Alexan

In / In Jet veya damla, sağ / k/, In / m (genellikle sadece remisyonu korumak için uygulanır), intratekal. Farklı kemoterapi rejimleri kullanıldığında, uygulama şemaları ve yöntemleri değişir. İlacı reçete etmeden önce özel literatüre başvurmanız önerilir. Ortalama günlük doz-100-200 mg / m². Yaşlı veya azaltılmış hematopoez rezervleri olan hastalar-50-70 mg / m².

Akut lösemilerde remisyon indüksiyonu: diğer antitümör ilaçlarla kombinasyon halinde-100 mg / m²/ gün için sürekli IV infüzyon olarak 7 gün veya 100 mg / m² her 12 saat 7 günde bir. Toplam-4-7 tedavi kursları. Kurslar arasındaki Aralık en az 14 gündür.

Yüksek doz tedavisi: kötü prognozu olan lösemilerin yanı sıra refrakter lösemiler ve nükslerin tedavisinde 2-3 g / m'lik bir dozda sitarabin kullanılarak gerçekleştirilir² 1-3 saat süren IV infüzyonu şeklinde, 12-saat aralıklarla 2-6 gün boyunca, monoterapi şeklinde veya diğer antitümör ilaçlarla kombinasyon halinde.

İntratekal tedavi: at akut lösemi, sitarabin dozu 5-75 mg / m'dir². Uygulama sıklığı-4 gün boyunca günde 1 kez, 4 günde 1 kez. En sık sitarabin 30 mg/m reçete edilir² göstergelerin normalleşmesinden önce her 4 günde bir, ardından başka bir ek giriş. İlacın uygulanması arasındaki dozaj ve aralıklar klinik duruma bağlıdır. Alexan dozlarının ve uygulama rejiminin özel olarak tasarlanmış polikimoterapi rejimlerine bağlı olması nedeniyle, her bir durumda özel literatüre başvurulmalıdır.

Böbrek ve karaciğer yetmezliğinde, normal dozlar kullanılıyorsa, ilacın dozunu azaltmak gerekli değildir. Yüksek dozlarda tedavi yapılırsa, seçimlerinde merkezi sinir sisteminden kaynaklanan komplikasyon riskinin artması dikkate alınmalıdır.

İnfüzyon çözeltisinin hazırlanması: Gerekli dozda alexan %0.9 sodyum klorür çözeltisi veya %5 dekstroz çözeltisi içinde seyreltilir. Sitarabin konsantrasyonu 100 mg/ml'yi geçmemelidir.

Perfüzyon için alexan seyreltilmemiş formda kullanılabilir.

İntratekal, lomber ve intraventriküler uygulama için orijinal çözelti kullanılabilir. İlk önce 5-8 ml beyin omurilik sıvısını seçmeniz, şırıngadaki enjeksiyon çözeltisi ile karıştırmanız ve daha sonra elde edilen çözeltinin yavaşça tekrar enjekte edilmesi önerilir. Bu uygulama yolunun kullanımı sistemik toksik etki riski ile ilişkili değildir.

sitarabin ve ilacın diğer bileşenlerine karşı aşırı duyarlılık,

gebelik,

emzirme dönemi.

Dikkatle:

karaciğer ve / veya böbrek yetmezliği (özellikle yüksek doz tedavisi sırasında nörotoksisite riskinin artması nedeniyle),

ilaçların neden olduğu hematopoezin inhibisyonu,

tümör hücreleri tarafından kemik iliği infiltrasyonu,

viral akut bulaşıcı hastalıklar (suçiçeği, zona dahil), mantar veya bakteriyel doğa (ciddi komplikasyon riski ve genelleştirme süreci),

hiperürisemi riski yüksek olan hastalıklar (gut veya ürat Nefrolitiazis).

Kontrendikedir.

Hematopoez sistemi tarafında: lökopeni, trombositopeni, anemi, megaloblastoz, retikülositopeni. Lökosit sayısındaki azalma bifaziktir ve ilk maksimum azalma 7-9 güne ulaşılır. Bunu, 12. günde en yüksek olan kısa süreli bir artış izler. Tekrarlanan ve daha derin bir azalma ile, en az sayıda beyaz kan hücresi 15-24. günde not edilir. Sonraki 10 günlerinde hızlı bir artış var. Trombosit sayısındaki azalma 5. güne kadar fark edilir, minimum 12-15. gün arasında not edilir. Sonraki 10 gün içinde, başlangıç seviyesine hızlı bir iyileşme kaydedildi. Bu reaksiyonların şiddeti doz ve uygulama rejimine bağlıdır.

Sindirim sistemi kısmında: mide bulantısı, kusma, iştah kaybı, karın ağrısı, ishal, gastrointestinal mukoza zarının iltihaplanması veya ülserasyonu (ağız boşluğu, rektum, daha az sıklıkla — özofagus). Bulantı ve kusma en sık hızlı intravenöz uygulamadan sonra ortaya çıkar. Yüksek dozlarda kullanıldığında (2-3 g / m²) gastrointestinal ülserasyon ciddi olabilir, nekrotik kolit, ince bağırsak nekrozu, peritonite yol açan kistik bağırsak pnömatozu gelişebilir.

Karaciğer ve pankreas: karaciğer fonksiyon bozukluğu, sarılık. Yüksek doz tedavisi ile-hiperbilirubinemi, sepsis ve karaciğer apsesi ile karaciğer fonksiyon bozukluğu. Bazı durumlarda, diğer ilaçlarla yüksek dozda sitarabin kombinasyonu ile — hepatik ven trombozu (Badd-Chiari sendromu), pankreatit.

Sinir sisteminden: nörit, nörotoksisite, baş ağrısı, baş dönmesi. Merkezi sinir sisteminin ihlalleri esas olarak yüksek doz tedavisi sırasında not edilir. Bu durumda, beyin ve serebellum fonksiyon bozuklukları (nistagmus, dizartri, ataksi, konfüzyon), kişilik değişiklikleri, uyuşukluk, koma da dahil olmak üzere, genellikle tersine çevrilebilir. Periferik motor ve duyusal nöropati ve geç ilerleyen yukarı doğru felç vakaları bildirilmiştir. Bazı durumlarda, intratekal uygulamadan sonra bulantı, kusma, baş dönmesi ve ateş kaydedildi. Bu şikayetler lomber ponksiyondan da kaynaklanabilir. Kümülatif nörotoksisite, özellikle dozların uygulanması arasındaki kısa aralıklarla da mümkündür. Sitarabinin intratekal uygulamasından sonra, nekrotizan lökoensefalopati, parapleji ve körlük vakaları da tanımlanmıştır

Kas-iskelet sistemi tarafından: yüksek dozlarda kullanıldığında — boyun ve alt ekstremitelerde miyalji ve/veya artralji. Rabdomiyoliz vakası da tarif edilmiştir.

Duyu organlarından: konjonktivit( fotofobi, gözlerde yanma, belirgin lakrimasyon), keratit. Yüksek doz tedavisi ile geri dönüşümlü ülseratif keratit ve hemorajik konjunktivit, görme bozuklukları mümkündür.

Kardiyovasküler ve solunum sistemlerinden: geçici aritmi, kardiyomiyopati( ölümcül dahil, siklofosfamid ile kombinasyon halinde yüksek dozda sitarabin kullanıldığında), Perikardit, boğaz ağrısı, nefes darlığı, pnömoni, diffüz interstisyel pnömoni (ortalama doz — 1 G/m²), akciğer ödemi ve olası ölümcül kardiyomegali ile sonuçlanan ilerleyici solunum sıkıntısı sendromu (yüksek dozda sitarabin).

Böbrek ve idrar yolundan: böbrek fonksiyon bozukluğu, idrar retansiyonu, hiperürisemi veya ürat nefropati.

Cilt ve cilt uzantılarından: kaşıntı, döküntü (benekli-papüler ve ürtiker), ciltte yaşlılık lekelerinin görünümü, cilt ülserasyonu, alopesi. Deskuamasyona yol açan ciddi deri döküntülerinin nadir raporları vardır.

Yerel reaksiyonlar: enjeksiyon bölgesinde deri altı yağ dokusunun iltihabı.

Bulaşıcı komplikasyonlar: viral, bakteriyel, fungal, paraziter enfeksiyonlar (saprofitik mikroorganizmaların neden olduğu dahil) herhangi bir lokalizasyon, KDV.sepsis, genellikle hafif veya orta şiddette, ancak şiddetli ve bazen ölümcül olabilir (gelişimleri bağışıklığın azalmasından kaynaklanır).

Sitarabin sendromu: ateş, kas ağrısı, kemik ağrısı, bazen göğüs ağrısı, benekli papüler döküntü, konjonktivit, halsizlik. Bu semptomlar genellikle ilacın uygulanmasından 6-12 saat sonra ortaya çıkar. Glukokortikoidlerin bu sendromun gelişimini tedavi etmek veya önlemek için etkili olduğu bulunmuştur.

Diğer: ateş, tromboflebit, alerjik reaksiyonlar (KDV.anafilaksi, kurdeşen, ödem), ADH yetersiz üretim sendromu bazı durumlarda.

Belirtiler: kronik aşırı dozda, kemik iliğinin şiddetli baskılanması, yaşamı tehdit eden enfeksiyonların gelişimi, nörotoksisitenin tezahürü nedeniyle büyük kanamalar mümkündür.

Tedavi: etkili panzehir olmadığından, yardımcı önlemler (kan transfüzyonu, antibiyotik tedavisi) yapılır. İntratekal uygulama sırasında meydana gelen şiddetli aşırı doz durumunda, omurilik sıvısının hızlı drenajını sağlamak için tekrarlanan lomber ponksiyon yapılmalıdır. Ventrikülolümbal perfüzyon ile nöroşirürjik müdahale mümkündür.

Sitarabin hemodiyaliz ile atılabilir, ancak sitarabinin aşırı dozda etkinliği hakkında bilgi yoktur.

Pirimidin metabolizmasının antimetabolit grubuna aittir ve s-faz spesifik bir ilaçtır. Hücredeki DNA sentezini engeller. DNA polimerazını rekabetçi bir şekilde inhibe eden Ara-CTP'DEKİ fosforilasyonun bir sonucu olarak, ilaç antilökemik aktivite kazanır. Ek olarak, DNA sentezinin DNA ve RNA'ya sitarabinin gömülmesiyle inhibe edildiğine dair kanıtlar vardır.

Sitarabine karşı direnç geliştirmenin çeşitli mekanizmaları bilinmektedir: membran taşımacılığının inhibisyonu, fosforile edici enzimlerin eksikliği, inaktive edici enzimlerin artan aktivitesi, DNA polimerazın afinitesinin azalması veya deoksi-CTP'NİN artan konsantrasyonu. Sitotoksik etki, Ara-CTP'NİN sabit hücre içi konsantrasyonları oluşturulduğunda elde edilir.

Karaciğerde ve diğer dokularda sitidin deaminazın etkisi altında intravenöz uygulamadan sonra hızla ve neredeyse tamamen inaktif metabolit arabinosiluracil'e (Ara-U) dönüşür. T_1/2 başlangıç aşamasında 10 dakika, son olarak-yaklaşık 1-3 H. merkezi sinir sistemindeki deaminaz aktivitesi minimum olduğundan, sitarabinin omurilik sıvısından çıkarılması yavaştır, bu durumda T_1/2 2-11 h'dir. normal dozlarda sitarabinin sürekli intravenöz infüzyonları ile (100-200 mg / m²) 0,04–0,6 µmol/L'ye eşit konsantrasyonlar elde edilir._max plazmada-20-60 dakika, daha sonra konsantrasyonda iki fazlı bir azalma vardır. Sitarabinin küçük bir kısmı, kinazların etkisi altında hücre içi fosforilasyona uğrar ve bunun sonucunda aktif metabolit arabinosilsitidin trifosfat (Ara-CTP) oluşur. Plazma proteinleri ile bağlantı-15%.

Sitarabin BBB'YE nüfuz eder. Beyin omurilik sıvısında sürekli infüzyondan sonra, plazma konsantrasyonunun %10-40'ına eşit bir seviyeye ulaşılır. Normal veya yüksek dozların uygulanmasından sonra, sayılarının sadece %4-10'u değişmeden böbrekler tarafından atılır. İlk 24 saatte, uygulanan ilacın 71-96% ' si idrarda Ara-U şeklinde bulunur.

• Antimetabolitler

Diğer ilaçlarla aynı şırınga veya damlalık içinde karıştırılmamalıdır: heparin, insülin, metotreksat, 5-florourasil, oksasilin, benzilpenisilin, metilprednizolon ile farmasötik olarak uyumsuz.

Diğer antikanser miyelosupresif ilaçlar veya radyasyon tedavisi ile birlikte kullanım, bu ilaçların sitotoksik ve immünosupresif aktivitesini arttırır.

Sitarabin dahil polikimoterapi atanmasında, digoksin denge plazma konsantrasyonunda tersinir bir azalma (bağırsak mukozası üzerindeki toksik etkilerin bir sonucu olarak emilimini azaltarak), hem de glikozid renal atılımı bir azalma oldu. Bu tür hastalar için bir alternatif, denge plazma konsantrasyonu değişmeyen digitoksin kullanımı olarak düşünülebilir.

Yürütülen in vitro gentamisin ve sitarabin arasındaki etkileşim çalışmaları, suşların duyarlılığında bir azalmanın mümkün olduğu bir antagonizmin varlığını ortaya çıkarmıştır Klebsiella pneumoniae gentamisin.

Eşzamanlı uygulama ile florositozinin etkinliğini azaltmak mümkündür.

İmmünosupresanlar (azatioprin, klorambusil, glukokortikoidler, siklofosfamid, siklosporin, merkaptopurin, takrolimus) bulaşıcı komplikasyon riskini artırır.

Öldürülen viral aşılar: sitarabin ile normal koruma mekanizmalarının bastırılması nedeniyle antikor oluşumunu azaltmak mümkündür.

Canlı viral aşılar: sitarabin ile normal koruma mekanizmalarının bastırılması nedeniyle, virüs replikasyonunu güçlendirmek, yan etkileri arttırmak, antikor oluşumunu azaltmak mümkündür.

Karanlık bir yerde, 25 °C'den yüksek olmayan bir sıcaklıkta.

Çocukların ulaşamayacağı bir yerde.

Pakette belirtilen son kullanma tarihinden sonra kullanmayın.

5 mL'lik bir cam şişede, bir karton 1 şişesinde.

10 veya 20 mL'lik bir cam şişede, bir karton 1 şişesinde.

Alexan tedavisinin araç kullanma ve mekanizmalarla çalışma yeteneği üzerindeki etkisi ile ilgili veriler mevcut değildir, ancak alexan tedavisi sırasında bulantı ve Kusma meydana gelebileceğinden, bu dolaylı olarak araç kullanma ve mekanizmalarla çalışma yeteneğini etkileyebilir. Bu nedenle, yukarıdaki durumlarda ilacın bireysel eylemine dikkat edilmelidir.

Hemodiyaliz hastaları, alexan önce ve sırasında doğrudan tatbik edilmemelidir (sitarabin hemodiyaliz sırasında vücuttan atılır).

L01bc01 Citarabine