil konjestif kalp yetmezliği (N = 36) olan MDD hastalarında bupropion derhal salınımının klinik bir çalışmasında, bupropion, 2 kişide önceden var olan hipertansiyonun alevlenmesi ile ilişkili olarak bupropion tedavisinin kesilmesine yol açmıştır. Yakın zamanda miyokard enfarktüsü veya kararsız kalp hastalığı öyküsü olan hastalarda bupropiyonun güvenliğini değerlendiren kontrollü bir çalışma yoktur.

Mania / Hipomani Aktivasyonu

Antidepresan tedavisi manik, karışık veya hipomanik manik atağı hızlandırabilir. Bipolar bozukluğu olan veya bipolar bozukluk için risk faktörleri olan hastalarda risk artmış gibi görünmektedir. Bupropion Hidroklorür başlamadan önce, hastaları bipolar bozukluk öyküsü ve bipolar bozukluk için risk faktörlerinin varlığı açısından tarayın (ör., aile bipolar bozukluk öyküsü, intihar veya depresyon). Bupropion Hidroklorür, bipolar depresyon tedavisi için onaylanmamıştır.

Psikoz ve Diğer Nöropsikiyatrik Reaksiyonlar

Bupropion ile tedavi edilen depresif hastalarda sanrılar, halüsinasyonlar, psikoz, konsantrasyon bozukluğu, paranoya ve karışıklık gibi çeşitli nöropsikiyatrik belirti ve semptomlar görülmüştür. Bu hastaların bazılarında bipolar bozukluk tanısı vardı. Bazı durumlarda, bu semptomlar dozun azaltılması ve / veya tedavinin kesilmesi üzerine azalmıştır. Bu reaksiyonlar meydana gelirse Bupropion Hidroklorürü durdurun.

Açı Kapanışı Glokomu

Açı Kapatma Glokomu: Bupropion Hidroklorür dahil olmak üzere birçok antidepresan ilacın kullanılmasından sonra ortaya çıkan pupiller dilatasyon, patent iridektomisi olmayan anatomik olarak dar açıları olan bir hastada açı kapanma saldırısını tetikleyebilir.

Aşırı duyarlılık Reaksiyonları

Bupropion ile yapılan klinik çalışmalar sırasında anafilaktoid / anafilaktik reaksiyonlar meydana gelmiştir. Reaksiyonlar, tıbbi tedavi gerektiren kaşıntı, ürtiker, anjiyoödem ve dispne ile karakterize edilmiştir. Ek olarak, eritema multiforme, Stevens-Johnson Sendromu ve bupropion ile ilişkili anafilaktik şokun nadir, kendiliğinden pazarlama sonrası raporları olmuştur. Hastalara Bupropion Hidroklorürü bırakmalarını ve alerjik veya anafilaktoid / anafilaktik reaksiyon geliştirmeleri durumunda bir sağlık uzmanına danışmalarını söyleyin (ör., deri döküntüsü, kaşıntı, kurdeşen, göğüs ağrısı, ödem ve nefes darlığı) tedavi sırasında.

Artralji, kas ağrısı, döküntü ile ateş ve gecikmiş aşırı duyarlılığı düşündüren diğer serum hastalığı belirtileri rapor edilir.

Hasta Danışmanlığı Bilgileri

Hastaya FDA onaylı hasta etiketlemesini okumasını tavsiye edin (İlaç Kılavuzu).

Bupropion Hidroklorür ile tedaviyle ilişkili faydalar ve riskler hakkında hastaları, ailelerini ve bakıcılarını bilgilendirin ve uygun kullanımında onlara danışmanlık yapın.

“Antidepresan İlaçlar, Depresyon ve Diğer Ciddi Akıl Hastalıkları ve İntihar Düşünceleri veya Eylemleri” hakkında bir hasta İlaç Kılavuzu, “Sigara İçmeyi Bırakma, Sigarayı Bırakma İlaçları, Düşünme ve Davranış Değişiklikleri, Depresyon ve İntihar Düşünceleri veya Eylemleri” ve “Ne Bupropion Hidroklorür Hakkında Bilmeliyim?”Bupropion Hidroklorür için kullanılabilir. Hastalara, ailelerine ve bakıcılarına İlaç Kılavuzunu okumaları ve içeriklerini anlamalarına yardımcı olmaları konusunda talimat verin. Hastalara İlaç Kılavuzunun içeriğini tartışma ve olabilecekleri sorulara cevap alma fırsatı verilmelidir. İlaç Kılavuzunun tam metni bu belgenin sonunda yeniden basılmıştır.

Hastalara aşağıdaki konular hakkında tavsiyelerde bulunun ve Bupropion Hidroklorür alırken meydana gelirse reçete yazanlarını uyarın.

İntihar Düşünceleri ve Davranışları

Hastaları eğitin, aileleri, ve / veya bakıcıları kaygının ortaya çıkmasına karşı uyanık olmalıdır, ajitasyon, panik atak, uykusuzluk, sinirlilik, düşmanlık, saldırganlık, dürtüsellik, akathisia (psikomotor huzursuzluk) hipomani, mani, davranıştaki diğer olağandışı değişiklikler, depresyonun kötüleşmesi, ve intihar düşüncesi, özellikle antidepresan tedavisi sırasında ve doz yukarı veya aşağı ayarlandığında erken. Değişikliklerin aniden ortaya çıkabileceğinden, ailelere ve hasta bakıcılarına bu tür semptomların günlük olarak ortaya çıkmasını gözlemlemelerini tavsiye edin. Bu tür semptomlar, özellikle şiddetli, başlangıçta ani veya hastanın semptomlarının bir parçası değilse, hastanın reçete yazan veya sağlık uzmanına bildirilmelidir. Bunlar gibi semptomlar, intihar düşüncesi ve davranışı için artan bir riskle ilişkili olabilir ve çok yakından izleme ve muhtemelen ilaçtaki değişikliklere ihtiyaç olduğunu gösterir.

Sigara Bırakma Tedavisinde Nöropsikiyatrik Advers Olaylar ve İntihar Riski

Bupropion Hidroklorür sigarayı bırakma tedavisi için endike olmasa da, ZYBAN ile aynı aktif bileşeni içerir^® bu kullanım için onaylanmıştır. Hastalara bazı hastaların ruh hali (depresyon ve mani dahil), psikoz, halüsinasyonlar, paranoya, sanrılar, cinayet düşüncesi, saldırganlık, düşmanlık, ajitasyon, anksiyete ve panik gibi intihar düşüncesi ve intihar değişiklikleri yaşadıklarını bildirin. bupropion alırken sigara içmeyi bırakın. Hastalara Bupropion Hidroklorürü bırakmalarını ve bu tür semptomlar yaşarlarsa bir sağlık uzmanına başvurmalarını söyleyin.

Şiddetli Alerjik Reaksiyonlar

Hastaları aşırı duyarlılık belirtileri konusunda eğitin ve şiddetli alerjik reaksiyonları varsa Bupropion Hidroklorürü bırakmayın.

Nöbet

Hastalara tedavi sırasında nöbet geçirmeleri durumunda Bupropion Hidroklorürü bırakmalarını ve yeniden başlatmamalarını söyleyin. Hastalara aşırı kullanımın veya alkol, benzodiazepinler, antiepileptik ilaçlar veya yatıştırıcıların / hipnotiklerin aniden kesilmesinin nöbet riskini artırabileceğini söyleyin. Hastalara alkol kullanımını en aza indirmelerini veya kullanmaktan kaçınmalarını tavsiye edin.

Açı Kapanışı Glokomu

Hastalara Bupropion Hidroklorür almanın, duyarlı bireylerde açı kapanması glokomu atağına yol açabilecek hafif pupiller dilatasyona neden olabileceği konusunda bilgilendirilmelidir. Önceden var olan glokom neredeyse her zaman açık açılı glokomdur, çünkü açı kapanması glokomu teşhis edildiğinde iridektomi ile kesin olarak tedavi edilebilir. Açık açılı glokom, açı kapanması glokomu için bir risk faktörü değildir. Hastalar açı kapanmasına duyarlı olup olmadıklarını ve profilaktik bir prosedürü olup olmadığını belirlemek için muayene edilmek isteyebilirler (ör., iridektomi), eğer duyarlılarsa.

Bupropion İçeren Ürünler

Bupropion Hydrochloride'ın aynı aktif bileşeni içerdiğini hastalara eğitin (bupropion) ZYBAN'da bulundu, sigarayı bırakma tedavisine yardımcı olarak kullanılır, ve Bupropion Hidroklorürün ZYBAN veya bupropion hidroklorür içeren diğer ilaçlarla birlikte kullanılmaması gerekir (WELLBUTRIN XL gibi, uzatılmış salimli formülasyon, WELLBUTRIN SR, sürekli salınan formülasyon, ve WELLBUTRIN, derhal salınan formülasyon). Ek olarak, derhal, sürekli ve genişletilmiş salimli formülasyonlar için bir dizi jenerik bupropion HCl ürünü vardır.

Bilişsel ve Motor Bozukluğu Potansiyeli

Hastalara Bupropion Hydrochloride tabletleri gibi CNS aktif herhangi bir ilacın, yargı veya motor ve bilişsel beceriler gerektiren görevleri yerine getirme yeteneklerini bozabileceğini söyleyin. Hastalara Bupropion Hydrochloride tabletlerinin performanslarını olumsuz etkilemediğinden makul bir şekilde emin olana kadar, bir otomobil kullanmaktan veya karmaşık, tehlikeli makineler kullanmaktan kaçınmaları gerektiğini söyleyin. Bupropion Hidroklorür tedavisi alkol toleransının azalmasına neden olabilir.

Eşzamanlı İlaçlar

Bupropion Hidroklorür tabletleri ve diğer ilaçlar birbirlerinin metabolizmasını etkileyebileceğinden, hastalara herhangi bir reçete veya reçetesiz ilaç alıp almadıklarını veya almayı planladıklarını sağlık hizmeti sağlayıcılarına bildirmeleri için danışmanlık yapın.

Gebelik

Hastalara hamile kalmaları veya tedavi sırasında hamile kalmayı planlamaları durumunda sağlık uzmanlarını bilgilendirmelerini tavsiye edin.

Hemşirelik Anneler İçin Önlemler

Bebeğin anne sütü yoluyla bupropiyona maruz kalması konusunda hasta ve pediatrik sağlık hizmeti sağlayıcısı ile iletişim kurun. Hastalara, bebekte kendilerini ilgilendiren veya kalıcı olan herhangi bir yan etki not ederse, bebeğin sağlık hizmeti sağlayıcısıyla hemen iletişim kurmasını söyleyin.

Yönetim Bilgileri

Hastalara, salım hızının değişmemesi için Bupropion Hidroklorür tabletlerini tamamen yutmasını söyleyin. Hastalara bir dozu kaçırırlarsa, kaçırılan dozu telafi etmek için ekstra bir tablet almamaları ve doza bağlı nöbet riski nedeniyle bir sonraki tableti düzenli olarak almaları konusunda talimat verin. Hastalara Bupropion Hydrochloride tabletlerinin tamamen yutulması ve ezilmemesi, bölünmesi veya çiğnenmemesi gerektiğini söyleyin. Bupropion Hidroklorür, yiyecekle birlikte veya yiyeceksiz alınabilir.

Klinik Olmayan Toksikoloji

Kanserojenez, Mutajenez, Doğurganlığın Bozukluğu

Sıçanlarda ve farelerde sırasıyla 300 ve 150 mg / kg / gün bupropion hidroklorüre kadar dozlarda yaşam boyu karsinojenite çalışmaları yapılmıştır. Bu dozlar, bir mg / m'de sırasıyla önerilen maksimum insan dozunun (MRHD) yaklaşık 7 ve 2 katıdır² temeli. Sıçan çalışmasında, 100 ila 300 mg / kg / gün bupropion hidroklorür dozlarında karaciğerin nodüler proliferatif lezyonlarında bir artış vardı (mg / m'de MRHD'nin yaklaşık 2 ila 7 katı² temeli); düşük dozlar test edilmedi. Bu lezyonların karaciğerin neoplazmlarının öncüleri olup olamayacağı sorusu şu anda çözülmemiştir. Fare çalışmasında benzer karaciğer lezyonları görülmedi ve her iki çalışmada da karaciğer ve diğer organların malign tümörlerinde artış görülmedi.

Bupropion, bir Ames bakteriyel mutajenite testinde 5 suşun 2'sinde pozitif bir yanıt (2 ila 3 kez kontrol mutasyon oranı) üretti, ancak diğerinde negatifti. Bupropion, 3'ün 1'inde kromozomal anormalliklerde bir artış üretti in vivo sıçan kemik iliği sitogenetik çalışmaları.

Sıçanlarda 300 mg / kg / güne kadar dozlarda yapılan bir doğurganlık çalışması, doğurganlığın bozulduğuna dair bir kanıt ortaya koymamıştır.

Belirli Popülasyonlarda Kullanın

Gebelik

Gebelik Kategorisi C

Risk Özeti

İlk trimesterde bupropiona maruz kalan hamile kadınlar da dahil olmak üzere epidemiyolojik çalışmalardan elde edilen veriler, konjenital malformasyon riskinin artmadığını göstermektedir. İlaca maruz kalmadan bağımsız olarak tüm gebeliklerin, majör malformasyonlar için% 2 ila% 4 ve gebelik kaybı için% 15 ila% 20 arka plan oranı vardır. Sıçanlarda ve tavşanlarda yapılan üreme gelişimsel çalışmalarda teratojenik aktivite hakkında net bir kanıt bulunmamıştır. Bununla birlikte, tavşanlarda, önerilen maksimum insan dozuna (MRHD) eşit dozlarda fetal malformasyon insidansı ve iskelet varyasyonları hafifçe artmış ve MRHD ve daha yüksek dozlarda daha fazla ve azalmış fetal ağırlıklar görülmüştür. Bupropion Hidroklorür hamilelik sırasında sadece potansiyel fayda fetusun potansiyel riskini haklı çıkarsa kullanılmalıdır.

Klinik Düşünceler

Hamilelik ve doğum sonrası antidepresan ilaçlarla tedaviyi keserken veya değiştirirken tedavi edilmemiş depresyon riskini düşünün.

İnsan Verileri

Uluslararası bir bupropion Gebelik Sicilinden (675 ilk trimester maruziyeti) ve Birleşik Sağlık veritabanını (1.213 ilk trimester maruziyeti) kullanan retrospektif bir kohort çalışmasından elde edilen veriler, genel olarak malformasyon riski için artmamıştır.

İlk trimesterde bupropion maruziyetinden sonra genel olarak kardiyovasküler malformasyon riski artmamıştır. Uluslararası Gebelik Sicilinden ilk üç aylık dönemde bupropiona maruz kalan gebeliklerde prospektif olarak gözlenen kardiyovasküler malformasyon oranı% 1.3 (9 kardiyovasküler malformasyon / 675 birinci trimester maternal bupropion maruziyeti) idi ve bu da kardiyovasküler malformasyonların arka plan oranına benzerdi (yaklaşık% 1). Ulusal Doğum Kusurlarını Önleme Çalışması'ndan (NBDPS) Birleşik Sağlık veritabanından ve vaka kontrollü bir çalışmadan (kardiyovasküler malformasyonlu 6.853 bebek ve kardiyovasküler olmayan malformasyonlu 5.753 bebek) elde edilen veriler, bupropion maruziyetinden sonra genel olarak kardiyovasküler malformasyon riski için artmadı. ilk trimester sırasında.

İlk trimesterde bupropion maruziyeti ve sol ventrikül çıkış yolu tıkanıklığı (LVOTO) ile ilgili çalışma bulguları tutarsızdır ve olası ilişkilendirme ile ilgili sonuçlara izin vermez. Birleşik Sağlık veritabanı bu ilişkiyi değerlendirmek için yeterli güce sahip değildi; NBDPS, LVOTO için artmış risk buldu (n = 10; ayarlanmış OR = 2.6;% 95 CI 1.2, 5.7) ve Slone Epidemiyoloji vaka kontrol çalışması LVOTO için artmış risk bulamadı

İlk trimesterde bupropion maruziyeti ve ventriküler septal defekt (VSD) riski ile ilgili çalışma bulguları tutarsızdır ve olası bir ilişki ile ilgili sonuçlara izin vermez. Slone Epidemiyoloji Çalışması, ilk trimester maternal bupropion maruziyetinden sonra (n = 17; ayarlanmış OR = 2.5;% 95 CI: 1.3, 5.0) VSD için artmış bir risk bulmuştur, ancak incelenen diğer kardiyovasküler malformasyonlar için artmış bir risk bulamamıştır ( LVOTO dahil). yukarıda olduğu gibi). NBDPS ve United Healthcare veritabanı çalışması, ilk trimester maternal bupropion maruziyeti ile VSD arasında bir ilişki bulamadı

LVOTO ve VSD bulguları için çalışmalar az sayıda maruz kalan vaka, çalışmalar arasında tutarsız bulgular ve vaka kontrol çalışmalarında çoklu karşılaştırmalardan elde edilen şans bulguları potansiyeli ile sınırlıydı.

Hayvan Verileri

Sıçanlarda ve tavşanlarda yapılan çalışmalarda, bupropion, sırasıyla 450 ve 150 mg / kg / gün'e kadar olan dozlarda (MHD'nin sırasıyla yaklaşık 11 ve 7 katı, mg / m'de) oral yoldan uygulanmıştır² temel), organogenez döneminde. Her iki türde de teratojenik aktivite kanıtı bulunmamıştır; bununla birlikte, tavşanlarda, test edilen en düşük dozda (25 mg / kg / gün, yaklaşık olarak mg / m'de MRHD'ye eşit) fetal malformasyon insidansı ve iskelet varyasyonları hafifçe artmıştır² temel) ve daha büyük. 50 mg / kg ve daha yüksek seviyelerde azalmış fetal ağırlıklar gözlenmiştir. Sıçanlara 300 mg / kg / gün'e kadar oral dozlarda bupropion uygulandığında (mg / m'de MRHD'nin yaklaşık 7 katı² çiftleşmeden önce ve hamilelik ve emzirme boyunca, yavru gelişimi üzerinde belirgin bir olumsuz etki yoktu.

Hemşirelik Anneler

Bupropion ve metabolitleri anne sütünde bulunur. On kadının laktasyon çalışmasında, oral yoldan dozlanan bupropion ve aktif metabolitlerinin seviyeleri ekspres sütte ölçüldü. Bupropion ve aktif metabolitlerine günlük ortalama bebek maruziyeti (günlük 150 mL / kg tüketim varsayımı) maternal ağırlık ayarlı dozun% 2'si idi. Emziren bir kadına Bupropion Hidroklorür uygulandığında dikkatli olun.

Pediatrik Kullanım

Pediatrik popülasyonda güvenlik ve etkinlik belirlenmemiştir. Bir çocuk veya ergende Bupropion Hidroklorür kullanımını düşünürken, potansiyel riskleri klinik ihtiyaç ile dengeleyin.

Geriatrik Kullanım

Bupropion hidroklorür sürekli salimli tabletlerle (depresyon ve sigarayı bırakma çalışmaları) klinik çalışmalara katılan yaklaşık 6000 hastanın 275'i ≥65 yaşında ve 47'si ≥75 yaşındaydı. Ek olarak, 65 yaşın üzerindeki yüzlerce hasta, bupropion hidroklorürün derhal salınan formülasyonunu (depresyon çalışmaları) kullanarak klinik çalışmalara katıldı. Bu konular ve genç konular arasında güvenlik veya etkililik konusunda genel bir fark gözlenmemiştir. Bildirilen klinik deneyim, yaşlı ve genç hastalar arasındaki yanıtlardaki farklılıkları tanımlamamıştır, ancak bazı yaşlı bireylerin daha fazla duyarlılığı göz ardı edilemez.

Bupropion, karaciğerde, böbrekler tarafından daha fazla metabolize edilen ve atılan aktif metabolitlere yoğun bir şekilde metabolize edilir. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda advers reaksiyon riski daha yüksek olabilir. Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı daha yüksek olduğundan, doz seçiminde bu faktörü dikkate almak gerekebilir; böbrek fonksiyonlarını izlemek faydalı olabilir.

Böbrek Bozukluğu

Böbrek yetmezliği olan hastalarda (glomerüler filtrasyon oranı: <90 mL / dak) düşük doz ve / veya dozlama Bupropion Hidroklorür sıklığını düşünün. Bupropion ve metabolitleri böbreklerden arındırılır ve bu hastalarda normalden daha fazla birikebilir. Yüksek bupropion veya metabolit maruziyetlerini gösterebilecek advers reaksiyonları yakından izleyin.

Karaciğer yetmezliği

Orta ila şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru: 7 ila 15), maksimum Bupropion Hidroklorür dozu her gün 174 mg'dır. Hafif karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru: 5 ila 6), doz ve / veya doz sıklığını azaltmayı düşünün.

The following adverse reactions are discussed in greater detail in other sections of the labeling:

• Suicidal thoughts and behaviors in children, adolescents, and young adults
• Neuropsychiatric adverse events and suicide risk in smoking cessation treatment
• Seizure
• Hypertension
• Activation of mania or hypomania
• Psychosis and other neuropsychiatric events
• Angle-Closure Glaucoma
• Hypersensitivity reactions

Clinical Trials Experience

Because clinical trials are conducted under widely varying conditions, adverse reaction rates observed in the clinical trials of a drug cannot be directly compared to rates in the clinical trials of another drug and may not reflect the rates observed in practice.

Commonly Observed Adverse Reactions In Controlled Clinical Trials Of Sustained-Release Bupropion Hydrochloride

Adverse reactions that occurred in at least 5% of patients treated with bupropion HCl sustained-release (300 mg and 400 mg per day) and at a rate at least twice the placebo rate are listed below.

300 mg/day of bupropion HCl sustained-release (equivalent to Bupropion Hydrochloride 348 mg/day): anorexia, dry mouth, rash, sweating, tinnitus, and tremor.

400 mg/day of bupropion HCl sustained-release (equivalent to Bupropion Hydrochloride 464 mg/day): abdominal pain, agitation, anxiety, dizziness, dry mouth, insomnia, myalgia, nausea, palpitation, pharyngitis, sweating, tinnitus, and urinary frequency.

Bupropion Hydrochloride is bioequivalent to bupropion HCl extended-release, which has been demonstrated to have similar bioavailability both to the immediate-release formulation of bupropion and to the sustained-release formulation of bupropion. The information included under this subsection and under the subsection 6.2 is based primarily on data from controlled clinical trials with the sustained-release and extended-release formulations of bupropion hydrochloride.

Major Depressive Disorder

Adverse Reactions Leading to Discontinuation of Treatment with Bupropion HCl Immediate-Release, Bupropion HCl Sustained-Release, and Bupropion HCl Extended-Release in Major Depressive Disorder Trials

In placebo-controlled clinical trials with bupropion HCl sustained-release, 4%, 9%, and 11% of the placebo, 300 mg/day and 400 mg/day groups, respectively, discontinued treatment because of adverse reactions. The specific adverse reactions leading to discontinuation in at least 1% of the 300 mg/day or 400 mg/day groups and at a rate at least twice the placebo rate are listed in Table 3.

Table 3: Treatment Discontinuation Due to Adverse Reactions in Placebo-Controlled Trials in MDD

In clinical trials with bupropion HCl immediate-release, 10% of patients and volunteers discontinued due to an adverse reaction. Reactions resulting in discontinuation (in addition to those listed above for the sustained-release formulation) included vomiting, seizures, and sleep disturbances.

Adverse Reactions Occurring at an Incidence of >1% in Patients Treated with Bupropion HCl Immediate-Release or Bupropion HCl Sustained-Release in MDD

Table 4 summarizes the adverse reactions that occurred in placebo-controlled trials in patients treated with bupropion HCl sustained-release 300 mg/day and 400 mg/day. These include reactions that occurred in either the 300 mg or 400 mg group at an incidence of 1% or more and were more frequent than in the placebo group.

Table 4: Adverse Reactions in Placebo-Controlled Trials in Patients with MDD

The following additional adverse reactions occurred in controlled trials of bupropion HCl immediate-release (300 to 600 mg per day) at an incidence of at least 1% more frequently than in the placebo group were: cardiac arrhythmia (5% vs. 4%), hypertension (4% vs. 2%), hypotension (3% vs. 2%), tachycardia (11% vs. 9%), appetite increased (4% vs. 2%), dyspepsia (3% vs. 2%), menstrual complaints (5% vs. 1%), akathisia (2% vs. 1%), impaired sleep quality (4% vs. 2%), sensory disturbance (4% vs. 3%), confusion (8% vs. 5%), decreased libido (3% vs. 2%), hostility (6% vs. 4%), auditory disturbance (5% vs. 3%), and gustatory disturbance (3% vs. 1%).

Seasonal Affective Disorder

In placebo-controlled clinical trials in SAD, 9% of patients treated with bupropion HCl extended-release and 5% of patients treated with placebo discontinued treatment because of adverse reactions. The adverse reactions leading to discontinuation in at least 1% of patients treated with bupropion and at a rate numerically greater than the placebo rate were insomnia (2% vs. <1%) and headache (1% vs. <1%).

Table 5 summarizes the adverse reactions that occurred in patients treated with bupropion HCl extended-release for up to approximately 6 months in 3 placebo-controlled trials. These include reactions that occurred at an incidence of 2% or more and were more frequent than in the placebo group.

Table 5: Adverse Reactions in Placebo-Controlled Trial in Patients with SAD

Changes in Body Weight

Table 6 presents the incidence of body weight changes (≥5 lbs) in the short-term MDD trials using bupropion HCl sustained-release. There was a dose-related decrease in body weight.

Table 6: Incidence of Weight Gain or Weight Loss (≥5 lbs) in MDD Trials Using Bupropion HCl Sustained-Release

Table 7 presents the incidence of body weight changes (≥5 lbs) in the 3 SAD trials using bupropion HCl extended-release. A higher proportion of subjects in the bupropion group (23%) had a weight loss ≥5 lbs, compared to the placebo group (11%). These were relatively long-term trials (up to 6 months).

Table 7: Incidence of Weight Gain or Weight Loss (≥5 lbs) in SAD Trials Using Bupropion HCl

Postmarketing Experience

The following adverse reactions have been identified during post-approval use of Bupropion Hydrochloride. Because these reactions are reported voluntarily from a population of uncertain size, it is not always possible to reliably estimate their frequency or establish a causal relationship to drug exposure.

Body (General)

Chills, facial edema, edema, peripheral edema, musculoskeletal chest pain, photosensitivity, and malaise.

Cardiovascular

Postural hypotension, stroke, vasodilation, syncope, complete atrioventricular block, extrasystoles, myocardial infarction, phlebitis, and pulmonary embolism.

Digestive

Abnormal liver function, bruxism, gastric reflux, gingivitis, glossitis, increased salivation, jaundice, mouth ulcers, stomatitis, thirst, edema of tongue, colitis, esophagitis, gastrointestinal hemorrhage, gum hemorrhage, hepatitis, intestinal perforation, liver damage, pancreatitis, and stomach ulcer.

Endocrine

Hyperglycemia, hypoglycemia, and syndrome of inappropriate antidiuretic hormone secretion.

Hemic And Lymphatic

Ecchymosis, anemia, leukocytosis, leukopenia, lymphadenopathy, pancytopenia, and thrombocytopenia. Altered PT and/or INR, associated with hemorrhagic or thrombotic complications, were observed when bupropion was coadministered with warfarin.

Metabolic And Nutritional

Glycosuria.

Musculoskeletal

Leg cramps, fever/rhabdomyolysis, and muscle weakness.

Nervous System

Abnormal coordination, depersonalization, emotional lability, hyperkinesia, hypertonia, hypesthesia, vertigo, amnesia, ataxia, derealization, abnormal electroencephalogram (EEG), aggression, akinesia, aphasia, coma, dysarthria, dyskinesia, dystonia, euphoria, extrapyramidal syndrome, hypokinesia, increased libido, neuralgia, neuropathy, paranoid ideation, restlessness, suicide attempt, and unmasking tardive dyskinesia.

Respiratory

Bronchospasm and pneumonia.

Skin

Maculopapular rash, alopecia, angioedema, exfoliative dermatitis, and hirsutism.

Special Senses

Accommodation abnormality, dry eye, deafness, increased intraocular pressure, angle-closure glaucoma, and mydriasis.

Urogenital

Impotence, polyuria, prostate disorder, abnormal ejaculation, cystitis, dyspareunia, dysuria, gynecomastia, menopause, painful erection, salpingitis, urinary incontinence, urinary retention, and vaginitis.

İnsan Doz Aşımı Deneyimi

30 gram veya daha fazla bupropionun aşırı dozları bildirilmiştir. Nöbet tüm vakaların yaklaşık üçte birinde bildirilmiştir. Sadece aşırı dozda bupropion ile bildirilen diğer ciddi reaksiyonlar arasında halüsinasyonlar, bilinç kaybı, sinüs taşikardi ve iletim bozuklukları veya aritmiler gibi EKG değişiklikleri vardı. Ateş, kas sertliği, rabdomiyoliz, hipotansiyon, stupor, koma ve solunum yetmezliği esas olarak bupropion çoklu ilaç aşırı dozlarının bir parçası olduğunda bildirilmiştir.

Çoğu hasta sekel olmadan iyileşmiş olsa da, ilacın büyük dozlarını alan hastalarda sadece aşırı dozda bupropion ile ilişkili ölümler bildirilmiştir. Bu hastalarda birden fazla kontrolsüz nöbet, bradikardi, kalp yetmezliği ve ölümden önce kalp durması bildirilmiştir.

Doz aşımı Yönetimi

Güncel rehberlik ve tavsiye için Sertifikalı Zehir Kontrol Merkezi'ne danışın. Sertifikalı zehir kontrol merkezleri için telefon numaraları Hekimler Masası Referansında (PDR) listelenmiştir. 1-800-222-1222 numaralı telefonu arayın veya www.poison.org adresine bakın.

Bupropion için bilinen bir antidot yoktur. Doz aşımı durumunda, yakın tıbbi gözetim ve izleme dahil destekleyici bakım sağlayın. Çoklu ilaç doz aşımı olasılığını düşünün.

Bupropion is a racemic mixture. The pharmacologic activity and pharmacokinetics of the individual enantiomers have not been studied.

Following chronic dosing of Bupropion Hydrochloride 348 mg once-daily tablets, the mean peak steady-state plasma concentration and area under the curve of bupropion were 134.3 (±38.2) ng/mL and 1409 (±346) ng•hr/mL, respectively. Steady-state plasma concentrations of bupropion were reached within 8 days. The elimination half-life (±SD) of bupropion after a single dose is 21.3 (±6.7) hours.

In a study comparing 10-day dosing with Bupropion Hydrochloride 348 mg once-daily and bupropion HCl extended-release 300 mg once-daily, (following a 3-day titration with bupropion HCl extended-release 150 mg once-daily), Bupropion Hydrochloride peak plasma concentration and area under the curve for bupropion and the 3 metabolites (hydroxybupropion, threohydrobupropion, and erythrohydrobupropion) were equivalent to bupropion HCl extended-release 300 mg, with the average being 8 to 14% lower.

In a single dose study, two Bupropion Hydrochloride tablets 174 mg once-daily and one Bupropion Hydrochloride tablet 348 mg once-daily were evaluated. Equivalence was demonstrated for peak plasma concentration and area under the curve for bupropion and the 3 metabolites.

A multiple dose study compared 14-day dosing with Bupropion Hydrochloride tablets 522 mg once-daily to dosing with three Bupropion Hydrochloride tablets 174 mg once-daily, following a 3-day titration with one Bupropion Hydrochloride tablet 174 mg once-daily, and a succeeding 5-day titration with two Bupropion Hydrochloride tablets 174 mg once-daily. Equivalence was demonstrated for peak plasma concentration and area under the curve for bupropion and the 3 metabolites.

These findings demonstrate that Bupropion Hydrochloride tablets 174 mg, 348 mg, and 522 mg are dose proportional.

Absorption

Following single oral administration of Bupropion Hydrochloride tablets to healthy volunteers, the median time to peak plasma concentrations for bupropion was approximately 5 hours. The presence of food did not affect the peak concentration and time to peak plasma concentration of bupropion; the area under the curve was increased by 19%.

Distribution

In vitro tests demonstrated that bupropion is 84% bound to human plasma proteins at concentrations up to 200 mcg/mL. The extent of protein binding of the hydroxybupropion metabolite is similar to that for bupropion, whereas the extent of protein binding of the threohydrobupropion metabolite is about half that of bupropion.

Metabolism

Bupropion is extensively metabolized in humans. Three metabolites are active: hydroxybupropion, which is formed via hydroxylation of the tert-butyl group of bupropion, and the amino-alcohol isomers threohydrobupropion and erythrohydrobupropion, which are formed via reduction of the carbonyl group. In vitro findings suggest that CYP2B6 is the principal isoenzyme involved in the formation of hydroxybupropion, while cytochrome P450 enzymes are not involved in the formation of threohydrobupropion. Oxidation of the bupropion side chain results in the formation of a glycine conjugate of meta-chlorobenzoic acid, which is then excreted as the major urinary metabolite. The potency and toxicity of the metabolites relative to bupropion have not been fully characterized. However, it has been demonstrated in an antidepressant screening test in mice that hydroxybupropion is one half as potent as bupropion, while threohydrobupropion and erythrohydrobupropion are 5-fold less potent than bupropion. This may be of clinical importance, because the plasma concentrations of the metabolites are as high or higher than those of bupropion.

Following chronic administration in healthy volunteers, peak plasma concentration of hydroxybupropion occurred approximately 6 hours after administration of Bupropion Hydrochloride. The peak plasma concentrations of hydroxybupropion were approximately 9 times the peak level of the parent drug at steady state. The elimination half-life of hydroxybupropion is approximately 24.3 (±4.9) hours, and its AUC at steady state is about 15.6 times that of bupropion. The times to peak concentrations for the erythrohydrobupropion and threohydrobupropion metabolites are similar to that of hydroxybupropion. However, the elimination half-lives of erythrohydrobupropion and threohydrobupropion are longer, approximately 31.1(±7.8) and 50.8 (±8.5) hours, respectively, and steady-state AUCs were 1.5 and 6.8 times that of bupropion, respectively.

Bupropion and its metabolites exhibit linear kinetics following chronic administration of 300 mg to 450 mg/day of bupropion hydrochloride (equivalent to 348 mg and 522 mg of Bupropion Hydrochloride, respectively).

Elimination

Following oral administration of 200 mg of ¹⁴C-bupropion in humans, 87% and 10% of the radioactive dose were recovered in the urine and feces, respectively. Only 0.5% of the oral dose was excreted as unchanged bupropion.