Calan (Oral)

Belirtiler: büyük dozlar (ilacın 6 g'sine kadar) derin bilinç depresyonuna, arteriyel hipotansiyona, sinüs bradikardi, av blokajına, bazen de asistoliye neden olabilir.

Tedavi: arteriyel hipotansiyon ve/veya tam AV blokajı meydana geldiğinde — sıvı, dopamin (dopamin), kalsiyum glukonat, izoproterenol veya norepinefrin girişinde/. Tedavi semptomatiktir ve aşırı dozun klinik tablosuna bağlıdır. Hemodiyaliz etkili değildir.

Belirtiler: şiddetli bradikardi, av blokajı, kan basıncında azalma, kalp yetmezliği, sinoatriyal blokaj.

Tedavi: erken teşhis ile-mide lavajı durumunda, eğer ilacın alınmasından bu yana 12 saatten daha az geçtiyse ve daha sonraki dönemlerde gastrointestinal motilite azaldığında (oskültasyon sırasında bağırsak gürültüsünün olmaması). Semptomatik tedavi: ritim ve iletim bozuklukları - izoprenalin, epinefrin, atropin, kalsiyum glukonat 10 % çözeltisi 10-20 ml, yapay ritim sürücüsü, plazma ikame solüsyonlarının infüzyonu. Hemodiyaliz etkili değildir.

İlacın aşırı dozunun bir sonucu olarak zehirlenme belirtileri izoptin, alınan ilaç miktarına, detoksifikasyon önlemlerinin zamanlamasına ve miyokardiyal kontraktiliteye (yaşa bağlı) bağlıdır. Doz aşımı sonucu ölümcül vakalar bildirilmiştir.

Aşağıdaki hakim belirtiler: açılan REKLAM (bazı durumlarda, seviyeleri ölçmek mümkün değildir), şok, bilinç kaybı, AV abluka II derecesi, genellikle dönemleri ile Wenckebach varlığı ıle veya olmadan выскальзывающего ritim, tam AV bloğu ile tam bir AV ayrılma, выскальзывающий ritmi, kalp krizi, sinüs bradikardi, kardiyak sinusnogo hub.

Tedavi. Terapötik faaliyetler ızoptin ilacının süresine ve yöntemine ve zehirlenme semptomlarının doğasına ve şiddetine bağlı olarak yapılmalıdır.

Çok sayıda tabletin aşırı dozda olması durumunda, kaplanmış, uzun süreli etki (yani, İZOPTİN CP 240 preparatı), aktif maddenin, ilacı aldıktan sonra 48 saat içinde bağırsakta serbest bırakıldığı ve emildiği akılda tutulmalıdır. İlacın yutulma süresine bağlı olarak, aktif depo olarak hareket eden şişmiş tabletlerin kalıntılarının bireysel holdingleri muhtemelen gastrointestinal sistem boyunca yer alacaktır.

Genel etkinlikler.

Mide ve bağırsak hareketliliği yoksa (oskültasyonda peristaltizm belirtileri), ilacı aldıktan sonra 12 saat sonra bile mide yıkamanız önerilir. İlacın aşırı dozda İzoptin CP 240 şüphesi varsa, ilacın atılımını amaçlayan uygun önlemlerin uygulanması endikedir, örneğin, kusmaya neden olmalı, mide ve bağırsakları endoskopik muayene ile birlikte yıkamalı, müshil ve emetik almalıdır.

Yaygın acil resüsitasyon önlemleri arasında kapalı kalp masajı, suni solunum ve kalbin elektriksel stimülasyonu yer alır.

Özel etkinlikler.

Kalp fonksiyonunun depresyonu, arteriyel hipotansiyon ve bradikardi ile ilişkili etkilerin dışlanması.

Kalsiyum spesifik bir panzehirdir: 10-30 mL 10% kalsiyum glukonat çözeltisini bir ı/enjeksiyon (2,25–4,5 mmol) olarak enjekte edin, gerekirse tekrar tekrar veya yavaş damla infüzyonu (örneğin 5 mmol/H) olarak uygulayın.

Aşağıdaki faaliyetler gerekli olabilir.

Derece II veya III av blokajı, sinüs bradikardi, kalp durması durumunda: atropin, izoprenalin, orciprenalin veya kalp stimülasyonu.

Arteriyel hipotansiyon durumunda: dopamin, dobutamin, norepinefrin.

Miyokard yetmezliğinin sürekli belirtileri durumunda: dopamin, dobutamin, gerekirse ek kalsiyum enjeksiyonları.

İlaç miyokard kontraktilitesini azaltarak ve kalp atış hızını azaltarak miyokard oksijen ihtiyacını azaltır. Kalbin koroner damarlarının genişlemesine neden olur ve koroner kan akışını arttırır, periferik arterlerin ve OPSS'NİN düz kaslarının tonunu azaltır.

Calan (Oral) av iletimini önemli ölçüde yavaşlatır, sinüs düğümünün otomatizmini inhibe eder, bu da ilacın supraventriküler aritmilerin tedavisinde kullanılmasına izin verir.

Calan (Oral), vazospastik Genesis anjina (prinzmetal anjina) tedavisinde tercih edilen ilaçtır. Stresin angina pektorisinde ve ayrıca supraventriküler ritim bozuklukları olan anjin tedavisinde de bir etkiye sahiptir.

«Yavaş» kalsiyum kanallarının Engelleyicisi, kalsiyum iyonlarının düz kas hücrelerinin kontraktil liflerine transmembran taşınmasını engeller. Antianginal ve hipotansif etki, hem miyokard üzerindeki doğrudan etki hem de periferik arterlerin tonunu ve OPSS'Yİ azaltarak periferik hemodinamik üzerindeki etki ile ilişkilidir. Kalsiyum iyonlarının kardiyomiyositlere girmesinin engellenmesi, miyokard kontraktilitesinde bir azalmaya, miyokardiyal oksijen ihtiyacında bir azalmaya yol açar. Antispazmodik, negatif ino ve kronotropik etkiye sahiptir, av düğümü boyunca iletkenliği önemli ölçüde azaltır, refrakter periyodunu uzatır, sinüs düğümünün otomatizmini bastırır

Verapamil, kalsiyum iyonlarının transmembran akımını düz kas hücrelerine inhibe eder. Antianginal etki miyokard üzerindeki doğrudan etki ve periferik hemodinamik üzerindeki etki ile ilişkilidir (periferik arterlerin tonunu azaltır, OPSS). Hücre içine kalsiyum iyonlarının alımının engellenmesi, makroerjik ATP bağlarındaki enerjinin mekanik çalışmaya dönüştürülmesinde bir azalmaya ve miyokard kontraktilitesinde bir azalmaya yol açar.

İlacın antihipertansif etkinliği İZOPTİN CP 240, refleks yanıtı olarak kalp atış hızını arttırmadan periferik damarların direncinde bir azalmaya bağlıdır. Kan basıncı tedavinin ilk gününde doğrudan azalmaya başlar, bu etki Uzun süreli tedavi ile devam eder. İlaç İZOPTİN SR 240 hipertansiyon her türlü tedavisinde kullanılır: diğer antihipertansif ajanlar ile birlikte hafif veya orta arteriyel hipertansiyon monoterapi için, özellikle diüretikler ve, son gözlemlere göre, daha şiddetli hipertansiyon ACE inhibitörleri. Vazodilatatör, hipotansif, negatif ino ve kronotropik etkiye sahiptir. İlaç İZOPTİN SR 240, özellikle supraventriküler aritmi ile belirgin bir antiaritmik etkiye sahiptir. Bu AV düğümünde darbe iletimini geciktirir. Sonuç olarak, aritmi tipine bağlı olarak sinüs ritmi geri yüklenir ve/veya ventriküler kasılmaların sıklığı normale döner. Normal kalp hızı değişmez veya hafifçe azalır

Yutulduğunda, alınan dozun �'ından fazlası emilir. Karaciğerden «ilk geçiş» ile metabolize olur. Proteinlere bağlanma �. T_1/2 tek bir doz alırken — 2,8-7,4 hayır, tekrarlanan dozlar alırken-4,5-12 hayır.esas olarak böbrekler ve 9-16% — bağırsak yoluyla atılır. Ana metabolit, değiştirilmemiş Calan'dan (Oral) daha az belirgin hipotansif aktiviteye sahip olan norcalan'dır (Oral).

Yutulduğunda sindirim sisteminde emilim �, ilacın biyoyararlanımı 'dir. Kan proteinleri ile bağlantı-90%. İle_max — 80-400 ng/ml. uzun süreli t formları için_max — 5-7 saat, T_1/2 - 11 saat.

Esas olarak idrarla ve yaklaşık % safra ile atılır. İlaç plasental bariyere nüfuz eder, anne sütüne atılır. Karaciğerde n-dealkilasyon ve o-demetilasyon ile hızlı bir şekilde metabolize edilir, birkaç metabolit oluşur. En önemli metabolit olan norverapamil, farmakolojik olarak aktiftir. İlacın ve metabolitlerinin kümülasyonu, kurs tedavisinde artan eylemi açıklar. Verapamil'e tolerans gelişimi gözlenmez.

Verapamil, ilacın aktif maddesi İZOPTİN SR 240, hızlı ve neredeyse tamamen ince bağırsakta emilir. Emme derecesi �-92'dir. T_1/2 - ilacın tek bir alımından sonra 3 ila 7 saat arasında. Birden fazla T alımı ile_1/2 Verapamil, tek bir alımla karşılaştırıldığında neredeyse iki kat artabilir.

Verapamil neredeyse tamamen metabolize olur. Ana metabolit farmakolojik aktiviteye sahip olan norverapamil'dir, diğer metabolitler çoğunlukla inaktiftir.

Verapamil ve metabolitleri esas olarak böbrekler yoluyla, sadece 3-4% — değişmeden atılır. 24 saat içinde, ilacın uygulanan dozunun P'si idrarda, 48 saat içinde — 55-60% ve 5 gün boyunca — 70%atılır. Dışkı ile 'ya kadar atılır. Son bulgular, normal böbrek fonksiyonu olan kişilerde ve son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda verapamilin farmakokinetiğinde hiçbir fark olmadığını göstermektedir.

KKH ve arteriyel hipertansiyon terapötik etki ile kan plazmasındaki ilacın konsantrasyonu arasında bir korelasyon bulunmadığında, kan plazmasındaki ilacın seviyesi ile PR aralığı üzerindeki etki arasında sadece belirli bir ilişki vardır. Uzun süreli etki dozaj formlarını aldıktan sonra, kan plazmasındaki Verapamil konsantrasyon eğrisi gerilir ve normal salımlı dozaj formlarının uygulanmasından daha yumuşak hale gelir.

İlacın yaklaşık �'ı kan plazma proteinlerine bağlanır.

Biyoyararlanım

Oral uygulamadan sonra, Verapamil neredeyse sadece karaciğerde meydana gelen önemli bir «ilk geçiş " metabolizmasına uğrar.

İlacın tek bir dozundan sonra sağlıklı gönüllülerde ortalama mutlak biyoyararlanım "'dir. Atriyal fibrilasyonu veya angina pektorisi olan hastalar arasında yapılan son çalışmalar, ortalama biyoyararlanım düzeylerinin, ilacın tek bir dozunu sırasıyla oral ve intravenöz dozdan sonra 35 ve 24 % olduğunu göstermiştir.

İlacın tekrar tekrar alınmasıyla, biyoyararlanım tek bir alımla karşılaştırıldığında neredeyse 2 kat artar. Bu etki muhtemelen hepatik enzim sistemlerinin kısmi doygunluğundan ve/veya tek bir Verapamil alımından sonra karaciğerdeki kan dolaşımındaki geçici artıştan kaynaklanmaktadır. Karaciğer yetmezliği olan hastalarda, normal karaciğer fonksiyonuna sahip olanlara kıyasla, Verapamil biyoyararlanımı çok daha yüksekti ve ilaçların atılımında bir gecikme vardı.

Plasenta yoluyla penetrasyon

Verapamil plasental bariyere nüfuz eder, umbilikal damardan kan plazmasında bulunan konsantrasyon, annenin kan plazmasındaki konsantrasyonunun -92'sidir.

Anne sütü ile atılım

Verapamil anne sütünden atılır, ancak terapötik dozlarda konsantrasyonu o kadar düşüktür ki yenidoğanlarda klinik etki olası değildir.