Kompozisyon:
Uygulama:
Tedavide kullanılır:
Militian Inessa Mesropovna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 23.03.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
Tıbbi ürünün adı
TORISEL
Therapeutic indications
TORISEL, ilerlemi_ renal h?creli karsinom tedavisinde endikedir..
Dozaj (Pozoloji) ve uygulama şekli
Uygun kullanım ve doz/uygulama sıklığı için talimatlar
Doktorunuzun reçete ettiği sürece TORISEL kullanmaya devam etmeniz önem taşımaktadır.
Doktorunuz hastalığınıza bağlı olarak ilacınızın dozunu belirleyecek ve size uygulayacaktır.
Uygulama yolu ve metodu
TORISEL her zaman bir doktor veya sağlık görevlisi tarafından hazırlanır ve size uygulanır.
TORISEL intravenöz yoldan (damar içine) infüzyon olarak damla damla verilir.
TORISEL almadan yaklaşık 30 dakika önce doğrudan damar içi yolla antihistaminik (TORISEL e karşı allerjik reaksiyonları engellemek açısından) enjeksiyonu yaptırmanız gerekmektedir.
TORISEL sodyum klorür enjeksiyonluk çözeltide uygulanmadan önce 10 mg/mL konsantrasyon oluşturmak için kutunun içinden çıkan 1.8 ml seyreltici ile seyreltilmelidir. (seyreltme talimatlarını kullanma talimatının en sonunda bulabilirsiniz.)
TORISEL in önerilen dozu haftada bir kez 30–60 dakika süresince verilen 25 mg dır..
TORISEL tedavisine, artık tedaviden beklenen yarar sağlanamayınca kadar veya beklenmeyen yan etkiler görülünceye kadar devam edilmesi gerekir.
Değişik yaş grupları
Çocuklarda kullanımı
18 yaşının altındaki çocuk ve ergenler için ilerlemiş böbrek kanseri geçerli olmadığından ve başka kanser çeşitlerinde de kullanılmadığından TORISEL bu hasta grubuna verilmez.
Yaşlılarda kullanımı
Yaşlı hastalara özgü doz ayarlaması önerilmemektedir.
Özel kullanım durumları
Böbrek/Karaciğer yetmezliği
Doktorunuz hastalığınıza bağlı olarak ilacınızın dozunu belirleyecek ve size uygulayacaktır.
Eğer TORISEL in etkisinin çok güçlü veya zayıf olduğuna dair bir izleniminiz var ise doktorunuz veya eczacınız ile konuşunuz.
Kullanmanız gerekenden daha fazla TORISEL kullandıysanız
Bir doktor veya sağlık personeli tarafından uygulanacağı için gerekenden fazla TORISEL kullanımı olası değildir. Bu konuda şüpheleriniz var ise hemen doktorunuza söyleyiniz.
TORISEL den kullanmanız gerekenden fazlasını kullanmışsanız bir doktor veya eczacı ile konuşunuz.
TORISEL i kullanmayı unutursanız
Unutulan dozları dengelemek için çift doz almayınız.
TORISEL ile tedavi sonlandırıldığındaki oluşabilecek etkiler
Doktorunuz tarafından belirtilmedikçe, tedaviyi durdurmayınız. Tedavi doktor kontrolünde sonlandırılacaktır.
Kontrendikasyonlar
Temsirolimus veya onun metabolitlerine (sirolimus dahil) veya içerisinde bulanan maddelerden birine ya da polisorbat 80 e aşırı duyarlılığı olduğu bilinenlerde kontrendikedir..
Temsirolimus, bilirubin düzeyi>1,5 x NÜS (normalin en üst sınırı) olan hastalarda kontrendikedir.
Diğer tıbbi ürünlerle etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri
Etkileşim çalışmaları yalnız yetişkinlerde yapılmıştır.
Temsirolimus un sunitinib ile eş zamanlı kullanımı
Temsirolimus ve sunitinib kombinasyonu, doz-sınırlayıcı toksisite ile sonuçlanmıştır. Bir faz I çalışmanın ilk kohortunda, haftada 15 mg intravenöz temsirolimus ve günde 25 mg oral sunitinib (1-28 günler arasındaki tedavinin ardından 2-haftalık dinlenme dönemi) alan 3 hastadan 2 sinde, doz-sınırlayıcı toksisite (grade 3/4 eritemli makülopapüler döküntü, hospitalizasyon gerektiren gut/selülit) gözlenmiştir (bkz bölüm 4.4).
Anjiyotensin-dönüştürücü enzim (ADE) inhibitörleri ve/veya kalsiyum kanal blokörlerinin eş zamanlı kullanımı
Eş zamanlı olarak temsirolimus veya diğer mTOR inhibitörleri ve ADE inhibitörleri (örn. ramipril) ve/veya kalsiyum kanal blokörleri (örn. amlodipin) alan bazı hastalarda anjiyonörotik ödem-benzeri reaksiyonlar (tedaviye başlandıktan iki ay sonra ortaya çıkan gecikmiş reaksiyonlar dahil) gözlenmiştir (bkz bölüm 4.4. & 4.8).
CYP3A metabolizmasını indükleyen ajanlar
TORISEL in, güçlü bir CYP3A4/5 indükleyicisi olan rifampisin ile birlikte uygulanmasının, intravenöz uygulamadan sonra temsirolimus maksimum konsantrasyon (Cmaks) ve eğri altında alan (EAA) üzerine anlamlı etkisi olmamıştır, ancak yalnız temsirolimus tedavisiyle karşılaştırıldığında sirolimusun Cmaks ını %65 ve EAA ını ise %56 oranında azaltmıştır. Dolayısıyla, CYP3A4/5 indüksiyonu potansiyeli olan ajanlar (karbamazepin, fenobarbital, fenitoin, rifampisin, St.John s Wort) ile birlikte tedaviden kaçınılmalıdır. Alternatif tedavi uygulanamıyorsa, renal hücreli karsinomu olan hastalarda haftalık 50 mg a kadar intravenöz doz düşünülmelidir. (Bkz. Bölüm 4.4)
CYP3A metabolizmasını inhibe eden ajanlar
TORISEL in güçlü bir CYP3A4 inhibitörü olan ketokonazol ile birlikte uygulanmasının, temsirolimus Cmaks ve EAA üzerine anlamlı etkisi olmamıştır; ancak sirolimus EAA 3,1 kat artmış ve EAAtoplam (temsirolimus + sirolimus) yalnız TORISEL tedavisine göre 2,3 kat artmıştır. Sirolimus bağlanmamış konsantrasyonları üzerindeki etki belirlenmemiştir, ancak kırmızı kan hücrelerine olan doyurulabilir bağlanmadan dolayı bu etkinin tüm kan konsantrasyonu üzerine olan etkiden daha büyük olması beklenir. Etki aynı zamanda 25 mg dozda daha fazla söylenebilir. Bu yüzden CYP3A4 aktivitesinin güçlü inhibitörü olan maddeler (örneğin, proteaz inhibitörleri (nelfinavir, ritonavir), antifungaller (itrakonazol, ketokonazol, vorikonazol), makrolit antibiyotikler (klaritromisin, azitromisin), nefazodon ve seçici serotonin geri-alım inhibitörleri) sirolimus kan konsantrasyonlarını artırmaktadır. TORISEL ve güçlü CYP3A4 inhibisyonu potansiyeli olan ajanların birlikte uygulanmasından kaçınılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4).
Orta düzeyde CYP3A4 inhibitörleri (örn., diltiazem, verapamil, klaritromisin, eritromisin, aprepitant, amidaron) ile eş zamanlı tedavi, sadece 25 mg almakta olan hastalarda ve dikkatli olarak uygulanmalı ve 25 mg dan daha yüksek temsirolimus dozları almakta olan hastalarda eş zamanlı kullanımdan kaçınılmalıdır.
CYP3A4/5 ve CYP2D6 tarafından metabolize edilen ilaçlarla etkileşimler
23 sağlıklı gönüllüde desipraminin (bir CYP2D6 substratı) konsantrasyonu 25 mg temsirolimus ile beraber kullanıldığında etkilenmemiştir. Aralıklı alınan numuneler baz alınarak yapılan popülasyon farmakokinetik analizi sonucu temsirolimus CYP2D6 substratı olan desipraminin EAA ve Cmaks değerleri üzerinde klinik olarak anlamlı bir etki göstermemiştir. Temsirolimus CYP2D6 tarafından metabolize edilen ajanlar ile birlikte uygulandığında klinik olarak anlamlı bir etki beklenmemektedir.
75 mg veya 175 mg temsirolimus dozunun CYP3A4/5 substratı üzerine etkisi çalışılmamıştır. Fakat insan karaciğer kromozomunda yapılan in vitro çalışmaları takiben yapılan fizyolojik temelli farmakokinetik modelleme 175 mg temsirolimus uygulamasının ardından elde edilen kan konsantrasyonunun büyük bir olasılıkla CYP3A4/5 in ilgili inhibisyonuna yönlendireceğini belirtir (bkz. Bölüm 5.2). Bu sebeple 175 mg temsirolimusun CYP3A4/5 ile metabolize edilen diğer ürünlerle ve dar terapötik indeksi olan ürünlerle birlikte kullanılması sırasında dikkatli olunmalıdır.
P-glikoprotein substratı olan ilaçlarla etkileşimler
Bir in vitro çalışmada temsirolimus, P-glikoprotein (P-gp) substratlarının transportunu 2 µM IC50 değeri ile inhibe etmiştir. P-gp inhibisyonunun in vivo etkileri klinik bir ilaç-ilaç etkileşim çalışması ile araştırılmamıştır. Ancak, lenalidomid (25 mg) ve temsirolimusun (20 mg) kombine uygulandığı faz 1 bir çalışmanın son verileri in vitro bulguları desteklemekte ve advers etkilerin görülme riskinin arttığını göstermektedir. Bu nedenle, temsirolimus ile P-glikoprotein (P-gp) substratları (digoksin, vinkristin, kolşisin, dabigatran, lenalidomid ve paklitaksel gibi) birlikte uygulandığında, advers etkiler yakın takip edilmelidir.
Amfifilik ajanlar
Temsirolimus sıçanlarda fosfolipidozis ile ilişkilendirilmiştir. Temsirolimus verilen fare veya maymunlarda ya da temsirolimus tedavisi gören hastalarda fosfolipidozis görülmemiştir. Temsirolimus verilen hastalarda fosfolipidozis bir risk olarak gösterilmemiş olmasına rağmen, temsirolimusun amiodaron veya statinler gibi diğer amfifilik ajanlarla birlikte verilmesi amfifilik pulmoner toksisite riskini arttırabilir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Pediyatrik popülasyon
Herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.
Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Antinoeplastik ajanlar-Protein kinaz inhibitörleri
ATC kodu: L01XE09
Etki mekanizması
Temsirolimus mTOR un (memelilerde rapamisinin hedefi) seçici inhibitörüdür. Temsirolimus bir hücre içi proteine (FKBP-12) bağlanır ve protein-temsirolimus kompleksi bağlanarak hücre bölünmesini kontrol eden mTOR aktivitesini inhibe eder. Temsirolimus, FKBP-12 nin yokluğunda, yüksek konsantrasyonlarda (10-20 µM), in vitro olarak mTOR a bağlanabilir ve inhibe edebilir. Hücre büyümesi inhibisyonunda bifazik doz yanıtı gözlenmiştir. Yüksek konsantrasyonlar, in vitro olarak hücre büyümesinde tam inhibisyon ile sonuçlanmıştır; buna karşılık tek başına FKBP-12/temsirolimus kompleksinin aracılık ettiği inhibisyon, hücre proliferasyonunda yaklaşık %50 azalma sağlamıştır. mTOR aktivitesinin inhibisyonu, D tipi siklinler, c-myc ve ornitin dekarboksilaz gibi hücre döngüsünü düzenleyici proteinlerin translasyonunda seçici kesilmeye sebep olarak, tedavi edilen tümör hücrelerinde G1 büyümesinin durmasıyla sonuçlanır. Aktivitesi inhibe edildiğinde, fosforilleme yeteneği ve dolayısıyla hücre bölünmesini kontrol eden protein translasyon faktörlerinin (4E-BP1 ve S6K, PI3 kinaz/AKT yolunda her ikisi de mTOR un genetik zincirde ilerleme bölgesidir) aktivitesini kontrol etme özelliği bloke edilmiş olur.
Hücre döngüsü proteinlerini düzenlemenin yanı sıra, mTOR HIF-1 ve HIF-2 alfa (hypoxia-inducible factor) translasyonunu da düzenlemektedir. Bu transkripsiyon faktörleri, tümörlerin hipoksik mikroçevrelerine uyum sağlama ve anjiojenik faktör olan vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) üretme kabiliyetini düzenlemektedir. Dolayısıyla, temsirolimusun anti tümör etkisinin bir kısmı da, tümörde ve tümör mikroçevresinde HIF ve VEGF seviyelerini baskılama ve böylece damar gelişimini zayıflatma özelliğinden kaynaklanmaktadır.
Farmakodinamik etkiler
Klinik etkililik
Renal hücreli karsinom
İlerlemiş renal hücreli karsinom tedavisinde TORISEL in etkililik ve güvenliliği aşağıda belirtilen iki randomize klinik çalışmada incelenmiştir:
Çalışma 1
Çalışma 1, faz 3, çok merkezli, 3 kollu, randomize, açık etiketli bir çalışmadır ve ilerlemiş renal hücreli karsinomu daha önce tedavi edilmemiş ve önceden seçilmiş 6 prognostik risk faktöründen (ilk renal hücreli karsinomu teşhisinden randomizasyona kadar geçen süre 1 yıldan az, Karnofsky performans skalası 60 veya 70, hemoglobin normalin alt sınırının altında, düzeltilmiş kalsiyum 10 mg/dL den fazla, laktat dehidrogenaz>normalin üst sınırının 1,5 katı, 1 den fazla metastatik organ bölgesi) en az 3 üne sahip olan hastalarda yapılmıştır. Birincil çalışma sonlanım noktası genel sağkalımdır (OS). İkincil sonlanım noktaları arasında, progresyonsuz sağkalım (PFS), objektif cevap oranı (ORR), klinik fayda oranı, tedavi başarısız olana kadar geçen süre (TTF) ve kaliteye göre ayarlanmış sağkalım ölçümü yer almaktadır. Hastalar nefrektomi geçmişlerine göre coğrafi olarak 3 gruba ayrılmıştır ve rastgele (1:1:1), yalnız interferon alfa (INF-) (n=207), yalnız TORISEL (haftalık 25 mg; n=209) veya INF- ve TORISEL kombinasyonu (n=210) alacak şekilde düzenlenmiştir.
Çalışma 1 de, ikinci önceden belirlenmiş ara analiz (n=446 olay, p= 0,0078) TORISEL birincil sonlanım noktası olan OS de (randomizasyondan ölüme kadar geçen süre) INF- ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir avantajla ilişkilendirilmiştir. TORISEL kolu INF- kolu ile karşılaştırıldığında, medyan OS de %49 artış sergilemiştir.
TORISEL 15 mg ve IFN- kombinasyonu yalnız IFN- ile karşılaştırıldığında genel sağkalımda ne ara analizlerde (medyan 7,3 aya karşı 8,4 ay, hazard oranı=0,96, p=0,6965) ne de final analizde (medyan 7,3 aya karşı 8,4 ay, hazard oranı=0,93, p=0,4902) anlamlı bir artış sergilememiştir. Temsirolimus ve IFN- nın kombinasyonu ile yapılan tedavi, IFN- veya temsirolimusun tek başına uygulanmasıyla gözlenen yan etkilerle karşılaştırıldığında bazı grad 3-4 yan etkilerin insidansında (kilo kaybı, anemi, nötropeni, trombositopeni ve mukozal yangı) istatistiki açıdan önemli bir artışla sonuçlanmıştır.
Temsirolimus Renal Hücre Karsinomu Klinik Çalışma 1 deki etkililik özeti
Parametreler Temsirolimus
N=209 IFN-
N= 207 P değeria Risk oranı
(%95 GA)b
Daha önceden belirlenmiş ara analiz
Medyan genel sağkalım, ay (%95 GA) 10,9 (8,6-12,7) 7,3 (6,1-8,8) 0,0078 0,73 (0,58-0,92)
Final analizi
Medyan genel sağkalım, ay (%95 GA) 10,9 (8,6-12,7) 7,3 (6,1-8,8) 0,0252 0,78 (0,63-0,97)
Bağımsız bir değerlendirmeye
göre medyan progresyonsuz
sağkalım ay (%95 GA) 5,6 (3,9-7,2) 3,2 (2,2-4,0) 0,0042 0,74 (0,60-0,91)
Araştırmacı değerlendirmesine
göre medyan progresyonsuz
sağ kalım, ay (%95 GA) 3,8 (3,6-5,2) 1,9 (1,9-2,2) 0,0028 0,74 (0,60-0,90)
Bağımsız değerlendirmeye göre
genel yanıt oranı %(%95 GA) 9,1 (5,2-13,0) 5,3 (2,3-8,4) 0,1361c NA
GA: güven aralığı, NA= geçerli değildir.
a: geçirilmiş nefrektomi ve bölgeye göre katmanlandırılmış log-rank testini baz alır
b: geçirilmiş nefrektomi ve bölgeye (%95 GA sadece tanımlayıcıdır) göre katmanlandırılmış Cox orantılı risk modelini baz alır
c: geçirilmiş nefrektomi ve bölgeye göre katmanlandırılmış Cochran-Mantel-Hansel testini baz alır.
Renal hücreli karsinom çalışma I de temsirolimus ile tedavi edilen hastaların %31 i 65 yaş ve üstüdür. 65 yaş altındaki hastalarda IFN- ile tedavi edilenler ile karşılaştırıldığında medyan genel sağkalım 12 ay (%95 GA 9,9-14,2), risk oranı ise 0,67 (%95 GA 0,52-0,87) dir. 65 yaş üstündeki hastalarda IFN- ile tedavi edilenler ile karşılaştırıldığında medyan genel sağkalım 8,6 ay (%95 GA 6,4-11,5), risk oranı ise 1,15 (%95 GA 0,78-1,68) dir.
Çalışma 2
Çalışma 2, randomize, çift kör, çok merkezli, ayakta hasta çalışmasıdır ve daha önce tedavi gören ilerlemiş renal hücre karsinomu hastalarına uygulandığında, temsirolimusun üç farklı doz seviyesinin etkililik, güvenlilik ve farmakokinetiğini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Birincil etkililik sonlanım noktası objektif cevap oranıdır (ORR) ve OS de değerlendirilmiştir. Yüz on bir hasta (111) rasgele 1:1:1 oranında, haftalık 25 mg, 75 mg veya 250 mg intravenöz temsirolimus alacak şekilde dağılmıştır. 25 mg kolunda (n=36), tüm hastaların metastatik hastalığı vardır; 4 ü (%11) daha önce kemoterapi veya immünoterapi görmemiştir; 17 si (%47) daha önce bir tedavi görmüştür ve 15 i (%42) renal hücreli karsinom için 2 veya daha çok tedavi görmüştür. 27 si (%27,75) nefrektomi geçirmiştir. 24 ünde (%24,67) ECOG (Eastern Cooperative Oncology Group) performans skalası (PS)=1 dir, ve 12 sinde (%33) ECOG PS=0 dır.
Haftalık 25 mg TORISEL ile tedavi edilen hastalarda, medyan genel sağkalım (OS) 13,8 aydır (%95 GA: 9,0-18,7 ay).
Ülkelerde mevcuttur
Argentina
Australia
Austria
Belgium
Bosnia & Herzegowina
Bulgaria
Canada
Chile
Croatia (Hrvatska)
Cyprus
Czech Republic
Denmark
Estonia
Finland
France
Germany
Greece
Hong Kong
Hungary
Iceland
Ireland
Israel
Italy
Japan
Latvia
Liechtenstein
Lithuania
Luxembourg
Malaysia
Malta
Netherlands
Norway
Philippines
Poland
Portugal
Romania
Serbia
Singapore
Slovakia
Slovenia
South Africa
South Korea
Spain
Sweden
Switzerland
Taiwan
Thailand
Turkey
United Kingdom
USA
Ülkede bul:
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
Y
Z