Disulfiram

Antabus, entegre bırakma programlarının bir parçası olarak alkol bağımlılığının (kronik alkolizm) tedavisi için endikedir.

Hasta, hastanın gönüllü işbirliği ile gerçekleştirilmesi için yeterli şekilde motive edilmelidir. Alkol tüketiminin kesilmesine yatkın sosyal ve aile desteğine sahip olmak önemlidir.

Disülfiram (Antabus'ta aktif bileşen), kronik alkolizmin tedavisinde yardıma ihtiyacı olan hastalarda alkol tüketimine caydırıcıdır.

Alkol alımından sonra, vücutta dönüşmeye devam eden asetaldehite yol açar. Disülfiram, kanda asetaldehit birikmesine neden olan asetaldehit (aldehit dehidrojenaz) parçalayan enzimi bloke eder. Asetaldehitin artan kan konsantrasyonu, disülfiram ile tedavi edilen hastalarda alkol alımından sonra ortaya çıkan reaksiyona katkıda bulunur; bir dizi hoş olmayan fiziksel etkiden oluşur. Bu reaksiyon Antabus etkisi olarak da bilinir.

Doktorunuz tarafından belirtilen Antabus uygulama talimatlarını tam olarak izleyin. Şüpheniz varsa, doktorunuza tekrar danışın.

Antabus ağızdan biraz su ile uygulanır. Antabus tercihen yükselirken alınmalıdır, ancak yatıştırıcı etkileri olan hastalarda yatmadan önce alınabilir.

Dozaj her duruma göre belirlenecektir. Alternatif olarak, yatıştırıcı etkiyi en aza indirmek için başlangıç dozu azaltılabilir.

İlk Antabus dozunu almadan önce en az 24 saat alkol almamanız önemlidir.

Sadece bir doktor tarafından uygulanmalıdır. Antabus ile ilk tedavinin özel bir hastanede veya klinikte yapılması önerilir.

Yetişkinler

• İlk desen

Tedavinin ilk aşamasında, günde 1 ila 2 tablet (250-500 mg) bir ila iki hafta boyunca bir dozda uygulanacaktır. Başlangıç dozu günde 500 mg (2 tablet) disülfiram'ı geçmemelidir.

Disülfiram ile ilk tedavi özel bir hastanede veya klinikte önerilir.

• Bakım modeli

Bakım dozu günde 250 mg'dır (1 tablet). Her durumda, günde 500 mg (2 tablet) aşılmamalıdır.

Tedavi süresi

Günlük ve kesintisiz Antabus uygulaması, hasta tamamen sosyal olarak yeniden bütünleşene ve kalıcı bir öz kontrol temeli kurulana kadar sürdürülmelidir. Her hastaya bağlı olarak, aylarca hatta yıllarca idame tedavisi gerekebilir.

Yaşlı hastalar

Yetişkinlerle aynı dozlar. Doz ayarlaması gerekmez.

Çocuklarda kullanın

Veri yok, bu nedenle çocuklarda Antabus için kullanım önerisi yok.

Gerektiğinden daha fazla Antabus alırsanız

Yüksek dozlarda disülfiram (günde 6 g'a kadar) insanlarda düşük toksisiteye sahiptir. Doz aşımı belirtileri arasında kusma, baş ağrısı, ilgisizlik, ataksi (hareket kontrolü kaybı), sinirlilik, halüsinasyonlar, psikoz, bilinç kaybı ve nöbetler bulunur.

Ölüm, farklı organlarda (karaciğer, dalak, böbrek, merkezi sinir sistemi, adrenal bezler, kalp) artan felç ve yaralanmalardan önce solunum yetmezliğinden ortaya çıkar.

Yanlışlıkla aşırı doz veya yutulması durumunda, derhal doktorunuza veya eczacınıza danışın veya ilacı ve alınan miktarı gösteren Toksikoloji Bilgi Servisi, Telefon 915 620 420'yi arayın.

Antabus'u almayı unutursan

Unutulan bir dozu telafi etmek için çift doz almayın.

Dozu almayı unutursanız ve 12 saat veya daha fazla olduysa, başka bir doz almayın.

Son dozdan bu yana 12 saat geçip geçmediğini hatırlamıyorsanız, başka bir doz almayın.

Bu durumlarda dozu yaptığınız gibi alın (o zaman almanız gerekir).

Antabus almayı bırakırsan

Semptomlarda iyileşme fark etseniz bile tedaviyi durdurmayın. Doktorunuz size tedavi süresini söyleyecektir.

Bu ürünün kullanımı hakkında başka sorularınız varsa, doktorunuza veya eczacınıza sorunuz.

Tüm ilaçlar gibi, Antabus da yan etkilere neden olabilir, ancak herkes bunları almaz.

Bu işaretlerden herhangi birini geliştirirseniz, Antabus almayı bırakın ve derhal doktorunuzla konuşun:

• cildin sararması (sarılık). Bunlar karaciğer (karaciğer) problemlerinin belirtileridir.
• zihinsel bozukluklar
• körlük
• elektrokardiyogramdaki değişikliklerle taşikardi

Antabus tedavisi sırasında aşağıdaki yan etkiler görülebilir:

Yaygın yan etkiler (10 hastanın 1'inde görülebilir):

• psikiyatrik bozukluklar (depresyon, mani)
• uyuşukluk, baş ağrısı,
• kollarda ve bacaklarda ağrı ve karıncalanma, kas kontrolünde zayıflık veya zorluk gibi kas problemleri, yiyecekleri sindirme veya yutma sorunları, baş dönmesi veya bayılma, ereksiyon problemleri gibi cinsel problemler, idrar yapma dürtüsünü tespit edememe (periferik nörit (bir ))
• Bir saat veya birkaç saat boyunca bir gözde görme kaybı, öğrencinin parlak ışığa tepki verme şekli, renk görme kaybı, gözü hareket ettirirken ağrı (optik nörit)
• Alt ekstremitelerde karıncalanma, ağrı, azalmış duyarlılık, kas ağrısı, kas atrofisi (polineürit).
• bulantı, kusma, ishal
• karaciğer fonksiyon yetmezliğini belirleyen testteki anormallikler (artmış transaminazlar ve bilirubin)
• uyuşma, yorgunluk, genel halsizlik, ağız kokusu (kötü nefes), karın ağrısı, tat kaybı, metalik veya sarımsak aroması

Yaygın olmayan yan etkiler (100 hastanın 1'inde görülebilir):

• yorgunluk, distonik reaksiyonlar (kasların istemsiz kasılmaları).
• Kaşıntılı cilt, cildin kızarıklığı veya iltihabı, cilt hassasiyeti, lokal cilt iltihabı, deri döküntüsü, her türlü yaralanma: kızarıklık, döküntü, papüller (tahıllara benzer), veziküller ve kabarcıklar (alerjik dermatit (cilt lezyonları) (2) )

Nadir yan etkiler (1000 hastada 1'e kadar görülebilir):

• görme değişiklikleri
• cildin sararması (sarılık)
• libido azalması (cinsel arzu)

Çok nadir yan etkiler (10.000 hastada 1'e kadar görülebilir):

• paranoya, şizofreni, ruh hali değişiklikleri dahil olmak üzere psikotik ataklar (zihinsel rahatsızlıklar)
• nöbetler, karışıklık
• Hepatit (enflamatuar karaciğer hastalığı), (karaciğer lezyonları) hepatotoksisite, hepatosellüler hasar, fulminan hepatit ve (karaciğerin hücre ölümü) karaciğer nekrozu, bu da karaciğer yetmezliğine, karaciğer komaya ve ölüme yol açabilir

Bilinmeyen frekansın olumsuz etkileri (mevcut verilerden tahmin edilemez):

• bulanık görme veya azalmış görme ile karakterize papiller ödem (optik papillada şişme)
• akne benzeri deri döküntüleri. Fototoksisite vakaları tarif edilmiştir
• erektil disfonksiyon (ereksiyon değişikliği)
• konjenital malformasyonlar (fetüsün arızaları)
• kolesterol yükselmesi
• yüksek tansiyon (yüksek tansiyon)

(1) Disülfiram ile günde 500 mg bakım yapılan hastalar periferik nöropati geliştirme eğilimindedir. Disülfiram tedavisi geri çekildiğinde bu nöropati düzelir.

(2) Genel bir kural olarak, nadiren deri döküntüleri, bir antihistamin (alerji tedavisi için ilaç) eşzamanlı uygulanması ile kolayca kontrol edilir.

Olumsuz etkilerin iletişimi

Herhangi bir yan etki yaşarsanız, bu broşürde görünmeyen olası yan etkiler olsa bile doktorunuza veya eczacınıza danışın. Bunları doğrudan İnsan Kullanımı için Tıbbi Ürünler için İspanyol Farmakovijilans Sistemi aracılığıyla da iletebilirsiniz: https://www.notificaram.es.

Yan etkileri ileterek bu ilacın güvenliği hakkında daha fazla bilgi vermenize yardımcı olabilirsiniz.

Antabus'u almayın

• Disülfiram veya Antabus'un diğer bileşenlerinden herhangi birine alerjiniz varsa (aşırı duyarlıysanız).
• Pestisitlerde ve vulkanizasyon işlemlerinde kullanılan tiuram bileşiklerine karşı aşırı duyarlılığınız varsa.
• Şiddetli miyokardiyal hastalığınız veya koroner oklüzyonunuz varsa (şiddetli kalp hastalığı).
• Psikotik durumlarınız varsa (psikiyatrik bozukluklar).
• Alkol aldıysanız.
• Alkol içeren müstahzarlar kullanırsanız.
• Şu anda veya yakın zamanda tedavi görüyorsanız:
• • metronidazol,
  • paraldehit veya
  • alkol içeren ilaçlar.
• Şiddetli karaciğer yetmezliğiniz varsa (şiddetli karaciğer hastalığı).
• Şiddetli böbrek yetmezliğiniz varsa (şiddetli böbrek hastalığı).
• Opiat bağımlısıysanız veya morfin, eroin veya kodein gibi opiatlarla tedavi görüyorsanız: Antabus ve opiatların eklem tüketimi, ikincisi için yoksunluk sendromunu tetikler.
• Kokain ve alkole bağımlıysanız: Antabus, alkol ve kokainin ortak tüketimi, kokainin kan seviyelerini arttırır.
• Kokain bağımlısıysanız: dopamin seviyelerini artırın.
• Hamileyseniz veya olabileceğinizi düşünüyorsanız.

Uyarılar ve önlemler

Antabus almaya başlamadan önce doktorunuza veya eczacınıza danışın.

En az 24 saat önce alkolsüz olana kadar Antabus'u almayın.

Disülfiram ile tedavi görüyorsanız, etilen dibromide veya buharlarına maruz kalmamalısınız.

Aşağıdaki durumlarda Antabus almaya başlamadan önce doktorunuza danışın:

• Diyabetes mellitus varsa
• Hipotiroidiniz varsa
• Epileptikseniz.
• Zehirlenme riski nedeniyle fenitoin ile tedavi görüyorsanız
• Serebrovasküler hastalıklarınız varsa.
• Akut ve kronik nefritiniz veya böbrek yetmezliğiniz varsa (böbrek hastalıkları).
• Siroz veya karaciğer yetmezliğiniz varsa (karaciğer hastalıkları).
• Oral antikoagülanlar alıyorsanız, çünkü dozu ayarlamanız gerekebilir.

Karaciğer fonksiyonlarını, kanı ve biyokimyasal değerleri kontrol etmek için tedavi sırasında periyodik testler önerilir.

Antabus'un diğer ilaçlarla kullanımı

Tezgah üstü, homeopatik, tıbbi bitkiler ve sağlıkla ilgili diğer ürünler de dahil olmak üzere başka ilaçlar alıyorsanız veya yakın zamanda aldıysanız veya almanız gerekiyorsa doktorunuza veya eczacınıza söyleyin.

Özellikle aşağıdaki ilaçlarla :

• Propilen glikol: Artan kan konsantrasyonu ve propilen glikolün toksisitesi oluşabilir.
• Hydantoin (antiepileptik ve antikonvülsan ilaç): kan konsantrasyonunun artmasına ve hidantoinlerin toksisitesine yol açabilir.
• Oral antikoagülanlar (örn. Warfarin): disülfiram protrombin süresini uzatabilir. Antikoagülanın doz ayarlaması değerlendirilmelidir.
• Metronidazol (antibiyotik ilaç): Akut psikotik reaksiyon ve karışıklığa yol açan her ikisinin olası sinerjik bir etkisi ortaya çıkabilir.
• Fenitoin (antiepileptik ilaç): Fenitoin ile birlikte uygulama, fenitoinin kan seviyelerini ve fenitoin zehirlenmesine neden olma olasılığını artırabilir. Disülfiram ile tedavi sırasında fenitoinin kan seviyeleri izlenmeli ve fenitoin ayarlamaları yapılmalıdır. Fenobarbitonun disülfiramdan etkilenmediğine dair kanıtlar vardır.
• Isoniazid (tüberküloz tedavisi için ilaç): her iki ilacın toksisitesinde bir artış olabilir. İzoniazidin birlikte kullanımı ile ilişkili yan etkiler ataksi, ruh hali ve davranış değişikliklerini içerir.
• Oksidatif metabolizmanın benzodiazepinleri (hipnotik ilaçlar) (örn. diazepam, klordiazepoksit): Bu benzodiazepinlerin, ancak oksazepamın etkileri, disülfiramın birlikte kullanımı ile arttırılır veya uzar. Bu benzodiazepinlerin kan konsantrasyonunda ve toksisitesinde artış.
• Teofilin (astım gibi solunum yolu hastalıklarının tedavisi için ilaç): teofilin toksisitesine yol açabilir.
• Tranilispromid (antidepresan ilaç): tranilsikpromid toksisitesi nedeniyle sanrısal semptomlar ortaya çıkabilir.
• Klozapin (şizofreni ve bazı psikotik bozuklukların tedavisi için ilaç): disülfiram, klozapinin metabolizmasını bloke ederek etkinliğini arttırır. Öte yandan, disülfiram nedeniyle zihinsel bozukluk olasılığı azalır.
• Amitriptilin (antidepresan ilaç): disülfiram ile ortak kullanım ile zihinsel durumdaki değişiklikler tanımlanmıştır.
• Rifampisin (antibiyotik ilaç): Disülfiram metabolizmanızı etkileyebileceğinden tedavi görüyorsanız doktorunuza danışın.
• Diğerleri. Sıçanlarda bazı ilaçların toksisitesi artmıştır. Bu ilaçlar şunları içerir: morfin, pethidin, amfetamin ve barbitüratlar.

Disülfiram ve ilaçların birlikte kullanımı nedeniyle önemli etkileşimler meydana gelebilir:

• kan basıncının düzenlenmesini etkiler
• merkezi sinir sistemi düzeyinde eylemler uygulayan.

Disülfiram metabolizmasını etkileyebileceğinden antasitler veya demir tuzları almadan önce doktorunuza danışın.

Antabus'u yiyecek ve içecekle almak

Alkolü maskeli şekillerde kullanmaktan kaçınmalısınız. Bazı ürünler, gıdalar ve ilaçlar bileşimlerinde alkol taşır, bu nedenle bu ürünlerin bileşimi titizlikle okunmalıdır.

Disülfiram-alkol reaksiyonu minimum miktarda alkolle bile ortaya çıkabilir.

Alkol içerebilecek bazı preparat örnekleri şunlardır:

• Soslar,
• Sirke,
• Ağız gargaraları,
• Öksürük şurupları,
• Tıraştan sonra hazır.

Alkol içeriği düşük veya alkolsüz olarak etiketlenmiş içeceklere de özel dikkat gösterilmelidir, çünkü yeterli miktarda almak hoş olmayan reaksiyonlara neden olabilir.

Disülfiram-alkol reaksiyonu

Disülfiram-alkol reaksiyonunun etkileri alkol alımından 10 dakika sonra ortaya çıkar. Küçük miktarlarda alkol bile bu reaksiyona neden olur ve aşağıdakilere neden olur:

Kızarıklık, baş ve boyun çarpıntısı, titreşimli baş ağrısı (baş ağrısı) solunum sıkıntısı, bulantı, bol kusma, terleme, susuzluk, göğüs ağrısı (göğüs ağrısı) çarpıntısı, nefes darlığı (yorgunluk hissi) taşikardi (hızlı kalp atışı) hipotansiyon (düşük kan basıncı) senkop (bilinç kaybı) dikkate değer endişe, halsizlik, baş dönmesi, bulanıklık.

Şiddetli reaksiyonlarda solunum depresyonu (solunum yetmezliği), kardiyovasküler çökme, aritmiler, miyokard enfarktüsü, akut konjestif kalp yetmezliği (kalp hastalıkları), bilinç kaybı, nöbetler ve hatta ölüm olabilir.

Disülfiramı durdurduktan sonraki 3 hafta içinde alkol tüketirseniz, bu reaksiyonu yaşayabilirsiniz.

Reaksiyonun yoğunluğu her insanda değişir, ancak genellikle yutulan disülfiram ve alkol miktarı ile orantılıdır.

Reaksiyonun süresi çoğu durumda veya kanda alkol varken iki ila dört saat ila birkaç saat arasında değişir.

Gebelik, emzirme ve doğurganlık

Gebelik

Hamileyseniz, hamile olabileceğinizi veya hamile kalmayı düşündüğünüzü düşünün, bu ilacı kullanmadan önce doktorunuza danışın.

Hamilelik sırasında fayda / risk oranı ve bu dönemde alkolizmin etkileri doktor tarafından değerlendirilmelidir.

Emzirme

Emziriyorsanız, çocuk için emzirmenin yararını ve anne için tedavinin yararını düşündükten sonra emzirmeyi bırakıp bırakmayacağına veya tedaviyi durdurmaya karar vermesi gereken bu ilacı kullanmadan önce doktorunuza danışın.

Doğurganlık

Doğurganlık üzerinde herhangi bir etki gözlenmemiştir.

Araç ve makine kullanımı

Disülfiramın araç ve makine kullanma yeteneği üzerindeki etkisi boş veya ihmal edilebilir düzeydedir. Buna rağmen, hastalar disülfiram tedavisinin olumsuz etkilere neden olmadığından emin olana kadar makine kullanırken veya kullanırken dikkatli olmalıdırlar.