Priadel

Akut Mania

Optimal hasta yanıtı genellikle aşağıdaki dozajlarda 1800 mg / gün ile belirlenebilir:

Akut Mania

Bu tür dozlar normalde 1.0 ila 1.5 mEq / L arasında etkili bir serum lityum konsantrasyonu üretecektir. Dozaj, serum konsantrasyonlarına ve klinik yanıta göre kişiselleştirilmelidir. Hastanın klinik durumunun ve serum lityum konsantrasyonlarının düzenli olarak izlenmesi gereklidir. Serum konsantrasyonları akut faz sırasında ve hastanın serum konsantrasyonları ve klinik durumu stabilize olana kadar haftada iki kez belirlenmelidir.

Uzun Süreli Kontrol

İstenen serum lityum konsantrasyonları 0.6 ila 1.2 mEq / L'dir ve bu genellikle 900-1200 mg / gün ile elde edilebilir. Dozaj bir kişiden diğerine değişecektir, ancak genellikle aşağıdaki dozajlar bu konsantrasyonu koruyacaktır:

Uzun Süreli Kontrol

Remisyon sırasında idame tedavisi alan komplike olmayan vakalarda serum lityum konsantrasyonları en az iki ayda bir izlenmelidir. Lityuma anormal derecede duyarlı hastalar, 1.0 ila 1.5 mEq / L serum konsantrasyonlarında toksik belirtiler gösterebilir. Geriatrik hastalar genellikle düşük doza tepki verir ve diğer hastalar tarafından normal olarak tolere edilen serum konsantrasyonlarında toksisite belirtileri gösterebilir. Genel olarak, yaşlı bir hasta için doz seçimi, genellikle doz aralığının alt ucundan başlayarak, azalmış hepatik, böbrek veya kalp fonksiyonunun ve eşlik eden hastalığın veya diğer ilaç tedavisinin daha sık olduğunu yansıtan dikkatli olmalıdır.

Önemli hususlar

• Serum lityum tayinleri için kan örnekleri, lityum konsantrasyonları nispeten stabil olduğunda (yani, bir sonraki dozdan hemen önce alınmalıdır)., önceki dozdan 8-12 saat sonra). Toplam güven sadece serum konsantrasyonlarına yerleştirilmemelidir. Doğru hasta değerlendirmesi hem klinik hem de laboratuvar analizi gerektirir.
• Priadel® Genişletilmiş Salımlı Tabletler tamamen yutulmalı ve asla çiğnenmemeli veya ezilmemelidir.

Advers reaksiyonların oluşumu ve şiddeti genellikle serum lityum konsantrasyonları ve hastanın lityum duyarlılığı ile doğrudan ilişkilidir. Genellikle daha sık görülürler ve daha yüksek konsantrasyonlarda daha şiddetli olurlar.

1.5 mEq / L'nin altındaki serum lityum konsantrasyonlarında advers reaksiyonlara rastlanabilir. 1.5-2.5 mEq / L konsantrasyonlarında hafif ila orta dereceli advers reaksiyonlar meydana gelebilir ve 2.0 mEq / L ve üzerindeki konsantrasyonlarda orta ila şiddetli reaksiyonlar görülebilir.

Akut manik faz için ilk tedavi sırasında ince el titremesi, poliüri ve hafif susuzluk oluşabilir ve tedavi boyunca devam edebilir. Lityum uygulamasının ilk birkaç günü boyunca geçici ve hafif bulantı ve genel rahatsızlık da ortaya çıkabilir.

Bu yan etkiler genellikle tedavinin devam etmesi veya dozajın geçici olarak azaltılması veya kesilmesi ile azalır. Kalıcı ise, lityum tedavisinin kesilmesi gerekebilir. İshal, kusma, uyuşukluk, kas güçsüzlüğü ve koordinasyon eksikliği, lityum zehirlenmesinin erken belirtileri olabilir ve 2.0 mEq / L'nin altındaki lityum konsantrasyonlarında ortaya çıkabilir. Daha yüksek konsantrasyonlarda, baş dönmesi, ataksi, bulanık görme, kulak çınlaması ve geniş bir seyreltik idrar çıkışı görülebilir. 3.0 mEq / L'nin üzerindeki serum lityum konsantrasyonları, birden fazla organ ve organ sistemini içeren karmaşık bir klinik tablo üretebilir. Akut tedavi aşamasında serum lityum konsantrasyonlarının 2.0 mEq / L'yi aşmasına izin verilmemelidir.

Aşağıdaki reaksiyonlar bildirilmiştir ve terapötik aralıktaki konsantrasyonlar dahil olmak üzere serum lityum konsantrasyonları ile ilişkili görünmektedir:

Merkezi Sinir Sistemi: titreme, kas hiperirritablitesi (fasikülasyonlar, seğirme, tüm uzuvların klonik hareketleri) hipertonisite, ataksi, koreoatetotik hareketler, hiperaktif derin tendon refleksi, akut distoni dahil ekstrapiramidal semptomlar, dişli sertliği, karartma büyüleri, epileptiform nöbetleri, konuşma bozukluğu, baş dönmesi, baş dönmesi, iyimser nistagmus, idrar veya dışkı inkontinansı, uyuklama, psikomotor gerilik, huzursuzluk, karışıklık, stupor, koma, dil hareketleri, tiks, kulak çınlaması, halüsinasyonlar, zayıf hafıza, entelektüel işleyişi yavaşlattı, ürkütücü yanıt, organik beyin sendromlarının kötüleşmesi. Lityum kullanımı ile Pseudotumor serebri (artan intrakraniyal basınç ve papilödem) vakaları bildirilmiştir. Tespit edilmezse, bu durum kör noktanın genişlemesine, görsel alanların daralmasına ve optik atrofiye bağlı körlüğe neden olabilir. Bu sendrom ortaya çıkarsa, klinik olarak mümkünse lityum kesilmelidir. Kardiyovasküler: kardiyak aritmi, hipotansiyon, periferik dolaşım çökmesi, bradikardi, şiddetli bradikardi ile sinüs düğümü disfonksiyonu (senkop ile sonuçlanabilir), Brugada Sendromunun Maskelenmesi (Bkz UYARILAR ve HASTA BİLGİLERİ). Gastrointestinal : anoreksiya, bulantı, kusma, ishal, gastrit, tükürük bezi şişmesi, karın ağrısı, aşırı tükürük salgısı, şişkinlik, hazımsızlık. Genitoüriner: glikozüri, azalmış kreatinin klerensi, albüminüri, oligüri ve poliüri, susuzluk ve polidipsi dahil nefrojenik diyabet insipidus semptomları. Dermatolojik: saçların kurutulması ve incelmesi, alopesi, cilt anestezi, akne, kronik folikülit, kseroz cutis, sedef hastalığı veya alevlenmesi, döküntü olan veya olmayan genel kaşıntı, kutanöz ülserler, anjiyoödem. Otonom Sinir Sistemi: bulanık görme, ağız kuruluğu, iktidarsızlık / cinsel işlev bozukluğu. Tiroid Anormallikleri: düşük T3 ve T4 ile birlikte ötiroid guatr ve / veya hipotiroidizm (miksödem dahil). İyot alımı artabilir (bkz ÖNLEMLER). Paradoksal olarak, nadir görülen hipertiroidizm vakaları bildirilmiştir. EEG Değişiklikleri: yaygın yavaşlama, frekans spektrumunun genişletilmesi, arka plan ritminin güçlendirilmesi ve düzensizliği. EKG Değişiklikleri: tersinir düzleştirme, izoelektriklik veya T dalgalarının ters çevrilmesi. Çeşitli : yorgunluk, uyuşukluk, geçici skomata, ekzoftalmi, dehidrasyon, kilo kaybı, lökositoz, baş ağrısı, geçici hiperglisemi, hiperkalsemi, hiperparatiroidizm, albüminüri, aşırı kilo alımı, ayak bileklerinin veya bileklerin ödemli şişmesi, metalik tat, tuzlu tat, susuzluk, şişmiş dudaklar, sıkılık.

Lityum kesildikten sonra devam eden nefrojenik diyabet insipidus, hiperparatiroidizm ve hipotiroidizm hakkında bazı raporlar alınmıştır.

Lityum tedavisine başladıktan bir gün sonra parmak ve ayak parmaklarının ağrılı renk değişikliği ve ekstremitelerin soğukluğunun gelişimi hakkında birkaç rapor alınmıştır. Bu semptomların (Raynaud Sendromunun yeniden birleştirilmesi) geliştiği mekanizma bilinmemektedir. İyileşme devam etmemeyi izledi.

Lityum (≥ 1.5 mEq / L) için toksik konsantrasyonlar terapötik konsantrasyonlara (0.6-1.2 mEq / L) yakındır. Bu nedenle hastaların ve ailelerinin erken toksik semptomları izlemeleri ve ilacı bırakmaları ve ortaya çıkmaları durumunda doktora bilgi vermeleri konusunda uyarılması önemlidir. (Zehirli semptomlar REKLAM REAKSİYONLARI altında ayrıntılı olarak listelenmiştir.)

Tedavi

Lityum zehirlenmesi için spesifik bir antidot bilinmemektedir. Tedavi destekleyicidir. Lityum toksisitesinin erken belirtileri genellikle ilacın dozajının azaltılması veya kesilmesi ve tedavinin 24 ila 48 saat sonra daha düşük bir dozda yeniden başlamasıyla tedavi edilebilir. Şiddetli lityum zehirlenmesi vakalarında, tedavinin ilk ve en önemli amacı, bu iyonun hastadan elimine edilmesinden oluşur.

Tedavi esasen barbitürat zehirlenmesinde kullanılanla aynıdır: 1) mide lavajı, 2) sıvı ve elektrolit dengesizliğinin düzeltilmesi ve 3) böbrek fonksiyonlarının düzenlenmesi. Üre, mannitol ve aminofilin, lityum atılımında önemli artışlar sağlar. Hemodiyaliz, iyonu ciddi toksik hastadan uzaklaştırmanın etkili ve hızlı bir yoludur. Bununla birlikte, hasta iyileşmesi yavaş olabilir.

Enfeksiyon profilaksisi, düzenli göğüs röntgeni ve yeterli solunumun korunması önemlidir.