Rito

Rito, osteoartrit (OA), romatoid artrit (RA), ankilozan spondilit ve akut gut artriti ile ilişkili ağrı ve iltihap belirtileri için 16 yaş ve üstü yetişkinlerde ve ergenlerde endikedir.

Rito, diş cerrahisi ile ilişkili orta derecede ağrının kısa süreli tedavisi için 16 yaş ve üstü yetişkinlerde ve ergenlerde endikedir.

Seçici bir COX-2 inhibitörü reçete etme kararı, hastanın genel risklerinin değerlendirilmesine dayanmalıdır.

Rito, osteoartrit (OA), romatoid artrit (RA), ankilozan spondilit ve akut gut artriti ile ilişkili ağrı ve iltihap belirtileri için 16 yaş ve üstü yetişkinlerde ve ergenlerde endikedir.

Rito, diş cerrahisi ile ilişkili orta derecede ağrının kısa süreli tedavisi için 16 yaş ve üstü yetişkinlerde ve ergenlerde endikedir.

Seçici bir COX-2 inhibitörü reçete etme kararı, hastanın genel risklerinin değerlendirilmesine dayanmalıdır.

Gastrointestinal etkiler

Etoricoxib ile tedavi edilen hastalarda bazıları ölümcül sonuç veren üst gastrointestinal komplikasyonlar [perforasyonlar, ülserler veya kanamalar (PUB'lar)] meydana gelmiştir.

NSAID'lerle gastrointestinal komplikasyon gelişme riski en yüksek olan hastaların tedavisi konusunda dikkatli olunması önerilir; yaşlılar, eşzamanlı olarak başka bir NSAID veya asetilsalisilik asit kullanan hastalar veya ülserasyon ve GI kanaması gibi önceden gastrointestinal hastalık öyküsü olan hastalar.

Etoricoxib asetilsalisilik asitle (düşük dozlarda bile) birlikte alındığında gastrointestinal yan etki (gastrointestinal ülserasyon veya diğer gastrointestinal komplikasyonlar) riskinde daha fazla artış vardır. Seçici COX-2 inhibitörleri + asetilsalisilik asit arasındaki GI güvenliğinde önemli bir fark vs NSAID'ler + asetilsalisilik asit, uzun süreli klinik çalışmalarda gösterilmemiştir.

Kardiyovasküler etkiler

Klinik çalışmalar, seçici COX-2 inhibitör ilaç sınıfının, plasebo ve bazı NSAID'lere göre trombotik olaylar (özellikle miyokard enfarktüsü (MI) ve inme) riski ile ilişkili olabileceğini düşündürmektedir. Etoricoxib'in kardiyovasküler riskleri doz ve maruz kalma süresi ile artabileceğinden, mümkün olan en kısa süre ve en düşük etkili günlük doz kullanılmalıdır. Hastanın semptomatik rahatlama ve tedaviye yanıt ihtiyacı, özellikle osteoartritli hastalarda periyodik olarak yeniden değerlendirilmelidir.

Kardiyovasküler olaylar için önemli risk faktörleri olan hastalar (ör. hipertansiyon, hiperlipidemi, diabetes mellitus, sigara içme) sadece dikkatli bir şekilde değerlendirildikten sonra etoricoxib ile tedavi edilmelidir.

COX-2 seçici inhibitörleri, antiplatelet etkisi olmaması nedeniyle kardiyovasküler tromboembolik hastalıkların profilaksisi için asetilsalisilik asit yerine geçmez. Bu nedenle antiplatelet tedaviler kesilmemelidir.

Böbrek etkileri

Renal prostaglandinler, renal perfüzyonun korunmasında telafi edici bir rol oynayabilir. Bu nedenle, böbrek perfüzyonu koşulları altında, etoricoxib uygulaması prostaglandin oluşumunda ve ikincil olarak böbrek kan akışında bir azalmaya neden olabilir ve böylece böbrek fonksiyonunu bozabilir. Bu yanıt için en büyük risk altındaki hastalar, önceden önemli ölçüde bozulmuş böbrek fonksiyonu, telafi edilmemiş kalp yetmezliği veya sirozlu hastalardır. Bu hastalarda böbrek fonksiyonunun izlenmesi düşünülmelidir.

Sıvı tutulması, ödem ve hipertansiyon

Prostaglandin sentezini inhibe ettiği bilinen diğer tıbbi ürünlerde olduğu gibi, etoricoxib alan hastalarda sıvı tutulumu, ödem ve hipertansiyon gözlenmiştir. Kalp yetmezliği, sol ventrikül disfonksiyonu veya hipertansiyon öyküsü olan hastalarda ve başka bir nedenden ötürü önceden ödemi olan hastalarda dikkatli olunmalıdır. Bu hastaların durumunda klinik bozulma kanıtı varsa, etoricoxib'in kesilmesi de dahil olmak üzere uygun önlemler alınmalıdır.

Etoricoxib, özellikle yüksek dozlarda diğer bazı NSAID'lerden ve seçici COX-2 inhibitörlerinden daha sık ve şiddetli hipertansiyon ile ilişkili olabilir. Bu nedenle, etoricoxib ile tedaviden önce hipertansiyon kontrol edilmeli ve etoricoxib ile tedavi sırasında kan basıncı izlemeye özel dikkat gösterilmelidir. Kan basıncı, tedavinin başlamasından sonraki iki hafta içinde ve daha sonra periyodik olarak izlenmelidir. Kan basıncı önemli ölçüde yükselirse, alternatif tedavi düşünülmelidir.

Karaciğer etkileri

Etoricoxib 30 ile bir yıla kadar tedavi edilen klinik çalışmalarda hastaların yaklaşık% 1'inde alanin aminotransferaz (ALT) ve / veya aspartat aminotransferaz (AST) (normalin üst sınırının yaklaşık üç veya daha fazla katı) yükselmeleri bildirilmiştir, Günde 60 ve 90 mg.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu gösteren veya anormal karaciğer fonksiyon testi yapılan semptomları ve / veya bulguları olan hastalar izlenmelidir. Karaciğer yetmezliği belirtileri ortaya çıkarsa veya sürekli anormal karaciğer fonksiyon testleri (normalin üst sınırının üç katı) tespit edilirse, etoricoxib kesilmelidir.

Genel

Tedavi sırasında hastalar yukarıda açıklanan organ sistemi fonksiyonlarından herhangi birinde bozulursa, uygun önlemler alınmalı ve etoricoxib tedavisinin kesilmesi düşünülmelidir. Yaşlılarda ve böbrek, karaciğer veya kalp fonksiyon bozukluğu olan hastalarda etoricoxib kullanılırken tıbbi olarak uygun gözetim sağlanmalıdır.

Dehidrasyonu olan hastalarda etoricoxib ile tedaviye başlarken dikkatli olunmalıdır. Etoricoxib ile tedaviye başlamadan önce hastaların rehidrate edilmesi tavsiye edilir.

Eksfolyatif dermatit, Stevens-Johnson sendromu ve toksik epidermal nekroliz dahil olmak üzere bazıları ölümcül olan ciddi cilt reaksiyonları, pazarlama sonrası gözetim sırasında NSAID'lerin ve bazı seçici COX-2 inhibitörlerinin kullanımı ile ilişkili olarak çok nadiren bildirilmiştir. Hastalar, tedavinin ilk ayında vakaların çoğunda meydana gelen reaksiyonun başlamasıyla tedavi sırasında erken bu reaksiyonlar için en yüksek risk altında gibi görünmektedir. Etoricoxib alan hastalarda ciddi aşırı duyarlılık reaksiyonları (anafilaksi ve anjiyoödem gibi) bildirilmiştir. Bazı seçici COX-2 inhibitörleri, herhangi bir ilaç alerjisi öyküsü olan hastalarda cilt reaksiyonları riskinin artmasıyla ilişkilendirilmiştir. Deri döküntüsü, mukozal lezyonlar veya başka herhangi bir aşırı duyarlılık belirtisinde etoricoxib kesilmelidir.

Etoricoxib ateşi ve diğer iltihap belirtilerini maskeleyebilir.

Etoricoxib'i warfarin veya diğer oral antikoagülanlarla birlikte uygularken dikkatli olunmalıdır.

Siklooksijenaz / prostaglandin sentezini inhibe ettiği bilinen herhangi bir tıbbi üründe olduğu gibi etoricoxib kullanımı, gebe kalmaya çalışan kadınlarda önerilmez .

Rito tabletleri laktoz içerir. Nadir kalıtsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz eksikliği veya glikoz-galaktoz malabsorpsiyonu problemleri olan hastalar bu ilacı almamalıdır.

Gastrointestinal etkiler

Rito ile tedavi edilen hastalarda bazıları ölümcül sonuç veren üst gastrointestinal komplikasyonlar [perforasyonlar, ülserler veya kanamalar (PUB'lar)] meydana gelmiştir.

Yaşlılarla NSAIDsÍ3⁄4 ile gastrointestinal komplikasyon geliştirme riski en yüksek olan hastaların, eşzamanlı olarak başka bir NSAID veya asetilsalisilik asit kullanan hastaların veya ülserasyon ve GI kanaması gibi daha önce gastrointestinal hastalık öyküsü olan hastaların tedavisi konusunda dikkatli olunması önerilir.

Rito asetilsalisilik asitle (düşük dozlarda bile) birlikte alındığında gastrointestinal yan etki riskinde (gastrointestinal ülserasyon veya diğer gastrointestinal komplikasyonlar) daha fazla artış vardır. Seçici COX-2 inhibitörleri + asetilsalisilik asit ile GI güvenliğinde önemli bir fark. NSAID'ler + asetilsalisilik asit, uzun süreli klinik çalışmalarda gösterilmemiştir.

Kardiyovasküler etkiler

Klinik çalışmalar, seçici COX-2 inhibitör ilaç sınıfının, plasebo ve bazı NSAID'lere göre trombotik olaylar (özellikle miyokard enfarktüsü (MI) ve inme) riski ile ilişkili olabileceğini düşündürmektedir. Rito'nun kardiyovasküler riskleri doz ve maruz kalma süresi ile artabileceğinden, mümkün olan en kısa süre ve en düşük etkili günlük doz kullanılmalıdır. Hastanın semptomatik rahatlama ve tedaviye yanıt ihtiyacı, özellikle osteoartritli hastalarda periyodik olarak yeniden değerlendirilmelidir.

Kardiyovasküler olaylar için önemli risk faktörleri olan hastalar (ör. hipertansiyon, hiperlipidemi, diabetes mellitus, sigara içme) sadece dikkatli bir şekilde değerlendirildikten sonra Rito ile tedavi edilmelidir.

COX-2 seçici inhibitörleri, antiplatelet etkisi olmaması nedeniyle kardiyovasküler tromboembolik hastalıkların profilaksisi için asetilsalisilik asit yerine geçmez. Bu nedenle antiplatelet tedaviler kesilmemelidir.

Böbrek etkileri

Renal prostaglandinler, renal perfüzyonun korunmasında telafi edici bir rol oynayabilir. Bu nedenle, böbrek perfüzyonu koşulları altında, Rito uygulaması prostaglandin oluşumunda ve ikincil olarak böbrek kan akışında bir azalmaya neden olabilir ve böylece böbrek fonksiyonunu bozabilir. Bu yanıt için en büyük risk altındaki hastalar, önceden önemli ölçüde bozulmuş böbrek fonksiyonu, telafi edilmemiş kalp yetmezliği veya sirozlu hastalardır. Bu hastalarda böbrek fonksiyonunun izlenmesi düşünülmelidir.

Sıvı tutulması, ödem ve hipertansiyon

Prostaglandin sentezini inhibe ettiği bilinen diğer tıbbi ürünlerde olduğu gibi, Rito alan hastalarda sıvı tutulumu, ödem ve hipertansiyon gözlenmiştir. Kalp yetmezliği, sol ventrikül disfonksiyonu veya hipertansiyon öyküsü olan hastalarda ve başka bir nedenden ötürü önceden var olan ödemi olan hastalarda dikkatli olunmalıdır. Bu hastaların durumunda klinik bozulma kanıtı varsa, Rito'nun kesilmesi de dahil olmak üzere uygun önlemler alınmalıdır.

Rito, özellikle yüksek dozlarda diğer bazı NSAID'lerden ve seçici COX-2 inhibitörlerinden daha sık ve şiddetli hipertansiyon ile ilişkili olabilir. Bu nedenle, Rito ile tedaviden önce hipertansiyon kontrol edilmeli ve Rito ile tedavi sırasında kan basıncı izlemeye özel dikkat gösterilmelidir. Kan basıncı, tedavinin başlamasından sonraki iki hafta içinde ve daha sonra periyodik olarak izlenmelidir. Kan basıncı önemli ölçüde yükselirse, alternatif tedavi düşünülmelidir.

Karaciğer etkileri

Rito 30 ile bir yıla kadar tedavi edilen klinik çalışmalarda hastaların yaklaşık% 1'inde alanin aminotransferaz (ALT) ve / veya aspartat aminotransferaz (AST) (normalin üst sınırının yaklaşık üç veya daha fazla katı) yükselmeleri bildirilmiştir, 60 ve günde 90 mg.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu gösteren veya anormal karaciğer fonksiyon testi yapılan semptomları ve / veya bulguları olan hastalar izlenmelidir. Karaciğer yetmezliği belirtileri ortaya çıkarsa veya sürekli anormal karaciğer fonksiyon testleri (normalin üst sınırının üç katı) tespit edilirse, Rito kesilmelidir.

Genel

Tedavi sırasında hastalar yukarıda açıklanan organ sistemi fonksiyonlarından herhangi birinde bozulursa, uygun önlemler alınmalı ve Rito tedavisinin kesilmesi düşünülmelidir. Rito yaşlılarda ve böbrek, karaciğer veya kalp fonksiyon bozukluğu olan hastalarda tıbbi olarak uygun gözetim sağlanmalıdır.

Dehidrasyonlu hastalarda Rito tedavisine başlarken dikkatli olunmalıdır. Rito ile tedaviye başlamadan önce hastaların rehidrate edilmesi tavsiye edilir.

Eksfolyatif dermatit, Stevens-Johnson sendromu ve toksik epidermal nekroliz dahil olmak üzere bazıları ölümcül olan ciddi cilt reaksiyonları, pazarlama sonrası gözetim sırasında NSAID'lerin ve bazı seçici COX-2 inhibitörlerinin kullanımı ile ilişkili olarak çok nadiren bildirilmiştir. Hastalar, tedavinin ilk ayında vakaların çoğunda meydana gelen reaksiyonun başlamasıyla tedavi sırasında erken bu reaksiyonlar için en yüksek risk altında gibi görünmektedir. Rito alan hastalarda ciddi aşırı duyarlılık reaksiyonları (anafilaksi ve anjiyoödem gibi) bildirilmiştir. Bazı seçici COX-2 inhibitörleri, herhangi bir ilaç alerjisi öyküsü olan hastalarda cilt reaksiyonları riskinin artmasıyla ilişkilendirilmiştir. Rito, deri döküntüsü, mukozal lezyonlar veya başka herhangi bir aşırı duyarlılık belirtisinde ilk kez kesilmelidir.

Rito ateşi ve diğer iltihap belirtilerini maskeleyebilir.

Rito'yu warfarin veya diğer oral antikoagülanlarla birlikte uygularken dikkatli olunmalıdır.

Gebe kalmaya çalışan kadınlarda siklooksijenaz / prostaglandin sentezini inhibe ettiği bilinen herhangi bir tıbbi üründe olduğu gibi Rito'nun kullanılması önerilmez.

Güvenlik profilinin özeti

Klinik çalışmalarda, etoricoxib, 6.757 OA, RA, kronik bel ağrısı veya ankilozan spondilit içeren 9.295 kişide güvenlik açısından değerlendirildi (yaklaşık 600 OA veya RA hastası bir yıl veya daha uzun süre tedavi edildi).

Klinik çalışmalarda, bir yıl veya daha uzun süre etoricoxib ile tedavi edilen OA veya RA hastalarında istenmeyen etkiler profili benzerdi.

Akut gut artriti için yapılan klinik bir çalışmada, hastalar sekiz gün boyunca günde bir kez 120 mg etoricoxib ile tedavi edildi.

Etoricoxib (90 mg veya 120 mg) ile tedavi edilen 614 hastayı içeren ameliyat sonrası akut postoperatif diş ağrısı için yapılan klinik çalışmalarda, bu çalışmalardaki advers deneyim profili genellikle kombine OA, RA ve kronik bel ağrısı çalışmalarında bildirilene benzerdi. .

Tabloda advers reaksiyonların listesi

OA hastalarında klinik çalışmalarda plasebodan daha yüksek bir insidansta aşağıdaki istenmeyen etkiler bildirilmiştir, RA, 30 mg etoricoxib ile tedavi edilen kronik bel ağrısı veya ankilozan spondilit, 12 haftaya kadar önerilen doza kadar 60 mg veya 90 mg; MEDAL Programı çalışmalarında 3½ yıla kadar; 7 güne kadar kısa süreli akut ağrı çalışmalarında; veya pazarlama sonrası deneyimlerde (bkz. Tablo 1):

Tablo 1 :

NSAID'lerin kullanımı ile ilişkili olarak aşağıdaki ciddi istenmeyen etkiler bildirilmiştir ve etoricoxib için göz ardı edilemez: interstisyel nefrit ve nefrotik sendrom dahil nefrotoksisite.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Tıbbi ürünün yetkilendirilmesinden sonra şüpheli advers reaksiyonların bildirilmesi önemlidir. Tıbbi ürünün fayda / risk dengesinin sürekli izlenmesine izin verir. Sağlık uzmanlarından şüpheli advers reaksiyonları Sarı Kart Şeması aracılığıyla bildirmeleri istenir: www.mhra.gov.uk/yellowcard

Güvenlik profilinin özeti

Klinik çalışmalarda Rito, 6.757 OA, RA, kronik bel ağrısı veya ankilozan spondilit içeren 9.295 kişide güvenlik açısından değerlendirildi (yaklaşık 600 OA veya RA hastası bir yıl veya daha uzun süre tedavi edildi).

Klinik çalışmalarda, Rito ile tedavi edilen OA veya RA hastalarında bir yıl veya daha uzun süre istenmeyen etkiler profili benzerdi.

Akut gut artriti için yapılan klinik bir çalışmada, hastalar sekiz gün boyunca günde bir kez 120 mg Rito ile tedavi edildi. Bu çalışmadaki advers deneyim profili genellikle kombine OA, RA ve kronik bel ağrısı çalışmalarında bildirilene benzerdi.

Üç aktif karşılaştırıcı kontrollü çalışmadan toplanan verilerin kardiyovasküler güvenlik sonuçları programında, OA veya RA'lı 17, 412 hasta ortalama 18 ay süreyle Rito (60 mg veya 90 mg) ile tedavi edildi.

Rito (90 mg veya 120 mg) ile tedavi edilen 614 hastayı içeren ameliyat sonrası akut postoperatif diş ağrısı için yapılan klinik çalışmalarda, bu çalışmalardaki olumsuz deneyim profili genellikle kombine OA, RA ve kronik bel ağrısı çalışmalarında bildirilene benzerdi. .

Tabloda advers reaksiyonların listesi

OA hastalarında klinik çalışmalarda plasebodan daha yüksek bir insidansta aşağıdaki istenmeyen etkiler bildirilmiştir, RA, Rito 30 mg ile tedavi edilen kronik bel ağrısı veya ankilozan spondilit, 7 güne kadar kısa süreli akut ağrı çalışmalarında veya pazarlama sonrası deneyimde MEDAL Programı çalışmalarında 3½ yıla kadar 3⁄4'ye kadar önerilen doza kadar 60 mg veya 90 mg (bkz. Tablo 1):

NSAID'lerin kullanımı ile ilişkili olarak aşağıdaki ciddi istenmeyen etkiler bildirilmiştir ve Rito için göz ardı edilemez: interstisyel nefrit ve nefrotik sendrom dahil nefrotoksisite.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Tıbbi ürünün yetkilendirilmesinden sonra şüpheli advers reaksiyonların bildirilmesi önemlidir. Tıbbi ürünün fayda / risk dengesinin sürekli izlenmesine izin verir. Sağlık uzmanlarından şüpheli advers reaksiyonları www.mhra.gov.uk/yellowcard adresindeki Sarı Kart Şeması aracılığıyla bildirmeleri istenir.

Klinik çalışmalarda, 500 mg'a kadar tek doz etoricoxib ve 21 gün boyunca 150 mg / güne kadar çoklu dozların uygulanması önemli toksisiteye neden olmamıştır. Olguların çoğunda olumsuz deneyimler bildirilmemesine rağmen, etoricoxib ile akut doz aşımı bildirilmiştir. En sık gözlenen advers deneyimler, etoricoxib için güvenlik profili ile tutarlıydı (ör. gastrointestinal olaylar, kardiyorenal olaylar).

Doz aşımı durumunda, olağan destekleyici önlemlerin kullanılması mantıklıdır, örn., emilmemiş materyali GI yolundan çıkarın, klinik izleme kullanın ve gerekirse destekleyici tedavi uygulayın.

Etoricoxib hemodiyaliz ile diyaliz edilemez; etoricoxib'in periton diyalizi ile diyaliz edilip edilemeyeceği bilinmemektedir.

Klinik çalışmalarda, 21 gün boyunca 500 mg'a kadar tek doz Rito ve 150 mg / gün'e kadar çoklu dozların uygulanması önemli toksisiteye neden olmamıştır. Olguların çoğunda olumsuz deneyimler bildirilmemesine rağmen, Rito ile akut doz aşımı bildirilmiştir. En sık gözlenen olumsuz deneyimler Rito'nun güvenlik profili ile tutarlıydı (ör. gastrointestinal olaylar, kardiyorenal olaylar).

Doz aşımı durumunda, olağan destekleyici önlemlerin kullanılması mantıklıdır, örn., emilmemiş materyali GI yolundan çıkarın, klinik izleme kullanın ve gerekirse destekleyici tedavi uygulayın.

Rito hemodiyaliz ile diyaliz edilemez. Rito'nun periton diyalizi ile diyaliz edilip edilemeyeceği bilinmemektedir.

Emilim

Oral olarak uygulanan etoricoxib iyi emilir. Mutlak biyoyararlanım yaklaşık% 100'dür. Kararlı duruma günde bir kez 120 mg dozlamanın ardından, pik plazma konsantrasyonu (geometrik ortalama C_mak = 3.6 ug / ml) yaklaşık 1 saatte gözlendi (T_mak) açlık yetişkinlerine uygulandıktan sonra. Eğrinin altındaki geometrik ortalama alan (AUC_{0-24 saat}) 37.8 ug-saat / ml idi. Etoricoxib'in farmakokinetiği klinik doz aralığında doğrusaldır.

Gıda ile dozlamanın (yüksek yağlı bir yemek) 120 mg'lık bir doz uygulandıktan sonra etoricoxib'in emilim derecesi üzerinde hiçbir etkisi olmamıştır. Emilim oranı etkilenerek C'de% 36'lık bir düşüşe neden oldu_mak ve T.'de bir artış_mak 2 saat. Bu veriler klinik olarak anlamlı kabul edilmez. Klinik çalışmalarda, etoricoxib gıda alımına bakılmaksızın uygulanmıştır.

Dağıtım

Etoricoxib, 0.05 ila 5 ug / ml konsantrasyon aralığında insan plazma proteinine yaklaşık% 92 oranında bağlanır. Kararlı durumda dağılım hacmi (V_dss) insanlarda yaklaşık 1,20 l idi.

Etoricoxib, sıçanlarda ve tavşanlarda plasentayı ve sıçanlarda kan-beyin bariyerini geçer.

Biyotransformasyon

Etoricoxib, ana ilaç olarak idrarda geri kazanılan dozun <% 1'i ile yoğun bir şekilde metabolize edilir. 6'-hidroksimetil türevini oluşturmak için ana metabolizma yolu CYP enzimleri tarafından katalize edilir. CYP3A4'ün etoricoxib metabolizmasına katkıda bulunduğu görülmektedir in vivo. İn vitro çalışmalar CYP2D6, CYP2C9, CYP1A2 ve CYP2C19'un ana metabolik yolu değil, kantitatif rollerini de katalize edebileceğini göstermektedir in vivo çalışılmadı.

İnsanda beş metabolit tanımlanmıştır. Ana metabolit, 6'-hidroksimetil türevinin daha fazla oksidasyonu ile oluşturulan etoricoxib'in 6'-karboksilik asit türevidir. Bu ana metabolitler ya ölçülebilir bir aktivite göstermez ya da COX-2 inhibitörleri olarak zayıf bir şekilde aktiftir. Bu metabolitlerin hiçbiri COX-1'i inhibe etmez.

Eliminasyon

Sağlıklı kişilere 25 mg'lık tek bir radyoaktif işaretli intravenöz etoricoxib dozunun uygulanmasını takiben, radyoaktivitenin% 70'i idrarda ve% 20'si dışkıda, çoğunlukla metabolit olarak geri kazanılmıştır. % 2'den azı değişmemiş ilaç olarak geri kazanıldı.

Etoricoxib'in ortadan kaldırılması neredeyse sadece metabolizma ve ardından böbrek atılımı ile gerçekleşir. Etoricoxib'in kararlı durum konsantrasyonlarına, günde bir kez 120 mg uygulamadan sonraki yedi gün içinde, yaklaşık 22 saatlik bir yarı ömre karşılık gelen yaklaşık 2 birikim oranı ile ulaşılır. 25 mg intravenöz dozdan sonra plazma klerensinin yaklaşık 50 ml / dakika olduğu tahmin edilmektedir.

Hastaların özellikleri

Yaşlı hastalar: Yaşlılarda (65 yaş ve üstü) farmakokinetik, gençlerde olanlara benzer.

Cinsiyet: Etoricoxib'in farmakokinetiği erkekler ve kadınlar arasında benzerdir.

Karaciğer yetmezliği: Günde bir kez 60 mg etoricoxib uygulanan hafif hepatik disfonksiyonlu (Child-Pugh skoru 5-6) hastalar, aynı rejime verilen sağlıklı deneklere kıyasla yaklaşık% 16 daha yüksek ortalama EAA'ya sahipti. Orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalara (Child-Pugh skoru 7-9) 60 mg etoricoxib uygulandı her gün günde bir kez 60 mg etoricoxib verilen sağlıklı deneklere benzer ortalama EAA değerine sahipti; bu popülasyonda günde bir kez 30 mg etoricoxib çalışılmamıştır. Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda klinik veya farmakokinetik veri yoktur (Child-Pugh skoru> 10).

Böbrek yetmezliği: Orta ila şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda ve hemodiyalizde son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda 120 mg'lık tek bir etoricoxib dozunun farmakokinetiği, sağlıklı kişilerdekilerden önemli ölçüde farklı değildi. Hemodiyaliz eliminasyona ihmal edilebilir bir şekilde katkıda bulunmuştur (diyaliz klerensi yaklaşık 50 ml / dak).

Pediyatrik hastalar: Pediyatrik hastalarda (<12 yaş) etoricoxib'in farmakokinetiği araştırılmamıştır.

Farmakokinetik bir çalışmada (n = 16) ergenlerde yapılır (12 ila 17 yaş arası) günde bir kez 60 mg etoricoxib verilen 40 ila 60 kg ağırlığındaki ergenlerde ve günde bir kez 90 mg etoricoxib verilen 60 kg'dan fazla ergenlerde farmakokinetik, günde bir kez 90 mg etoricoxib verilen yetişkinlerde farmakokinetiğe benzerdi. Pediyatrik hastalarda etoricoxib'in güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir.

Emilim

Oral olarak uygulanan Rito iyi emilir. Mutlak biyoyararlanım yaklaşık% 100'dür. Kararlı duruma 120 mg oncedaily dozlamanın ardından, açlık çeken yetişkinlere uygulandıktan sonra yaklaşık 1 saatte (Tmax) pik plazma konsantrasyonu (geometrik ortalama Cmax = 3.6 Î1⁄4g / ml) gözlendi. Eğrinin altındaki geometrik ortalama alan (AUC0-24 saat) 37.8 Î1⁄4g-saat / ml idi. Rito'nun farmakokinetiği klinik doz aralığında doğrusaldır.

Gıda ile dozlamanın (yüksek yağlı bir yemek) 120 mg'lık bir doz uygulandıktan sonra Rito'nun emilim derecesi üzerinde hiçbir etkisi olmamıştır. Emilim oranı etkilenerek Cmax'ta% 36'lık bir azalmaya ve Tmax'ta 2 saat artışa neden oldu. Bu veriler klinik olarak anlamlı kabul edilmez. Klinik çalışmalarda Rito, gıda alımına bakılmaksızın uygulanmıştır.

Dağıtım

Rito, 0.05 ila 5 Î1⁄4g / ml konsantrasyon aralığında insan plazma proteinine yaklaşık% 92 oranında bağlanır. Kararlı durumdaki (Vdss) dağılım hacmi insanlarda yaklaşık 1,20 l idi.

Rito, sıçanlarda ve tavşanlarda plasentayı ve sıçanlarda kan-beyin bariyerini geçer.

Biyotransformasyon

Rito, ana ilaç olarak idrarda geri kazanılan dozun <% 1'i ile yoğun bir şekilde metabolize edilir. 6'-hidroksimetil türevini oluşturmak için ana metabolizma yolu CYP enzimleri tarafından katalize edilir. CYP3A4'ün in vivo Rito metabolizmasına katkıda bulunduğu görülmektedir. İn vitro çalışmalar CYP2D6, CYP2C9, CYP1A2 ve CYP2C19'un da ana metabolik yolu katalize edebileceğini, ancak in vivo kantitatif rollerinin araştırılmadığını göstermektedir. İnsanda beş metabolit tanımlanmıştır. Ana metabolit, 6'-hidroksimetil türevinin daha fazla oksidasyonu ile oluşturulan Rito'nun 6'karboksilik asit türevidir. Bu ana metabolitler ya ölçülebilir bir aktivite göstermez ya da COX-2 inhibitörleri olarak zayıf bir şekilde aktiftir. Bu metabolitlerin hiçbiri COX-1'i inhibe etmez.

Eliminasyon

Sağlıklı kişilere 25 mg'lık tek bir radyoaktif işaretli intravenöz Rito dozunun uygulanmasını takiben, radyoaktivitenin% 70'i idrarda ve% 20'si dışkıda, çoğunlukla metabolit olarak geri kazanılmıştır. % 2'den azı değişmemiş ilaç olarak geri kazanıldı.

Rito'nun ortadan kaldırılması neredeyse sadece metabolizma ve ardından böbrek atılımı ile gerçekleşir. Rito'nun kararlı durum konsantrasyonlarına, günde bir kez 120 mg uygulamadan sonraki yedi gün içinde, yaklaşık 2 birikim oranı ile yaklaşık 22 saatlik bir yarı ömre karşılık gelir. 25 mg intravenöz dozdan sonra plazma klerensinin yaklaşık 50 ml / dakika olduğu tahmin edilmektedir.

Hastaların özellikleri

Yaşlı hastalar: Yaşlılarda (65 yaş ve üstü) farmakokinetik, gençlerde olanlara benzer.

Cinsiyet: Rito'nun farmakokinetiği erkekler ve kadınlar arasında benzerdir.

Karaciğer yetmezliği: Rito 60 mg günde bir kez uygulanan hafif karaciğer fonksiyon bozukluğu (Child-Pugh skoru 5-6) olan hastalarda, aynı rejime verilen sağlıklı deneklere göre yaklaşık% 16 daha yüksek ortalama EAA vardı. Her gün 60 mg Rito uygulanan orta şiddette karaciğer fonksiyon bozukluğu (Child-Pugh skoru 7-9) olan hastalar, günde bir kez Rito 60 mg verilen sağlıklı deneklere benzer ortalama EAA'ya sahipti. Rito günde bir kez 30 mg Rito bu popülasyonda çalışılmamıştır. Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda klinik veya farmakokinetik veri yoktur (Child-Pugh skoru> 10).

Böbrek yetmezliği: Orta ila şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda ve hemodiyalizde son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda tek bir Rito 120 mg dozunun farmakokinetiği, sağlıklı kişilerdekilerden önemli ölçüde farklı değildi. Hemodiyaliz eliminasyona ihmal edilebilir bir şekilde katkıda bulunmuştur (diyaliz klerensi yaklaşık 50 ml / dak).

Pediyatrik hastalar: Pediyatrik hastalarda (<12 yaş) Rito'nun farmakokinetiği araştırılmamıştır.

Farmakokinetik bir çalışmada (n = 16) ergenlerde yapılır (12 ila 17 yaş arası) günde bir kez 60 mg Rito verilen 40 ila 60 kg ağırlığındaki ergenlerde ve günde bir kez 90 mg Rito verilen 60 kg'dan fazla ergenlerde farmakokinetik, günde bir kez 90 mg Rito verilen yetişkinlerde farmakokinetiğe benzerdi. Pediyatrik hastalarda Rito'nun güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir.