Neocipran

Neocipran, fibromiyaljinin yönetimi için endikedir. Neocipran pediatrik hastalarda kullanım için onaylanmamıştır.

Neocipran, yiyecekle birlikte veya yemeksiz olarak oral olarak verilir. Neocipran'ın yiyecekle birlikte alınması ilacın tolere edilebilirliğini artırabilir.

Önerilen Dozlama

Önerilen Neocipran dozu 100 mg / gündür (günde iki kez 50 mg).

Etkililik ve tolere edilebilirlik temelinde dozlama aşağıdaki programa göre titre edilebilir:

1.Gün: Bir kez 12.5 mg

2-3. Günler: 25 mg / gün (günde iki kez 12.5 mg)

4-7. Günler: 50 mg / gün (günde iki kez 25 mg)

7. günden sonra: 100 mg / gün (günde iki kez 50 mg)

Bireysel hasta cevabına dayanarak, doz 200 mg / güne (günde iki kez 100 mg) yükseltilebilir.

200 mg / gün üzerindeki dozlar araştırılmamıştır.

Neocipran konik olmalı ve uzun süreli kullanımdan sonra aniden kesilmemelidir.

Böbrek Yetmezliği Olan Hastalar

Hafif böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

Neocipran, orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar için (tahmini kreatinin klerensi 5-29 mL / dak ile gösterilir), idame dozu% 50 ila 50 mg / gün (günde iki kez 25 mg) azaltılmalıdır.

Bireysel hasta cevabına dayanarak, doz 100 mg / güne (günde iki kez 50 mg) yükseltilebilir.

Son dönem böbrek yetmezliği olan hastalar için neocipran önerilmez.

Karaciğer Yetmezliği Olan Hastalar

Karaciğer yetmezliği olan hastalar için doz ayarlamasına gerek yoktur. Herhangi bir ilaçta olduğu gibi, ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

Neocipran'ı durduruyor

Milnacipranın kesilmesini takiben klinik çalışmalarda, diğer serotonin ve norepinefrin geri alım inhibitörlerinde (SNRI'lar) ve seçici serotonin geri alım inhibitörlerinde (SSRI'lar) olduğu gibi yoksunluk belirtileri gözlenmiştir. Tedaviyi bırakırken hastalar bu semptomlar açısından izlenmelidir. Neocipran konik olmalı ve uzun süreli kullanımdan sonra aniden kesilmemelidir.

Psikiyatrik Bozuklukları Tedavi Etmeyi Amaçlayan Bir Hastayı Monoamin Oksidaz İnhibitörüne (MAOI) Geçirmek

Psikiyatrik bozuklukları tedavi etmeyi amaçlayan bir MAOI'nin kesilmesi ile Neocipran ile tedaviye başlanması arasında en az 14 gün geçmelidir. Tersine, psikiyatrik bozuklukları tedavi etmeyi amaçlayan bir MAOI başlamadan önce Neocipran'ı durdurduktan sonra en az 5 güne izin verilmelidir.

Neocipran'ın Linezolid veya Metilen Mavisi gibi diğer MAOI'lerle Kullanımı

Serotonin sendromu riski arttığından, linezolid veya intravenöz metilen mavisi ile tedavi edilen bir hastada Neocipran'ı başlatmayın. Psikiyatrik bir durumun daha acil tedavisine ihtiyaç duyan bir hastada, hastaneye yatış da dahil olmak üzere diğer müdahaleler dikkate alınmalıdır.

Bazı durumlarda, halihazırda Neocipran tedavisi alan bir hasta, linezolid veya intravenöz metilen mavisi ile acil tedavi gerektirebilir. Linezolid veya intravenöz metilen mavisi tedavisine kabul edilebilir alternatifler mevcut değilse ve linezolid veya intravenöz metilen mavisi tedavisinin potansiyel faydalarının, belirli bir hastada serotonin sendromu risklerinden daha ağır bastığı düşünülmektedir, Neocipran derhal durdurulmalıdır, ve linezolid veya intravenöz metilen mavisi uygulanabilir. Hasta, hangisi önce gelirse, son linezolid veya intravenöz metilen mavisi dozundan sonra 5 gün veya 24 saat sonrasına kadar serotonin sendromu semptomları açısından izlenmelidir. Neocipran ile tedaviye, son linezolid veya intravenöz metilen mavisi dozundan 24 saat sonra devam edilebilir.

Metilen mavisini intravenöz olmayan yollarla (oral tabletler veya lokal enjeksiyon gibi) veya Neocipran ile 1 mg / kg'dan çok daha düşük intravenöz dozlarda uygulama riski belirsizdir. Bununla birlikte, klinisyen, bu tür bir kullanımla serotonin sendromunun ortaya çıkan semptomlarının olasılığının farkında olmalıdır.

Monoamin Oksidaz İnhibitörleri (MAOI'ler)

Neocipran ile psikiyatrik bozuklukları tedavi etmek veya Neocipran ile tedaviyi bıraktıktan sonraki 5 gün içinde MAOI'lerin kullanımı, serotonin sendromu riskinin artması nedeniyle kontrendikedir. Psikiyatrik bozuklukları tedavi etmeyi amaçlayan bir MAOI'yi durdurduktan sonraki 14 gün içinde Neocipran kullanımı da kontrendikedir.

Linezolid veya intravenöz metilen mavisi gibi MAOI'lerle tedavi edilen bir hastada Neocipran'a başlamak, serotonin sendromu riskinin artması nedeniyle kontrendikedir.

UYARILAR

Bir parçası olarak dahil ÖNLEMLER Bölüm.

ÖNLEMLER

İntihar Riski

Neocipran, depresyon ve diğer psikiyatrik bozuklukların tedavisinde kullanılan bazı ilaçlara benzer şekilde seçici bir serotonin ve norepinefrin geri alım inhibitörüdür (SNRI).

Hem yetişkin hem de pediatrik, depresyon veya diğer psikiyatrik bozuklukları olan hastalar, depresyonlarında kötüleşme ve / veya intihar düşüncesi ve davranışının (intihar) ortaya çıkması veya bu ilaçları alıp almamalarına bakılmaksızın olağandışı davranış değişiklikleri yaşayabilir ve bu risk önemli remisyon meydana gelene kadar devam edebilir. İntihar, bilinen bir depresyon riski ve diğer bazı psikiyatrik bozukluklardır ve bu bozuklukların kendileri intiharın en güçlü yordayıcılarıdır. Bununla birlikte, norepinefrin ve / veya serotoninin geri alımını inhibe eden ilaçlar da dahil olmak üzere antidepresanların, tedavinin erken aşamalarında depresyonun kötüleşmesine ve bazı hastalarda intiharlığın ortaya çıkmasına neden olabileceği konusunda uzun süredir endişe duyulmaktadır. .

Fibromiyaljili yetişkinlerin plasebo kontrollü klinik çalışmalarında, tedaviye başlarken depresyon öyküsü olan hastalar arasında, plasebo ile tedavi edilen hastalarda intihar düşüncesi insidansı% 0.5 idi, Neocipran ile tedavi edilen hastalarda% 0 100 mg / gün, ve 200 mg / gün Neocipran ile tedavi edilen hastalarda% 1.3. Kısa süreli veya uzun süreli (1 yıla kadar) fibromiyalji çalışmalarında intihar görülmedi.

Depresyonu (SSRI'lar ve diğerleri) tedavi etmek için kullanılan ilaçların kısa süreli plasebo kontrollü çalışmalarının birleştirilmiş analizleri, bu ilaçların çocuklarda, ergenlerde ve genç yetişkinlerde (18-24 yaş) intihar düşünme ve davranış riskini (intihar) artırdığını göstermiştir. majör depresif bozukluk (MDD) ve diğer psikiyatrik bozukluklarla. Kısa süreli çalışmalar, 24 yaşın üzerindeki yetişkinlerde plaseboya kıyasla bu ilaçlarla intihar riskinde bir artış göstermemiştir; 65 yaş ve üstü erişkinlerde plaseboya kıyasla antidepresanlarla intihar riskinde bir azalma vardı.

MDD, obsesif kompulsif bozukluk (OKB) veya diğer psikiyatrik bozuklukları olan çocuklarda ve ergenlerde plasebo kontrollü çalışmaların birleştirilmiş analizleri, 4400'den fazla hastada depresyon tedavisinde kullanılan 9 ilacın toplam 24 kısa süreli çalışmasını içermiştir. MDD veya diğer psikiyatrik bozuklukları olan yetişkinlerde plasebo kontrollü çalışmaların birleştirilmiş analizleri, 77.000'den fazla hastada toplam 295 kısa süreli çalışmayı (ortalama süre 2 ay) içeriyordu.

İlaçlar arasında intihar riski açısından önemli farklılıklar vardı, ancak incelenen hemen hemen tüm ilaçlar için genç hastalarda bir artışa eğilim vardı. MDB'de en yüksek insidans ile farklı endikasyonlarda mutlak intihar riski açısından farklılıklar vardı. Bununla birlikte, farklılık riski (plaseboya karşı ilaç) yaş katmanları içinde ve endikasyonlar arasında nispeten stabildir. Bu risk farklılıkları (tedavi edilen 1000 hasta başına intihar vakası sayısında ilaç-plasebo farkı) Tablo 1'de verilmiştir.

Tablo 1: Tedavi edilen 1000 hasta başına Suikidite Olgularının sayısındaki Risk Farklılıkları (İlaç - Plasebo)

Pediatrik çalışmaların hiçbirinde intihar olmamıştır. Yetişkin çalışmalarında intiharlar vardı, ancak sayı intihar üzerindeki uyuşturucu etkisi hakkında herhangi bir sonuca varmak için yeterli değildi.

İntihar riskinin uzun süreli kullanıma uzanıp uzanmadığı bilinmemektedir, yani., birkaç aydan fazla.

Bununla birlikte, depresyonu olan yetişkinlerde plasebo kontrollü bakım çalışmalarından, antidepresan kullanımının depresyonun tekrarını geciktirebileceğine dair önemli kanıtlar vardır.

Herhangi bir endikasyon için norepinefrin ve / veya serotoninin geri alımını inhibe eden ilaçlarla tedavi edilen tüm hastalar uygun şekilde izlenmeli ve klinik kötüleşme açısından yakından izlenmelidir, intihar, ve davranışta olağandışı değişiklikler, özellikle bir ilaç tedavisi sürecinin ilk birkaç ayında, veya doz değişikliklerinde, ya artar ya da azalır.

Aşağıdaki belirtiler, kaygı, ajitasyon, panik atak, uykusuzluk, sinirlilik, düşmanlık, saldırganlık, dürtüsellik, akathisia (psikomotor huzursuzluk) hipomani, mani, yetişkin ve pediatrik hastalarda, majör depresif bozukluk ve diğer endikasyonlar için norepinefrin ve / veya serotoninin geri alımını inhibe eden ilaçlarla tedavi edildiği bildirilmiştir, hem psikiyatrik hem de psikiyatrik olmayan. Her ne kadar bu tür semptomların ortaya çıkması ile depresyonun kötüleşmesi ve / veya intihar dürtülerinin ortaya çıkması arasında nedensel bir bağlantı kurulmamış olsa da, bu semptomların ortaya çıkan intiharlığın öncüllerini temsil edebileceği endişesi vardır.

Terapötik rejimin değiştirilmesine dikkat edilmelidir, muhtemelen ilacı bırakma dahil, kötüleşen depresif belirtiler yaşayabilen hastalarda, ya da kötüleşen depresyon ya da intiharlığın öncüsü olabilecek acil intihar ya da semptomlar yaşayanlar, özellikle bu semptomlar başlangıçta şiddetli veya ani ise, veya hastanın semptomlarının bir parçası değildi.

Depresif semptomların kötüleşmesi veya ortaya çıkan intihar nedeniyle tedaviyi bırakma kararı verildiyse, ilaç mümkün olduğu kadar hızlı bir şekilde konikleştirilmelidir, ancak ani kesilmenin yoksunluk belirtileri üretebileceğini kabul ederek.

Majör depresif bozukluk veya diğer endikasyonlar için norepinefrin ve / veya serotoninin geri alımını inhibe eden ilaçlarla tedavi edilen hastaların aileleri ve bakıcıları, hem psikiyatrik hem de psikiyatrik olmayan, ajitasyonun ortaya çıkması için hastaları izleme ihtiyacı konusunda uyarılmalıdır, sinirlilik, davranışta olağandışı değişiklikler, ve yukarıda açıklanan diğer semptomlar, intiharlığın ortaya çıkmasının yanı sıra, ve bu semptomları derhal sağlık hizmeti sağlayıcılarına bildirmek. Bu izleme, aileler ve bakıcılar tarafından günlük gözlemleri içermelidir. Aşırı doz riskini azaltmak için iyi hasta yönetimi ile tutarlı en az miktarda tablet için Neocipran reçeteleri yazılmalıdır.

Serotonin Sendromu

Potansiyel olarak hayatı tehdit eden bir serotonin sendromunun gelişimi, Neocipran dahil olmak üzere SNRI'lar ve SSRI'lar ile tek başına, ancak özellikle diğer serotonerjik ilaçların (triptanlar, trisiklik antidepresanlar, fentanil, lityum, tramadol, triptofan, buspiron ve St. John's Wort) ve serotoninin metabolizmasını bozan ilaçlarla (özellikle MAOI'ler, hem psikiyatrik bozuklukları tedavi etmeyi amaçlayanlar hem de linezolid ve intravenöz metilen mavisi gibi diğerleri).

Serotonin sendromu semptomları zihinsel durum değişikliklerini içerebilir (örn.ajitasyon, halüsinasyonlar, deliryum ve koma), otonom instabilite (ör.taşikardi, kararsız kan basıncı, baş dönmesi, terleme, kızarma, hipertermi), nöromüsküler semptomlar (ör.titreme, sertlik, miyoklonus, hiperrefleksi, koordinasyon), nöbetler ve / veya gastrointestinal semptomlar (ör., bulantı, kusma, ishal). Hastalar serotonin sendromunun ortaya çıkışı açısından izlenmelidir.

Neocipran'ın psikiyatrik bozuklukları tedavi etmeyi amaçlayan MAOI'lerle birlikte kullanımı kontrendikedir. Neocipran, linezolid veya intravenöz metilen mavisi gibi MAOI'lerle tedavi edilen bir hastada da başlatılmamalıdır. Uygulama yolu hakkında bilgi veren metilen mavisi ile ilgili tüm raporlar, 1 mg / kg ila 8 mg / kg doz aralığında intravenöz uygulamayı içeriyordu. Metilen mavisinin başka yollarla (oral tabletler veya lokal doku enjeksiyonu gibi) veya daha düşük dozlarda uygulanmasını içeren hiçbir rapor yoktur. Neocipran alan bir hastada linezolid veya intravenöz metilen mavisi gibi bir MAOI ile tedaviye başlanması gerektiğinde durumlar olabilir. MAOI ile tedaviye başlamadan önce neocipran kesilmelidir

Neocipran'ın triptanlar, trisiklik antidepresanlar, fentanil, lityum, tramadol, buspiron, triptofan ve St. dahil olmak üzere diğer serotonerjik ilaçlarla birlikte kullanılması. John's Wort klinik olarak garanti altındadır, hastalar özellikle tedaviye başlanması ve doz artışı sırasında serotonin sendromu için potansiyel bir artış riskinden haberdar edilmelidir.

Yukarıdaki olaylar meydana gelirse Neocipran ve eşlik eden serotonerjik ajanlarla tedavi derhal kesilmeli ve destekleyici semptomatik tedavi başlatılmalıdır.

Yüksek Tansiyon

321 fibromiyalji hastasında milnacipranın (200 mg / güne kadar) kan basıncı üzerindeki etkilerini değerlendirmek için çift kör, plasebo kontrollü ayaktan kan basıncı izleme (ABPM) çalışması yapılmıştır. Başlangıçta normotansif olan fibromiyalji hastaları arasında, kan basıncı bulgularının analizi, Neociprantreated hastaların önemli ölçüde daha yüksek bir oranının 4. Haftada hipertansif kan basıncı ölçümüne sahip olduğunu göstermiştir, 50 mg BID kararlı durum ziyareti (% 17.7 [n = 21/119] ve Hafta 7, 100 mg BID kararlı durum ziyareti (% 14.3 [n = 15/105] plasebo ile tedavi edilen hastalara kıyasla (% 3.7 [n = 2/54] ve% 0 [0/49] 4. ve 7. hafta ziyaretlerinde, sırasıyla). Hipertansiyon ortalama sistolik kan basıncı olarak tanımlandı (SBP) ≥ 140 mmHg ve ortalama SBP ≥ 10 mmHg veya ortalama diyastolik kan basıncında taban çizgisinden değişim (DBP) ≥ 90 mmHg ve AM ziyaretinden sonraki 12 saatlik süre boyunca ortalama DBP ≥ 5 mmHg'de taban çizgisinden değişim. Ayrıca, Neociprantreated'ın% 1.9'u (4/210) ve plasebo hastalarının% 0.9'u (1/111) kan basıncındaki artışlar için tedaviyi bıraktı.

Neocipran ile tedavi edilen hastalarda hipertansif aralıkta artan kan basıncı ölçüm riski, ABPM çalışmasında gözlemlenen ortalama SBP ve DBP ölçümlerindeki önemli artışlarla desteklenmektedir. Tablo 2, başlangıçta normotansif olan hastalarda üç hafta boyunca Neocipran 50 mg BID ile tedaviyi takiben, sistolik kan basıncı (SBP) ve diyastolik kan basıncında (DBP) başlangıçtan ortalama artışın 5 mmHg olduğunu göstermektedir. Neocipran 100 mg BID ile iki hafta daha ileri tedaviden sonra, SBP ve DBP'de taban çizgisinden ortalama artış 6 mmHg idi. Başlangıçta hipertansif olan Neocipran ile tedavi edilen hastalarda da benzer yükselmeler meydana geldi.

Tablo 2: 4 Haftalık Tedavi (50mg BID) ve Sonraki 2 Haftalık Tedavi (100mg BID) sonrasında Milnacipran veya Plasebo'nun Ortalama 24 Saatlik Sistolik ve Diyastolik Kan Basıncında (mmHg) Başlangıçtan Ortalama (Standart Hata) Değişim

Faz 3 ve klinik farmakoloji çalışmalarında, yeni başlangıçlı hipertansiyon riskinin artması veya başlangıçta hipertansiyonu olan hastalarda çalışma sonunda kan basıncı ölçümlerinde önemli artışlarla ortaya çıkan benzer tedavi paternleri gözlenmiştir (Tablo 3).

Tablo 3: Faz 3 randomize kontrollü çalışmalarda kan basıncı değişiklikleri

Kan basıncında sürekli artışların olumsuz sonuçları olabilir. Acil tedavi gerektiren yüksek kan basıncı vakaları bildirilmiştir.

Neocipran'ın kan basıncını ve kalp atış hızını artıran ilaçlarla birlikte kullanımı değerlendirilmemiştir ve bu kombinasyonlar dikkatle kullanılmalıdır.

Önemli hipertansiyon veya kalp hastalığı olan hastalarda Neocipran'ın kan basıncı üzerindeki etkileri sistematik olarak değerlendirilmemiştir. Neocipran bu hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Tedaviye başlamadan önce kan basıncını ölçün ve Neocipran tedavisi boyunca kan basıncını periyodik olarak izleyin. Neocipran ile tedaviye başlamadan önce önceden var olan hipertansiyonu ve diğer kardiyovasküler hastalıkları tedavi edin. Neocipran alırken kan basıncında sürekli bir artış yaşayan hastalar için, dozu azaltın veya klinik olarak garanti edilirse Neocipran ile tedaviyi bırakın.

Yüksek Kalp Atış Hızı

321 fibromiyalji hastasında milnacipranın (200 mg / güne kadar) kan basıncı üzerindeki etkilerini değerlendirmek için çift kör, plasebo kontrollü bir ABPM çalışması yapılmıştır. Kalp atış hızı hakkında da bilgi toplandı. Başlangıçta normotansif olan hastalarda üç hafta boyunca Neocipran 50mg BID ile tedaviyi takiben, başlangıçtan ortalama 24 saatlik kalp atış hızındaki ortalama artış dakikada 13 atımdı. Neocipran 100 mg BID ile iki hafta daha ileri tedaviden sonra, kalp atış hızında başlangıçtan ortalama artış dakikada 13 atımdı.

Neocipran tedavisinin dakikada yaklaşık 7 ila 8 atımlık ortalama kalp atış hızındaki artışlarla ilişkili olduğu klinik çalışmalarda da benzer eğilimler gözlenmiştir.

Neocipran ile tedavi edilen hastalarda kalp atış hızında ≥ dakikada 20 atım artış plasebo ile karşılaştırıldığında daha sık meydana geldi (Neocipran 50 mg BID ve 100 mg BID tedavi kollarında% 8, plasebo kolunda% 0.3).

Neocipran, kalp ritmi bozukluğu olan hastalarda sistematik olarak değerlendirilmemiştir.

Tedaviye başlamadan önce kalp atış hızını ölçün ve Neocipran tedavisi boyunca kalp atış hızını periyodik olarak izleyin. Neocipran ile tedaviye başlamadan önce önceden var olan taşiaritmileri ve diğer kardiyak hastalıkları tedavi edin. Neocipran alırken kalp atış hızında sürekli bir artış yaşayan hastalar için, dozu azaltın veya klinik olarak garanti edilirse Neocipran ile tedaviyi bırakın.

Nöbetler

Nöbet bozukluğu olan hastalarda neocipran sistematik olarak değerlendirilmemiştir. Fibromiyaljili hastalarda Neocipran'ı değerlendiren klinik çalışmalarda, nöbetler / konvülsiyonlar rapor edilmemiştir. Bununla birlikte, fibromiyalji dışındaki bozukluklar nedeniyle Neocipran ile tedavi edilen hastalarda seyrek olarak bildirilmiştir. Nöbet bozukluğu öyküsü olan hastalarda neocipran dikkatle reçete edilmelidir.

Hepatotoksisite

Plasebo kontrollü fibromiyalji çalışmalarında, hafif ALT veya AST yükselmeleri (normalin üst sınırının 1-3 katı, ULN) ile Neocipran ile tedavi edilen hasta sayısında artış gözlenmiştir. Neocipran 100 mg / gün (% 6) ve Neocipran 200 mg / gün (% 7) ile tedavi edilen hastalarda plasebo ile tedavi edilen hastalara (% 3) kıyasla ALT'da artış daha sık gözlenmiştir. Neocipran'ı 100 mg / gün (% 0.2) alan bir hastada ALT'da normalin üst sınırının 5 katından fazla bir artış vardı, ancak normalin üst sınırının 10 katını geçmedi. Neocipran 100 mg / gün (% 3) ve Neocipran 200 mg / gün (% 5) ile tedavi edilen hastalarda plasebo (% 2) ile tedavi edilen hastalara göre AST artışları daha sık gözlenmiştir.

Fibromiyalji klinik çalışmalarında gözlenen bilirubin artışları klinik olarak anlamlı değildi.

Hiçbir vaka yüksek ALT> 3x ULN kriterlerini karşılamadı ve bilirubin ≥ 2x ULN'deki artışla ilişkili değil

Yabancı pazarlama sonrası deneyimlerden milnacipranlı fulminan hepatit de dahil olmak üzere karaciğer enzimlerinde artış ve ciddi karaciğer hasarı raporları olmuştur. Şiddetli karaciğer hasarı vakalarında, altta yatan önemli klinik durumlar ve / veya birden fazla eşlik eden ilaç kullanımı vardı. Yetersiz raporlama nedeniyle, bu reaksiyonların gerçek insidansına ilişkin doğru bir tahmin sağlamak imkansızdır.

Sarılık veya diğer karaciğer fonksiyon bozukluğu kanıtı geliştiren hastalarda neocipran kesilmelidir. Başka bir neden tespit edilemediği sürece Neocipran ile tedaviye devam edilmemelidir.

Neocipran normalde önemli alkol kullanımı veya kronik karaciğer hastalığı kanıtı olan hastalara reçete edilmemelidir.

Neocipran ile Tedavinin Sonlandırılması

Milnacipranın kesilmesini takiben klinik çalışmalarda, diğer SNRI'larda ve SSRI'larda olduğu gibi, yoksunluk belirtileri gözlenmiştir.

Milnacipran ve diğer SNRI'ların ve SSRI'ların pazarlanması sırasında, özellikle kesilme aniden bu ilaçların kesilmesinden sonra ortaya çıkan geri çekilme ve fiziksel bağımlılığı gösteren advers olayların kendiliğinden raporları olmuştur. Olumsuz olaylar şunları içerir: disforik ruh hali, sinirlilik, ajitasyon, baş dönmesi, duyusal rahatsızlıklar (ör.elektrik çarpması hissi gibi paresteziler), anksiyete, konfüzyon, baş ağrısı, uyuşukluk, duygusal değişkenlik, uykusuzluk, hipomani, kulak çınlaması ve nöbetler. Bu olaylar genellikle kendi kendini sınırlasa da, bazılarının şiddetli olduğu bildirilmiştir.

Neocipran ile tedaviyi bırakırken hastalar bu semptomlar açısından izlenmelidir. Neocipran konik olmalı ve uzun süreli kullanımdan sonra aniden kesilmemelidir. Dozda bir düşüşün ardından veya tedavinin kesilmesinden sonra dayanılmaz semptomlar ortaya çıkarsa, daha önce reçete edilen dozun devam ettirilmesi düşünülebilir. Daha sonra, doktor dozu azaltmaya devam edebilir, ancak daha kademeli bir oranda.

Hiponatremi

Hiponatremi, Neocipran dahil SSRI'lar ve SNRI'lar ile tedavi sonucunda ortaya çıkabilir. Birçok durumda, bu hiponatremi, uygunsuz antidiüretik hormon salgısı (SIADH) sendromunun bir sonucu gibi görünmektedir. Serum sodyumunun 110 mmol / L'den düşük olduğu vakalar bildirilmiştir. Yaşlı hastalar SNRI'lar, SSRI'lar veya Neocipran ile hiponatremi gelişme riski daha yüksek olabilir. Ayrıca, diüretik alan veya hacim tükenmiş olan hastalar daha büyük risk altında olabilir. Semptomatik hiponatremi hastalarında Neocipran'ın kesilmesi düşünülmelidir.

Hiponatremi belirtileri ve semptomları arasında baş ağrısı, konsantre olma zorluğu, hafıza bozukluğu, konfüzyon, halsizlik ve düşmelere neden olabilecek kararsızlık bulunur. Daha şiddetli ve / veya akut vakalarla ilişkili belirti ve semptomlar arasında halüsinasyon, senkop, nöbet, koma, solunum durması ve ölüm bulunur.

Anormal Kanama

Neocipran dahil SSRI'lar ve SNRI'lar kanama olayları riskini artırabilir. Aspirin, steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar (NSAID'ler), warfarin ve diğer antikoagülanların birlikte kullanımı bu riske katkıda bulunabilir. Olgu raporları ve epidemiyolojik çalışmalar (vaka kontrolü ve kohort tasarımı) serotonin geri alımına müdahale eden ilaçların kullanımı ile gastrointestinal kanamanın ortaya çıkması arasında bir ilişki olduğunu göstermiştir. SSRI'lar ve SNRI'ların kullanımıyla ilgili kanama olayları ekimozlar, hematomlar, burun kanaması ve peteşiden hayatı tehdit eden kanamalara kadar değişmektedir.

Hastalar, Neocipran ve NSAID'lerin, aspirin veya pıhtılaşmayı etkileyen diğer ilaçların birlikte kullanımı ile ilişkili kanama riski konusunda uyarılmalıdır.

Mania'nın aktivasyonu

Fibromiyaljili hastalarda Neocipran'ın etkilerini değerlendiren klinik çalışmalarda mani veya hipomani aktivasyonu bildirilmemiştir. Bununla birlikte, bu klinik çalışmalar mevcut majör depresif atak geçiren hastaları dışlamıştır. Majör depresif bozukluk için diğer benzer ilaçlarla tedavi edilen duygudurum bozuklukları olan hastalarda mani ve hipomani aktivasyonu bildirilmiştir. Bu diğer ajanlarda olduğu gibi, Neocipran mani öyküsü olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.

Dizüri Tarihi Olan Hastalar

Noradrenerjik etkileri nedeniyle, Neocipran dahil SNRI'lar üretral direnci ve işeme etkilerini etkileyebilir. Kontrollü fibromiyalji çalışmalarında, Neocipran ile tedavi edilen hastalarda (% 1) plasebo ile tedavi edilen hastalara (% 0.5) göre dizüri daha sık görülmüştür. Dizüri öyküsü olan hastalarda, özellikle prostat hipertrofisi, prostatit ve diğer alt idrar yolu obstrüktif bozuklukları olan erkek hastalarda Neocipran kullanımına dikkat edilmelidir. Erkek hastalar dizüri veya idrar retansiyonu gibi genitoüriner yan etkilere daha yatkındır ve testis ağrısı veya boşalma bozuklukları yaşayabilir.

Açı Kapanışı Glaucoma

Neocipran dahil SNRI ilaçlarının kullanılmasından sonra ortaya çıkan pupiller dilatasyon, patent iridektomi olmayan anatomik olarak dar açıları olan bir hastada bir açı kapatma saldırısını tetikleyebilir.

Alkol ile Eşzamanlı Kullanım

Klinik çalışmalarda, Neocipran ile tedavi edilen daha fazla hastada plasebo ile tedavi edilen hastalara göre yüksek transaminazlar gelişmiştir. Milnacipran'ın önceden var olan karaciğer hastalığını ağırlaştırması mümkün olduğundan, önemli alkol kullanımı veya kronik karaciğer hastalığı kanıtı olan hastalara Neocipran reçete edilmemelidir.

Hasta Danışmanlığı Bilgileri

Görmek İlaç Kılavuzu

Hastalar İçin Bilgi

Reçete yazan kişiler veya diğer sağlık profesyonelleri, Neocipran ile tedavi ile ilgili yararlar ve riskler hakkında hastaları, ailelerini ve bakıcılarını bilgilendirmeli ve uygun kullanımında onlara danışmanlık yapmalıdır. Bir hasta İlaç Kılavuzu Neocipran için kullanılabilir. Reçete yazan veya sağlık uzmanı hastalara, ailelerine ve bakıcılarına İlaç Kılavuzunu okumaları talimatını vermeli ve içeriğini anlamalarına yardımcı olmalıdır. Hastalara, içeriklerini tartışma fırsatı verilmelidir İlaç Kılavuzu ve sorularına cevap almak için. Tam metni İlaç Kılavuzu bu belgenin sonunda yeniden basılmıştır.

Hastalara aşağıdaki konular hakkında bilgi verilmeli ve Neocipran alırken meydana gelirse reçete yazanlarını uyarmaları istenmelidir:

Klinik Kötüleşme ve İntihar Riski

Hastalara ve ailelerine ve bakıcılarına Neocipran'ın seçici bir norepinefrin ve serotonin geri alım inhibitörü olduğu ve bu nedenle antidepresanlarla aynı ilaç sınıfına ait olduğu bildirilmelidir. Hastalara, ailelerine ve bakıcılarına, depresyonu olan hastaların, anti-depresan ilaç almayı bırakmaları, dozu değiştirmeleri veya yeni bir ilaç başlatmaları durumunda klinik kötüleşme ve / veya intihar düşüncesi için yüksek risk altında olabileceği konusunda bilgilendirilmelidir.

Hastalar, aileleri, ve bakıcıları kaygının ortaya çıkmasına karşı uyanık olmaya teşvik edilmelidir, ajitasyon, panik atak, uykusuzluk, sinirlilik, düşmanlık, saldırganlık, dürtüsellik, akathisia (psikomotor huzursuzluk) hipomani, veya davranıştaki diğer olağandışı değişiklikler, depresyonun kötüleşmesi, ve intihar düşüncesi, özellikle Neocipran veya norepinefrin ve / veya serotoninin geri alımını inhibe eden diğer ilaçlarla tedavi sırasında erken, ve doz yukarı veya aşağı ayarlandığında. Hastaların ailelerine ve bakıcılarına, bu tür semptomların günlük olarak ortaya çıktığını gözlemlemeleri tavsiye edilmelidir, çünkü değişiklikler ani olabilir. Bu tür semptomlar, özellikle şiddetli, başlangıçta ani veya hastanın semptomlarının bir parçası değilse, hastanın reçete yazan veya sağlık uzmanına bildirilmelidir.

Serotonin Sendromu

Hastalar, triptanlar, trisiklik antidepresanlar, fentanil, lityum, tramadol, triptofan, buspiron ve St. dahil olmak üzere diğer serotonerjik ilaçlarla birlikte Neocipran kullanımı ile serotonin sendromu riski konusunda uyarılmalıdır. John's Wort ve serotonin metabolizmasını bozan ilaçlarla (özellikle MAOI'ler, hem psikiyatrik bozuklukları tedavi etmeyi amaçlayanlar hem de linezolid gibi diğerleri).

Hastalara serotonin sendromu ile ilişkili zihinsel durum değişiklikleri içerebilecek belirti ve semptomlar bildirilmelidir (ör.ajitasyon, halüsinasyonlar, deliryum ve koma), otonom instabilite (ör.taşikardi, kararsız kan basıncı, baş dönmesi, terleme, kızarma, hipertermi), nöromüsküler değişiklikler (ör.titreme, sertlik, miyoklonus, hiperrefleksi, koordinasyon), nöbetler ve / veya gastrointestinal semptomlar (ör., bulantı, kusma, ishal). Hastalar bu semptomları yaşarlarsa derhal tıbbi bakım almaları konusunda uyarılmalıdır.

Yüksek Tansiyon ve Kalp Atış Hızı

Hastalara Neocipran'ın kan basıncını ve kalp atış hızını artırabileceği ve Neocipran ile tedavi görürken kan basıncını ve kalp atış hızını düzenli aralıklarla izlemeleri gerektiği bildirilmelidir.

Anormal Kanama

Serotonin geri alımına müdahale eden ajanların ve bu ajanların birlikte kullanımı anormal kanama riski ile ilişkili olduğundan, hastalar Neocipran ve NSAID'lerin, aspirin veya pıhtılaşmayı etkileyen diğer ilaçların birlikte kullanımı konusunda uyarılmalıdır.

Açı Kapanışı Glaucoma

Hastalara Neocipran almanın, duyarlı bireylerde açı kapanması glokomuna yol açabilecek hafif pupiller dilatasyona neden olabileceği konusunda bilgilendirilmelidir. Önceden var olan glokom neredeyse her zaman açık açılı glokomdur, çünkü teşhis edildiğinde açı kapanması glokomu iridektomi ile kesin olarak tedavi edilebilir. Açık açılı glokom, açı kapanması glokomu için bir risk faktörü değildir. Hastalar açı kapanmasına duyarlı olup olmadıklarını ve profilaktik bir prosedürü olup olmadığını belirlemek için muayene edilmek isteyebilirler (ör., iridektomi), eğer duyarlılarsa.

Araç ve Makine Kullanma yeteneği

Neocipran, motorlu taşıtlar da dahil olmak üzere makine kullanmak gibi belirli görevleri yerine getirmek için gerekli zihinsel ve fiziksel kapasiteleri azaltabilir. Hastalar, Neocipran tedavisinin bu tür faaliyetlerde bulunma yeteneklerini etkilemediğinden emin olana kadar makine kullanma veya motorlu taşıt kullanma konusunda uyarılmalıdır.

Alkol

Hastalar Neocipran ile tedaviye başlamadan önce sağlık uzmanlarıyla alkol alımı hakkında konuşmalıdır.

Durdurma

Hastalara Neocipran ile tedaviyi bırakırken, özellikle de kesilme aniden ortaya çıktığında yoksunluk semptomlarının ortaya çıkabileceği bildirilmelidir.

Bir Doz Eksik

Hastalara bir dozu kaçırırlarsa, kaçırılan dozu atlamaları ve bir sonraki dozu normal zamanlarında almaları gerektiği konusunda bilgilendirilmelidir.

Gebelik

Neocipran tedavisi sırasında hastalara hamile kalmaları veya hamile kalmayı düşünmeleri durumunda doktorlarını bilgilendirmeleri tavsiye edilmelidir.

Hastalar hamile kalırlarsa, tercihen doğum öncesi testler yapılmadan önce Neocipran Gebelik Siciline kaydolmaya teşvik edilmelidir. Bu kayıt defteri hamilelik sırasında milnacipran'ın güvenliği hakkında bilgi topluyor. Kaydolmak için, hastalar veya sağlık hizmeti sağlayıcıları ücretsiz 1-877-643-3010 numarasını arayabilir, www.Neocipranpregnancyregistry.com web sitemizden veri formları indirebilir veya [e-posta korumalı] adresinden daha fazla bilgi için kayıt defterine e-posta gönderebilir

Hemşirelik

Emziriyorsa hastalara doktorlarını bilgilendirmelerini tavsiye edin.

Klinik Olmayan Toksikoloji

Kanserojenez, Mutajenez, Doğurganlığın Bozukluğu

Karsinogenez

2 yıl boyunca 50 mg / kg / gün (mg / m² bazında MRHD'nin 2 katı) dozlarında sıçanlara milnacipranın diyetle uygulanması, tiroid C hücreli adenomlar ve kombine adenom ve karsinom insidansında istatistiksel olarak anlamlı bir artışa neden oldu. erkekler. Tg.rasH2 farelerinde 6 ay boyunca 125 mg / kg / güne kadar oral gavaj dozlarında bir karsinojenisite çalışması yapıldı.

Milnacipran, test edilen herhangi bir dozda Tg.rasH2 farelerinde tümörleri indüklemedi.

Mutajenez

Milnacipran mutajenik değildi in vitro bakteriyel ters mutasyon deneyi (Ames testi) veya L5178Y TK +/- fare lenfoma ileri mutasyon testinde. Milnacipran da bir klastojenik değildi in vitro insan lenfositlerinde veya içinde kromozomal sapma testi in vivo fare mikronükleus testi.

Doğurganlığın Bozulması

Milnacipran'ın erkek ve dişi sıçanlara uygulanmasının, 80 mg / kg / güne kadar dozlarda çiftleşme veya doğurganlık üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi olmamasına rağmen (MYHD'nin mg / m² bazında 4 katı) vücut yüzey alanına bağlı klinik olarak anlamlı dozlarda doğurganlık endeksinde belirgin bir doza bağlı azalma olmuştur.

Belirli Popülasyonlarda Kullanın

Gebelik

Gebelik Kategorisi C

Risk Özeti

Gebe kadınlarda yeterli veya iyi kontrollü bir çalışma yoktur. Serotonin ve norepinefrin (Neocipran gibi) çift geri alım inhibitörlerine veya üçüncü trimesterde geç seçici serotonin geri alım inhibitörlerine maruz kalan yenidoğanlar, doğumdan hemen sonra ortaya çıkabilecek komplikasyonlar geliştirmiştir. Sıçanlarda, tavşanlarda ve farelerde üreme çalışmaları yapılmıştır. Milnacipran'ın sıçanlarda embriyo fetal ve perinatal ölümcüllüğü ve tavşanların (sıçan) altındaki dozlarda veya yaklaşık olarak önerilen maksimum insan dozuna (MRHD) yaklaşık olarak (tavşan) eşit olan küçük bir iskelet varyasyonu insidansını arttırdığı gösterilmiştir. mg / m² bazında. Organogenez döneminde milnacipran ile tedavi edildiğinde, mg / m² bazında MHRD'nin 3 katına kadar dozlarda farelerde herhangi bir etki görülmemiştir. Hayvan üreme çalışmaları her zaman insan tepkisini öngörmediği için, Neocipran hamilelik sırasında sadece potansiyel fayda fetusun potansiyel riskini haklı çıkarsa kullanılmalıdır.

Gebelik Sicili

Doktorlara Neocipran alan hamile hastaların Neocipran Gebelik Siciline kaydolmalarını tavsiye etmeleri önerilir. Kayıt isteğe bağlıdır ve hamile hastalar veya sağlık hizmeti sağlayıcıları tarafından 1-877-643-3010 numaralı telefondan kayıt defterine başvurarak veya [e-posta korumalı] e-posta yoluyla başlatılabilir. Veri formları www.Neocipranpregnancyregistry.com adresindeki kayıt web sitesinden de indirilebilir. .

Klinik değerlendirme

Yenidoğan exp

Klinik Araştırmalar Deneyimi

Klinik araştırmalar çok çeşitli koşullar altında yapıldığından, bir ilacın klinik çalışmalarında gözlenen advers reaksiyon oranları, başka bir ilacın klinik çalışmalarındaki oranlarla doğrudan karşılaştırılamaz ve uygulamada gözlemlenen oranları yansıtmayabilir.

Hasta Maruz Kalma

Neocipran, 29 haftaya kadar bir tedavi süresi boyunca 2209 fibromiyalji hastasını (Neocipran ile tedavi edilen 1557 hasta ve plasebo ile tedavi edilen 652 hasta) içeren üç çift kör plasebo kontrollü çalışmada değerlendirildi.

Belirtilen advers reaksiyon frekansları, en az bir kez, listelenen tipte tedaviye bağlı advers reaksiyon yaşayan bireylerin oranını temsil eder. Bir reaksiyon, ilk kez meydana gelirse veya başlangıç değerlendirmesini takiben tedavi alırken kötüleşirse tedavinin ortaya çıktığı düşünülmüştür.

Durdurulmaya Yönelik Olumsuz Reaksiyonlar

Fibromiyaljili hastalarda yapılan plasebo kontrollü çalışmalarda Neocipran ile tedavi edilen hastaların% 23'ü

100 mg / gün, Neocipran ile tedavi edilen hastaların% 26'sı 200 mg / gün, plasebo ile tedavi edilen hastaların% 12'sine kıyasla, advers reaksiyonlar nedeniyle erken kesilmiştir. Neocipran tedavi grubundaki hastaların%% 1'inde çekilmeye yol açan ve insidans oranı plasebo tedavi grubundan daha yüksek olan advers reaksiyonlar bulantıdır (milnacipran% 6, plasebo% 1) çarpıntı (milnacipran% 3, plasebo% 1) baş ağrısı (milnacipran% 2, plasebo% 0) kabızlık (milnacipran% 1, plasebo% 0) kalp atış hızı arttı (milnacipran% 1, plasebo% 0) hiperhidroz (milnacipran% 1, plasebo% 0) kusma (milnacipran% 1, plasebo% 0) ve baş dönmesi (milnacipran% 1 ve plasebo% 0.5). Advers reaksiyonlara bağlı olarak kesilme, Neocipran ile tedavi edilen hastalarda 200 mg / gün Neocipran ile 100 mg / gün arasında genellikle daha yaygındı.

Plasebo Kontrollü Çalışmalarda En Yaygın Olumsuz Reaksiyonlar

Plasebo kontrollü fibromiyalji hasta çalışmalarında, klinik çalışmalarda en sık görülen advers reaksiyon bulantıdır. Neocipran ile tedavi edilen hastalarda en sık görülen advers reaksiyonlar (insidans ≥% 5 ve iki kez plasebo) kabızlık, sıcak basması, hiperhidroz, kusma, çarpıntı, kalp atış hızı artışı, ağız kuruluğu ve hipertansiyon idi.

Tablo 4 Neocipran ile tedavi edilen hastaların en az% 2'sinde 100 veya 200 mg / gün ve plasebodan daha yüksek bir insidansta meydana gelen tüm advers reaksiyonları listeler.

Tablo 4: Fibromiyalji Hastalarında Plasebo Kontrollü Çalışmalarda Tedaviye Bağlı Olumsuz Reaksiyon İnsidansı (Neocipran ile Tedavi Edilen Tüm Hastaların En Az% 2'sinde Meydana Gelen ve Her İki Neocipran Tedavi Grubunda Plasebo Tedavi Grubundan Daha Sık Olmakta Olan Olaylar)

Ağırlık değişiklikleri

Plasebo kontrollü fibromiyalji klinik çalışmalarında, 3 aya kadar Neocipran ile tedavi edilen hastalarda, ortalama kilo kaybı ile karşılaştırıldığında, hem Neocipran 100 mg / gün hem de Neocipran 200 mg / gün tedavi gruplarında ortalama 0.8 kg kilo kaybı yaşandı. plasebo ile tedavi edilen hastalarda yaklaşık 0.2 kg.

Erkeklerde Genitoüriner Advers Reaksiyonlar

Plasebo kontrollü fibromiyalji çalışmalarında, Neocipran ile tedavi edilen erkek hastaların en az% 2'sinde genitoüriner sistemle ilgili aşağıdaki tedaviye bağlı advers reaksiyonlar gözlenmiştir, ve plasebo ile tedavi edilen erkek hastalardan daha yüksek bir oranda meydana geldi: dizüri, boşalma bozukluğu, erektil disfonksiyon, boşalma hatası, libido azaldı, prostatit, skrotal ağrı, testis ağrısı, testis şişmesi, idrar tereddüt, idrar retansiyonu, üretral ağrı, ve idrar akışı azaldı.

Fibromiyaljide Neocipran Klinik Çalışmaları Sırasında Gözlemlenen Diğer Olumsuz Reaksiyonlar

Aşağıda, 68 haftaya kadar Neocipran ile tedavi edilen 1824 fibromiyalji hastasından bildirilen sık (en az 1/100 hastada bir veya daha fazla olayda meydana gelenler) tedaviye bağlı advers reaksiyonların bir listesi bulunmaktadır. Liste, Tablo 4'te listelenen olayları içermez, uyuşturucu nedeninin uzak olduğu olaylar, bilgilendirici olmayacak kadar genel olaylar, ve bu olaylar sadece bir kez rapor edildi ve bu da yaşamı tehdit etme olasılığı önemli değildi.

Advers reaksiyonlar vücut sistemine göre sınıflandırılır ve azalan sıklığa göre listelenir. Büyük klinik öneme sahip advers reaksiyonlar, UYARILAR VE ÖNLEMLER Bölüm.

Gastrointestinal Hastalıklar - ishal, dispepsi, gastroözofageal reflü hastalığı, şişkinlik, karın şişliği

Genel Bozukluklar - yorgunluk, periferik ödem, sinirlilik, pireksi

Enfeksiyonlar - idrar yolu enfeksiyonu, sistit

Yaralanma, Zehirlenme ve Prosedürel Komplikasyonlar - kontüzyon, düşme

Soruşturmalar - ağırlık azaldı veya arttı

Metabolizma ve Beslenme Bozuklukları - hiperkolesterolemi

Sinir Sistemi Bozuklukları - uyku hali, disgeusia

Psikiyatrik Bozukluklar - depresyon, stres

Cilt Bozuklukları - gece terlemeleri

Pazarlama Sonrası Deneyim

Aşağıdaki ek advers reaksiyonlar, dünya çapında alınan Neocipran'ın spontan raporlarından tespit edilmiştir. Bu advers reaksiyonlar, ciddiyet, raporlama sıklığı veya Neocipran ile potansiyel nedensel bağlantı kombinasyonu nedeniyle dahil edilmek üzere seçilmiştir. Bununla birlikte, bu advers reaksiyonlar belirsiz büyüklükteki bir popülasyondan gönüllü olarak bildirildiğinden, sıklıklarını güvenilir bir şekilde tahmin etmek veya ilaca maruz kalma ile nedensel bir ilişki kurmak her zaman mümkün değildir. Bu olaylar şunları içerir:

Kan ve Lenf Sistemi Bozuklukları - lökopeni, nötropeni, trombositopeni

Kardiyak Bozukluklar - supraventriküler taşikardi

Göz Bozuklukları - konaklama bozukluğu

Endokrin Bozuklukları - hiperprolaktinemi

Hepatobiliyer Bozukluklar - hepatit

Metabolizma ve Beslenme Bozuklukları - anoreksiya, hiponatremi

Kas-iskelet sistemi ve Bağ Doku Bozuklukları - rabdomiyoliz

Sinir Sistemi Bozuklukları - konvülsiyonlar (büyük mal dahil), bilinç kaybı, Parkinsonizm

Psikiyatrik Bozukluklar - saldırganlık, öfke, deliryum, halüsinasyon, cinayet düşüncesi

Böbrek ve Üriner Bozukluklar - akut böbrek yetmezliği

Üreme Sistemi ve Meme Bozuklukları - galaktorrea

Cilt Bozuklukları - eritema multiforme, Stevens Johnson sendromu

Vasküler Bozukluklar - hipertansif kriz

İnsanlarda Neocipran doz aşımı ile sınırlı klinik deneyim vardır. Klinik çalışmalarda, tek başına veya diğer ilaçlarla kombinasyon halinde 1000 mg'a kadar akut alım vakaları bildirilmiştir ve bunların hiçbiri ölümcül değildir.

Pazarlama sonrası deneyimde, öncelikle çoklu ilaçları içeren akut doz aşımları için değil, aynı zamanda sadece Neocipran ile ölümcül sonuçlar bildirilmiştir. En yaygın belirti ve semptomlar arasında artan kan basıncı, kardiyo-solunum durması, bilinç seviyesindeki değişiklikler (uykusuzluktan komaya kadar), konfüzyon durumu, baş dönmesi ve artmış hepatik enzimler vardı.

Doz aşımı yönetimi

Neocipran'a özgü bir antidot yoktur, ancak serotonin sendromu ortaya çıkarsa, spesifik tedavi (siproheptadin ve / veya sıcaklık kontrolü gibi) düşünülebilir. Akut doz aşımı durumunda, tedavi, herhangi bir ilaçla aşırı doz tedavisinde kullanılan genel önlemlerden oluşmalıdır.

Yeterli bir hava yolu, oksijenasyon ve ventilasyon sağlanmalı ve kalp ritmi ve hayati belirtiler izlenmelidir. Kusmanın indüksiyonu önerilmez. Gerekirse, uygun hava yolu korumasına sahip büyük delikli orogastrik tüplü gastrik lavaj, yutulduktan hemen sonra veya semptomatik hastalarda gerçekleştirilirse endike olabilir. Neocipran için spesifik bir antidot olmadığından, Neocipran doz aşımı yaşayan hastalar için mide lavajı ve aktif kömür ile semptomatik bakım ve tedavi mümkün olan en kısa sürede düşünülmelidir.

Bu ilacın büyük miktarda dağılımı nedeniyle, zorlanmış diürez, diyaliz, hemoperfüzyon ve değişim transfüzyonunun faydalı olması muhtemel değildir.

Doz aşımı tedavisinde çoklu ilaç katılımı olasılığı göz önünde bulundurulmalıdır. Doktor, aşırı doz tedavisi hakkında ek bilgi için bir zehir kontrol merkezi ile iletişime geçmeyi düşünmelidir. Sertifikalı zehir kontrol merkezleri için telefon numaraları Doktorlar Masası Referansında (PDR) listelenmiştir.

Kardiyovasküler Elektrofizyoloji

Neocipran'ın QTcF aralığı üzerindeki etkisi, 600 mg / gün Neocipran (fibromiyalji için önerilen terapötik dozun 3 ila 6 katı) kullanan 88 sağlıklı kişide çift kör plasebo ve pozitif kontrollü paralel bir çalışmada ölçüldü. Başlangıç ve plasebo ayarlamasından sonra, maksimum ortalama QTcF değişimi 8 ms (2 taraflı% 90 CI, 3-12 ms) idi. Bu artışın klinik olarak anlamlı olduğu düşünülmemektedir.

Milnacipran, yaklaşık% 85 ila% 90 arasında mutlak biyoyararlanım ile oral uygulamadan sonra iyi emilir. Milnacipran'a maruz kalma, terapötik doz aralığında orantılı olarak artmıştır. Ağırlıklı olarak idrarda değişmeden atılır (% 55) ve terminal eliminasyon yarılanma ömrü yaklaşık 6 ila 8 saattir. Kararlı durum seviyelerine 36 ila 48 saat içinde ulaşılır ve tek doz verilerden tahmin edilebilir. Aktif enantiyomer, d-milnacipran, l-enantiyomerden (4-6 saat) daha uzun eliminasyon yarılanma ömrüne (8-10 saat) sahiptir. Enantiyomerler arasında bir dönüşüm yoktur.

Emilim ve Dağıtım

Neocipran, dozdan 2 ila 4 saat sonra ulaşılan maksimum konsantrasyonlara (Cmax) ulaşılan oral uygulamadan sonra emilir. Neocipran'ın emilmesi gıdalardan etkilenmez. Mutlak biyoyararlanım yaklaşık% 85 ila% 90'dır. Sağlıklı deneklere tek bir intravenöz dozun ardından milnacipranın ortalama dağılım hacmi yaklaşık 400 L'dir

Plazma proteinlerine bağlanma% 13'tür.

Metabolizma ve Eliminasyon

Milnacipran ve metabolitleri öncelikle böbrek atılımı ile elimine edilir. Sözlü uygulamadan sonra ¹⁴C-milnacipran hidroklorür, dozun yaklaşık% 55'i değişmemiş milnacipran olarak idrarla atılmıştır (l-milnacipran olarak% 24 ve d-milnacipran olarak% 31). Lmilnacipran karbamoil-O-glukuronid, idrarla atılan ve dozun yaklaşık% 17'sini oluşturan ana metabolitti; dozun yaklaşık% 2'si dmilnacipran karbamoil-O-glukuronid olarak idrarla atılmıştır. Dozun yaklaşık% 8'i N-desetil milnacipran metaboliti olarak idrarla atılmıştır.

Özel Popülasyonlarda Farmakokinetik

Böbrek Bozukluğu: Milnacipran farmakokinetiği, hafif (kreatinin klerensi [CLcr] 50-80 mL / dak), orta (CLcr 30-49 mL / dak) ve şiddetli (CLcr 5-29 mL / dak) hastalara 50 mg Neocipran'ın tek oral uygulaması sonrasında değerlendirildi. ) böbrek yetmezliği ve sağlıklı deneklere (CLcr> 80 m. Hafif, orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda ortalama AUC0-∞% 16,% 52 ve% 199 arttı ve terminal eliminasyon yarılanma ömrü, sağlıklı olanlara kıyasla sırasıyla% 38,% 41 ve% 122 arttı. denekler.

Hafif böbrek yetmezliği olan hastalar için doz ayarlamasına gerek yoktur. Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gereklidir.

Karaciğer yetmezliği: Milnacipran farmakokinetiği, hafif (Child-Pugh A), orta (Child-Pugh B) ve şiddetli (Child-Pugh C) karaciğer yetmezliği olan hastalara ve sağlıklı deneklere 50 mg Neocipran'ın tek oral uygulaması sonrasında değerlendirildi. AUC0-∞ ve T½ sağlıklı kişilerde ve hafif ve orta şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda benzerdi. Bununla birlikte, şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda sağlıklı deneklere göre% 31 daha yüksek AUC0-∞ ve% 55 daha yüksek T½ vardı. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

Yaşlı: Milnacipran'ın Cmax ve AUC parametreleri, yaşlılarda (> 65 yaş), böbrek fonksiyonlarında yaşa bağlı düşüşler nedeniyle genç deneklere göre yaklaşık% 30 daha yüksekti.

Böbrek fonksiyonu ciddi şekilde bozulmadığı sürece yaşa göre doz ayarlamasına gerek yoktur.

Cinsiyet: Milnacipran'ın Cmax ve AUC parametreleri, kadın deneklerde erkek deneklere göre yaklaşık% 20 daha yüksekti. Cinsiyete göre doz ayarlaması gerekli değildir.

Emzirme çalışması: Farmakokinetik bir çalışmada, doğumdan en az 12 hafta sonra ve bebeklerini sütten keserek 8 emziren kadına tek bir oral doz 50 mg milnacipran HCl tablet uygulandı. Anne sütünden milnacipran için tahmini maksimum günlük bebek dozu (ortalama 150 mL / kg / gün süt tüketimi varsayıldığında), pik plazma konsantrasyonlarına göre anne dozunun% 5'i idi. Çoğu hastada, anne sütündeki milnacipranın pik konsantrasyonları, anne dozundan sonraki 4 saat içinde görülmüştür. Neocipran'a bebek maruziyeti ile ilgili sınırlı veri nedeniyle, Neocipran emziren bir kadına uygulandığında dikkatli olunmalıdır.