Tavegil

Tavegile Fumarat Şurubu hapşırma, rinore, kaşıntı ve lakrimasyon gibi alerjik rinit ile ilişkili semptomların giderilmesi için endikedir. Tavegile Fumarat Şurubu, pediatrik popülasyonlarda (6 ila 12 yaş arası) ve yetişkinlerde (bkz DOZAJ VE YÖNETİM).

Tavegile'nin ürtiker ve anjiyoödemin hafif komplike olmayan alerjik cilt belirtilerinin sadece 2 mg dozaj seviyesinde rahatlaması için endike olduğu belirtilmelidir.

HASTA İHTİYAÇLARI VE YANITINA GÖRE DOZLUK BİREYSELLEŞTİRİLMELİDİR

Pediatrik

Yetişkinler ve Çocuklar 12 yaş ve üstü

Alerjik Rinit Belirtileri için - Başlangıç dozu günde iki kez 2 çay kaşığı (1 mgTavegile). Dozaj gerektiği gibi arttırılabilir, ancak günde 12 çay kaşığı (6 mg Tavegile) aşmamalıdır.

Ürtiker ve Anjiyoödem için - Başlangıç dozu günde iki kez 4 çay kaşığı (2 mg Tavegile), günde 12 çay kaşığı (6 mg Tavegile) aşmamalıdır.

Antihistaminikler, ilaca veya benzer kimyasal yapıya sahip diğer antihistaminiklere aşırı duyarlı hastalarda kontrendikedir (bkz ÖNLEMLER: İLAÇ ETKİLEŞİMLERİ).

Antihistaminikler yenidoğan veya prematüre bebeklerde kullanılmamalıdır. Genel olarak bebekler ve özellikle yenidoğan ve prematürler için antihistaminik riskinin yüksek olması nedeniyle, emziren annelerde antihistamin tedavisi kontrendikedir (bkz ÖNLEMLER-Hemşirelik Anneler).

Antihistamin doz aşımı reaksiyonları merkezi sinir sistemi depresyonundan stimülasyona kadar değişebilir. Çocuklarda stimülasyon başlangıçta dışsallık, halüsinasyonlar, ataksi, kuluçka, kas seğirmesi, atetoz, hipertermi, siyanoz konvülsiyonları, titreme ve hiperrefleksi içeren bir sendromda baskındır, ardından postiktal depresyon ve kardiyo-solunum durması gelir. Çocuklarda konvülsiyonlardan önce hafif depresyon olabilir. Ağız kuruluğu, sabit dilate öğrenciler, yüzün kızarması ve ateş yaygındır. Yetişkinlerde, uyuşukluktan komaya kadar CNS depresyonu daha yaygındır. Konvülsan antihistaminik dozu ölümcül dozun yakınında bulunur. Konvülsiyonlar kötü bir prognoza işaret eder.

Hem çocuklarda hem de yetişkinlerde koma ve kardiyovasküler çökme meydana gelebilir. Ölümler özellikle bebeklerde ve çocuklarda bildirilir.

Antihistaminikler ile akut doz aşımı için spesifik bir tedavi yoktur. Yutulmadan toksik etkilerin ortaya çıkmasına kadar geçen süre karakteristik olarak kısadır (1 / 2-2 saat). Genel semptomatik ve destekleyici önlemler derhal uygulanmalı ve gerektiği kadar sürdürülmelidir.

Diğer ilaç sınıflarının aşırı dozlarından beri (ör. trisiklik antidepresanlar) ayrıca antikolinerjik semptomatoloji gösterebilir, nedensel ajanı tanımlamak için mümkün olan en kısa sürede uygun toksikolojik analiz yapılmalıdır.

Bilinçli hastada, kendiliğinden meydana gelmiş olsa bile kusma indüklenmelidir. Kusma indüklenemezse, mide lavajı endikedir. Özellikle bebeklerde ve çocuklarda aspirasyona karşı korunmak için yeterli önlemler alınmalıdır. Kusma veya lavajdan sonra karkoal bulamaç veya diğer uygun ajanlar mideye aşılanmalıdır. Tuzlu katartikler veya magnezyum sütü ek yarar sağlayabilir.

Bilinçsiz hastada, mide açıklıklarını boşaltmaya çalışmadan önce hava yolu kelepçeli bir endotrakeal tüp ile sabitlenmelidir. Herhangi bir koma hastasında olduğu gibi yoğun destekleyici ve hemşirelik bakımı endikedir.

Solunum önemli ölçüde bozulursa, yeterli bir hava yolunun bakımı ve solunumun mekanik desteği, yeterli oksijenasyonun en etkili yoludur.

Hipotansiyon, yaklaşmakta olan kardiyovasküler çöküşün erken bir işaretidir ve şiddetle tedavi edilmelidir. Genel destekleyici önlemler önemli olmakla birlikte, yeterli kan basıncını korumak için titre edilmiş bir vazopresörün intravenöz infüzyonu ile spesifik tedavi gerekebilir.

CNS uyarıcıları ile kullanmayın.

Konvülsiyonlar, diazepamın veya kısa etkili bir barbitüratın dikkatli bir şekilde uygulanmasıyla kontrol edilmelidir, gerektiğinde tekrarlanmalıdır. Fizostigmin, merkezi aracılı konvülsiyonların kontrolünde de kullanılabilir.

Alkol değil buz paketleri ve soğutma süngeri banyoları, çocuklarda yaygın olarak görülen ateşin azaltılmasına yardımcı olabilir. Antihistamin toksikolojisi ve aşırı doz yönetiminin daha ayrıntılı bir incelemesi Gosselin, R.E., et. ark., "Ticari Ürünlerin Klinik Toksikolojisi."