Amdopril

Amdopril

Amlodipin, Benazepril

Hipertansiyon

amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kapsülleri, her iki ajan ile monoterapi ile yeterince kontrol edilmeyen hastalarda hipertansiyonun tedavisi için endikedir.

Amlodipin, günde bir kez 2.5 mg ila 10 mg dozlarında hipertansiyonun etkili bir tedavisidir, benazepril ise 10 mg ila 80 mg dozlarında etkilidir. 2.5 mg ila 10 mg arasında amlodipin dozları ve 10 mg ila 40 mg arasında benazepril dozları ile amlodipin / benazepril kombinasyon tedavisinin klinik çalışmalarında, tüm hasta gruplarında Amlodipin dozunun artmasıyla hipotansif etkiler artmış ve ilaç dışı gruplarda benazepril dozunun artmasıyla etkiler artmıştır.

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kapsüllerinin antihipertansif etkisi büyük ölçüde 2 HAFTA içinde elde edilir.

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kapsülleri ile tedaviye başlamak genellikle ancak bir hasta (a) bir veya başka bir monoterapi ile istenen hipotansif etkiyi elde edemedikten veya (b) ödem geliştirmeden amlodipin tedavisi ile yeterli hipotansif etki elde edemedikten sonra uygundur.

Böbrek yetmezliği

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kapsülleri ile tedavi rejimleri, hastanın Kreatinin klirensi >30 mL/dak/1.73 m olduğu sürece böbrek fonksiyonunu hesaba katmamalıdır₂ (serum Kreatinin kabaca ≤3 mg/dL veya 265 µmol/L). Daha ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kapsülleri önerilmez.

Karaciğer yetmezliği ve yaşlı

Monoterapi olarak veya kombinasyon terapisinin bir parçası olarak önerilen amlodipin başlangıç dozu 2.5 mg'dır.

Ek tedavi

Kan basıncı tek başına Amlodipin (veya başka bir dihidropiridin) veya tek başına benazepril (veya başka bir ACE inhibitörü) ile yeterince kontrol edilmeyen bir hasta, amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kapsülleri ile kombinasyon tedavisine geçilebilir.

Kan basıncı amlodipin ile yeterince kontrol edilen ancak kabul edilemez ödem yaşayan hastalarda, kombinasyon tedavisi daha az ödem ile benzer (veya daha iyi) kan basıncı kontrolü sağlayabilir.

Replasman tedavisi

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kapsülleri titre edilmiş bileşenlerin yerini alabilir.

Veri Yok

Özel uyarı (lar)

Bir parçası olarak dahil "Düzenler" Bölüm

Önlemler

Anafilaktoidler ve muhtemelen ilgili reaksiyonlar

ACE inhibitörleri (amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür dahil) alan hastaların, anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörlerinin endojen bradikinin de dahil olmak üzere eikosanoidlerin ve polipeptitlerin metabolizmasını etkilemesi nedeniyle bazıları ciddi olan çeşitli yan etkilere maruz kalabileceği düşünülmektedir. Bu reaksiyonlar genellikle ACE inhibitörünün ilk Dozlarından birinden sonra ortaya çıkar, ancak bazen sadece aylar süren tedaviden sonra ortaya çıkar. ACE inhibitörleri alan siyah hastalar, siyah olmayanlara kıyasla daha yüksek anjiyoödem İnsidansına sahiptir.

Baş-Boyun Anjiyoödem

ACE inhibitörleri ile tedavi edilen hastalarda yüz, ekstremite, dudak, dil, glottis ve gırtlak anjiyoödemi bildirilmiştir. U İçinde.R. klinik çalışmalar, plasebo alan deneklerin hiçbirinde anjiyoödem ile tutarlı semptomlar gözlenmedi ve yaklaşık %0.Benazepril alan deneklerin %5'i. Laringeal ödem ile ilişkili anjiyoödem ölümcül olabilir. Yüz, dil veya glottisin laringeal stridor veya anjiyoödem ortaya çıkarsa, amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile tedaviyi bırakın ve hemen tedavi edin. Dil, glottis veya gırtlak tutulumunun solunum yollarının tıkanmasına neden olması muhtemel ise, uygun tedavi reçete edilir..g., subkutan adrenalin enjeksiyonu 1: 1000 (0.3-0.5 mL), hemen

Bağırsak Anjiyoödem

ACE inhibitörleri ile tedavi edilen hastalarda bağırsak anjiyoödem bildirilmiştir. Bu hastalarda karın ağrısı (bulantı veya kusma olsun ya da olmasın) vardı, bazı durumlarda yüz anjiyoödem öyküsü yoktu ve C-1 esteraz seviyeleri normaldi. Anjiyoödem, BT taraması veya abdominal Ultrason veya ameliyat dahil olmak üzere prosedürlerle teşhis edildi ve ACE inhibitörünün kesilmesinden sonra semptomlar çözüldü. Bağırsak anjiyoödem, karın ağrısı olan ACE inhibitörleri olan hastaların ayırıcı tanısına dahil edilmelidir.

Duyarsızlaştırma sırasında anafilaktoid reaksiyonlar

ACE inhibitörleri alırken hymenoptera zehiri ile duyarsızlaştırma tedavisi gören iki hasta hayatı tehdit eden anafilaktoid reaksiyonlar yaşadı. Aynı hastalarda, ACE inhibitörleri geçici olarak tutulduğunda bu reaksiyonlar önlendi, ancak istenmeyen rechallenge ile yeniden ortaya çıktı.

Membran maruziyeti sırasında anafilaktoid reaksiyonlar

Yüksek akı membranları ile diyalize edilen ve bir ACE inhibitörü ile birlikte tedavi edilen hastalarda anafilaktoid reaksiyonlar bildirilmiştir. Dekstran sülfat emilimi ile düşük yoğunluklu lipoprotein aferezi geçiren hastalarda anafilaktoid reaksiyonlar da bildirilmiştir.

artmış anjina ve / veya miyokard enfarktüsü

Nadir durumlarda, hastalar, özellikle şiddetli obstrüktif koroner kalp hastalığı olan hastalar, kalsiyum kanal blokeri tedavisinin başlangıcında veya doz artışı sırasında anjina pektoris veya akut miyokard Enfarktüsünün sıklığını, süresini veya şiddetini arttırmıştır. Bu etkinin mekanizması açıklığa kavuşturulmamıştır.

Hipotansiyon

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür semptomatik hipotansiyona neden olabilir. Semptomatik hipotansiyon, uzun süreli diüretik tedavi, tuz kısıtlaması, diyaliz, ishal veya kusmanın bir sonucu olarak hacim veya tuz tükenmesi olan hastalarda en sık görülür.

İlişkili böbrek yetmezliği olan veya olmayan konjestif kalp yetmezliği olan hastalarda, ACE inhibitörleri ile tedavi, oligüri, azotemi ve (nadiren) akut böbrek yetmezliği ve ölüm ile ilişkili olabilecek aşırı hipotansiyona neden olabilir. Bu tür hastalarda, amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür tedavisine sıkı tıbbi gözetim altında başlayın, tedavinin ilk 2 haftasında ve benazepril bileşeninin dozu arttığında veya bir diüretik eklendiğinde veya dozu arttığında tam olarak izleyin.

Şiddetli aort darlığı olan hastalarda semptomatik hipotansiyon da mümkündür.

Hipotansiyon ortaya çıkarsa, hastayı yüzüstü pozisyonda yerleştirin ve gerekirse intravenöz fizyolojik salin infüzyonu ile tedavi edin. Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile tedavi genellikle kan basıncı ve hacim geri kazanıldıktan sonra devam edebilir.

Fetal / Neonatal Morbidite Ve Mortalite

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür, hamile bir kadına uygulandığında fetal hasara neden olabilir. Bu ilaç hamilelik sırasında kullanılıyorsa veya hasta bu ilacı alırken hamile kalırsa, hasta fetus için potansiyel tehlike hakkında bilgilendirilmelidir.

Renin-anjiyotensin sistemini etkileyen ilaçlar, hamilelik sırasında kullanıldığında fetal ve neonatal morbidite ve mortaliteye neden olabilir. Birkaç düzine vakada, gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesterlerinde ACE inhibitörlerinin kullanımı, hipotansiyon, neonatal kafatası hipoplazisi, Anüri, geri dönüşümlü veya geri dönüşümsüz böbrek yetmezliği ve ölüm dahil olmak üzere fetal ve neonatal Yaralanmalarla ilişkiliydi.

Karaciğer yetmezliği

Nadir durumlarda, ACE inhibitörleri KOLESTATİK sarılık ile başlayan ve fulminan karaciğer nekrozuna ve bazen ölüme ilerleyen bir sendrom ile ilişkilendirilmiştir. Bu sendromun mekanizması anlaşılamamıştır. ACE inhibitörleri alan, sarılık geliştiren veya karaciğer enzimlerinde belirgin artışlar geliştiren hastalar ACE İnhibitörünü durdurmalı ve uygun tıbbi bakım almalıdır.

Siroza bağlı karaciğer yetmezliği olan hastalarda, benazeprilatlar esasen değişmez.

Bununla birlikte, amlodipin karaciğer tarafından yoğun bir şekilde metabolize edildiğinden ve plazma eliminasyon yarı ömrü (t_1/2 şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda amlodipin besilat ve benazepril hidroklorürün yavaş titre edilmesi.

Böbrek Yetmezliği

Şiddetli böbrek hastalığı olan hastalarda amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kullanılmamalıdır (Kreatinin klirensi < 30 mL / dak), (Dozaj ve uygulama)

Böbrek fonksiyonu renin anjiyotensin - Aldosteron sisteminin aktivitesine bağlı olabilecek şiddetli kalp yetmezliği olan hastalarda, benazepril ile tedavi oligüri veya ilerleyici azotemi ve (nadiren) akut böbrek yetmezliği ve/veya ölüm ile ilişkili olabilir.

Tek taraflı veya bilateral renal arter stenozu olan hipertansif hastalarda yapılan küçük bir çalışmada, benazepril ile tedavi, benazepril, eşlik eden diüretik veya her ikisinin kesilmesinden sonra geri dönüşümlü olan kan üre azotu ve serum kreatinin seviyelerinde bir artış ile ilişkiliydi. Bu tür hastalar amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile tedavi edilirse, tedavinin ilk haftalarında böbrek fonksiyonlarını izlerler.

Belirgin önceden var olan böbrek hastalığı olmayan benazepril ile tedavi edilen bazı hipertansif hastalar, özellikle benazepril bir diüretik ile birlikte uygulandığında, genellikle hafif ve geçici olan kan üre azotu ve serum kreatinin seviyelerinde bir artış geliştirmiştir. Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür dozunun azaltılması gerekebilir.

Benazepril alan hastalarda böbrek fonksiyonu düzenli olarak izlenmelidir.

Hiperkalemi

U İçinde.R. amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile plasebo kontrollü çalışmalar, hiperkalemi (serum potasyum en az 0.5 mEq / l normalin üst sınırından daha büyük) taban çizgisinde mevcut değil yaklaşık 1.Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür alan hipertansif hastaların %5'i. Serum potasyumundaki yükselmeler genellikle tersine çevrilebilirdi. Hiperkalemi gelişimi için risk faktörleri böbrek yetmezliği, diabetes mellitus ve potasyum tutucu diüretiklerin, potasyum preparatlarının ve / veya potasyum içeren tuz ikamelerinin birlikte kullanılmasıdır. Benazepril alan hastalarda serum potasyumu düzenli olarak izlenmelidir

Öksürük

Muhtemelen endojen bradikinin bozulmasının inhibisyonu nedeniyle, tüm ACE inhibitörlerinde, genellikle tedavinin kesilmesinden sonra çözülen kalıcı verimsiz öksürük bildirilmiştir. Öksürüğün ayırıcı tanısında ACE inhibitörünün neden olduğu öksürüğü düşünün.

Cerrahi / Anestezi

Ameliyat geçiren hastalarda veya hipotansiyona neden olan ajanlarla anestezi sırasında, benazepril, aksi takdirde telafi edici renin salınımının bir sonucu olarak ortaya çıkabilecek anjiyotensin II oluşumunu bloke eder. Bu mekanizmanın bir sonucu olarak ortaya çıkan hipotansiyon, hacim genişlemesi ile düzeltilebilir.

Hasta Danışma Bilgileri

Gebelik

Çocuk doğurma çağındaki kadın hastalara, renin-anjiyotensin sistemini etkileyen benazepril gibi ilaçların kullanılmasının, düşük tansiyon, kafatası kemiklerinin zayıf gelişimi, böbrek yetmezliği ve ölüm gibi fetusta ve bebekte ciddi sorunlara neden olabileceğini söyleyin. Hamileliği planlayan hastalarla diğer tedavi seçeneklerini tartışın. Hamile kalan amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kullanan kadınlara mümkün olan en kısa sürede doktorları hakkında bilgi verin.

Klinik Olmayan Toksikoloji

Kanserojenez, Mutajenez, doğurganlık bozukluğu

Bu kombinasyonla kanserojenlik ve mutajenite çalışmaları yapılmamıştır. Bununla birlikte, bu çalışmalar sadece Amlodipin ve benazepril ile yapılmıştır (aşağıya bakınız). Benazepril:Amlodipin kombinasyonu, Çiftleşmeden önce ve hamilelik boyunca her iki cinsiyetten Sıçanlara 15:7.5 mg (benazepril:Amlodipin)/kg/gün'e kadar dozlarda oral olarak uygulandığında doğurganlık üzerinde olumsuz bir etki yoktu.

Benazepril

Benazepril, Sıçanlara ve farelere iki yıla kadar 150 mg/kg/güne kadar dozlarda uygulandığında Kanserojenlik kanıtı bulunamadı. Vücut yüzey alanına göre karşılaştırıldığında, bu doz 18 ve 9 kat (sıçanlar ve fareler) insanlar için önerilen maksimum dozdur (Hesaplamalar 60 kg'lık bir hasta ağırlığına dayanmaktadır). Bakteriler için Ames testinde, in vitro -kültürlenmiş memeli hücrelerinde veya bir çekirdek anomali testinde ileri mutasyon testi mutajenik aktivite göstermedi. 50 mg/kg/gün ila 500 mg/kg/gün arasındaki dozlarda (önerilen maksimum vücut yüzey dozunun 6-60 katı) benazepril, erkek ve dişi sıçanların üreme performansı üzerinde olumsuz bir etkiye sahip değildi.

Amlodipin

Günde 0 doz için hesaplanan konsantrasyonlarda iki yıla kadar diyette amlodipin maleat ile tedavi edilen sıçanlar ve fareler.5 mg, 1.25 mg ve 2.5 mg Amlodipin / kg / gün, ilacın kanserojen bir etkiye sahip olduğuna dair bir kanıt göstermedi. Fare için, vücut yüzeyindeki en yüksek doz, Önerilen maksimum insan dozu [Mrhd] 10 mg Amlodipin / gün'e benzerdi. Sıçan için, en yüksek doz, MRHD'NİN yaklaşık iki buçuk katı olan vücut yüzey alanına dayanıyordu. (60 kg'lık bir hastaya dayalı hesaplamalar.) Amlodipin maleat ile yapılan mutajenite çalışmaları, gen veya kromozomal düzeyde herhangi bir ilaç etkisi göstermedi. Oral olarak amlodipin maleat ile tedavi edilen sıçanların doğurganlığı üzerinde hiçbir etkisi yoktu (erkekler 64 gün boyunca ve kadınlar Çiftleşmeden 14 gün önce) 10 mg Amlodipin / kg / güne kadar dozlarda (vücut yüzey alanına göre 10 mg / gün MRHD'NİN yaklaşık 10 katı))

Belirli Popülasyonlarda kullanım

Gebelik

Gebelik Kategorisi D

Gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesterlerinde ACE inhibitörlerinin kullanımı, hipotansiyon, Yenidoğan kafatasının hipoplazisi, Anüri, geri dönüşümlü veya geri dönüşümsüz böbrek yetmezliği ve ölüm dahil olmak üzere fetus ve yenidoğanın yaralanması ile ilişkiliydi. Oligohidramnios da bildirilmiştir, muhtemelen fetal böbrek fonksiyonunun azalması nedeniyle, bu durumda oligohidramnios fetal ekstremite Kontraktürleri, kraniofasiyal deformasyon ve hipoplastik akciğer gelişimi ile ilişkilendirilmiştir. Prematüre doğum, intrauterin büyüme geriliği ve patentductus arteriosus da bildirilmiştir, ancak bu oluşumların ACE inhibitörlerine maruz kalmasından kaynaklanıp kaynaklanmadığı açık değildir

Ek olarak, gebeliğin ilk üç ayında ACE inhibitörlerinin kullanımı, doğum kusurları için potansiyel olarak artmış risk ile ilişkilendirilmiştir. ACE inhibitörleri (benazepril dahil) hamile kalmayı planlayan kadınlarda kullanılmamalıdır.

Doğurganlık potansiyeli olan kadınları potansiyel risk konusunda uyarın ve amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür sadece dikkatli bir Konsültasyondan sonra ve bireysel riskleri ve faydaları göz önünde bulundurarak verin.

Nadiren (muhtemelen bin gebelikte bir kereden daha az sıklıkta) ACE inhibitörlerine alternatif yoktur. Bu nadir durumlarda, anneleri Fetüsleri için potansiyel tehlikeler hakkında bilgilendirir ve intraamniyotik ortamı değerlendirmek için seri Ultrason muayeneleri yaparlar.

Oligohidramniyon gözlenirse, anne için hayat kurtarıcı olarak kabul edilmedikçe amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kesilmelidir. Gebelik haftasına bağlı olarak kasılma stres testi (CST), stres dışı test (NST) veya biyofiziksel profilleme (BPP) uygun olabilir. Bununla birlikte, hastalar ve doktorlar, Oligohidramniyonun ancak fetus geri dönüşü olmayan yaralanmalara maruz kaldıktan sonra ortaya çıkabileceğini bilmelidir.

Bebekleri izle uteroda -Hipotansiyon, oligüri ve hiperkalemide ACE inhibitörlerine maruz kalma. Oligüri ortaya çıktığında, kan basıncını ve böbrek perfüzyonunu desteklemeye doğrudan dikkat edin. Hipotansiyonu tersine çevirmek veya bozulmuş böbrek fonksiyonunu değiştirmek için metabolik transfüzyon veya periton diyalizi gerekebilir. Plasentayı geçen Benazepril, teorik olarak bu araçlarla Yenidoğan dolaşımından çıkarılabilir, bazen bu Manevraların yararları hakkında raporlar vardır, ancak deneyim sınırlıdır.

İş ve teslimat

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorürün Doğum ve Doğum Üzerindeki Etkisi araştırılmamıştır.

Emziren Anneler

Minimum miktarda değişmemiş benazepril ve benazeprilatlar, benazepril ile tedavi edilen emziren kadınların anne sütüne atılır, böylece sadece anne sütü alan yeni doğmuş bir çocuk, maternal benazepril ve benazeprilatın %0.1'inden daha azını alır.

Amlodipinin insan sütüne atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Bakım veya ilaç kesilmelidir.

Pediatrik Kullanım

Pediatrik hastalarda amlodipin besilat ve benazepril hidroklorürün güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir.

Geriatrik Kullanım

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile yapılan ABD klinik çalışmalarında amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür alan toplam hasta sayısının %19'undan fazlası 65 yaş ve üstü, yaklaşık %2'si 75 yaş ve üstü idi. Bu hastalar ve genç hastalar arasında etkinlik veya güvenlikte genel farklılıklar gözlenmemiştir. Klinik deneyim, yaşlı ve genç hastalar arasındaki reaksiyonlarda herhangi bir fark tespit etmemiştir, ancak bazı yaşlılarda daha fazla duyarlılık göz ardı edilemez.

Benazepril ve benazeprilatlar esas olarak böbrek yoluyla elimine edilir. Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı daha yüksek olduğundan, doz seçiminde dikkatli olunmalı ve böbrek fonksiyonunun izlenmesi yararlı olabilir.

Amlodipin karaciğerde yaygın olarak metabolize edilir. Yaşlılarda, amlodipinin klirensi azalır, bu da pik plazma seviyelerinde, eliminasyon yarı ömründe ve plazma konsantrasyon eğrisinin altındaki alanda bir artışa neden olur. Bu nedenle, yaşlı hastalarda daha düşük bir başlangıç dozu gerekebilir.

Klinik Deneme Deneyimi

Klinik çalışmalar çok farklı koşullar altında yürütüldüğünden, bir tıbbi ürünün klinik çalışmalarında gözlenen advers reaksiyon oranları doğrudan başka bir tıbbi ürünün klinik çalışmalarında gözlemlenenlerle karşılaştırılamaz ve pratikte gözlemlenenleri yansıtmayabilir. Bununla birlikte, klinik çalışmalardan elde edilen Advers reaksiyonlarla ilgili bilgiler, ilaç kullanımı ile ilgili advers olayların tanımlanması ve oranların yaklaşımı için bir temel sağlar.

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür, hipertansiyonu olan 2.991'den fazla hastada güvenlik açısından değerlendirildi; 500'den fazla hasta en az 6 ay ve 400'den fazla 1 yıldan fazla tedavi edildi.

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür dozlarının 5/20'ye kadar olan 5 plasebo kontrollü çalışmanın birleştirilmiş bir analizinde, bildirilen ADVERS REAKSİYONLAR genellikle hafif ve geçiciydi VE ADVERS REAKSİYONLAR ile yaş, cinsiyet,ırk veya tedavi süresi arasında bir ilişki yoktu. Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %4'ünde ve plasebo ile tedavi edilen hastaların %3'ünde ADVERS REAKSİYONLAR nedeniyle tedavinin kesilmesi gerekliydi.

Bu çalışmalarda amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile tedavinin kesilmesinin en sık nedenleri öksürük ve ödem (anjiyoödem dahil) idi.

Amlodipin kullanımı ile ilişkili periferik ödem doza bağımlıdır. Amlodipin rejimine benazepril eklendiğinde, ödem insidansı önemli ölçüde azalır.

Amlodipin rejimine benazepril eklenmesi, Afrikalı Amerikalılar üzerinde ek bir antihipertansif etkiye sahip olmamalıdır. Bununla birlikte, tüm hasta grupları amlodipin kaynaklı ödemin Azaltılmasından yararlanır.

Bu çalışmalarda amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile tedavi edilen hastaların %1'inden fazlasında ortaya çıkan ilaca bağlı veya muhtemelen ilişkili ADVERS REAKSİYONLAR aşağıdaki tabloda listelenmiştir. Öksürük, amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür (%3.3) ile plasebodan (%0.2) daha sık görülen tedavi ile en az bir potansiyel ilişkisi olan tek Advers olaydı.

U. R. plasebo kontrolü çalışmada yüzde ınsidans

Ödem insidansı, amlodipin monoterapisi olan hastalarda (%5.1) amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür (%2.1) veya plasebo (%2.2) alan hastalara göre daha yüksekti.

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile tedavi edilen hastalarda plasebo kontrollü çalışmalarda veya pazarlama sonrası deneyimlerde ortaya çıkan çalışma ilacı ile ilişkili veya ilişkili olabilecek diğer ADVERS REAKSİYONLAR şunlardır:

Bir bütün olarakvücut: Asteni ve yorgunluk.

CNS: Uykusuzluk, sinirlilik, anksiyete, titreme ve libido azalması.

Dermatolojik: Kızarma, sıcak basması, döküntü, cilt düğümleri ve dermatit.

Sindirim: Ağız kuruluğu, mide bulantısı, karın ağrısı, kabızlık, ishal, dispepsi ve özofajit.

Hematolojik: Nötropeni

Metabolizma ve beslenme: Hipokalaemi.

Kaş-İskelet Sistemi -: Sırt ağrısı, kas-iskelet sistemi ağrısı, kramplar ve kas krampları.

Solunum yolu: Farenjit.

Genital sistem: İktidarsızlık, poliüri gibi cinsel sorunlar.

Benazepril ve Amlodipin monoterapileri, klinik çalışmalarda 6.000'den fazla hastada gözlendi ve bu çalışmalarda monoterapilere gözlenen ADVERS REAKSİYONLAR, amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile yapılan çalışmalarda gözlemlenenlere benzerdi.

Pazarlama Sonrası Deneyim

Bu reaksiyonlar belirsiz büyüklükteki bir popülasyondan gönüllü olarak bildirildiğinden, sıklıklarını güvenilir bir şekilde tahmin etmek veya ilaca maruz kalma ile nedensel bir ilişki kurmak her zaman mümkün değildir.

Benazepril ile pazarlama sonrası deneyimlerde Stevens-Johnson sendromu, pankreatit, hemolitik anemi, pemfigus ve trombositopeni ile ilgili nadir raporlar vardı. Amlodipin kullanımı ile birlikte hastaneye yatmayı gerektirecek kadar şiddetli sarılık ve hepatik enzim yükselmeleri (çoğunlukla kolestaz ile tutarlı) bildirilmiştir. Diğer ACE inhibitörlerine ve kalsiyum kanal blokerlerine atfedilen diğer potansiyel olarak önemli yan etkiler şunlardır: eozinofilik pnömoni (ACE inhibitörleri) ve jinekomasti (CCBs)). Diğer nadiren bildirilen olaylar göğüs ağrısı, ventriküler ekstrasistol, gut, nevrit, kulak çınlaması, alopesi, üst solunum yolu enfeksiyonları, çarpıntı ve uyuşukluk idi

İnsanlarda Amlodipin ile çok az doz aşımı vakası bildirilmiştir. Bir hasta 250 mg aldıktan sonra asemptomatikti, diğeri 70 mg Amlodipini bilinmeyen büyük miktarda benzodiazepin ile birleştirdi, refrakter şok geliştirdi ve öldü.

Amlodipin ve benazepril kombinasyonu ile insanlarda aşırı doz bildirilmemiştir. Benazepril ve diğer ACE inhibitörleri ile insan aşırı dozlarının dağınık raporlarında ölüm raporları yoktur.

Tedavi

Aşırı doz tedavisi hakkında güncel bilgiler almak için iyi bir kaynak Sertifikalı bölgesel zehir kontrol merkezinizdir. Sertifikalı zehir kontrol merkezlerinin telefon numaraları doktorların Danışma Referansında (PDR) listelenmiştir. Aşırı dozları tedavi ederken, birden fazla ilaçla aşırı doz olasılığını, ilaçlar arasındaki etkileşimleri ve hastanızdaki olağandışı ilaç kinetiğini göz önünde bulundurun.

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile aşırı dozun en olası etkisi, daha sonra hipotansiyon ve taşikardi ile Vazodilatasyondur. Merkezi sıvı hacminin basit tükenmesi (Trendelenburg konumlandırma, kristalloidlerin infüzyonu) yeterli tedavi olabilir, ancak basınç ajanları (norepinefrin veya yüksek doz Dopamin) gerekebilir. Periferik Vasküler tonun keskin bir şekilde geri dönüşü ile, diğer dihidropiridin kalsiyum kanal blokerlerinin aşırı dozları bazen pulmoner ödem ile ilerler ve hastalar bu komplikasyon için izlenmelidir.

Amlodipin, benazepril veya metabolit konsantrasyonları için vücut sıvılarının analizi yaygın olarak mevcut değildir. Her halükarda, bu tür analizlerin tedavi veya Prognozda değerli olduğu bilinmemektedir.

Amlodipin, benazepril veya metabolitlerinin eliminasyonunu hızlandırabilecek fizyolojik manevralar (örneğin idrar ph'ını değiştirmek için manevralar) gösteren hiçbir veri yoktur. Benazeprilatın diyaliz için sadece marjinal olarak çıkarılması, Hemodiyaliz veya hemoperfüzyon yoluyla amlodipinin klirensi girişimi bildirilmemiştir, ancak Amlodipinin yüksek protein bağlanması bu müdahalelerin değerli olmasını Olası kılmaz.

Anjiyotensin II, benazeprile karşı spesifik bir antagonist panzehir olarak hizmet edebilir, ancak anjiyotensin II, dağınık araştırma Laboratuvarlarının dışında esasen mevcut değildir.

Benazepril

10 mg benazepril veya daha fazla tek ve çoklu dozlar, Dozlamadan en az 24 saat sonra plazma ACE aktivitesini en az %80-%90 oranında inhibe eder. Eksojen anjiyotensin I'e karşı basınç reaksiyonları, 10 mg'lık bir dozdan 4 saat sonra %60-90 oranında inhibe edildi.

Benazeprilin hafif ila orta derecede hipertansiyonu olan hastalara uygulanması, telafi edici taşikardi olmadan yüzüstü pozisyonda ve ayakta dururken kan basıncında yaklaşık olarak eşit bir azalmaya yol açar. Semptomatik postural hipotansiyon nadirdir, ancak tuz ve/veya hacim tükenmiş hastalarda ortaya çıkabilir.

Benazeprilin hipotansif etkileri, sodyum açısından zengin veya düşük sodyum diyeti olan hastalarda anlamlı olarak farklı değildi.

Normal insan Gönüllülerinde, tek doz benazepril böbrek kan akışında bir artışa neden oldu, ancak glomerüler filtrasyon hızını etkilemedi.

Amlodipin

Hipertansiyonu olan hastalara terapötik dozların uygulanmasından sonra, amlodipin vazodilatasyona neden olur ve bu da yüzüstü pozisyonda ve ayakta dururken kan basıncında bir azalmaya neden olur. Kan basıncındaki bu düşüşlere, kronik dozlarda kalp hızında veya kan plazmasındaki katekolamin seviyelerinde önemli bir değişiklik eşlik etmez. Plazma konsantrasyonları genç ve yaşlı hastalarda etki ile ilişkilidir.

Diğer kalsiyum kanal blokerlerinde olduğu gibi, amlodipin ile tedavi edilen normal ventriküler fonksiyonu olan hastalarda istirahatte ve egzersiz sırasında (veya stimülasyon sırasında) kalp fonksiyonunun hemodinamik ölçümleri genellikle DP/dt veya sol ventrikül son diyastolik basınç veya hacim üzerinde önemli bir etkisi olmayan kalp indeksinde küçük bir artış göstermiştir. Hemodinamik çalışmalarda, amlodipin, insanlara beta-blokerler ile birlikte verilse bile, terapötik doz aralığında sağlam hayvanlara ve insanlara uygulandığında negatif inotropik etki ile ilişkili değildi

Amlodipin, sağlam hayvanlarda veya insanlarda sinoatriyal (SA) düğüm fonksiyonunu veya atriyoventriküler (AV) iletimini değiştirmez. Hipertansiyon veya anjina pektorisli hastalarda beta blokerler ile kombinasyon halinde Amlodipinin uygulandığı klinik çalışmalarda elektrokardiyografik parametreler üzerinde olumsuz bir etki gözlenmemiştir.

Benazepril ve Amlodipinin amlodipin besilat ve benazepril hidroklorürden emiliminin hızı ve derecesi, benazepril ve Amlodipinin Bireysel tablet formülasyonlarından emiliminin hızı ve derecesinden önemli ölçüde farklı değildir. Bireysel tabletlerin emilimi gastrointestinal sistemdeki gıda varlığından etkilenmez, amlodipin besilat ve benazepril hidroklorürün emilimi üzerindeki gıda etkileri araştırılmamıştır.

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorürün oral uygulamasından sonra, benazeprilin pik plazma konsantrasyonları 0.5-2 saat içinde elde edilir. Ester grubunun (esas olarak karaciğerde) bölünmesi, benazepril'i 1.5-4 saat içinde pik plazma konsantrasyonlarına ulaşan aktif metaboliti benazeprilat'a dönüştürür. Benazeprilin emilim derecesi en az %37'dir.

Amlodipinin tepe plazma konsantrasyonları, amlodipin besilat ve benazepril hidroklorürün uygulanmasından 6-12 saat sonra elde edilir, emilim derecesi %64 - %90'dır.

Amlodipin ve benazeprilatın belirgin dağılım seviyeleri yaklaşık 21 L/kg veya dolaşımdaki amlodipinin yaklaşık %93'ü plazma proteinlerine bağlanır ve benazeprilatın bağlı fraksiyonu biraz daha yüksektir. Temelinde: in vitro Çalışmalar, benazeprilatın protein bağlanma derecesi yaşa, karaciğer fonksiyon bozukluğuna veya terapötik konsantrasyon aralığına bağlı olarak konsantrasyona bağlı olmamalıdır.

Benazeprilat, BENAZEPRİL'DEN çok daha büyük bir ACE inhibitör aktiviteye sahiptir ve benazepril'den benazeprilat'a metabolizma neredeyse tamamlanmıştır. Sadece uygulanan bir benazepril dozunun izleri idrarda değişmeden geri kazanılabilir, dozun yaklaşık %20'si benazeprilatta, %8'i benazeprilatta glukuronidde ve %4'ü benazepril glukuronidde elimine edilir.

Amlodipin karaciğerde yoğun bir şekilde metabolize edilir, ana bileşiğin %10'u ve metabolitlerin %60'ı idrarla atılır. Karaciğer yetmezliği olan hastalarda, amlodipinin klirensindeki azalma, plazma Konsantrasyonundaki eğriyi %40-60 artırabilir ve doz azaltımı gerekebilir (bkz. Dozaj ve uygulama). Böbrek yetmezliği olan hastalarda, Amlodipinin farmakokinetiği esas olarak etkilenmez.

Benazeprilatın etkili eliminasyon yarı ömrü 10-11 saattir, Amlodipin ise yaklaşık 2 gündür, bu nedenle her iki bileşenin kararlı durum seviyeleri günde bir kez dozdan yaklaşık bir hafta sonra elde edilir. Benazeprilatın plazmadan klirensi esas olarak renaldir, ancak biliyer eliminasyon normal deneklerde benazepril eliminasyonunun %11-12'sini oluşturur. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (Kreatinin klirensi 30 mL/dk'nın altında), Benazeprilatın tepe değerleri ve kararlı durum süresi artabilir (bkz . Dozaj ve uygulama). Bununla birlikte, karaciğer yetmezliği olan hastalarda, Benazeprilatın farmakokinetiği esas olarak etkilenmez.

Benazepril ve benazeprilatın farmakokinetiği yaştan etkilenmese de, yaşlılarda amlodipinin klirensi azalır, pik plazma seviyeleri, eliminasyon yarı ömrü ve plazma konsantrasyon eğrisinin altındaki alan %35-70 artar. Doz ayarlaması gerekli olabilir.