Truxima

Nekhodzhkinsky lenfoma:

tekrarlayan veya kemosürdürülebilir B hücresi, düşük derecede malignite veya foliküler CD20-pozitif hodgkin olmayan lenfoma;

daha önce tedavi edilmemiş hastalarda CVP şemasına göre kemoterapi ile kombinasyon halinde III - IV aşamasının foliküler lenfoma;

foliküler lenfoma (indüksiyon tedavisine yanıt verdikten sonra destekleyici bir tedavi olarak);

SPOR şemasına göre kemoterapi ile kombinasyon halinde CD20-pozitif dağınık B-büyük hücre Hodgkin olmayan lenfoma.

Romatoid artrit: (aktif form) yetişkinlerde, bir veya daha fazla tümör nekroz inhibitörü (FNO-alfa;) dahil olmak üzere, mevcut tedavi rejimlerine karşı intolerans veya yetersiz yanıt için metotreksat ile kombinasyon halinde.

Çocuklarda güvenlik ve verimlilik belirlenmemiştir.

Çözeltinin hazırlanması ve saklanması için kurallar

İlacın gerekli miktarı aseptik koşullarda yazılır ve enjeksiyon için% 0.9 sodyum klorür çözeltisi veya% 5 dekstroz çözeltisi (çözümler steril ve apirogenik). Karıştırmak için, köpük oluşumunu önlemek için şişe (paket) düzgün bir şekilde parlatılır. Uygulamadan önce, çözeltinin yabancı kirliliklerin veya renklerin yokluğu açısından kontrol edilmesi gerekir.

Mabtera'dan beri^® koruyucu içermez, hazırlanan çözelti derhal kullanılmalıdır. Mabtera'nın hazır infüzyon çözeltisi^® oda sıcaklığında 12 saat veya 2 ila 8 ° C sıcaklıklarda 24 saatten fazla stabil değildir. Doktor, kullanımdan önce bitmiş çözeltinin hazırlanması, koşulları ve saklama süresinden sorumludur.

Standart dozaj modu

AT, 375 mg / m'lik bir dozda ayrı bir kateter yoluyla infüzyon (yavaş)², haftada bir kez. Bir boggy içine / içine veya enjeksiyon içine / içine enjekte etmek imkansızdır.

Önerilen başlangıç hızı ilk infüzyon - 50 mg / s, gelecekte her 30 dakikada bir 50 mg / s artırılabilir ve maksimum hıza getirilir - 400 mg / s. Sonraki infüzyonlar 100 mg / s hızında başlayabilir ve her 30 dakikada bir 100 mg / s arttırarak maksimum 400 mg / s hıza çıkarabilirsiniz.

Her Mabtera infüzyonundan önce^® premedikasyonun yapılması gerekir (analjetik / antipiretik, örneğin parasetamol; antihistamin ilacı, örneğin difenhidramin). Mabter ise^® CHOP veya CVP kemoterapisi ile kombinasyon halinde kullanılmayan premedikasyon ayrıca kortikosteroidleri de içerir.

Tedavi sırasında dozun düzeltilmesi

Rituksimab dozunun azaltılması önerilmez. Mabter ise^® SOR veya CVP şemasına göre kemoterapi ile kombinasyon halinde sokulan kemoterapötik ilaçların dozunun azaltılması standart önerilere uygun olarak gerçekleştirilir.

Düşük derecede malignite veya foliküler düşük teknolojili lenfoma

İlk tedavi

Yetişkin hastalar için monoterapi: 375 mg / m², haftada bir kez, 4 hafta boyunca.

CVP (siklofosfamid, vinkristin, nizolon öncesi) ile kombinasyon halinde: 375 mg / m² - CVP şemasının bir bileşeni olarak kortikosteroidin girişinden sonra / sonrasında kemoterapi döngüsünün ilk gününde; 8 döngü, (döngü - 21 gün).

Nüks durumunda tekrar kullanın (ilk tedaviye cevap veren hastalarda): 375 mg / m², haftada bir kez, 4 hafta boyunca.

Destekleyici terapi : indüksiyon tedavisine yanıttan sonra 375 mg / m², 3 ayda 1 kez, en fazla 2 yıl veya hastalığın ilerlemesinden önce.

Diffüz B-büyük hücre Hodzhkin olmayan lenfoma

SNOR şemasına göre kemoterapi ile kombinasyon halinde: 375 mg / m² - her kemoterapi döngüsünün ilk gününde, kortikosteroid girişinden sonra / girişinde 8 döngü. SPOR şemasının diğer bileşenleri (siklofosfamid, doksorubisin ve vinkristin) Mabtera'nın atanmasından sonra tanıtılır^®.

Romatoid artrit

İlk tedavi. Damlamada / damlamada 1000 mg, yavaşça, 30 dakika sonra / 100 mg'lık bir dozda metil pre-nizolon girişinde, 2 haftada bir, oran 2 infüzyondur.

Yeniden kullan. Belki de ilk tedaviden 6-12 ay sonra. 2 haftada bir 1000 mg, oran 2 infüzyondur.

Özel durumlarda dozaj

Yaşlılık

65 yaşın üzerindeki hastalarda doz düzeltmesi gerekli değildir.

rituksimab, ilacın herhangi bir bileşeni veya fare proteinlerine karşı aşırı duyarlılık;

akut bulaşıcı hastalıklar;

belirgin primer veya sekonder immün yetmezlik.

Dikkatle:

akciğerlerde solunum yetmezliği veya tümör infiltrasyonu için;

dolaşan malign hücre sayısı> 25 bin./ mcl veya yüksek tümör yükü (manto bölgesi hücrelerinden kronik lenfosikoz veya lenfoma);

nötropeni (1.5 binden az. hücreler / mcl), trombositopeni (75 binden az./ mcl);

kronik enfeksiyonlar.

İnfüzyon reaksiyonları: titreme, halsizlik, nefes darlığı, dispepsi, bulantı, döküntü, gelgitler, arteriyel hipotansiyon, arteriyel hipertansiyon, ateş, kaşıntı, ürtiker, farinks tahrişi, rinit, taşikardi, kusma, ağrı, tümör lizis sendromu belirtileri. Bazı durumlarda, R-SPOR şeması sırasında miyokard enfarktüsü, atriyal fibrilasyon ve pulmoner ödem.

Enfeksiyonlar : solunum yolu enfeksiyonları, çoğunlukla - nazofarenit, sinüzit; bronşit, zatürree, akciğer süperenfeksiyonu, idrar yolu enfeksiyonları, sepsis, gentlit herpes, septik şok, implant enfeksiyonu, stafilokok septisemi; olası ölümcül sonuçları olan ciddi viral enfeksiyonlar (yeni ortaya çıkan veya reaktif) Suçiçeği zoster, Herpes simpleks, poliomavirüs JC (ilerici çok saatlik lökoensefalopati (PML), hepatit C virüsü; çok nadiren - viral hepatit B reaksiyonu .

Kan sisteminden ve lenfatik sistemden: lökopeni, nötropeni (rituksimabın son girişinden 4 hafta veya daha fazla sonra), trombositopeni, anemi, ateşli nötropeni; hastaların% 1'inden azında - lenfadenopati, kan pıhtılaşmasında bozulma. Çok nadiren - kabuk tedavisi, Waldenstrom'un makroglobulinemisi olan hastalarda IgM seviyesinde geçici bir artış ve daha sonra 4 ay sonra orijinal değerine geri dönüş; geçici kısmi aplastik anemi, hemolitik anemi.

Solunum tarafından: rinit, burundan mukoza akıntısı, bronkospazm, öksürük veya öksürük, solunum hastalığı, nefes darlığı, akut solunum yetmezliği, pulmoner infiltratlar. Hastaların% 1'inden azında - hipoksi, akciğer fonksiyon bozukluğu, bronşioliti yok etme, astım.

Bir bütün olarak vücuttan, uygulama yerindeki reaksiyonlar: boğaz tahrişi, anjiyonörotik şişme, sırt ağrısı, göğüs ağrısı, boyun ağrısı, tümör odakları, periferik ödem, kukozit, fibroidler, bayılma, kilo kaybı, poliorganik eksiklik, tümör hızlı tilki sendromu, çok nadiren - serum hastalığı. Hastaların% 1'inden azında - karın artışı, enjeksiyon bölgesinde ağrı, anafilaktik reaksiyonlar.

LCD'nin yanından: hazımsızlık, bulantı, kusma, ishal, iştahsızlık, disfaji, stomatit, kabızlık, karın ağrısı, mide ve / veya bağırsakların delinmesi (muhtemelen ölümcül).

Kardiyovasküler sistemden: arteriyel hipotansiyon, arteriyel hipertansiyon, ortostatik hipotansiyon, taşikardi, bradikardi, aritmi (mide ve pankreas taşikardi, atriyal titreme dahil), kararsız anjina pektoris, vazodilatasyon, venöz tromboz vb. uzuvların derin ven trombozu, kalp yetmezliği, ejeksiyon fraksiyonunun azaltılması, pulmoner ödem, miyokard enfarktüsü; çok nadiren - vaskülit, özellikle cilt (lökositoklastik), iskemik serebrovasküler kaza.

Sinir sisteminin yanından: baş dönmesi, baş ağrısı, pastezia, hiperestezi, migren, çok nadiren - kraniyoserebral sinirlerin nöropatisi, periferik nöropati ile veya periferik nöropati olmadan kombine edilir (görme keskinliğinde azalma olduğunu ifade etti, işitme, diğer duyulara zarar verir, yüz sinir felci) çeşitli tedavi dönemlerinde - Mabte tarafından tedavi sürecinin tamamlanmasından birkaç ay sonrasına kadar^®.

Zihinsel alandan: karışıklık; % 1'den az - sinirlilik, depresyon, anksiyete, tat sapkınlığı.

Kas-iskelet sistemi tarafından: kas ağrısı, artralji, kas hipertansiyonu, kas krampları, osteoartrit.

Endokrin sistemden: hiperglisemi, diyabetin dekompansasyonu.

Cildin ve uzantılarının yanından: kaşıntı, döküntü, ürtiker, geceleri artan terleme, terleme, alopesi; çok nadiren - şiddetli bullseye reaksiyonları, ölümcül sonuç ile toksik epidermal nekroliz.

Duyuların yanından: gözyaşı ayırma bozuklukları, konjonktivit, ağrı ve kulak çınlaması.

Laboratuvar göstergeleri tarafından: artmış LDG aktivitesi, hipokalsemi, hiperkolesterinemi, hiperglisemi, bakteriyemi.

Mabteroy tarafından monoterapi^®

İnfüzyon reaksiyonları. İlk infüzyonlarda daha sık gelişir. İnfüzyon reaksiyonlarının sıklığı% 77'den azalır (Bunların% 7'si - 3 ve 4 derece şiddet) % 30'a kadar 1. infüzyon ile (% 2 - 3 ve 4 derece şiddet) 4. ve% 14'e kadar (reaksiyon eksikliği 3 ve 4 derece şiddet) 8. infüzyon ile.

Enfeksiyonlar. Mabtera^® B hücresi havuzunun hastaların% 70-80'inde tükenmesine ve az sayıda hastada serumdaki Ig konsantrasyonunda azalmaya neden olur. Bulaşıcı komplikasyonlar (nedenine bakılmaksızın hepsi) hastaların% 30.3'ünde gelişir:% 18.8'de - bakteriyel enfeksiyonlar,% 10.4'te - viral enfeksiyonlar,% 1.4 - mantar enfeksiyonları,% 5.9'da - belirtilen etiyoloji içermeyen enfeksiyonlar (bir hasta olabilir) çeşitli enfeksiyonlar). Sepsis dahil şiddetli enfeksiyonlar (3. ve 4. şiddet) hastaların% 3.9'unda kaydedildi: tedavi sırasında (% 1.4) ve tedavi olmadan izleme sırasında (% 2.5).

Kan sisteminden: hastaların% 1.7'sinde şiddetli trombositopeni (3 ve 4 şiddet), hastaların% 4.2'sinde şiddetli nötropeni ve hastaların% 1.1'inde şiddetli anemi (3 ve 4 şiddet) kaydedildi. Tek bir geçici aplastik anemi vakası ve iki hemolitik anemi vakası da bildirilmiştir.

Kardiyovasküler sistemden: yan etkiler% 18.8'de not edilir. Arteriyel hipo ve hipertansiyon en yaygın olanıdır.

Mabtera^® CVP (R-CVP) şemasına göre kemoterapi ile kombinasyon halinde

3 ve 4 şiddette infüzyon reaksiyonları (% 9): titreme, halsizlik, nefes darlığı, hazımsızlık, bulantı, döküntü, gelgitler.

Enfeksiyonlar (sadece CVP alan hastaların% 32'sine kıyasla tedavi sırasında% 33 ve tedavi bittikten 28 gün sonra): üst solunum yolu enfeksiyonları (% 12.4), çoğu zaman - nazofarenit, enfeksiyonun ömrünü tehdit eden ciddi enfeksiyonlar (% 4.3) kaydedilmez.

Kan sisteminden: 3. ve 4. şiddette nötropeni (% 24), 4. şiddette nötropeni (% 3.1). R-CVP grubunda daha yüksek bir nötropenal oran enfeksiyon sıklığını arttırmaz. Anemi - R-CVP grubundaki hastaların% 0.6'sında ve CVP, trombositop alan hastaların% 1.9'unda - R-CVP grubunda% 1.2'de ve CVP alan hastalarda yoktu .

Toplam frekans kardiyovasküler bozukluklar CVP (% 5) ve R-CVP (% 4) alan hastalarda benzerdi.

Mabtera^® SNOR şemasına (R-CHOP) göre kemoterapi ile kombinasyon halinde

İnfüzyon reaksiyonları. İnfüzyon sırasında veya Mabtera infüzyonundan sonraki 24 saat içinde 3. ve 4. şiddette infüzyon reaksiyonları^® R-SNOR'un ilk döngüsü sırasında hastaların% 9'unda not edildi. R-SPOR'un 8. döngüsünde, infüzyon reaksiyonlarının sıklığı% 1'in altına düştü.

Enfeksiyonlar. R-SPOR grubunda 2-4 şiddet ve / veya fabril nötropeni enfeksiyonu olan hastaların oranı% 55.4 ve SOR grubunda -% 51.5 idi. Tedavi sırasında eşzamanlı belgelenmiş enfeksiyonu olmayan fabril nötropeni vakaları R-SPOR alan hastaların% 20.8'inde ve SOR alan hastaların% 15.3'ünde kaydedildi. R-SPOR grubundaki 2-4. şiddette enfeksiyonların toplam sıklığı% 45.5 idi, SPOR grubunda -% 42.3, sistemik bakteriyel ve mantar enfeksiyonlarının insidansında fark yoktu. R-SPOR grubundaki 2-4. Şiddetin mantar enfeksiyonlarının sıklığı SOR grubundan daha yüksekti (sırasıyla% 4.5 ve% 2.6); bu fark tedavi sırasında lokal kandidiyazın sıklığının artmasından kaynaklanmıştır. 2-4. Şiddetin herpetik enfeksiyon sıklığı, h. göz hasarı ile, R-SPOR grubunda (% 4.5) SOR grubuna (% 1.5) göre daha yüksekti, R-SPOR grubunda belirtilen 9 vakanın 7'sinde bu hastalık tedavi aşamasında ortaya çıktı.

Kan sistemi. Her bir yapışkan döngüsünden (% 88'e karşı% 79) ve nötropeniden (% 97'ye karşı% 88) sonra, 3. ve 4. şiddet R-SPOR grubunda sırasıyla SPOR grubuna göre daha sık kaydedildi. İki grupta 3. ve 4. şiddette anemi sıklığı arasında bir fark yoktu (SOR grubunda% 19 ve R-SNOR grubunda% 14) trombositopeni sıklığında fark yoktu (SOR grubunda% 15 ve R-SNOR grubunda% 16). İki terapötik grupta tüm hematolojik bozuklukları çözmeden önceki süre karşılaştırılabilirdi.

Kardiyovasküler sistem. R-SPOR grubunda 3. ve 4. şiddette, özellikle alt-preventriküler aritmilerin (taşikardi, trepidasyon ve atriyal titreme) kalp ritmi bozukluklarının sıklığı SOR grubundan (% 1.5) daha yüksekti (% 6.9). Tüm aritmiler Mabtera infüzyonu ile bağlantılı olarak gelişti^®ateş, enfeksiyon, akut miyokard enfarktüsü veya solunum ve kardiyovasküler sistemlerin eşlik eden hastalıkları gibi yatkın durumlarla ilişkilendirilmiştir. R-SNOR ve SNOW grupları, kalp yetmezliği, miyokard hastalığı ve koroner kalp hastalığının ortaya çıkması da dahil olmak üzere 3. ve 4. şiddetteki diğer kardiyolojik istenmeyen fenomenlerin sıklığında farklılık göstermemiştir.

Sinir sistemi. İlk tedavi döngüsü sırasında, kardiyovasküler risk faktörleri olan R-SPOR grubundan 4 hastada (% 2), tedavi olmaksızın gözlem süresi boyunca CHOP grubundaki hastalarda% 1.5'in aksine, serebrovasküler dolaşımda tromboembolik bozukluklar gelişti. Gruplar arasındaki diğer tromboembollerin sıklığındaki fark mevcut değildi.

Mabtera^® romatoid artrit tedavisinde

Enfeksiyonlar. Mabteroy tedavisinde enfeksiyon olasılığı^® yılda 0.9 vakaya ulaşmış, bazıları ölümcül olan ciddi enfeksiyonların oranı yılda 0.05 vakayı aşmamıştır.

Kötü huylu hastalıklar. Mabtera'nın atanmasından sonra malign hastalıkların sıklığı^® yılda 100 hasta başına 1,5'tir ve popülasyonu aşmaz.

Mabtera tedavisi sırasında ölümcül ilerleyici çok-faskülin lökoensefalopati (PML) vakaları gözlendi^® tıbbi kullanım talimatları ile sağlanmayan sistem kırmızı lupusu (SKV) olan hastalarda. Mabter'ın alımıyla makul bağlantı^® kurulmamış olan hastalarda PML - eşlik eden hastalıkların gelişimi, uzun süreli immünosüpresif tedavi alımı için risk faktörleri vardı. Romatoid artritli hastalarda PML vakaları bildirilmemiştir. Mabtera tedavisinin arka planına karşı nörolojik semptomlar durumunda^® bir nöroloğa danışılmalı ve PML silinmelidir .

Mabtera'nın verimliliği ve güvenliği^® SLE hastaları kurulmaz.

Özel hasta kategorileri

Yüksek tümör yükü (tek odakların çapı 10 cm'den fazladır). 3. ve 4. şiddetteki yan reaksiyonların sıklığı artmıştır.

Yaşlılık (65 yaş üstü): 3. ve 4. şiddetlerin tüm yan etkilerinin sıklığı ve şiddeti ve yan etkileri genç hastalarda olduğundan farklı değildir.

Yeniden tedavi : tüm yan etkilerin sıklığı ve şiddeti, başlangıç tedavisindeki sıklıktan farklı değildir.

İnsanlarda aşırı doz vakaları gözlenmemiştir. 1000 mg'ın üzerindeki bir kerelik rituksimab dozları araştırılmamıştır. Lenfosisli hastalara maksimum 5000 mg doz verildi, ek güvenlik verisi alınmadı. V-lenfosit havuzunun tükenmesi sırasında artan bulaşıcı komplikasyon riski ile bağlantılı olarak, infüzyon hızı kaldırılmalı veya azaltılmalı ve ayrıntılı bir genel kan testi ihtiyacı dikkate alınmalıdır.

Çeşitli nozolojilerde ve tedavi rejimlerinde ilacın etkinliğinin temel göstergeleri

Düşük derecede malignite veya foliküler düşük teknolojili lenfoma

Monoterapi

Başlangıç tedavisi - 4 hafta

Mabter alan düşük derecede malignite veya foliküler olan tekrarlayan veya kemosilastik B hücreli Hodgkin olmayan lenfoma hastalarında^® 375 mg / m'lik bir dozda² haftada 1 kez 4 c / infüzyon şeklinde, toplam remisyon sıklığı% 48, toplam remisyon% 6 ve kısmi remisyon% 42 idi. Hastalığın ilerlemesinden önceki ortanca 13 aydır.

Tümör B'nin histolojik alt tipleri olan hastalarda toplam remisyon sıklığı, C ve D (IWF sınıflandırması) daha yüksekti, A alt tipine göre (Sırasıyla% 58 ve 12) en büyük tümör odağı çapı 5 cm'den az olan hastalarda — daha yüksek, ocağın çapı 7 cm'den fazla (% 53 ve 38) ve kemosensitif nüksetme olan hastalarda — daha yüksek, kemosürdürülebilir olandan daha (remisyon süresi — 3 aydan az) — % 53 ve 36, sırasıyla. Otolog kemik iliği nakli sonrası hastalarda toplam remisyon oranı% 78'dir (kemik iliği nakli olmayan hastalarda% 43'e kıyasla). Mabtera tedavisi yanıt sıklığı^® yaşla ilişkili değildir, Cinsiyet, malignite derecesi, büyük yenilgi, lezyonların lokalizasyonu ve LDH seviyesi. Ancak yanıt oranı ve kemik iliği lezyonu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon elde edildi: Kemik iliği lezyonları olan hastaların% 40'ı kemik iliği tutulumu olmayan hastaların% 59'una kıyasla tedaviye yanıt verdi (p = 0.0186).

Başlangıç tedavisi - 8 hafta

Düşük derecede malignite veya foliküler olan tekrarlayan veya kemosürdürülebilir B hücreli Hodgkin olmayan lenfoma hastalarında, toplam cevap% 57'dir, tedaviye yanıt verirken hastalığın ilerlemesinden önceki sürenin medyanı 19.4 aydır (aralık 5.3-38.9 ay).

Masif lezyonu olan bir hastalık için başlangıç tedavisi - 4 hafta

Düşük derecede malignite veya masif lezyonlu foliküler (tümör odak çapı ≥10 cm) tekrarlayan veya kemosürdürülebilir B hücreli Hodgkin olmayan lenfoma hastalarında, toplam yanıt% 36'dır ve hastalığın yanıt vermede ilerlemesinden önceki ortalama süre hastalar 9.6 aydır (aralık - 4.5–2).

Yeniden tedavi - 4 hafta

Yeniden tedavi edilen hastalarda remisyon sıklığı, tedavinin ilk yılındaki ile karşılaştırılabilir. Mabtera'nın önceki tedavisine objektif bir yanıt veren düşük derecede malignite veya foliküler olan tekrarlayan veya kemosilastik B hücreli Hodgkin olmayan lenfoma hastalarında^® yeniden atandığında, tedaviye toplam yanıt% 38'e ulaştı, katılımcılarda hastalığın ilerlemesinden önceki zamanın medyanı - 17.8 ay.

CVP (R-CVP) ile kombinasyon

Kombinasyon tedavisi reçete edilirken R-CVP (Mabtera^® - 375 mg / m² - her döngünün 1. gününde, siklofosfamid - 750 mg / m², vinkristin - 1.4 mg / m² döngünün ilk gününde 2 mg / güne kadar ve nizolon öncesi - 40 mg / m²/ gün, 1'den 5'e kadar olan günlerde; her 3 haftada bir, toplam - 8 döngü), ana verimlilik kriteri - tedavi başarısızlığı riski% 67 azaldı ve tedavi başarısızlığından önceki süre 6.7 aydan 25.9 aya yükseldi (p <0.0001). R-CVP grubundaki yanıt sıklığı (tam cevap, doğrulanmamış tam cevap, kısmi cevap):% 57.2'ye kıyasla% 80.9 idi (p <0.0001). Medyan tedavinin başlamasından 18 ay sonra, tedaviye yanıt süresi R-CVP grubunda elde edilemedi ve CVP grubunda 9.8 aydı (p <0.0001). R-CVP reçete edildiğinde nüks riski% 70 azalmıştır (p <0,0001). 12 aylık tedaviden sonra olaysız sağkalım oranı R-CVP grubunda% 69 iken CVP grubunda% 32 idi .

Mabtera^® yeni bir tedavi veya ölümün atanmasından önceki zamanı, hastalığın ilerlemesinden önceki zamanı 14.5'ten 27 aya çıkarır (p <0.0001). 12 ay sonra Mabter alan hastaların% 81'i^®sadece CVP alan hastalarda% 58 ile karşılaştırıldığında, hastalığın nüksetmesi yoktu .

Mabtera kombinasyonunun faydaları^® CVP, yaş, ekstranodal lezyon miktarı, kemik iliği tutulumu, LDG seviyesinde artış, β ne olursa olsun tüm hastalarda gözlenmiştir₂-mikroglobulin, B-semptomların varlığı, lezyonun kütle karakteri, düğüm sayısı, hemoglobin, foliküler lenfoma hastalarında uluslararası prognostik indeksin (IPI) değerleri ve FLIPI indeksi.

Destekleyici terapi

İndüksiyon tedavisi R-CHOP veya Mabteroy tedavisini destekleyen CHOP sonrası foliküler nehodzhkin lenfoma ile tekrarlayan veya tedaviye dirençli hastalarda^® destekleyici tedavi almayan hastalarda 14.3 aya kıyasla, hastalığın ilerlemesi olmadan sağkalımı önemli ölçüde ve istatistiksel olarak önemli ölçüde arttırır, hastalığın ilerlemesi veya ölüm riskini% 61 azaltır. Destek tedavisi grubunda 12 ay sonra ilerlemeden beklenen sağkalım seviyesi% 78 iken Mabtera'nın destekleyici tedavisini almayan kontrol grubunda% 57 idi^® Mabteroy'un destekleyici tedavisi.^® ölüm riskini% 56 ve yeni bir terapi şemasının atanmasından önceki zamanı (20.1 aya göre 38.8) ve yeni bir terapi şeması atama riskini% 50 azaltır.

Tam veya doğrulanmamış tam yanıtı olan hastalara Mabtera atanır^® destekleyici bir tedavi olarak, hastalık belirtileri olmadan hayatta kalmayı 16.5'ten 53.7 aya önemli ölçüde arttırır ve nüksetme riskini% 67 azaltır.

Mabtera tedavisini desteklemenin faydaları^® tüm hasta alt grupları için elde edilmiştir, indüksiyon tedavisinin tipine bakılmaksızın (CHOP veya R-CHOP) indüksiyon tedavisine yanıt (tam veya kısmi cevap) yaş ne olursa olsun, Cinsiyet, hastalığın aşamaları, IPI değerleri) FLIPI, Semptomlar, kemik iliği tutulumu, etkilenen lenf düğümlerinin sayısı ve ekstra nodal odaklar, önceki tedavi rejimlerinin sayısı, tedaviye en iyi yanıt, LDG seviyesi, hemoglobin ve β₂-mikroglobulin, masif lezyonlu bir hasta alt grubu hariç.

Diffüz B-büyük hücre Hodzhkin olmayan lenfoma

R-SPOR şemasının uygulanması (Mabtera^® - 375 mg / m² - CHOP ile kombinasyon halinde döngünün 1. gününde: siklofosfamid - 750 mg / m², doksorubisin - 50 mg / m², vinkristin - 1.4 mg / m² maksimum 1 mg'a kadar - döngünün 1. gününde ve nizolon öncesi 40 mg / m²/ gün 1 ila 5. günlerde, her 3 haftada bir, toplam — 8 döngü) yaşlı ve yaşlı tedavi edilmemiş hastalarda (60 ila 80 yıl arasında) “ayrı olmayan” sağkalımda 13 ila 35 ay arasında istatistiksel olarak güvenilir bir artışa yol açar, sadece SNOR şemasını kullanmaya kıyasla (p = 0,0001) (“Olaylar” ölümcüldür, nüksetme veya lenfoma ilerlemesi, ve yeni bir terapi planının atanması). R-SPOR şemasının kullanımı, bu olayların riskini% 41 azaltır. Gözlem süresinin medyanı 31 aydı. R-SPOR grubundaki toplam sağkalım oranı, SOR grubundaki% 57.4'e kıyasla güvenilir bir şekilde% 68.2'ye yükselirken, ölüm riski% 33 azaldı (p = 0.0094). R-SPOR tedavisi ayrıca tedavi sürecinin sonuna kadar tam remisyon sıklığı için SPOR şemasını aşmıştır (sırasıyla% 76.2 ve 62.4; p = 0.0028). R-CHOP grubunda hastalığın ilerleme riski% 46 ve nüksetme riski% 51 azalmıştır.

R-SPOR şemasının avantajları cinsiyet, yaş, yaş için ayarlanmış uluslararası prognostik indekse, ECOG, β2-mikroglobulin, LDG, albümin, B-semptomları, masif lezyon, kemik iliği ve ekstra- nodal lezyon.

Romatoid artrit

Rituksimab, metotreksat ile kombinasyon halinde hastalığın aktivitesini önemli ölçüde azaltır. Klinik etki - Amerikan Romatologlar Koleji'nin (AKR-20) kriterlerine göre en az% 20, monoterapiye kıyasla, çoğu hastada romatoid faktörün titresine, yaşa, cinsiyete, yüzey alanına bakılmaksızın metotreksat gözlenir. , ırk, önceki tedavi ve hastalık aktivitesi. Mabtera tedavisinde klinik ve istatistiksel olarak anlamlı iyileşme^® tüm ACR kriterlerine göre not edilir: şişmiş ve ağrılı eklemlerin sayısı, ağrı indeksi, C-reaktif protein, romatoid faktör, doktora ve hastaya göre tedavinin etkinliğinin genel değerlendirmesinde bir iyileşme ile birlikte, hastaya göre ağrı yoğunluğunun değerlendirilmesi, ve engellilik derecesinin bir indeksi.

Rituksimab, DAS28 hastalığı aktivite endeksini önemli ölçüde azaltır. Mabtera atanırken çok daha fazla sayıda hastada EULAR kriterlerine iyi ve orta derecede yanıt verildi^® monoterapi metotreksat ile karşılaştırıldığında metotreksat ile.

Mabter ile tedavi gören hastalar^®, engellilik endeksinde önemli bir iyileşme (HAQ-DI sağlık değerlendirme anketine göre), zayıflıkta bir azalma (FACIT-F) ve SF-36 anketi için hem fiziksel hem de zihinsel göstergelerde bir iyileşme kaydetti.

Bir rituksimab atarken, romatoid faktörün konsantrasyonunda önemli bir azalma not edilir (aralık -% 45-64). İmmünoglobulinlerin konsantrasyonu, lenfositlerin miktarı, lökositler, tedavinin başlamasından sonraki ilk dört hafta boyunca lökosit sayısındaki geçici azalma hariç, normal değerler içinde kaldı. Mabtera'nın monoterapisinde olduğu gibi^®ve metotreksat ile kombinasyon halinde, inflamasyon belirteçlerinde (IL-6, C-RB, tip A amiloid serum proteini, protein S100 izotipleri A8 ve A9) önemli bir azalma kaydedildi.

Mabtera tedavisi yanıt sıklığı^® yeniden tedavi edilen hastalarda tedavinin ilk yılındaki ile karşılaştırılabilir.

Rituksimab, trans-membran CD20 antijenine spesifik olarak bağlanan bir kimer monoklonal fare / kişi antikorudur. Bu antijen V öncesi lenfositler ve olgun V-lenfositler üzerinde bulunur, ancak kök hemopoetik hücreler, pro-B hücreleri, normal plazma hücreleri, diğer dokuların hücreleri üzerinde yoktur ve B- hücreli vakaların% 95'inden fazlasında eksprese edilir. Hodgkin olmayan lenfomalar. Antikorlara bağlandıktan sonra CD20 içselleştirilmez ve hücre zarından hücre dışı boşluğa akmayı bırakır. CD20, plazmada serbest antijen formunda dolaşmaz ve bu nedenle antikorlarla bağlanma için rekabet etmez.

Rituksimab, B-lenfositleri üzerindeki CD20 antijenine bağlanır ve B hücresi lizisine aracılık eden immünolojik reaksiyonları başlatır. Olası hücresel tilki mekanizmaları arasında tamamlayıcı sitotoksisite, antikor bağımlı hücre sitotoksisitesi ve apoptoz indüksiyonu bulunur. Rituksimab, bir kişinin B hücresi lenfoma çizgilerini bazı kemoterapötik ilaçların sitotoksik etkisine duyarlı hale getirir in vitro.

İlacın ilk uygulamasından sonra periferik kandaki B hücrelerinin sayısı normalin altına düşer ve 6 ay sonra hematolojik malign hastalıkları olan hastalarda iyileşmeye başlar ve tedavinin tamamlanmasından 9-12 ay sonra normal değerlere ulaşır. Romatoid artritli hastalarda, B hücresi sayısındaki azalmanın süresi değişir, çoğu hasta, sayıları tamamen geri kazanılana kadar sonraki tedavi reçete edilir.

Hodgkin olmayan lenfoma hastalarının% 1.1'inde (356'nın 4'ünde) ve% 10'unda romatoid artritli antikimerik antikorlar tespit edildi.