RheDQuin

Pozoloji

Anti-D immünoglobulin dozu, Rh'ye maruz kalma seviyesine göre belirlenmelidir(D) pozitif kırmızı kan hücreleri (RBC'ler) ve 0.5 ml paketlenmiş Rh bilgisine dayanarak(D) pozitif RBC'ler veya 1 ml Rh(D) pozitif kan yaklaşık 10 mikrogram nötralize edilir (50 IU) anti-D immünoglobulin.

Rhophylac ile yapılan klinik çalışmalara dayanarak aşağıdaki dozlar önerilmektedir.

Diğer resmi rehberlikte önerilen kas içi ve intravenöz kullanım için insan anti-D immünoglobulin için doz ve doz programlarına da dikkat edilmelidir.

Rh (D) negatif kadınlarda Rh (D) izoimmünizasyonunun önlenmesi

- Antepartum profilaksi: Önerilen doz, intravenöz veya intramüsküler enjeksiyon ile uygulanan tek bir 300 mikrogram (1500 IU) dozdur.

- Planlanan antepartum profilaksisi:

28-30 haftalık gebelikte tek bir 300 mikrogram doz.

- Gebelik komplikasyonlarını takiben antepartum profilaksi:

En kısa sürede ve 72 saat içinde tek bir 300 mikrogram doz uygulanmalıdır. Gerekirse, doz hamilelik boyunca 6-12 haftalık aralıklarla tekrarlanabilir.

- Postpartum profilaksi : Önerilen doz, intravenöz veya intramüsküler enjeksiyon ile uygulanan tek bir 300 mikrogram (1500 IU) dozdur. İntravenöz olarak uygulandığında, büyük foeto-maternal kanama hariç tutulabilmesi koşuluyla minimum 200 mikrogram doz yeterli olabilir.

Doğum sonrası kullanım için, ürün bir Rh (D) pozitif (D, D) teslimatından sonraki 72 saat içinde anneye mümkün olan en kısa sürede uygulanmalıdır^zayıf, D^kısmi) bebek. 72 saatten fazla bir süre geçtiyse, ürün alıkonulmamalı, mümkün olan en kısa sürede uygulanmalıdır.

Doğum sonrası doz, antepartum profilaksi uygulandığında ve maternal serumda antepartum profilaksiden kalıntı aktivite gösterilse bile verilmelidir.

Büyük bir foeto-maternal kanamadan (> 4 ml (kadınların% 0.7 -% 0.8'i)) şüpheleniliyorsa, ör. fetal / neonatal anemi veya intrauterin fetal ölüm durumunda, kapsamı uygun bir yöntemle belirlenmelidir, örn. Rh (D) pozitif hücreleri spesifik olarak tanımlayan fetal HbF veya akış sitometrisini tespit etmek için Kleihauer-Betke asit elüsyon testi.

0.5 ml fetal RBC'ler başına ek dozlarda anti-D immünoglobulin (10 mikrogram veya 50 IU) uygulanmalıdır.

Rh (D) negatif hastalarda RBC'lerin uyumsuz transfüzyonları

Önerilen doz, 2 ml transfüze Rh (D) pozitif kan veya 1 ml RBC konsantresi başına 20 mikrogram (100 IU) anti-D immünoglobulindir. Uygun doz, kan nakli konusunda bir uzmana danışılarak belirlenmelidir. Rh (D) pozitif RBC'ler için takip testleri her 48 saatte bir yapılmalı ve tüm Rh (D) pozitif RBC'ler dolaşımdan temizlenene kadar daha fazla anti-D uygulanmalıdır.

300 ml'den fazla Rh (D) pozitif kan veya 150 ml eritrosit konsantresi transfüzyon yapılmış olsa bile maksimum 3000 mikrogram (15.000 IU) doz yeterlidir.

İntravenöz kullanım derhal yeterli plazma seviyelerine ulaşacağı için önerilir.

Kas içi enjeksiyonla verilirse, büyük hacim birkaç günlük bir süre boyunca uygulanmalıdır.

Pediyatrik popülasyon

Uyumsuz transfüzyon durumunda pozoloji, transfüzyon yapılan Rh (D) pozitif kan veya RBC konsantresinin hacmine bağlı olduğundan, çocuklarda ve ergenlerde (0-18 yaş) önerilen dozun yetişkinlerden farklı olduğu düşünülmemektedir. Bununla birlikte, uygun doz kan nakli uzmanına danışılarak belirlenmelidir.

Yaşlılarda kullanın

Uyumsuz transfüzyon durumunda pozoloji, transfüzyon yapılan Rh (D) pozitif kan veya RBC konsantresinin hacmine bağlı olduğundan, yaşlı hastalarda (> 65 yaş) önerilen dozun yetişkinlerden farklı olduğu düşünülmemektedir. Uygun doz, kan nakli konusunda bir uzmana danışılarak belirlenmelidir.

Uygulama şekli

Tüm kan ürünlerinde olduğu gibi, Rhophylac uygulamasını takiben hastalar en az 20 dakika gözlemlenmelidir.

İntravenöz veya kas içi kullanım için yavaş enjeksiyonla uygulanmalıdır.

Büyük bir hacim (çocuklar için> 2 ml veya yetişkinler için> 5 ml) gerekiyorsa ve kas içi enjeksiyon seçilirse, bunu farklı bölgelerde bölünmüş dozlarda uygulanması önerilir.

Kas içi uygulama kontrendikedir (kanama bozuklukları), Rhophylac intravenöz olarak uygulanmalıdır.

Kilolu hastalar

Vücut kitle indeksi (VKİ)> 30 olan hastalarda intravenöz uygulama düşünülmelidir.