Реддитукс

Реддитукс yetişkinlerde aşağıdaki endikasyonlar için endikedir:

Hodgkin dışı lenfoma (NHL)

Реддитукс, evre III-IV foliküler lenfoma ile daha önce tedavi edilmemiş hastaların kemoterapi ile kombinasyon halinde tedavisi için endikedir.

İndüksiyon tedavisine yanıt veren foliküler lenfoma hastalarının tedavisi için Реддитукс idame tedavisi endikedir.

Реддитукс monoterapi, kemoresistan olan veya kemoterapiden sonra ikinci veya sonraki nüksetme dönemlerinde olan evre III-IV foliküler lenfoma hastalarının tedavisi için endikedir.

Реддитукс, CD20 pozitif yaygın büyük B hücresi Hodgkin dışı lenfoma hastalarının CHOP (siklofosfamid, doksorubisin, vinkristin, prednizolon) kemoterapisi ile kombinasyon halinde tedavisi için endikedir.

Kronik lenfositik lösemi (KLL)

Kemoterapi ile kombinasyon halinde Реддитукс, daha önce tedavi edilmemiş ve nüksetmiş / refrakter KLL hastalarının tedavisi için endikedir. Daha önce Реддитукс dahil monoklonal antikorlarla tedavi edilen hastalar veya önceki Редитукс artı kemoterapiye refrakter olan hastalar için etkinlik ve güvenlik hakkında sadece sınırlı veri mevcuttur.

Romatoid artrit

Metotreksat ile kombinasyon halinde Реддитукс, bir veya daha fazla tümör nekroz faktörü (TNF) inhibitörü içeren diğer hastalığı modifiye edici anti-romatizmal ilaçlara (DMARD) yetersiz yanıt veya intoleransı olan ciddi aktif romatoid artritli yetişkin hastaların tedavisi için endikedir. tedaviler.

Реддитукс'nin, X-ışını ile ölçülen eklem hasarının ilerleme hızını azalttığı ve metotreksat ile kombinasyon halinde verildiğinde fiziksel fonksiyonu iyileştirdiği gösterilmiştir.

Polianjiyit ve mikroskobik polianjiyit ile granülomatoz

Glukokortikoidlerle kombinasyon halinde Реддитукс, polianjiyit (Wegener) (GPA) ve mikroskobik polianjiyit (MPA) ile şiddetli, aktif granülomatozlu yetişkin hastalarda remisyonun indüklenmesi için endikedir.

Реддитукс, deneyimli bir sağlık uzmanının yakın gözetimi altında ve tam resüsitasyon tesislerinin hemen mevcut olduğu bir ortamda uygulanmalıdır.

Anti-piretik ve antihistaminikten oluşan premedikasyon, ör. parasetamol ve difenhidramin, her Реддитукс uygulamasından önce her zaman verilmelidir.

Hodgkin dışı lenfoma ve KLL hastalarında, glukokortikoid içeren kemoterapi ile kombinasyon halinde Реддитукс verilmezse glukokortikoidlerle premedikasyon düşünülmelidir.

Romatoid artritli hastalarda, infüzyonla ilişkili reaksiyonların (IRR) insidansını ve şiddetini azaltmak için Реддитукс infüzyonlarından 30 dakika önce 100 mg intravenöz metilprednizolon ile premedikasyon tamamlanmalıdır.

Polianjiyit (Wegener) veya mikroskobik polianjiyitli granülomatozlu hastalarda, Реддитукс'nin ilk infüzyonundan önce günde 1000 mg'lık bir dozda 1 ila 3 gün boyunca intravenöz olarak verilen metilprednizolon önerilir (son metilprednizolon dozu, Реддитукс'nin ilk infüzyonu ile aynı gün verilebilir). Bunu Реддитукс tedavisi sırasında ve sonrasında 1 mg / kg / gün oral prednizon (80 mg / gün'ü aşmamak ve klinik ihtiyaca göre mümkün olduğunca hızlı bir şekilde konik hale getirmek) takip etmelidir.

Pozoloji

Hastaya reçete edildiği gibi uygun formülasyonun (intravenöz veya subkütan formülasyon) verildiğinden emin olmak için tıbbi ürün etiketlerini kontrol etmek önemlidir.

Hodgkin dışı lenfoma

Foliküler Hodgkin dışı lenfoma

Kombinasyon tedavisi

Foliküler lenfoma olan daha önce tedavi edilmemiş veya tekrarlayan / refrakter hastaların indüksiyon tedavisi için kemoterapi ile kombinasyon halinde önerilen Реддитукс dozu: 375 mg / m² 8 döngüye kadar döngü başına vücut yüzey alanı.

Реддитукс, varsa kemoterapinin glukokortikoid bileşeninin intravenöz uygulanmasından sonra, her kemoterapi döngüsünün 1. gününde uygulanmalıdır.

Bakım tedavisi

- Daha önce tedavi edilmemiş foliküler lenfoma

İndüksiyon tedavisine cevap veren daha önce tedavi edilmemiş foliküler lenfoma hastaları için idame tedavisi olarak kullanılan önerilen Реддитукс dozu: 375 mg / m² vücut yüzey alanı her 2 ayda bir (son indüksiyon tedavisinden 2 ay sonra başlayarak) hastalık ilerlemesine kadar veya maksimum iki yıl boyunca (toplamda 12 infüzyon).

- Tekrarlayan / refrakter foliküler lenfoma

İndüksiyon tedavisine yanıt veren nüks / refrakter foliküler lenfoma hastaları için idame tedavisi olarak kullanılan önerilen Реддитукс dozu: 375 mg / m² vücut yüzey alanı her 3 ayda bir (son indüksiyon tedavisinden 3 ay sonra başlayarak) hastalık ilerlemesine kadar veya maksimum iki yıl boyunca (toplamda 8 infüzyon).

Monoterapi

- Tekrarlayan / refrakter foliküler lenfoma

Kemoresistan olan veya kemoterapiden sonra ikinci veya sonraki nüksetme dönemlerinde olan evre III-IV foliküler lenfoma hastalarında indüksiyon tedavisi olarak kullanılan önerilen Реддитукс monoterapi dozu: 375 mg / m² dört hafta boyunca haftada bir kez intravenöz infüzyon olarak uygulanan vücut yüzey alanı.

Relaps / refrakter foliküler lenfoma için Реддитукс monoterapi ile önceki tedaviye yanıt veren hastalar için Реддитукс monoterapi ile geri çekilme için önerilen doz: 375 mg / m² dört hafta boyunca haftada bir kez intravenöz infüzyon olarak uygulanan vücut yüzey alanı.

Büyük B hücresi Hodgkin dışı lenfoma dağıtın

Реддитукс, CHOP kemoterapisi ile birlikte kullanılmalıdır. Önerilen doz 375 mg / m'dir² CHOP'un glukokortikoid bileşeninin intravenöz infüzyonundan sonra 8 döngü boyunca her kemoterapi döngüsünün 1. gününde uygulanan vücut yüzey alanı. Реддитукс'nin güvenliği ve etkinliği, yaygın büyük B hücresi olmayan Hodgkin lenfomalarındaki diğer kemoterapilerle kombinasyon halinde belirlenmemiştir.

Tedavi sırasında doz ayarlamaları

Реддитукс dozunun düşürülmesi önerilmez. Kemoterapi ile kombinasyon halinde Реддитукс verildiğinde, kemoterapötik tıbbi ürünler için standart doz azaltımları uygulanmalıdır.

Kronik lenfositik lösemi

KLL hastalarının tümör lizis sendromu riskini azaltması için yeterli hidrasyon ve tedavi başlamadan 48 saat önce başlayan ürikostatik uygulaması ile profilaksi önerilir. Lenfosit sayısı> 25 x 10 olan KLL hastaları için⁹/ L akut infüzyon reaksiyonlarının ve / veya sitokin salım sendromunun oranını ve şiddetini azaltmak için Реддитукс ile infüzyondan kısa bir süre önce 100 mg intravenöz prednizon / prednizolon uygulanması tavsiye edilir.

Daha önce tedavi edilmemiş ve tekrarlayan / refrakter hastalar için kemoterapi ile kombinasyon halinde önerilen Реддитукс dozu 375 mg / m'dir² ilk tedavi döngüsünün 0. gününde uygulanan vücut yüzey alanı ve ardından 500 mg / m² vücut yüzey alanı, toplam 6 döngü için sonraki her döngünün 1. gününde uygulanır. Kemoterapi Реддитукс infüzyonundan sonra verilmelidir.

Romatoid artrit

Реддитукс ile tedavi edilen hastalara her infüzyonda hasta uyarı kartı verilmelidir.

Реддитукс'nin bir seyri iki 1000 mg intravenöz infüzyondan oluşur. Önerilen Реддитукс dozu, intravenöz infüzyon ile 1000 mg, ardından iki hafta sonra ikinci bir 1000 mg intravenöz infüzyon ile takip edilir.

Daha fazla derse duyulan ihtiyaç, bir önceki kurstan 24 hafta sonra değerlendirilmelidir. Artık hastalık aktivitesi devam ederse, o zaman yeniden tedavi verilmelidir, aksi takdirde hastalık aktivitesi geri dönene kadar geri çekilme ertelenmelidir.

Mevcut veriler, klinik yanıtın genellikle bir başlangıç tedavi kursundan 16-24 hafta sonra elde edildiğini göstermektedir. Bu süre içinde terapötik fayda kanıtı göstermeyen hastalarda devam eden tedavi dikkatle yeniden düşünülmelidir.

Polianjiyit ve mikroskobik polianjiyit ile granülomatoz

Реддитукс ile tedavi edilen hastalara her infüzyonda hasta uyarı kartı verilmelidir.

Granülomatozun polianjiyit ve mikroskobik polianjiyit ile remisyon tedavisinin indüksiyonu için önerilen Реддитукс dozu 375 mg / m'dir² vücut yüzey alanı, 4 hafta boyunca haftada bir kez intravenöz infüzyon olarak uygulanır (toplamda dört infüzyon).

Pnömokist jiroveci pnömonisi (PCP) profilaksisi, uygun şekilde Реддитукс tedavisi sırasında ve sonrasında polianjit veya mikroskobik polianjitli granülomatozlu hastalar için önerilir.

Özel popülasyonlar

Pediyatrik popülasyon

18 yaşın altındaki çocuklarda Реддитукс'nin güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir. Veri yok.

Yaşlı

Yaşlı hastalarda (65 yaş üstü) doz ayarlamasına gerek yoktur.

Uygulama şekli

Hazırlanan Реддитукс çözeltisi, özel bir hat yoluyla intravenöz infüzyon olarak uygulanmalıdır. İntravenöz itme veya bolus olarak uygulanmamalıdır.

Hastalar sitokin salım sendromunun başlangıcı açısından yakından izlenmelidir. Şiddetli reaksiyonlar, özellikle şiddetli dispne, bronkospazm veya hipoksi kanıtı geliştiren hastalar, infüzyonu derhal kesmelidir. Hodgkin dışı lenfoma hastaları daha sonra uygun laboratuvar testleri de dahil olmak üzere tümör lizis sendromu kanıtı ve pulmoner infiltrasyon için göğüs röntgeni ile değerlendirilmelidir. Tüm hastalarda, infüzyon tüm semptomların tamamen giderilmesine ve laboratuvar değerlerinin ve göğüs röntgeni bulgularının normalleşmesine kadar yeniden başlatılmamalıdır. Şu anda, infüzyon başlangıçta önceki oranın yarısından daha fazla olmamak üzere devam ettirilebilir. Aynı şiddetli advers reaksiyonlar ikinci kez ortaya çıkarsa, tedaviyi durdurma kararı duruma göre ciddi olarak düşünülmelidir.

<) genellikle infüzyon hızındaki bir azalmaya yanıt verir. İnfüzyon hızı semptomların iyileşmesi üzerine arttırılabilir.

İlk infüzyon

İnfüzyon için önerilen başlangıç hızı 50 mg / s'dir; ilk 30 dakikadan sonra, her 30 dakikada bir 50 mg / s'lik artışlarla maksimum 400 mg / s'ye yükseltilebilir.

Sonraki infüzyonlar

Tüm endikasyonlar

Sonraki Реддитукс dozları, 100 mg / s'lik bir başlangıç hızında infüze edilebilir ve 30 dakikalık aralıklarla 100 mg / s'lik artışlarla maksimum 400 mg / s'ye yükseltilebilir.

Sadece romatoid artrit

Alternatif sonraki, daha hızlı infüzyon programı

Hastalar, standart infüzyon programı üzerinden uygulanan 1000 mg Реддитукс dozunun ilk veya sonraki infüzyonları ile ciddi bir infüzyonla ilişkili reaksiyon yaşamamışlarsa, önceki infüzyonlarla aynı konsantrasyon kullanılarak ikinci ve sonraki infüzyonlar için daha hızlı bir infüzyon uygulanabilir (250 mL hacimde 4 mg / mL). İlk 30 dakika için 250 mg / saat ve sonraki 90 dakika için 600 mg / saat oranında başlatın. Daha hızlı infüzyon tolere edilirse, bu infüzyon programı sonraki infüzyonlar uygulanırken kullanılabilir.

Aritmiler dahil klinik olarak anlamlı kardiyovasküler hastalığı olan veya önceki herhangi bir biyolojik tedaviye veya rituksimab'a daha önce ciddi infüzyon reaksiyonları olan hastalara daha hızlı infüzyon uygulanmamalıdır.

Biyolojik tıbbi ürünlerin izlenebilirliğini artırmak için, uygulanan ürünün ticari adı ve parti numarası hasta dosyasına açıkça kaydedilmelidir (veya belirtilmelidir).

Yardımcı maddeler: Bu tıbbi ürün, 10 mL şişe başına 2.3 mmol (veya 52.6 mg) sodyum içerir. Kontrollü sodyum diyeti uygulayan hastalar tarafından dikkate alınmalıdır.

Progresif multifokal lökoensefalopati

Romatoid artrit, polianjiyitli granülomatoz ve mikroskobik polianjit için Реддитукс ile tedavi edilen tüm hastalara her infüzyonda hasta uyarı kartı verilmelidir. Uyarı kartı, progresif multifokal lökoensefalopati (PML) dahil olmak üzere potansiyel artan enfeksiyon riski ile ilgili hastalar için önemli güvenlik bilgileri içerir.

Реддитукс kullanımından sonra çok nadir ölümcül PML vakaları bildirilmiştir. PML'yi düşündürebilecek yeni veya kötüleşen nörolojik semptomlar veya belirtiler için hastalar düzenli aralıklarla izlenmelidir. PML'den şüpheleniliyorsa, PML hariç tutulana kadar başka dozlar askıya alınmalıdır. Klinisyen, semptomların nörolojik disfonksiyonu gösterip göstermediğini ve eğer öyleyse, bu semptomların muhtemelen PML'yi düşündürüp düşündürmediğini belirlemek için hastayı değerlendirmelidir. Bir Nörolog ile konsültasyon klinik olarak belirtildiği düşünülmelidir.

Herhangi bir şüphe varsa, tercihen kontrastlı MRI taraması, JC Viral DNA için beyin omurilik sıvısı (CSF) testi ve tekrar nörolojik değerlendirmeler dahil olmak üzere daha fazla değerlendirme düşünülmelidir.

Doktor, PML'yi düşündüren semptomlara özellikle hastanın fark etmeyebileceği konusunda uyanık olmalıdır (ör. bilişsel, nörolojik veya psikiyatrik semptomlar). Hastalara ayrıca eşinin veya bakıcılarının tedavileri hakkında bilgilendirmeleri tavsiye edilmelidir, çünkü hastanın farkında olmadığı belirtileri fark edebilirler.

Bir hasta PML geliştirirse, Реддитукс dozlaması kalıcı olarak kesilmelidir.

İmmün sistemi baskılanmış PML hastalarında bağışıklık sisteminin yeniden oluşturulmasının ardından stabilizasyon veya iyileşme sonucu görülmüştür. PML'nin erken saptanması ve Реддитукс tedavisinin süspansiyonunun benzer stabilizasyona veya iyileştirilmiş sonuca yol açıp açmayacağı bilinmemektedir.

Hodgkin dışı lenfoma ve kronik lenfositik lösemi

İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar

Реддитукс, sitokinlerin ve / veya diğer kimyasal aracıların salınımı ile ilişkili olabilecek infüzyonla ilişkili reaksiyonlarla ilişkilidir. Sitokin salım sendromu, akut aşırı duyarlılık reaksiyonlarından klinik olarak ayırt edilemez olabilir.

Sitokin salımı sendromu, tümör lizis sendromu ve anafilaktik ve aşırı duyarlılık reaksiyonlarını içeren bu reaksiyonlar aşağıda açıklanmaktadır. Özellikle Реддитукс uygulama yolu ile ilgili değildir ve her iki formülasyonda da görülebilir.

Реддитукс intravenöz formülasyonun pazarlama sonrası kullanımı sırasında ölümcül sonuçla şiddetli infüzyonla ilişkili reaksiyonlar bildirilmiştir; başlangıç, ilk Реддитукс intravenöz infüzyona başladıktan sonra 30 dakika ila 2 saat arasında değişmektedir. Pulmoner olaylarla karakterize edildi ve bazı durumlarda ateş, titreme, titreme, hipotansiyon, ürtiker, anjiyoödem ve diğer semptomlara ek olarak hızlı tümör lizisi ve tümör lizis sendromunun özellikleri dahil edildi.

Şiddetli sitokin salım sendromu, ateş, titreme, titreme, ürtiker ve anjiyoödemin yanı sıra sıklıkla bronkospazm ve hipoksi ile birlikte şiddetli dispne ile karakterizedir. Bu sendrom, hiperürisemi, hiperkalemi, hipokalsemi, hiperfosfatemi, akut böbrek yetmezliği, yüksek laktat dehidrojenaz (LDH) gibi tümör lizis sendromunun bazı özellikleri ile ilişkili olabilir ve akut solunum yetmezliği ve ölüm ile ilişkili olabilir. Akut solunum yetmezliğine, göğüs röntgeni üzerinde görülebilen pulmoner interstisyel infiltrasyon veya ödem gibi olaylar eşlik edebilir. Sendrom sık sık ilk infüzyonu başlattıktan sonraki bir veya iki saat içinde kendini gösterir. Pulmoner yetmezlik öyküsü olan veya pulmoner tümör infiltrasyonu olan hastalar kötü sonuç riski altında olabilir ve daha fazla dikkatle tedavi edilmelidir. Şiddetli sitokin salım sendromu gelişen hastalar infüzyonlarını derhal kesmeli ve agresif semptomatik tedavi almalıdır. Klinik semptomların ilk iyileşmesini bozulma takip edebileceğinden, bu hastalar tümör lizis sendromu ve pulmoner infiltrasyon çözülene veya dışlanana kadar yakından izlenmelidir. Belirti ve semptomların tamamen çözülmesinden sonra hastaların daha fazla tedavisi nadiren tekrarlanan ciddi sitokin salım sendromu ile sonuçlanmıştır.

Tümör yükü yüksek veya sayısı yüksek olan hastalar (> 25 x 10⁹/ L) özellikle şiddetli sitokin salım sendromu riski daha yüksek olabilecek KLL hastaları gibi dolaşımdaki malign hücrelerin çok dikkatli bir şekilde tedavi edilmesi gerekir. Bu hastalar ilk infüzyon boyunca çok yakından izlenmelidir. Bu hastalarda ilk infüzyon için azaltılmış bir infüzyon hızının veya ilk döngü sırasında iki gün boyunca bölünmüş bir dozun ve lenfosit sayısı hala> 25 x 10 ise sonraki döngülerin kullanılması dikkate alınmalıdır⁹/ L .

<Bu semptomlar genellikle Реддитукс infüzyonunun kesilmesi ve bir anti-piretik, bir antihistaminik ve bazen de oksijen, intravenöz salin veya bronkodilatörler ve gerekirse glukokortikoidlerin uygulanmasıyla geri dönüşümlüdür. Şiddetli reaksiyonlar için lütfen yukarıdaki sitokin salım sendromuna bakın.

Proteinlerin hastalara intravenöz uygulanmasını takiben anafilaktik ve diğer aşırı duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir. Sitokin salım sendromunun aksine, gerçek aşırı duyarlılık reaksiyonları tipik olarak infüzyona başladıktan birkaç dakika sonra ortaya çıkar. Aşırı duyarlılık reaksiyonlarının tedavisi için tıbbi ürünler, ör., epinefrin (adrenalin), antihistaminikler ve glukokortikoidler, Реддитукс uygulaması sırasında alerjik reaksiyon durumunda derhal kullanılmak üzere mevcut olmalıdır. Anafilaksinin klinik belirtileri, sitokin salım sendromunun klinik belirtilerine benzer görünebilir (yukarıda açıklanmıştır). Aşırı duyarlılığa atfedilen reaksiyonlar, sitokin salınımına atfedilenlerden daha az sıklıkla bildirilmiştir.

Bazı durumlarda bildirilen ek reaksiyonlar miyokard enfarktüsü, atriyal fibrilasyon, pulmoner ödem ve akut geri dönüşümlü trombositopenidir.

Реддитукс uygulaması sırasında hipotansiyon meydana gelebileceğinden, Реддитукс infüzyonundan 12 saat önce stopaj antihipertansif ilaçlara dikkat edilmelidir.

Kardiyak bozukluklar

Реддитукс ile tedavi edilen hastalarda anjina pektoris, atriyal çarpıntı ve fibrilasyon gibi kardiyak aritmiler, kalp yetmezliği ve / veya miyokard enfarktüsü meydana gelmiştir. Bu nedenle kalp hastalığı ve / veya kardiyotoksik kemoterapi öyküsü olan hastalar yakından izlenmelidir.

Hematolojik toksisiteler

Monoterapide Реддитукс miyelosüpresif olmasa da, nötrofilleri <1.5 x 10 olan hastaların tedavisi düşünülürken dikkatli olunmalıdır⁹/ L ve / veya trombosit sayısı <75 x 10⁹/ L, bu popülasyondaki klinik deneyim olarak sınırlıdır. Реддитукс, miyelotoksisiteye neden olmadan otolog kemik iliği nakli ve olası azaltılmış kemik iliği fonksiyonuna sahip diğer risk gruplarında kullanılan 21 hastada kullanılmıştır.

Nötrofil ve trombosit sayıları dahil olmak üzere düzenli tam kan sayımı Реддитукс tedavisi sırasında yapılmalıdır.

Enfeksiyonlar

Реддитукс tedavisi sırasında ölümler de dahil olmak üzere ciddi enfeksiyonlar ortaya çıkabilir. Aktif, şiddetli enfeksiyonu olan hastalara Реддитукс uygulanmamalıdır.

Doktorlar, tekrarlayan veya kronik enfeksiyon öyküsü olan veya hastaları ciddi enfeksiyona daha fazla yatkın hale getirebilecek altta yatan rahatsızlıkları olan hastalarda Реддитукс kullanımını düşünürken dikkatli olmalıdır.

Ölümcül sonuçları olan fulminan hepatit dahil Реддитукс alan hastalarda hepatit B reaktivasyonu vakaları bildirilmiştir. Bu deneklerin çoğu da sitotoksik kemoterapiye maruz kalmıştır. Nüks / refrakter KLL hastalarında yapılan bir çalışmadan elde edilen sınırlı bilgi, Реддитукс tedavisinin primer hepatit B enfeksiyonlarının sonucunu da kötüleştirebileceğini düşündürmektedir. Hepatit B virüsü (HBV) taraması, Реддитукс ile tedaviye başlamadan önce tüm hastalarda yapılmalıdır. En azından bu HBsAg durumunu ve HBcAb durumunu içermelidir. Bunlar, yerel yönergelere göre diğer uygun işaretleyicilerle tamamlanabilir. Aktif hepatit B hastalığı olan hastalar Реддитукс ile tedavi edilmemelidir. Pozitif hepatit B serolojisi (HBsAg veya HBcAb) olan hastalar tedaviye başlamadan önce karaciğer hastalığı uzmanlarına danışmalı ve hepatit B reaktivasyonunu önlemek için lokal tıbbi standartlara göre izlenmeli ve yönetilmelidir.

NHL ve CLL'de Реддитукс'nin pazarlama sonrası kullanımı sırasında çok nadir görülen progresif multifokal lökoensefalopati (PML) vakaları bildirilmiştir. Hastaların çoğunluğu kemoterapi ile birlikte veya hematopoietik kök hücre naklinin bir parçası olarak Редитукс almıştır.

Aşılar

NHL ve KLL hastaları için Реддитукс tedavisini takiben canlı viral aşılarla aşılamanın güvenliği araştırılmamıştır ve canlı virüs aşılarıyla aşılama önerilmez. Реддитукс ile tedavi edilen hastalara canlı olmayan aşılar verilebilir. Bununla birlikte, canlı olmayan aşılarla yanıt oranları azaltılabilir. Randomize olmayan bir çalışmada, sağlıklı tedavi edilmemiş kontrollere kıyasla Реддитукс monoterapi alan nükseden düşük dereceli NHL'li hastalarda tetanoz geri çağırma antijeni ile aşılamaya daha düşük bir yanıt oranı vardı (% 16'ya karşı. % 81) ve Anahtar Deliği Limpet Hemosiyanin (KLH) neoantijen (% 4'e karşı. Antikor titresinde> 2 kat artış için değerlendirildiğinde% 76). KLL hastaları için benzer sonuçlar, her iki hastalık arasındaki benzerlikler göz önünde bulundurularak kabul edilebilir, ancak klinik çalışmalarda araştırılmamıştır.

Bir antijen paneline (Streptococcus pneumoniae, influenza A, kabakulak, kızamıkçık, suçiçeği) karşı ortalama terapötik antikor titreleri, Реддитукс ile tedaviden sonra en az 6 ay boyunca korunmuştur.

Cilt reaksiyonları

Bazıları ölümcül sonuçları olan Toksik Epidermal Nekroliz (Lyell sendromu) ve Stevens-Johnson sendromu gibi şiddetli cilt reaksiyonları bildirilmiştir. Böyle bir olay durumunda, Реддитукс ile ilişkisi olduğundan şüphelenilen tedavi kalıcı olarak kesilmelidir.

Romatoid artrit, polianjiyit ve mikroskobik polianjiyit ile granülomatoz

Metotreksat (MTX), romatoid artritli popülasyonlara sahiptir

MTX-naà ̄ve hastalarında Реддитукс kullanılması önerilmez, çünkü uygun bir fayda riski ilişkisi kurulmamıştır.

İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar

Реддитукс, sitokinlerin ve / veya diğer kimyasal aracıların salınımı ile ilişkili olabilecek infüzyonla ilişkili reaksiyonlarla (IRR) ilişkilidir. Analjezik / anti-piretik ilaç ve anti-histaminik ilaçtan oluşan premedikasyon her zaman Реддитукс infüzyonundan önce uygulanmalıdır. Romatoid artrit premedikasyonunda, IRR'lerin sıklığını ve şiddetini azaltmak için her Реддитукс infüzyonundan önce glukokortikoidlerle birlikte uygulanmalıdır.

Pazarlama sonrası ortamda romatoid artrit hastalarında ölümcül sonuçları olan şiddetli IRR'ler bildirilmiştir. Romatoid artritte klinik çalışmalarda bildirilen infüzyonla ilişkili olayların çoğu hafif ila orta şiddettedir. En yaygın semptomlar baş ağrısı, kaşıntı, boğaz tahrişi, kızarma, döküntü, ürtiker, hipertansiyon ve pireksi gibi alerjik reaksiyonlardı. Genel olarak, herhangi bir infüzyon reaksiyonu yaşayan hastaların oranı, ilk infüzyonu takiben, herhangi bir tedavi kursunun ikinci infüzyonunu takip etmekten daha yüksekti. IRR insidansı sonraki derslerle azalmıştır. Bildirilen reaksiyonlar genellikle Реддитукс infüzyonunun hızında veya kesintisinde bir azalma ve bir anti-piretik, bir antihistamin ve bazen de oksijen, intravenöz salin veya bronkodilatörler ve gerekirse glukokortikoidlerin uygulanmasıyla geri dönüşümlüdür. Önceden var olan kalp rahatsızlıkları olan ve önceden kardiyopulmoner advers reaksiyonlar yaşayan hastaları yakından izleyin. IRR'nin ciddiyetine ve gerekli müdahalelere bağlı olarak, geçici veya kalıcı olarak Реддитукс'yi durdurun. Çoğu durumda, infüzyon hızında% 50'lik bir azalmayla devam ettirilebilir (ör. semptomlar tamamen düzeldiğinde 100 mg / s ila 50 mg / s).

Aşırı duyarlılık reaksiyonlarının tedavisi için tıbbi ürünler, ör. Реддитукс uygulaması sırasında alerjik reaksiyon durumunda derhal kullanım için epinefrin (adrenalin), antihistaminikler ve glukokortikoidler bulunmalıdır.

Orta derecede kalp yetmezliği (NYHA sınıf III) veya şiddetli, kontrolsüz kardiyovasküler hastalığı olan hastalarda Реддитукс'nin güvenliği hakkında veri yoktur. Реддитукс ile tedavi edilen hastalarda, anjina pektoris gibi semptomatik hale gelen önceden var olan iskemik kardiyak koşulların yanı sıra atriyal fibrilasyon ve çarpıntı gözlenmiştir. Bu nedenle, bilinen bir kardiyak öyküsü olan ve daha önce kardiyopulmoner advers reaksiyonlar yaşayan hastalarda, Реддитукс ile tedaviden önce ve uygulama sırasında yakından izlenen hastalarda infüzyon reaksiyonlarından kaynaklanan kardiyovasküler komplikasyon riski göz önünde bulundurulmalıdır. Реддитукс infüzyonu sırasında hipotansiyon meydana gelebileceğinden, Реддитукс infüzyonundan 12 saat önce stopaj antihipertansif ilaçlara dikkat edilmelidir.

Polianjiyit ve mikroskobik polianjiyitli granülomatozlu hastalar için IRR'ler, klinik çalışmalarda romatoid artrit hastalarında görülenlere benzerdi .

Kardiyak bozukluklar

Реддитукс ile tedavi edilen hastalarda anjina pektoris, atriyal çarpıntı ve fibrilasyon gibi kardiyak aritmiler, kalp yetmezliği ve / veya miyokard enfarktüsü meydana gelmiştir. Bu nedenle kalp hastalığı öyküsü olan hastalar yakından izlenmelidir (bkz. Yukarıda İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar).

Enfeksiyonlar

Реддитукс'nin etki mekanizmasına ve B hücrelerinin normal bağışıklık tepkisini korumada önemli bir rol oynadığı bilgisine dayanarak, hastalar Реддитукс tedavisinden sonra enfeksiyon riskinde artış gösterir. Реддитукс tedavisi sırasında ölümler de dahil olmak üzere ciddi enfeksiyonlar ortaya çıkabilir. Реддитукс aktif, şiddetli enfeksiyonu olan veya ciddi bağışıklık sistemi baskılanmış hastalara (örn. CD4 veya CD8 seviyeleri çok düşük). Doktorlar, tekrarlayan veya kronik enfeksiyon öyküsü olan veya hastaları ciddi enfeksiyona daha fazla yatkın hale getirebilecek altta yatan rahatsızlıkları olan hastalarda Реддитукс kullanımını düşünürken dikkatli olmalıdırlar. hipogamaglobulinemi. Реддитукс ile tedaviye başlamadan önce immünoglobulin seviyelerinin belirlenmesi tavsiye edilir.

Реддитукс tedavisini takiben enfeksiyon belirtileri ve semptomları bildiren hastalar derhal değerlendirilmeli ve uygun şekilde tedavi edilmelidir. Daha sonra Реддитукс tedavisi vermeden önce, hastalar enfeksiyon riski açısından yeniden değerlendirilmelidir.

Romatoid artrit ve Sistemik Lupus Eritematozus (SLE) ve vaskülit dahil otoimmün hastalıkların tedavisi için Реддитукс kullanımından sonra çok nadir ölümcül progresif multifokal lökoensefalopati (PML) vakaları bildirilmiştir.

Hepatit B Enfeksiyonları

Ölümcül sonucu olanlar da dahil olmak üzere hepatit B reaktivasyonu vakaları romatoid artrit, polianjiyitli granülomatoz ve Реддитукс alan mikroskobik polianjit hastalarında bildirilmiştir.

Hepatit B virüsü (HBV) taraması, Реддитукс ile tedaviye başlamadan önce tüm hastalarda yapılmalıdır. En azından bu HBsAg durumunu ve HBcAb durumunu içermelidir. Bunlar, yerel yönergelere göre diğer uygun işaretleyicilerle tamamlanabilir. Aktif hepatit B hastalığı olan hastalar Реддитукс ile tedavi edilmemelidir. Pozitif hepatit B serolojisi (HBsAg veya HBcAb) olan hastalar tedaviye başlamadan önce karaciğer hastalığı uzmanlarına danışmalı ve hepatit B reaktivasyonunu önlemek için lokal tıbbi standartlara göre izlenmeli ve yönetilmelidir.

Geç nötropeni

Kan nötrofillerini her Реддитукс küründen önce ve tedavinin kesilmesinden 6 ay sonrasına kadar ve enfeksiyon belirtileri veya semptomları üzerine düzenli olarak ölçün.

Cilt reaksiyonları

Bazıları ölümcül sonuçları olan Toksik Epidermal Nekroliz (Lyell sendromu) ve Stevens-Johnson sendromu gibi şiddetli cilt reaksiyonları bildirilmiştir. Реддитукс ile ilişkisi olduğundan şüphelenilen böyle bir olay durumunda, tedavi kalıcı olarak kesilmelidir.

İmmünisation

Doktorlar hastanın aşılama durumunu gözden geçirmeli ve Реддитукс tedavisinden önce mevcut aşılama yönergelerine uymalıdır. Aşılama, Реддитукс'nin ilk uygulamasından en az 4 hafta önce tamamlanmalıdır.

Реддитукс tedavisini takiben canlı viral aşılarla aşılamanın güvenliği araştırılmamıştır. Bu nedenle, Реддитукс üzerinde veya çevresel olarak B hücresi tükenirken canlı virüs aşıları ile aşılama önerilmez.

Реддитукс ile tedavi edilen hastalara canlı olmayan aşılar verilebilir. Bununla birlikte, canlı olmayan aşılara yanıt oranları azaltılabilir. Randomize bir çalışmada, Реддитукс ve metotreksat ile tedavi edilen romatoid artritli hastalarda tetanoz geri çağırma antijenine karşılaştırılabilir yanıt oranları vardı (% 39'a karşı. % 42), pnömokok polisakkarit aşısına indirgenmiş oranlar (% 43'e karşı. % 82 ila en az 2 pnömokok antikor serotipi) ve KLH neoantijen (% 47'ye karşı. % 93), Реддитукс'den 6 ay sonra verildiğinde, sadece metotreksat alan hastalara kıyasla. Реддитукс tedavisi alırken canlı olmayan aşılar gerekli ise, bunlar bir sonraki Реддитукс kursuna başlamadan en az 4 hafta önce tamamlanmalıdır.

Romatoid artritte bir yıl boyunca Реддитукс tekrar tedavisinin genel deneyiminde, S. pneumoniae, grip, kabakulak, kızamıkçık, suçiçeği ve tetanoz toksoidine karşı pozitif antikor titresi olan hastaların oranları genellikle başlangıçtaki oranlara benzerdi.

Romatoid artritte diğer DMARD'ların birlikte / ardışık kullanımı

Реддитукс ve romatoid artrit endikasyonu ve pozolojisi altında belirtilenler dışındaki anti-romatizmal tedavilerin birlikte kullanılması önerilmez.

Реддитукс'yi takiben diğer DMARD'ların (TNF inhibitörleri ve diğer biyolojikler dahil) sıralı kullanımının güvenliğini tam olarak değerlendirmek için klinik çalışmalardan sınırlı veri bulunmaktadır. Mevcut veriler, daha önce Реддитукс ile tedavi edilen hastalarda bu tür tedaviler kullanıldığında klinik olarak anlamlı enfeksiyon oranının değişmediğini göstermektedir, ancak Реддитукс tedavisinden sonra biyolojik ajanlar ve / veya DMARD'lar kullanılırsa hastalar enfeksiyon belirtileri açısından yakından gözlemlenmelidir.

Malignancy

İmmünomodülatör ilaçlar malignite riskini artırabilir. Romatoid artrit hastalarında Реддитукс ile sınırlı deneyime dayanarak, mevcut veriler malignite riskinde herhangi bir artış olduğunu göstermemektedir. Bununla birlikte, katı tümörlerin gelişimi için olası risk şu anda göz ardı edilemez.

Onaylanmış intravenöz Реддитукс formülasyon dozundan daha yüksek dozlarla sınırlı deneyim, insanlarda yapılan klinik çalışmalardan elde edilebilir. İnsanlarda bugüne kadar test edilen en yüksek intravenöz Реддитукс dozu 5000 mg'dır (2250 mg / m²), KLL hastalarında bir doz yükseltme çalışmasında test edilmiştir. Ek güvenlik sinyali tanımlanmadı.

Doz aşımı yaşayan hastalar infüzyonlarında derhal kesinti yapmalı ve yakından izlenmelidir.

Pazarlama sonrası ortamda beş Реддитукс aşırı doz vakası bildirilmiştir. Üç vakada advers olay bildirilmemiştir. Bildirilen iki advers olay, 1.8 g rituksimab dozu ve ölümcül solunum yetmezliği olan ve 2 g rituksimab dozu ile grip benzeri semptomlardı.

Реддитукс is provided in sterile, preservative-free, non-pyrogenic, single use vials.

Aseptically withdraw the necessary amount of Реддитукс, and dilute to a calculated concentration of 1 to 4 mg/mL rituximab into an infusion bag containing sterile, pyrogen-free sodium chloride 9 mg/mL (0.9%) solution for injection or 5% D-Glucose in water. For mixing the solution, gently invert the bag in order to avoid foaming. Care must be taken to ensure the sterility of prepared solutions. Since the medicinal product does not contain any anti-microbial preservative or bacteriostatic agents, aseptic technique must be observed. Parenteral medicinal products should be inspected visually for particulate matter and discolouration prior to administration.

Any unused medicinal product or waste material should be disposed of in accordance with local requirements.