Nebivolol Amdipharm

Hipertansiyon

Esansiyel hipertansiyon tedavisi.

Kronik kalp yetmezliği (CHF)

70 yaşın üzerindeki yaşlı hastalarda standart tedavilere ek olarak stabil, hafif ve orta derecede kronik kalp yetmezliğinin tedavisi.

Oral uygulama için

Pozoloji

Hipertansiyon

Yetişkinler

Doz, tercihen günün aynı saatinde günde 5 mg'dır (bir 5 mg tablet veya iki 2.5 mg tablet).

Hipotansif etki 1-2 haftalık tedaviden sonra ortaya çıkar. Bazen, optimal etki sadece 4 hafta sonra elde edilir.

Diğer antihipertansif ajanlarla kombinasyon

Beta blokerler tek başına veya diğer antihipertansif ajanlarla aynı anda kullanılabilir. Bugüne kadar, ek bir antihipertansif etki sadece Nebivolol Amdipharm 12.5-25 mg Hidroklorotiyazid ile birleştirildiğinde gözlenmiştir.

Böbrek yetmezliği olan hastalar

Böbrek yetmezliği olan hastalarda, önerilen başlangıç dozu günde 2.5 mg'dır. Gerekirse, günlük doz 5 mg'a çıkarılabilir.

Karaciğer yetmezliği olan hastalar

Karaciğer yetmezliği veya karaciğer yetmezliği olan hastalarda veriler sınırlıdır. Bu nedenle, Nebivolol Amdipharm kullanımı bu hastalarda kontrendikedir.

Daha yaşlı

65 yaşın üzerindeki hastalarda önerilen başlangıç dozu günde 2.5 mg'dır. Gerekirse, günlük doz 5 mg'a çıkarılabilir. Bununla birlikte, 75 yaşın üzerindeki hastalarda sınırlı deneyim göz önüne alındığında, dikkatli olunması tavsiye edilir ve bu hastalar yakından izlenir.

Pediatrik popülasyon

Veri yok. Nebivolol Amdipharm bu nedenle çocuklarda ve ergenlerde kullanılmamalıdır.

Kronik kalp yetmezliği (CHF)

Stabil kronik kalp yetmezliğinin tedavisi, optimal bireysel idame dozuna ulaşılana kadar kademeli bir doz artışı ile başlatılmalıdır.

Hastalar son altı hafta içinde akut yetmezlik olmadan stabil kronik kalp yetmezliğine sahip olmalıdır. Katılan hekimin kronik kalp yetmezliğini tedavi etme konusunda deneyime sahip olması önerilir.

Diüretikler ve / veya digoksin ve / veya ACE inhibitörleri ve / veya anjiyotensin II antagonistleri dahil olmak üzere kardiyovasküler ilaç tedavisi alan hastalarda, bu ilaçların dozlanması Nebivolol Amdipharm tabletleri ile tedaviye başlamadan önceki son iki hafta içinde stabilize edilmelidir.

İlk kabul, hastanın toleransına göre aşağıdaki adımlara göre haftalık 1-2 aralıklarla yapılmalıdır:

1.25 mg nebivolol amdifarm, günde bir kez 2.5 mg nebivolol amdifarm'a, daha sonra günde bir kez 5 mg'a ve daha sonra günde bir kez 10 mg'a.

Önerilen maksimum doz günde bir kez 10 mg Nebivolol Amdipharm'dır.

Tedavinin başlaması ve herhangi bir doz artışı, klinik durumun (özellikle kan basıncı, kalp atış hızı, iletim bozuklukları, kötüleşen kalp yetmezliği belirtileri ile ilgili olarak) stabil kalmasını sağlamak için en az 2 saat deneyimli bir doktorun gözetiminde olmalıdır.

Olumsuz olayların ortaya çıkması, tüm hastaların önerilen maksimum dozla tedavi edilmesini önleyebilir. Gerekirse, elde edilen doz adım adım azaltılabilir ve gerekirse yeniden ithal edilebilir.

Titrasyon aşamasında, kötüleşen kalp yetmezliği veya hoşgörüsüzlük durumunda, önce Nebivolol Amdipharm dozunun azaltılması veya gerekirse derhal durdurulması önerilir (şiddetli hipotansiyon durumunda, akut pulmoner ödem ile kalp yetmezliğinin kötüleşmesi, kardiyojenik şok, semptomatik bradikardi veya AV ablukası).

Kararlı kronik kalp yetmezliğinin Nebivolol Amdipharm ile tedavisi genellikle uzun süreli bir tedavidir.

Nebivolol Amdipharm ile tedavi aniden kesilmemelidir, çünkü bu kalp yetmezliğinin geçici olarak kötüleşmesine neden olabilir. Sütten kesme gerekiyorsa, doz haftada bir yavaş yavaş yarıya indirilmelidir.

Böbrek yetmezliği olan hastalar

Hafif ila orta derecede böbrek yetmezliği için doz ayarlamasına gerek yoktur, çünkü alım ayrı ayrı tolere edilen maksimum doza ayarlanır. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (serum kreatinin> 250µmol / L) deneyim yoktur. Bu nedenle, bu hastalarda Nebivolol Amdipharm kullanılması önerilmez.

Karaciğer yetmezliği olan hastalar

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda veriler sınırlıdır. Bu nedenle, Nebivolol Amdipharm tabletlerinin kullanımı bu hastalarda kontrendikedir.

Daha yaşlı

Alım ayrı ayrı tolere edilen maksimum doza ayarlandığından doz ayarlaması gerekmez.

Çocuklar ve gençler

Çocuklar ve ergenler üzerinde herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Bu nedenle, çocuklarda ve ergenlerde kullanılması önerilmez.

Uygulama şekli

Tabletler biraz su ile alınmalıdır. Yemeklerle alınabilir.

- Aktif maddeye veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık

- karaciğer yetmezliği veya karaciğer fonksiyon bozukluğu

- Akut kalp yetmezliği, kardiyojenik şok veya intravenöz inotropik tedavi gerektiren kalp yetmezliği dekompansasyon atakları.

Ek olarak, diğer beta-blokerlerde olduğu gibi, Nebivolol Amdipharm kontrendikedir:

- sino-atriyal blok dahil hasta sinüs sendromu,

- İkinci ve üçüncü derecelerde kalp bloğu (kalp pili olmadan),

- Bronkospazm ve bronşiyal astım öyküsü,

- tedavi edilmemiş feokromositoma,

- metabolik asidoz,

- bradikardi (kalp atış hızı tedaviye başlamadan önce <60 bpm),

- hipotansiyon (sistolik kan basıncı <90 mmHg),

- şiddetli periferik dolaşım bozuklukları.

Ayrıca bkz. 4.8 Olumsuz etkiler.

Aşağıdaki uyarılar ve önlemler genel olarak beta-adrenerjik antagonistler için geçerlidir.

Anestezi

Beta blokajının sürdürülmesi, indüksiyon ve entübasyon sırasında aritmi riskini azaltır. Operasyona hazırlanmak için beta blokajı kesilirse, beta-adrenerjik antagonist en az 24 saat önceden kesilmelidir.

Miyokardiyal depresyona neden olan bazı anesteziklere dikkat edilmelidir. Hasta intravenöz atropin uygulamasıyla vagal reaksiyonlardan korunabilir.

Kardiyovasküler

Genel olarak, durumunuz stabilize olmadıkça beta-adrenerjik antagonistler tedavi edilmemiş kalp yetmezliği (CHF) hastalarında kullanılmamalıdır.

İskemik kalp hastalığı olan hastalarda, beta-adrenerjik antagonist ile tedavi aşamalı olarak kaldırılmalıdır, yani. 1-2 hafta boyunca. Gerekirse, anjina pektorisin kötüleşmesini önlemek için aynı anda replasman tedavisi başlatılmalıdır.

Beta-adrenerjik antagonistler bradikardiyi tetikleyebilir: nabız hızı istirahatte 50-55 bpm'nin altına düşerse ve / veya hasta bradikardiyi gösteren semptomlar yaşarsa, dozaj azaltılmalıdır.

Beta-adrenerjik antagonistler dikkatle kullanılmalıdır:

- periferik dolaşım bozuklukları olan hastalarda (Raynaud hastalığı veya aralıklı sendrom veya claudicatio), çünkü bu bozukluklar kötüleşebilir

- beta-blokerlerin davranış süresi üzerindeki olumsuz etkisi nedeniyle birinci derece kalp bloğu olan hastalarda;

- koroner arterlerin alışılmadık alfa dönüştürülmüş vazokonstriksiyonu nedeniyle Prinzmetal-angina hastalarında: beta-adrenerjik antagonistler anjina ataklarının sayısını ve süresini artırabilir.

Metabolik / endokrinolojik

Nebivolol Amdipharm diyabetiklerde glikoz seviyelerini etkilemez. Bununla birlikte, Nebivolol Amdipharm bazı hipoglisemi semptomlarını (taşikardi, çarpıntı) maskeleyebileceğinden diyabet hastalarında dikkatli olunmalıdır.

Beta-adrenerjik blokerler hipertiroidizmde taşikardik semptomları maskeleyebilir. Ani yoksunluk semptomları artırabilir.

Solunum yolu

Solunum yolunun daralması ağırlaştırılabileceğinden, beta-adrenerjik antagonistler kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Diğer

Sedef hastalığı öyküsü olan hastalar sadece dikkatli bir şekilde değerlendirildikten sonra beta-adrenerjik antagonistler almalıdır.

Beta-adrenerjik antagonistler alerjenlere ve şiddetli anafilaktik reaksiyonlara duyarlı olabilir.

Nebivolol Amdipharm ile kronik kalp yetmezliği ile tedaviye başlanması düzenli izleme gerektirir.

Bu ilaç laktoz içerir. Galaktoz intoleransı, Lapp laktaz eksikliği veya glikoz-galaktoz malabsorpsiyonu gibi nadir kalıtsal problemleri olan hastalar bu ilacı almamalıdır.

Nebivolol Amdipharm'ın araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde çok az etkisi vardır. Farmakodinamik çalışmalar Nebivolol Amdipharm'ın psikomotor fonksiyonu etkilemediğini göstermiştir. Araç veya makine kullanırken, baş dönmesi ve yorgunluğun zaman zaman ortaya çıkabileceği akılda tutulmalıdır.

Aşağıdaki uyarılar ve önlemler genel olarak beta-adrenerjik antagonistler için geçerlidir.

Anestezi

Beta blokajının sürdürülmesi, indüksiyon ve entübasyon sırasında aritmi riskini azaltır. Operasyona hazırlanmak için beta blokajı kesilirse, beta-adrenerjik antagonist en az 24 saat önceden kesilmelidir.

Miyokardiyal depresyona neden olan bazı anesteziklere dikkat edilmelidir. Hasta intravenöz atropin uygulamasıyla vagal reaksiyonlardan korunabilir.

Kardiyovasküler

Genel olarak, durumunuz stabilize olmadıkça beta-adrenerjik antagonistler tedavi edilmemiş kalp yetmezliği (CHF) hastalarında kullanılmamalıdır.

İskemik kalp hastalığı olan hastalarda, beta-adrenerjik antagonist ile tedavi aşamalı olarak kaldırılmalıdır, yani. 1-2 hafta boyunca. Gerekirse, anjina pektorisin kötüleşmesini önlemek için aynı anda replasman tedavisi başlatılmalıdır.

Beta-adrenerjik antagonistler bradikardiyi tetikleyebilir: nabız hızı istirahatte 50-55 bpm'nin altına düşerse ve / veya hasta bradikardiyi gösteren semptomlar yaşarsa, dozaj azaltılmalıdır.

Beta-adrenerjik antagonistler dikkatle kullanılmalıdır:

- periferik dolaşım bozuklukları olan hastalarda (Raynaud hastalığı veya aralıklı sendrom veya claudicatio), çünkü bu bozukluklar kötüleşebilir

- beta-blokerlerin davranış süresi üzerindeki olumsuz etkisi nedeniyle birinci derece kalp bloğu olan hastalarda;

- koroner arterlerin alışılmadık alfa dönüştürülmüş vazokonstriksiyonu nedeniyle Prinzmetal-angina hastalarında: beta-adrenerjik antagonistler anjina ataklarının sayısını ve süresini artırabilir.

Metabolik / endokrinolojik

Nebivolol Amdipharm diyabetiklerde glikoz seviyelerini etkilemez. Bununla birlikte, Nebivolol Amdipharm bazı hipoglisemi semptomlarını (taşikardi, çarpıntı) maskeleyebileceğinden diyabet hastalarında dikkatli olunmalıdır.

Beta-adrenerjik blokerler hipertiroidizmde taşikardik semptomları maskeleyebilir. Ani yoksunluk semptomları artırabilir.

Solunum yolu

Solunum yolunun daralması ağırlaştırılabileceğinden, beta-adrenerjik antagonistler kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Diğer

Sedef hastalığı öyküsü olan hastalar sadece dikkatli bir şekilde değerlendirildikten sonra beta-adrenerjik antagonistler almalıdır.

Beta-adrenerjik antagonistler alerjenlere ve şiddetli anafilaktik reaksiyonlara duyarlı olabilir.

Nebivolol Amdipharm ile kronik kalp yetmezliği ile tedaviye başlanması düzenli izleme gerektirir.

Bu ilaç laktoz içerir. Galaktoz intoleransı, Lapp laktaz eksikliği veya glikoz-galaktoz malabsorpsiyonu gibi nadir kalıtsal problemleri olan hastalar bu ilacı almamalıdır.

Farmakodinamik etkileşimler

Aşağıdaki etkileşimler genel olarak beta-adrenerjik antagonistler için geçerlidir.

Kombinasyonlar önerilmez

Sınıf I antiaritmikler (kinidin, hidrokinidin, cibenzolin, flekainid, disopiramid, lidokain, meksiletin, propafenon)

Atriyo-ventriküler iletim süresi üzerindeki etki güçlendirilebilir ve negatif inotropik etki arttırılabilir.

Verapamil / diltiazem tipi kalsiyum kanal antagonistleri:

Sözleşme ve atriyoventriküler geçiş üzerinde olumsuz etki. H2-bloker tedavisi olan hastalarda intravenöz verapamil uygulaması güçlü hipotansiyon ve atriyoventriküler tıkanmaya yol açabilir.

Merkezi antihipertansifler (klonidin, guanfasin, moksonidin, metildopa, rilmenidin): Merkezi antihipertansif ilaçların eşzamanlı kullanımı, merkezi sempatik tonda (kalp atış hızında ve kalp çıkışında azalma, vazodilatasyon) bir azalma ile kalp yetmezliğini kötüleştirebilir. Ani çekilme, özellikle beta blokerin önüne düşerseniz, "geri tepme hipertansiyonu" riskini artırabilir.

kombinasyonlar dikkatle kullanılmalıdır

Sınıf III antiaritmik ilaçlar (amiodaron):

Atriyo-ventriküler iletim süresi üzerindeki etki güçlendirilebilir.

Halojenlenmiş uçucu anestezikler:

Beta-adrenerjik antagonistlerin ve anesteziklerin birlikte kullanımı refleks taşikardiyi zayıflatabilir ve hipotansiyon riskini artırabilir. Genellikle beta bloker tedavisinin aniden kesilmesini önleyin. Anestezist hasta Nebivolol Amdipharm tabletleri aldığında bilgilendirilmelidir.

İnsülin ve oral antidiyabetik ilaçlar:

Nebivolol Amdipharm glikoz seviyelerini etkilememesine rağmen, birlikte kullanım bazı hipoglisemi semptomlarını (kardiyak çarpıntı, taşikardi) maskeleyebilir.

Baklofen (antispastik ajan), amifostin (antineoplastik ek):

Antihipertansif ajanlarla birlikte kullanımın kan basıncındaki düşüşü arttırması muhtemeldir, bu nedenle antihipertansif ilaçların dozu buna göre ayarlanmalıdır.

Dikkate alınması gereken kombinasyonlar

Digitalis glikozitler:

Eşzamanlı kullanım atrio ventriküler iletim süresini uzatabilir. Nebivolol Amdipharm ile yapılan klinik çalışmalar, klinik bir etkileşim kanıtı göstermemiştir. Nebivolol Amdipharm digoksin kinetiğini etkilemez.

Dihidropiridin tipindeki kalsiyum antagonistleri (amlodipin, felodipin, lakidipin, nifedipin, nikardipin, nimodipin, nitrendipin):

Eşzamanlı kullanım hipotansiyon riskini artırabilir ve kalp yetmezliği olan hastalarda ventriküler pompa fonksiyonunun daha da kötüleşme riskinde bir artış göz ardı edilemez.

Antipsikotikler, antidepresanlar (trisiklik, barbitüratlar ve fenotiyazinler):

Eşzamanlı kullanım beta blokerlerin hipotansif etkisini artırabilir (ilave etki).

Steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar (NSAID):

Nebivolol Amdipharm'ın kan basıncını düşürücü etkisi üzerinde etkisi yoktur.

Sempatikomimetikler:

Eşzamanlı kullanım beta-adrenerjik antagonistlerin etkilerine karşı koyabilir. Beta-adrenerjik ajanlar, alfa ve beta-adrenerjik etkilerle (yüksek tansiyon, şiddetli bradikardi ve kalp bloğu riski) sempatikomimetiklerin kesintisiz alfa-adrenerjik aktivitesine yol açabilir.

Farmakokinetik etkileşimler

Nebivolol amdifarmasının metabolizması CYP2D6 izoenzimini içerdiğinden, bu enzimi inhibe eden maddelerle, özellikle paroksetin, fluoksetin, tioridazin ve kinidin ile birlikte uygulanması, aşırı bradikardi riski ile ilişkili nebivolol amdifarmın plazma seviyelerinin artmasına neden olabilir. ve advers olaylar.

Simetidinin birlikte uygulanması, klinik etkiyi değiştirmeden nebivolol amdifarmın plazma seviyelerini arttırdı. Ranitidinin birlikte uygulanmasının nebivolol amdifarmın farmakokinetiği üzerinde hiçbir etkisi olmamıştır. Nebivolol Amdipharm tabletleri yemekle birlikte alınır ve yemekler arasında bir antasit varsa, iki tedavi birlikte reçete edilebilir.

Nebivolol Amdipharm'ın nikardipin ile kombinasyonu, klinik etkiyi değiştirmeden her iki aktif maddenin plazma seviyelerini biraz arttırdı. Alkol, furosemid veya hidroklorotiyazidin birlikte uygulanmasının nebivolol amdifarmın farmakokinetiği üzerinde hiçbir etkisi olmamıştır. Nebivolol Amdipharm, warfarinin farmakokinetiğini ve farmakodinamiğini etkilemez.

Gebelik

Nebivolol Amdipharm'ın hamilelik ve / veya fetus / yenidoğan üzerinde zararlı etkileri olabilecek farmakolojik etkileri vardır. Genel olarak, beta-adrenoseptör blokerleri büyüme geriliği, intrauterin ölüm, kürtaj veya erken doğum ile ilişkili plasentaperfüzyonu azaltır. Yan etkiler (ör. hipoglisemi ve bradikardi) fetus ve yenidoğanlarda ortaya çıkabilir. Beta adrenoseptör blokerleri ile tedavi gerekiyorsa beta₁ - seçici adrenoseptör blokerlerini tercih edin.

Nebivolol Amdipharm hamilelik sırasında sadece bu açıkça gerekliyse kullanılmalıdır. Nebivolol Amdipharm ile tedavi gerekli görülürse, uteroplasental kan akışı ve fetal büyüme izlenmelidir. Hamilelik veya fetus üzerindeki zararlı etkiler için alternatif tedavi düşünülmelidir. Yenidoğan yakından izlenmelidir. Hipoglisemi ve bradikardi belirtileri genellikle ilk 3 gün içinde beklenir.

emzirmek

Hayvan çalışmaları Nebivolol Amdipharm'ın anne sütüne geçtiğini göstermiştir. Bu ilacın anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Çoğu beta bloker, özellikle Nebivolol Amdipharm ve aktif metabolitleri gibi lipofilik bileşikler, anne sütünde değişen derecelerde bulunur. Bu nedenle, Nebivolol Amdipharm uygulaması sırasında emzirme önerilmez.

Nebivolol Amdipharm'ın araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde çok az etkisi vardır. Farmakodinamik çalışmalar Nebivolol Amdipharm'ın psikomotor fonksiyonu etkilemediğini göstermiştir. Araç veya makine kullanırken, baş dönmesi ve yorgunluğun zaman zaman ortaya çıkabileceği akılda tutulmalıdır.

Yan etkiler, arka plan hastalıklarındaki farklılıklar nedeniyle yüksek tansiyon ve CHF için ayrı ayrı listelenir.

Hipertansiyon

Çoğu durumda hafif ila orta yoğunlukta ortaya çıkan bildirilen yan etkiler, sistem organ sınıflarına göre aşağıda tablo halinde sınıflandırılır ve sıklığa göre sıralanır:

Bazı beta-adrenerjik antagonistlerde aşağıdaki yan etkiler de bildirilmiştir: halüsinasyonlar, psikozlar, konfüzyon, soğuk / siyanotik ekstremiteler, Raynaud fenomenleri, kuru gözler ve uygulama tipi okülo-mukokutan toksisitesi.

Kronik kalp yetmezliği

CHF hastalarında yan etki verileri, Nebivolol Amdipharm'lı 1067 hastada ve plasebo'lu 1061 hastada plasebo kontrollü bir klinik çalışmadan elde edilebilir. Bu çalışmada toplam 449 Nebivolol Amdipharm hastası (% 42.1) 334 plasebo hastasına (% 31.5) kıyasla en az olası nedensel yan etki bildirmiştir. Nebivolol amdifarm hastalarında en sık bildirilen yan etkiler bradikardi ve baş dönmesi olup, her ikisi de hastaların yaklaşık% 11'inde meydana gelmiştir. Plasebo hastalarında karşılık gelen frekanslar yaklaşık% 2 veya idi.

Kronik kalp yetmezliğinin tedavisinde özel olarak anlamlı olduğu düşünülen yan etkiler (en azından muhtemelen madde ile ilgili) için aşağıdaki vakalar bildirilmiştir

- Nebivolol Amdipharm hastalarının% 5.8'inde plasebo hastalarının% 5.2'sine kıyasla kalp yetmezliğinde kötüleşme meydana geldi.

- Nebivolol amdifarm hastalarının% 2.1'inde plasebo hastalarının% 1.0'ına kıyasla postüral hipotansiyon bildirilmiştir.

- Nebivolol Amdipharm hastalarının% 1.6'sında plasebo hastalarının% 0.8'ine kıyasla maddeye toleranssızlık meydana geldi.

- Birinci derece atriyoventriküler blokaj, plasebo hastalarının% 0.9'una kıyasla Nebivolol amdifarm hastalarının% 1.4'ünde meydana geldi.

- Nebivolol Amdipharm hastalarının% 1.0'ında plasebo hastalarının% 0.2'sine kıyasla düşük ekstremite ödemi bildirilmiştir.

Şüpheli yan etkilerin bildirilmesi:

İlacın onaylanmasından sonra şüpheli yan etkileri bildirmek önemlidir. İlacın fayda-risk dengesinin sürekli izlenmesini sağlar. Sağlık uzmanlarından şüpheli yan etkileri www.mhra.gov.uk/yellowcard adresinden bildirmeleri istenir

Nebivolol Amdipharm ile aşırı doz hakkında veri yoktur.

Belirtiler

Beta-blokerler ile aşırı doz belirtileri şunlardır: bradikardi, hipotansiyon, bronkospazm ve akut kalp yetmezliği.

Tedavi

Doz aşımı veya aşırı duyarlılık durumunda, hasta sıkı gözetim altında tutulmalı ve yoğun bakım ünitesinde tedavi edilmelidir. Kan şekeri seviyesi kontrol edilmelidir. Gastrointestinal sistemde hala mevcut olan aktif bileşen kalıntılarının emilimi, mide lavajı ve aktif karbon ve müshil uygulaması ile önlenebilir. Yapay havalandırma gerekebilir. Bradikardi veya geniş vagal reaksiyonlar atropin veya metilatropin ile tedavi edilmelidir. Hipotansiyon ve şok plazma / plazma ikameleri ve gerekirse katekolaminler ile tedavi edilmelidir. Beta bloke edici etki, istenen etki elde edilene kadar 2.5 ug / dakika'lık bir dozdan başlayarak yaklaşık 5 ug / dakika veya dobutamin ile başlayarak yavaş intravenöz izoprenalin hidroklorür uygulamasıyla önlenebilir. Refrakter durumlarda, izoprenalin dopamin ile birleştirilebilir. Bu istenen etkiyi elde etmezse, 50-100 ug / kg glukagon intravenöz uygulaması intravenöz olarak düşünülebilir. Gerekirse, gerekirse 70 ug / kg / s'lik bir intravenöz glukagon infüzyonu almak için enjeksiyon bir saat içinde tekrarlanmalıdır. Tedaviye dirençli bradikardi vakalarında, kalp pili kullanılabilir.

Farmakoterapötik grup: seçici beta blokerler; ATC kodu: C07AB12

Nebivolol Amdipharm, iki enantiyomerin, SRRR-Nebivolol Amdipharm (veya d-Nebivolol Amdipharm) ve RSSS-Nebivolol Amdipharm'ın (veya l-Nebivolol Amdipharm) bir rasematıdır. İki farmakolojik aktiviteyi birleştirir:

- Rekabetçi ve seçici bir beta-reseptör antagonistidir: bu etki SRRR enantiyomerine (d-enantiyomer) atfedilir.

- L-arginin / azot oksit yolu ile etkileşim nedeniyle hafif vazodilasyon özelliklerine sahiptir.

Bireysel ve tekrarlanan Nebivolol Amdipharm dozları, hem normotansif hastalarda hem de hipertansif hastalarda dinlenme ve eğitim sırasında kalp atış hızını ve kan basıncını azaltır. Hipotansif etki kronik tedavi sırasında korunur.

Terapötik dozlarda Nebivolol Amdipharm alfa-adrenerjik antagonizm içermez.

Hipertansif hastalarda Nebivolol Amdipharm ile akut ve kronik tedavi sırasında sistemik vasküler direnç azalır. Kalp atış hızı azalmasına rağmen, dinlenme ve egzersiz sırasında kalp zamanındaki azalma, inme hacmindeki artış nedeniyle sınırlı olabilir. Bu hemodinamik farklılıkların diğer beta1 reseptör antagonistlerine kıyasla klinik önemi tam olarak kanıtlanmamıştır.

Hipertansif hastalarda Nebivolol Amdipharm, endotel disfonksiyonu olan hastalarda azalmış olan asetilkoline (ACh) NOT aracılı vasküler yanıtı arttırır.

Mortalite morbiditesinde 70 yaş üstü 2128 hastada plasebo kontrollü bir çalışma (Ortalama yaş 75.2 yıl) sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu ile veya bozulmamış stabil kronik kalp yetmezliği ile (Ortalama LVEF:% 36 ± 12.3, aşağıdaki dağılımla: LVEF hastaların% 56'sında% 35'ten az, LVEF hastaların% 25'inde% 35 ila% 45 arasında ve LVEF hastaların% 19'unda% 45'ten fazladır) ortalama 20 ay sürdü, Nebivolol Amdipharm, standart tedaviye ek olarak, kardiyovasküler nedenlerle ölüm veya hastaneye yatış süresini önemli ölçüde uzattı (etkinlik için birincil son nokta) % 14'lük göreceli risk azalması ile (mutlak azalma:% 4.2). Bu risk azalması 6 aylık tedaviden sonra gelişti ve tüm tedavi dönemleri boyunca korundu (ortanca süre: 18 ay). Nebivolol Amdipharm'ın etkisi, nüfusun yaş, cinsiyet veya sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonundan bağımsızdı. Tüm nedenlere bağlı mortalite kullanımı plaseboya kıyasla herhangi bir istatistiksel öneme ulaşmadı (mutlak azalma:% 2.3).

Nebivolol Amdipharm ile tedavi edilen hastalarda ani ölümde bir azalma gözlendi (% 4,1'e karşı 6,% 6, göreceli% 38 azalma).

in vitro ve hayvanlar üzerinde yapılan in vivo deneyler Nebivolol Amdipharm'ın içsel sempatikomimetik aktiviteye sahip olmadığını gösterdi.

in vitro ve hayvanlarda yapılan in vivo deneyler Nebivolol Amdipharm'ın farmakolojik dozlarda membran stabilize edici bir etkisi olmadığını göstermiştir.

Sağlıklı gönüllülerde Nebivolol Amdipharm'ın maksimum eğitim kapasitesi veya dayanıklılığı üzerinde önemli bir etkisi yoktur.

Her iki Nebivolol Amdipharm enantiyomeri oral uygulamadan sonra hızla emilir. Nebivolol amdifarmasının emilimi gıdalardan etkilenmez; Nebivolol Amdipharm yemekle birlikte veya yemeksiz olarak uygulanabilir.

Nebivolol Amdipharm, kısmen aktif hidroksimetabolitlere büyük ölçüde metabolize edilir. Nebivol, alisiklik ve aromatik hidroksilasyon, N-dealkilasyon ve glukuronidasyon ile metabolize edilir; ayrıca hidroksimetabolitlerin glukuronidleri oluşur. Aromatik hidroksilasyon ile nebivolol amdifarmın metabolizması CYP2D6'ya bağlı genetik oksidatif polimorfizme tabidir. Nebivolol Amdipharm'ın oral biyoyararlanımı hızlı metabolizörler için ortalama% 12'dir ve yavaş metabolizörler için pratik olarak tamamlanmıştır. Kararlı durumda ve aynı dozda, değişmemiş nebivolol amdifarmın pik plazma konsantrasyonu, zayıf metabolizörlerde geniş metabolizörlere göre yaklaşık 23 kat daha yüksektir. Değişmemiş aktif bileşen artı aktif metabolitler dikkate alınırsa, pik plazma konsantrasyonlarındaki fark 1.3 ila 1.4 öznedir. Farklı metabolik hızlar nedeniyle, Nebivolol Amdipharm tabletlerinin dozu her zaman hastanın bireysel gereksinimlerine uyarlanmalıdır: zayıf metabolizörler bu nedenle daha düşük dozlar gerektirebilir.

Hızlı metabolizörler için, nebivolol amdifarm enantiyomerlerinin eliminasyon yarılanma ömrü ortalama 10 saattir. Yavaş metabolizörlerde 3-5 kat daha uzunsunuz. Hızlı metabolizörlerde, RSSS enantiyomerinin plazma seviyeleri SRRR enantiyomerinden biraz daha yüksektir. Bu fark yavaş metabolizörler için daha büyüktür. Hızlı metabolizörler için, her iki enantiyomerin hidroksimetabolitlerinin eliminasyon yarılanma ömrü ortalama 24 saattir ve yavaş metabolizörler için yaklaşık iki kat daha uzundur.

Çoğu denekte (hızlı metabolizörler) kararlı durum plazma seviyelerine Nebivolol amdifarmı için 24 saat içinde ve hidroksimetabolitler için birkaç gün içinde ulaşılır.

Plazma konsantrasyonları 1 ila 30 mg arasında dozla orantılıdır. Nebivolol Amdipharm'ın farmakokinetiği yaştan etkilenmez.

Plazmada, her iki Nebivolol amdifarm enantiyomeri ağırlıklı olarak albümine bağlıdır.

Plazma proteinlerine bağlanma SRRR-nebivol amdipharm için% 98.1 ve RSSS-Nebivolol amdipharm için% 97.9'dur.

Uygulamadan bir hafta sonra, dozun% 38'i idrarla ve% 48'i dışkıyla atılır. Değişmemiş nebivolol amdifarmın idrarla atılımı dozun% 0.5'inden azdır.

Klinik olmayan veriler, genotoksisite ve kanserojen potansiyel üzerine yapılan geleneksel çalışmalara dayanarak insanlar için özel bir tehlike göstermemektedir.

Uygulanamaz.

Özel bir gereklilik yok.