Ismo

Hemodinamik Etkiler

İzosorbit mononitrat doz aşımının kötü etkileri genellikle sonuçlardır izosorbit mononitratın vazodilatasyonu, venöz havuzlamayı indükleme kapasitesi azalmış kardiyak çıktı ve hipotansiyon. Bu hemodinamik değişiklikler olabilir herhangi bir kafa içi basınç dahil olmak üzere protean belirtileri veya kalıcı zonklama baş ağrısı, konfüzyon ve orta ateş; baş dönmesi; çarpıntı; görme bozuklukları; bulantı ve kusma (muhtemelen kolik ile ve hatta kanlı ishal); senkop (özellikle dik duruşta); hava açlık ve dispne, daha sonra ventilasyon çabasının azalması; diyaforez, cilt kızarık veya soğuk ve rutubetli; kalp bloğu ve bradikardi; felç; koma; nöbetler ve ölüm. Serum seviyelerinin laboratuvar belirlemeleri izosorbit mononitrat ve metabolitleri yaygın olarak mevcut değildir ve bu tür tespitlerin her halükarda yönetimde yerleşik bir rolü yoktur izosorbit mononitrat doz aşımı. Hangi dozun olduğunu gösteren veri yoktur izosorbit mononitratın insanlarda hayatı tehdit edici olması muhtemeldir. Sıçanlarda ve fareler, 2000 mg / kg ve 3000 mg / kg dozlarında önemli bir ölümcüllük vardır sırasıyla. Fizyolojik manevraları öneren veri mevcut değildir (ör., idrarın pH'ını değiştirmek için manevralar) izosorbit mononitrat. Özellikle diyalizin etkisiz olduğu bilinmektedir izosorbit mononitratın vücuttan çıkarılması. Spesifik bir antagonist yok izosorbit mononitratın vazodilatör etkileri bilinmektedir ve müdahale yoktur izosorbit mononitrat tedavisi olarak kontrollü çalışmaya tabi tutulmuştur aşırı doz. Çünkü izosorbit mononitrat ile ilişkili hipotansiyon aşırı doz venodilatasyon ve arteriyel hipovoleminin, ihtiyatlı tedavinin sonucudur bu durum merkezi sıvı hacmindeki bir artışa yönelik olmalıdır. Hastanın bacaklarının pasif yükselmesi yeterli olabilir, ancak intravenöz infüzyon olabilir normal tuzlu su veya benzeri sıvı da gerekebilir. Epinefrin kullanımı veya bu ayardaki diğer arteriyel vazokonstriktörlerin daha fazla zarar vermesi muhtemeldir iyiden daha iyi. Böbrek hastalığı veya konjestif kalp yetmezliği olan hastalarda tedavi sonuçta merkezi hacim genişlemesi tehlikesiz değildir. İzosorbit tedavisi bu hastalarda mononitrat doz aşımı ince ve zor ve invaziv olabilir izleme gerekebilir.

Methemoglobinemi

Diğer organik nitratları alan hastalarda methemoglobinemi bildirilmiştir ve muhtemelen izosorbit mononitratın bir yan etkisi olarak da ortaya çıkabilir. Kesinlikle izosorbit mononitrat metabolizması sırasında serbest bırakılan nitrat iyonları hemoglobini methemoglobine oksitleyebilir. Bununla birlikte, tamamen sitokrom b5 redüktaz aktivitesi olmayan hastalarda ve hatta izosorbit mononitratın nitrat kısmının hemoglobinin oksidasyonuna kantitatif olarak uygulandığı varsayılarak bile, bu hastaların herhangi biri klinik olarak anlamlı (>% 10) methemoglobinemi. Normal redüktaz fonksiyonu olan hastalarda, önemli miktarda methemoglobin üretimi daha da büyük dozlarda izosorbit mononitrat gerektirmelidir. 36 hastanın 3.1 ila 4.4 mg / saatte 2 ila 4 hafta sürekli nitrogliserin tedavisi aldığı bir çalışmada (eşdeğer, toplam uygulanan nitrat iyonları dozunda, saatte 7.8 ila 11.1 mg izosorbit mononitrat) ölçülen ortalama methemoglobin seviyesi% 0.2 idi; bu plasebo alan paralel hastalarda gözlemlenenle karşılaştırılabilir düzeydeydi. Bu gözlemlere rağmen, orta derecede aşırı dozda organik nitratlarla ilişkili olarak önemli methemoglobineminin vaka raporları vardır. Etkilenen hastaların hiçbirinin alışılmadık derecede duyarlı olduğu düşünülmemiştir.

Methemoglobin seviyeleri çoğu klinik laboratuvarda mevcuttur. Yeterli kardiyak çıktıya ve yeterli arteriyel pO2'ye rağmen oksijen iletiminde bozulma belirtileri gösteren hastalarda tanıdan şüphelenilmelidir. Klasik olarak, methemoglobinemik kan, havaya maruz kaldığında renk değişikliği olmadan çikolata kahverengisi olarak tanımlanır. Methemoglobinemi teşhis edildiğinde, tercih edilen tedavi intravenöz olarak 1 ila 2 mg / kg metilen mavisidir.

Kronik olarak kullanılan çoğu ilaç için doz rejimleri, minimal etkili bir konsantrasyondan sürekli olarak daha büyük plazma konsantrasyonları sağlamak üzere tasarlanmıştır. Bu strateji organik nitratlar için uygun değildir. Birkaç iyi kontrol edilen klinik çalışma, sürekli verilen nitratların antianjinal etkinliğini değerlendirmek için egzersiz testi kullanmıştır. Bu çalışmaların büyük çoğunluğunda, aktif ajanlar 24 saat (veya daha az) sürekli tedaviden sonra plasebodan ayırt edilemezdi. Akut olarak kullanılan dozların çok üzerindeki dozlarda bile doz artışıyla toleransın üstesinden gelme girişimleri sürekli olarak başarısız olmuştur. Sadece nitratlar vücutta birkaç saat kaldıktan sonra antianjinal etkinlikleri geri kazanılmıştır. İzosorbit mononitrata toleransı önlemek için yeterli ilaçsız aralık tam olarak tanımlanmamıştır. Tolerans gelişimini önlediği gösterilen günde iki kez izosorbit mononitratın tek rejiminde, iki doz Ismo (izosorbit mononitrat) tabletler 7 saat arayla verilir, bu nedenle her günün ikinci dozu ile ertesi günün ilk dozu arasında 17 saatlik bir boşluk vardır. İzosorbit mononitratın nispeten uzun yarı ömrü dikkate alındığında, bu sonuç diğer organik nitratlar için elde edilenlerle tutarlıdır. Ismo (izosorbit mononitrat) tabletlerinin günde iki kez aynı rejimi, önemli geri tepme / geri çekilme etkilerinden başarıyla kaçındı. Bu tür fenomenlerin insidansı ve büyüklüğü, diğer nitratların çalışmalarında, nitrat uygulama programına büyük ölçüde bağlı olduğu görülmüştür.

İnsanlarda, izosorbit mononitrat karaciğerde ilk geçiş metabolizmasına tabi değildir. İzmo (izosorbit mononitrat) tabletlerinden izosorbit mononitratın mutlak biyoyararlanımı yaklaşık% 100'dür. İzosorbit mononitratın maksimum serum konsantrasyonlarına, Ismo'nun yutulmasından 30 ila 60 dakika sonra ulaşılır. İzosorbit mononitratın dağılım hacmi yaklaşık 0.6 L / kg'dır ve% 4'ten azı plazma proteinlerine bağlanır. İzosorbide denitrasyon ile serumdan temizlenir; mononitrat glukuronide glukuronidasyon; ve sorbitole denitrasyon / hidrasyon. Bu metabolitlerin hiçbiri vazoaktif değildir. Uygulanan izosorbit mononitratın% 1'inden azı idrarda elimine edilir. İzosorbit mononitratın genel eliminasyon yarılanma ömrü yaklaşık 5 saattir; klerens oranı sağlıklı genç yetişkinlerde, çeşitli derecelerde böbrek, karaciğer veya kalp fonksiyon bozukluğu olan hastalarda ve yaşlılarda aynıdır. Tek dozlu bir çalışmada, izosorbit mononitratın farmakokinetiği, en az 60 mg'a kadar dozla orantılıydı.