Galexos

Daha önce tedavi görmemiş veya daha önce tedavi görmüş (interferon (pigilasyonlu veya piegilasyonsuz) olan kompanse karaciğer hastalığı (siroz dahil) olan yetişkin hastalarda genotip 1'in kronik hepatit C'sinin peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde tedavisi veya ribavirin olmadan) etkisizdi. Galexos monoterapi olarak kullanılamaz.

İçeride, yerken. Önerilen Galexos dozu 1 kapaktır. (150 mg) günde 1 kez. Yiyecek türü simprevirin farmakokinetik parametrelerini etkilemez. Kapsüller bütünüyle yutulmalıdır.

Galexos monoterapi olarak kullanılamaz. Galexos, peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde kullanılmalıdır.

Peginterferon alfa ve ribavirin kullanım yöntemi ve dozları hakkında bilgi, ilgili kullanım talimatlarında verilmiştir.

Tablo 1

Peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde Galexos ile önerilen tedavi süresi

¹ Ribavirin ile veya ribavirin olmadan interferon (pagilated veya pegilasyonsuz) ile önceki tedaviden sonra nüksetme.

² Tedavinin kaldırılması gerekmemesi koşuluyla önerilen tedavi süresi.

³ Ribavirin ile veya ribavirin olmadan interferon (pagilated veya süljilatsız) ile veya prefecting tedavi.

Peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde Galexos ile tedavi gören hastalarda tedaviyi iptal etme kuralları tablo 2'de açıklanmaktadır.

Tedavi sırasında virüsolojik yanıtı yetersiz olan hastalarda tedavinin iptali

Tedavi sırasında viralolojik yanıtı yetersiz olan hastalarda sürdürülebilir bir virolojik yanıt (UVO) elde etmek olası değildir. Bu nedenle, bu gibi hastalarda tedaviyi iptal etmeniz önerilir.

Tablo 2, peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde Galexos ilacını alan hastalarda tedavinin kaldırılmasının temeli olan hepatit C virüsünün RNA seviyeleri için eşik değerleri göstermektedir.

Tablo 2

Galexos ilacını peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde alan hastalarda tedaviye yetersiz virolojik yanıt veren tedaviyi durdurma kuralları

Hepatit C virüsünün RNA seviyesi, önceden kaydedilmemiş tespit edilemeyen seviyeden sonra en az 25 ME / ml belirlenirse, tedaviyi iptal etmeye karar vermeden önce elde edilen değerleri doğrulamak için hepatit C virüsünün RNA seviyesinin yeniden tanımlanması önerilir.

Peginterferon alfa veya ribavirin herhangi bir nedenle iptal edilirse, Galexos ilaç tedavisi de kaldırılmalıdır.

Dozun düzeltilmesi veya tedavinin askıya alınması

Tedavinin verimsizliğini önlemek için, Galexos ilacı ile dozu düşürmesine veya tedaviyi askıya almasına izin verilmez. İstenmeyen reaksiyonlar veya yetersiz virolojik yanıt nedeniyle Galexos ilacı ile tedavinin iptal edilmesi durumunda, bu ilaçla tedavinin yeniden başlatılmasına izin verilmez.

Peginterferon alfa veya ribavirin ile potansiyel olarak ilişkili istenmeyen reaksiyonların gelişmesi ve bu ilaçların herhangi biri tarafından dozun düzeltilmesi veya tedavinin askıya alınması gerektiğinde, uygun ilacın kullanımı için talimatlarda belirtilen talimatlarla yönlendirilmelidir.

Dozun geçmesi

Galexos ilacını almadaki gecikme 12 saatten azsa, kaçırılan doz mümkün olan en kısa sürede yiyecekle birlikte alınmalı ve normal dozlama moduna devam edilmelidir.

Galexos ilacını almadaki gecikme 12 saatten fazla ise, kaçırılan doz alınmamalıdır; bir sonraki doz normal zamanlarda alınır.

Özel hasta grupları

Çocuklar ve ergenler (18 yaş altı). Galexos ilacının çocuklarda ve ergenlerde güvenliği ve etkinliği araştırılmamıştır.

Yaşlı hastalar (65 yaş üstü). 65 yaşın üzerindeki hastalarda Galexos ilacının güvenliği ve verimliliği ile ilgili veriler sınırlıdır. Yaşlı hastalarda dozun düzeltilmesi gerekli değildir.

Böbrek fonksiyonunun ihlali. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda Galexos ilacının dozunun düzeltilmesi hafif ve orta derecede gerekli değildir. Böbrek fonksiyon bozukluğu (Cl kreatinin <30 ml / dak) olan hastalarda veya hemodiyaliz hastaları da dahil olmak üzere böbrek yetmezliğinin terminal aşamasında Galexos ilacının güvenliği ve etkinliği araştırılmamıştır. Simeprevir, kan plazma proteinlerinin yüksek derecede bağlanması ile karakterizedir. Bu nedenle, yüksek derecede olasılığa sahip hemodiyaliz, simprevirin önemli ölçüde geri çekilmesine yol açmayacaktır.

Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda peginterferon alfa ve ribavirin kullanımı hakkında bilgi, ilgili kullanım talimatlarında verilmiştir.

Karaciğer fonksiyonunun ihlali. Daha yüksek kan simprevir konsantrasyonları nedeniyle orta ve şiddetli derecelerde karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Çocuk Pew için B veya C sınıfı) doz düzeltmesi için herhangi bir öneri sunmak mümkün değildir. Klinik çalışmalarda, bu tür hastalarda kan simprevir konsantrasyonlarındaki artış, döküntü ve ışığa duyarlılık dahil olmak üzere yan etkilerin sıklığında bir artışa neden olmuştur. Galexos'un etkinliği ve güvenliği, hepatit C ve orta ve şiddetli derecelerde karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Child Pugh için B veya C sınıfı) araştırılmamıştır. Peginterferon alfa ve ribavirin kombinasyonunun kullanımı, karaciğerin dekompanse sirozu (karaciğerin orta ve şiddetli kısmının fonksiyon bozukluğu) olan hastalarda kontrendikedir. Galexos'un potansiyel faydaları ve kullanım riski, orta ve şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda kullanılmadan önce dikkatle değerlendirilmelidir.

Tip 1 HIV sikkesi (HIV-1). Hepatit C ve HIV-1 sikkesi olan hastalarda, Galexos ilacının doz düzeltmesi gerekli değildir.

Galexos peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde kullanılırsa, önceki hepatit C tedavisinin sonucuna bakılmaksızın hepatit C sikkesi ve HIV-1 hastaları, sikkesi olmayan hastalarla aynı süre boyunca tedavi görmelidir. Sikke enfeksiyonu olan bir hastada siroz varsa, peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde Galexos ile 12 haftalık tedaviyi tamamladıktan sonra, 36 hafta boyunca peginterferon alfa ve ribavirin ile tedaviye devam etmek gerekir (toplam tedavi süresi 48 haftadır).

Yarış. Doğu Asya kökenli hastalarda, kan plazmasındaki simprevirin daha yüksek konsantrasyonları bulunur. Klinik çalışmalarda, daha yüksek kan simprevir konsantrasyonları, döküntü ve ışığa duyarlılık dahil olmak üzere yan etkilerin sıklığında bir artışa neden olmuştur. Mevcut güvenlik verileri, Doğu Asya kökenli hastalar için herhangi bir öneri sağlamak için yetersizdir. Doğu Asya kökenli hastalarda kullanılmadan önce Galexos'un potansiyel faydaları ve kullanım riski dikkatle değerlendirilmelidir.

simprevire veya ilacın herhangi bir yardımcı bileşenine aşırı duyarlılık;

laktaz eksikliği;

laktoz intoleransı;

glikoz-galaktoz malabsorpsiyonu;

CYP3A izopurmentinin orta veya güçlü indüktörleri veya inhibitörleri olan ilaçlarla eşzamanlı olarak alınması: antikonvülsan ilaçlar (karbamazepin, okskarbazepin, fenobarbital, fenitoin), H blokerleri₁-histaminikler (astemisol, terfenadin), antibiyotikler (eritromisin, klaritromisin, telitromisin), yutma için antifungal ilaçlar (etrakonazol, ketokonazol, periconazole, vorikonazol), anti-tüberküloz ilaçlar (rifampisinam (Silybum marianum), şımarık delikli (Hypericum perforatum)HIV ilaçları (kobicistat içeren; ters transkripsiyon için proleklusid olmayan inhibitörler: epavireksiyon, delavirdin, etravirin, nevirapin; proteaz inhibitörleri: Darunavir / ritonavir kombinasyonu, atazanavir, fosamprenavir

hamilelik, h. peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde Galexos ile tedavi gören bir adamın ortağı;

emzirme dönemi;

18 yaşına kadar çocukluk.

Paginterferon alfa ve ribavirin ile tedavi için kontrendikasyonlar Galexos ilacı ile kombinasyon tedavisi için de geçerlidir: bozulmuş böbrek fonksiyonu (Cl kreatinin <50 ml / dak), karaciğerin dekompanse sirozu, orta ve şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu (B ve C sınıfları) Çocuk Pew tarafından). Peginterferon alfa ve ribavirin ile tedavi için kontrendikasyonların tam bir listesi ilgili kullanım talimatlarında verilmiştir.

Dikkatle: böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar (Cl kreatinin <30 ml / dak) yaşlı hastalar (65 yaş üstü) ilaçlarla eşzamanlı alma, esas olarak CYP3A4 izoporiği tarafından metabolize edilir, yanı sıra ilaçlarla, P-glikoproteinin substratları: anti-aritmik ilaçlar (amiodaron, disopiramidler, flekainid, lidokain (sistematik) meksik, propafenon, Chinidin) BKK (amlodipin, beyazlatılmış, diltiazem, felodipin, nikardipin, nifedipin, nisoldipin, verapamil) yatıştırıcı ilaçlar / anksiyolitikler (midazolam, triazolam).

Galexos ilacı paginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde kullanılmalıdır. Peginterferon alfa ve ribavirin ile tedavide gözlenen istenmeyen reaksiyonlar, ilgili kullanım talimatlarında açıklanmaktadır.

Genotip 1 hepatit C hastalarında peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde kullanıldığında Galexos ilacının bir kombinasyonu için genel bir güvenlik profili, daha önce tedavi almamış veya ribavirin ile veya ribavirin olmadan interferona dayalı önceki tedavinin verimsizliği ile, iki IIb klinik çalışmadan elde edilen özet verilere dayanmaktadır (Araştırma C205 ve C206) ve III fazının 3 klinik çalışması (araştırma C208, C216 ve HPC3007). Faz IIb ve III çalışmalarından elde edilen özet veriler 1.486 hasta hakkında bilgi içermektedir, peginterferon alfa ve ribavirin ile birlikte simprevir almak (Bunlardan, 924 hasta 12 hafta boyunca günde bir kez 150 mg'lık bir dozda simeprevir aldı) ve 540 hasta, peginterferon alfa ve ribavirin ile plasebo almak.

Tablo 3, en az orta şiddette istenmeyen reaksiyonları listelemektedir (ör. derece ≥2), faz III çalışmalardan özet verilere göre günde bir kez 150 mg veya peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde plasebo ile Galexos ilacı ile 12 haftalık tedavi sırasında kaydedilen (araştırma) C208, C216 ve HPC3007). Bu yan etkiler sistem-organik sınıflara ve sıklığa göre listelenmiştir. Diğer klinik çalışmalarda başka hiçbir yan etki bildirilmemiştir.

Faz III çalışmalarının güvenlik özetinde, Galexos ilacı ile 12 haftalık tedavi sırasında bildirilen istenmeyen reaksiyonların çoğu 1 veya 2 şiddettedir. Peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde Galexos ilacı alan hastaların% 2.8'inde ve peginterferon alfa ve ribavirin içeren plasebo grubundaki hastaların% 0.5'inde derece 3 veya 4'ün yan etkileri kaydedildi.

Simeprevir alan hastaların% 0.3'ünde ciddi yan etkiler kaydedilirken, peginterferon alfa ve ribavirin içeren plasebo grubunda böyle bir reaksiyon görülmemiştir. İstenmeyen reaksiyonlar nedeniyle Galexos ilacının veya plasebo'nun kaldırılması, peginterferon alfa ve ribavirin ile simprevir veya peginterferon alfa ve ribavirin ile plasebo alan hastaların% 0.9 ve 0.3'ünde gerekliydi.

Galexos'un güvenlik profili, genotip 4 (n = 107) ve genotip 1 hepatit C hastalarında karşılaştırılabilir.

Tablo 3

Yan etkiler, en azından orta şiddette (ör. derece 2-4¹) genotip 1'in hepatit C'si olan yetişkin hastalarda (faz III çalışmalarının sonuçlarına göre) kayıtlıdır C208, C216 ve HPC3007; tedavinin ilk 12 haftası; reçete edilen tedaviye uygun analiz)

¹ DSÖ toksisite değerlendirme ölçeğine uygun olarak.

² “Kabızlık” grup terimi, tercih edilen “kabızlık” terimini içerir.

³ Kandaki bilirubin seviyesinin “arttığı” grup terimi aşağıdaki tercih edilen terimleri içerir: “konjuge bilirubin konsantrasyonunun artması”, “kandaki bilirubin konsantrasyonunun artması”, “konjuge olmayan bilirubin konsantrasyonunun artması” ve “ hiperbilirubinemi ”.

⁴ “İçecek” grup terimi aşağıdaki tercih edilen terimleri içerir: “göz kırpma”, “tıbbi dermatit."," Eritoma "," Eritima yüzyıl."," eksfolyatif döküntü."," Genel ödem."," nokta "," Ladon eritemi."," Dadula "," pembe liken."," hafif polimorfik döküntüler."," içki "," Eritmatostik döküntü."," Foliküler döküntü."," Genel döküntü."," Makuloz döküntüsü."," Makulopapüler döküntü."," olası döküntü."," Saçma döküntü."," kaşıntılı bir döküntü."," Çok büyük döküntü."," Skrotumun Eritomu."," topuk cildi."," Kırık cilt."," cilt reaksiyonu "," toksik cilt döküntüleri."," Poop eritem "ve" vaskülit döküntüsü.".

⁵ “Diş” grup terimi şu tercih edilen terimleri içerir: “yüzyılın dişi”, “pururigo”, “diş” ve “genel kaşıntı”.

⁶ “Fotoğraf duyarlılığı yanıtı” grup terimi aşağıdaki tercih edilen terimleri içerir: “fotodermatoz”, “Fotoğraf duyarlılığı yanıtı”, “güneş dermatiti” ve “güneş yanıkları”.

⁷ “Lunches” grup terimi, tercih edilen “lun” ve “fiziksel eforda güler” terimlerini içerir.

Döküntü ve kaşıntı

Galexos ilacı ile 12 haftalık tedavi sırasında, peginterferon alfa ve ribavirin içeren plasebo grubundaki hastaların sırasıyla% 16.6 ve 14.6'sına kıyasla, simeprevir alan hastaların% 21.8 ve 21.9'unda döküntü ve kaşıntı kaydedildi. Galexos ilacını alan hastalarda döküntü ve kaşıntı belirtilerinin çoğu hafif veya orta derecedeydi (derece 1 veya 2). Derece 3'teki döküntü veya kaşıntı, simeprevir alan hastaların sırasıyla% 0.5 ve% 0.1'inde kaydedildi. 4 döküntü veya kaşıntı raporu kaydedilmemiştir.

Peginterferon alfa ve ribavirin içeren plasebo grubundan hastaların sırasıyla% 0.3 ve 0'ına kıyasla, simeprevir kullanan hastaların% 0.8 ve 0.1'inde döküntü veya kaşıntı nedeniyle Galexos ilacı ile tedavinin kesilmesi gerekiyordu.

Nefes darlığı

12 haftalık tedavi sırasında, Galexos ilacını alan grubun hastalarının% 12'sinde, plasebo grubundaki müşterilerin% 8'inde nefes darlığı gözlendi. Galexos ilacını alan hastalarda tüm nefes darlığı vakaları hafif veya orta derecedeydi (1. ve 2. derece). 3. veya 4. derecenin nefes darlığı meydana gelmedi. Ek olarak, tek bir hasta nefes darlığı nedeniyle tedaviyi bırakmadı. Galexos ile tedavinin ilk 4 haftasında tüm nefes darlığı vakalarının% 61'i not edildi.

Bilirubin konsantrasyonunun artması

Galexos ilacı ile 12 haftalık tedavi boyunca, peginterferon alfa ve ribavirin ile plasebo alan hastaların% 2.8'ine kıyasla, simeprevir alan hastaların% 7.4'ünde kandaki bilirubin konsantrasyonunda bir artış kaydedildi. Galexos ilacını alan hastaların sırasıyla% 2 ve% 0.3'ünde kan bilirubin konsantrasyonunda 3 veya 4 derece artış kaydedildi (faz II çalışmalarının sonuçlarına dayanarak). Kandaki bilirubin konsantrasyonundaki bir artış nedeniyle tedavinin bir simprevir ile kesilmesi nadiren gerekliydi (% 0.1; n = 1).

Doğrudan ve dolaylı bilirubindeki artış ağırlıklı olarak hafif veya orta düzeydeydi ve geri dönüşümlüdür. Bilirubin konsantrasyonundaki artışlara genellikle karaciğerin transaminaz seviyesinde bir artış eşlik etmedi ve a'nın etkisi altında OATP1B1 ve MRP2'nin taşıma proteinlerinin inhibisyonu nedeniyle bilirubinin ortadan kaldırılmasındaki bir azalmaya bağlıydı simprevir. Bu değişiklikler klinik olarak anlamlı kabul edilmez.

Işığa duyarlılık reaksiyonları

Galexos ilacı ile 12 haftalık tedavi sırasında, peginterferon alfa ve ribavirin içeren plasebo grubundaki hastaların% 0.8'ine kıyasla simprevir grubundaki hastaların% 4.7'sinde ışığa duyarlılık reaksiyonları kaydedildi. Galexos ilacını alan hastalarda ışığa duyarlılık reaksiyonlarının çoğu hafif veya orta derecedeydi (derece 1 veya 2); simeprevir alan hastaların% 0.1'inde derece 3 reaksiyon verisi kaydedildi. Derece 4'te ışığa duyarlılık reaksiyonu kaydedilmedi. Hastaların hiçbiri ışığa duyarlılık reaksiyonları nedeniyle tedaviyi bırakmadı.

Laboratuvar göstergelerinden sapmalar

Hemoglobin seviyesindeki farklılıklar veya gruplar arasındaki nötrofil ve trombosit sayısı kaydedilmez. Plasebo'nun peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyonuna kıyasla Galexos ilacı ile tedavide daha yüksek bir sıklıkta kaydedilen laboratuvar göstergelerinden sapmalar tablo 4'te gösterilmiştir.

Tablo 4

Ortaya çıkan laboratuvar göstergelerinden sapmalar (DSÖ ölçeğinde 1'den 4'e kadar en yüksek toksisite derecesine sahiptir) Galexos ilacı ile tedavide daha yüksek sıklıkta kaydedildi (faz III C208 çalışmalarına dayanmaktadır, C216 ve HPC3007; ilk 12 ilaçsız; reçete edilen tedaviye uygun analiz)

Özel hasta grupları hakkında ek bilgi

HIV-1 sikkesi olan hastalar. HIV-1 (N = 106) sikkesi olan ve genotip 1 hepatit C hastalarında paginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon halinde Galexos ilaç güvenlik profili karşılaştırılabilir.

Belirtiler : insanlarda aşırı dozda simprevir hakkında bilgi sınırlıdır. Sağlıklı yetişkin gönüllülerde 600 mg'a kadar dozlarda tek bir simprevir alımı veya 5 gün boyunca günde bir kez 400 mg'a kadar çoklu dozlarla, ve bu ilaç hepatit C'li yetişkin hastalarda 4 hafta boyunca günde bir kez 200 mg'lık bir dozda, genellikle, iyi katlanmış.

Tedavi: spesifik panzehir bilinmemektedir. Doz aşımı durumunda, idame tedavisi yapılması ve hastanın durumunu izlemeniz önerilir.

Simeprevir, kan plazmasının proteinlerle yüksek derecede bağlanması ile karakterizedir, bu nedenle yüksek derecede olasılığa sahip hemodiyaliz, simprevirin önemli ölçüde geri çekilmesine yol açmayacaktır.

Etki mekanizması. Simeprevir, virüsün çoğaltılmasında önemli bir rol oynayan hepatit C virüsü proteaz inhibitörüdür. Biyokimyasal kan testinin sonuçlarına göre, simprevir, hepatit C virüsü 1a ve 1b NS3 / 4A'nın rekombinant protezinin proteolitik aktivitesini medyan değerleri K ile inhibe etti_i Sırasıyla 0.5 ve 1.4 nmol / l.

Simprevirin farmasötik özellikleri yetişkin sağlıklı gönüllülerde ve hepatit C virüsü bulaşmış yetişkin hastalarda değerlendirildi. Değerler C_mak plazma ve EAA'da, ilacı günde 1 kez 75 ila 200 mg'lık dozlarda tekrarladıktan sonra, doza orantılı olarak daha fazla artmıştır; ilacın tekrar tekrar alınmasından sonra birikimi gözlendi. Günde 1 kez 7 gün kabul edildikten sonra eşit koşul sağlandı. Hepatit C virüsü ile enfekte hastalarda plazmada (EAA) bir simprevir konsantrasyonu, sağlıklı gönüllüler için karşılık gelen değerlerden 2-3 kat daha yüksekti. Değerler C_mak ve peginterferon alfa ve ribavirin ile birlikte kullanıldığında plazmada simprevirin EAA değeri ve simprevir tarafından moneroterapi benzerdi.

Emme. Yemekler sırasında 150 mg içe doğru tek bir dozdan sonra bir simprevirin biyoyararlanımının ortalama değeri% 62'dir. C_mak plazmada genellikle ilacı aldıktan 4-6 saat sonra ulaşılır. Araştırma in vitro hücre kültürü Caco-2 insanlara simprevirin bir P-glikoproteinin substratı olduğu gösterilmiştir.

Yemeğin bir simprevirin biyoyararlanımı üzerindeki etkisi. Sürtük almakla karşılaştırıldığında, sağlıklı gönüllülerden yemek yerken bir simprevir alırken, Yüksek yağlı içeriğe sahip yüksek kalorili bir kahvaltıdan sonra EAA% 61 arttı (928 kcal) ve normal kalori içeriğine sahip kahvaltıdan sonra% 69 (533 kcal) emme süresinde 1 ve 1,5 saat artış oldu, sırasıyla.

Dağıtım. Simeprevir büyük ölçüde plazma proteinleri (>% 99.9), esas olarak albümin ve daha az ölçüde a ile ilişkilidir₁- asit glikoprotein. Böbrek veya karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, plazma proteinleri ile bağlanmada önemli değişiklikler kaydedilmez. Hayvanlarda, simeprevir büyük ölçüde bağırsakların ve karaciğerin dokusuna girer (karaciğerdeki içerik ve sıçanlarda kan oranı 29: 1'dir).

Metabolizma. Simeprevir karaciğerde metabolize olur. Araştırma sonuçlarına göre in vitro insan karaciğer mikrozomlarında, bir simprevir ağırlıklı olarak CYP3A karaciğer izopurmiyum kullanılarak oksidatif metabolizmaya maruz kalır. CYP2C8 ve 2C19 izoforlarının katılımını dışlamak da imkansızdır.

CYP inhibitörlerinin veya indükleyicilerinin simeprevirin farmakokinetiği ve simprevirin CYP izofeni ile ilişkili inhibitör potansiyeli üzerindeki etkileri hakkında bilgi Etkileşim bölümünde yer almaktadır.

Tek bir içe randevudan sonra ¹⁴Sağlıklı gönüllülerde 200 mg'lık bir dozda C-simeprevir, plazmada radyoaktif maddenin çoğu (% 98'e kadar) değişmemiş bir ilaçtı ve sadece küçük bir kısmı metabolitlerdi (bunlardan biri önemli bir metabolit değildi). Dışkıda tanımlanan metabolitler, makrosiklik veya aromatik grubun veya her iki grubun oksidasyonunun yanı sıra sonraki oksidasyon ile O-demetilasyonunun bir sonucu olarak oluşmuştur.

Sonuç. Simprevirin çıkarılması safra ile gerçekleşir. Böbrekler ilacı almada küçük bir rol oynar. Tek bir içe randevudan sonra ¹⁴Sağlıklı gönüllülerde 200 mg'lık bir dozda C-simeprevir, radyoaktif maddelerin ortalama% 91'i bağırsaklardan, kabul edilen dozun <% 1'inden - böbrekler tarafından göze çarpıyordu. Dışkıdaki değişmemiş maimerevir, kabul edilen dozun ortalama% 31'ini oluşturdu.

T_1/2 sağlıklı gönüllülerde 200 mg'lık bir dozda alındığında 10-13 saat ve hepatit C virüsü bulaşmış hastalarda 41 saat idi.

Özel hasta grupları

Çocuklar (18 yaş altı). Çocuklarda simeprevir farmakokinetiği çalışması üzerine çalışmalar yapılmamıştır.

Yaşlı hastalar. 65 yaşın üzerindeki hastalarda Galexos kullanımı hakkında sınırlı miktarda veri bulunmaktadır. Simeprevir alan hepatit C virüsü ile enfekte hastalarda farmakokinetiğin popüler bir analizine dayanarak, yaşın (18-73 yaş) simeprevirin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi olmamıştır. Yaşlı hastalarda doz düzeltmesi gerekli değildir.

Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar. Simprevirin böbrekler tarafından çıkarılması önemsizdir. Kronik hepatit C'si olmayan ve normal böbrek fonksiyonu olan hastalarla karşılaştırılır (Böbrek hastalığı için diyet modifikasyonu formülü kullanılarak sınıflandırılmıştır (MDRD) top filtreleme hızını hesaplamak için; karışık filtrasyon tahmini hızı ≥80 ml / dak) kronik hepatit C'si olmayan ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda dengede bir simprevirin ortalama EAA değerleri (karışıklık filtreleme hızı <30 ml / dak) % 62 daha yüksekti. Kan plazmasındaki simprevir konsantrasyonunda incelenen ve beklenen değişikliklere dayanarak, akciğer, orta ve şiddetli böbrek fonksiyonu bozulmuş hastalarda Galexos ilacının doz düzeltmesi gerekli değildir. Galexos'un etkinliği ve güvenliği, hemodiyaliz gerektiren hastalar da dahil olmak üzere kronik hepatit C'li ve böbrek fonksiyon bozukluğu veya böbrek yetmezliğinin terminal aşaması olan hastalarda araştırılmamıştır.

Farmakokinetiğin popüler bir analizinin sonuçlarına göre, günde bir kez 150 mg'lık bir dozda Galexos ilacı ile hafif veya orta derecelerde böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, Cl kreatinin simprevirin farmakokinetiği parametrelerini etkilemedi. Bu nedenle, hafif veya orta derecede bozulmuş böbrek fonksiyonunun bir simprevir seviyesi üzerinde klinik olarak anlamlı etkisi beklenmemektedir. Simprevir büyük ölçüde plazma proteinleri ile ilişkili olduğundan, bu ilacın önemli bir miktarının hemodiyaliz yoluyla çıkarılması olası değildir.

Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda peginterferon alfa ve ribavirin ile tedavi hakkında bilgi ilgili kullanım talimatlarında verilmiştir.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalar. Simeprevir öncelikle karaciğerde metabolize edilir. Hepatit C hastalarında kan plazmasındaki simprevir konsantrasyonu, sağlıklı gönüllülerinkinden 2-3 kat daha fazladır. Orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hepatit C'si olmayan hastalarda normal karaciğer fonksiyonuna sahip sağlıklı gönüllülerle karşılaştırılmıştır (Child Pugh ölçeğinde B sınıfı) dengedeki simprevirin EAA değeri 2.4 kat daha yüksekti, karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hepatit C'si olmayan hastalarda, ciddi derecede (Child Pugh ölçeğinde C sınıfı) 5.2 kat daha yüksekti. Akciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Child Pugh için A sınıfı) Galexos dozunun düzeltilmesi gerekli değildir. Orta veya şiddetli derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hepatit C hastalarında (Çocuk Pu ölçeğinde C ve B sınıfları), simprevirin güvenliği ve verimliliği araştırılmamıştır. Klinik çalışmalarda, kan simprevir konsantrasyonundaki bir artış, döküntü ve ışığa duyarlılık dahil olmak üzere yan etkilerin sıklığında bir artışa neden olmuştur. Orta veya şiddetli derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalar için, simprevir dozunun düzeltilmesi için herhangi bir öneri yoktur. Karaciğer fonksiyon bozukluğu orta veya şiddetli olan hastalarda kullanılmadan önce potansiyel faydalar ve Galexos kullanma riski dikkatle değerlendirilmelidir.

Galexos ilacını alan hepatit C hastalarında farmakokinetiğin popüler bir analizine dayanarak, karaciğer fibrozunun evresinin simeprevirin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi olmamıştır.

Peginterferon alfa ve ribavirin ile tedavi hakkında bilgi, ilgili kullanım talimatlarında verilmiştir.

Diğer hasta grupları

Cinsiyet, vücut ağırlığı veya vücut kitle indeksi. Dozun cinsiyet, vücut ağırlığı veya vücut kitle indeksine bağlı olarak düzeltilmesi gerekli değildir. Galexos ilacını alan hepatit C virüsü ile enfekte hastalarda farmakokinetiğin popüler bir analizine dayanarak, bu özelliklerin simeprevirin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi yoktur.

HIV-1 sikkesi olan hastalar. HIV sikkesi olan veya olmayan genotip 1'in hepatit C'si olan hastalarda simprevirin farmakokinetiği parametreleri karşılaştırılabilirdi.

Yarış. Hepatit C ve hepatit C olmayan hastaların çalışmalarına göre, Moğol ırkındaki hastalarda kan plazmasındaki simprevir konsantrasyonu Kafkas ırkındaki hastalara göre daha yüksekti. Faz III çalışmalarda, Galexos ilacını günde 1 kez 150 mg'lık bir dozda alırken, Moğol ırkındaki hastalarda ortalama simprevir konsantrasyonu diğer tüm hastalara göre 3.4 kat daha yüksekti. Klinik çalışmalarda, daha yüksek kan simprevir konsantrasyonları, döküntü ve ışığa duyarlılık dahil olmak üzere yan etkilerin sıklığında bir artışa neden olmuştur. Mevcut güvenlik verileri, Doğu Asya kökenli hastalar için herhangi bir öneri sağlamak için yetersizdir.

İlacı Doğu Asya kökenli hastalara reçete etmeden önce Galexos'un potansiyel faydaları ve kullanım riski dikkatle değerlendirilmelidir.

Popüler bir farmakokinetik analiz, kan plazmasındaki simprevir konsantrasyonlarının Kafkas hastalarında ve hepatit C ile Negroid ırk hastalarında karşılaştırılabilir olduğunu gösterdi

• Antivirüs [Görünür (HIV hariç) anlamına gelir]