Rizamig

Monoamin oksidazın (MAO) eşzamanlı uygulanması - inhibitörler veya MAO inhibitörü tedavisini durdurduktan sonraki iki hafta içinde kullanın.

Şiddetli karaciğer veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar.

Daha önce serebrovasküler kaza (CVA) veya geçici iskemik atak (TIA) olan hastalar.

Orta derecede şiddetli veya şiddetli hipertansiyon veya tedavi edilmemiş hafif hipertansiyon.

İskemik kalp hastalığı (anjina pektoris, miyokard enfarktüsü öyküsü veya belgelenmiş sessizlik iskemisi), iskemik kalp hastalığı veya Prinzmetal-angina belirtileri ve semptomları dahil olmak üzere kurulan koroner arter hastalığı.

Periferik vasküler hastalık.

Rizamigriptan ve ergotamin, ergotamin türevleri (metilergid dahil) veya diğer 5-HT'nin birlikte kullanımı_1B/_1D - reseptör agonistleri.

Rizamigriptan 40 mg (tek bir doz olarak veya iki saatlik aşırı doz aralığına sahip iki doz olarak) 300'den fazla yetişkin hastada genellikle iyi tolere edilmiştir; Baş dönmesi ve uyku hali ilaca bağlı en yaygın yan etkilerdi.

12 deneğin toplam 80 mg (dört saat içinde) toplam dozlarda rizamigriptan aldığı klinik farmakolojik bir çalışmada, iki denekte senkop ve / veya bradikardi meydana gelmiştir. 29 yaşında bir kadın olan bir hastada, toplam 80 mg rizamigriptan (iki saatten fazla kabul edilir) aldıktan üç saat sonra başlayan kusma, bradikardi ve baş dönmesi gelişti. Diğer semptomlar başladıktan bir saat sonra atropine yanıt veren üçüncü derece bir AV bloğu gözlendi. İkinci denek, 25 yaşında bir erkek, ağrılı bir venipunkturdan hemen sonra geçici baş dönmesi, senkop, inkontinans ve beş saniyelik sistolik bir duraklama yaşadı (EKG monitöründe). Venipunktur, denek toplam 80 mg rizamigriptan (dört saatten fazla uygulanır) aldıktan iki saat sonra gerçekleşti.

Rizamigriptanın farmakolojisine dayanarak, aşırı dozdan sonra yüksek tansiyon veya daha ciddi kardiyovasküler semptomlar ortaya çıkabilir. Gastrointestinal dekontaminasyon (ör. rizamigriptan orodispersible tabletlerle aşırı dozdan şüphelenilen hastalarda mide lavajı ve ardından aktif karbon) düşünülmelidir. Klinik ve elektrokardiyografik izleme, klinik semptom gözlenmese bile en az 12 saat devam etmelidir.

Hemo- veya periton diyalizinin rizamigriptanın serum konsantrasyonları üzerindeki etkileri bilinmemektedir.

Emilim

Rizamigriptan oral uygulamadan sonra hızla ve tamamen emilir.

Tabletler: tabletin ortalama oral biyoyararlanımı yaklaşık% 40-45 ve ortalama pik plazma konsantrasyonlarıdır (C_Maks) yaklaşık 1-1, 5 saatte ulaşılır (T_Maks). Oral tablet dozunun yüksek yağlı bir kahvaltı ile uygulanmasının rizamigriptan emiliminin boyutu üzerinde hiçbir etkisi yoktu, ancak emilim yaklaşık bir saat ertelendi.

Orodispersible tabletler: orodispersible tabletin ortalama oral biyoyararlanımı yaklaşık% 40-45 ve ortalama pik plazma konsantrasyonlarıdır (C_Maks) yaklaşık 1,58 saatte ulaşılır (T_Maks).

Orodisperible tablet formülasyonu olarak rizamigriptanın uygulanmasından sonra maksimum plazma konsantrasyonuna kadar geçen süre, tablete göre 30-60 dakika geciktirilir.

Yiyeceklerin etkisi: Yiyeceklerin eriyebilir tabletten rizamigriptanın emilimi üzerindeki etkisi araştırılmamıştır. Rizamigriptan tabletleri durumunda, tabletler beslendiğinde uygulandığında Tmax yaklaşık 1 saat geciktirilir. Orodispersible tablet yemeklerden sonra uygulanırsa rizamigriptan emilimi daha da gecikebilir..

Dağıtım

Rizamigriptan plazma proteinlerine minimal (% 14) bağlanır. Dağılım hacmi erkek deneklerde yaklaşık 140 litre ve kadın deneklerde 110 litredir.

Biyotransformasyon

Rizamigriptan metabolizmasının birincil yolu, monoamin oksidaz-A (MAO-A) tarafından farmakolojik olarak aktif olmayan indolessijik asit metabolitine oksidatif deaminasyon yoluyladır. N-monodesmetil-rizamigriptan, 5-HT'de başlangıç bileşiğine benzer aktiviteye sahip bir metabolit_{1B / 1D} - Reseptörler, küçük ölçüde oluşur, ancak rizamigriptanın farmakodinamik aktivitesine önemli ölçüde katkıda bulunmaz. N-monodesmetil-rizamigriptanın plazma konsantrasyonları, başlangıç bileşiğinin yaklaşık% 14'üdür ve benzer bir oranda elimine edilir. Diğer küçük metabolitler arasında N-OXID, 6-hidroksi bileşiği ve 6-hidroksimetabolitinin sülfat konjugatı bulunur. Bu küçük metabolitlerin hiçbiri farmakolojik olarak aktif değildir. Oral uygulamadan sonra ₁₄C-etiketli rizamigriptan, rizamigriptan'ı dolaşımdaki plazmaradioaktivitenin yaklaşık% 17'si yapar.

Eliminasyon

İntravenöz uygulamadan sonra, EAA erkeklerde orantılı olarak ve doz 10-60 ug / kg doz aralığında olan kadınlarda neredeyse orantılı olarak artar. Oral uygulamadan sonra, EAA 2.5-10 mg'lık bir doz aralığında dozla neredeyse orantılı olarak artar. Erkeklerde ve kadınlarda rizamigriptanın plazma yarılanma ömrü ortalama 2-3 saattir. Rizamigriptanın plazma klerensi erkeklerde ortalama 1.000-1.500 ml / dakika ve kadınlarda yaklaşık 900-1, 100 ml / dakika; bunun yaklaşık% 20-30'u böbrek klerensidir. Oral dozdan sonra ₁₄C-etiketli rizamigriptan, radyoaktivitenin yaklaşık% 80'ini idrarda ve dozun yaklaşık% 10'unu dışkıda atmıştır. Bu, metabolitlerin öncelikle böbrekler yoluyla atıldığını gösterir.

İlk geçiş metabolizmasına paralel olarak, oral dozun yaklaşık% 14'ü değişmemiş rizamigriptan olarak idrarla atılırken,% 51'i indolessijik asit metaboliti olarak atılır. Aktif bir N-monodesmetil metaboliti olarak idrarda% 1'den fazla atılmaz.

Rizamigriptan maksimum dozlama programına göre uygulandığında, plazmada her gün ilaç birikimi meydana gelmez.

Hastaların özellikleri

Aşağıdaki veriler oral tablet formülasyonu ile yapılan çalışmalara dayanmaktadır.

Migren atak hastaları: migren atağı rizamigriptanın farmakokinetiğini etkilemez.

Cinsiyet: Rizamigriptanın EAA değeri (10 mg oral) erkeklerde kadınlardan yaklaşık% 25 daha düşüktü, C_Maks % 11 daha düşük ve T idi_Maks aynı zamanda meydana geldi. Bu bariz farmakokinetik farkın klinik önemi yoktu.

Yaşlılar: tablet uygulamasından sonra yaşlılarda (yaş grubu 65 ila 77 yaş) gözlenen rizamigriptanın plazma konsantrasyonları genç yetişkinlere benzerdi.

Pediatrik: 6 ila 17 yaş arası pediatrik migren hastalarında rizamigriptan (yutma için liyofilizat formülasyonu olarak) ile farmakokinetik bir çalışma yapılmıştır. 40 kg ağırlığındaki pediyatrik hastalarda yutulması için 20-39 kg veya 10 mg rizamigriptan-liyofilizat ağırlığındaki pediyatrik hastalarda yutulması için 5 mg rizamigriptan-liyofilizatların tek başına uygulanmasından sonra ortalama maruz kalma, tek uygulamadan sonra maruziyetten% 15 daha düşük ve% 17 daha yüksekti. 10 mg rizamigibriptan liyofilizatlara yetişkinlerde. Bu farklılıkların klinik önemi belirsizdir.

Karaciğer yetmezliği (Child-Pugh skoru 5-6): Karaciğerin hafif alkolik sirozunun neden olduğu karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda oral tablet uygulamasından sonra, rizamigriptanın plazma konsantrasyonları erkek ve kadın deneklerde erkeklerde olanlara benzerdi. AUC (% 50) ve C'de önemli bir artış_Maks (% 25) orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda gözlenmiştir (Child-Pugh skoru 7). Child-Pugh skoru> 7 (şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu) olan hastalarda farmakokinetik araştırılmamıştır.

Böbrek yetmezliği: Böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin - klerens 10-60 ml / dak / 1, 73 m₂) Tablet uygulamasından sonra rizamigriptanın EAA değeri sağlıklı gönüllülerden önemli ölçüde farklı değildir. Hemodiyaliz hastalarında (kreatinin klerensi <10 ml / dak / 1.73 m₂), Rizamigriptan için EAA normal böbrek fonksiyonu olan hastalara göre yaklaşık% 44 daha büyüktü. Tüm derecelerde böbrek yetmezliği olan hastalarda rizamigriptanın maksimum plazma konsantrasyonu, sağlıklı gönüllülerinkine benzerdi.