Hexymer

Heksimer, parasempatik sinir sistemi üzerinde doğrudan inhibitör etki yapan antispazmodik bir ilaçtır. Ayrıca düz kas üzerinde rahatlatıcı bir etkiye sahiptir.

Parkinsonizmin tüm formlarında (postensefalitik, arteriosklerotik ve idiyopatik) endikedir. Bu Parkinsonizm formlarını levodopa ile tedavi ederken genellikle adjuvan tedavi olarak yararlıdır. Heksimer, Parkinsonizm ile ilişkili kas spazmı, titreme ve aşırı tükürüğün sertliğini azaltmada etkilidir. Heksimerin ayrıca reserpin ve fenotiyazinler gibi merkezi sinir sistemi ilaçları nedeniyle ekstrapiramidal bozuklukları (örn. Aşırı huzursuzluk ve spastik kasılmalar ve istemsiz hareketlerle karakterize edilen diskinezi ile kendini gösteren akatizi) kontrol ettiği endikedir.

Sadece yetişkinler: Optimal dozaj her zaman ampirik olarak, genellikle tedaviye nispeten düşük bir seviyede başlanarak ve daha sonra kademeli artışlarla belirlenmelidir.

Parkinsonizm için normal dozaj günde 6-10 mg'dır, ancak ensefalitik sonrası gruptaki bazı hastalar günde ortalama 12-15 mg doz gerektirebilir. Yemek saatlerinde günde üç veya dört kez sözlü olarak verilmelidir.

İlaca bağlı Parkinsonizm için normal dozaj genellikle günde 5 mg ila 15 mg arasındadır, ancak bazı vakalar günde 1 mg tarafından kontrol edilmiştir.

Her durumda, Hexymer dozu birkaç günlük bir süre boyunca sadece küçük artışlarla arttırılmalı veya azaltılmalıdır. İlk tedavide doz, ilk gün 1 mg, ikinci gün 2 mg olmalı ve optimum doza ulaşılana kadar üç ila beş günlük aralıklarla günde 2 mg daha fazla artış olmalıdır.

Hastalar zaten diğer parasempatik inhibitörlerle tedavi ediliyorsa, Hexymer tedavinin bir parçası olarak ikame edilmelidir. Hexymer levodopa ile birlikte kullanıldığında, her birinin normal dozunun azaltılması gerekebilir. Yan etkilere ve semptom kontrol derecesine bağlı olarak dikkatli bir ayarlama gereklidir. Bölünmüş dozlarda günde 3-6 mg heksimer dozu genellikle yeterlidir.

Heksimer, hastanın tepki verme şekline göre yemeklerden önce veya sonra alınabilir. Heksimer ağzı aşırı derecede kurutma eğilimindeyse, bulantıya neden olmadıkça yemeklerden önce almak daha iyi olabilir. Yemeklerden sonra alınırsa, indüklenen susuzluk nane, sakız veya su ile giderilebilir.

İlaca bağlı ekstrapiramidal bozukluğun tedavisi: Yaygın olarak kullanılan sakinleştiricilere, özellikle fenotiyazinlere, tiyoksantenlere ve butirofenonlara ekstrapiramidal reaksiyonları kontrol etmek için gereken Hexymer dozunun boyutu ve sıklığı ampirik olarak belirlenmelidir. Toplam günlük dozaj genellikle 5 ila 15 mg arasında değişir, ancak bazı durumlarda bu reaksiyonlar günde 1 mg kadar az kontrol edilir.

İstenen ataraktik etki eşzamanlı ekstrapiramidal reaksiyonlar olmadan korunana kadar her iki ilacın dozajını geçici olarak azaltarak tatmin edici kontrol bazen daha hızlı elde edilebilir.

Bazen reaksiyonlar birkaç gün boyunca kontrol altında kaldıktan sonra hastayı düşük Hexymer dozajında tutmak mümkündür. Bu reaksiyonlar, Hexymer tedavisinin kesilmesinden sonra uzun süre remisyonda kalabileceğinden, bu tedavi minimal süreli olmalı ve semptomlar makul bir süre azaldıktan sonra kesilmelidir.

Yaşlılar: 65 yaşın üzerindeki hastalar nispeten daha hassas olma eğilimindedir ve daha az miktarda ilaç gerektirir.

Çocuklar: Tavsiye edilmez.

Hexymer veya diğer bileşenlerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık.

Precautions: Since the use of Hexymer may, in some cases, continue indefinitely, the patient should be under careful observation over the long term. It should be administered with care to avoid allergic or other untoward reactions.

Except in the case of vital complications, abrupt discontinuation of the drug should be avoided.

Incipient glaucoma may be precipitated by para-sympatholytic drugs such as Hexymer.

Hypertension, cardiac, liver or kidney disorders are not contra-indicated, but such patients should be followed closely. As Hexymer may provoke or exacerbate tardive dyskinesia, it is not recommended for use in patients with this condition.

Hexymer should be used with caution in patients with glaucoma, obstructive disease of the gastro-intestinal or genito-urinary tracts, and in elderly males with possible prostatic hypertrophy.

Since Hexymer has been associated with the clinical worsening of myasthenia gravis, the drug should be avoided or used with great caution in patients with this condition.

Since certain psychiatric manifestations such as confusion, delusions and hallucinations, all of which may occur with any of the atropine-like drugs, have been reported rarely with Hexymer, it should be used with extreme caution in elderly patients (see Dosage and Administration).

Warnings: Hexymer may be the subject of abuse (on the basis of hallucinogenic or euphoriant properties, common to all anti-cholinergic drugs) if given in sufficient amounts.

Görme, baş dönmesi ve hafif bulantı bulanıklaşmasına neden olabilir. Ayrıca bazı durumlarda zihinsel karışıklık.

Hexymer için istenmeyen etkilerin sıklığını belirlemek için gereken modern klinik veriler eksiktir. Ağız kuruluğu, kabızlık, görme bulanıklığı, baş dönmesi, hafif bulantı veya sinirlilik gibi küçük yan etkiler tüm hastaların% 30-50'sinde yaşanacaktır. Bu reaksiyonlar tedavi devam ettikçe daha az belirgin hale gelir. Etkili bir seviyeye ulaşılana kadar hastaların daha küçük başlangıç dozunu kullanarak bir tolerans geliştirmelerine izin verilmelidir.

Bağışıklık sistemi bozuklukları: Aşırı duyarlılık.

Psikiyatrik bozukluklar: Sinirlilik, huzursuzluk, konfüzyon durumları, ajitasyon, sanrılar, halüsinasyonlar, uykusuzluk, özellikle yaşlılarda ve arteriyosklerozlu hastalarda. Psikiyatrik rahatsızlıkların gelişimi tedavinin kesilmesini gerektirebilir.

Öfori oluşabilir. Öforik ve halüsinojenik özellikleri nedeniyle Hexymer'in kötüye kullanıldığı bildirilmiştir.

Sinir sistemi bozuklukları: Baş dönmesi.

Anında ve kısa süreli bellek işlevinde bozulma olduğu bildirilmiştir.

Miyastenia gravis'in kötüleşmesi meydana gelebilir.

Göz bozuklukları: Konaklama ve fotofobi kaybı olan öğrencilerin dilatasyonu, göz içi basıncını artırdı.

Kardiyak bozukluklar: Taşikardi.

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar: Azalmış bronşiyal sekresyonlar.

Gastrointestinal hastalıklar: Yutma güçlüğü, kabızlık, bulantı, kusma ile ağız kuruluğu.

Deri ve deri altı doku hastalıkları: Cildin kızarma ve kuruluğu, deri döküntüleri.

Böbrek ve idrar hastalıkları: İdrar retansiyonu, işeme zorluğu.

Genel bozukluklar: Susuzluk, pireksi.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Tıbbi ürünün yetkilendirilmesinden sonra şüpheli advers reaksiyonların bildirilmesi önemlidir. Tıbbi ürünün fayda / risk dengesinin sürekli izlenmesine izin verir. Sağlık uzmanlarından şüpheli advers reaksiyonları www.mhra.gov.uk/yellowcard adresindeki Sarı Kart Şeması aracılığıyla bildirmeleri istenir

Belirtiler: Antimuskarinik ajanlarla aşırı doz belirtileri arasında cildin kızarması ve kuruluğu, dilate öğrenciler, ağız kuruluğu ve dil, taşikardi, hızlı solunum, hiperpireksiya, hipertansiyon, bulantı, kusma bulunur. Yüzde veya üst gövdede döküntü görülebilir. CNS stimülasyonu belirtileri huzursuzluk, karışıklık, halüsinasyonlar, paranoyak ve psikotik reaksiyonlar, koordinasyon, deliryum ve bazen konvülsiyonları içerir. Şiddetli doz aşımında, koma, dolaşım ve solunum yetmezliği ve ölümle CNS depresyonu oluşabilir.

Tedavi: Tedavi her zaman destekleyici olmalıdır. Yeterli bir hava yolu sağlanmalıdır. Heyecan ve konvülsiyonları kontrol etmek için diazepam uygulanabilir, ancak merkezi sinir sistemi depresyonu riski göz önünde bulundurulmalıdır. Hipoksi ve asidoz düzeltilmelidir. Disitmiler ortaya çıkarsa antiaritmik ilaçlar önerilmez.

Heksimer hidroklorür antikolinerjik bir ajandır. Parasempatik sinir sistemi üzerinde doğrudan inhibitör etki uygulayan antispazmodik bir ilaçtır. Tükürüğü azaltır, kalp atış hızını arttırır, öğrencileri genişletir ve düz kas spazmını azaltır.

Heksimer hidroklorür gastrointestinal sistemden iyi emilir. Plazma ve dokulardan hızla kaybolur ve geleneksel dozların sürekli uygulanması sırasında vücutta birikmez.

Hiçbiri belirtilmedi.

Yok.

Özel bir gereklilik yok.