Латуда

Латуда aşağıdakiler için endikedir:

• 13 ila 17 yaş arası yetişkin ve ergen hastaların şizofreni tedavisi.
• Bipolar I bozukluğu (bipolar depresyon) ile ilişkili majör depresif atakları olan yetişkin hastaların monoterapi tedavisi.
• Bipolar I bozukluğu (bipolar depresyon) ile ilişkili majör depresif atakları olan yetişkin hastalarda lityum veya valproat ile yardımcı tedavi.

Şizofreni

Yetişkinler

Önerilen başlangıç dozu Латуда günde bir kez 40 mg'dır. Başlangıç doz titrasyonu gerekli değildir. Латуда'nın günde 40 mg ila günde 160 mg doz aralığında etkili olduğu gösterilmiştir. Önerilen maksimum doz günde 160 mg'dır.

Ergenler

Önerilen başlangıç dozu Латуда günde bir kez 40 mg'dır. Başlangıç doz titrasyonu gerekli değildir. Латуда'nın günde 40 mg ila günde 80 mg doz aralığında etkili olduğu gösterilmiştir. Önerilen maksimum doz günde 80 mg'dır.

Bipolar I Bozukluğu ile İlişkili Depresif Bölümler

Yetişkinlerde önerilen başlangıç dozu Латуда, monoterapi olarak veya lityum veya valproat ile yardımcı tedavi olarak günde bir kez 20 mg'dır. Başlangıç doz titrasyonu gerekli değildir. Латуда'nın monoterapi olarak veya lityum veya valproat ile yardımcı tedavi olarak günde 20 mg ila günde 120 mg arasında bir doz aralığında etkili olduğu gösterilmiştir. Monoterapi olarak veya lityum veya valproat ile yardımcı tedavi olarak önerilen maksimum doz günde 120 mg'dır. Monoterapi çalışmasında, daha yüksek doz aralığı (günde 80 mg ila 120 mg), daha düşük doz aralığına (günde 20 ila 60 mg) kıyasla ortalama olarak ek etkinlik sağlamamıştır.

Bipolar bozukluk ile ilişkili mani tedavisinde Латуда'nın etkinliği belirlenmemiştir.

Yönetim Bilgileri

Латуда yiyecekle birlikte alınmalıdır (en az 350 kalori). Gıda ile uygulama Латуда emilimini önemli ölçüde artırır. Gıda ile uygulama AUC'yi yaklaşık 2 kat arttırır ve Cmax'ı yaklaşık 3 kat arttırır. Klinik çalışmalarda Латуда gıda ile uygulanmıştır.

Латуда'nın uzun süreli kullanım için, yani 6 haftadan fazla bir süredir etkinliği kontrollü çalışmalarda belirlenmemiştir. Bu nedenle, Латуда'yı uzun süre kullanmayı seçen doktor, ilacın bireysel hasta için uzun süreli yararlılığını periyodik olarak yeniden değerlendirmelidir.

Böbrek Bozukluğu İçin Doz Değişiklikleri

Orta (kreatinin klerensi: 30 ila <50 mL / dak) ve şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi <30 mL / dak) hastalarda doz ayarlaması önerilir. Önerilen başlangıç dozu günde 20 mg'dır. Bu hastalarda doz günde 80 mg'ı geçmemelidir.

Karaciğer Bozukluğu İçin Doz Değişiklikleri

Orta (Child-Pugh Skoru = 7 ila 9) ve şiddetli karaciğer yetmezliği (Child-Pugh Skoru = 10 ila 15) hastalarda doz ayarlaması önerilir. Önerilen başlangıç dozu günde 20 mg'dır. Orta şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz günde 80 mg'ı geçmemeli ve şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz 40 mg / günü geçmemelidir.

CYP3A4 İnhibitörlerinin ve CYP3A4 İndükleyicilerinin İlaç Etkileşimlerine Bağlı Doz Değişiklikleri

CYP3A4 İnhibitörleri ile Eşzamanlı Kullanım

Латуда, güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile birlikte kullanılmamalıdır (ör., ketokonazol, klaritromisin, ritonavir, vorikonazol, mibefradil vb.).

Латуда reçete ediliyorsa ve orta derecede bir CYP3A4 inhibitörü (ör. diltiazem, atazanavir, eritromisin, flukonazol, verapamil vb.) tedaviye eklenirse, Латуда dozu orijinal doz seviyesinin yarısına düşürülmelidir. Benzer şekilde, orta derecede bir CYP3A4 inhibitörü reçete ediliyorsa ve tedaviye Латуда eklenirse, önerilen başlangıç dozu Латуда günde 20 mg'dır ve önerilen maksimum Латуда dozu günde 80 mg'dır.

Латуда alan hastalarda greyfurt ve greyfurt suyundan kaçınılmalıdır, çünkü bunlar CYP3A4'ü inhibe edebilir ve Латуда konsantrasyonlarını değiştirebilir.

CYP3A4 İndükleyicileri ile Eşzamanlı Kullanım

Латуда, güçlü bir CYP3A4 indükleyicisi ile birlikte kullanılmamalıdır (ör., rifampin, avasimibe, St. John’un şarabı, fenitoin, karbamazepin vb.). Латуда orta derecede bir CYP3A4 indükleyicisi ile birlikte kullanılırsa, CYP3A4 indükleyicisi ile kronik tedaviden sonra (7 gün veya daha fazla) Латуда dozunun arttırılması gerekebilir.

• Lurasidon HCl veya formülasyondaki herhangi bir bileşene karşı bilinen aşırı duyarlılık. Lurasidon ile anjiyoödem gözlenmiştir.
• Güçlü CYP3A4 inhibitörleri (ör., ketokonazol, klaritromisin, ritonavir, vorikonazol, mibefradil vb.).
• Güçlü CYP3A4 indükleyicileri (ör., rifampin, avasimibe, St. John’un şarabı, fenitoin, karbamazepin vb.).

WARNINGS

Included as part of the "PRECAUTIONS" Section

PRECAUTIONS

Increased Mortality In Elderly Patients With Dementia-Related Psychosis

Elderly patients with dementia-related psychosis treated with antipsychotic drugs are at an increased risk of death. Analyses of 17 placebo-controlled trials (modal duration of 10 weeks), largely in patients taking atypical antipsychotic drugs, revealed a risk of death in drug-treated patients of between 1.6-to 1.7-times the risk of death in placebo-treated patients. Over the course of a typical 10-week controlled trial, the rate of death in drug-treated patients was about 4.5%, compared to a rate of about 2.6% in the placebo group. Although the causes of death were varied, most of the deaths appeared to be either cardiovascular (e.g., heart failure, sudden death) or infectious (e.g., pneumonia) in nature. Observational studies suggest that, similar to atypical antipsychotic drugs, treatment with conventional antipsychotic drugs may increase mortality. The extent to which the findings of increased mortality in observational studies may be attributed to the antipsychotic drug as opposed to some characteristic(s) of the patients is not clear. Латуда is not approved for the treatment of patients with dementia-related psychosis.

Suicidal Thoughts And Behaviors In Pediatric And Young Adult Patients

In pooled analyses of placebo-controlled trials of antidepressant drugs (SSRIs and other antidepressant classes) that included approximately 77,000 adult patients, and over 4,400 pediatric patients, the incidence of suicidal thoughts and behaviors in pediatric and young adult patients was greater in antidepressant-treated patients than in placebo-treated patients. The drug-placebo differences in the number of cases of suicidal thoughts and behaviors per 1000 patients treated are provided in Table 2.

No suicides occurred in any of the pediatric studies. There were suicides in the adult studies, but the number was not sufficient to reach any conclusion about antidepressant drug effect on suicide.

Table 2: Risk Differences of the Number of Cases of Suicidal Thoughts or Behaviors in the

Латуда is not approved for use in pediatric patients with depression.

It is unknown whether the risk of suicidal thoughts and behaviors in pediatric and young adult patients extends to longer-term use, i.e., beyond four months. However, there is substantial evidence from placebo-controlled maintenance studies in adults with MDD that antidepressants delay the recurrence of depression.

Monitor all antidepressant-treated patients for clinical worsening and emergence of suicidal thoughts and behaviors, especially during the initial few months of drug therapy and at times of dosage changes. Counsel family members or caregivers of patients to monitor for changes in behavior and to alert the healthcare provider. Consider changing the therapeutic regimen, including possibly discontinuing Латуда, in patients whose depression is persistently worse, or who are experiencing emergent suicidal thoughts or behaviors.

Cerebrovascular Adverse Reactions, Including Stroke In Elderly Patients With Dementia-Related Psychosis

In placebo-controlled trials with risperidone, aripiprazole, and olanzapine in elderly subjects with dementia, there was a higher incidence of cerebrovascular adverse reactions (cerebrovascular accidents and transient ischemic attacks), including fatalities, compared to placebo-treated subjects. Латуда is not approved for the treatment of patients with dementia-related psychosis.

Neuroleptic Malignant Syndrome

A potentially fatal symptom complex sometimes referred to as Neuroleptic Malignant Syndrome (NMS) has been reported in association with administration of antipsychotic drugs, including Латуда.

Clinical manifestations of NMS are hyperpyrexia, muscle rigidity, altered mental status, and evidence of autonomic instability (irregular pulse or blood pressure, tachycardia, diaphoresis, and cardiac dysrhythmia). Additional signs may include elevated creatine phosphokinase, myoglobinuria (rhabdomyolysis), and acute renal failure.

The diagnostic evaluation of patients with this syndrome is complicated. It is important to exclude cases where the clinical presentation includes both serious medical illness (e.g., pneumonia, systemic infection) and untreated or inadequately treated extrapyramidal signs and symptoms (EPS). Other important considerations in the differential diagnosis include central anticholinergic toxicity, heat stroke, drug fever, and primary central nervous system pathology.

The management of NMS should include: 1) immediate discontinuation of antipsychotic drugs and other drugs not essential to concurrent therapy; 2) intensive symptomatic treatment and medical monitoring; and 3) treatment of any concomitant serious medical problems for which specific treatments are available. There is no general agreement about specific pharmacological treatment regimens for NMS.

If a patient requires antipsychotic drug treatment after recovery from NMS, the potential reintroduction of drug therapy should be carefully considered. If reintroduced, the patient should be carefully monitored, since recurrences of NMS have been reported.

Tardive Dyskinesia

Tardive dyskinesia is a syndrome consisting of potentially irreversible, involuntary, dyskinetic movements that can develop in patients treated with antipsychotic drugs. Although the prevalence of the syndrome appears to be highest among the elderly, especially elderly women, it is impossible to rely upon prevalence estimates to predict, at the inception of antipsychotic treatment, which patients are likely to develop the syndrome. Whether antipsychotic drug products differ in their potential to cause tardive dyskinesia is unknown.

The risk of developing tardive dyskinesia and the likelihood that it will become irreversible are believed to increase as the duration of treatment and the total cumulative dose of antipsychotic drugs administered to the patient increase. However, the syndrome can develop, although much less commonly, after relatively brief treatment periods at low doses.

There is no known treatment for established cases of tardive dyskinesia, although the syndrome may remit, partially or completely, if antipsychotic treatment is withdrawn. Antipsychotic treatment, itself, however, may suppress (or partially suppress) the signs and symptoms of the syndrome and thereby may possibly mask the underlying process. The effect that symptomatic suppression has upon the long-term course of the syndrome is unknown.

Given these considerations, Латуда should be prescribed in a manner that is most likely to minimize the occurrence of tardive dyskinesia. Chronic antipsychotic treatment should generally be reserved for patients who suffer from a chronic illness that (1) is known to respond to antipsychotic drugs, and (2) for whom alternative, equally effective, but potentially less harmful treatments are not available or appropriate. In patients who do require chronic treatment, the smallest dose and the shortest duration of treatment producing a satisfactory clinical response should be sought. The need for continued treatment should be reassessed periodically.

If signs and symptoms of tardive dyskinesia appear in a patient on Латуда, drug discontinuation should be considered. However, some patients may require treatment with Латуда despite the presence of the syndrome.

Metabolic Changes

Atypical antipsychotic drugs have been associated with metabolic changes that may increase cardiovascular/cerebrovascular risk. These metabolic changes include hyperglycemia, dyslipidemia, and body weight gain. While all of the drugs in the class have been shown to produce some metabolic changes, each drug has its own specific risk profile.

Hyperglycemia And Diabetes Mellitus

Hyperglycemia, in some cases extreme and associated with ketoacidosis or hyperosmolar coma or death, has been reported in patients treated with atypical antipsychotics. Assessment of the relationship between atypical antipsychotic use and glucose abnormalities is complicated by the possibility of an increased background risk of diabetes mellitus in patients with schizophrenia and the increasing incidence of diabetes mellitus in the general population. Given these confounders, the relationship between atypical antipsychotic use and hyperglycemia-related adverse events is not completely understood. However, epidemiological studies suggest an increased risk of treatment-emergent hyperglycemia-related adverse events in patients treated with the atypical antipsychotics. Because Латуда was not marketed at the time these studies were performed, it is not known if Латуда is associated with this increased risk.

Patients with an established diagnosis of diabetes mellitus who are started on atypical antipsychotics should be monitored regularly for worsening of glucose control. Patients with risk factors for diabetes mellitus (e.g., obesity, family history of diabetes) who are starting treatment with atypical antipsychotics should undergo fasting blood glucose testing at the beginning of treatment and periodically during treatment. Any patient treated with atypical antipsychotics should be monitored for symptoms of hyperglycemia including polydipsia, polyuria, polyphagia, and weakness. Patients who develop symptoms of hyperglycemia during treatment with atypical antipsychotics should undergo fasting blood glucose testing. In some cases, hyperglycemia has resolved when the atypical antipsychotic was discontinued; however, some patients required continuation of anti-diabetic treatment despite discontinuation of the suspect drug.

Schizophrenia

Adults

Pooled data from short-term, placebo-controlled schizophrenia studies are presented in Table 3.

Table 3: Change in Fasting Glucose in Adult Schizophrenia Studies

In the uncontrolled, longer-term schizophrenia studies (primarily open-label extension studies), Латуда was associated with a mean change in glucose of +1.8 mg/dL at week 24 (n=355), +0.8 mg/dL at week 36 (n=299) and +2.3 mg/dL at week 52 (n=307).

Adolescents

In studies of adolescents and adults with schizophrenia, changes in fasting glucose were similar. In the short-term, placebo-controlled study of adolescents, fasting serum glucose mean values were -1.3 for placebo (n=95), +0.1 for 40mg (n=90), and +1.8 for 80mg (n=92).

Bipolar Depression

Monotherapy

Data from the adult short-term, flexible-dose, placebo-controlled monotherapy bipolar depression study are presented in Table 4.

Table 4: Change in Fasting Glucose in the Adult Monotherapy Bipolar Depression Study

In the uncontrolled, open-label, longer-term bipolar depression study, patients who received Латуда as monotherapy in the short-term study and continued in the longer-term study, had a mean change in glucose of +1.2 mg/dL at week 24 (n=129).

Adjunctive Therapy with Lithium or Valproate

Data from the adult short-term, flexible-dosed, placebo-controlled adjunctive therapy bipolar depression studies are presented in Table 5.

Table 5: Change in Fasting Glucose in the Adult Adjunctive Therapy Bipolar Depression Studies

In the uncontrolled, open-label, longer-term bipolar depression study, patients who received Латуда as adjunctive therapy with either lithium or valproate in the short-term study and continued in the longer-term study, had a mean change in glucose of +1.7 mg/dL at week 24 (n=88).

Dyslipidemia

Undesirable alterations in lipids have been observed in patients treated with atypical antipsychotics.

Schizophrenia

Adults

Pooled data from short-term, placebo-controlled schizophrenia studies are presented in Table 6.

Table 6: Change in Fasting Lipids in Adult Schizophrenia Studies

In the uncontrolled, longer-term schizophrenia studies (primarily open-label extension studies), Латуда was associated with a mean change in total cholesterol and triglycerides of -3.8 (n=356) and -15.1 (n=357) mg/dL at week 24, -3.1 (n=303) and -4.8 (n=303) mg/dL at week 36 and -2.5 (n=307) and -6.9 (n=307) mg/dL at week 52, respectively.

Adolescents

In the adolescent short-term, placebo-controlled study, fasting serum cholesterol mean values were -9.6 for placebo (n=95), -4.4 for 40mg (n=89), and +1.6 for 80mg (n=92), and fasting serum triglyceride mean values were +0.1 for placebo (n=95), -0.6 for 40mg (n=89), and +8.5 for 80mg (n=92).

Bipolar Depression

Monotherapy

Data from the adult short-term, flexible-dosed, placebo-controlled, monotherapy bipolar depression study are presented in Table 7.

Table 7: Change in Fasting Lipids in the Adult Monotherapy Bipolar Depression Study

In the uncontrolled, open-label, longer-term bipolar depression study, patients who received Латуда as monotherapy in the short-term and continued in the longer-term study had a mean change in total cholesterol and triglycerides of -0.5 (n=130) and -1.0 (n=130) mg/dL at week 24, respectively.

Adjunctive Therapy with Lithium or Valproate

Data from the adult short-term, flexible-dosed, placebo-controlled, adjunctive therapy bipolar depression studies are presented in Table 8.

Table 8: Change in Fasting Lipids in the Adult Adjunctive Therapy Bipolar Depression Studies

In the uncontrolled, open-label, longer-term bipolar depression study, patients who received Латуда, as adjunctive therapy with either lithium or valproate in the short-term study and continued in the longer-term study, had a mean change in total cholesterol and triglycerides of -0.9 (n=88) and +5.3 (n=88) mg/dL at week 24, respectively.

Weight Gain

Weight gain has been observed with atypical antipsychotic use. Clinical monitoring of weight is recommended.

Schizophrenia

Adults

Pooled data from short-term, placebo-controlled schizophrenia studies are presented in Table 9. The mean weight gain was +0.43 kg for Латуда-treated patients compared to -0.02 kg for placebo-treated patients. Change in weight from baseline for olanzapine was +4.15 kg and for quetiapine extended-release was +2.09 kg in Studies 3 and 5 , respectively. The proportion of patients with a ≥7% increase in body weight (at Endpoint) was 4.8% for Латуда-treated patients versus 3.3% for placebo-treated patients.

Table 9: Mean Change in Weight (kg) from Baseline in Adult Schizophrenia Studies

In the uncontrolled, longer-term schizophrenia studies (primarily open-label extension studies), Латуда was associated with a mean change in weight of -0.69 kg at week 24 (n=755), -0.59 kg at week 36 (n=443) and -0.73 kg at week 52 (n=377).

Adolescents

Data from the short-term, placebo-controlled adolescent schizophrenia study are presented in Table 10. The mean weight gain was +0.5 kg for Латуда-treated patients compared to +0.2 kg for placebo-treated patients. The proportion of patients with a ≥7% increase in body weight (at Endpoint) was 3.3% for Латуда-treated patients versus 4.5% for placebo-treated patients.

Table 10: Mean Change in Weight (kg) from Baseline in the Adolescent Schizophrenia Study

Bipolar Depression

Monotherapy

Data from the adult short-term, flexible-dosed, placebo-controlled monotherapy bipolar depression study are presented in Table 11. The mean weight gain was +0.29 kg for Латуда-treated patients compared to -0.04 kg for placebo-treated patients. The proportion of patients with a ≥7% increase in body weight (at Endpoint) was 2.4% for Латуда-treated patients versus 0.7% for placebo-treated patients.

Table 11: Mean Change in Weight (kg) from Baseline in the Adult Monotherapy Bipolar Depression StudyM

In the uncontrolled, open-label, longer-term bipolar depression study, patients who received Латуда as monotherapy in the short-term and continued in the longer-term study had a mean change in weight of -0.02 kg at week 24 (n=130).

Adjunctive Therapy with Lithium or Valproate

Data from the adult short-term, flexible-dosed, placebo-controlled adjunctive therapy bipolar depression studies are presented in Table 12. The mean weight gain was +0.11 kg for Латуда-treated patients compared to +0.16 kg for placebo-treated patients. The proportion of patients with a ≥7% increase in body weight (at Endpoint) was 3.1% for Латуда-treated patients versus 0.3% for placebo-treated patients.

Table 12: Mean Change in Weight (kg) from Baseline in the Adult Adjunctive Therapy Bipolar Depression Studies

Patients were randomized to flexibly dosed Латуда 20 to 120 mg/day or placebo as adjunctive therapy with lithium or valproate.

In the uncontrolled, open-label, longer-term bipolar depression study, patients who were treated with Латуда, as adjunctive therapy with either lithium or valproate in the short-term and continued in the longer-term study, had a mean change in weight of +1.28 kg at week 24 (n=86).

Hyperprolactinemia

As with other drugs that antagonize dopamine D₂ receptors, Латуда elevates prolactin levels.

Doku kültürü deneyleri, insan meme kanserlerinin yaklaşık üçte birinin prolaktin bağımlı olduğunu göstermektedir in vitro, daha önce tespit edilen meme kanseri olan bir hastada bu ilaçların reçetesi dikkate alınırsa potansiyel bir faktördür. Prolaktin salınımını arttıran bileşiklerde olduğu gibi, sıçanlarda ve farelerde lurasidon ile yapılan bir karsinojenisite çalışmasında meme bezi neoplazisinde bir artış gözlenmiştir. Ne klinik çalışmalar ne de bugüne kadar yapılan epidemiyolojik çalışmalar, bu ilaç sınıfının kronik uygulaması ile insanlarda tümörjenez arasında bir ilişki olduğunu göstermemiştir, ancak mevcut kanıtlar kesin olamayacak kadar sınırlıdır.

Şizofreni

Yetişkinler

Kısa süreli, plasebo kontrollü şizofreni çalışmalarında, Латуда ile tedavi edilen hastalar için prolaktin düzeylerinde başlangıçtan son noktaya medyan değişim +0.4 ng / mL ve plasebo ile tedavi edilen hastalarda -1.9 ng / mL idi. Erkekler için başlangıçtan bitiş noktasına medyan değişim +0.5 ng / mL ve kadınlar için -0.2 ng / mL idi. Prolaktin için doza göre medyan değişiklikler Tablo 13'te gösterilmektedir.

Tablo 13: Yetişkin Şizofreni Çalışmalarında Başlangıçtan Prolaktin (ng / mL) Ortalama Değişimi

Prolaktin yükselmesi normal 5 × üst sınırı (ULN) olan hastaların oranı Латуда ile tedavi edilen hastalar için% 2.8 iken plasebo ile tedavi edilen hastalar için% 1.0 idi. Prolaktin yüksekliği ≥5x ULN olan kadın hastaların oranı Латуда ile tedavi edilen hastalar için% 5.7 iken plasebo ile tedavi edilen kadın hastalar için% 2.0 idi. Prolaktin yüksekliği ≥5x ULN olan erkek hastaların oranı plasebo ile tedavi edilen erkek hastalarda% 1.6 iken% 0.6 idi.

Kontrolsüz uzun süreli şizofreni çalışmalarında (öncelikle açık etiketli uzatma çalışmaları), Латуда 24. haftada -0.9 ng / mL prolaktin, 36. haftada -5.3ng / mL medyan bir değişiklikle ilişkilendirildi ( n = 190) ve -2.2 ng / mL haftada (3).

Ergenler

Kısa süreli, plasebo kontrollü ergen şizofreni çalışmasında, Латуда ile tedavi edilen hastalar için prolaktin düzeylerinde başlangıçtan son noktaya medyan değişim +1.1 ng / mL ve plasebo ile tedavi edilen hastalar için +0.1 ng / mL idi. Латуда ile tedavi edilen hastalar için, erkekler için başlangıçtan bitiş noktasına medyan değişim +1.0 ng / mL ve kadınlar için +2.6 ng / mL idi. Prolaktin dozuna göre medyan değişiklikler Tablo 14'te gösterilmektedir.

Tablo 14: Ergen Şizofreni Çalışmasında Başlangıçtan Prolaktin (ng / mL) Ortalama Değişimi

Prolaktin yüksekliği ≥5x ULN olan hastaların oranı Латуда ile tedavi edilen hastalar için% 0.5 iken plasebo ile tedavi edilen hastalar için% 1.0 idi. Prolaktin yüksekliği 5x ULN olan kadın hastaların oranı Латуда ile tedavi edilen hastalar için% 1.3 iken plasebo ile tedavi edilen kadın hastalar için% 0 idi. Prolaktin yükselmesi 5x ULN olan erkek hastaların oranı plasebo ile tedavi edilen erkek hastalarda% 0'a karşılık% 1.6 idi.

Bipolar Depresyon

Monoterapi

Yetişkin kısa süreli, esnek dozlu, plasebo kontrollü monoterapi bipolar depresyon çalışmasında prolaktin düzeylerinde başlangıçtan son noktaya medyan değişim +1.7 ng / mL ve +3.5 ng / mL idi ve Латуда 20 ila 60 mg / gün ve +0.3 ng / mL olan hastalara kıyasla 80 ila 120 mg / gün. Başlangıçtan bitiş noktasına f medyan değişim

Aşağıdaki advers reaksiyonlar, etiketlemenin diğer bölümlerinde daha ayrıntılı olarak tartışılmaktadır:

• Demansla İlişkili Psikozlu Yaşlı Hastalarda Artan Ölüm Oranı
• İntihar Düşünceleri ve Davranışları
• Demansla ilişkili Psikozlu Yaşlı Hastalarda İnme Dahil Serebrovasküler Advers Reaksiyonlar
• Nöroleptik Malign Sendrom
• Tardif Diskinezi
• Metabolik değişiklikler
• Hiperprolaktinemi
• Lökopeni, Nötropeni ve Agranülositoz
• Ortostatik Hipotansiyon ve Senkop
• Düşüyor
• Nöbetler
• Bilişsel ve Motor Bozukluğu Potansiyeli
• Vücut Sıcaklığı Düzenlemesi
• Mania / Hipomani aktivasyonu
• Disfaji
• Parkinson Hastalığı veya Lewy Bedenli Demans Hastalarında Nörolojik Yan Etkiler
.

Klinik Araştırmalar Deneyimi

Klinik araştırmalar çok çeşitli koşullar altında yapıldığından, bir ilacın klinik çalışmalarında gözlenen advers reaksiyon oranları, başka bir ilacın klinik çalışmalarındaki oranlarla doğrudan karşılaştırılamaz ve klinik uygulamada gözlenen oranları yansıtmayabilir.

Yetişkinler

Aşağıdaki bilgiler, şizofreni tedavisi için bir veya daha fazla doz Латуда ve plasebo kontrollü çalışmalarda bipolar depresyona maruz kalan 3799 yetişkin hastadan oluşan Латуда için entegre bir klinik çalışma veritabanından elde edilmiştir. Bu deneyim, toplam 1250.9 hasta yılı deneyimine karşılık gelmektedir. Toplam 1106 Латуда ile tedavi edilen hastada en az 24 hafta, 371 Латуда ile tedavi edilen hastada en az 52 hafta maruz kalma görülmüştür.

Çalışma tedavisine maruz kalma sırasındaki advers olaylar, genel araştırma ve gönüllü olarak bildirilen advers deneyimlerin yanı sıra fiziksel muayeneler, hayati belirtiler, EKG'ler, ağırlıklar ve laboratuvar araştırmalarının sonuçları ile elde edilmiştir. Klinik araştırmacılar tarafından kendi terminolojileri kullanılarak olumsuz deneyimler kaydedilmiştir. Olumsuz olaylar yaşayan bireylerin oranının anlamlı bir tahminini sağlamak için olaylar MedDRA terminolojisi kullanılarak standart kategorilerde gruplandırılmıştır.

Şizofreni

Aşağıdaki bulgular, Латуда'nın 20 ila 160 mg (n = 1508) arasında günlük dozlarda uygulandığı şizofreni için kısa süreli, plasebo kontrollü önceden pazarlama yapan yetişkin çalışmalarına dayanmaktadır.

Yaygın Olarak Gözlemlenen Olumsuz Reaksiyonlar:

Латуда ile tedavi edilen hastalarda en sık görülen advers reaksiyonlar (insidans ≥% 5 ve plasebo oranının en az iki katı) uyku hali, akatizi, ekstrapiramidal semptomlar ve bulantıdır.

Tedavinin Durdurulması ile İlişkili Olumsuz Reaksiyonlar:

Olumsuz reaksiyonlar nedeniyle toplam% 9.5 (143/1508) Латуда ile tedavi edilen hasta ve% 9.3 (66/708) plasebo ile tedavi edilen hasta kesildi. Латуда ile tedavi edilen hastalarda plasebo oranının en az% 2 ve en az iki katı olan kesilme ile ilişkili advers reaksiyon yoktu.

Латуда ile Tedavi Edilen Hastalarda% 2 veya Daha Fazla İnsidansta Meydana Gelen Olumsuz Reaksiyonlar:

Akut tedavi sırasında (şizofreni hastalarında 6 haftaya kadar) meydana gelen Латуда (% 2 veya daha fazla insidans, en yakın yüzdeye yuvarlanmış ve plasebodan daha yüksek Латуда insidansı) kullanımı ile ilişkili advers reaksiyonlar Tablo 17'de gösterilmektedir.

Tablo 17: Латуда ile Tedavi Edilen Hastaların% 2'sinde veya daha fazlasında ve Yetişkin Kısa Süreli Şizofreni Çalışmalarında Plasebo ile Tedavi Edilen Hastalara göre Daha Büyük İnsidansta Meydana Gelen Olumsuz Reaksiyonlar

Şizofreni Çalışmalarında Dozla İlgili Olumsuz Reaksiyonlar

Akatizi ve ekstrapiramidal semptomlar doza bağlıydı. Akathisia sıklığı 120 mg / güne kadar dozla arttı (Латуда 20 mg için% 5.6, Латуда 40 mg için% 10.7, Латуда 80 mg için% 12.3 ve Латуда 120 mg için% 22.0). Akatizi, 160 mg / gün alan hastaların% 7.4'ünde (9/121) bildirilmiştir. Akatizi, plasebo alan deneklerin% 3.0'ında meydana geldi. Ekstrapiramidal semptomların sıklığı 120 mg / güne kadar dozla arttı (Латуда 20 mg için% 5.6, Латуда 40 mg için% 11.5, Латуда 80 mg için% 11.9 ve Латуда 120 mg için% 22.0).

Bipolar Depresyon (Monoterapi)

Aşağıdaki bulgular, Латуда'nın 20 ila 120 mg (n = 331) arasında günlük dozlarda uygulandığı bipolar depresyon için yetişkin kısa süreli, plasebo kontrollü ön pazarlama çalışmasına dayanmaktadır.

Yaygın Olarak Gözlemlenen Olumsuz Reaksiyonlar:

Латуда ile tedavi edilen hastalarda en yaygın advers reaksiyonlar (her iki doz grubunda insidans ≥% 5 ve plasebo oranının en az iki katı) akatizi, ekstrapiramidal semptomlar, uyku hali, bulantı, kusma, ishal ve anksiyetedir.

Tedavinin Durdurulması ile İlişkili Olumsuz Reaksiyonlar:

Olumsuz reaksiyonlar nedeniyle toplam% 6.0 (20/331) Латуда ile tedavi edilen hasta ve% 5.4 (9/168) plasebo ile tedavi edilen hasta kesildi. Латуда ile tedavi edilen hastalarda plasebo oranının en az% 2 ve en az iki katı olan kesilme ile ilişkili advers reaksiyon yoktu.

Латуда ile Tedavi Edilen Hastalarda% 2 veya Daha Fazla İnsidansta Meydana Gelen Olumsuz Reaksiyonlar:

Akut tedavi sırasında (bipolar depresyonu olan hastalarda 6 haftaya kadar) meydana gelen Латуда (% 2 veya daha fazla insidans, en yakın yüzdeye yuvarlanmış ve plasebodan daha yüksek Латуда insidansı) ile ilişkili advers reaksiyonlar Tablo 18'de gösterilmektedir.

Tablo 18: Латуда ile Tedavi Edilen Hastaların% 2'sinde veya daha fazlasında ve Yetişkin Kısa Süreli Monoterapi Bipolar Depresyon Çalışmasında Plasebo ile Tedavi Edilen Hastalardan Daha Büyük İnsidansta Meydana Gelen Olumsuz Reaksiyonlar

Monoterapi Çalışmasında Dozla İlgili Olumsuz Reaksiyonlar:

Yetişkin kısa vadede, plasebo kontrollü çalışma (daha düşük ve daha yüksek Латуда doz aralıklarını içerir) herhangi bir doz grubunda Латуда ile tedavi edilen hastalarda% 5'ten fazla ve her iki grupta plasebodan daha yüksek insidanslarla meydana gelen advers reaksiyonlar bulantıdır (% 10.4, % 17.4) uyuklama (% 7.3, % 13.8) akathisia (% 7.9, % 10.8) ve ekstrapiramidal semptomlar (% 4.9, % 9.0) Латуда 20 ila 60 mg / gün ve Латуда 80 ila 120 mg / gün için, sırasıyla.

Bipolar Depresyon

Lityum veya Valproat ile Yardımcı Terapi

Aşağıdaki bulgular, bipolar depresyon için lityum veya valproat ile yardımcı tedavi olarak 20 ila 120 mg arasında değişen günlük dozlarda Латуда uygulanan iki yetişkin kısa süreli, plasebo kontrollü ön pazarlama çalışmasına dayanmaktadır (n = 360).

Yaygın Olarak Gözlemlenen Olumsuz Reaksiyonlar:

Латуда ile tedavi edilen hastalarda en sık görülen advers reaksiyonlar (insidans ≥% 5 ve plasebo oranının en az iki katı) akatizi ve uyku hali idi.

Tedavinin Durdurulması ile İlişkili Olumsuz Reaksiyonlar:

Olumsuz reaksiyonlar nedeniyle toplam% 5.8 (21/360) Латуда ile tedavi edilen hasta ve% 4.8 (16/334) plasebo ile tedavi edilen hasta kesildi. Латуда ile tedavi edilen hastalarda plasebo oranının en az% 2 ve en az iki katı olan kesilme ile ilişkili advers reaksiyon yoktu.

Латуда ile Tedavi Edilen Hastalarda% 2 veya Daha Fazla İnsidansta Meydana Gelen Olumsuz Reaksiyonlar:

Akut tedavi sırasında (bipolar depresyonu olan hastalarda 6 haftaya kadar) meydana gelen Латуда (% 2 veya daha fazla insidans, en yakın yüzdeye yuvarlanmış ve plasebodan daha yüksek Латуда insidansı) ile ilişkili advers reaksiyonlar Tablo 19'da gösterilmektedir.

Tablo 19: Латуда ile Tedavi Edilen Hastaların% 2'sinde veya daha fazlasında ve Yetişkin Kısa Süreli Yardımcı Terapi Bipolar Depresyon Çalışmalarında Plasebo ile Tedavi Edilen Hastalara göre Daha Büyük İnsidansta Meydana Gelen Olumsuz Reaksiyonlar

Ergenler

Aşağıdaki bulgular, Латуда'nın 40 (N = 110) ila 80 mg (N = 104) arasında günlük dozlarda uygulandığı şizofreni için kısa süreli, plasebo kontrollü ergen çalışmasına dayanmaktadır.

Yaygın Olarak Gözlemlenen Olumsuz Reaksiyonlar:

Латуда ile tedavi edilen ergen hastalarda (13 ila 17 yaş) en yaygın advers reaksiyonlar (insidans ≥% 5 ve plasebo oranının en az iki katı) uyku hali, bulantı, akatizi, ekstrapiramidal semptomlar (sadece akatizi, sadece 40 mg), kusma ve rinore / rinit (sadece 80 mg).

Tedavinin Durdurulması ile İlişkili Olumsuz Reaksiyonlar:

Латуда ve plasebo ile tedavi edilen ergen hastalar (13 ila 17 yaş) arasındaki advers reaksiyonlara bağlı olarak kesilme insidansı sırasıyla% 4 ve% 8 idi.

Латуда ile Tedavi Edilen Hastalarda% 2 veya Daha Fazla İnsidansta Meydana Gelen Olumsuz Reaksiyonlar:

Akut tedavi sırasında (şizofreni hastalarında 6 haftaya kadar) meydana gelen Латуда (% 2 veya daha fazla insidans, en yakın yüzdeye yuvarlanmış ve plasebodan daha yüksek Латуда insidansı) kullanımı ile ilişkili advers reaksiyonlar Tablo 20'de gösterilmektedir. .

Tablo 20: Латуда ile Tedavi Edilen Hastaların% 2'sinde veya daha fazlasında ve Ergen Kısa Süreli Şizofreni Çalışmasında Plasebo ile Tedavi Edilen Hastalardan Daha Büyük İnsidansta Meydana Gelen Olumsuz Reaksiyonlar

Ekstrapiramidal Belirtiler

Şizofreni

Yetişkinler

Kısa süreli, plasebo kontrollü şizofreni çalışmalarında, Латуда ile tedavi edilen hastalar için, akatizi ve huzursuzluk hariç ekstrapiramidal semptomlarla (EPS) ilişkili bildirilen olayların insidansı, plasebo ile tedavi edilen hastalar için% 13.5'e karşılık% 5.8 idi. Латуда ile tedavi edilen hastalar için akatizi insidansı% 12.9 iken plasebo ile tedavi edilen hastalar için% 3.0 idi. EPS'nin doza göre görülme sıklığı Tablo 21'de verilmektedir.

Tablo 21: Yetişkin Şizofreni Çalışmalarında EPS'nin Plasebo ile Karşılaştırması

Ergenler

Ergenlerde kısa süreli, plasebo kontrollü şizofreni çalışmasında, akatizi ile ilgili olaylar hariç EPS insidansı, Латуда ile tedavi edilen hastalar için 40 mg (% 10) ve 80 mg (% 7.7) daha yüksekti. tedavi grupları vs. plasebo (% 3.6); ve Латуда ile tedavi edilen hastalar için akatizi ile ilişkili olayların insidansı% 8.9'a karşılık geldi. Plasebo ile tedavi edilen hastalar için% 1.8. EPS'nin doza göre görülme sıklığı Tablo 22'de verilmektedir.

Tablo 22: Ergen Şizofreni Çalışmasında EPS'nin Plasebo ile Karşılaştırması

Bipolar Depresyon

Monoterapi

Yetişkin kısa süreli, plasebo kontrollü monoterapi bipolar depresyon çalışmasında, Латуда ile tedavi edilen hastalar için, akatizi ve huzursuzluk hariç EPS ile ilgili bildirilen olayların insidansı% 6.9 iken plasebo ile tedavi edilen hastalar için% 2.4 idi. Латуда ile tedavi edilen hastalar için akatizi insidansı% 9.4 iken plasebo ile tedavi edilen hastalar için% 2.4 idi. Doz gruplarına göre EPS insidansı Tablo 23'te verilmiştir.

Tablo 23: Yetişkin Monoterapisi Bipolar Depresyon Çalışmasında EPS'nin Plasebo ile Karşılaştırması

Lityum veya Valproat ile Yardımcı Terapi

Yetişkin kısa süreli, plasebo kontrollü yardımcı tedavi bipolar depresyon çalışmalarında, Латуда ile tedavi edilen hastalar için, akatizi ve huzursuzluk hariç EPS insidansı% 13.9'a karşılık plasebo için% 8.7 idi. Латуда ile tedavi edilen hastalar için akatizi insidansı, plasebo ile tedavi edilen hastalar için% 4.8'e karşılık% 10.8 idi. EPS insidansı Tablo 24'te verilmiştir.

Tablo 24: Yetişkin Yardımcı Terapisinde Plasebo ile Karşılaştırılan EPS İnsidansı Bipolar Depresyon Çalışmaları

Kısa süreli, plasebo kontrollü şizofreni ve bipolar depresyon çalışmalarında, ekstrapiramidal semptomlar (EPS) için Simpson Angus Derecelendirme Ölçeği (SAS), akatizi için Barnes Akathisia Ölçeği (BAS) ve normal İstemsiz Hareket Ölçeği (AIMS) diskineziler için.

Şizofreni

Yetişkinler

SAS, BAS ve AIMS için Латуда ile tedavi edilen hastalar için taban çizgisinden ortalama değişiklik, Barnes Akathisia Scale global skoru (Латуда, 0.1; plasebo, 0.0) hariç olmak üzere plasebo ile tedavi edilen hastalarla karşılaştırılabilirdi. Normalden anormal olana kayan hastaların yüzdesi Латуда ile tedavi edilen hastalarda BAS (Латуда,% 14.4; plasebo,% 7.1), SAS (Латуда,% 5.0; plasebo,% 2.3) ve AIMS (Латуда,% 7.4;.

Ergenler

SAS, BAS ve AIMS için ergen şizofreni hastalarının Латуда ile tedavi edilen hastaların taban çizgisinden ortalama değişim plasebo ile tedavi edilen hastalarla karşılaştırılabilirdi. Normalden anormal olana kayan hastaların yüzdesi Латуда ile tedavi edilen hastalarda BAS (Латуда,% 7.0; plasebo,% 1.8), SAS (Латуда,% 8.3; plasebo,% 2.7) ve AIMS (Латуда, plasebo% 2.8;.

Bipolar Depresyon

onoterapi

SAS, BAS ve AIMS için Латуда ile tedavi edilen yetişkin hastalar için başlangıçtan ortalama değişim plasebo ile tedavi edilen hastalarla karşılaştırılabilirdi. Normalden anormal olana kayan hastaların yüzdesi Латуда ile tedavi edilen hastalarda BAS (Латуда,% 8.4; plasebo,% 5.6), SAS (Латуда,% 3.7; plasebo,% 1.9) ve AIMS (Латуда,% 3.4. plasebo);.

Lityum veya Valproat ile Yardımcı Terapi

SAS, BAS ve AIMS için Латуда ile tedavi edilen yetişkin hastalar için başlangıçtan ortalama değişim plasebo ile tedavi edilen hastalarla karşılaştırılabilirdi. Normalden anormal olana kayan hastaların yüzdesi Латуда ile tedavi edilen hastalarda BAS (Латуда,% 8.7; plasebo,% 2.1), SAS (Латуда,% 2.8; plasebo,% 2.1) ve AIMS (Латуда,% 2.8. plasebo);.

Distoni

Sınıf Etkisi

Tedavinin ilk birkaç günü boyunca duyarlı bireylerde kas gruplarının uzun süreli anormal kasılmaları olan distoni belirtileri ortaya çıkabilir. Distonik semptomlar şunları içerir: boyun kaslarının spazmı, bazen boğazın sıkılığına ilerlemek, yutma zorluğu, nefes almada zorluk ve / veya dilin çıkıntısı. Bu semptomlar düşük dozlarda ortaya çıkabilse de, daha sık ve yüksek potens ile ve daha yüksek şiddette daha şiddetli görülürler

İnsan Deneyimi

Pazarlama öncesi klinik çalışmalarda, tahmini 560 mg Латуда alan bir hastada yanlışlıkla veya kasıtlı olarak aşırı dozda Латуда tespit edilmiştir. Bu hasta sekel olmadan iyileşti. Bu hasta iki ay daha Латуда tedavisine devam etti.

Doz aşımı yönetimi

Латуда için belirli bir panzehir bilinmemektedir. Doz aşımı tedavisinde, yakın tıbbi gözetim ve izleme de dahil olmak üzere destekleyici bakım sağlayın ve çoklu ilaç katılımı olasılığını göz önünde bulundurun. Doz aşımı meydana gelirse, Sertifikalı Zehir Kontrol Merkezine (1-800-222-1222 veya www.poison.org) danışın.

Olası aritmiler için sürekli elektrokardiyografik izleme de dahil olmak üzere kardiyovasküler izleme derhal başlamalıdır. Antiaritmik tedavi uygulanırsa, disopiramid, prokainamid ve kinidin, akut doz aşımı olan Латуда hastalarına uygulandığında teorik olarak ilave QT uzama etkileri tehlikesi taşır. Benzer şekilde, bretyliumun alfa bloke edici özellikleri, Латуда'nınkine katkı sağlayabilir ve bu da sorunlu hipotansiyona neden olabilir.

Hipotansiyon ve dolaşım çökmesi uygun önlemlerle tedavi edilmelidir. Epinefrin ve dopamin veya beta-agonist aktiviteye sahip diğer sempatomimetikler kullanılmamalıdır, çünkü beta stimülasyonu Латуда kaynaklı alfa blokajı ortamında hipotansiyonu kötüleştirebilir. Şiddetli ekstrapiramidal semptomlar durumunda antikolinerjik ilaç uygulanmalıdır.

Gastrik lavaj (hasta bilinçsizse entübasyondan sonra) ve aktif kömürün müshil ile birlikte uygulanması düşünülmelidir.

Doz aşımı sonrası baş ve boynun tıkanması, nöbetleri veya distonik reaksiyonu olasılığı, indüklenmiş kusma ile aspirasyon riski oluşturabilir.

Lurasidon, dopamin D'de yüksek afinite bağlanması olan bir antagonisttir₂ reseptörler (1 nM'lik Ki) ve serotonin 5-HT_2A (Ki 0.5 nM) ve 5-HT₇ (0.5 nM'lik Ki) reseptörleri. Ayrıca insan a'ya orta derecede afinite ile bağlanır₂C adrenerjik reseptörleri (11 nM'lik Ki), serotonin 5-HT'de kısmi bir agonisttir_1A (6.4 nM'lik Ki) reseptörleri ve a'da bir antagonisttir₂Bir adrenerjik reseptör (41 nM'lik Ki). Lurasidon, histamin H'ye çok az afinite gösterir veya hiç göstermez₁ ve muskarinik M₁ reseptörler (IC₅₀ > 1.000 nM).

EKG Değişiklikleri

Латуда'nın QTc aralığı üzerindeki etkileri, günde 120 mg, 600 mg şizofreni veya şizoaffektif bozukluğu olan 43 hastada randomize, çift kör, çok dozlu, paralel adanmış kapsamlı bir QT çalışmasında değerlendirildi. mg ve çalışmayı tamamladı. Bireysel düzeltme yöntemine (QTcI) dayalı olarak taban çizgisi ayarlı QTc aralıklarındaki maksimum ortalama (üst 1 taraflı,% 95 CI) artış, 120 mg ve 600 mg doz grupları için sırasıyla 7.5 (11.7) ms ve 4.6 (9.5) ms idi. , dozlamadan 2 ila 4 saat sonra gözlenir. Bu çalışmada belirgin bir doz (maruz kalma)-yanıt ilişkisi yoktu.

Şizofreni ve bipolar depresyonda yapılan kısa süreli plasebo kontrollü çalışmalarda, Латуда veya plasebo ile tedavi edilen hastalarda 500 ms'yi aşan bazal sonrası QT uzaması bildirilmemiştir.

Şekil 2: Латуда'nın Diğer İlaçlar Üzerindeki Etkisi

Spesifik Popülasyonlarda Çalışmalar

İçsel hasta faktörlerinin Латуда farmakokinetiği üzerindeki etkisi Şekil 3'te sunulmaktadır.

Pediatrik Hastalar

Латуда maruz kalma (ör., çocuklarda ve ergen hastalarda (10 ila 17 yaş) kararlı durum Cmax ve AUC), vücut ağırlığına göre ayarlanmadan, 40 ila 160 mg arasındaki doz aralığındaki yetişkinlere benzerdi.

Şekil 3: Diğer Hasta Faktörlerinin Латуда Farmakokinetiği Üzerindeki Etkisi

Klinik çalışmalar

Şizofreni

Yetişkinler

Şizofreni tedavisi için Латуда'nın etkinliği, şizofreni için DSM-IV kriterlerini karşılayan yetişkin hastalarda (ortalama yaş 38.4 yıl, aralık 18-72) plasebo kontrollü beş kısa süreli (6 haftalık) çalışmada belirlenmiştir. . Test hassasiyetini değerlendirmek için iki çalışmaya bir aktif kontrol kolu (olanzapin veya ketiapin uzatılmış salım) dahil edildi.

Bu çalışmalarda psikiyatrik belirti ve semptomları değerlendirmek için çeşitli araçlar kullanılmıştır:

1. Pozitif ve Negatif Sendrom Ölçeği (PANSS), şizofrenide ilaç tedavisinin etkilerini değerlendirmek için kullanılan genel psikopatolojinin çok maddeli bir envanteri. PANSS toplam puanları 30 ila 210 arasında değişebilir.
2. PANSS'den türetilen Kısa Psikiyatrik Derecelendirme Ölçeği (BPRSd), öncelikle şizofreninin pozitif semptomlarına odaklanan çok maddeli bir envanterdir, oysa PANSS daha geniş bir pozitif, negatif ve diğer şizofreni semptomları içerir. BPRSd, 1 (mevcut değil) ila 7 (şiddetli) ölçeğinde derecelendirilmiş 18 maddeden oluşur. BPRSd skorları 18 ila 126 arasında değişebilir.
3. Klinik Global İzlenim şiddet ölçeği (CGI-S), hastanın mevcut hastalık durumunu 1 ila 7 puanlık bir ölçekte ölçen klinisyen dereceli bir ölçektir.

Her bir enstrümanla ilişkili uç nokta, toplam skordaki taban çizgisinden 6. haftanın sonuna kadar değişmektedir. Bu değişiklikler daha sonra ilaç ve kontrol grupları için plasebo değişiklikleri ile karşılaştırılır.

Çalışmaların sonuçları şu şekildedir:

1. Çalışma 1: İki sabit doz Латуда (40 veya 120 mg / gün) içeren 6 haftalık plasebo kontrollü bir çalışmada (N = 145), Endpoint'teki her iki Латуда dozu BPRSd toplam skorunda plasebodan daha üstündü ve CGI-S .
2. Çalışma 2: Sabit bir doz Латуда (80 mg / gün) içeren 6 haftalık plasebo kontrollü bir çalışmada (N = 180), Endpoint'teki Латуда, BPRSd toplam skorunda ve CGI-S'de plasebodan daha üstündü. .
3. Çalışma 3: İki sabit doz Латуда (40 veya 120 mg / gün) ve aktif kontrol (olanzapin) içeren 6 haftalık plasebo ve aktif kontrollü bir çalışmada (N = 473), hem Латуда dozları hem de aktif Endpoint'teki kontrol, PANSS toplam skorundaki plasebodan ve CGI-S'den daha üstündü
4. Çalışma 4: Üç sabit doz Латуда (40, 80 veya 120 mg / gün) içeren 6 haftalık plasebo kontrollü bir çalışmada (N = 489), Endpoint'teki sadece 80 mg / gün Латуда dozu daha üstündü PANSS toplam skorunda plasebo ve CGI-S .
5. Çalışma 5: İki sabit doz Латуда (80 veya 160 mg / gün) ve aktif kontrol (ketiapin uzatılmış salım) içeren 6 haftalık plasebo ve aktif kontrollü bir çalışmada (N = 482), her ikisi de Латуда dozları ve Endpoint'teki aktif kontrol, PANSS toplam skoru ve CGI-S'deki plasebodan daha üstündür

Böylece, Латуда'nın 40, 80, 120 ve 160 mg / gün dozlarındaki etkinliği belirlenmiştir (Tablo 30).

Tablo 30: Şizofreni Yetişkin Hastalarda Çalışmalar İçin Birincil Etkinlik Sonuçları (BPRSd veya PANSS Puanları)

Nüfus alt gruplarının yaşa (65 yaş üstü az hasta vardı), cinsiyete ve ırka göre incelenmesi, farklı yanıt verme konusunda net bir kanıt ortaya koymamıştır.

Ergenler

Латуда'nın etkinliği, şizofreni için DSM-IV-TR kriterlerini (N = 326) karşılayan ergenlerin (13 ila 17 yaş) 6 haftalık, çok merkezli, randomize, çift kör, plasebo kontrollü bir çalışmasında belirlenmiştir. Hastalar iki sabit doz Латуда (40 veya 80 mg / gün) veya plasebodan birine randomize edildi.

Psikiyatrik belirti ve semptomları değerlendirmek için kullanılan birincil derecelendirme aracı PANSS idi. Anahtar ikincil araç CGI-S idi

Her iki doz grubu için Латуда, 6. haftada PANSS ve CGI-S skorlarının azaltılmasında plasebodan daha üstündü. Ortalama olarak, 80 mg / gün dozu, 40 mg / gün dozuna kıyasla ek fayda sağlamamıştır.

Birincil etkinlik sonuçları Tablo 31'de verilmiştir.

Tablo 31: Ergen Şizofreni Çalışması için Birincil Etkinlik Sonuçları (PANSS Toplam Skoru)

Bipolar I Bozukluğu ile İlişkili Depresif Bölümler

Monoterapi

Латуда'nın etkinliği, monoterapi olarak, 6 haftada kuruldu, çok merkezli, randomize, çift kör, yetişkin hastaların plasebo kontrollü çalışması (ortalama yaş 41.5, aralık 18 ila 74) bipolar I bozukluğu ile ilişkili majör depresif ataklar için DSM-IV-TR kriterlerini karşılayanlar, hızlı bisikletle veya bisikletsiz, ve psikotik özellikleri olmadan (N = 485). Hastalar iki esnek doz Латуда (20 ila 60 mg / gün veya 80 ila 120 mg / gün) veya plasebo aralığından birine randomize edildi.

Bu çalışmada depresif semptomları değerlendirmek için kullanılan birincil derecelendirme aracı, toplam puanları 0 (depresif özellik yok) ila 60 (maksimum puan) arasında değişen 10 maddelik klinisyen dereceli bir ölçek olan Montgomery-Asberg Depresyon Derecelendirme Ölçeği (MADRS) idi. . Birincil sonlanım noktası, 6. Haftada MADRS skorunda taban çizgisinden değişiklikti. Anahtar ikincil araç, hastanın mevcut hastalık durumunu 7 puanlık bir ölçekte ölçen klinisyen dereceli bir ölçek olan Klinik Küresel İzlenim-Bipolar-Hastalık Hastalığı ölçeği (CGI-BP-S) idi. daha büyük hastalık şiddeti.

Her iki doz grubu için Латуда, 6. haftada MADRS ve CGI-BP-S skorlarının azaltılmasında plasebodan daha üstündü. Birincil etkinlik sonuçları Tablo 32'de verilmiştir. Yüksek doz aralığı (günde 80 ila 120 mg), düşük doz aralığına (günde 20 ila 60 mg) kıyasla ortalama olarak ek etkinlik sağlamamıştır.

Lityum veya Valproat ile Yardımcı Terapi

Латуда'nın etkinliği, lityum veya valproat ile yardımcı bir tedavi olarak, 6 haftada kuruldu, çok merkezli, randomize, çift kör, yetişkin hastaların plasebo kontrollü çalışması (ortalama yaş 41.7, aralık 18 ila 72) bipolar I bozukluğu ile ilişkili majör depresif ataklar için DSM-IV-TR kriterlerini karşılayanlar, hızlı bisikletle veya bisikletsiz, ve psikotik özellikleri olmadan (N = 340). Lityum veya valproat ile tedaviden sonra semptomatik kalan hastalar, esnek dozda Латуда 20 ila 120 mg / gün veya plaseboya randomize edildi.

Bu çalışmada depresif semptomları değerlendirmek için kullanılan birincil derecelendirme aracı MADRS'dir. Birincil sonlanım noktası, 6. haftada MADRS skorunda taban çizgisinden değişiklikti. Anahtar ikincil enstrüman CGI-BP-S ölçeğidir.

Латуда, lityum veya valproat ile yardımcı bir tedavi olarak 6. haftada MADRS ve CGI-BP-S skorlarının azaltılmasında plasebodan daha üstündür (Tablo 32).

Tablo 32: Bipolar I Bozukluk ile İlişkili Depresif Bölümlerde Yetişkin Çalışmaları için Birincil Etkinlik Sonuçları (MADRS Puanları)