Peptan

İntravenöz enjeksiyon için konsantre bir çözelti olarak sağlanan peptan enjeksiyonu sadece intravenöz kullanım için tasarlanmıştır. Peptan enjeksiyonu, patolojik hipersecretory koşulları veya kalıcı ülserleri olan bazı hastanede yatan hastalarda veya aşağıdaki koşullar altında oral ilaç alamayan hastalarda kısa süreli kullanım için oral dozaj formlarına alternatif olarak endikedir:

1. Aktif duodenum ülseri kısa süreli tedavisi. Çoğu yetişkin hasta 4 hafta içinde iyileşir; 6 ila 8 haftadan fazla bir süre boyunca tam peptan dozu kullanmak için nadiren herhangi bir neden vardır. Çalışmalar, 8 haftadan fazla bir süre boyunca komplike olmayan aktif duodenum ülserlerinde peptanın güvenliğini değerlendirmemiştir.
2. Aktif ülseri iyileştirdikten sonra duodenum ülseri olan hastalarda düşük dozlarda bakım tedavisi. Yetişkinlerde kontrollü çalışmalar bir yıl sürmez.
3. Aktif iyi huylu mide ülserlerinin kısa süreli tedavisi. yetişkin hastaların çoğu 6 hafta içinde iyileşir. Çalışmalar, komplike olmayan aktif benign mide ülserlerinde peptanın güvenliğini veya etkinliğini 8 haftadan fazla değerlendirmemiştir.
4. Gastroözofageal reflü hastalığının (GERD) kısa süreli tedavisi. Peptan, Gerd semptomları olan hastaların kısa süreli tedavisi için endikedir (bkz YETİŞKİNLER İÇİN KLİNİK FARMAKOLOJİ, klinik çalışmalar).<br /> Peptan ayrıca erozif veya ülseratif endoskopik hastalıklar da dahil olmak üzere GERD'ye bağlı özofajitin kısa süreli tedavisi için endikedir (bkz YETİŞKİNLER İÇİN KLİNİK FARMAKOLOJİ, klinik çalışmalar).
5. Patolojik hipersecretory durumların tedavisi (ör., Zollinger-Ellison sendromu, çoklu endokrin adenomları) (Görmek YETİŞKİNLER İÇİN KLİNİK FARMAKOLOJİ, klinik çalışmalar).

Peptan şu şekilde belirtilir:

1. Aktif duodenum ülserlerinin kısa süreli tedavisi. Çoğu yetişkin hasta 4 hafta içinde iyileşir; 6 ila 8 haftadan fazla bir süre boyunca tam peptan dozu kullanmak için nadiren herhangi bir neden vardır. Çalışmalar, komplike olmayan aktif duodenum ülserlerinde famotidin güvenliğini sekiz haftadan fazla değerlendirmemiştir.
2. Aktif ülseri iyileştirdikten sonra duodenum ülseri olan hastalarda düşük dozlarda bakım tedavisi. Yetişkinlerde kontrollü çalışmalar bir yıl sürmez.
3. Aktif iyi huylu mide ülserlerinin kısa süreli tedavisi. yetişkin hastaların çoğu 6 hafta içinde iyileşir. Çalışmalar, komplike olmayan aktif benign mide ülserlerinde famotidin güvenliğini veya etkinliğini 8 haftadan fazla değerlendirmemiştir.
4. Gastroözofageal reflü hastalığının (GERD) kısa süreli tedavisi. Peptan, Gerd semptomları olan hastaların kısa süreli tedavisi için endikedir (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik çalışmalar). <br /> Peptan ayrıca erozif veya ülseratif endoskopik hastalıklar da dahil olmak üzere GERD'ye bağlı özofajitin kısa süreli tedavisi için endikedir (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik çalışmalar).
5. Patolojik hipersecretory durumların tedavisi (Örneğin., Zollinger-Ellison sendromu, çoklu endokrin adenomları) (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik çalışmalar).

Patolojik hiper-salgılayıcı rahatsızlıkları veya kalıcı ülserleri olan bazı hastanede yatan hastalarda veya oral ilaç alamayan hastalarda oral tedavi başlayana kadar peptan enjeksiyonu yapılabilir.

Yetişkin hastalarda peptan enjeksiyonu için önerilen doz 12 H'den sonra intravenöz olarak 20 mg'dır .

GERD hastalarında parenteral uygulama için dozlar ve rejim belirlenmemiştir.

Pediyatrik hastalar için dozaj

Lütfen bakın ÖNLEMLER, Pediatrik kullanım.

İçinde ÖNLEMLER, Pediatrik kullanım Açıklanan çalışmalar, 1 ila 16 yaş arasındaki pediyatrik hastalarda başlangıç dozunun intravenöz olarak 0.25 mg / kg olduğunu (iki dakikadan az olmamak üzere veya 15 dakikalık bir infüzyon olarak enjekte edilir) q 12 saat ila 40 mg / gün olduğunu göstermektedir.

Yayınlanmış kontrolsüz klinik çalışmalar, peptanın mide ülseri tedavisinde etkinliğini düşündürmekle birlikte, pediatrik hastalarda veriler, doz ve tedavi süresi ile yüzde yanıtı belirlemek için yeterli değildir. Bu nedenle, tedavi süresi (başlangıçta yetişkinlerin süresi için önerilere dayanarak) ve gastrik pH ve endoskopinin klinik ve / veya belirlenmesine dayanan doz bireyselleştirilmelidir. Pediyatrik hastalarda yayınlanan kontrolsüz çalışmalar, intravenöz olarak q 12 saate kadar 0.5 mg / kg'a kadar dozlarda mide asidi supresyonu göstermiştir.

1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda farmakokinetik veya farmakodinamik veri mevcut değildir.

Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlamaları

Yetişkinlerde, orta (kreatinin klerensi <50 mL / dak) veya şiddetli (kreatinin klerensi <10 mL / dak) böbrek yetmezliği olan hastalarda, peptanın eliminasyon yarılanma ömrü artar. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda 20 saati aşabilir ve anurik hastalarda yaklaşık 24 saate ulaşabilir. Çünkü orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda CNS yan etkileri bildirilmiştir, peptan enjeksiyonunun dozu dozun yarısına düşürülebilir, orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda ilacın aşırı birikmesini önlemek, doz aralığı 36 ila 48 saate kadar uzatılabilir, hastanın klinik yanıtı ile belirtildiği gibi..

Yetişkinlerde ve pediatrik hastalarda peptan için farmakokinetik parametrelerin karşılaştırılmasına dayanarak, orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan pediatrik hastalarda doz ayarlaması düşünülmelidir.

Patolojik hipersekretuar durumlar (ör. Zollinger-Ellison sendromu, çoklu endokrin adenomlar)

Patolojik hipersekretuar rahatsızlıkları olan hastalarda peptan dozu bireysel hastaya göre değişir. Yetişkinler için önerilen intravenöz doz 20 mg q 12 H'dir. Dozlar hastanın bireysel ihtiyaçlarına göre uyarlanmalı ve klinik olarak belirtildiği sürece devam edilmelidir. Bazı hastalarda daha yüksek bir başlangıç dozu gerekebilir. Şiddetli Zollinger-Ellison sendromlu hastalarda bazı yetişkinlere 160 mg q 6 saate kadar oral dozlar uygulanmıştır.

İntravenöz çözeltilerin imalatı

intravenöz peptan çözeltilerinin üretimi için seyreltik % 0.9 sodyum klorür enjeksiyonu veya başka bir uyumlu intravenöz çözelti ile aseptik 2 mL peptan enjeksiyonu (10 mg / mL ile çözelti) (bkz < ) toplam 5 mL veya 10 mL hacme kadar ve 2 dakikadan az olmayan bir süre boyunca enjekte edin.

intravenöz peptan infüzyon çözeltilerinin üretimi için 100 mL% 5 iger dekstroz veya başka bir uyumlu çözelti ile aseptik 2 mL peptan enjeksiyon seyrelti (bkz < ) ve 15 ila 30 dakikalık bir süre boyunca infüze edin.

Antasitlerin eşzamanlı kullanımı

Antasitler gerekirse aynı anda uygulanabilir.

Kararlılık

Parenteral ilaçlar, çözelti ve kap izin veriyorsa uygulamadan önce parçacıklar ve renk değişikliği açısından görsel olarak incelenmelidir.

En yaygın kullanılan intravenöz çözeltilerle ilave edildiğinde veya seyreltildiğinde, ör. enjeksiyon için su,% 0.9 sodyum klorür enjeksiyonu,% 5 ve% 10 dekstroz enjeksiyonu veya laktat güreşçi enjeksiyonu, seyreltilmiş peptan enjeksiyonu fiziksel ve kimyasal olarak stabildir (D.H. orijinal gücün en az% 90'ını korur) NASIL TESLİM EDİLDİ, depolama.

Sodyum bikarbonat enjeksiyonu ile ilave edildiğinde veya seyreltildiğinde, % 5, 0.2 mg / mL konsantrasyonda peptan enjeksiyonu (intravenöz peptan infüzyon çözeltilerinin önerilen konsantrasyonu) fiziksel ve kimyasal olarak kararlıdır (D. H. ilk iktidarsızlığın en az% 90'ına sahiptir) oda sıcaklığında 7 gün boyunca - bakınız TESLİM EDİLDİ gibi Depolama Bununla birlikte, daha yüksek peptan enjeksiyon konsantrasyonlarında, sodyum bikarbonat enjeksiyonunda% 5'lik yağış oluşabilir (> 0.2 mg / mL).

On ikinci kol ülseri

Akut tedavi: aktif duodenum ülseri olan yetişkinler için önerilen oral dozaj, yatmadan önce günde bir kez 40 mg'dır. Çoğu hasta 4 hafta içinde iyileşir; 6 ila 8 haftadan fazla bir süre boyunca tam peptan dozu kullanmak için nadiren herhangi bir neden vardır. 20 mg B. I. D. rejimi de etkilidir.

Bakım tedavisi: yetişkinler için önerilen oral doz, yatmadan önce günde bir kez 20 mg'dır.

İyi huylu mide ülseri

Akut tedavi: aktif iyi huylu mide ülserleri için yetişkinler için önerilen oral dozaj, yatmadan önce günde bir kez 40 mg'dır.

Gastroözofageal reflü hastalığı (GERD)

Gerd semptomları olan yetişkin hastaların tedavisi için önerilen oral doz 6 haftaya kadar 20 mg B. I. D.'dir. Erozyon ve ülserasyon dahil olmak üzere yetişkin özofajitli hastaların tedavisi ve GERD'ye bağlı semptomlara eşlik eden oral doz 20 veya 40 mg B.I.D. 12 haftaya kadar (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik çalışmalar).

1 yaşından küçük gastroözofageal reflü hastalığı (GERD) olan pediyatrik hastalar için dozaj

Lütfen bakın ÖNLEMLER, 1 yaşından küçük pediatrik hastalar.

ÖNLEMLER'de açıklanan çalışmalar, 1 yaşın altındaki pediatrik hastalar, 1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda aşağıdaki başlangıç dozlarını önermektedir: gastroözofageal reflü hastalığı (GERD) 3 aydan <1 yaşına kadar olan hastalarda günde bir kez 8 haftaya kadar GERD tedavisi için -0.5 mg / kg / doz famotidin süspansiyonu ve günde iki kez 0.5 mg / kg / doz. Hastalara ayrıca konservatif önlemler alınmalıdır (ör., kalınlaştırılmış yemler). GERD'li 1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda intravenöz famotidin kullanımı yeterince araştırılmamıştır.

1-16 yaş arası pediyatrik hastalar için dozaj

Lütfen bakın ÖNLEMLER, 1-16 yaş arası pediatrik hastalar.

1-16 yaş arası pediatrik hastalarda ÖNLEMLER'de açıklanan çalışmalar, 1-16 yaş arası pediatrik hastalarda aşağıdaki başlangıç dozlarını göstermektedir:

Gastrik ülser - 0.5 mg / kg / gün P.O. yatmadan önce veya bölünmüş B.I.D. 40 mg / güne kadar.

Erozyon ve ülserasyon dahil özofajitli veya özofajitsiz gastroözofageal reflü hastalığı 1.0 mg / kg / gün P.O. bölünmüş B.I.D. 40 mg'a kadar B.I. D .

Yayınlanmamış kontrolsüz çalışmalar, gastroözofageal reflü hastalıkları ve mide ülserlerinin tedavisinde famotidin etkinliğini düşündürürken, pediatrik hastalarda veriler doz ve tedavi süresi ile yüzde yanıtı belirlemek için yeterli değildir. Bu nedenle, tedavi süresi (başlangıçta yetişkinlerin süresi için önerilere dayanarak) ve klinik ve / veya pH tayini (gastrik veya özofagus) ve endoskopiye dayanan doz bireyselleştirilmelidir. 1 ila 16 yaş arasındaki pediyatrik hastalarda yapılan kontrolsüz klinik çalışmalar, mide ülseri için 1 mg / kg / gün'e kadar ve erozyon ve ülserasyon dahil özofajitli veya özofajitsiz GERD için 2 mg / kg / gün doz kullanmıştır.

Patolojik hipersekretuar durumlar (ör., Zollinger-Ellison sendromu, çoklu endokrin adenomları)

Patolojik hipersekretuar rahatsızlıkları olan hastalarda peptan dozu bireysel hastaya göre değişir. Patolojik hipersekretuar koşullarda yetişkinler için önerilen oral başlangıç dozu 20 mg q 6 H'dir. Bazı hastalarda daha yüksek bir başlangıç dozu gerekebilir. Dozlar hastanın bireysel ihtiyaçlarına göre uyarlanmalı ve klinik olarak belirtildiği sürece devam etmelidir. Şiddetli Zollinger-Ellison sendromlu hastalarda bazı yetişkinlere 160 mg q 6 saate kadar dozlar uygulanmıştır.

Antasitlerin eşzamanlı kullanımı

Antasitler gerekirse aynı anda uygulanabilir.

Doz ayarlaması Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda

Yetişkinlerde, orta (kreatinin klerensi <50 mL / dak) veya şiddetli (kreatinin klerensi <10 mL / dak) böbrek yetmezliği olan hastalarda, peptanın eliminasyon yarılanma ömrü artar. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda 20 saati aşabilir ve anurik hastalarda yaklaşık 24 saate ulaşabilir. Çünkü orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda CNS yan etkileri bildirilmiştir, peptan dozu dozun yarısına düşürülebilir, orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda ilacın aşırı birikmesini önlemek, doz aralığı 36-48 saate kadar uzatılabilir, hastanın klinik yanıtı ile belirtildiği gibi.

Yetişkinlerde ve pediatrik hastalarda peptan için farmakokinetik parametrelerin karşılaştırılmasına dayanarak, orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan pediatrik hastalarda doz ayarlaması düşünülmelidir.

Bu ürünün bir bileşenine karşı aşırı duyarlılık. Bu bileşik sınıfında çapraz duyarlılık gözlenmiştir. Bu nedenle, peptan diğer h'ye karşı aşırı duyarlılık öyküsü olan hastalarda kullanılmamalıdır₂ -reseptör antagonistleri kullanılabilir.

Bu ürünlerin bir bileşenine karşı aşırı duyarlılık. Bu bileşik sınıfında çapraz duyarlılık gözlenmiştir. Bu nedenle, peptan diğer H2 reseptör antagonistlerine karşı aşırı duyarlılık öyküsü olan hastalarda kullanılmamalıdır.

UYARILAR

Bilgi verilmedi.

ÖNLEMLER

genel

Famo-tidin enjeksiyonu ile tedaviye semptomatik yanıt, mide malignitesinin varlığını dışlamaz.

Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar

Çünkü orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda CNSadvers etkiler bildirilmiştir, orta dereceli hastalarda dozlar veya daha düşük dozlar arasında daha uzun aralıkların olması gerekebilir (kreatinin klerensi <50 mL / dak) veya şiddetli (kreatinin klerensi <10 mL / dak) Peptan'ın daha uzun eliminasyon yarılanma ömrüne uyum sağlamada böbrek yetmezliği. (Görmek YETİŞKİNLİKLER, DOZ ve YÖNETİM İÇİN KLİNİK FARMAKOLOJİ.)

Kanserojenez, mutajenez, doğurganlık bozukluğu

Sıçanlarda yapılan 106 haftalık bir çalışmada ve 2000 mg / kg / güne kadar oral doz alan farelerde 92 haftalık bir çalışmada (aktif duodenum ülseri için önerilen insan dozunun yaklaşık 2500 katı), bir kanserojen potansiyel kanıtı yoktu. peptan.

Peptan kullanılarak mikrobiyal mutajentest (Ames testi) içerisindeydi Salmonella typhimuriumve Escherichia colisıçan karaciğer enzimlerinin 10.000 mcg / plaka negatif konsantrasyonlarda aktivasyonu olsun veya olmasın. İçinde in vivo - Mikronükleus testi ve kromozomal sapma testi olan farelerde yapılan çalışmalar mutajenik etki kanıtı göstermedi.

2000 mg / kg / gün'e kadar oral dozlar veya 200 mg / kg / gün'e kadar intravenöz dozlar verilen sıçanlarla yapılan çalışmalarda doğurganlık ve üreme yeteneği etkilenmemiştir.

Gebelik

Gebelik kategorisi B

2000 yılına kadar oral dozlarda sıçanlarda ve tavşanlarda üreme çalışmaları yapılmıştır. 500 mg / kg / gün ve her iki türde de 200 mg / kg / güne kadar IV dozlarında ve peptan nedeniyle doğurganlıkta bozulma veya fetüse zarar verdiğine dair önemli bir kanıt göstermemiştir. Doğrudan fetotoksik etki gözlenmese de, sadece önemli ölçüde azaltılmış gıda alımı gösteren annelerde, 200 mg / kg / gün (normal insan dozunun 250 katı) veya daha yüksek oral dozlarda meydana gelen bazı tavşanlarda sporadik kürtajlar gözlenmiştir. Bununla birlikte, hamile kadınlarda yeterli veya iyi kontrollü bir çalışma yoktur. Hayvan üreme çalışmaları her zaman insan tepkisini tahmin etmediğinden, bu ilaç sadece açıkça gerekli olduğunda hamilelik sırasında kullanılmalıdır.

Emziren anneler

Emziren sıçanlarda yapılan çalışmalar, peptanın anne sütüne atıldığını göstermiştir. Maternotoksik dozlarla tedavi edilen annelerden emilen genç sıçanlarda, normal insan dozunun en az 600 katı olan geçici büyüme depresyonu gözlenmiştir. Anne sütünde peptan tespit edilebilir. Peptanın emziren bebeklerinde ciddi yan etki potansiyeli nedeniyle, ilacın anne için önemi dikkate alınarak bakımın durdurulması veya ilacın kesilmesi gerekip gerekmediğine karar verilmelidir.

Pediatrik kullanım

1 ila 16 yaş arasındaki pediatrik hastalarda peptan kullanımı, yetişkinlerde yeterli ve iyi kontrol edilen famoti-dine çalışmalarının kanıtları ve pediatrik hastalarda aşağıdaki çalışmalar ile desteklenmektedir: 1 ila 1 yaş arası az sayıda pediatrik hastada yayınlanan çalışmalarda 15 yıl, peptanın klerensi yetişkinlerinkine benzerdi. 11-15 yaş arası pediyatrik hastalarda, 0.5 mg / kg'lık oral dozlar, 40 mg ile oral yoldan tedavi edilen yetişkinlerde olduğu gibi, eğri altındaki ortalama bir alanla (EAA) ilişkilendirilmiştir. Benzer şekilde, 1-15 yaş arası pediatrik hastalarda, 0.5 mg / kg'lık intravenöz dozlar, 40 mg ile intravenöz olarak tedavi edilen yetişkinlere benzer ortalama bir EAA ile ilişkilendirilmiştir. Sınırlı yayınlanmış çalışmalar ayrıca serum konsantrasyonu ile asit supresyonu arasındaki ilişkinin 1 ila 15 yaş arasındaki pediatrik hastalarda yetişkinlere göre benzer olduğunu göstermektedir. Bu çalışmalar, 1-16 yaş arası pediyatrik hastalar için başlangıç dozunun intravenöz olarak 0.25 mg / kg olduğunu (en az iki dakika veya 15 dakikalık bir infüzyon olarak enjekte edilir) q 12 saat ila 40 mg / gün olduğunu göstermektedir.

Yayınlanmış kontrolsüz klinik çalışmalar, peptanın mide ülseri tedavisinde etkinliğini düşündürmekle birlikte, pediatrik hastalarda veriler, doz ve tedavi süresi ile yüzde yanıtı belirlemek için yeterli değildir. Bu nedenle, tedavi süresi (başlangıçta yetişkinlerin süresi için önerilere dayanarak) ve gastrik pH ve endoskopinin klinik ve / veya belirlenmesine dayanan doz bireyselleştirilmelidir. Pediyatrik hastalarda yayınlanan kontrolsüz çalışmalar, intravenöz olarak q 12 saate kadar 0.5 mg / kg'a kadar dozlarda mide asidi supresyonu göstermiştir.

1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda farmakokinetik veya farmakodinamik veri mevcut değildir.

Geriatrik uygulama

Peptan ile tedavi edilen klinik çalışmalarda yer alan 4.966 denekten 488'i (% 9.8) 65 yaş ve üstü ve 88'i (% 1.7) 75 yaşından büyüktü. Bu denekler ve genç denekler arasında genel güvenlik veya etkinlik farklılıkları gözlenmemiştir. Bununla birlikte, bazı yaşlı hastaların daha fazla duyarlılığı göz ardı edilemez.

Yaşa bağlı olarak doz ayarlaması gerekmez (bkz YETİŞKİNLER İÇİN KLİNİK FARMAKOLOJİ, Farmakokinetik). Bu ilacın esas olarak böbrek yoluyla atıldığı bilinmektedir ve bu ilaca toksik reaksiyon riski böbrek yetmezliği olan hastalarda daha büyük olabilir. Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı daha yüksek olduğundan, doz seçerken dikkatli olunmalıdır ve böbrek fonksiyonlarını izlemek yararlı olabilir. Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği için doz ayarlaması gereklidir (bkz ÖNLEMLER, Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar ve DOZAJ VE YÖNETİM, Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması).

UYARILAR

Bilgi yok

ÖNLEMLER

genel

Peptan tedavisine semptomatik yanıt, mide malignitesinin varlığını dışlamaz.

Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar

Orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda CNS yan etkileri bildirildiğinden, orta (kreatinin klerensi <50 mL / dak) veya şiddetli (kreatinin klerensi <10 mL / dak) olan hastaların daha uzun eliminasyon yarısına uyum sağlamak için böbrek yetmezliğine ihtiyaçları vardır. - famotidin ömrü (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ ve DOZAJ ve YÖNETİM). Doz / doz famotidin aralığı yeterince ayarlanmamış olabilecek böbrek yetmezliği olan hastalarda çok nadiren QT aralığı bildirilmiştir.

Kanserojenez, mutajenez, doğurganlık bozukluğu

Sıçanlarda yapılan 106 haftalık bir çalışmada ve 2000 mg / kg / güne kadar oral doz alan farelerde 92 haftalık bir çalışmada (aktif duodenum ülseri için önerilen insan dozunun yaklaşık 2500 katı), bir kanserojen potansiyel kanıtı yoktu. peptan.

Famotidin, mikrobiyal mutajentest (Ames testi) kullanılarak yapıldı Salmonella typhimurium ve Escherichia coli sıçan karaciğer enzimlerinin 10.000 mcg / plaka negatif konsantrasyonlarda aktivasyonu olsun veya olmasın. Mikronükleus testi ve kromozomal sapma testi olan farelerde in vivo çalışmalarda mutajenik etki kanıtı gözlenmemiştir.

2000 mg / kg / gün'e kadar oral dozlar veya 200 mg / kg / gün'e kadar intravenöz dozlar verilen sıçanlarla yapılan çalışmalarda doğurganlık ve üreme yeteneği etkilenmemiştir.

Gebelik

Gebelik kategorisi B

2000 yılına kadar oral dozlarda sıçanlarda ve tavşanlarda üreme çalışmaları yapılmıştır. 500 mg / kg / gün ve her iki türde de I.V. 200 mg / kg / güne kadar dozlar ve peptan nedeniyle doğurganlıkta bozulma veya fetüse zarar verdiğine dair önemli bir kanıt göstermemiştir. Doğrudan fetotoksik etki gözlenmese de, sadece önemli ölçüde azaltılmış gıda alımı gösteren annelerde, 200 mg / kg / gün (normal insan dozunun 250 katı) veya daha yüksek oral dozlarda meydana gelen bazı tavşanlarda sporadik kürtajlar gözlenmiştir. Bununla birlikte, hamile kadınlarda yeterli veya iyi kontrollü bir çalışma yoktur. Hayvan üreme çalışmaları her zaman insan tepkisini tahmin etmediğinden, bu ilaç sadece açıkça gerekli olduğunda hamilelik sırasında kullanılmalıdır.

Emziren anneler

Emziren sıçanlarda yapılan çalışmalar, famotidin'in anne sütüne atıldığını göstermiştir. Maternotoksik dozlarla tedavi edilen annelerden emilen genç sıçanlarda, normal insan dozunun en az 600 katı olan geçici büyüme depresyonu gözlenmiştir. Famotidin anne sütünde tespit edilebilir. Peptanın emziren bebeklerinde ciddi yan etki potansiyeli nedeniyle, ilacın anne için önemi dikkate alınarak bakımın durdurulması veya ilacın kesilmesi gerekip gerekmediğine karar verilmelidir.

1 yaşından küçük pediatrik hastalar

1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda peptan kullanımı, yetişkinlerde yeterli ve iyi kontrol edilen peptan çalışmalarının kanıtları ve 1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda yapılan aşağıdaki çalışmalar ile desteklenmektedir.

1 yaşın altındaki (N = 48) pediatrik hastalarda yapılan iki farmakokinetik çalışma, 3 aydan 1 yaşına kadar olan hastalarda famotidin klerensinin yaşlı pediatrik hastalarda (1-15 yaş) ve yetişkinlerde benzer olduğunu göstermiştir. Buna karşılık, 0 ila 3 aylık pediatrik hastalarda, yaşlı pediatrik hastalara ve yetişkinlere göre 2 ila 4 kat daha düşük famotidin klerens değerleri vardı. Bu çalışmalar ayrıca oral dozlamadan 1 yıl sonra pediyatrik hastalarda ortalama biyoyararlanımın yaşlı pediatrik hastalar ve yetişkinlere benzer olduğunu göstermektedir. 0 ila 3 aylık pediatrik hastalarda farmakodinamik veriler, asit supresyon süresinin, 0 ila 3 aylık pediatrik hastalarda daha uzun famotidin yarılanma ömrü ile tutarlı olan yaşlı pediatrik hastalardan daha uzun olduğunu göstermektedir. (Görmek Pediyatrik hastalarda KLİNİK FARMAKOLOJİ, Farmakokinetik ve farmakodinamik.)

Çift kör, randomize tedavi yoksunluk çalışmasında, gastroözofageal reflü hastalığı tanısı konan 35 pediatrik hasta 4 haftaya kadar (0.5 mg / kg / doz veya 1 mg / kg / doz) almak için famotidin süspansiyonu ile tedavi edildi. doz). İntravenöz famotid bilgisi mevcut olmasına rağmen, bu çalışmada intravenöz famotidin hastalarına tedavi edilmemiştir. Hemşirelere ayrıca kalınlaştırılmış beslenme de dahil olmak üzere konservatif tedavi sağlamaları talimatı verildi. Kayıtlı hastalara esas olarak öykü kusması (tükürme) ve sinirlilik (heyecan) teşhisi kondu. Famotidin dozlama programı <3 aylık hastalar için günde bir kez ve 3 aylık hastalar için günde iki kez idi. 4 haftalık tedaviden sonra, hastalar rastgele tedaviden çekildi ve advers olaylar ve semptomlar için 4 hafta daha takip edildi. Hastalar kusma (tükürme), sinirlilik (heyecan) ve küresel iyileşme değerlendirmeleri açısından incelendi. Çalışma hastaları 1.3 ila 10.5 ay (ortalama 5.6 ± 2.9 ay),% 57'si kadın,% 91'i beyaz ve% 6'sı siyahtır. Çoğu hasta (27/35) çalışmanın geri çekilme aşamasında devam etmiştir. İki hasta advers olaylar nedeniyle famotidin verdi. Çoğu hasta çalışmanın ilk tedavi aşamasında düzeldi. Geri çekilme evresinin sonuçlarının az sayıda hasta nedeniyle yorumlanması zordu. Çalışmaya katılan 35 hastanın 5'inde famotidin hastası, ilaç kesildikten sonra düzelen huzursuzluk yaşadı; Plasebo hastalarında huzursuzluk gözlenmedi (bkz YAN ETKİLER, Pediatrik hastalar).

Bu çalışmalar önermektedir, başlangıç dozu 0'dır, Hastalarda günde bir kez 4 haftaya kadar yutmak için 5 mg / kg / doz famotidin süspansiyonu, 3 aydan <1 yaşına kadar olan hastalarda <3 aylık ve günde iki kez faydalı olabilir; 4 haftadan fazla famotidin tedavisinin güvenliği ve kullanımı belirlenmemiştir. Famotidin sadece konservatif önlemler (örn. kalınlaştırılmış yemler) aynı anda kullanılır ve potansiyel kullanım riske ağır basar.

Pediyatrik hastalar 1-16 yaş

1 ila 16 yaş arasındaki pediatrik hastalarda peptan kullanımı, yetişkinlerde peptan ile yapılan yeterli ve iyi kontrol edilen çalışmaların kanıtları ve pediatrik hastalarda yapılan aşağıdaki çalışmalar ile desteklenmektedir: 1 ila 1 yaş arası az sayıda pediatrik hastada yayınlanan çalışmalarda 15 yıl, famotidin klerensi yetişkinlerinkine benzerdi. 11-15 yaş arası pediyatrik hastalarda, 0.5 mg / kg'lık oral dozlar, 40 mg ile oral yoldan tedavi edilen yetişkinlerde olduğu gibi, eğri altındaki ortalama bir alanla (EAA) ilişkilendirilmiştir. Benzer şekilde, 1-15 yaş arası pediatrik hastalarda, 0.5 mg / kg'lık intravenöz dozlar, 40 mg ile intravenöz olarak tedavi edilen yetişkinlere benzer ortalama bir EAA ile ilişkilendirilmiştir. Sınırlı yayınlanmış çalışmalar ayrıca serum konsantrasyonu ile asit supresyonu arasındaki ilişkinin 1 ila 15 yaş arasındaki pediatrik hastalarda yetişkinlere göre benzer olduğunu göstermektedir. Bu çalışmalar, 1-16 yaş arası pediyatrik hastalar için başlangıç dozunu aşağıdaki gibi önermektedir:

Gastrik ülser-0.5 mg / kg / gün p.O. Yatmadan önce veya bölünmüş b.ich.d. Günde 40 mg'a kadar.

Erozyon ve ülserasyon dahil özofajitli veya özofajitsiz gastroözofageal reflü hastalığı 1.0 mg / kg / gün P.O. bölünmüş B.I.D. 40 mg'a kadar B.I. D .

Yayınlanmamış kontrolsüz çalışmalar, gastroözofageal reflü hastalıkları ve mide ülserlerinin tedavisinde famotidin etkinliğini düşündürürken, pediatrik hastalarda veriler doz ve tedavi süresi ile yüzde yanıtı belirlemek için yeterli değildir. Bu nedenle, tedavi süresi (başlangıçta yetişkinlerin süresi için önerilere dayanarak) ve klinik ve / veya pH tayini (gastrik veya özofagus) ve endoskopiye dayanan doz bireyselleştirilmelidir. Pediyatrik hastalarda yayınlanan kontrolsüz klinik çalışmalar, mide ülserleri için 1 mg / kg / gün'e kadar ve erozyon ve ülserasyon dahil özofajitli veya özofajitsiz GERD için 2 mg / kg / gün doz kullanmıştır.

Geriatrik uygulama

Famotidin ile tedavi edilen klinik çalışmalarda yer alan 4.966 denekten 488'i (% 9.8) 65 yaş ve üstü ve 88'i (% 1.7) 75 yaşından büyüktü. Bu denekler ve genç denekler arasında genel güvenlik veya etkinlik farklılıkları gözlenmemiştir. Bununla birlikte, bazı yaşlı insanların daha fazla hassasiyeti göz ardı edilemez.

Yaşa bağlı olarak doz ayarlaması gerekmez (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ, Farmakokinetik). Bu ilacın esas olarak böbrek yoluyla atıldığı bilinmektedir ve bu ilaca toksik reaksiyon riski böbrek yetmezliği olan hastalarda daha büyük olabilir. Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı daha yüksek olduğundan, doz seçerken dikkatli olunmalıdır ve böbrek fonksiyonlarını izlemek yararlı olabilir. Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği için doz ayarlaması gereklidir (bkz ÖNLEMLER, Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar ve DOZAJ ve YÖNETİM, Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması).

Aşağıda listelenen yan etkiler yaklaşık 2500 hastada yapılan ulusal ve uluslararası klinik çalışmalarda bildirilmiştir. Bu kontrollü klinik çalışmalarda, famoti-din tabletlerini plasebo ile karşılaştırarak, peptan tabletleri alan gruptaki (yatmadan 40 mg) olumsuz deneyimlerin sıklığı plasebo grubundaki ile benzerdi.

Kontrollü klinik çalışmalarda peptan ile tedavi edilen hastaların% 1'inden fazlasının aşağıdaki yan etkileri yaşadıkları ve ilaca nedensel olarak ilişkili olabileceği bildirilmiştir: baş ağrısı (% 4.7), baş dönmesi (% 1.3), Kabızlık (% 1, 2) ve ishal (% 1, 7).

Aşağıdaki diğer yan etkiler klinik çalışmalarda veya ilacın pazarlanmasından bu yana nadiren bildirilmiştir. Peptan tedavisi ile ilişki birçok durumda belirsizdir. Her kategoride, yan etkiler azalan şiddetli sırasına göre listelenir:

Bir bütün olarak beden: Ateş, asteni, yorgunluk

Kardiyovasküler: Aritmi, AV ablukası, çarpıntı

Gastrointestinal: kolestatik sarılık, karaciğer enzimleri, kusma, bulantı, karın rahatsızlığı, anoreksiya, ağız kuruluğu

Hematolojik: nadir agranülositopsis, pansitopeni, lökopeni, trombositopeni vakaları

Aşırı duyarlılık: Anafilaksi, anjiyoödem, orbital veya yüz ödemi, ürtiker, döküntü, konjuk-tival enjeksiyon

Kas-iskelet sistemi - : Kas krampları, artralji dahil kas-iskelet ağrısı

Sinir sistemi / psikiyatri: büyük mal nöbeti; halüsinasyonlar, konfüzyon, huzursuzluk, depresyon, anksiyete, libido azalması dahil olmak üzere takip alınan vakalarda geri dönüşümlü olan zihinsel bozukluklar; Parestezi; Uykusuzluk; Somnolans

Solunum yolu: Bronkospazm

Cilt: toksik epidermal nekroliz (çok nadir), alopesi, akne, kaşıntı, kuru cilt, durulama

Özel duyular: kulak çınlaması, tat bozukluğu

Diğer: nadir iktidarsızlık vakaları ve nadir jinekomasti vakaları bildirilmiştir; bununla birlikte kontrollü klinik çalışmalarda, insidanslar plasebodan daha büyük değildi.

Peptan tabletleri için bildirilen yan etkiler, yutulması için süspansiyon için peptan, oral olarak parçalanan tabletler, plastik kaplarda serbest peptan enjeksiyon koruyucuları veya peptan enjeksiyonu ile de ortaya çıkabilir.

Aşağıda listelenen yan etkiler yaklaşık 2500 hastada yapılan ulusal ve uluslararası klinik çalışmalarda bildirilmiştir. Bu kontrollü klinik çalışmalarda, peptan tabletleri plasebo ile karşılaştırarak, yatmadan önce 40 mg peptan tableti alan gruptaki olumsuz deneyimlerin sıklığı plasebo grubundaki ile benzerdi.

Kontrollü klinik çalışmalarda peptan ile tedavi edilen hastaların% 1'inden fazlasının aşağıdaki yan etkileri yaşadıkları ve ilaca nedensel olarak ilişkili olabileceği bildirilmiştir: baş ağrısı (% 4.7), baş dönmesi (% 1.3), Kabızlık (% 1, 2) ve ishal (% 1, 7).

Aşağıdaki diğer yan etkiler klinik çalışmalarda veya ilacın pazarlanmasından bu yana nadiren bildirilmiştir. Peptan tedavisi ile ilişki birçok durumda belirsizdi. Her kategoride, yan etkiler azalan şiddetli sırasına göre listelenir:

Bir bütün olarak vücut : Ateş, asteni, yorgunluk

Kardiyovasküler : Aritmi, AV bloğu, çarpıntı. Böbrek yetmezliği olan hastalarda çok nadiren QT aralığı bildirilmiştir.

Gastrointestinal: kolestatik sarılık, hepatit, karaciğer enzimleri, kusma, bulantı, karın rahatsızlığı, anoreksiya, ağız kuruluğu

Hematolojik : nadir agranülositoz, pansitopeni, lökopeni, trombositopeni vakaları

Aşırı duyarlılık: Anafilaksi, anjiyoödem, orbital veya yüz ödemi, ürtiker, döküntü, konjonktival enjeksiyon

Kas-iskelet sistemi -: Rabdomiyoliz, kas krampları dahil kas-iskelet ağrısı, artralji

Sinir sistemi / psikiyatri: büyük mal nöbeti; halüsinasyonlar, konfüzyon, uyarılma, depresyon, anksiyete, libido azalması dahil olmak üzere takip alınan vakalarda geri dönüşümlü olan zihinsel bozukluklar; Parestezi; Uykusuzluk; Somnolans. Böbrek yetmezliği olan hastalarda kramplar çok nadiren bildirilmiştir.

Solunum yolu: Bronkospazm, interstisyel pnömoni

Cilt: toksik epidermal nekroliz / Stevens-Johnson sendromu (çok nadir), alopesi, akne, kaşıntı, kuru cilt, durulama

Özel duyular: kulak çınlaması, tat bozuklukları

Diğer: nadir iktidarsızlık vakaları ve nadir jinekomasti vakaları bildirilmiştir; bununla birlikte, kontrollü klinik çalışmalarda insidans plasebodan daha fazla değildi.

Peptan tabletlerle bildirilen yan etkiler, oral süspansiyon için peptan ile de ortaya çıkabilir.

Pediatrik hastalar

GERD semptomları olan 1 yaşın altındaki 35 pediatrik hastada yapılan klinik bir çalışmada [Z. B. kusma (tükürme), sinirlilik (heyecan)], ilacı durdurduktan sonra çözünen 5 famotidin hastasında uyarılma gözlenmiştir.

Şimdiye kadar kasıtlı aşırı doz konusunda deneyim yoktur. Patolojik hipersekretuar rahatsızlıkları olan yetişkin hastalara ciddi yan etkileri olmadan 640 mg / güne kadar oral dozlar uygulandı. Doz aşımı durumunda, tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Emilmeyen malzeme, sabırla izlenen ve destekleyici tedavi kullanılan gastrointestinal sistemden çıkarılmalıdır.

Fareler ve sıçanlar için Peptan'ın intravenöz LD50'si 254 ila 563 mg / kg arasında değişmektedir ve köpeklerde minimum ölümcül tek IV dozu yaklaşık 300 mg / kg'dır. IV ile tedavi edilen köpeklerde akut zehirlenme belirtileri kusma, huzursuzluk, mukoza zarının solgunluğu veya ağız ve kulakların kızarması, hipotansiyon, taşikardi ve çöktü. Erkek ve dişi sıçanlarda ve farelerde Peptan'ın oral LD50 değeri 3000 mg / kg'dan fazlaydı ve köpeklerde minimum ölümcül akut oral doz 2000 mg / kg'ı aştı. Peptan'ın farelerde, sıçanlarda, kedilerde ve köpeklerde yüksek oral dozlarda belirgin bir etkisi yoktu, ancak oral olarak 200 mg / kg / gün ile başlayan tavşanlarda önemli anoreksiya ve büyüme depresyonu indükledi.

Doz aşımı vakalarındaki yan etkiler, normal klinik deneyimde meydana gelen yan etkilere benzer (bkz YAN ETKİLER). Patolojik hipersekretuar rahatsızlıkları olan yetişkin hastalara ciddi yan etkileri olmadan 640 mg / güne kadar oral dozlar uygulandı. Doz aşımı durumunda, tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Emilmeyen malzeme, sabırla izlenen ve destekleyici tedavi kullanılan gastrointestinal sistemden çıkarılmalıdır.

Erkek ve dişi sıçanlarda ve farelerde oral LD50 famotidin 3000 mg / kg'dan fazlaydı ve köpeklerde minimum ölümcül akut oral doz 2000 mg / kg'ı aştı. Famotidin, farelerde, sıçanlarda, kedilerde ve köpeklerde yüksek oral dozlarda belirgin bir etkiye sahip değildi, ancak oral olarak 200 mg / kg / gün ile başlayan tavşanlarda önemli anoreksiya ve büyüme depresyonuna neden oldu. Fareler ve sıçanlar için intravenöz LD50 famotidin 254-563 mg / kg ve minimum ölümcül tekli I.V. Köpeklerde doz yaklaşık 300 mg / kg idi. I.V.'de akut zehirlenme belirtileri tedavi edilen köpekler kusma, huzursuzluk, mukoza zarının solgunluğu veya ağız ve kulakların kızarması, hipotansiyon, taşikardi ve çöktü.

Oral peptan tam olarak emilmez ve biyoyararlanımı% 40 ila 45'tir. Peptan minimal ilk geçiş metabolizması yaşar. Oral dozlardan sonra, pik plazma seviyeleri 1 ila 3 saat içinde ortaya çıkar. Birkaç dozdan sonraki plazma seviyeleri, tek dozlardan sonraki plazma seviyelerine benzer. Plazmada on beş ila% 20 peptan proteine bağlıdır. Peptan'ın eliminasyon yarılanma ömrü 2.5 ila 3.5 saattir. Peptan böbrek (% 65 ila 70) ve metabolik (% 30 ila 35) ile elimine edilir.. Renal klerens 250 ila 450 mL / dakikadır, bu da tübüler atılımı gösterir. Oral dozun% yirmi beş ila 30'u ve intravenöz dozun% 65 ila 70'i değişmemiş bir bileşik olarak idrarda geri kazanılır. İnsanlarda tanımlanan tek metabolit S-OXID'dir .

Krea-tinin klerens değerleri ile peptanın eliminasyon yarılanma ömrü arasında yakın bir ilişki vardır. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar, D.H. kreatinin klerensi 10 mL / dakikadan az, peptanın eliminasyon yarılanma ömrünü 20 saat aşabilir ve orta ve şiddetli böbrek yetmezliği için doz veya doz aralıklarını ayarlamak gerekebilir (bkz ÖNLEMLER, DOZ ve YÖNETİM).

Yaşlılarda peptan farmakokinetiğinde klinik olarak anlamlı yaşa bağlı değişiklik yoktur. Bununla birlikte, böbrek fonksiyonu azalmış yaşlı hastalarda ilacın klerensi azaltılabilir (bkz ÖNLEMLER, geriatrik uygulama).

ÇEVİRİ

Doz aşımı vakalarındaki yan etkiler, normal klinik deneyimde meydana gelen yan etkilere benzer (bkz YAN ETKİLER). Patolojik hipersekretuar rahatsızlıkları olan yetişkin hastalara ciddi yan etkileri olmadan 640 mg / güne kadar oral dozlar uygulandı. Doz aşımı durumunda, tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Emilmeyen malzeme, sabırla izlenen ve destekleyici tedavi kullanılan gastrointestinal sistemden çıkarılmalıdır.

Erkek ve dişi sıçanlarda ve farelerde oral LD50 famotidin 3000 mg / kg'dan fazlaydı ve köpeklerde minimum ölümcül akut oral doz 2000 mg / kg'ı aştı. Famotidin, farelerde, sıçanlarda, kedilerde ve köpeklerde yüksek oral dozlarda belirgin bir etkiye sahip değildi, ancak oral olarak 200 mg / kg / gün ile başlayan tavşanlarda önemli anoreksiya ve büyüme depresyonuna neden oldu. Fareler ve sıçanlar için intravenöz LD50 famotidin 254-563 mg / kg ve minimum ölümcül tekli I.V. Köpeklerde doz yaklaşık 300 mg / kg idi. I.V.'de akut zehirlenme belirtileri tedavi edilen köpekler kusma, huzursuzluk, mukoza zarının solgunluğu veya ağız ve kulakların kızarması, hipotansiyon, taşikardi ve çöktü.

FİYAT

Bu ürünlerin herhangi bir bileşenine karşı aşırı duyarlılık. Bu bileşik sınıfında çapraz duyarlılık gözlenmiştir. Bu nedenle, peptan diğer H2 reseptör antagonistlerine karşı aşırı duyarlılık öyküsü olan hastalarda kullanılmamalıdır.

KLİNİK FARMAKOLOJİ

Yetişkinlerde klinik farmakoloji

gi etkileri

Peptan, histamin H2 reseptörlerinin rekabetçi bir inhibitörüdür. Peptanın klinik olarak önemli birincil farmakolojik aktivitesi, mide sekresyonunun inhibisyonudur. Hem asit konsantrasyonu hem de mide sekresyonu hacmi peptan tarafından bastırılırken, pepsin sekresyonundaki değişiklikler hacim çıktısı ile orantılıdır.

Normal gönüllülerde ve hipersecretörlerde peptan bazal ve gece mide sekresyonunu ve ayrıca gıda ve pentagastrin tarafından uyarılan salgıyı inhibe etti. Oral uygulamadan sonra antisekretorik etki bir saat içinde meydana geldi; maksimum etki doza bağımlıydı ve bir ila üç saat içinde meydana geldi. Salgılanmanın 20 ila 40 mg dolandırıcılık dozları ile inhibisyon süresi 10 ila 12 saat.

20 ve 40 mg'lık bireysel oral akşam dozları, tüm deneklerde bazal ve gece asit sekresyonunu inhibe etti; ortalama gece mide asidi sekresyonu% 86 veya arttırıldı.. Sabah uygulanan aynı dozlar, tüm deneklerde gıda uyarılı asit sekresyonunu bastırdı. Ortalama baskılama sahtekarlığı% 76 veya. Uygulamadan 3 ila 5 saat sonra% 84 ve% 25 veya.. Bununla birlikte, 20 mg doz alan bazı deneklerde, antisekretorik etki 6-8 saat içinde azalmıştır. Tekrarlanan dozlar üzerinde kümülatif bir etki yoktu. Gece intragastrik pH, akşam 20 ve 40 mg peptan dozları ile ortalama 5.0 ve 6.4 değerlerine yükseltildi.. Kahvaltıdan sonra peptan uygulandığında, bazal günlük davetsiz pH, 20 veya 40 mg peptandan sonra 3 ve 8 saatte yaklaşık 5'e çıkarıldı.

Peptanın oruç veya postprandiyal serum gastrin seviyeleri üzerinde çok az etkisi vardı veya hiç etkisi yoktu. Gastroidler ve ekzokrin pankreas fonksiyonu peptandan etkilenmedi.

Diğer etkiler

Klinik farmakolojik çalışmalarda peptanın CNS, kardiyovasküler, solunum veya endokrin sistemdeki sistemik etkileri belirlenmemiştir. Antiandrojenik etki bulunamadı. (Görmek Yan etkiler) Prolaktin, kortizol, tiroksin (T4) ve testosteron dahil serum hormon seviyeleri, peptan ile tedaviden sonra değişmemiştir.

Farmakokinetik

Peptan tamamen emilir. Oral dozların biyoyararlanımı% 40-45'tir. Biyoyararlanım gıda ile hafifçe arttırılabilir veya antasitler tarafından hafifçe azaltılabilir; ancak, bu etkilerin klinik bir sonucu yoktur. Peptan minimal ilk geçiş metabolizması yaşar. Oral dozlardan sonra, pik plazma seviyeleri 1-3 saat içinde ortaya çıkar. Birkaç dozdan sonraki plazma seviyeleri, tek dozlardan sonraki plazma seviyelerine benzer. Plazmada on beş ila% 20 peptan proteine bağlıdır. Peptan'ın eliminasyon yarılanma ömrü 2.5-3.5 saattir. Peptan böbrek (% 65-70) ve metabolik (% 30-35) ile elimine edilir.. Renal klerens, tübüler atılımı gösteren 250-450 mL / dakikadır. Oral dozun% yirmi beş ila 30'u ve intravenöz dozun% 65-70'i değişmemiş bir bileşik olarak idrarda geri kazanılır. İnsanlarda tanımlanan tek metabolit S-OXID'dir .

Kreatinin temizleme değerleri ile peptanın eliminasyon yarılanma ömrü arasında yakın bir ilişki vardır. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar, D.H. kreatinin klerensi 10 mL / dakikadan az, peptanın eliminasyon yarılanma ömrünü 20 saat aşabilir ve orta ve şiddetli böbrek yetmezliği için doz ayarlaması gerekebilir (bkz ÖNLEMLER, DOZAJ ve YÖNETİM).

Yaşlılarda peptanın farmakokinetiğinde klinik olarak anlamlı yaşa bağlı değişiklik yoktur. Bununla birlikte, böbrek fonksiyonu azalmış yaşlı hastalarda ilacın klerensi azaltılabilir (bkz ÖNLEMLER, Geriatrik uygulama).

Klinik çalışmalar

On ikinci kol ülseri

Endoskopik olarak doğrulanmış duodenum ülseri olan ayaktan hastalarda yapılan bir U.R. çok merkezli çift kör çalışmada, oral yoldan uygulanan peptan plasebo ile karşılaştırıldı. Tablo l'de gösterildiği gibi, Peptan 40 mg h ile tedavi edilen hastaların% 70'i. 4. haftadan itibaren iyileşti.

Tablo 1: Endoskopik doğrulanmış tedavi edilmiş duodenum ülseri olan ayaktan hastalar

4. haftada iyileşmeyen hastalar çalışmaya devam etti. 8. haftada, peptan ile tedavi edilen hastaların% 83'ü, plasebo ile tedavi edilen hastaların% 45'i ile tedavi edildi. Peptan ile ülser iyileşme insidansı, endoskopik olarak doğrulanmış iyileşmiş ülserlerin oranına bağlı olarak, plasebodan her zaman anlamlı derecede yüksekti.

Bu çalışmada, gündüz ve gece ağrısını hafifletme süresi, peptan alan hastalarda plasebo alan hastalara göre anlamlı derecede daha kısaydı; Peptan alan hastalar ayrıca plasebo alanlara göre daha az antasit aldı.

duodenum ülserlerinin uzun süreli idame tedavisi

Peptan, 20 mg p.O. h.r., plasebo h.r. ile karşılaştırıldı. endoskopik olarak doğrulanmış kürlenmiş duodenum ülseri olan hastaların iki çift kör, çok merkezli çalışmasında idame tedavisi olarak. U.R. Çalışmasında, plasebo ile tedavi edilen hastalarda 12 ay içinde ulcus insidansı, peptan ile tedavi edilen hastalara göre 2.4 kat daha fazla sahtekarlık gözlendi. Peptan ile tedavi edilen 89 hastada plasebo alan 89 hastanın% 56.6'sında gözlenen ülser insidansına kıyasla kümülatif ülser insidansı% 23.4 idi (p <0.01). Bu sonuçlar, peptan ile tedavi edilen 307 hastada 12 ay içinde ülser kümülatif insidansının% 35 sahtekarlık olduğu uluslararası bir çalışmada doğrulanmıştır. Plasebo ile tedavi edilen 325 hastanın% 75.5'ine kıyasla% 7 (p <0.01).

Gastrik ülser

Endoskopik olarak doğrulanmış aktif benign mide ülseri olan hastalarda, oral yoldan uygulanan peptan, 40 mg saat, hem bir U.R. hem de uluslararası çok merkezli çift kör bir çalışmada., plasebo h.r. ile karşılaştırıldı. Çalışmalar sırasında antasitlere izin verildi, ancak peptan ve plasebo grupları arasında tüketim farkı anlamlı değildi. Tablo 2'de gösterildiği gibi, ulken iyileşme insidansı (Askı, iyileşmemiş olarak sayıldı) peptan ile ABD Çalışmasında 6. ve 8. haftalarda plasebodan istatistiksel olarak anlamlı derecede daha iyiydi, ve 4. haftalarda, Uluslararası çalışmada 6 ve 8, iyileşmiş ülser sayısına göre, endoskopi ile doğrulanmıştır.

Tablo 2: Endoskopik doğrulanmış mide ülseri olan hastalar

Günün rahatlaması ve gece ağrısının tamamlanma zamanı hastalarda idi, peptanlar aldı, istatistiksel olarak hastalardan anlamlı derecede daha kısa, plasebo aldı; ancak, çalışmaların hiçbiri hasta oranında istatistiksel olarak anlamlı bir fark göstermemiştir, çalışmanın sonunda ağrısı hafifletildi (8. hafta).

Gastroözofageal reflü hastalığı (GERD)

Oral peptan, GERD semptomları olan ve endoskopik esozyon veya yemek borusu ülseri olmayan hastaları kaydeden bir U. Çalışmasında plasebo ile karşılaştırıldı. Peptan 20 mg b.ich.d. istatistiksel olarak anlamlı olarak 40 mg saatten daha yüksekti. ve semptomlarda orta veya mükemmel bir iyileşme olarak tanımlanan başarılı bir semptomatik sonuç sağlamada plaseboya (Tablo 3).

Tablo 3:% Başarılı semptomatik sonuç

İki haftalık tedaviden sonra, Peptan 20 mg B.I.D. alan hastaların daha büyük bir yüzdesinde semptomatik başarı gözlendi. plasebo gelirine kıyasla (p ≤ 0.01).

Endoskopik olarak doğrulanmış erozyon ve ülserasyonun semptomatik olarak iyileştirilmesi ve iyileşmesi iki çalışmada incelenmiştir. İyileşme, endoskopi ile görülebilen tüm erozyonların veya ülserasyonun tam çözünürlüğü olarak tanımlandı. Peptan 40 mg p.O.'yu karşılaştıran U.R. Çalışması B.ich.d. plasebo ve peptan 20 mg p.O. B.ich.d. peptan 40 mg b.ich.d için önemli ölçüde daha büyük bir iyileşme yüzdesi gösterdi. 6. ve 12. haftalarda (Tablo 4).

Tablo 4:% Endoskopik İyileşme - U.R. Çalışma

Plasebo ile karşılaştırıldığında, peptan alan hastalar gündüz ve gece mide ekşimesinden daha hızlı rahatlamış ve hastaların daha büyük bir yüzdesi gece mide ekşimesinden tamamen kurtulmuştur. Bu farklılıklar istatistiksel olarak anlamlıydı.

Uluslararası çalışmada, peptan 40 mg p.O. B.ich.d. 150 mg P.O. ranitidin ile karşılaştırıldı. B.ich.d. peptan 40 mg b.ich.d ile istatistiksel olarak anlamlı derecede daha büyük bir iyileşme yüzdesi gözlendi. 12. haftada (tablo 5). Bununla birlikte, semptomların giderilmesinde tedaviler arasında anlamlı bir fark yoktu.

Tablo 5:% Endoskopik iyileşme uluslararası çalışması

Patolojik hipersekretuar durumlar (ör., Zollinger-Ellison sendromu, çoklu endokrin adenomları)

Multipl endokrin adenomlu veya olmayan Zollinger-Ellison sendromu gibi patolojik hipersecretory rahatsızlıkları olan hastalarda yapılan çalışmalarda, peptan mide asidi sekresyonunu önemli ölçüde inhibe etti ve ilişkili semptomları kontrol etti. 20 ila 160 mg q 6 saatlik oral dozlar, bazal asit sekresyonunu 10 mEq / s'nin altında tuttu; başlangıç dozları bireysel hasta ihtiyaçlarına göre titre edildi ve bazı hastalarda zaman içinde daha sonra ayarlamalar yapılması gerekiyordu. Peptan, bu yüksek dozlarda sekiz hastada daha uzun bir süre (12 aydan fazla) iyi tolere edilmiştir ve jinekomasti, artmış prolaktin seviyeleri veya ilaca atfedilebilecek iktidarsızlık vakaları bildirilmemiştir.

Pediyatrik hastalarda klinik farmakoloji

Farmakokinetik

Tablo 6, klinik çalışmalardan elde edilen farmakokinetik verileri ve famotidin I.V. verilen pediatrik hastalarda (<1 yaşında; N = 27) yayınlanan bir çalışmayı içermektedir. 0.5 mg / kg ve intravenöz olarak famotidin alan az sayıda pediatrik hasta (1-15 yaş) ile yayınlanan çalışmalardan. Eğri altındaki alanlar (EAA) 0.5 mg / kg I.V. dozuna normalleştirilir. 1-15 yaş arası pediatrik hastalar için ve yetişkinlerde ekstrapole edilmiş intravenöz 40 mg doz ile karşılaştırıldığında (20 mg I.V. yetişkin dozu ile elde edilen sonuçlara göre ekstrapolasyon).

Tablo 6: farmakokinetik parametreler_a intravenöz famotidin

Plazma klerensi azalır ve 0 ila 3 aylık pediatrik hastalarda eliminasyon yarılanma ömrü yaşlı pediatrik hastalara göre uzatılır. 3 ay-15 yaş arası pediyatrik hastalar için farmakokinetik parametreler, yetişkinler için elde edilenlerle karşılaştırılabilir.

8 pediatrik hastada (11-15 yaş) biyoyararlanım çalışmaları, 0.42 ila 0.49 yetişkin değerlerine kıyasla ortalama oral biyoyararlanım 0.5 göstermiştir. 0.5 mg / kg'lık oral dozlar, <1 yaş arasındaki pediyatrik hastalarda 645 ± 249 ng saat / mL ve 580 ± 60 ng-h / mL AUC'ye ulaşır (N = 5) ve yetişkinlerde 482 ± 181 ng-saat / mL'ye kıyasla 11-15 yaş arası pediyatrik hastalarda, oral yoldan 40 mg ile tedavi edilir.

Farmakodinamik

Famotidin farmakodinamiği, sigmoid Emax modeli kullanılarak 2 ila 13 yaş arası 5 pediatrik hastada incelenmiştir. Bu veriler, famotidin serum konsantrasyonu ile mide asidinin baskılanması arasındaki ilişkinin, yetişkinlerde yapılan bir çalışmada gözlemlenene benzer olduğunu göstermektedir (Tablo 7).

Tablo 7: Sigmoid Emax modeli kullanılarak famotidin farmakodinamiği

Yayınlanan beş çalışma (Tablo 8), famotidin'in midenin pH'ı üzerindeki etkisini ve pediatrik hastalarda asit supresyon süresini incelemiştir. Her çalışma farklı bir tasarıma sahip olsa da, asit bastırma verileri zaman içinde aşağıdaki gibi özetlenir:

Tablo 8

Famotidin I.V. Mide pH'ı ve asit supresyonu üzerine 0, 5 mg / kg, daha yaşlı pediatrik hastalardan daha uzun olan pediatrik hastalarda yapılan bir çalışmada gösterilmiştir. Bu uzun mide asidi supresyonu süresi, 3 aylıktan küçük pediatrik hastalarda klerensin azalmasına karşılık gelir (bkz. Tablo 6).