Granions de Lithium

Yan etkilerin ortaya çıkması ve şiddeti genellikle serumdaki lityum konsantrasyonları ve hastanın lityumuna karşı bireysel duyarlılığı ile doğrudan ilişkilidir. Genellikle daha sık ve daha yüksek ağır konsantrasyonlarda ortaya çıkarlar.

1.5 mEq / L'nin altındaki serum lityum konsantrasyonlarında yan etkiler ortaya çıkabilir. 1.5-2.5 mEq / L konsantrasyonlarında hafif ila orta yan etkiler ortaya çıkabilir ve 2.0 mEq / L konsantrasyonlarında orta ila şiddetli reaksiyonlar meydana gelebilir

Akut manik faz için ilk tedavi sırasında ince el-treming, poliüri ve hafif susuzluk oluşabilir ve tedavi boyunca devam edebilir. Lityum uygulamasının ilk günlerinde geçici ve hafif bulantı ve genel şikayetler de ortaya çıkabilir.

Bu yan etkiler genellikle tedavinin devam etmesi veya dozajın geçici olarak azaltılması veya sonlandırılmasıyla ortadan kalkar. Kalıcılık kalıcı ise, lityum tedavisinin durdurulması gerekebilir. İshal, kusma, uyuşukluk, kas güçsüzlüğü ve koordinasyon eksikliği, lityum zehirlenmesinin erken belirtileri olabilir ve 2.0 mEq / L'nin altındaki lityum konsantrasyonlarında ortaya çıkabilir. Daha yüksek konsantrasyonlarda, baş dönmesi, ataksi, bulanık görme, kulak çınlaması ve büyük miktarda seyreltilmiş idrar oluşabilir. 3.0 mEq / L'nin üzerindeki serum lityum konsantrasyonları, çeşitli organ ve organ sistemleriyle karmaşık bir klinik tablo üretebilir. Akut tedavi aşamasında serumdaki lityum konsantrasyonları 2.0 mEq / L'yi geçmemelidir.

Aşağıdaki reaksiyonlar bildirilmiştir ve terapötik aralıktaki konsantrasyonlar dahil olmak üzere serum lityum konsantrasyonları ile ilişkili görünmektedir:

Merkezi sinir sistemi: titreme, kas sinirliliği (fasikülasyonlar, Şeker, tüm uzuvların klonik hareketleri) Hipertansiyon, Ataksi, koreoatetotik hareketler, hiperaktif derin tendon refleksi, akut distoni dahil ekstrapiramidal semptomlar, dişli sertliği, koyulaştırıcı büyü, epileptiform nöbetleri, bulanık dil, Baş dönmesi, Baş dönmesi, yağış nistagmus, İdrar veya dışkı inkontinans, Somnolans, Psikomotor gerilik, Huzursuz, Karışıklık, Stupor, Koma, dil hareketleri, tiks, Kulak çınlaması, Halüsinasyonlar, kötü hafıza, entelektüel işlevi yavaşlattı, korkunç tepki, Organik beyin sendromlarını kötüleştirmek. Lityum kullanımı ile psödotümör serebri (artan intrakraniyal basınç ve papildem) vakaları bildirilmiştir. Bu durum tanınmazsa, kör noktanın genişlemesine, görsel alanların daralmasına ve son olarak sefatrofi nedeniyle körlüğe yol açabilir. Klinik olarak mümkünse, bu sendrom ortaya çıktığında lityum kesilmelidir. Kardiyovasküler : Kardiyak aritmiler, hipotansiyon, periferik dolaşım çökmesi, bradikardi, şiddetli bradikardi ile sinüs düğümü disfonksiyonu (senkopa yol açabilir), Brugada sendromunun maruz kalması (bkz UYARILAR ve HASTA BİLGİLERİ). Gastrointestinal: Anoreksiya, bulantı, kusma, ishal, gastrit, tükürük şişmesi, karın ağrısı, aşırı tükürük salgısı, şişkinlik, hazımsızlık. Ürogenital: glikozüri, azalmış kreatinin klerensi, albüminüri, oligüri ve poliüri, susuzluk ve polidipsi dahil nefrojenik diyabet insipidus semptomları. Dermatolojik: saçın dehidrasyonu ve incelmesi, alopesi, cilt anestezi, akne, kronik folikülit, kseroz cutis, sedef hastalığı veya kötüleşmesi, döküntü ile veya döküntü olmadan genel kaşıntı, cilt ülserleri, anjiyoödem. Otonom sinir sistemi : bulanık görme, ağız kuruluğu, iktidarsızlık / cinsel işlev bozukluğu. Tiroid anomalileri: düşük T3 ve T4 ile birlikte ötiroid guatr ve / veya hipotiroidizm (miksödem dahil). İyot alımı arttırılabilir (bkz ÖNLEMLER). Paradoksal olarak, nadir görülen hipertiroidizm vakaları bildirilmiştir. EEG değişiklikleri: yaygın yavaşlama, frekans spektrumunun genişlemesi, arka plan ritminin güçlendirilmesi ve düzensizliği. EKG değişiklikleri: tersinir düzleştirme, izoelektriklik veya T dalgalarının ters çevrilmesi. Diğer: Yorgunluk, uyuşukluk, geçici skotomata, ekzoftalmi, dehidrasyon, kilo kaybı, lökositoz, baş ağrısı, geçici hiperglisemi, hiperkalsemi, hiperparatiroidizm, albüminüri, aşırı kilo alımı, ayak bileklerinin veya bileklerin ödemli şişmesi, metalik tat, disgeus / tat bozulması, sal.

Lityum kesildikten sonra devam eden nefrojenik diyabet insipidus, hiperparatiroidizm ve hipotiroidizm hakkında bazı raporlar alınmıştır.

Lityum tedavisinin başlamasından sonraki bir gün içinde ağrılı parmak ve ayak parmağı renk değişikliği ve uzuv soğukluğunun geliştiğine dair bazı raporlar alınmıştır. Bu semptomların (Raynaud sendromuna benzer) geliştiği mekanizma bilinmemektedir. İyileşme izledi.

Lityum (≥ 1.5 mEq / L) için toksik konsantrasyonlar terapötik konsantrasyonlara (0.6-1.2 mEq / L) yakındır. Bu nedenle, hastalara ve ailelerinize erken toksik semptomları düşünmeleri ve ilacı almayı bırakmaları ve bunları yaşarsanız doktora bildirmeleri tavsiye edilir. (Zehirli semptomlar SIDE EFFECTS altında ayrıntılı olarak listelenmiştir.)

Tedavi

Lityum zehirlenmesine özgü bir antidot bilinmemektedir. Tedavi destekleyicidir. Lityum toksisitesinin erken belirtileri genellikle ilacın dozajının azaltılması veya durdurulması ve 24 ila 48 saat sonra daha düşük bir dozla tedaviye devam edilmesi ile tedavi edilebilir. Şiddetli lityum zehirlenmesi vakalarında, ilk ve en önemli tedavi hedefi bu iyonu hastadan çıkarmaktır.

Tedavi esasen barbitürat zehirlenmesi ile aynıdır: 1) mide lavajı, 2) sıvı ve elektrolit dengesizliğinin düzeltilmesi ve 3) böbrek fonksiyonunun düzenlenmesi. Üre, mannitol ve aminofilin lityum atılımında önemli bir artışa yol açar. Hemodiyaliz, iyonu ciddi toksik hastadan çıkarmanın etkili ve hızlı bir yoludur. Bununla birlikte, hastanın iyileşmesi yavaş olabilir.

Enfeksiyon profilaksisi, düzenli göğüs röntgeni ve yeterli solunumun sağlanması önemlidir.