Pelmec Duo

Hipertansiyon

amlodipin besilat ve benazeprilhidroklorür kapsülleri, monoterapi altında her iki araçla yeterince kontrol edilmeyen hastalarda hipertansiyon tedavisi için endikedir.

Amlodipin, günde bir kez 2.5 mg ila 10 mg dozlarında yüksek tansiyonun etkili bir tedavisidir, benazepril ise 10 mg ila 80 mg dozlarında etkilidir. Amlodipin / benazepril kombinasyon tedavisi ile 2.5 mg ila 10 mg arasında amlodipin dozları ve 10 mg ila 40 mg arasında benazepril dozları ile ilgili klinik çalışmalarda, artan amlodipin dozu ile hipotansif etkiler tüm hasta gruplarında artmış ve benazepril dozu arttıkça etkiler artmıştır.

Amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorür kapsüllerinin kan basıncını düşürücü etkisi büyük ölçüde 2 hafta içinde elde edilir.

Amlodipinbesilat ve benazeprilhidroklorür kapsülleri ile tedaviye başlamak genellikle uygundur, bir hasta ya (a) biri ya da diğer monoterapi ile istenen hipotansif etkiyi elde etmedikten ya da (b) yetersizliği gösterdikten sonra amlodipin ile yeterli bir hipotansif etki elde ettikten sonra tedavi, ödem geliştirmeden.

Böbrek yetmezliği

Amlodipinbesilat ve benazeprilhidroklorür kapsülleri ile tedavi şemaları, hastanın kreatinin klerensi> 30 mL / dak / 1.73 m olduğu sürece böbrek fonksiyonunu dikkate almak zorunda değildir₂ (serum kreatinin kaba ≤3 mg / dL veya 265 μmol / L). Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kapsülleri önerilmez.

Karaciğer yetmezliği ve yaşlı hastalar

Monoterapi olarak veya kombinasyon tedavisinin bir parçası olarak önerilen başlangıç amlodipin dozu 2.5 mg'dır.

Ek tedavi

Kan basıncı tek başına amlodipin (veya başka bir dihidropiridin) veya tek başına benazepril (veya başka bir ACE inhibitörü) ile yeterince kontrol edilmeyen bir hasta, amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorür kapsülleri ile kombinasyon tedavisine geçirilebilir.

Kan basıncı amlodipin ile yeterince kontrol edilen, ancak kabul edilemez bir ödemi olan hastalarda, kombinasyon tedavisi daha az ödem ile benzer (veya daha iyi) bir kan basıncı kontrolü elde edebilir.

Değiştirme tedavisi

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür kapsülleri titre edilmiş bileşenlerin yerini alabilir.

Bilgi yok

UYARILAR

Bir parçası olarak içerir "KORUMALAR" Bölüm

ÖNLEMLER

Anafilaktoidler ve muhtemelen ilişkili reaksiyonlar

ACE inhibitörleri alan hastalar (amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür dahil), bazıları ciddi olan çeşitli yan etkilere maruz kalabilir, çünkü anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri, endojen bradikinin dahil olmak üzere eikosanoidlerin ve polipeptitlerin metabolizmasını etkiler. Bu reaksiyonlar genellikle ACE inhibitörünün ilk dozlarından birinden sonra ortaya çıkar, ancak bazen sadece aylarca tedaviden sonra ortaya çıkar. ACE inhibitörleri alan siyah hastalar, siyah olmayanlara göre daha yüksek anjiyoödem insidansına sahiptir.

Baş ve boyun ve ödem

ACE inhibitörleri ile tedavi edilen hastalarda yüz, ekstremiteler, dudaklar, dil, glotis ve gırtlak anjiyoödemi bildirilmiştir. U.R. Klinik çalışmalarda, plasebo alan deneklerin hiçbirinde ve benazepril alan deneklerin yaklaşık% 0.5'inde anjiyoödem ile uyumlu semptomlar gözlenmemiştir. Larinks ödemi ile ilişkili anjiyoödem ölümcül olabilir. Yüzün, dilin veya glotisin larinks veya anjiyoödem görünümü varsa, amlodipinbesilat ve benazeprilhidroklorür ile tedaviyi durdurun ve hemen tedavi edin. Dilin, glotis veya gırtlak katılımının hava yolu tıkanıklığına neden olması muhtemelse, uygun tedavi, ör., deri altı adrenalin enjeksiyonu 1: 1000 (0.3-0.5 mL), hemen..

Bağırsak anjiyo ödemi

ACE inhibitörleri ile tedavi edilen hastalarda bağırsak anjiyoödemi bildirilmiştir. Bu hastalar karın ağrısı gösterdi (bulantı veya kusma olsun veya olmasın); bazı durumlarda yüz anjiyo ödemi öyküsü yoktu ve C-1 esteraz seviyeleri normaldi. Anjiyoödem, ct-tarama veya abdominal ultrason veya cerrahi gibi prosedürlerle teşhis edildi ve ACE inhibitörü kesildikten sonra semptomlar düzeldi. Karın ağrısı olan ACE inhibitörleri olan hastaların ayırıcı tanısına bağırsak anjiyoödemi dahil edilmelidir.

Duyarsızlaştırma sırasında anafilaktoid reaksiyonlar

ACE inhibitörleri alırken hymenoptera zehiri ile duyarsızlaştırma tedavisi gören iki hasta hayatı tehdit eden anafilaktoid reaksiyonlara maruz kaldı. ACE inhibitörleri geçici olarak atıldığında aynı hastalarda bu reaksiyonlardan kaçınıldı, ancak yeniden ortaya çıkma kasıtsız olduğunda tekrar ortaya çıktılar.

Anafilaktoid reaksiyonlar Membran maruziyeti sırasında

Yüksek akı membranları ile diyalize edilen ve aynı zamanda bir ACE inhibitörü ile tedavi edilen hastalarda anafilaktoid reaksiyonlar bildirilmiştir. Dekstran sülfat emilimi olan düşük yoğunluklu lipoprotein aferezi geçiren hastalarda anafilaktoid reaksiyonlar da bildirilmiştir.

artmış anjina ve / veya miyokard enfarktüsü

Nadir durumlarda, hastalar, özellikle şiddetli obstrüktif koroner arter hastalığı olan hastalar, kalsiyum kanal bloker tedavisinin başlangıcında veya doz artışı sırasında anjina pektoris veya akut miyokard enfarktüsü sıklığı, süresi veya şiddeti artmıştır. Bu etkinin mekanizması açıklanmamıştır.

Hipotansiyon

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür semptomatik hipotansiyona neden olabilir. Semptomatik hipotansiyonun, uzun süreli diüretik tedavisi, tuz kısıtlaması, diyaliz, ishal veya kusma nedeniyle hacim veya tuz kaybeden hastalarda ortaya çıkması muhtemeldir.

İlişkili böbrek yetmezliği olan veya olmayan konjestif kalp yetmezliği olan hastalarda, ACE inhibitörü tedavisi oligüri, azotemi ve (nadiren) akut böbrek yetmezliği ve ölümle ilişkili olabilen aşırı hipotansiyona neden olabilir. Bu gibi hastalarda, sıkı tıbbi gözetim altında amlodipinbesilat ve benazeprilhidroklorür tedavisine başlayın; Tedavinin ilk 2 haftasını ve benazepril bileşeninin dozu arttırıldığında veya bir diüretik eklendiğinde veya dozu arttırıldığında takip edin.

Şiddetli aort darlığı olan hastalarda semptomatik hipotansiyon da mümkündür.

Hipotansiyon oluşursa, hastayı arkaya koyun ve gerekirse intravenöz fizyolojik salin infüzyonu ile tedavi edin. Amlodipin besilat ve benazeprilhidroklorür ile tedaviye genellikle kan basıncı ve hacim iyileşmesinden sonra devam edilebilir.

Fetal / Yenidoğan Morbidite ve Ölüm Oranı

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür, hamile bir kadına uygulandığında fetal hasara neden olabilir. Bu ilaç hamilelik sırasında kullanılırsa veya hasta bu ilacı alırken hamile kalırsa, hasta fetusun potansiyel riski hakkında bilgilendirilmelidir.

Renin-anjiyotensin sistemini etkileyen ilaçlar hamilelikte kullanıldığında fetal ve yenidoğan morbiditesine ve mortalitesine neden olabilir. Yayınlanan birkaç düzine vakada, ikinci ve üçüncü gebelik trimesterinde ACE inhibitörlerinin kullanımı, hipotansiyon, yenidoğan kafatası hipoplazisi, anüri, geri dönüşümlü veya geri dönüşümsüz böbrek yetmezliği ve ölüm dahil olmak üzere fetal ve yenidoğan yaralanmaları ile ilişkilendirildi.

Karaciğer yetmezliği

Nadir durumlarda, ACE inhibitörleri kolestatik sarılık ile başlayan ve fulminan karaciğer nekrozuna ve bazen de ölüme ilerleyen bir sendromla ilişkilendirilmiştir. Bu sendromun mekanizması anlaşılamamıştır. Sarılık veya karaciğer enzimlerinde önemli artışlar geliştiren ACE inhibitörleri alan hastalar, ACE inhibitörünü almayı bırakmalı ve yeterli tıbbi bakım almalıdır.

Siroza bağlı karaciğer yetmezliği olan hastalarda, benazeprilat seviyeleri esasen değişmemiştir.

Bununla birlikte, amlodipin büyük ölçüde karaciğer ve plazma eliminasyon yarılanma ömrü (t_1/2) karaciğer fonksiyonlu hastalarda 56 saat, şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda titrat amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür yavaşça.

Böbrek fonksiyon bozukluğu

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür, ciddi böbrek hastalığı olan hastalarda (klerensi kreatinin <30 mL / dak) kullanılmamalıdır (DOZAJ VE uygulama)

Böbrek fonksiyonu reninanjiyotensin - aldosteron sisteminin aktivitesine bağlı olabilen ciddi kalp yetmezliği olan hastalarda, benazepril tedavisi oligüri veya ilerleyici azotemi ve (nadiren) akut böbrek yetmezliği ve / veya ölüm ile ilişkili olabilir.

Tek taraflı veya bilateral renal arter darlığı olan hipertansif hastalarda yapılan küçük bir çalışmada, benazepril tedavisi kan üre azotu ve serum kreatinininde bir artış ile ilişkili bulunmuştur; bu artışlar benazepril tedavisi, eşzamanlı diüretik tedavisi veya her ikisinin kesilmesinden sonra geri dönüşümlüdür. Bu tür hastalar amlodipinbesilat ve benazeprilhidroklorür ile tedavi edilirse, tedavinin ilk haftalarında böbrek fonksiyonlarını izleyin.

Önceden var olan böbrek hastalığı olmayan bazı benazepril ile tedavi edilen hipertansif hastalarda, özellikle benazepril bir diüretik ile eşzamanlı olarak uygulandığında, genellikle küçük ve geçici olan kan üre azotu ve serum kreatinininde bir artış gelişmiştir. Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorürün dozajının azaltılması gerekebilir.

Benazepril alan hastalarda böbrek fonksiyonu düzenli olarak izlenmelidir.

Hiperkalemi

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile yapılan UR plasebo kontrollü çalışmalarda, başlangıçta mevcut olmayan hipertansif hastaların yaklaşık% 1.5'inde hiperkalemi (normalin üst sınırından en az 0.5 mEq / L daha fazla serum potasyum) meydana geldi. benazepril hidroklorür. Serum potasyumundaki artışlar genellikle geri dönüşümlüdür. Hiperkaleminin gelişimi için risk faktörleri böbrek yetmezliği, diabetes mellitus ve potasyum meraklısı diüretiklerin, potasyum takviyelerinin ve / veya potasyum içeren tuz ikamelerinin eşzamanlı kullanımıdır. Benazepril alan hastalarda serum potasyum düzenli olarak izlenmelidir.

Öksürük

Muhtemelen endojen bradikinin parçalanmasının inhibisyonu nedeniyle, genellikle tedavinin kesilmesinden sonra çözünen tüm ACE inhibitörlerinde kalıcı üretken olmayan öksürük bildirilmiştir. Öksürük diferansiyelini teşhis ederken ACE inhibitörüne bağlı öksürüğü düşünün.

Cerrahi / anestezi

Ameliyat geçiren hastalarda veya hipotansiyon ajanları kullanan anestezi sırasında, benazepril, telafi edici renin salınımının bir sonucu olarak ortaya çıkabilecek anjiyotensin II oluşumunu engeller. Bu mekanizmanın bir sonucu olarak ortaya çıkan hipotansiyon, hacim genişlemesi ile düzeltilebilir.

Hasta tavsiye bilgileri

Gebelik

Çocuk doğurma potansiyeli olan kadın hastalara, renin-anjiyotensin sistemini etkileyen benazepril ilaçlarının kullanılmasının fetus ve bebekte ciddi sorunlara neden olabileceğini söyleyin: düşük tansiyon, kranial kemiğin zayıf gelişimi, böbrek yetmezliği ve ölüm. Hamile kalmayı planlayan hastalarla diğer tedavi seçeneklerini tartışın. Amlodipinbesilat ve benazeprilhidroklorür kullanan kadınlara doktorlarınız hakkında en kısa zamanda hamile olduklarını söyleyin.

Klinik olmayan toksikoloji

Kanserojenez, mutajenez, doğurganlık bozukluğu

Bu kombinasyon ile kanserojenlik ve mutajenite çalışmaları yapılmamıştır. Bununla birlikte, bu çalışmalar sadece amlodipin ve benazepril ile gerçekleştirilmiştir (aşağıya bakınız). Benazepril kombinasyonu: her iki cinsiyetten amlodipin sıçanları, çiftleşmeden önce ve hamilelik boyunca 15: 7.5 mg (benazepril: amlodipin) / kg / gün'e kadar dozlarda oral yoldan uygulandığında doğurganlık üzerinde olumsuz bir etki yoktu.

Benazepril

Sıçanlara ve farelere 150 mg / kg / güne kadar dozlarda iki yıla kadar benazepril uygulandığında kanserojenlik kanıtı bulunmadı. Vücut yüzeyine kıyasla, bu doz insanlar için önerilen maksimum dozun 18 ve 9 katıdır (sıçanlar ve fareler) (hesaplamalar hasta ağırlığının 60 kg olduğunu varsayar). Ames testinde bakteri için, birinde in vitro - Ekili memeli hücrelerinde veya bir çekirdek anomali testinde ileri mutasyonlarda mutajenik aktivite gösterilmemiştir. 50 mg / kg / gün ila 500 mg / kg / gün dozlarında (vücut yüzeylerine göre önerilen maksimum insan dozunun 6-60 katı), benazeprilin erkek ve dişi sıçanların üreme performansı üzerinde olumsuz bir etkisi olmamıştır.

Amlodipin

Günlük 0.5 mg, 1.25 mg ve 2.5 mg amlodipin / kg / gün dozu için hesaplanan konsantrasyonlarda iki yıla kadar gıdalarda amlodipin maleat ile tedavi edilen sıçanlar ve fareler, ilacın kanserojen etkileri hakkında hiçbir kanıt göstermedi. Fare için, vücut yüzeylerine dayanan en yüksek doz, önerilen maksimum insan dozu [MRHD] 10 mg amlodipin / gün ile benzerdi. Vücut yüzeyine dayanan en yüksek doz olan sıçan için, MRHD'nin yaklaşık iki buçuk katı. (60 kg'lık bir hastaya dayalı hesaplamalar.Amlodipin maleat ile yapılan mutajenite çalışmaları, gen veya kromozom seviyesinde hiçbir tıbbi etki göstermemiştir. Sıçanların doğurganlığı üzerinde hiçbir etkisi yoktu, amlodipin maleat ile oral yoldan tedavi edildi (Erkekler 64 gün ve kadınlar çiftleşmeden 14 gün önce) 10 mg amlodipin / kg / güne kadar dozlarda (vücut yüzeylerine göre 10 mg / gün MRHD'nin yaklaşık 10 katı).

Belirli popülasyonlarda kullanın

Gebelik

Gebelik kategorisi D

İkinci ve üçüncü gebelik trimesterinde ACE inhibitörlerinin kullanımı, hipotansiyon, yenidoğan kafatası hipoplazisi, anüri, geri dönüşümlü veya geri dönüşümsüz böbrek yetmezliği ve ölüm dahil olmak üzere fetus ve yenidoğanda bir yaralanma ile ilişkilendirildi. Oligohidramnios da muhtemelen fetal böbrek fonksiyonunun azalması nedeniyle bildirilmiştir; bu ortamdaki oligohidramnios, fetal ekstremitelerin kontraktürleri, kraniyofasiyal deformasyon ve hipoplastik akciğer gelişimi ile ilişkilendirilmiştir. Erken doğum, intrauterin büyüme gecikmesi ve patentductus arteriosus da bildirilmiştir, ancak bunların meydana gelip gelmediği ACE inhibitörüne maruz kalmaya bağlı olup olmadığı açık değildir.

Ek olarak, ilk gebelik trimesterinde ACE inhibitörlerinin kullanımı, potansiyel olarak artmış doğum kusurları riski ile ilişkilendirilmiştir. ACE inhibitörleri (benazepril dahil) hamile kalmayı planlayan kadınlarda kullanılmamalıdır.

Çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlara potansiyel riski çizin ve dikkatli bir tavsiye ve bireysel riskler ve avantajlar göz önüne alındığında sadece amlodipinbesilat ve benazeprilhidroklorür verin.

Nadiren (muhtemelen bin gebelikte bir kereden az) ACE inhibitörlerine alternatif bulunmaz. Bu nadir durumlarda, anneleri fetüsleriniz için potansiyel tehlikeler hakkında bilgilendirin ve intraamniyotik ortamı değerlendirmek için seri ultrason muayeneleri yapın.

Oligohidramnion gözlenirse, anne için hayat kurtarıcı olarak değerlendirilmedikçe amlodipinbesilat ve benazeprilhidroklorürü bırakın. Kasılma stres testleri (CST), stres dışı test (NST) veya biyofiziksel profil oluşturma (BPP) hamilelik haftasına bağlı olarak uygun olabilir. Bununla birlikte, hastalar ve doktorlar oligohidramniyonun ancak fetusun geri dönüşü olmayan yaralanmalara maruz kaldıktan sonra ortaya çıkabileceğinin farkında olmalıdır.

Bebekleri seninle izle utero - Hipotansiyon, oligüri ve hiperkalemide ACE inhibitörlerine tam olarak maruz kalma. Oligüri meydana geldiğinde, kan basıncı desteğine ve böbrek perfüzyonuna doğrudan dikkat edin. Hipotansiyonu tersine çevirmek veya bozulmuş böbrek fonksiyonunu değiştirmek için değişim transfüzyonu veya periton diyalizi gerekebilir. Plasentayı geçen benazepril, teorik olarak bu araçlar kullanılarak yenidoğan döngüsünden çıkarılabilir; bu manevraları kullanmayla ilgili ara sıra raporlar vardır, ancak deneyim sınırlıdır.

İş ve teslimat

Amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorürün doğum ve doğum üzerindeki etkisi araştırılmamıştır.

Emziren anneler

Benazepril ile tedavi edilen kadınların anne sütüne minimum miktarda değişmemiş benazepril ve benazeprilat atılır, böylece sadece anne sütü alan yeni doğmuş bir çocuk, anne benazepril ve benazeprilat dozlarının% 0.1'inden daha azını alır.

Amlodipinin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Bakım veya ilaç kesilmelidir.

Pediatrik kullanım

Pediatrik hastalarda amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorürün güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir.

Geriatrik uygulama

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür üzerine yapılan ABD klinik çalışmalarında amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür alan toplam hasta sayısının% 19'undan fazlası 65 yaş ve üzerindeyken, yaklaşık% 2'si 75 yaş ve üzerindeydi. Bu hastalar ve genç hastalar arasında genel etkinlik veya güvenlik farklılıkları gözlenmemiştir. Klinik deneyimler, yaşlı ve genç hastalar arasındaki reaksiyonlarda herhangi bir farklılık bulamamıştır, ancak bazı yaşlı insanların daha fazla duyarlılığı göz ardı edilemez.

Benazepril ve benazeprilat esasen böbreğe atılır. Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı daha yüksek olduğundan, dozu seçerken dikkatli olunmalıdır ve böbrek fonksiyonlarını izlemek yararlı olabilir.

Amlodipin karaciğerde büyük ölçüde metabolize olur. Yaşlılarda, amlodipinin klerensi azalır, bu da pik plazma seviyelerinde, eliminasyon yarılanma ömründe ve plazma konsantrasyon eğrisinin altındaki alanda bir artışa yol açar. Bu nedenle, yaşlılarda daha düşük bir başlangıç dozu gerekebilir.

Klinik çalışmalar deneyimi

Klinik araştırmalar çok farklı koşullar altında yapıldığından, bir ilacın klinik çalışmalarında gözlenen yan etki oranları, başka bir ilacın klinik çalışmalarındaki oranlarla doğrudan karşılaştırılamaz ve uygulamada gözlemlenen oranları yansıtmayabilir. Bununla birlikte, klinik çalışmalardan kaynaklanan yan etkiler hakkında bilgi, ilaç kullanımı ile ilişkili advers olayların tanımlanması ve oranların birbirine yakınlaştırılması için bir temel sağlar.

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür, hipertansiyonu olan 2.991'den fazla hastada güvenlik açısından test edilmiştir; Bu hastaların 500'den fazlası en az 6 ay ve 400'den fazlası 1 yıldan fazla tedavi edildi.

5/20'ye kadar amlodipin besilat ve benazeprilhidroklorür dozları ile yapılan 5 plasebo kontrollü çalışmanın birleştirilmiş analizinde, bildirilen yan etkiler genellikle hafif ve geçicidir ve yan etkiler ile yaş, cinsiyet, ırk veya tedavi süresi arasında bir bağlantı yoktu. Amlodipin besilat ve benazeprilhidroklorür ile tedavi edilen hastaların yaklaşık% 4'ünde ve plasebo ile tedavi edilen hastaların% 3'ünde yan etkilere bağlı tedavinin kesilmesi gerekiyordu.

Bu çalışmalarda amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorür tedavisini bırakmanın en yaygın nedenleri öksürük ve ödemdir (anjiyoödem dahil).

Amlodipin kullanımı ile ilişkili periferik ödem doza bağlıdır. Bir amlodipin rejimine benazepril eklendiğinde, ödem insidansı önemli ölçüde azalır.

Bir amlodipin rejimine benazepril ilavesinin Afrikalı Amerikalılarda ek hipotansif etkileri olmamalıdır. Bununla birlikte, tüm hasta grupları amlodipine bağlı ödemdeki azalmadan yararlanır.

Amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorür ile tedavi edilen hastaların% 1'inden fazlasında bu çalışmalarda meydana gelen tıbbi ürünle ilişkili olabilecek veya bunlarla ilişkili olabilecek yan etkiler aşağıdaki tabloda listelenmiştir. Öksürük, amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorürde (% 3.3) plaseboya (% 0.2) göre daha yaygın olan en az bir olası tedavi ilişkisi olan tek advers olaydı.

U.R. PLACEBOCONTROLLED ÇALIŞMALARINDA YÜZDE İNCELEME

Ödem insidansı, amlodipin monoterapisi (% 5.1) alan hastalarda, amlodipin ve benazepril hidroklorür (% 2.1) veya plasebo (% 2.2) ile besile edilen hastalara göre daha yüksekti.

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorür ile tedavi edilen hastalarda veya pazarlama sonrası deneyimde, çalışma tıbbi ürünü ile bağlantılı olarak düşünülebilecek veya dikkate alınabilecek diğer yan etkiler aşağıdaki gibidir:

Bir bütün olarak vücut : Asteni ve yorgunluk.

CNS: Uykusuzluk, sinirlilik, kaygı, titreme ve libido azalması.

Dermatolojik: Durulama, sıcak basması, döküntü, cilt düğümleri ve dermatit.

Sindirim: Ağız kuruluğu, bulantı, karın ağrısı, kabızlık, ishal, hazımsızlık ve özofajit.

Hematolojik : Nötropeni

Metabolizma ve beslenme : Hipokalemi.

Kas-iskelet sistemi -: Sırt ağrısı, kas-iskelet ağrısı, kramplar ve kas krampları.

Solunum yolu: Farenjit.

Ürogenital: İktidarsızlık, poliüri gibi cinsel problemler.

6.000'den fazla klinik çalışmada benazepril ve amlodipin monoterapisi bildirilmiştir. Bu çalışmalarda monoterapi üzerinde gözlenen yan etkiler, amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorür ile yapılan çalışmalarda gözlenenlere benzerdi.

Pazarlama sonrası deneyim

Bu reaksiyonlar, belirsiz büyüklükteki bir popülasyondan gönüllü olarak bildirildiğinden, sıklığınızı güvenilir bir şekilde tahmin etmek veya ilaca maruz kalma ile nedensel bir ilişki kurmak her zaman mümkün değildir.

Benazepril ile pazarlama sonrası deneyim Stevens-Johnson sendromu, pankreatit, hemolitik anemi, pemfigus ve trombositopeni hakkında nadir raporlar göstermiştir. Amlodipin kullanımı ile hastaneye yatmayı gerektirecek kadar şiddetli sarılık ve karaciğer enzim yükselmeleri (çoğunlukla kolestaz doğrultusunda) bildirilmiştir. Diğer ACE inhibitörlerine ve kalsiyum kanal blokerlerine atfedilen diğer potansiyel olarak önemli yan etkiler şunlardır: eozinofilik pnömonit (ACE inhibitörleri) ve jinekomasti (CCB'ler). Nadiren bildirilen diğer olaylar arasında göğüs ağrısı, ventriküler ekstrasistol, gut, nörit, kulak çınlaması, alopesi, üst solunum yolu enfeksiyonları, çarpıntı ve uyku hali vardı.

Amlodipinli insanlarda az doz aşımı vakası bildirilmiştir. Bir hasta 250 mg aldıktan sonra asemptomatikti; 70 mg amlodipini bilinmeyen büyük miktarda benzodiazepin ile birleştiren bir diğeri refrakter şok geliştirdi ve öldü.

Amlodipin ve benazepril kombinasyonu olan insanlarda aşırı doz bildirilmemiştir. Benazepril ve diğer ACE inhibitörleri ile aşırı dozda insan raporlarında dağınık ölüm raporu yoktur.

Tedavi

Doz aşımı tedavisi hakkında en son bilgileri almak için, iyi bir kaynak sertifikalı bölgesel zehir kontrol merkezinizdir. Sertifikalı hediye kontrol merkezlerinin telefon numaraları doktorların masa referansında (PDR) listelenmiştir. Doz aşımı tedavisinde, hastalarınızda çoklu ilaçlar, ilaç etkileşimleri ve olağandışı ilaç kinetiği ile aşırı doz olasılıklarını düşünün.

Amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorür ile aşırı dozun en olası etkisi vazodilatasyon, ardından hipotansiyon ve taşikardidir. Merkezi sıvı hacminin basit bir şekilde tükenmesi (Trendelenburg konumlandırma, kristaloidlerin infüzyonu) yeterli tedavi olabilir, ancak basınç (noradrenalin veya yüksek doz dopamin) gerekebilir. Periferik vasküler ton aniden geri dönerse, diğer dihidropiridin kalsiyum kanal blokerlerinin aşırı dozları bazen ileri derecede akciğerlere alınabilir ve hastalar bu komplikasyon açısından izlenmelidir.

Vücut sıvılarının amlodipin, benazepril veya metabolitleri konsantrasyonlarında analizi genellikle mevcut değildir. Her durumda, bu tür analizlerin tedavi veya prognozda değerli olduğu bilinmemektedir.

Fizyolojik manevraları gösteren veri yoktur (ör. idrarın pH'ını değiştirmek için manevralar) amlodipin, benazepril veya metabolitlerinizin ortadan kaldırılmasını hızlandırabilir. Benazeprilat sadece biraz diyaliz edilebilir; hemodiyaliz veya hemoperfüzyon ile amlodipinin klerensi bildirilmemiştir, ancak amlodipinin yüksek protein bağlanması bu müdahalelerin değerli olması muhtemel değildir.

Anjiyotensin II muhtemelen benazepril için spesifik bir antagonist panzehir olarak hizmet edebilir, ancak anjiyotensin II esasen dağınık araştırma laboratuvarlarının dışında mevcut değildir.

Benazepril

10 mg benazepril veya daha fazla tekli ve çoklu dozlar, dozlamadan sonra en az 24 saat boyunca plazma-ACE aktivitesini en az% 80 -% 90 oranında inhibe eder. 10 mg'lık bir dozdan 4 saate kadar, eksojen anjiyotensin I'e basınç reaksiyonları% 60-90 oranında inhibe edildi.

Hafif ila orta şiddette hipertansiyonu olan hastalara benazepril uygulanması, sırtüstü pozisyonda ve telafi edici taşikardi olmadan kan basıncında yaklaşık olarak eşit derecede güçlü bir azalmaya yol açar. Semptomatik postüral hipotansiyon nadirdir, ancak tuz ve / veya hacim ile tükenmiş hastalarda ortaya çıkabilir.

Sodyum açısından zengin veya düşük sodyum diyetinde olan hastalarda benazeprilin kan basıncını düşürücü etkileri önemli ölçüde farklı değildi.

Normal insan gönüllülerde, tek doz benazepril böbrek kan akışında bir artışa neden oldu, ancak glomerüler filtrasyon hızı üzerinde hiçbir etkisi yoktu.

Amlodipin

Yüksek tansiyonu olan hastalara terapötik dozların uygulanmasından sonra, amlodipin vazodilatasyona yol açar, bu da sırtüstü pozisyonda ve ayakta durma pozisyonunda kan basıncında bir azalmaya yol açar. Bu kan basıncı düşüşleri, kronik dozlarda plazmada kalp atış hızında veya katekolamin seviyelerinde önemli bir değişiklikle el ele gitmez. Plazma konsantrasyonları erkeklerde ve yaşlılarda etki ile ilişkilidir.

Diğer kalsiyum kanal blokerlerinde olduğu gibi, istirahatte ve egzersiz sırasında hemodinamik kalp fonksiyon ölçümleri (veya stimülasyon) amlodipin ile tedavi edilen normal ventrikül fonksiyonu olan hastalarda genellikle dP / dt veya sol ventrikül ucu diyastolik basıncı veya hacmi üzerinde anlamlı bir etkisi olmayan kalp indeksinde hafif bir artış vardır. Hemodinamik çalışmalarda, amlodipin, beta-blokerleri olan insanlara uygulandığında bile, terapötik doz aralığında bozulmamış hayvanlara ve insanlara uygulandığında negatif bir inotropik etki ile ilişkili değildir.

Amlodipin, bozulmamış hayvanlarda veya insanlarda sinoatriyal (SA) düğüm fonksiyonunu veya atriyoventriküler (AV) iletimini değiştirmez. Hipertansiyon veya anjina pektoris hastalarında amlodipinin beta-blokerler ile kombinasyon halinde uygulandığı klinik çalışmalarda elektrokardiyografik parametreler üzerinde herhangi bir yan etki gözlenmemiştir.

Benazepril ve amlodipinin amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorürden emilim hızı ve kapsamı, bireysel tablet formülasyonlarından benazepril ve amlodipinin emilim hızından ve kapsamından önemli ölçüde farklı değildir. Tek tek tabletlerden emilim, gastrointestinal sistemde gıda varlığından etkilenmez; Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorürün emilimi üzerindeki gıda etkileri araştırılmamıştır.

Amlodipin besilat ve benazepril hidroklorürün oral yoldan uygulanmasından sonra, benazeprilin pik plazma konsantrasyonlarına 0.5-2 saat içinde ulaşılır. Ester grubunun (esas olarak karaciğerde) bölünmesi, benazepril'i 1.5-4 saat içinde pik plazma konsantrasyonlarına ulaşan aktif metabolitleri benazeprilat'a dönüştürür. Benazepril emilim derecesi en az% 37'dir.

Amlodipin pik plazma konsantrasyonlarına amlodipinbesilat ve benazepril hidroklorür uygulandıktan 6-12 saat sonra ulaşılır; emilim derecesi% 64 -% 90'dır.

Amlodipin ve benazeprilatın görünür dağılım miktarları yaklaşık 21 L / kg veya. Dolaşımdaki amlodipinin yaklaşık% 93'ü plazma proteinlerine bağlanır ve benazeprilatın bağlı fraksiyonu biraz daha yüksektir. Dayalı in vitro Çalışmalar, benazeprilatın protein bağlanma seviyesi yaş, karaciğer fonksiyon bozukluğu veya - terapötik konsantrasyon aralığının üstünde - konsantrasyondan etkilenmemelidir.

Benazeprilat, benazeprilden çok daha büyük bir ACE inhibitör aktivitesine sahiptir ve benazepril ila benazeprilat metabolizması neredeyse tamamlanmıştır. Sadece uygulanan bir benazepril dozunun izleri idrarda değişmeden geri kazanılabilir; dozun yaklaşık% 20'si benazeprilat,% 8'i benazeprilat-glukuronid ve% 4'ü benazepril-glukuronid olarak atılır.

Amlodipin büyük ölçüde karaciğerde metabolize edilir, ana bileşiğin% 10'u ve metabolitlerin% 60'ı idrarla atılır. Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, amlodipinin klerensinin azalması plazma konsantrasyonunun altındaki eğriyi% 40-60 oranında artırabilir ve dozun azaltılması gerekebilir (bkz DOZAJ ve YÖNETİM). Amlodipinin farmakokinetiği, böbrek yetmezliği olan hastalarda esasen etkilenmez.

Benazeprilat'ın etkili eliminasyon yarılanma ömrü 10-11 saat iken, amlodipinin ömrü 2 günden fazladır, bu nedenle günde bir kez dozlamadan yaklaşık bir hafta sonra iki bileşenin kararlı durum seviyelerine ulaşılır. Benazeprilatın plazmadan klerensi esas olarak renaldir, ancak safra atılımı normal deneklerde benazepril eliminasyonunun% 11 -% 12'sini oluşturur. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi 30 mL / dk'nın altında), pik benazeprilat değerleri ve kararlı duruma geçme süresi arttırılabilir (bkz DOZAJ ve YÖNETİM). Buna karşılık, benazeprilatın farmakokinetiği, karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda esasen etkilenmez.

Benazepril ve benazeprilatın farmakokinetiği yaştan etkilenmese de, yaşlılarda amlodipinin klerensi azalır, pik plazma seviyeleri, eliminasyon yarılanma ömrü ve plazma konsantrasyon eğrisinin altındaki alan% 35 -70 artar. Doz ayarlaması gerekebilir.