Kruklar

Klaritromisine duyarlı mikroorganizmaların neden olduğu bulaşıcı enflamatuar hastalıklar:

alt solunum yolu enfeksiyonları (bronşit, zatürree gibi);

üst solunum yolu enfeksiyonları (farenjit, sinüzit gibi);

cilt ve yumuşak doku enfeksiyonları (folikülit, deri altı dokunun iltihabı, yüz gibi);

neden olduğu yaygın veya lokalize mikobakteriyel enfeksiyonlar Mycobacterium avium ve Mycobacterium intrasellulare;

lokalize enfeksiyonlar neden oldu Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum ve Mycobacterium kansasii;

kompleks nedeniyle enfeksiyonun yayılmasının önlenmesi Mycobacterium avium (MAC)CD lenfosit içeriği olan HIV ile enfekte hastalar₄ (T-yardımcı lenfositler) 1 mm'de 100'den fazla değil³;

eradikasyon Helicobacter pylori ve duodenum ülserinin nüksetme sıklığında azalma;

odontojenik enfeksiyonlar (sadece Kruklar için)^®, bir film kabuğu ile kaplanmış tabletler, 250 mg).

İçeride, yemek zamanından bağımsız olarak.

Yetişkinlerde ve 12 yaşın üzerindeki çocuklarda önerilen klaritromisin dozu günde 2 kez 250 mg'dır (bu durumda Kruklar ilacının kullanımı mümkündür^®, bir film kabuğu ile kaplanmış tabletler, 250 mg).

Daha şiddetli enfeksiyonlarda günde 2 kez 500 mg klaritromisin kullanılır. Olağan tedavi süresi 5 ila 14 gündür.

İstisna, 6 ila 14 gün arasında tedavi gerektiren toplum temelli pnömoni ve sinüzittir.

Tüberküloz hariç mikobakteriyel enfeksiyonların tedavisi için dozlar. Mikobakteriyel enfeksiyonlar için günde 2 kez 500 mg'lık bir klaritromisin dozu önerilir. Yaygın tedavi MACAIDS hastaları klinik ve mikrobiyolojik etkinlik mevcut olduğu sürece tedavi edilmeye devam edilmelidir.

Klaritromisin, patojen verilerine göre aktif olan diğer antimikrobiyallerle kombinasyon halinde reçete edilmelidir. Tüberküloz olmayan diğer mikobakteriyel enfeksiyonların tedavi süresi doktor tarafından belirlenir.

MAC'ın neden olduğu enfeksiyonların önlenmesi için . Yetişkinler için önerilen klaritromisin dozu günde 2 kez 500 mg'dır.

Odontojenik enfeksiyonlarla klaritromisin dozu 250 mg'dır (1 tablo. Kruklar ilacı^®, bir film kabuğu ile kaplanmış tabletler, 250 mg) 5 gün boyunca günde 2 kez.

Helicobacter pylori'nin montajı için. Enfeksiyondan kaynaklanan ülseratif hastalığı olan hastalarda Helicobacter pyloriKlaritromisin, enfeksiyon tedavisi için ulusal ve uluslararası önerilere uygun olarak, 7-14 gün boyunca diğer antimikrobiyaller ve proton pompası inhibitörleri ile kombinasyon halinde günde 2 kez 500 mg kullanılabilir Helicobacter pylori.

Böbrek yetmezliği olan hastalar. Cl kreatinin 30 ml / dakikadan az olan hastalara normal klaritromisin dozunun yarısı verilir (bu durumda - 250 mg). Bu tür hastaların tedavisi 14 günden fazla sürmez.

klaritromisine, ilacın diğer bileşenlerine ve diğer makrolidlere karşı aşırı duyarlılık;

klaritromisinin aşağıdaki ilaçlarla eşzamanlı kullanımı: astemisol, sisaprid, pimosid, terfenadin (bkz. "Etkileşim");

klonitromisinin süngerimsi alkaloidlerle eşzamanlı kullanımı, örneğin ergotamin, dihidroergotamin (bkz. "Etkileşim");

yutulması için midazolam ile eşzamanlı klaritromisin alımı (bkz. "Etkileşim");

rabdomiyoliz dahil artan miyopati riski nedeniyle, büyük ölçüde izoferi CYP3A4 (lovastatin, simvastatin) tarafından metabolize edilen GMG-KoA-reduktaz (eyaletler) inhibitörleri ile eşzamanlı olarak klaritromisin alımı (bkz. "Etkileşim");

klaritromisinin kolşisin ile eşzamanlı kullanımı;

klaritromisinin teakagrelor veya erken lasin ile eşzamanlı kullanımı;

“pyreuet” tipinde tarih, mide aritmi veya ventriküler taşikardide QT aralığının EKG üzerindeki uzaması;

hipokalemi (EKG'de QT aralığının uzaması riski);

böbrek yetmezliği ile aynı anda meydana gelen ciddi karaciğer yetmezliği;

klaritromisin kullanılarak geliştirilen anamnezde kolestatik sarılık / hepatit (bkz. "Özel talimatlar");

porfiri;

emzirme dönemi;

12 yaşına kadar yaş (verimlilik ve güvenlik belirlenmemiştir).

Dikkatle: orta ve şiddetli derecede böbrek yetmezliği; orta ve şiddetli derecede karaciğer yetmezliği; kullanımda / kullanımda alprazolam, triazolam, midazolam gibi benzodiazepinlerle eşzamanlı olarak klaritromisin kullanımı (bkz. "Etkileşim"); klaritromisinin diğer otoksik ilaçlarla, özellikle aminoglikozitlerle eşzamanlı kullanımı (bkz. "Etkileşim"); karbamazepin, tylostazol, siklosporin, disopiramid, metilprednizolon, omprazol, dolaylı antikoagülanlar gibi CYP3A izofermenti tarafından metabolize edilen ilaçlarla eşzamanlı kullanım (ör. warfarin), kinidin, rifabutin, sildenafil. "Etkileşim"); rifampisin, fenitoin, karbamazepin, fenobarbital, permoid delikli gibi CYP3A4 izo-parçasını indükleyen ilaçlarla eşzamanlı kullanım (bkz. "Etkileşim"); CYP3A izopurmentinin metabolizmasından bağımsız istatistiklerle klaritromisinin eşzamanlı kullanımı (ör. fluvastatin) (bkz. "Etkileşim"); izofeni CYP3A4 tarafından metabolize edilen BKK ile eşzamanlı alım (ör. verapamil, amlodipin, diltiazem); koroner kalp hastalığı (IBS), şiddetli kalp yetmezliği, hipomagnemi, bradikardi (50 cevherden az) ile ifade edilen hastalar./ dak) ve aynı anda IA sınıfı (hinidin, prokinamid) ve III sınıfı (dofetilid, amiodaron, sotalol) anti-aritmik ilaçlar alan hastalar; gebelik.

Классификация частоты развития побочных эффектов (количество зарегистрированных случаев/количество пациентов), рекомендуемая ВОЗ: очень часто ≥1/10; часто от ≥1/100 до <1/10; нечасто от ≥1/1000 до <1/100; редко от ≥1/10000 до <1/1000; очень редко <1/10000; частота неизвестна (побочные эффекты из опыта постмаркетингового применения; частота не может быть оценена на основе имеющихся данных).

Аллергические реакции: часто — кожная сыпь; нечасто — анафилактоидная реакция¹, гиперчувствительность, дерматит буллезный¹, кожный зуд, крапивница, макулопапулезная сыпь³; частота неизвестна — анафилактическая реакция, ангионевротический отек, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, лекарственная сыпь с эозинофилией и системной симптоматикой (DRESS-синдром).

Со стороны нервной системы: часто — головная боль, бессонница; нечасто — потеря сознания¹, дискинезия¹, головокружение, сонливость, тремор, беспокойство, повышенная возбудимость³;частота неизвестна — судороги, психотические расстройства, спутанность сознания, деперсонализация, депрессия, дезориентация, галлюцинации, нарушения сновидений (кошмарные сновидения), парестезия, мания.

Со стороны кожных покровов: часто — интенсивное потоотделение; частота неизвестна: акне, геморрагии.

Со стороны мочевыделительной системы: частота неизвестна — почечная недостаточность, интерстициальный нефрит.

Со стороны обмена веществ и питания: нечасто — анорексия, снижение аппетита.

Со стороны опорно-двигательного аппарата: нечасто — мышечный спазм, костно-мышечная скованность, миалгия; частота неизвестна: рабдомиолиз²*, миопатия.

Со стороны пищеварительной системы: часто — диарея, рвота, диспепсия, тошнота, боль в области живота; нечасто: эзофагит¹, ГЭРБ², гастрит, прокталгия², стоматит, глоссит, вздутие живота⁴, запор, сухость слизистой оболочки полости рта, отрыжка, метеоризм, холестаз⁴, гепатит в т.ч. холестатический или гепатоцеллюлярный⁴; частота неизвестна — острый панкреатит, изменение цвета языка и зубов, печеночная недостаточность, холестатическая желтуха.

Со стороны дыхательной системы: нечасто — бронхиальная астма¹, носовое кровотечение², ТЭЛА¹.

Со стороны органов чувств: часто — дисгевзия (извращение вкуса); нечасто — вертиго, нарушение слуха, звон в ушах; частота неизвестна — глухота, агевзия (потеря вкусовых ощущений), паросмия, аносмия.

Со стороны ССС: часто — вазодилатация¹; нечасто — внезапная остановка сердца¹, фибрилляция предсердий¹, удлинение интервала QT на ЭКГ, экстрасистолия¹, трепетание предсердий; частота неизвестна — желудочковая тахикардия, в т.ч. типа «пируэт».

Лабораторные показатели: часто — отклонение лабораторных показателей функции печени; нечасто — повышение концентрации креатинина¹, повышение концентрации мочевины¹ в плазме крови, изменение отношения альбумин/глобулин¹, лейкопения, нейтропения⁴, эозинофилия⁴, тромбоцитемия³, повышение активности AЛT, АCT⁴, ГГТ⁴, ЩФ⁴, ЛДГ⁴ в плазме крови; частота неизвестна — агранулоцитоз, тромбоцитопения, увеличение значения МНО, удлинение ПВ, изменение цвета мочи, повышение концентрации билирубина в плазме крови.

Прочие: частота неизвестна — недомогание⁴, гипертермия³, астения, боль в грудной клетке⁴, озноб⁴, повышенная утомляемость⁴.

Инфекционные и паразитарные заболевания: нечасто — целлюлит¹, кандидоз, гастроэнтерит², вторичные инфекции³ (в т.ч. вагинальные); частота неизвестна — псевдомембранозный колит, рожа.

Пациенты с подавленным иммунитетом

У пациентов со СПИДом и другими иммунодефицитами, получающих кларитромицин в более высоких дозах в течение длительного времени для лечения микобактериальных инфекций, часто трудно отличить нежелательные эффекты препарата от симптомов ВИЧ-инфекции или сопутствующего заболевания.

Наиболее частыми нежелательными явлениями у пациентов, принимавших суточную дозу кларитромицина, равную 1000 мг, были: тошнота, рвота, дисгевзия (извращение вкуса), боль в области живота, диарея, кожная сыпь, метеоризм, головная боль, запор, нарушение слуха, повышение активности ACT и АЛТ в плазме крови. Также отмечались случаи нежелательных явлений с низкой частотой возникновения, такие как одышка, бессонница и сухость слизистой оболочки полости рта.

У пациентов с подавленным иммунитетом проводили оценку лабораторных показателей, анализируя их значительные отклонения от нормы (резкое повышение или снижение). На основании данного критерия у 2–3% пациентов, получавших кларитромицин в дозе 1000 мг ежедневно, было зарегистрировано значительное повышение активности ACT и АЛТ в плазме крови, а также снижение числа лейкоцитов и тромбоцитов. У небольшого числа пациентов также было зарегистрировано повышение концентрации остаточного азота мочевины в плазме крови.

* В некоторых сообщениях о рабдомиолизе кларитромицин принимался одновременно с другими ЛС, с приемом которых, как известно, связано развитие рабдомиолиза (статины, фибраты, колхицин или аллопуринол).

¹ Сообщения о данных побочных реакциях были получены только при применении кларитромицина в лекарственной форме лиофилизат для приготовления раствора для инфузий.

² Сообщения о данных побочных реакциях были получены только при применении кларитромицина в лекарственной форме таблетки пролонгированного действия, покрытые пленочной оболочкой.

³ Сообщения о данных побочных реакциях были получены только при применении кларитромицина в лекарственной форме порошок для приготовления суспензии для приема внутрь.

⁴ Сообщения о данных побочных реакциях были получены только при применении кларитромицина в лекарственной форме таблетки, покрытые пленочной оболочкой.

Belirtiler : büyük bir klaritromisin dozunun alınması gastrointestinal sistem tarafından bozukluk semptomlarına neden olabilir.

8 g klaritromisin aldıktan sonra tarihte bipolar bozukluğu olan bir hastada zihinsel durum, paranoyak davranış, hipokalemi ve hipoksemi değişiklikleri açıklanmaktadır.

Tedavi: emilmemiş ilacı LCD'den (piç yıkama, aktif karbon alımı) çıkarın ve semptomatik tedavi yapın. Hemodiyaliz ve periton diyalizi, kan serumundaki klaritromisin konsantrasyonunu önemli ölçüde etkilemez, bu da makro-lid grubunun diğer ilaçlarının karakteristiğidir.

Klaritromisin, bir grup makrolidin yarı sentetik bir antibiyotiğidir ve 50S ribozomal alt birimlerle etkileşime giren ve ona duyarlı bakteri proteininin sentezini baskılayan antibakteriyel bir etkiye sahiptir.

Klaritromisin yüksek aktivite göstermiştir in vitro hem standart laboratuvar bakteri suşları hem de klinik uygulama sırasında hastalarda izole edilenler ile ilgili olarak. Birçok aerobik ve anaerobik gram-pozitif ve gram-negatif mikroorganizmaya göre oldukça aktiftir. Çoğu patojen için IPC klaritromisin, günlük başına ortalama IPC eritromisin'den daha azdır₂ üreme.

Koşullarda klaritromisin in vitro ilişkide oldukça aktif Legionella pneumophila, Mycoplasma pneumoniae İlişkili olarak bakterisidal bir etkisi vardır. Helicobacter pyloriKlaritromisinin bu aktivitesi nötr pH ile ekşime göre daha yüksektir.

Ayrıca, koşullardaki veriler in vitro ve in vivo klaritromisinin klinik olarak önemli mikobakteri türlerine etki ettiğini gösterir. Enterobacteriaceae ve Pseudomonas spp. diğer laktoz içermeyen gram negatif bakteriler gibi, klaritromisine duyarlı değildir.

Aşağıdaki mikroorganizmaların çoğu suşuna göre berraklık aktivitesi, koşullarda olduğu gibi kanıtlanmıştır in vitrove klinik uygulamada "Endikasyonlar" bölümünde listelenen hastalıklar için.

Aerobik gram-pozitif mikroorganizmalar: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Listeria monocytogenes.

Aerobik gram negatif mikroorganizmalar: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila.

Diğer mikroorganizmalar : Mikoplazma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae (TWAR).

Mikobakteriler: Mycobacterium leprae, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium avium kompleksi (MAC) (karmaşık dahil: Mycobacterium avium, Mycobacterium intracellulare).

Beta laktamaz ürünleri klaritromisin aktivitesini etkilemez. Metisilin ve oksasiline dirençli çoğu stafilokok suş, klaritromisine karşı dirençlidir.

Helicobacter pylori Duyarlılık. Helicobacter pylori izolatlarda incelenen klaritromisine Helicobacter pyloriilaçla tedaviye başlamadan önce 104 hastadan tahsis edilmiştir. 4 hastada klaritromisine dirençli suşlar tahsis edildi Helicobacter pylori, 2 hastada - orta dirençli suşlar, geri kalan 98 hastada yalıtılmıştır Helicobacter pylori klaritromisine duyarlıydı.

Klaritromisinin koşullarda bir etkisi vardır in vitro ve aşağıdaki mikroorganizmaların çoğu suşu ile ilgili olarak (ancak, klinik uygulamada klaritromisin kullanımının güvenliği ve etkinliği klinik çalışmalar ile doğrulanmamıştır ve pratik değer belirsizliğini korumaktadır):

Aerobik gram-pozitif mikroorganizmalar: Streptococcus agalactiae, Streptococci (gruplar C, F, G), Viridans grubu streptokoklar.

Aerobik gram negatif mikroorganizmalar: Bordetella pertussis, Pasteurella multicida.

Anaerobik gram-pozitif mikroorganizmalar: Clostridium perfringens, Peptococcus niger, Propionibacterium acnes.

Anaerobik gram negatif mikroorganizmalar: Bacteroides melaninojenikus.

Spiroketler : Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum.

Campylobacteria: Campilobacter jejuni.

İnsan vücudundaki klaritromisinin ana metaboliti, 14-hidroksiklaritromisinin (14-ON-klaritromisin) mikrobiyolojik olarak aktif metabolitidir.

Metabolitin mikrobiyolojik aktivitesi, kaynak maddeninki ile aynıdır veya çoğu mikroorganizmaya göre 2 kat daha zayıftır. İstisna Haemophilus influenzaebunun için metabolitin verimliliği 2 kat daha yüksektir. Başlangıç bileşiği ve ana metaboliti bir katkı maddesine sahiptir; ilişkili sinerjistik etki Haemophilus influenzae şartlarda in vitro ve in vivo bakteri suşuna bağlı olarak.

Emme. İlaç hızla LCD'ye emilir. Mutlak biyoyararlanım yaklaşık% 50'dir. İlacın çoklu dozlarında, birikim pratik olarak bulunmadı ve insan vücudundaki metabolizmanın doğası değişmedi. İlacı almadan hemen önce yemek, ilacın biyoyararlanımını ortalama% 25 artırdı. Klaritromisin yemekten önce veya yemek yerken kullanılabilir.

Dağılım, metabolizma ve üreme

İn vitro. Klaritromisin, 0.45 ila 4.5 μg / ml'lik bir konsantrasyonda kan plazma proteinlerine% 70 oranında bağlanır. 45 μg / ml'lik bir konsantrasyonda, muhtemelen bağlanma yerlerinin doygunluğunun bir sonucu olarak bağlanma% 41'e düşer. Bu sadece terapötik konsantrasyonu tekrar tekrar aşan konsantrasyonlarda gözlenir.

İn vivo. Araştırma in vivo hayvanlar, CNS hariç tüm dokularda, plazmadan birkaç kat daha yüksek konsantrasyonlarda klaritromisinin bulunduğunu göstermiştir. En yüksek konsantrasyonlar (plazmadan 10-20 kat daha yüksek) karaciğer ve akciğerlerde bulundu.

Sağlıklı. Günde 2 kez 250 mg'lık bir dozda klaritromisin kullanıldığında C_ss kan plazmasındaki klaritromisin ve 14-Hlaritromisine 3 gün sonra ulaşılmış ve sırasıyla 1 ve 0.6 μg / ml olarak gerçekleşmiştir. T_1/2 klaritromisin ve ana metaboliti sırasıyla 3-4 ve 5-6 saat idi. Günde 2 kez 500 mg'lık bir dozda klaritromisin kullanıldığında C_mak kan plazmasındaki klaritromisin ve 14-Hlaritromisin, 5. doz alındıktan sonra elde edildi ve sırasıyla 2.7-2.9 ve 0.88-0.83 μg / ml ortalama. T_1/2 klaritromisin ve ana metaboliti sırasıyla 4.5-4.8 ve 6.9-8.7 saat idi.

C_mak Kan plazmasındaki 14-Hlaritromisin, içe alınan klaritromisin dozu ile orantılı olarak artmazken, T_1/2 hem klaritromisin hem de 14-ON-klaritromisin, dozda bir artışla uzama eğilimindedir. Klaritromisinin bu tür doğrusal olmayan farmakokinetiği, yüksek dozlarda 14-hidroksillenmiş ve N-demetillenmiş ürünlerin oluşumunda bir azalma ile birleştiğinde, yüksek dozlarda daha belirgin hale gelen klaritromisinin doğrusal olmayan metabolizmasını gösterir.

250 mg'lık bir dozda klaritromisine alındıktan sonra yaklaşık% 37.9 ve 1200 mg'lık bir dozda klaritromisin aldıktan sonra% 46; yaklaşık% 40.2 ve% 29.1 bağırsaklardan atılır.

Hastalar. Klaritromisin ve 14-ON-klaritromisin vücudun dokusuna ve sıvısına hızla nüfuz eder.

Oral olarak alındığında beyin omurilik sıvısında klaritromisin konsantrasyonunun ihmal edilebilir olduğuna dair sınırlı kanıt vardır (ör. normal HEB geçirgenliği ile kan serumundaki konsantrasyonun sadece% 1-2'si). Dokulardaki konsantrasyon genellikle kan serumundan birkaç kat daha yüksektir.

Tabloda doku ve serum konsantrasyonları örnekleri gösterilmektedir.

Karaciğer fonksiyonunun ihlali. Ortalama ve şiddetli derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan, ancak korunmuş böbrek fonksiyonu olan hastalarda, klaritromisin dozunun düzeltilmesi gerekli değildir. C_ss kan plazmasında ve sistemik klaritromisin klerensi bu grubun hastalarında ve sağlıklı hastalarda farklılık göstermez. C_ss Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda 14-ON-klaritromisin sağlıklı hastalardan daha düşüktür.

Böbrek fonksiyonlarının ihlali. Böbrek fonksiyon bozukluğu varsa, C artar_mak ve C_min kan plazmasında klaritromisin, T_1/2EAA klaritromisin ve metaboliti (14-Hlaritromisin). Eliminasyon sabiti ve böbrek giderimi azalır. Bu parametrelerdeki değişim derecesi, böbrek fonksiyonunun ihlal derecesine bağlıdır.

Yaşlı hastalar. Yaşlı hastalarda, klaritromisin konsantrasyonu ve kan plazmasındaki 14-ON-klaritromisin metabolizması daha yüksekti ve çıktı bir grup gencinkinden daha yavaştı. Bununla birlikte, düzeltmeden sonra, böbrek kıvrımını dikkate alarak, her iki grupta da fark yoktu. Bu nedenle, klaritromisinin farmakokinetik parametreleri üzerindeki ana etki, yaş değil böbreklerin fonksiyonu tarafından uygulanır.

Mikobakteriyel enfeksiyonları olan hastalar. C_ss düzenli dozlarda klaritromisin (günde 2 kez 500 mg) alan HIV hastalarında klaritromisin ve 14-H-klaritromisin sağlıklı kişilerdekine benzerdi. Bununla birlikte, mikobakteriyel enfeksiyonları tedavi etmek için gerekli olabilecek daha yüksek dozlarda klaritromisin uygulanırken, antibiyotik konsantrasyonları normal olanları önemli ölçüde aşabilir. 2 dozda 1000 veya 2000 mg / gün dozunda klaritromisin alan HIV enfeksiyonu olan hastalarda, C_ss genellikle sırasıyla 2-4 ve 5-10 μg / ml olarak gerçekleşti. Yüksek dozlarda klaritromisin uygulanırken, T uzaması kaydedildi_1/2 buna kıyasla, düzenli dozlarda klaritromisin alan sağlıklı gönüllüler. Artan kan plazma konsantrasyonu ve uzaması T_1/2 yüksek dozlarda klaritromisin kullanıldığında ilacın doğrusal olmayan farmakokinetiği ile ilişkilidir.

Omeprazol ile kombine tedavi. 40 mg / gün dozunda omeprazol ile kombinasyon halinde günde 3 kez 500 mg'da klaritromisin, T'nin uzamasına katkıda bulunur_1/2 ve AUC'yi artırın_0-24 omprazola. Kombinasyon tedavisi alan tüm hastalarda, bir omeprazol alan hastalara kıyasla, EAA'nın% 89'unda bir artış gözlenmiştir_0-24 ve% 34 T_1/2 omprazola. Klaritromisin C_mak, C_min ve AUC_0-8 omeprazol içermeyen klaritromisin kullanılırken aynı göstergelere kıyasla sırasıyla% 10, 27 ve 15 artmıştır. C_ss kombinasyonu alan grupta klaritromisin aldıktan 6 saat sonra mide mukozasında klaritromisin, bir klaritromisin alan hastalardan 25 kat daha yüksekti. Klaritromisin ve omprazol aldıktan 6 saat sonra midenin dokularındaki klaritromisin konsantrasyonu, bir klaritromisin alan hasta grubunda elde edilen verilerden 2 kat daha yüksekti.

• Makrolidler [Makrolidler ve Azalidler]

Aşağıdaki ilaçların klaritromisin ile aynı anda kullanılması, ciddi yan etkiler geliştirme olasılığı ile bağlantılı olarak kontrendikedir.

Sisaprid, pimosid, terfenadin ve astemizol. Aynı zamanda, sisaprid, pimosid, terfenadin veya astemizol içeren klaritromisin, kan plazmasındaki ikincisinin konsantrasyonunda bir artış hakkında bilgilendirildi, bu da EKG'de QT aralığının uzamasına ve mide dahil kardiyak aritmilerin ortaya çıkmasına neden olabilir. taşikardi (h dahil. ventriküler taşikardi tipi "pirinç") ve ventriküler fibrilasyon (bkz. "Endikasyonlar").

Alkaloidler tartışmalıdır. Pazarlama sonrası çalışmalar, klaritromisinin ergotamin veya dihidroergotamin ile eşzamanlı kullanımı ile, ergotamin grubu ilaçlarının akut zehirlenmesi ile ilişkili aşağıdaki etkilerin mümkün olduğunu göstermektedir: vasküler spazm, uzuvların iskemisi ve merkezi sinir sistemi dahil diğer dokular. Klaritromisin ve alkaloid süngerimsi eşzamanlı kullanımı kontrendikedir (bkz. "Endikasyonlar").

GMG-KoA-reduktaz inhibitörleri (eyaletler). Lovastan veya simvastan ile eşzamanlı klaritromisin alımı kontrendikedir (bkz. “Gözetleme”), bu statinin CYP3A4 izofeni tarafından büyük ölçüde metabolize olması ve klaritromisin ile eşzamanlı kullanımın serum konsantrasyonlarını arttırması nedeniyle rabdomiyoliz dahil miyopati gelişme riskinin artmasına neden olur. Bu ilaçlarla aynı anda klaritromisin alan hastalarda rabdomiyoliz vakaları bildirilmiştir. Klaritromisin kullanılması gerekiyorsa, tedavi sırasında lobastatin veya simvastatin kullanımı durdurulmalıdır. Klaritromisin, diğer statinlerle kombinasyon tedavisi durumunda dikkatle kullanılmalıdır. Metabolizması CYP3A izopurmiumuna bağlı olmayan stentlerin kullanılması tavsiye edilir (ör. fluvastatin). Aynı anda en doğru statin dozunu almanız gerekiyorsa. Miyopatinin belirti ve semptomlarının gelişimi izlenmelidir.

Diğer ilaçların klaritromisin üzerindeki etkisi

CYP3A izopürment indüktörleri olan ilaçlar (ör. rifampisin, fenitoin, karbamazepin, fenobarbital, delikli) klaritromisin metabolizmasını indükleyebilir. Bu, subterapötik bir klaritromisin konsantrasyonuna ve buna bağlı olarak etkinliğinde bir azalmaya yol açabilir. Ek olarak, CYP3A izopurmitinin inhibisyonu nedeniyle artabilecek kan plazmasındaki CYP3A izopurme konsantrasyonunu gözlemlemek gerekir. Ryabutin ve klaritromisinin eşzamanlı kullanımı ile, rhyabutin konsantrasyonunda bir artış ve kan plazmasındaki klaritromisin konsantrasyonunda artmış üveit riski ile bir azalma gözlenmiştir.

Aşağıdaki ilaçlar, klaritromisin ile aynı anda kullanılırsa, doz düzeltmesi veya alternatif tedaviye geçiş gerekebilir, kan plazmasındaki klaritromisin konsantrasyonu üzerinde kanıtlanmış veya algılanan bir etkiye sahiptir.

Epavireksiyon, nevirapin, rifampisin, rhyabutin ve rifapentin. Epavirenler, nevirapin, rifampisin, rifabutin ve rifapentin gibi sitokrom P450 sisteminin güçlü indükleyicileri, klaritromisin metabolizmasını hızlandırabilir ve böylece kan plazmasındaki klaritromisin konsantrasyonunu azaltabilir ve aynı zamanda terapötik etkiyi zayıflatabilir. kan plazmasındaki konsantrasyonu arttırır 14-. Klaritromisin ve 14-ON-klaritromisinin mikrobiyolojik aktivitesi çeşitli bakterilere göre farklılık gösterdiğinden, terapötik etki, klaritromisin ve sitokrom sistemi P450'nin indükleyicilerinin eşzamanlı kullanımı ile azalabilir.

Etravirin. Kan plazmasındaki klaritromisin konsantrasyonu, etravirin ile eşzamanlı kullanımla azalır, ancak aktif 14-ON-klaritromisinin kan plazmasındaki konsantrasyon artar. 14-ON-klaritromisin MAC enfeksiyonları açısından düşük bir aktiviteye sahip olduğundan, bu patojenlere ilişkin genel aktivite değişebilir, bu nedenle MAC tedavisi için alternatif tedavi düşünülmelidir

Flukonazol. Günde 200 mg'lık bir dozda eşzamanlı flukonazol ve 21 sağlıklı gönüllü için günde 2 kez 500 mg'lık bir dozda klaritromisin, ortalama denge C değerinde bir artışa yol açtı_min sırasıyla% 33 18'de klaritromisin ve EAA. Aynı zamanda, eşzamanlı alım ortalama C'yi önemli ölçüde etkilemedi_ss aktif metabolit 14-ON-klaritromisin. Eşzamanlı flukonazol alımı durumunda bir doz klaritromisin düzeltilmesi gerekli değildir.

Ritonavir. Farmakokinetik araştırma, her 8 saatte bir 200 mg'lık bir dozda ritonavir ve her 12 saatte bir 500 mg'lık bir dozda klaritromisin alımının, klaritromisin metabolizmasının belirgin bir şekilde baskılanmasına yol açtığını göstermiştir. Aynı zamanda bir kapsül C_mak klaritromisin% 31 arttı, C_min % 182 ve AUC% 77 arttı. 14-ON-klaritromisin oluşumunun tamamen baskılandığı kaydedildi. Geniş terapötik klaritromisin aralığı nedeniyle, normal böbrek fonksiyonu olan hastalarda dozunda bir azalma gerekli değildir. Böbrek yetmezliği olan hastalarda, aşağıdaki doz düzeltme seçeneklerinin dikkate alınması tavsiye edilir: Cl kreatinin 30-60 ml / dak, klaritromisin dozu% 50 azaltılmalıdır, Cl kreatinin 30 ml / dakikadan az, klaritromisin dozu% 75 azaltılmalıdır. Ritonavir, günde 1 g'ı aşan dozlarda klaritromisin ile aynı anda alınmamalıdır.

Klaritromisinin diğer ilaçlar üzerindeki etkisi

Anti-aritmik ajanlar (hinidin ve disopiramidler). Klaritromisin ve kinidin veya disopiramid kullanılırken “pirinç” tipi mide taşikardisi oluşabilir. Bu ilaçlarla aynı anda klaritromisin alırken, QT aralığını uzatmak ve bu ilaçların serum konsantrasyonlarını kontrol etmek için EKG düzenli olarak izlenmelidir.

Pazarlama sonrası kullanım sırasında, klaritromisin ve disopiramid alırken hipoglisemi gelişimi vakaları bildirilmiştir. Klaritromisin ve disopiramid kullanırken kandaki glikoz konsantrasyonunu kontrol etmek gerekir.

Yutma / insülin için hipoglisemik araçlar. Yutma için klaritromisin ve hipoglisemik araçların (örneğin, sülfonil üre türevleri) ve / veya insülinin eşzamanlı kullanımı ile şiddetli hipoglisemi görülebilir. Bazı hipoglisemik ilaçlarla (örn. nateglinid, piyoglison, repaglinid ve rosiglitazon), hipogliseminin gelişebileceği CYP3A izoforminin inhibisyonuna yol açabilir. Kan şekeri konsantrasyonlarının dikkatle izlenmesi önerilir.

CYP3A izopilementine bağlı etkileşim . CYP3A izopurmiumunu inhibe ettiği bilinen klaritromisin ve esas olarak CYP3A izophermi tarafından metabolize edilen ilaçların eşzamanlı alımı, konsantrasyonlarında hem terapötik hem de yan etkileri artırabilen veya genişletebilen karşılıklı bir artışla ilişkilendirilebilir. Klaritromisin, özellikle bu ilaçların dar bir terapötik aralığa sahip olması durumunda, CYP3A izofeninin substratları olan ilaçlar alan hastalara dikkatle kullanılmalıdır (örn. karbamazepin) ve / veya bu izoporsement tarafından yoğun bir şekilde metabolize edilen ilaçlar. Gerekirse, klaritromisin ile aynı anda alınan ilacın dozu düzeltilmelidir. Mümkün olduğunda, başlangıçta CYP3A izofermenti tarafından metabolize edilen ilaçların serum konsantrasyonları izlenmelidir .

Aşağıdaki ilaçların / sınıfların metabolizması, klaritromisin metabolizması ile aynı CYP3A izopilementi ile gerçekleştirilir: alprazolam, karbamazepin, tylostasis, siklosporin, disopiramid, metilprednizolon, midazolam, omeprazol, dolaylı antikoagülanlar (e.grafaniburophalin),. Aşağıdaki ilaçlar ayrıca klaritromisin ile eşzamanlı kullanıma kontrendike olan CYP3A izofenium inhibitörleri için de kullanılır: astemisol, sisaprid, pimosid, terfenadin, lovastatin, simvastatin ve sponga alkaloid (bkz. "Endikasyonlar"). Sitokrom P450 çerçevesinde diğer izoperküllerden bu şekilde etkileşime giren ilaçlar şunları içerir: fenitoin, teofilin ve vals asidi.

Dolaylı antikoagülanlar. Eşzamanlı olarak varfarin ve klaritromisin alımı ile kanama, MNO'da belirgin bir artış ve PV uzaması mümkündür. Varfarin veya diğer dolaylı antikoagülanlarla eşzamanlı kullanım durumunda, MNO ve PV'yi kontrol etmek gerekir

Omprazol. Klaritromisin (8 saatte bir 500 mg) sağlıklı yetişkin gönüllülerde omeprazol (günde 40 mg) ile kombinasyon halinde araştırıldı. Klaritromisin ve omeprazolün eşzamanlı kullanımı ile plazma C_ss omprazoller arttırıldı (C_mak, AUC_0-24 ve T_1/2 sırasıyla% 30, 89 ve 34 arttı). Midenin 24 saat boyunca ortalama pH değeri 5.2 (ayrı olarak omprazol alırken) ve 5.7 (klaritromisin ile aynı anda omeprazol alırken) idi.

Sildenafil, tadalafil ve vardenafil. Bu FDE inhibitörlerinin her biri en azından kısmen CYP3A izo-çerçevesinin katılımıyla metabolize edilir. Aynı zamanda, CYP3A izo-sabitlemesi klaritromisin varlığında inhibe edilebilir. Sileritromisinin sildenafil, tadalafil veya vardenafil ile eşzamanlı kullanımı fosfodiesteremi üzerinde inhibitör etkilerin artmasına neden olabilir. Bu ilaçları klaritromisin ile aynı anda kullanırken, sildenafil, tadalafil ve vardenafil dozunu azaltma olasılığı göz önünde bulundurulmalıdır.

Teofilin, karbamazepin. Klaritromisin ve teofilin veya karbamazepinin eşzamanlı kullanımı ile, bu ilaçların sistemik kan akışındaki konsantrasyonunda bir artış mümkündür.

Tolterodin. Birincil plato metabolizması CYP2D6 izo-sabitlemesi yoluyla gerçekleştirilir. Bununla birlikte, CYP2D6 izofermentinden yoksun nüfus açısından, metabolizma CYP3A izo-çiftliği yoluyla meydana gelir. Bu popülasyon grubunda, CYP3A izofermentinin baskılanması, kan serumunda önemli ölçüde daha yüksek politerodin konsantrasyonlarına yol açar. CYP2D6 izoerjisi yoluyla düşük metabolikliğe sahip bir popülasyonda, klaritromisin gibi CYP3A izo-parçalanma inhibitörleri kullanılırken politerodin dozunda bir azalma gerekebilir.

Benzodiazepinler (ör. alprazolam, midazolam, triazolam). Midazolam ve klaritromisin tabletlerin (günde 2 kez 500 mg) eşzamanlı kullanımı ile AUC midazolamında bir artış gözlenmiştir: midazolamın girişinden 2.7 kez ve içeri alındıktan sonra 7 kez. Yutma için klaritromisinin midazolam ile eşzamanlı kullanımı kontrendikedir. Midazolam, klaritromisin ile eşzamanlı olarak kullanılırsa, dozaj formunda / uygulamada bir çözelti, midazolam dozunun olası düzeltilmesi için hastanın durumu açısından dikkatle izlenmelidir. Triazoller ve alprazoller dahil olmak üzere CYP3A izofermenti tarafından metabolize edilen diğer benzodiazepinlere de aynı önlemler uygulanmalıdır. Çıkarılması CYP3A izoferasyonuna (temazepam, nitrazepam, lorazepam) bağlı olmayan benzodiazepinler için, klaritromisin ile klinik olarak anlamlı olmayan bir etkileşim.

Klaritromisin ve triazolamın eşzamanlı kullanımı ile, merkezi sinir sistemini, örneğin uyuşukluğu ve karışıklığı etkilemek mümkündür. Bu bağlamda, eşzamanlı kullanım durumunda, CNS ihlali semptomlarının izlenmesi önerilir.

Diğer ilaçlarla etkileşim

Aminoglikozitler. Klaritromisin, özellikle aminoglikozitler olmak üzere diğer ototoksik ilaçlarla birlikte alınırken, hem tedavi sırasında hem de tamamlandıktan sonra vestibüler ve işitsel aparatın işlevleri kontrol edilmelidir.

Kolşisin. Kolşisin, hem CYP3A izopurgeonu hem de P-gp taşıyıcı protein için bir substrattır. Klaritromisin ve diğer makrolidlerin CYP3A ve P-gp izofeninin inhibitörleri olduğu bilinmektedir. Klaritromisin ve kolşisin eşzamanlı kullanımı ile P-gp ve / veya CYP3A izofeni inhibisyonu kolşisin etkisini artırabilir. Kolşisin zehirlenmesinin klinik semptomlarının gelişimi izlenmelidir. Kolşisin zehirlenmesi vakalarının pazarlama sonrası raporları aynı zamanda klaritromisin ile, daha sık yaşlı hastalarda kaydedildi. Açıklanan vakaların bazıları böbrek yetmezliği olan hastalarda meydana geldi. Bildirildiği gibi, bazı vakalar ölümcüldür. Klaritromisin ve kolşisin eşzamanlı kullanımı kontrendikedir (bkz. "Endikasyonlar").

Digoksin. Digoksinin bir P-gp substratı olduğu varsayılır. Klaritromisinin P-gp'yi inhibe ettiği bilinmektedir. Klaritromisin ve digoksinin eşzamanlı kullanımı ile P-gp'nin klaritromisin ile inhibisyonu, digoksinin hareketinin artmasına neden olabilir. Eşzamanlı digoksin ve klaritromisin alımı da digoksinin serum konsantrasyonunda bir artışa yol açabilir. Bazı hastalarda potansiyel olarak ölümcül aritmiler de dahil olmak üzere klinik digoksin zehirlenmesi belirtileri vardı. Klaritromisin ve digoksin aynı anda alınırken, kan serumundaki digoksin konsantrasyonu dikkatle izlenmelidir.

Zidovudin. Yetişkin HIV ile enfekte hastalara klaritromisin ve zidovudin tabletlerinin eşzamanlı alımı, kan plazmasındaki zidovudinin denge konsantrasyonunda bir azalmaya yol açabilir. Klaritromisin içe doğru alındığında zidovudin emilimini etkilediğinden, 4 saatlik aralıklarla klaritromisin ve zidovudin alınarak etkileşimlerden büyük ölçüde kaçınılabilir. Bu etkileşim, zidovudin veya didesoksinosin ile çocuklukta klaritromisinin süspansiyonunu alan HIV ile enfekte çocuklarda gözlenmemiştir. Klaritromisin, yetişkin hastalarda içeri kabul edildiğinde zidovudinin emilimini önleyebildiğinden, / c'ye klaritromisin uygulandığında bu etkileşim mümkün değildir.

Fenitoin ve valproeik asit. CYP3A izofenium inhibitörlerinin (klaritromisin dahil) CYP3A izopurmiyum (feniltoin ve valproeik asit) kullanılarak metabolize edilmeyen ilaçlarla etkileşimi olduğuna dair kanıtlar vardır. Bu ilaçlar için, klaritromisin ile kullanılırken, serum konsantrasyonlarını, t.to. artışlarının raporları var.

Çift yönlü ilaç etkileşimi

Atazanavir. Klaritromisin ve Atazanavir, CYP3A izopurmentinin hem substratları hem de inhibitörleridir. Bu ilaçların iki yönlü bir etkileşiminin kanıtı vardır. Klaritromisin (günde 2 kez 500 mg) ve atazanavirin (günde bir kez 400 mg) eşzamanlı kullanımı, klaritromisinin etkisinde iki kat artışa ve 14-Hlaritromisinin etkisinde% 70'lik bir artışa neden olabilir. AUC atasanavirinde% 28 oranında. Geniş terapötik klaritromisin aralığı nedeniyle, normal böbrek fonksiyonu olan hastalarda dozunda bir azalma gerekli değildir. Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda (Cl kreatinin 30-60 ml / dak), klaritromisin dozu% 50 azaltılmalıdır. 30 ml / dakikadan daha az Cl kreatininli hastalarda, klaritromisin dozu, uygun tıbbi klaritromisin formu kullanılarak% 75 azaltılmalıdır.

1000 mg / günü aşan dozlarda klaritromisin, proteaz inhibitörleri ile aynı anda kullanılamaz.

BKK . CYP3A4 izofeni tarafından metabolize edilen klaritromisin ve BKK aynı anda kullanıldığında (ör. verapamil, amlodipin, diltiazem), arteriyel hipotansiyon riski olduğu için dikkatli olunmalıdır. Eşzamanlı kullanımda klaritromisin ve BKK'nın plazma konsantrasyonları artabilir. Klaritromisin ve verapamilin eşzamanlı kullanımı ile arteriyel hipotansiyon, bradiaritmi ve laktat-asidoz mümkündür.

İtrakonazol. Klaritromisin ve itrakonazol, ilaçların iki yönlü etkileşimini belirleyen CYP3A izopurmiyumunun substratları ve inhibitörleridir. Klaritromisin kan plazmasındaki itrakonazol konsantrasyonunu artırabilirken, itrakonazol klaritromisinin plazma konsantrasyonunu artırabilir. Aynı anda itrakonazol ve klaritromisin alan hastalar, amplifikasyon belirtileri veya bu ilaçların farmakolojik etkilerinin süresi boyunca dikkatle incelenmelidir.

Sacvinavir. Klaritromisin ve sakinavir, ilaçların çift yönlü etkileşimini belirleyen CYP3A izopurmiyumunun substratları ve inhibitörleridir. 12 sağlıklı gönüllüde klaritromisin (günde 2 kez 500 mg) ve sakinavir (yumuşak jelatin kapsüllerde, günde 3 kez 1200 mg) eşzamanlı kullanımı AUC ve C'de artışa neden oldu_mak ayrı bir sakinavir almakla karşılaştırıldığında, kan plazmasındaki sakinavir sırasıyla% 177 ve 187 oranında. AUC ve C değerleri_mak klaritromisin, tek klaritromisin tedavisine göre yaklaşık% 40 daha yüksekti. Yukarıda belirtilen dozlarda / bileşimlerde bu iki ilacın sınırlı bir süre için eşzamanlı kullanımı ile doz düzeltmesi gerekli değildir. Yumuşak jelatin kapsüllerde sakinavir kullanımı ile tıbbi etkileşimler üzerine yapılan bir çalışmanın sonuçları, katı jelatin kapsüllerde sakinavir kullanılırken gözlenen etkilere karşılık gelmeyebilir. Sakinavir ile tedavi sırasında ilaç etkileşimi çalışmasının sonuçları, sakinavir / ritonavir kombinasyonu ile tedavi sırasında gözlenen etkilere karşılık gelmeyebilir. Bir sakinavir ile aynı anda bir ritonavir alınırken, ritonavirin klaritromisin üzerindeki potansiyel etkisi dikkate alınmalıdır.