Furosemide

Enjeksiyon veya infüzyon çözeltisi.

Berrak, renksiz veya neredeyse renksiz çözelti (pH: 8.0 ila 9.3).

Hızlı bir diürez gerekiyorsa. Acil durumlarda veya oral tedavi hariç tutulduğunda kullanın. Endikasyonları:

- Kalp veya karaciğer hastalıklarından ödem ve / veya asit

- Böbrek hastalığından kaynaklanan ödem (altta yatan hastalığın tedavisi nefrotik sendrom için gereklidir)

-Akciğer ödemi (ör. akut kalp yetmezliğinde)

- Hipertansif kriz (diğer terapötik önlemlere ek olarak)

Uygulama yolu: intravenöz veya (istisnai durumlarda) kas içi

genel:

Furosemidin parenteral uygulaması, oral uygulamanın mümkün olmadığı veya verimsiz olduğu durumlarda endikedir (ör. bağırsak emiliminin azalması ile) veya hızlı bir etki gerektiğinde. Optimal etkililiği sağlamak ve karşı düzenlemeyi bastırmak için, tekrarlanan bolus enjeksiyonlarının sürekli furosemid infüzyonu genellikle tercih edilir.

Mevcut klinik kılavuzlar dikkate alınmalıdır.

Bir veya daha fazla akut bolus dozundan sonra tedavi sonrası için sürekli bir furosemid infüzyonu mümkün değilse, kısa aralıklarla düşük dozlarda bir takip rejimi (yaklaşık. 4 saat) daha uzun aralıklarla daha yüksek bolus dozlarına sahip bir rejime tercih edilir.

Maksimum terapötik yanıt elde etmek ve bu yanıtı korumak için gereken minimum dozu belirlemek için tedavi hastanın cevabına göre kişiselleştirilmelidir.

İntravenöz furosemid yavaşça enjekte edilmeli veya infüze edilmelidir; dakikada 4 mg'lık bir oran aşılmamalı ve asla aynı şırıngadaki diğer ilaçlarla birlikte uygulanmamalıdır.

Genel olarak, furosemid intravenöz olarak uygulanmalıdır. Kas içi uygulama, ne oral ne de intravenöz uygulamanın mümkün olmadığı istisnai durumlarla sınırlı olabilir. Kas içi enjeksiyonun pulmoner ödem gibi akut hastalıkların tedavisi için uygun olmadığı belirtilmelidir.

Yetişkinler:

Düşük doz gerektiren koşulların yokluğunda (aşağıya bakınız), 15 yaşın üzerindeki yetişkinler ve ergenler için önerilen başlangıç dozu intravenöz (veya istisnai durumlarda kas içi) uygulama ile 20 mg ila 40 mg furosemiddir; maksimum doz bireysel cevaba bağlı olarak değişir.

Daha büyük dozlar gerekiyorsa, 20 mg'lık adımlarla ve her iki saatte bir verilmemelidir.

Yetişkinlerde, furosemid uygulaması için önerilen maksimum günlük doz 1500 mg'dır.

Bir infüzyon olarak uygulandığında, furosemid sabit oranlı bir infüzyon pompası kullanılarak seyreltilmeden uygulanabilir veya çözelti, B. sodyum klorür enjeksiyonu B.P. veya Zil enjeksiyon çözeltisi gibi uyumlu bir taşıyıcı sıvı ile daha fazla seyreltilebilir. Her iki durumda da, infüzyon hızı 4 mg / dakikayı geçmemelidir.

Furosemidin parenteral uygulaması, oral uygulamanın mümkün olmadığı veya verimsiz olduğu durumlarda endikedir (ör. bağırsak emiliminin azalması ile) veya hızlı bir etki gerektiğinde. Parenteral uygulamanın kullanıldığı durumlarda, oral uygulamaya geçilmesi mümkün olan en kısa sürede önerilir.

Çocuklar ve ergenler (18 yaşına kadar):

Çocuklar ve ergenlerle deneyim sınırlıdır. 15 yaşın altındaki çocuklara ve ergenlere intravenöz furosemid uygulanması sadece istisnai durumlarda önerilir.

Dozaj vücut ağırlığına göre ayarlanır ve önerilen doz günde 0.5 ila 1 mg / kg vücut ağırlığı ile maksimum günlük 20 mg doz arasında değişir.

Oral tedavi mümkün olan en kısa sürede değiştirilmelidir.

Böbrek fonksiyon bozukluğu:

Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (serum kreatinin> 5 mg / dl) dakikada 2.5 mg furosemid infüzyon hızını aşmamanız önerilir.

Yaşlı insanlar :

Önerilen başlangıç dozu 20 mg / gündür ve gerekli yanıt elde edilene kadar kademeli olarak artar.

özel dozaj önerileri :

Yetişkinler için doz aşağıdaki koşullara dayanır:

- Kronik ve akut kalp yetmezliği ile ilgili ödem

Önerilen başlangıç dozu günde 20 ila 40 mg'dır. Bu doz gerektiğinde hastanın cevabına göre ayarlanabilir. Doz, kronik kalp yetmezliği için günde iki veya üç tek dozda ve akut kalp yetmezliği için bir bolus olarak uygulanmalıdır.

- Böbrek hastalığı ile ilgili ödem

Önerilen başlangıç dozu günde 20 ila 40 mg'dır. Bu doz gerekirse reaksiyona ayarlanabilir. Toplam günlük doz, gün boyunca tek bir doz veya çoklu dozlar olarak uygulanabilir.

Bu sıvı atılımında optimal bir artışa yol açmazsa, furosemid sürekli intravenöz infüzyonda saatte 50 mg ila 100 mg başlangıç hızında uygulanmalıdır.

Furosemid uygulamasına başlamadan önce hipovolemi, hipotansiyon, asit-baz ve elektrolitik dengesizlikler düzeltilmelidir.

Diyalizli hastalarda, normal idame dozu günde 250 mg ile 1.500 mg arasındadır.

Nefrotik sendromlu hastalarda, advers olayların daha yüksek insidansı riski nedeniyle dozaj dikkatle belirlenmelidir.

- Karaciğer hastalığı ile ilgili ödem

İntravenöz tedavi gerekliyse, başlangıç dozu 20 mg ile 40 mg arasında olmalıdır. Bu doz gerekirse reaksiyona ayarlanabilir. Toplam günlük doz, tek bir doz olarak veya çoklu dozlarda uygulanabilir.

Furosemid, bu ajanların monoterapide yeterli olmadığı durumlarda aldosteron antagonistleri ile kombinasyon halinde kullanılabilir. Ortostatik intolerans veya asit-baz ve elektrolitik dengesizlikler veya karaciğer ensefalopatisi gibi komplikasyonları önlemek için, kademeli sıvı kaybı elde etmek için doz dikkatlice ayarlanmalıdır. Doz, yetişkinlerde günlük vücut ağırlığı kaybına yaklaşık 0.5 kg yol açabilir.

Ödemli asit durumunda, artan diürezin neden olduğu kilo kaybı günde 1 kg'ı geçmemelidir.

- pulmoner ödem (akut kalp yetmezliği ile)

Uygulanacak başlangıç dozu intravenöz kullanımla 40 mg furosemiddir. Hastanın durumu gerektiriyorsa, 30-60 dakika sonra 20 ila 40 mg furosemid daha enjeksiyon yapılacaktır.

Furosemid, diğer terapötik önlemlere ek olarak kullanılmalıdır.

- Hipertansif kriz (diğer terapötik önlemlere ek olarak)

Hipertansif bir krizde önerilen başlangıç dozu, intravenöz enjeksiyonla bolus içinde uygulanan 20 mg ila 40 mg'dır. Bu doz gerekirse reaksiyona ayarlanabilir.

- Aktif maddeye veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık.

- Furosemide cevap vermeyen oligoanüri ile anüri veya böbrek yetmezliği olan hastalar

- Nefrotoksik veya hepatotoksik ajanların zehirlenmesi sonucu böbrek yetmezliği

- karaciğer komaya bağlı böbrek yetmezliği

- Şiddetli hipokalemi veya şiddetli hiponatremi olan hastalar

- Hipotansiyonlu veya hipotansiyonu olmayan hipovolemi olan hastalar) veya dehidrasyon

- Karaciğer ensefalopatisi ile ilişkili prekomatöz ve koma rahatsızlığı olan hastalar

- Sülfonamidlere karşı aşırı duyarlılığı olan hastalar (ör. sülfonüreler veya sülfonamid grubundaki antibiyotikler) furosemide çapraz duyarlılık gösterebilir

- emzirme

Dikkatli izleme şu adresten gereklidir:

- Kısmi idrar drenaj tıkanıklığı olan hastalar (ör. prostat hipertrofisi, hidronefroz, üreterostenoz).

- yüksek dozların uygulanması

- Progresif ve şiddetli böbrek hastalığı ile uygulama

- sorbitol ile uygulama. Her iki maddenin birlikte uygulanması dehidrasyonun artmasına neden olabilir (sorbitol ishal nedeniyle ek sıvı kaybına neden olabilir)

- Lupus eritematozus ile uygulama

- QT aralığını uzatan ilaçlar

Baş dönmesine, bayılma veya bilinç kaybına yol açan semptomatik hipotansiyon, furosemid ile tedavi edilen hastalarda, özellikle yaşlılarda, hipotansiyona neden olabilecek diğer ilaçları olan hastalarda ve hipotansiyon riski taşıyan diğer hastalıkları olan hastalarda ortaya çıkabilir .

Erken bebekler (nefrokalsinoz / nefrolitiazisin olası gelişimi; böbrek fonksiyonu izlenmeli ve böbrek sonografisi yapılmalıdır). Atemnot sendromlu prematüre bebeklerde, furosemid ile diüretik tedavisi, yaşamın ilk haftalarında kalıcı duktus arteriosus botalli riskini artırabilir.

Elektrolit eksikliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

Furosemid tedavisi sırasında genellikle serum sodyum, potasyum ve kreatinin düzenli olarak izlenmesi önerilir; Elektrolitik dengesizlik riski yüksek olan veya önemli sıvı kaybı olan hastalarda özellikle doğru izleme gereklidir. (Örneğin. kusma veya ishal yoluyla).

Hipovolemi veya dehidrasyon ile önemli elektrolit ve asit-baz bozuklukları düzeltilmelidir. Bu, furosemidin geçici olarak kesilmesini gerektirebilir.

Radyo-kontrast nefropati riski yüksek olan hastalarda, radyokontrast kaynaklı nefropatiye karşı önleyici tedbirlerin bir parçası olarak diürezde furosemid kullanılması önerilmez.

Risperidon ile eşzamanlı kullanım

Demansı olan yaşlı hastalarda plasebo kontrollü risperidon çalışmalarında, hastalar, furosemid artı risperidon ile tedavi edilir, daha yüksek mortalite insidansı gözlenmiştir (7, % 3; Ortalama yaş 89, Alan 75-97 yıl) hastalara kıyasla, sadece risperidon ile tedavi edildi (3, % 1; Ortalama yaş 84, Alan 70-96 yıl) veya sadece furosemid (4, % 1; Ortalama yaş 80 yıl, Alan 67-90 yıl). Risperidonun diğer diüretiklerle (esas olarak düşük doz tiazid diüretikleri) birlikte kullanımı benzer olanlarla ilişkili değildi.

Bu bulguyu açıklamak için hiçbir patofizyolojik mekanizma tespit edilmemiştir ve ölüm nedeninin tutarlı bir paterni gözlenmemiştir. Bununla birlikte, dikkatli olunması tavsiye edilir ve bu kombinasyonun riskleri ve faydaları veya diğer etkili diüretiklerle eşit muamele, kullanıma karar vermeden önce dikkate alınmalıdır. Risperidon ile birlikte tedavi için diğer diüretikleri alan hastalarda mortalite insidansında artış olmamıştır. Tedaviden bağımsız olarak dehidrasyon genel bir mortalite risk faktörüdür ve bu nedenle demanslı yaşlılarda kaçınılmalıdır.

Işığa duyarlılık: ışığa duyarlılık reaksiyonları vakaları bildirilmiştir. Tedavi sırasında ışığa duyarlılık reaksiyonu meydana gelirse, tedaviyi durdurmanız önerilir. Yeniden uygulama gerekli görülürse, maruz kalan alanların güneşten veya yapay UVA'dan korunması önerilir

Furosemid enjeksiyon için 10 mg / ml çözelti (2 ml, 4 ml ve 5 ml ampul)

Bu ilaç ampul başına 1 mmol'den az sodyum (23 mg) içerir, D.H. esasen "sodyum içermez".

Furosemid enjeksiyon için 10 mg / ml çözelti (25 ml flakon)

Bu ilaç flakon başına yaklaşık 93 mg sodyum içerir. Kontrollü sodyum diyeti olan hastalar tarafından dikkate alınmalıdır.

Furosemid, araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde ihmal edilebilir bir etkiye sahiptir.

Hastalar furosemide ayrı ayrı yanıt verir.

Furosemid, özellikle tedavinin başlangıcında, ilacın değiştirilmesinde veya alkolle kombinasyon halinde tedavi edilerek, makineleri kullanma veya kullanma yeteneği azaltılabilir.

Yan etkilerin değerlendirilmesi aşağıdaki frekans tanımına dayanmaktadır:

Çok yaygın (> 1/10)

Yaygın (> 1/100 ila <1/10)

Yaygın olmayan (> 1 / 1,000 - <1/100)

Seyrek (> 1 / 10.000 - <1 / 1.000)

Çok seyrek (<1/10. 000); bilinmiyor (eldeki verilerden tahmin edilemiyor).

Kan ve lenfatik sistem bozuklukları

Yaygın olmayan: trombositopeni; Trombositopeni, özellikle kanama eğilimindeki artışla kendini gösterebilir.

Seyrek: Eozinofili, lökopeni, kemik iliği depresyonu; bu semptomun ortaya çıkması tedavinin kesilmesini gerektirir.

Çok seyrek: Hemolitik anemi, aplastik anemi, agranülositoz.

Şiddetli sıvı eksikliği, özellikle yaşlılarda tromboz gelişme eğilimi ile hemokonsantrasyona yol açabilir.

Bağışıklık sistemi bozuklukları

Seyrek: Anafilaktik şok gibi şiddetli anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyonlar.

Endokrin bozuklukları

Furosemid ile glikoz toleransı azalabilir. Diyabetes mellituslu hastalarda, bu metabolizma kontrolünde bozulmaya yol açabilir; gizli diabetes mellitus kendini gösterebilir.

Metabolizma ve beslenme bozuklukları

Hipokalemi, hiponatremi ve metabolik alkaloz özellikle uzun süreli tedaviden sonra veya yüksek dozlarda uygulandığında ortaya çıkabilir. Bu nedenle serum elektrolitlerinin (özellikle potasyum, sodyum ve kalsiyum) düzenli olarak izlenmesi tavsiye edilir.

Potasyum parçalanması, özellikle zayıf potasyum diyeti nedeniyle ortaya çıkabilir. Böbrekte artan potasyum kaybına bağlı hipokalemi, özellikle potasyum alımında eşzamanlı bir azalma ve / veya artmış böbrek dışı potasyum kaybı (örn. kusma veya kronik ishal).

Temel hastalıklar (ör. siroz veya kalp yetmezliği), eşlik eden ilaç ve beslenme potasyum eksikliğine yatkınlığa yol açabilir. Bu gibi durumlarda, yeterli izleme ve tedavi ikamesi gereklidir.

Artan renal sodyum kaybının bir sonucu olarak, özellikle sodyum klorür alımı kısıtlanırsa, karşılık gelen semptomlara sahip hiponatremi ortaya çıkabilir.

Artan renal kalsiyum kaybı, nadir durumlarda tetaniyi tetikleyebilen hipokalsemiye yol açabilir.

Böbrek kaybı artmış hastalarda hipomagnezeminin bir sonucu olarak nadir durumlarda tetanik veya kardiyak aritmiler gözlenmiştir.

Üriner asit seviyeleri yükselebilir ve gut atakları meydana gelebilir.

Metabolik alkaloz gelişebilir veya mevcut bir metabolik alkaloz (ör. dekompanse karaciğer sirozu) furosemid ile daha ciddi hale gelebilir.

Sinir sistemi bozuklukları

Seyrek: Parestezi, baş dönmesi, baş dönmesi, uyuşukluk, konfüzyon, kafadaki basınç hissi.

Bilinmiyor: baş dönmesi, bayılma ve bilinç kaybı (semptomatik hipotansiyondan kaynaklanıyor)

Göz bozuklukları

Nadiren: Miyopinin alevlenmesi, bulanık görün; Hipovolemi semptomları ile görme bozuklukları.

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Seyrek: Furosemide bağlı disaküs ve / veya syrigmus (tinnitus aurium) nadirdir ve genellikle geçicidir; hızlı intravenöz uygulama ile insidans, özellikle böbrek yetmezliği veya hipoproteinemi olan hastalarda (örn. nefrotik sendromlu).

Yaygın olmayan: sağırlık (bazen geri döndürülemez)

Kalp hastalığı

Özellikle tedavinin ilk durumunda ve yaşlılarda, çok yoğun bir diürez kan basıncında düşüşe neden olabilir, hangi, telaffuz edilirse, ortostatik hipotansiyon gibi belirti ve semptomlara neden olabilir, akut hipotansiyon, kafadaki basınç hissi, baş dönmesi, dolaşım çökmesi, tromboflebit veya ani ölüm (I. M. veya I. v. Yönetim).

Gastrointestinal hastalıklar

Seyrek: mide bulantısı, kusma, ishal, anoreksiya, mide rahatsızlığı, kabızlık, ağız kuruluğu.

Karaciğer biliyer bozuklukları

Çok seyrek: Akut pankreatit, intrahepatik kolestaz, kolestaz sarılık, hepatik iskemi, karaciğer transaminazlarında artış.

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın olmayan: Kaşıntı, dermal ve mukozal reaksiyonlar (ör. büllöz döküntü, döküntü, ürtiker, purpura, eritema multiforme, eksfolyatif dermatit, ışığa duyarlılık)

Seyrek: Vaskülit, lupus eritematozus, alevlenme veya aktivasyon.

Bilinmiyor: akut jeneralize ekzantemik püstüloz (AGEP)

Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusu hastalıkları

Seyrek: Bacak kas krampları, asteni. kronik artrit.

Böbrek ve idrar hastalıkları

Diüretikler, idrar semptomlarının (mesane boşaltma bozuklukları, prostat hiperplazisi veya üretranın daralması), vaskülit, glikozüri, kan kreatinin ve üre düzeylerinde geçici artış gibi akut tutulmasını kötüleştirebilir veya tespit edebilir.

Seyrek: İnterstisyel nefrit.

Hamilelik, puerperium ve perinatal durumlar

Furosemid ile tedavi edilen erken bebeklerde nefrokalsinoz ve / veya nefrolitiazis gelişebilir; böbrek dokusunda kalsiyum birikimi nedeniyle.

Atemnot sendromlu prematüre bebeklerde, yaşamın ilk haftalarında furosemid ile diüretik tedavisi, kalıcı duktus arteriosus botalli riskini artırabilir.

Uygulama bölgesindeki genel bozukluklar ve durumlar

Seyrek: Ateşli durumlar; I. M. enjeksiyonundan sonra ağrı gibi lokal reaksiyonlar meydana gelebilir.

Soruşturmalar

Seyrek: Furosemid tedavisi sırasında serum kolesterol ve trigliserit seviyeleri artabilir.

Şüpheli yan etkilerin bildirilmesi

İlacın onaylanmasından sonra şüpheli yan etkileri bildirmek önemlidir. İlacın fayda-risk dengesinin sürekli izlenmesini sağlar. Sağlık uzmanlarından şüpheli yan etkileri www.mhra.gov.uk/yellowcard adresindeki Sarı Kart sistemi aracılığıyla bildirmeleri istenir.

Akut veya kronik aşırı dozdaki klinik tablo öncelikle elektrolit ve sıvı kaybının derecesine ve sonuçlarına bağlıdır (ör. aşırı diürez nedeniyle hipovolemi, dehidrasyon, hemokonsantrasyon, kardiyak aritmi - AV blokajı ve ventriküler fibrilasyon dahil).

Belirtiler:

Bu bozuklukların belirtileri arasında şiddetli hipotansiyon (şok ilerlemesi), akut böbrek yetmezliği, tromboz, deliryum, sarkma felci, ilgisizlik ve karışıklık bulunur.

Tedavi:

İlk şok belirtilerinde (hipotansiyon, sudoresis, bulantı, siyanoz), enjeksiyon derhal durdurulmalı, hastanın başı aşağı inmeli ve serbest nefes almaya izin vermelidir.

Sıvı değişimi ve elektrolit dengesizliğinin düzeltilmesi; Metabolik fonksiyonların izlenmesi ve idrar akışının korunması.

Anafilaktik şok için ilaç tedavisi: 1 ml 1: 1000 adrenalin çözeltisini 10 ml'de seyreltin ve yavaşça 1 ml çözelti (0.1 mg adrenaline karşılık gelir) enjekte edin, nabzı ve gerginliği kontrol edin ve aritmileri izleyin. Gerekirse adrenalin uygulaması tekrarlanabilir. Sonra bir glukokortikoid enjekte edin (ör. 250 mg metilprednizolon) intravenöz olarak, gerekirse tekrar eder.

Çocuklar için yukarıdaki dozları vücut ağırlığına göre ayarlayın.

Hipovolemiyi mevcut ajanlarla düzeltin ve yapay havalandırma, oksijen ve antihistaminikler ile anafilaktik şok ile destekleyin.

Furosemide spesifik bir antidot bilinmemektedir. Parenteral tedavi sırasında aşırı doz yapılmışsa, tedavi temel olarak bakım sonrası ve destekleyici tedaviden oluşur. Hemodiyaliz furosemid atılımını hızlandırmaz.

Farmakoterapötik grup: diüretik, sülfonamid, düz

ATC kodu: C03CA01

Furosemid, hızlı efektlere sahip güçlü bir diüretiktir. Farmakolojik açıdan, furosemid, aşağıdaki elektrolit Na'nın ko-taşıma sistemini (yeniden emilim) inhibe eder₊, K₊ Ve 2CL _- Henle döngüsünün artan halkası üzerindeki lüminal hücre zarında bulunur. Sonuç olarak, furosemidin performansı, anyonik bir taşıma mekanizması yoluyla tübüler lümene ulaşan ilaca bağlıdır. Diüretik etki, Henle döngüsünün bu segmentinde sodyum klorür emilimini inhibe eder. Sonuç olarak, atılan sodyum oranı sodyum glomerüler filtrasyonun% 35'ine yükselebilir. Artan sodyum atılımının ikincil etkileri şunlardır: idrar atılımının arttırılması ve distal tüp üzerinde distal potasyum sekresyonunun arttırılması. Kalsiyum ve magnezyum tuzlarının atılımı da artar.

Furosemid, yoğun makuladaki geri besleme mekanizmasını inhibe eder ve renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin doza bağlı stimülasyonunu indükler.

Kalp yetmezliğinde furosemid, kalp öncesi yükte akut bir azalmaya neden olur (kan damarı kapasitesini artırarak). Bu erken vasküler etkiye prostaglandinler aracılık ettiği görülmektedir ve renin-anjiyotensin sisteminin aktivasyonu ve prostaglandinlerin sağlam bir sentezi ile yeterli böbrek fonksiyonunu varsayar. Natriüretik etkileri nedeniyle furosemid, hipertansif hastalarda artan katekolamine vasküler reaktiviteyi azaltır.

Furosemidin diüretik etkileri intravenöz uygulamadan sonraki 15 dakika içinde belirlenir.

Furosemid (10 ila 100 mg arasında dozlar) verilen sağlıklı insanlarda diürez ve natriürezde doza bağlı bir artış bulundu. İntravenöz 20 mg furosemid dozunun uygulanmasından sonra sağlıklı insanlarda etki süresi, oral 40 mg'lık bir doz uygulandığında yaklaşık 3 saat ve 3 ila 6 saattir.

Hasta hastalarda, serbest furosemidin tübüler konsantrasyonu ile bağlı furosemid (idrar atılım oranı ile belirlenir) ve natriüretik etkisi arasındaki ilişki, dakikada yaklaşık 10 mikrogram minimum etkili atılım oranı ile sigmoid bir grafiğe çevrilir. Sonuç olarak, sürekli furosemid infüzyonu tekrarlanan bolus enjeksiyonlarından daha etkilidir. İlaç etkileri, belirli bir bolus uygulaması dozunun üzerinde önemli ölçüde artmaz. Furosemidin etkinliği, tübüler sekresyonun azalması veya ilacın albümine intraubular bağlanması ile azalır.

Dağıtım

Furosemid dağılım hacmi, vücut ağırlığının kg'ı başına 0.1 ila 1.2 litredir. Eşlik eden hastalığa bağlı olarak dağılım hacmi arttırılabilir.

Protein bağlanması (çoğunlukla albümin üzerinde)% 98'den yüksektir.

Eliminasyon

Furosemid genellikle konjuge olmayan bir form olarak, esas olarak proksimal tüp üzerindeki sekresyon ile elimine edilir. İntravenöz uygulamadan sonra,% 60 ila% 70 furosemid bu şekilde elimine edilir. Furosemidin glukuron metaboliti, idrarda geri kazanılan maddelerin% 10 ila% 20'sini oluşturur. Kalan doz, muhtemelen biliyer sekresyondan sonra dışkıda elimine edilir. İntravenöz uygulamadan sonra, furosemidin plazma yarılanma ömrü 1 ila 1.5 saat arasındadır.

Furosemid anne sütüne geçer. Plasenta bariyerini geçer ve yavaş yavaş fetüse aktarılır. Furosemid anne, fetus ve yenidoğanda benzer konsantrasyonlara ulaşır.

Böbrek yetmezliği

Böbrek yetmezliği durumunda, furosemid atılımı daha yavaştır ve yarılanma ömrü artar. Son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda ortalama yarılanma ömrü 9.7 saattir. Birkaç çoklu organ hatası varsa, yarılanma ömrü 20-24 saat olabilir.

Nefrotik sendrom durumunda, plazma proteinlerinin daha düşük konsantrasyonu, daha yüksek konsantrasyonlarda bağlanmamış furosemide yol açar. Öte yandan, bu hastalarda furosemidin etkinliği, intratubular albümin bağlanması ve tübüler sekresyonun azalması nedeniyle azalır.

Furosemid, hemodiyaliz, periton diyalizi veya CAPD (Kronik Ayaktan Periton Diyalizi) uygulanan hastalarda düşük diyalize sahiptir.

karaciğer fonksiyon bozukluğu

Karaciğer fonksiyon bozukluğu durumunda, yarılanma ömrü, esas olarak daha yüksek dağılım hacmi nedeniyle furosemidden% 90'a yükselir. Biliyer eliminasyon azaltılabilir (% 50'ye kadar). Bu hasta grubunda farmakokinetik parametrelerde daha fazla değişkenlik vardır.

Konjestif kalp yetmezliği, şiddetli hipertansiyon, daha yaşlı

Konjestif kalp yetmezliği, şiddetli hipertansiyonu olan hastalarda veya böbrek fonksiyonlarında azalma nedeniyle yaşlılarda furosemid atılımı daha yavaştır.

Erken bebekler ve yeni doğanlar

Böbreğin olgunluğuna bağlı olarak, furosemidin eliminasyonu yavaş olabilir. Glukuronid yeteneği yetersiz olan çocuklarda ilacın metabolizması da azalır. Yenidoğanlarda yarılanma ömrü genellikle 12 saatten azdır.

Sıçanlarda ve köpeklerde yapılan kronik toksisite çalışmaları böbrek değişikliklerine yol açtı (ör. lifli dejenerasyon ve böbrek kalsifikasyonu). Furosemid genotoksik veya kanserojen potansiyel göstermedi.

Üreme toksikolojik çalışmalarında, fetal sıçanlarda fetal farelerde ve tavşanlarda azalmış sayıda farklılaşmış glomerül, omuz bıçaklarının iskelet anormallikleri, humerus ve kaburgalar (hipokalemi ile indüklenir) ve hidronefroz gözlenmiştir. Bir fare çalışmasının sonuçları ve üç tavşan çalışmasından biri, tedavi edilen barajlardan fetüslerde kontrol grubundan olanlara kıyasla artmış insidans ve şiddetli hidronefroz (renal pelvisin ve bazı durumlarda üreterin genişlemesi) göstermiştir.

Furosemid verilen prematüre bebeklerde, intraventriküler kanama insidansı, muhtemelen furosemide bağlı intrakraniyal hipotansiyon nedeniyle, gerçek zamanlı tedavi edilen litrelerden daha yüksekti.

Sodyum klorür

Sodyum hidroksit

Enjeksiyonluk su.

Furosemid, düşük pH değerine sahip sıvılarda çözeltiden çökelebilir

Açılmamış: 3 yıl

İlkinden sonra açın: açıldıktan sonra ürün hemen kullanılmalıdır.

Seyreltmeden sonra: Kimyasal ve fiziksel stabilite, ışıktan korunan 25 ° C'de 24 saat gösterilmiştir.

Mikrobiyolojik açıdan ürün derhal kullanılmalıdır. Hemen kullanılmazsa, kullanımdan önceki saklama süreleri ve koşulları kullanıcının sorumluluğundadır ve seyreltme kontrollü ve onaylanmış aseptik koşullar altında yapılmadığı sürece normalde 2 ila 8 ° C'de 24 saatten uzun değildir.

2 ml'de 20 mg: iki beyaz halkalı amber renkli ampul ve 2 ml çözelti ile beyaz OPC noktası.

4 ml'de 40 mg: beyaz renkli 5 ml ampul ve 4 ml çözelti ile mavi bant.

5 ml'de 50 mg: beyaz renkli 5 ml ampul ve 5 ml çözelti ile beyaz bant.

25 ml'de 250 mg: bir klorobütil kauçuk tıpa ve bir alüminyum conta ile kapatılmış amber cam tip I'den yapılmış şişe ve 25 ml çözelti ile kırmızı bir kapak.

Paket boyutları:

5, 10 x 2 ml ampuller

1, 5, 10 x 4 ml ampuller

5, 10 x 5ml ampuller

1,5,10 x 25ml şişeler

Tüm ambalaj boyutları pazarlanamayabilir.

1 mg / ml'ye seyreltilmiş furosemid enjeksiyonu, 24 saat boyunca% 0.90 NaCl infüzyonu ve bileşik sodyum laktat infüzyonu ile uyumludur. Enjeksiyon çözeltisi aseptik koşullar altında seyreltilmelidir.

Çözelti, uygulamadan önce partiküller ve renk değişikliği açısından görsel olarak incelenmelidir. Çözelti sadece çözelti berrak ve partikül içermiyorsa kullanılmalıdır. Kullanılmayan ürünler veya atık malzemeler yerel gerekliliklere göre imha edilmelidir. Kalan tüm içeriği kullanımdan sonra yalnızca tek kullanımlık olarak atın.

Furosemid 10 mg / ml enjeksiyonluk çözelti, enjeksiyon şişesindeki diğer ilaçlarla karıştırılmamalıdır.

Accord Healthcare Limited

Adaçayı Evi, 319, Pinner Yolu,

Kuzey Harrow, Middlesex, HA1 4HF,

Birleşik Krallık

PL 20075/0339

04.09.2012

15/09/2016