Amiviren

Her film Kaplı tablet 300 mg Abakavir (sülfat olarak), 150 mg Lamivudin ve 300 mg Zidovudin içerir.

Yardımcı maddelerin tam listesi için bölüm 6.1'e bakın.

Abakavir / Lamivudin / Zidovudin, insan İmmün Yetmezlik virüsü (HIV) ile enfekte olmuş yetişkin hastaların tedavisi için endikedir (bkz. Bölüm 4.4 ve 5.1). Bu sabit kombinasyon, aynı dozlarda ayrı olarak kullanılan üç bileşenin (Abakavir, Lamivudin ve Zidovudin) yerini alır. Tedavinin ilk 6-8 haftasında Abakavir, Lamivudin ve Zidovudin ile tedaviye ayrı ayrı başlanması önerilir (Bkz. Bölüm 4.4). Bu sabit kombinasyonun seçimi sadece tedaviye bağlılık için potansiyel kriterlere değil, aynı zamanda bu üç nükleosid analogunun alınmasıyla ilişkili beklenen etkinlik ve riske de dayanmalıdır

Abakavir/Lamivudin/Zidovudinin yararının kanıtı, esas olarak, hiç veya nadiren antiretroviral alan, ilerleyici olmayan hastalığı olan hastalarda yapılan çalışmaların sonuçlarına dayanmaktadır. Yüksek viral yükü olan hastalarda (>100.000 kopya/ml), bu tedavinin seçimine özel dikkat gösterilmelidir (bkz.Bölüm 5.1).

Bu üç nükleosidlerin sabit kombinasyonu ile elde edilen yada bastırma artırdı proteaz inhibitörleri veya non-nükleosit ters transkripsiyon inhibitörleri dahil olmak üzere diğer multitherapies ile elde edilen, bu nedenle Abakavir/Lamivudine/Eriyor kullanımı yalnızca belirli durumlarda (örneğin tüberküloz ile işbirliği halinde enfeksiyon olarak) dikkate alınması gereken daha düşük olabilir bu verilere göre , görünür.

Abakavir ile tedaviye başlamadan önce, HLA-B*5701 alleli, etnik kökene bakılmaksızın HIV ile enfekte olmuş herhangi bir hastada test edilmelidir (bkz.Bölüm 4.4). Abakavir, HLA-b*5701 aleli olan hastalarda kullanılmamalıdır.

Abakavir / Lamivudin / Zidovudin, insan İmmün Yetmezlik virüsü (HIV) ile enfekte olmuş yetişkin hastaların tedavisi için endikedir (bkz. Bölüm 4.4 ve 5.1). Bu sabit kombinasyon, aynı dozlarda ayrı olarak kullanılan üç bileşenin (Abakavir, Lamivudin ve Zidovudin) yerini alır. Tedavinin ilk 6-8 haftasında Abakavir, Lamivudin ve Zidovudin ile tedaviye ayrı ayrı başlanması önerilir (Bkz. Bölüm 4.4). Bu sabit kombinasyonun seçimi sadece tedaviye bağlılık için potansiyel kriterlere değil, aynı zamanda bu üç nükleosid analogunun alınmasıyla ilişkili beklenen etkinlik ve riske de dayanmalıdır

Abakavir/Lamivudin/Zidovudinin yararının kanıtı, esas olarak, hiç veya nadiren antiretroviral alan, ilerleyici olmayan hastalığı olan hastalarda yapılan çalışmaların sonuçlarına dayanmaktadır. Yüksek viral yükü olan hastalarda (>100.000 kopya/ml), bu tedavinin seçimine özel dikkat gösterilmelidir (bkz.Bölüm 5.1).

Bu üç nükleosidlerin sabit kombinasyonu ile elde edilen yada bastırma artırdı proteaz inhibitörleri veya non-nükleosit ters transkripsiyon inhibitörleri dahil olmak üzere diğer multitherapies ile elde edilen, bu nedenle Abakavir/Lamivudine/Eriyor kullanımı yalnızca belirli durumlarda (örneğin tüberküloz ile işbirliği halinde enfeksiyon olarak) dikkate alınması gereken daha düşük olabilir bu verilere göre , görünür.

Abakavir ile tedaviye başlamadan önce, HLA-B*5701 alleli, etnik kökene bakılmaksızın HIV ile enfekte olmuş herhangi bir hastada test edilmelidir (bkz.Bölüm 4.4). Abakavir, HLA-b*5701 aleli olan hastalarda kullanılmamalıdır.

Son dönem böbrek yetmezliği olan hastalar.

Zidovudin varlığı nedeniyle, Abakavir/Lamivudin/Zidovudin MYLAN 300 mg/150 mg / 300 mg film Kaplı tablet anormal derecede düşük nötrofil seviyeleri olan hastalarda kontrendikedir (

Abakavir, Lamivudin ve Zidovudin ile kullanım için özel uyarılar ve önlemler aşağıda açıklanmıştır. Abakavir/Lamivudin/Zidovudin'in sabit kombinasyonuna özgü Ek uyarılar veya önlemler yoktur. Aşırı duyarlılık reaksiyonları (Ayrıca Bkz. Bölüm 4.8) :

Abakavir, ateş ve/veya döküntü ve çoklu organ tutulumunu yansıtan diğer semptomlarla karakterize hipersensitivite reaksiyonları riski ile ilişkilidir (bkz.Bölüm 4.8). Abakavir ile hipersensitivite reaksiyonları gözlenmiştir, bunların bazıları yaşamı tehdit eder ve nadir durumlarda yeterince yönetilmediğinde ölümcül olur.

HLA-b * 5701 aleli olan hastalarda abakavir'e karşı aşırı duyarlılık reaksiyonu gelişme riski yüksektir. Bununla birlikte, bu aleli taşımayan ancak düşük frekanslı hastalarda abakavir'e karşı aşırı duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir.

Bu nedenle, aşağıdaki önerilere uyulmalıdır :

*Tedaviye başlamadan önce hastanın HLA-b * 5701 durumu her zaman aranmalıdır.

* Abakavir / Lamivudin / Zidovudin, hlab*5701 pozitif durumu olan hastalarda veya önceki Abakavir içeren tedavi sırasında abakavir'e karşı şüpheli bir aşırı duyarlılık reaksiyonu yaşayan HLA-b * 5701 negatif durumu olan hastalarda asla başlatılmamalıdır.

* Abakavir / Lamivudin / Zidovudin, HLA-b*5701 alelinin yokluğunda bile aşırı duyarlılık reaksiyonundan şüphelenildiğinde derhal kesilmelidir. Aşırı duyarlılık reaksiyonu sonra Abakavir / lamivudine / eriyor kesilmesi geciktirme hayatta tepki tehdit edebilmektedir.

* Şüpheli aşırı duyarlılık reaksiyonları nedeniyle Abakavir/Lamivudin/Zidovudin kesildikten sonra, Abakavir/Lamivudin/Zidovudin veya Abakavir içeren başka herhangi bir tıbbi ürün asla yeniden verilmemelidir .

* Şüpheli bir aşırı duyarlılık reaksiyonundan sonra Abakavir içeren tedavinin yeniden başlatılması, birkaç saat içinde semptomların hızlı bir şekilde tekrarlanmasına neden olabilir. Bu nüks genellikle ilk bölümden daha şiddetlidir ve hayatı tehdit eden hipotansiyon ve ölüme yol açabilir.

* Abakavirin yeniden başlamasını önlemek için, aşırı duyarlılık reaksiyonları şüphesi olan hastalardan kalan Abakavir/Lamivudin/Zidovudin tabletlerini iade etmeleri istenmelidir.

Abakavir'e karşı aşırı duyarlılık reaksiyonunun klinik tanımı

Abakavir'e karşı aşırı duyarlılık reaksiyonları, klinik çalışmalarda ve pazarlama sonrası takipte iyi karakterize edilmiştir. Semptomlar genellikle Abakavir tedavisinin ilk altı haftasında ortaya çıkar (medyan başlangıç süresi 11 gündür), ancak bu reaksiyonlar tedavi sırasında herhangi bir zamanda ortaya çıkabilir.

Abakavir'e karşı hemen hemen tüm aşırı duyarlılık reaksiyonları ateş ve / veya döküntü içerir. Abakavir'e karşı aşırı duyarlılık reaksiyonlarının diğer belirti ve semptomları, solunum ve gastrointestinal semptomlar da dahil olmak üzere bölüm 4.8'de detaylandırılmıştır. Dikkat, bu semptomlar aşırı duyarlılık reaksiyonu ve solunum durumu (pnömoni, bronşit, farenjit) veya gastroenterit arasında tanısal bir hataya yol açabilir.

Bu aşırı duyarlılık reaksiyonu ile ilişkili semptomlar devam eden tedavi ile kötüleşir ve hayatı tehdit edici olabilir. Bu semptomlar genellikle Abakavir kesildiğinde kaybolur.

Nadir durumlarda, aşırı duyarlılık reaksiyonu semptomları dışındaki nedenlerle Abakavir tedavisini bırakan hastalar, abakavirin yeniden uygulanmasından birkaç saat sonra hayatı tehdit eden reaksiyonlar yaşadılar (bkz.Bölüm 4.8. Bu tip bir hastada abakavirin yeniden başlatılması, tıbbi yardımın hazır olduğu bir ortamda yapılmalıdır.

Laktik asidoz

Genellikle hepatomegali ve yağlı karaciğer hastalığı ile ilişkili laktik asidoz, Zidovudin uygulandıktan sonra bildirilmiştir. Erken semptomlar (semptomatik hiperlaktatemi) hafif sindirim bozuklukları (bulantı, kusma ve karın ağrısı), genel halsizlik hissi, iştahsızlık, kilo kaybı, solunum semptomları (hızlı ve/veya derin nefes alma) veya nörolojik semptomları (motor eksikliği dahil) içerir.

Laktik asidoz yüksek mortaliteye yol açar ve pankreatit, karaciğer yetmezliği veya böbrek yetmezliği ile ilişkili olabilir.

Laktik asidoz genellikle birkaç veya hatta birkaç aylık tedaviden sonra ortaya çıkar.

Semptomatik hiperlaktatemi ve metabolik / laktik asidoz, ilerleyici hepatomegali veya transaminazların hızlı yükselmesi durumunda Zidovudin ile tedavi kesilmelidir.

Zidovudin, hepatomegali, hepatit veya karaciğer hasarı ve yağlı karaciğer hastalığı (bazı ilaçlar veya alkol dahil) için bilinen herhangi bir risk faktörü olan tüm hastalara (obez kadınlar dahil) özel dikkatle uygulanmalıdır. Hepatit C ile birlikte enfekte olan ve interferon-alfa ve ribavirin ile tedavi edilen hastalar özellikle risk altındadır.

Yüksek riskli hastalar yakından izlenmelidir.

İntrauterin maruz kalmanın bir sonucu olarak mitokondriyal disfonksiyon

Nükleosid ve nükleotid analogları, stavudin, didanozin ve Zidovudin ile gözlenen en belirgin etki ile mitokondriyal fonksiyon üzerinde az ya da çok ciddi bir etkiye sahip olabilir. Mitokondriyal disfonksiyon vakaları, çoğunlukla Zidovudin ile kombinasyon halinde, utero ve / veya postnatal olarak nükleosid analoglarına maruz kalan HIV ile enfekte olmayan bebeklerde bildirilmiştir. En sık bildirilen ADVERS REAKSİYONLAR hematolojik bozukluklar (anemi, nötropeni) ve metabolik bozukluklardır (hiperlaktatemi, hiperlipazemi). Bu yan etkiler genellikle geçicidir. Nadir durumlarda (hipertoni, konvülsiyonlar, davranış bozuklukları) geç başlangıçlı nörolojik bozukluklar bildirilmiştir). Bu nörolojik bozuklukların geçici veya kalıcı doğası bugüne kadar kurulmamıştır. Bu veriler, bilinmeyen etiyolojinin, özellikle nörolojik bulguların ciddi klinik bulgularına sahip olan nükleosid veya nükleotid analoglarına uteroda maruz kalan herhangi bir çocukta dikkate alınmalıdır. Bu veriler, HIV'in anneden çocuğa bulaşmasının önlenmesinde gebe kadınlarda antiretroviral tedavinin kullanımı için mevcut ulusal önerileri değiştirmez

Lipoatrofi

Zidovudin ile tedavi, mitokondriyal Toksisite ile ilişkili deri altı yağ kaybı ile ilişkilendirilmiştir. Lipoatrofinin insidansı ve şiddeti kümülatif maruz kalma ile ilişkilidir. Yüz, uzuvlar ve kalçalarda en belirgin olan bu yağ kaybı, Zidovudin olmadan tedaviye geçilmesine rağmen geri döndürülemez olabilir. Hastalar, Zidovudin veya Zidovudin içeren ilaçlar ile tedavi sırasında lipoatrofi belirtileri için düzenli olarak izlenmelidir. Lipoatrofi gelişimi şüphesi varsa tedavi başka bir tedavi ile değiştirilmelidir

Vücut ağırlığı ve metabolik parametreler

Antiretroviral tedavi sırasında vücut ağırlığında ve kan lipid ve glikoz seviyelerinde bir artış meydana gelebilir. Bu tür değişiklikler kısmen hastalık kontrolü ve yaşam tarzı ile ilgili olabilir. Bazı durumlarda lipid seviyelerindeki artışlar için bir tedavi etkisi olduğu iyi kurulmuş olsa da, kilo alımı ile herhangi bir antiretroviral tedavi arasında net bir bağlantı yoktur. Kan lipidlerinin ve glikoz seviyelerinin izlenmesi, HIV tedavisi için mevcut önerileri dikkate almalıdır. Lipid bozuklukları klinik tabloya göre yönetilmelidir

Hematolojik ADVERS REAKSİYONLAR

Zidovudin ile tedavi edilen hastalarda anemi, nötropeni veya lökopeni (genellikle nötropeniye sekonder) oluşabilir. Bu yan etkiler, daha yüksek dozlarda Zidovudin (1.200-1.500 mg/gün) ve tedaviden önce kemik iliği yetmezliği olan hastalarda, özellikle HIV enfeksiyonunun ileri bir aşamasında daha yaygındır. Bu nedenle, Abakavir / Lamivudin / Zidovudin ile tedavi edilen hastalarda hematolojik parametreler dikkatle izlenmelidir (Bkz. Bölüm 4.3). Bu hematolojik bozukluklar genellikle 4-6 haftalık tedaviye kadar gözlenmez. Hastalığın ileri evresindeki semptomatik hastalarda, tedavinin ilk üç ayında en az 15 günde bir ve daha sonra en az her ay hematolojik kontrol yapılması önerilir

Hastalığın erken evresinde tedavi edilen hastalarda hematolojik yan etkiler nadirdir. Hastanın genel durumuna bağlı olarak, hematolojik izleme, örneğin aylık veya üç ayda bir daha az sıklıkta olabilir. Ek olarak, Abakavir / Lamivudin / Zidovudin Mylan ile tedavi sırasında şiddetli anemi veya miyelosupresyon meydana gelirse veya önceden var olan kemik iliği yetmezliği varsa (hemoglobin seviyesi

Pankreatit

Pankreatit nadir Abakavir, lamivudine veya ilacın hastalarda gözlenmiştir. Bununla birlikte, bu ilaç tedavilerinin ve HIV enfeksiyonunun evriminin ilgili sorumlulukları resmi olarak belirlenememiştir. Abakavir / Lamivudin / Zidovudin, pankreatiti düşündüren klinik belirtiler, semptomlar veya biyolojik anormallikler durumunda derhal kesilmelidir.

Karaciğer hasarı

Lamivudin, HIV ve hepatit B enfeksiyonunun tedavisinde eşzamanlı olarak kullanılıyorsa, hepatit B tedavisinde Lamivudin kullanımı hakkında daha fazla bilgi Lamivudin ürün özelliklerinin özetinde (SPC) mevcuttur.

Abakavir/Lamivudin/Zidovudinin güvenliği ve etkinliği, altta yatan karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda belirlenmemiştir. Abakavir / Lamivudin / Zidovudin, orta veya şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda önerilmez (bkz.Bölüm 4.2 ve 5.2).

Kronik hepatit B veya C olan hastalarda kombinasyon antiretroviral tedavi ile ciddi ve potansiyel olarak ölümcül hepatik yan reaksiyonları gelişme riski vardır tedavi. Hepatit B veya C için antiviral tedavinin birlikte uygulanması durumunda, lütfen bu tıbbi ürünler için Ürün özelliklerinin (SPC) özetine bakın.

Hepatit B virüsü ile birlikte enfekte olan hastalarda Abakavir / Lamivudin / Zidovudin tedavisi kesilirse, lamivudinin kesilmesi hepatitin şiddetli alevlenmesine yol açabileceğinden, karaciğer fonksiyonunun ve HBV replikasyon belirteçlerinin düzenli olarak izlenmesi önerilir (bkz.Lamivudin SPC).

Önceden var olan karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalar (kronik aktif hepatit dahil), kombinasyon antiretroviral tedavi sırasında daha yüksek karaciğer fonksiyon bozukluğu sıklığına sahiptir ve uygun şekilde izlenmelidir. Bu hastalarda, karaciğer hastalığının kötüleşmesi durumunda tedavinin kesilmesi veya kesilmesi düşünülmelidir.

Hastalar co-hepatit B veya C virüsü ile enfekte

Artmış anemi riski nedeniyle birlikte Ribavirin ve Zidovudin kullanılması önerilmez (bkz.Bölüm 4.5).

Pediatrik Nüfus

Yetersiz veri nedeniyle, çocuklarda ve ergenlerde Abakavir/Lamivudin/Zidovudin kullanımı önerilmemektedir. Ek olarak, bu hastalarda aşırı duyarlılık reaksiyonlarının değerlendirilmesi özellikle zordur.

Bağışıklık restorasyon sendromu

Kombinasyon antiretroviral tedavinin başlangıcında şiddetli immün yetmezliği olan HIV ile enfekte hastalarda, asemptomatik veya rezidüel fırsatçı enfeksiyonlara karşı enflamatuar bir reaksiyon gelişebilir ve ciddi klinik bulgulara veya semptomların kötüleşmesine neden olabilir. Bu tür reaksiyonlar tipik olarak kombinasyon antiretroviral tedavinin başlamasından sonraki ilk haftalarda veya aylarda gözlenmiştir. İlgili örnekler sitomegalovirüs retiniti, jeneralize ve / veya lokalize mikobakteriyel enfeksiyonlar ve Pneumocystis jirovecii pnömopatileridir . Herhangi bir enflamatuar semptom değerlendirilmeli ve gerekirse tedaviye başlanmalıdır. Otoimmün bozukluk vakaları (Basedow hastalığı gibi) bağışıklık restorasyonu bağlamında da bildirilmiştir , ancak bildirilen başlangıç süresi daha fazla değişir ve tedavinin başlamasından birkaç ay sonra olabilir

Osteonekroz

Etiyoloji multifaktöriyel olarak kabul edilir (kortikosteroid kullanımı, alkol tüketimi, şiddetli immünosupresyon, yüksek vücut kitle indeksi dahil). Bununla birlikte, özellikle ileri HIV ile ilişkili hastalığı ve/veya uzun süreli kombinasyon antiretroviral tedavisi olan hastalarda osteonekroz vakaları bildirilmiştir. Hastaların ağrı ve artralji, eklem sertliği veya hareket zorluğu yaşarlarsa tıbbi yardım almaları önerilir.

Fırsatçı Enfeksiyonlar

Hastalar, Abakavir / Lamivudin / Zidovudin Mylan'ın, diğer herhangi bir antiretroviral tedavi gibi, HIV enfeksiyonunu tedavi etmediği ve fırsatçı enfeksiyonların veya HIV enfeksiyonunun seyri ile ilgili diğer komplikasyonların gelişmesinin mümkün olduğu konusunda bilgilendirilmelidir. Ayrıca, hastalar HIV ile enfekte hastaların yönetiminde deneyimli bir doktor tarafından yakından izlenmelidir.

Miyokard enfarktüsü

Gözlemsel çalışmalar miyokard enfarktüsü ve Abakavir alımı arasında bir ilişki olduğunu göstermiştir. Çalışılan denekler esas olarak daha önce antiretrovirallerle tedavi edilen hastalardı. Klinik çalışmalardan elde edilen veriler sınırlı sayıda miyokard enfarktüsü göstermiştir ve bu riskde hafif bir artışın dışlanmasına izin vermemektedir. Genel olarak, gözlemsel kohortlardan ve randomize çalışmalardan elde edilen verilerde tutarlılık eksikliği vardır ve aslında Abakavir tedavisi ile miyokard enfarktüsü riski arasındaki nedensel bağlantıyı doğrulamaz veya reddetmez. Bugüne kadar, bu riskteki olası bir artışı açıklamak için hiçbir biyolojik mekanizma tespit edilmemiştir. Abakavir / Lamivudin / Zidovudin reçete tüm değiştirilebilir risk faktörlerini (örneğin sigara, hipertansiyon ve hiperlipidemi) azaltmak için önlemler eşlik etmelidir)

İletişim

Antiretroviral tedavinin virolojik etkinliğinin HIV'in cinsel bulaşma riskini önemli ölçüde azalttığı gösterilmiş olsa da, artık bir risk göz ardı edilemez. Bulaşmayı önlemek için ulusal tavsiyelere uygun olarak önlemler alınmalıdır.

İlaç Etkileşimleri

Bugüne kadar, Nnrtıs veya PI ile birlikte uygulanan Abakavir/Lamivudin/Zidovudinin etkinliği ve güvenliği ile ilgili veriler yetersizdir (bkz.Bölüm 5.1).

Abakavir / Lamivudin / Zidovudin MYLAN 300 mg/150 mg / 300 mg film Kaplı tablet, Lamivudin içeren başka herhangi bir ilaç veya emtricitabin içeren ilaçla birlikte alınmamalıdır.

Stavudin ve zidovudinin eşzamanlı kullanımından kaçınılmalıdır (bkz.Bölüm 4.5).

Lamivudin ve kladribin kombinasyonu önerilmez (bkz.Bölüm 4.5).

Abakavir / Lamivudin / Zidovudin Mylan sodyum içerir

Bu ilaç, tablet başına 1 mmol'den (23 mg) daha az sodyum içerir, yani esasen " sodyum içermez ".

Güvenlik profilinin özeti HIV enfeksiyonunu Abakavir, Lamivudin ve Zidovudin ile ayrı ayrı veya kombinasyon halinde tedavi ederken advers reaksiyonlar bildirilmiştir. Abakavir / Lamivudin / Zidovudin MYLAN 300 mg / 150 mg / 300 mg Abakavir, Lamivudin ve Zidovudin içeren film Kaplı tablet, bu nedenle bu moleküllerle ilişkili ADVERS REAKSİYONLAR beklenmektedir.

Her aktif madde ile bildirilen advers reaksiyonların Özet tablosu

Abakavir, Lamivudin ve Zidovudin ile bildirilen ADVERS REAKSİYONLAR Tablo 1'de gösterilmiştir. Sistemlere ve organlara ve mutlak frekansa göre sınıflandırılırlar.. Frekanslar aşağıdaki Kategorilere göre tanımlanır: çok yaygın (>1/10), ortak (>1/100 ila 1/1, 000 ila 1/10, 000 ila

Tablo 1: Abakavir/Lamivudin/Zidovudin Mylan'ın üç bileşeni ile bildirilen ADVERS REAKSİYONLAR. Abakavir Lamivudin Zidovudin önemli: abakavir'e karşı aşırı duyarlılık hakkında bilgi için aşağıdaki bilgilere ve "bazı yan etkilerin tanımı" bölümüne bakın »

Abakavir hematolojik ve lenfatik sistem bozukluklarına aşırı duyarlılık nadirdir: nötropeni, anemi (her ikisi de bazen şiddetli), trombositopeni.

Çok nadir : eritroblastopeni. Yaygın: anemi, nötropeni ve lökopeni.

Nadir: trombositopeni ve kemik iliği hipoplazisi ile pansitopeni.

Nadir: eritroblastopeni.

Çok nadir: aplastik anemi. Yaygın bağışıklık sistemi bozuklukları: aşırı duyarlılık. Metabolizma ve beslenme bozuklukları yaygın: anoreksiya

Çok nadir : laktik asidoz çok nadir: laktik asidoz nadir: anoreksiya, hipoksemi yokluğunda laktik asidoz. Psikiyatrik bozukluklar nadir: anksiyete, depresyon sinir sistemi bozuklukları yaygın: baş ağrısı. Yaygın : baş ağrısı, uykusuzluk.

Çok nadir : periferik nöropati (parestezi). Çok yaygın : baş ağrısı.

Yaygın : baş dönmesi.

Nadir: uykusuzluk, parestezi, uyuşukluk, azalmış entelektüel keskinlik, konvülsiyonlar. Nadir görülen kardiyak bozukluklar: kardiyomiyopati. Solunum, torasik ve mediastinal bozukluklar yaygındır: öksürük, burun semptomları. Nadir: dispne.

Nadir: öksürük. Yaygın gastrointestinal bozukluklar: bulantı, kusma, ishal.

Nadir: pankreatit. Yaygın : bulantı, kusma, karın ağrısı, ishal.

Nadir: hiperamilazemi, pankreatit. Çok yaygın : mide bulantısı.

Yaygın: kusma, karın ağrısı ve ishal.

Nadir: şişkinlik.

Nadir: oral mukozanın pigmentasyonu, bozulmuş tat, dispepsi, pankreatit. Hepatobiliyer bozukluklar nadirdir: karaciğer enzimlerinin geçici yükselmeleri (AST, ALT).

Nadir: hepatit. Yaygın: Kandaki yüksek karaciğer enzimleri ve bilirubin seviyeleri.

Nadir: steatozlu önemli hepatomegali gibi karaciğer anormallikleri. Deri ve deri altı doku bozuklukları sık görülür: döküntü (sistemik semptom yok).

Çok nadir: eritema multiforme, Stevens-Johnson sendromu ve Lyell sendromu. Yaygın: döküntü, alopesi. Nadir : döküntü ve kaşıntı.

Nadir: tırnak ve cilt pigmentasyonu, ürtiker ve ter. Sık görülen kas-iskelet sistemi ve sistemik bozukluklar: artralji, Kas bozuklukları.

Nadir: rabdomiyoliz. Yaygın: miyalji.

Nadir: miyopati. Böbrek ve idrar yolu hastalıkları nadirdir: pollakiüri. Üreme ve meme hastalıkları nadirdir: jinekomasti. Genel bozukluklar ve uygulama yeri koşulları yaygın: ateş, uyuşukluk, yorgunluk. Yaygın: yorgunluk, halsizlik, ateş. Ortak : halsizlik.

Nadir: ateş, genelleştirilmiş ağrı ve asteni.

Nadir: titreme, göğüs ağrısı ve grip benzeri sendrom.

Tabloda listelenen etkilerin çoğu, abakavir'e aşırı duyarlılık reaksiyonu olan hastalarda sıklıkla (bulantı, kusma, ishal, ateş, uyuşukluk, döküntü) ortaya çıkar. Bu nedenle, Bu semptomlardan birine sahip hastalarda, aşırı duyarlılık reaksiyonunun varlığı dikkatle araştırılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4). Abakavir'e karşı aşırı duyarlılık reaksiyonunun hipotezinin göz ardı edilemediği eritema multiforme, Stevens Johnson sendromu veya Lyell sendromu vakaları çok nadiren bildirilmiştir. Bu durumlarda, Abakavir içeren ilaçlar kalıcı olarak kesilmelidir

Bazı yan etkilerin tanımı :

Abakavir'e karşı aşırı duyarlılık

Abakavir'e karşı aşırı duyarlılık reaksiyonu ile ilişkili belirti ve semptomlar aşağıda listelenmiştir. Bunlar klinik çalışmalar veya pazarlama sonrası takip sırasında tespit edilmiştir. Aşırı duyarlılık reaksiyonları olan hastaların en az %10'unda bildirilen ADVERS REAKSİYONLAR kalın olarak gösterilmiştir.

Aşırı duyarlılık reaksiyonu olan hemen hemen tüm hastalarda, sendrom ateş ve/veya döküntü (genellikle makülopapüler veya ürtiker) içerir). Bununla birlikte, bazı hastalar ateş veya döküntü olmadan bir reaksiyon yaşadı. Aşırı duyarlılığı düşündüren diğer semptomlar arasında gastrointestinal, solunum veya uyuşukluk ve halsizlik gibi genel semptomlar bulunur.

Bu aşırı duyarlılık reaksiyonu ile ilişkili semptomlar daha ileri tedavi ile kötüleşir ve yaşamı tehdit edici olabilir , nadir durumlarda ölümcül olmuştur.

Aşırı duyarlılık reaksiyonundan sonra Abakavir tedavisinin yeniden başlatılması, birkaç saat içinde semptomların hızlı bir şekilde nüksetmesine neden olur. Bu nüks genellikle ilk bölümden daha şiddetlidir ve yaşamı tehdit eden hipotansiyona yol açarak ölüme yol açabilir. Nadir durumlarda, benzer reaksiyonlar da Abakavir tedavi kaldığı yerden devam ediyordu sonra hastalarda, oysa sahip hastalar (önceden tedavi kesildikten Abakavir için yukarıya bakınız), çok nadiren tepkiler de kime tedavi daha önce Abakavir hoşgörülü olarak (yani hasta) aşırı duyarlılık hiçbir önceki belirtiler varken yeniden getirildiği için olan hastalarda aşırı duyarlılık reaksiyonu belirtileri düşündüren sadece bir tane vardı. Abacavir)

Zidovudin ile bildirilen hematolojik etkiler :

Anemi, nötropeni ve lökopeni, daha yüksek dozlarda daha sık görülür (1 200 – 1 500 hastalığın ileri evrelerinde HIV ile enfekte olan hastalarda (özellikle tedaviden önce kemik iliği yetmezliği olan hastalarda) ve özellikle CD4 lenfositleri 100/mm3'ün altında olan hastalarda. Dozun azaltılması veya kesilmesi gerekebilir (bkz.Bölüm 4.4). Anemi transfüzyon gerektirebilir.

Nötropeni insidansı, Zidovudin tedavisinin başlangıcında düşük nötrofil, hemoglobin ve B12 vitamini seviyeleri olan hastalarda da daha yüksektir.

Laktik asidoz :

Zidovudin uygulandıktan sonra, bazen ölümcül, genellikle şiddetli hepatomegali ve yağlı karaciğer hastalığı ile ilişkili laktik asidoz vakaları gözlenmiştir (bkz.Bölüm 4.4).

Lipoatrofi

Zidovudin ile tedavi, yüz, ekstremite ve kalçalarda en belirgin olan deri altı yağ kaybı ile ilişkilendirilmiştir. Abakavir / Lamivudin / Zidovudin ile tedavi edilen hastalar sıklıkla lipoatrofi belirtileri için muayene edilmeli ve sorgulanmalıdır. Lipoatrofinin kanıtlanmış gelişimi durumunda, Abakavir / Lamivudin / Zidovudin ile tedaviye devam edilmemelidir (bkz.Bölüm 4.4).

Metabolik parametreler

Antiretroviral tedavi sırasında vücut ağırlığında ve kan lipid ve glikoz seviyelerinde bir artış meydana gelebilir (bkz.Bölüm 4.4).

Bağışıklık restorasyon sendromu :

Kombine antiretroviral tedavinin başlangıcında şiddetli immün yetmezliği olan HIV ile enfekte hastalarda, asemptomatik veya rezidüel fırsatçı enfeksiyonlara karşı enflamatuar bir reaksiyon meydana gelebilir. Otoimmün bozukluk vakaları (Basedow hastalığı gibi) bağışıklık restorasyonu bağlamında da bildirilmiştir , ancak bildirilen başlangıç süresi daha fazla değişir ve bu olaylar tedavinin başlamasından birkaç ay sonra ortaya çıkabilir (bkz.Bölüm 4.4).

Osteonekroz :

Osteonekroz vakaları, özellikle bilinen risk faktörleri, ileri HIV ile ilişkili hastalık veya uzun süreli kombinasyon antiretroviral tedavisi olan hastalarda bildirilmiştir. Oluşum sıklığı bilinmemektedir (bkz.Bölüm 4.4).

Şüpheli advers reaksiyonların bildirilmesi

İlacın yetkilendirilmesinden sonra şüpheli advers reaksiyonların bildirilmesi önemlidir. İlacın fayda / risk oranının sürekli izlenmesini sağlar. Sağlık profesyonelleri, ulusal raporlama sistemi aracılığıyla şüpheli advers reaksiyonları bildirmektedir: ulusal ilaç ve sağlık ürünleri güvenliği Ajansı (Ansm) ve bölgesel Farmakovijilans merkezleri ağı-web sitesi : www.ansm.sante.fr.

Emilme

Oral uygulamadan sonra, Abakavir, Lamivudin ve Zidovudin gastrointestinal sistemden hızlı ve etkili bir şekilde emilir. Yetişkinlerde, Abakavir, Lamivudin ve zidovudinin oral uygulamasından sonra mutlak biyoyararlanım sırasıyla yaklaşık %83, %80-85 ve %60-70'dir.

HIV-1 ile enfekte hastalarda farmakokinetik bir çalışmada, bir Lamivudin-Zidovudin kombinasyon tabletinin ve bir Abakavir tabletinin birlikte uygulanmasından sonra Abakavir, Lamivudin ve zidovudinin kararlı farmakokinetik parametreleri, sadece Abakavir/Lamivudin/Zidovudin uygulandıktan sonra ölçülenlerle karşılaştırılabilirdi. Bu parametreler, Abakavir/Lamivudin/Zidovudin alan sağlıklı gönüllülerde biyoeşdeğerlik çalışmasında elde edilenlerle de karşılaştırılabilirdi.

Bir çalışmada Abakavir / Lamivudin / Zidovudin tableti ile Abakavir 300 mg tablet-Lamivudin 150 mg tablet-zidovudin 300 mg tabletin birlikte uygulanması arasındaki biyoeşdeğerlik değerlendirildi. Gıdaların emilim hızı ve hızı üzerindeki etkisi de incelenmiştir. Abakavir / Lamivudin / Zidovudin ve Abakavir 300 mg tablet - Lamivudin 150 mg tablet-zidovudin 300 mg tabletin birlikte uygulanması arasında auc0- ∞ ve Cmax bazlı biyoeşdeğerlik gösterilmiştir.. Gıda C hafif bir azalma ile Abakavir / Lamivudin / Zidovudin emilim oranını azaltırmaksimum (ortalama: %18-32) ve tmax uzaması (yaklaşık 1 saat), ancak emilim oranı (auc0 - ℃ ). Bu değişiklikler klinik olarak anlamlı kabul edilmez ve Abakavir / Lamivudin / Zidovudin uygulanırken herhangi bir diyet kısıtlaması önerilmez

Abakavir, hastalarda (günde iki kez bir tablet) önerilen doz İnsülin/Lamivudine/Eriyor aşağıdaki ölçülen lamivudine ile ortalama kararlı durum plazma (CV) Cmax değerleri (%83) (%45) 3.49 mg/ml (%33) 1.33 mg/ml ve 1.56 mg/ml, sırasıyla %). Abakavir için karşılık gelen Cmin değerleri belirlenemedi ve lamuvudin için 0.14 µg/ml (CV: %70) ve Zidovudin için 0.01 µg/ml (CV: %64) . 12 saatlik bir doz aralığı boyunca Abakavir, Lamivudin ve Zidovudin eğrisi altındaki alanın ortalama değerleri (CV) sırasıyla 6.39 µg'dır.h / ml (%31), 5.73 µg.h / ml (%31) ve 1.50 µg.h / ml (47 %)

Lamivudin ile birlikte uygulandığında CMAKSİMUM (%28) zidovudinde ılımlı bir artış gözlendi. Bununla birlikte, genel maruz kalma (AUC) önemli ölçüde değiştirilmemiştir. Zidovudinin lamivudinin farmakokinetiği üzerinde hiçbir etkisi yoktur. Abakavir ile Cmaksimum Zidovudin (%20) ve Lamivudin (%35) oranında bir azalma gözlendi.

Dağıtım

Abakavir, Lamivudin ve zidovudinin intravenöz enjeksiyonundan sonra, ortalama dağılım hacmi sırasıyla 0.8 l/kg, 1.3 l/kg ve 1.6 l/kg'dır. Terapötik dozlarda, Lamivudin doğrusal farmakokinetik sergiler. Lamivudinin ana plazma proteini olan Albümine bağlanması zayıftır. (

Bağlanma bölgelerinin yer değiştirmesini içeren etkileşimler Abakavir / Lamivudin / Zidovudin ile olası değildir.

Veriler, Abakavir, Lamivudin ve zidovudinin merkezi sinir sistemi (CNS)kan-meningeal bariyerini geçtiğini ve beyin omurilik sıvısına (bos) yayıldığını göstermektedir. Oral uygulamadan iki ila dört saat sonra, Lamivudin ve Zidovudin bos/serum konsantrasyonlarının ortalama oranı sırasıyla yaklaşık 0.12 ve 0.50'dir. LAMİVUDİNİN CNS penetrasyonunun gerçek önemi ile herhangi bir klinik fayda arasındaki ilişki bilinmemektedir.

Abakavir ile yapılan çalışmalar, ABAKAVİRİN bos / plazma AUC oranının %30 ila 44 arasında olduğunu göstermiştir. Konsantrasyon zirveleri için ölçülen değerler, Abakavir günde iki kez 600 mg'lık bir dozda uygulandığında ABAKAVİRİN IC50 değerlerinden (0.08 µg/ml veya 0.26 µM) 9 kat daha fazladır.

Biyotransformasyon

Lamivudin zayıf metabolize edilir. Esasen değişmeden böbrek atılımı ile elimine edilir. Sınırlı hepatik metabolizma (%5-10) ve düşük plazma bağlanma oranı nedeniyle Lamivudin ile ilaç metabolik etkileşimleri olasılığı düşüktür.

Zidovudinin 5 ' - glukuronokonjugat bileşiği, plazma ve idrarda bulunan ana metabolittir. Böbrek tarafından atılan dozun yaklaşık %50-80'ini oluşturur. İntravenöz uygulamadan sonra başka bir Zidovudin metaboliti olan 3’-amino 3’-deoksitimidin (AMT) tanımlanmıştır.

Abakavir esas olarak karaciğerde metabolize edilir. Uygulanan dozun yaklaşık %2'si böbrekler tarafından değişmeden atılır. İnsanlarda, Abakavir esas olarak alkol dehidrojenaz ve glukuronil transferaz ile metabolize edilir. Bu, idrarda bulunan uygulanan dozun yaklaşık %66'sını temsil eden 5’-karboksilik asit ve 5 ' - glukuronokonjugat oluşumuna yol açar.

Eleme

Lamivudinin eliminasyon yarı ömrü 5 ila 7 saat arasındadır. Lamivudinin ortalama sistemik klirensi, organik katyonik taşıma sistemi tarafından esas olarak renal eliminasyon (>%70) ile yaklaşık 0.32 l / H / kg'dır. Böbrek yetmezliği ile ilgili çalışmalar, böbrek fonksiyon bozukluğu durumunda lamivudinin eliminasyonunun bozulduğunu göstermiştir. Kreatinin klirensi ≥ 50 ml/dak olan hastalarda doz azaltılmalıdır (bkz.Bölüm 4.2).

İntravenöz Zidovudin ile yapılan çalışmalara dayanarak, ortalama terminal yarı ömrü 1.1 saattir ve ortalama sistemik klirensi 1.6 l/h / kg'dır. Zidovudinin Renal klirensi, böbrek seviyesinde glomerüler filtrasyon ve aktif tübüler sekresyon mekanizmasını gösteren 0.34 l / H / kg aralığındadır. İleri böbrek yetmezliği olan hastalarda Zidovudin konsantrasyonları artar.

Abakavirin ortalama yarı ömrü yaklaşık 1.5 H'dir. tekrarlanan Abakavir dozlarından sonra (300 mg, 2 kez / gün), önemli bir Abakavir birikimi gözlenmedi. Abakavir, hepatik metabolizma ile elimine edilir ve ardından metabolitlerin idrarla atılımı tercih edilir. İdrar seviyesinde, Abakavir değişmeden kalır ve bireysel metabolitler uygulanan dozun yaklaşık %83'ünü oluşturur ve geri kalanı dışkıda elimine edilir.

Özel Popülasyonlar

Karaciğer yetmezliği

Kinetik veriler Abakavir, ayrı ayrı kullanılan lamivudine ile elde edilmiştir. Karaciğer sirozu olan bir hastada, sınırlı veriler, glukuronid konjugasyonunda bir azalmaya bağlı olarak karaciğer yetmezliği olan hastalarda Zidovudin birikiminin ortaya çıkabileceğini göstermektedir. Veri hastalarda lamivudine hafta sonra önemli ölçüde bozulmuş karaciğer fonksiyon etkilenmez orta ve şiddetli karaciğer bozukluğu gösterisi ile elde edilir.

Abakavir esas olarak karaciğerde metabolize edilir. Abakavir'in farmakokinetiği, 600 mg'lık tek bir doz alan hafif karaciğer yetmezliği (child-pugh skoru 5-6) olan hastalarda çalışıldı, medyan (Aralık) AUC değeri 24.1 (10.4-54.8) µg idi.h / ml. Sonuçlar , abakavir'in AUC ve eliminasyon yarı ömrünün ortalama olarak (%90 CI) sırasıyla 1.89 [1.32 , 2.70] ve 1.58 [1.22, 2.04] oranında arttığını göstermiştir]. Bu hasta popülasyonunda Abakavir maruziyetinin yüksek değişkenliği nedeniyle hafif karaciğer yetmezliği olan hastalarda kesin bir doz azaltma önerisi mümkün değildir. Abakavir ile elde edilen verilere dayanarak, orta veya şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda Abakavir / Lamivudin / Zidovudin önerilmemektedir

Böbrek yetmezliği

Lamivudin için gözlenen eliminasyon yarı ömrü 5 ila 7 saat arasındadır. Lamivudinin ortalama sistemik klirensi, organik katyonik taşıma sistemi tarafından esas olarak renal eliminasyon (>%70) ile yaklaşık 0.32 l / H / kg'dır. Böbrek yetmezliği ile ilgili çalışmalar, böbrek fonksiyon bozukluğu durumunda Lamivudin eliminasyonunun bozulduğunu göstermiştir.

İntravenöz Zidovudin çalışmalarına dayanarak, ortalama terminal yarı ömrü 1.1 saattir ve ortalama sistemik klirensi 1.6 l/h / kg'dır. Zidovudinin Renal klirensi, böbrek seviyesinde glomerüler filtrasyon ve aktif tübüler sekresyon mekanizmasını gösteren 0.34 l / H / kg aralığındadır. İleri böbrek yetmezliği olan hastalarda Zidovudin konsantrasyonları artar.

Abakavir esas olarak karaciğerde metabolize edilir ve uygulanan dozun yaklaşık %2'si idrarda değişmeden atılır. Son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda abakavirin farmakokinetiği, normal böbrek fonksiyonu olan hastalardakine benzer. Bu nedenle, doz azaltılması, böbrek bozukluğu olan hastalarda gereklidir.

Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (kreatinin klirensi ≥ 50 ml/dak), Lamivudin ve Zidovudin dozlarının ayarlanması gerektiği için Abakavir, Lamivudin ve zidovudinin ayrı ayrı uygulanması önerilir. Abakavir / Lamivudin/Zidovudin, son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda kontrendikedir (bkz.Bölüm 4.3).

Yaşlı

65 yaşın üzerindeki hastalarda farmakokinetik veri mevcut değildir.