Kompozisyon:
Uygulama:
Tedavide kullanılır:
Kovalenko Svetlana Olegovna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 17.03.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
Aynı kullanıma sahip ilk 20 ilaç:
Yetişkinler
Steroid olmayan antienflamatuar ajanlarla ilişkili olanlar da dahil olmak üzere on ikinci kol ülseri ve iyi huylu mide ülseri.
NSAID ile ilişkili duodenum ülserlerinin önlenmesi.
Duodenum ülserlerinin tedavisi Helicobacter pylori - enfeksiyon.
Postoperatif ülser.
Tedavi edilmiş özofajitin uzun süreli tedavisi dahil özofagus reflü hastalığı.
Gastroözofageal reflü hastalığı için semptomatik rahatlama.
Zollinger-Ellison sendromu.
Yemeklerle ilgili veya uykuyu rahatsız eden, ancak yukarıdaki koşullarla ilişkili olmayan ağrı (epigastrik veya retrosternal) ile karakterize kronik epizodik dispepsi.
Ciddi hastalarda stres ülserlerinden gastrointestinal kanamanın profilaksisi.
Mide ülseri kanaması ile tekrarlayan kanamanın profilaksisi.
Asit aspirasyonu riski olan hastalarda (Mendelson sendromu) genel anesteziden önce, özellikle doğum sırasında obstetrik hastalarda.
Çocuklar (3 ila 18 yaş)
- Mide ülserlerinin kısa süreli tedavisi
- Reflü özofajit ve gastroözofageal reflü hastalığının semptomatik olarak giderilmesi dahil gastroözofageal reflü tedavisi.
Mide ekşimesi, hazımsızlık, asit hazımsızlığı ve asitlenme.
Oral uygulama için.
Yetişkinler (yaşlılar dahil) / ergenler (12 yaş ve üstü):
Normal dozaj sabah ve akşam günde iki kez 150 mg'dır.
On ikinci kol ülseri, mide ülseri:
Standart dozlama programı günde iki kez 150 mg veya geceleri 300 mg'dır. Dozu yemeklerle ilgili olarak zamanında almak gerekli değildir.
Duodenum ülserleri, iyi huylu mide ülserleri ve postoperatif ülser vakalarının çoğunda iyileşme 4 hafta içinde gerçekleşir. İyileşme genellikle ülserleri ilk tedaviden sonra tam olarak iyileşmemiş hastalarda 4 haftalık bir tedaviden sonra gerçekleşir.
NSAID tedavisinden sonra veya devam eden NSAID'lerle bağlantılı olarak ülserler:
8 haftalık tedavi gerekebilir.
NSAID ile ilişkili duodenum ülserlerinin önlenmesi:
NSAID tedavisi ile günde iki kez 150 mg uygulanabilir.
Duodenal ülserde 4 hafta boyunca günde iki kez 300mg, Ranitidina Almus ile günde iki kez 150mg veya gece 300mg ile 4 haftadakinden daha yüksek iyileşme oranlarına yol açar. Artan doz, artan yan etki insidansı ile ilişkili değildir.
On ikinci kol ülseri ile ilgili Helicobacter pylori Enfeksiyon:
Duodenal ülserler için Helicobacter pylori - Enfeksiyon yatmadan önce 300 mg veya günde iki kez 150 mg oral amoksisilin günde üç kez 750 mg ve iki hafta boyunca günde üç kez 500 mg metronidazol ile ranitidina almus uygulanabilir. Ranitidina Almus ile tedaviye iki hafta daha devam edilmelidir. Bu doz programı, duodenum ülserlerinin tekrarlama sıklığını önemli ölçüde azaltır.
Kısa süreli tedaviye yanıt veren hastalar için, özellikle tekrarlayan ülser öyküsü olan hastalar için yatmadan önce 150 mg'lık düşük dozda bakım tedavisi önerilir.
Gastroözofageal reflü hastalığı:
Gastroözofageal reflü hastalığında rahatlama. Gastroözofageal reflü hastalığı olan hastalarda, ilk semptomatik yanıtı olmayan hastalarda tekrarlanabilen 2 hafta boyunca günde iki kez 150 mg'lık bir doz rejimi önerilir.
özofagus reflü hastalığı
Özofagus reflü hastalığının tedavisinde önerilen tedavi şekli günde iki kez 150 mg veya 8 haftaya kadar veya muhtemelen 12 haftaya kadar yatmadan önce 300 mg'dır.
Orta ila şiddetli özofajitli hastalarda, Ranitidina Almus dozu 12 haftaya kadar günde dört kez 150 mg'a çıkarılabilir. Artan doz, artan yan etki insidansı ile ilişkili değildir.
İyileşmiş özofajit:
Uzun süreli tedavi için, yetişkinler için önerilen oral doz günde iki kez 150 mg'dır. Barrett epitel ile veya Barrett epitel olmadan iyileşmemiş özofajitli hastaların tedavisinde uzun süreli tedavi endike değildir.
Zollinger-Ellison sendromu
Zollinger-Ellison sendromlu hastalarda, başlangıç dozu günde üç kez 150 mg'dır ve gerekirse arttırılabilir. Bu sendromlu hastalara günde 6 g'a kadar artan dozlar verildi ve bu dozlar iyi tolere edildi.
Kronik epizodik dispepsi:
Kronik epizodik dispepsi olan hastalarda, önerilen tedavi şekli 6 haftaya kadar günde iki kez 150 mg'dır. Kısa bir süre sonra tepki vermeyen veya nüksetme yaşayan herkes incelenmelidir.
Ciddi hastalarda stres ülserlerinden kanamanın profilaksisinde veya mide ülserlerinden kanayan hastalarda tekrarlayan kanamanın profilaksisinde.
Asit aspirasyonunun profilaksisi (Mendelson sendromu):
Asit aspirasyon sendromu (Mendelson sendromu) riski olan hastalarda, genel anestezinin başlamasından 2 saat önce ve tercihen bir önceki akşam 150 mg oral doz uygulanabilir.
Doğum başlangıcında obstetrik hastalara 150 mg oral doz, ardından 6 saatlik aralıklarla 150 mg uygulanabilir. Doğum sırasında mide boşalması ve ilaç emilimi geciktiğinden, acil genel anesteziye ihtiyaç duyan her hastanın da spesifik olmayan bir antasite sahip olması önerilir (Örneğin Sodyum sitrat). Asidik aspirasyonu önlemek için olağan önlemler de alınmalıdır.
12 yaşından büyük çocuklar
Yetişkin dozu 12 yaş ve üstü çocuklar için uygulanır.
3 ila 11 yaş arası ve 30 kg'ın üzerindeki çocuklar
<- Özel hasta popülasyonları.Gastrik ülser Akut tedavi
Çocuklarda mide ülserlerinin tedavisi için önerilen oral doz, 4 hafta boyunca günde maksimum 300 mg ranitidina almus'a kadar iki bölünmüş doz olarak uygulanan 4 mg / kg / gün ila 8 mg / kg / gün arasındadır. . İyileşme eksikliği olan hastalarda 4 haftalık bir tedavi daha endikedir, çünkü iyileşme genellikle sekiz haftalık tedaviden sonra yapılır.
Gastroözofageal reflü
Çocuklarda gastroözofageal reflü tedavisi için önerilen oral doz 5 mg / kg / gün ila 10 mg / kg / gün arasındadır, maksimum 600 mg doza kadar iki bölünmüş doz olarak uygulanır (maksimum dozun daha ağır çocuklara veya ciddi semptomları olan ergenlere uygulanması muhtemeldir ).
Yenidoğan
Yenidoğan hastalarda güvenlik ve etkinlik belirlenmemiştir.
50 yaşın üzerindeki hastalar
<(Özel hasta popülasyonları, 50 yaşın üzerindeki hastalar)Böbrek yetmezliği:
Ortaya çıkan plazma konsantrasyonları ile ranitidina almus birikimi, böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi 50 ml / dk'nın altında) ortaya çıkar. Buna göre, bu hastalarda günlük Ranitidina Almus dozunun 4-8 hafta boyunca gece 150 mg olması tavsiye edilir. Gerekirse idame tedavisi için aynı doz kullanılmalıdır. Tedaviden sonra ülser tedavi edilmezse, günde iki kez 150 mg uygulanmalı, ardından gerekirse geceleri 150 mg idame tedavisi uygulanmalıdır.
Uygulama yolu
Oral
Dozaj
Yetişkinler (yaşlılar dahil) ve 16 yaş ve üstü çocuklar:
Semptomlarınız olur olmaz bir ranitidina Almus 75 kabartma tabletini bir bardak su ile yutun. Semptomlar devam ederse veya bir saatten fazla geri dönerse, başka bir tablet alın. 24 saat içinde ikiden fazla tablet almayın.
Bir eczacının veya doktorun tavsiyesi olmadan tabletleri 6 günden fazla almayın.
16 yaşın altındaki çocuklar
16 yaşın altındaki çocuklar için önerilmez.
Mide ülseri olan hastalarda tedaviye başlamadan önce malignite olasılığı göz ardı edilmelidir [ve endikasyonlar dispepsi içeriyorsa; Ranitidina almus tedavisi mide kanseri semptomlarını maskeleyebileceğinden, yeni veya yakın zamanda değişen dispeptik semptomları olan orta yaşlı ve yaşlı hastalar dahil edilmelidir].
Ranitidina Almus böbrekte atılır ve böbrek yetmezliği olan hastalarda ilacın plazma seviyesi artar.
<Nadir klinik raporlar, ranitidina almus'un akut porfir vakalarını tetikleyebileceğini düşündürmektedir. Akut porfiri öyküsü olan hastalarda Ranitidina Almus'tan kaçınılmalıdır.
Yaşlılar, kronik akciğer hastalığı, diyabet veya immün yetmezliği olan hastalar gibi hastalarda ayakta pnömoni gelişme riski artabilir.
Büyük bir epidemiyolojik çalışma, sadece ranitidina almus'un mevcut kullanıcılarında, tedaviyi durduranlara kıyasla ayaktan pnömoni gelişme riskinin arttığını gösterdi ve gözlenen ayarlanmış göreceli risk artışı 1.82 (% 95 CI, 1, 26-2, 64) . Pazarlama sonrası veriler, ciddi hasta ve yaşlı hastalarda geri dönüşümlü zihinsel karışıklık, depresyon ve halüsinasyonların en sık bildirildiğini göstermektedir.
Steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar alan hastaların ranitidina almus ile aynı anda düzenli olarak izlenmesi, özellikle yaşlılarda ve mide ülseri öyküsü olan hastalarda önerilir.
Histamin-h ile tedavi2 - Ranitidina Almus 75 Rölyef gibi antigonistler mide kanseri ile ilişkili semptomları maskeleyebilir ve bu nedenle durumun teşhisini geciktirebilir.
Ranitidin böbrekte atılır ve böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi 50 ml / dk'nın altında) ilacın plazma seviyesi artar. Ranitidina Almus 75 Rölyef, tıbbi gözetim olmadan bu hastalar için uygun değildir.
Steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar alan insanlar, özellikle mide ülseri ve yaşlılar öyküsü olanlar, Ranitidina Almus 75 Relief ile tedavi edilmemeli, ancak kullanmadan önce doktorunuzun tavsiyesini almalıdır.
Tarih öncesi porfiri olan insanlar ürünü kullanmaktan kaçınmalıdır.
Tüketicilere, bir eczacının tavsiyesi olmadan ikinci bir tablet paketi almamaları tavsiye edilir.
Ürün, doktorunuza danışmadan aşağıdaki kişiler tarafından belirtilmez
- Böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi 50 ml / dk'nın altında) ve / veya karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalar.
- Başka nedenlerle düzenli tıbbi gözetim altındaki hastalar.
- Bir doktora ilaç reçete eden veya kendileri reçete eden hastalar.
- Yutma güçlüğü çeken insanlar, kalıcı mide ağrısı veya hazımsızlık belirtileri ile ilişkili kasıtsız kilo kaybı.
- Yeni veya yakın zamanda değişmiş hazımsızlık belirtileri olan orta yaşlı veya yaşlı insanlar.
Yaşlılar, kronik akciğer hastalığı olan kişiler, diyabet veya bağışıklığı zayıflamış kişiler gibi hastalarda ayaktan pnömoni gelişme riski artabilir.
Büyük bir epidemiyolojik çalışma, sadece mevcut ranitidin kullanıcılarında, tedaviyi durduranlara kıyasla ayaktan pnömoni gelişme riskinin arttığını ve gözlenen ayarlanmış nispi risk artışı 1.82 (% 95 CI 1.26- 2.64) olduğunu göstermiştir.
İstenmeyen etkileri sınıflandırmak için aşağıdaki kural kullanılmıştır: Çok yaygın (> 1/10), yaygın> 1/100 ila <1/10), nadir> 1 / 1,000 - <1/100) Nadir (> 1 / 10,000 - <1 / 1,000), çok nadir (<1/10. 000), bilinmiyor (mevcut verilerden sıklık tahmin edilemiyor).
Olumsuz olayların sıklığı, pazar sonrası verilerden elde edilen spontan raporlardan tahmin edilmiştir.
Kan ve lenfatik sistem hastalıkları
Çok seyrek: Kan sayımındaki değişiklikler (lökopeni, trombositopeni). Bunlar genellikle geri dönüşümlüdür. Agranülositoz veya pansitopeni, bazen kemik iliği hipoplazisi veya kemik iliği aplazisi ile.
Bağışıklık sistemi bozuklukları
Seyrek: Aşırı duyarlılık reaksiyonları (ürtiker, anjiyonörotik ödem, ateş, bronkospazm, hipotansiyon ve göğüs ağrısı).
Çok seyrek: Anafilaktik şok
Bilinmiyor: Dispne
Bu olaylar tek bir dozdan sonra bildirilmiştir.
Psikiyatrik bozukluklar
Çok seyrek: Tersinir zihinsel karışıklık, depresyon ve halüsinasyonlar.
Bunlar öncelikle ciddi hastalarda, yaşlılarda ve nefropatik hastalarda bildirilmiştir.
Sinir sistemi bozuklukları
Çok seyrek: Baş ağrısı (bazen şiddetli), baş dönmesi ve geri dönüşümlü istemsiz hareket bozuklukları.
Göz bozuklukları
Çok seyrek: Tersinir bulanık görme.
Konaklamada bir değişiklik olduğunu gösteren bulanık görme raporları vardır.
Kalp hastalığı
Çok seyrek: Diğer H2 reseptör antagonistleri, bradikardi, a-V-blok ve taşikardide olduğu gibi (tüm formülasyonlar için).
Vasküler hastalıklar
Çok seyrek: Vaskülit.
Gastrointestinal hastalıklar
Çok seyrek: Akut pankreatit, ishal
Yaygın olmayan: karın ağrısı, kabızlık, bulantı (bu semptomlar genellikle tedavinin devamı sırasında düzelir).
Hepatobiliyer hastalıklar
Seyrek: Karaciğer fonksiyon testlerinde geçici ve geri dönüşümlü değişiklikler.
Çok seyrek: Sarılık olsun veya olmasın hepatit (hepatosellüler, hepatosellüler veya karışık), bunlar çoğunlukla geri dönüşümlüdür.
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Seyrek: Döküntü.
Çok seyrek: eritema multiforme, alopesi.
Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusu hastalıkları
Çok seyrek: Artralji ve kas ağrısı gibi kas-iskelet sistemi semptomları.
Böbrek ve idrar hastalıkları
Çok seyrek: Akut interstisyel nefrit.
Seyrek: Plazma kreatinininde artış (genellikle düşük; devam eden tedavi sırasında normalize)
Üreme sistemi ve meme hastalıkları
Çok seyrek: Tersinir iktidarsızlık, meme semptomları ve meme hastalıkları (jinekomasti ve galaktorre gibi)
Pediatrik popülasyon:
Ranitidina almus'un güvenliği, mide asidi ile ilişkili hastalıkları olan 0-16 yaş arası çocuklarda bulundu ve genellikle yetişkinlerde olduğu gibi istenmeyen bir olay profili ile iyi tolere edildi. Özellikle büyüme ve gelişme ile ilgili olarak uzun süreli kullanımla ilgili sınırlı güvenlik verileri bulunmaktadır.
Şüpheli yan etkilerin bildirilmesi
İlacın onaylanmasından sonra şüpheli yan etkileri bildirmek önemlidir. İlacın fayda-risk dengesinin sürekli izlenmesini sağlar. Sağlık uzmanlarından şüpheli yan etkileri olması istenir
rapor etmekSarı kırmızı kart: Schröder.
Web sitesi: www.mhra.gov.uk/yellowcard.
Aşağıdaki sözleşme> içindi
Kan ve lenfatik sistem bozuklukları
Çok nadir:
Kan sayımındaki değişiklikler (lökopeni, trombositopeni). Bunlar genellikle geri dönüşümlüdür. Agranülositoz veya pansitopeni, bazen kemik iliği hipoplazisi veya kemik iliği aplazisi ile.
Bağışıklık sistemi bozuklukları
Nadiren:
Aşırı duyarlılık reaksiyonları (ürtiker, anjiyonörotik ödem, ateş, bronkospazm, hipotansiyon ve göğüs ağrısı).
Çok nadir:
Anafilaktik şok
Bu olaylar tek bir dozdan sonra bildirilmiştir.
Psikiyatrik bozukluklar
Çok nadir:
Tersinir zihinsel karışıklık, depresyon ve halüsinasyonlar.
Bunlar öncelikle ağır hasta ve yaşlılarda bildirilmiştir.
Sinir sistemi bozuklukları
Çok nadir:
Baş ağrısı (bazen şiddetli), baş dönmesi ve geri dönüşümlü istemsiz hareket bozuklukları.
Göz bozuklukları
Çok nadir:
Tersinir bkz. Bulanık.
Konaklamada bir değişiklik olduğunu gösteren bulanık görme raporları vardır.
Kalp hastalığı
Çok nadir:
Diğer H.'de olduğu gibi2 - reseptör antagonistleri bradikardi ve A-V bloğu.
Vasküler hastalıklar
Çok nadir:
Vaskülit.
Gastrointestinal hastalıklar
Çok nadir:
Akut pankreatit. İshal.
Yaygın olmayan:
Karın ağrısı, kabızlık, bulantı. (bu semptomlar genellikle tedavinin devamı sırasında düzelir).
Karaciğer ve biliyer hastalıklar
Nadiren:
Karaciğer fonksiyon testlerinde geçici ve geri dönüşümlü değişiklikler.
Çok nadir
Sarılık olsun veya olmasın hepatit (hepatosellüler, hepatosellüler veya karışık), bunlar genellikle geri dönüşümlüdür.
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Nadiren:
Döküntüler.
Çok nadir:
Eritema multiforme, alopesi.
Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusu hastalıkları
Çok nadir:
Artralji ve kas ağrısı gibi kas-iskelet sistemi semptomları.
Böbrek ve idrar hastalıkları
Çok nadir:
Akut interstisyel nefrit.
Nadiren:
Plazma kreatinin düzeylerinde artış (genellikle düşük; devam eden tedavi sırasında normalize)
Üreme sistemi ve meme hastalıkları
Çok nadir:
Tersinir iktidarsızlık. Meme belirtileri ve meme koşulları (jinekomasti ve galaktorre gibi).
Şüpheli yan etkilerin bildirilmesi
İlacın onaylanmasından sonra şüpheli yan etkileri bildirmek önemlidir. İlacın fayda-risk dengesinin sürekli izlenmesini sağlar. Sağlık uzmanlarından şüpheli yan etkileri www.mhra.gov.uk/yellowcard adresindeki Sarı Kart sistemi aracılığıyla bildirmeleri istenir.
Emilim
150 mg ranitidina almus oral uygulamasından sonra, 1 ila 3 saat sonra maksimum plazma konsantrasyonları (300 ila 550 ng / mL) meydana geldi. Emilim fazındaki iki farklı tepe veya yayla, bağırsakta atılan ilacın yeniden emilmesinden kaynaklanır. Ranitidina almus'un mutlak biyoyararlanımı% 50-60'tır ve plazma konsantrasyonları 300 mg'a kadar artan dozla orantılı olarak artar.
Dağıtım
Ranitidina Almus plazma proteinlerine tam olarak bağlı değildir (% 15), ancak 96 ila 142 L arasında büyük bir dağılım hacmine sahiptir
Metabolizma
Ranitidina Almus yoğun bir şekilde metabolize değildir. Metabolit olarak geri kazanılan dozun oranı hem oral hem de intravenöz dozlamadan sonra benzerdir; ve idrarda N-OXID olarak dozun% 6'sını, S-OXID olarak% 2'sini, desmetilRanitidina almus olarak% 2'sini ve furos asit analogu olarak% 1 ila 2'sini içerir.
Eliminasyon
Plazma konsantrasyonları, 2-3 saatlik bir terminal yarılanma ömrü ile iki kat daha fazla azalır. Ana atılım yolu böbrektir. 150 mg 3H-ranitidina almus intravenöz uygulamasından sonra,% 5'i dışkıda ve% 93'ü idrarda olmak üzere dozun% 98'i geri yüklendi; bunların% 70'i soyağacında değişmedi. 150 mg 3H-ranitidina almus oral uygulamasından sonra, dozun% 96'sı geri yüklendi,% 26'sı dışkıda ve% 70'i idrarda,% 35'i değişmedi. Dozun% 3'ünden azı safraya atılır. Renal klerens yaklaşık 500 mL / dakikadır, bu da net renal tübüler sekresyonu gösteren glomerüler filtrasyonu aşar.
özel hasta popülasyonları
Çocuklar (3 yaşından itibaren)
Sınırlı farmakokinetik veriler gösterilmiştir, yarılanma ömründe önemli bir fark olmadığını (3 yaşından büyük çocuklar için alan: 1, 7-2, 2 saat) ve plazma klerensi (3 yaşından büyük çocuklar için alan: 9-22 ml / dak / kg) çocuklar ve sağlıklı yetişkinler arasında, oral ranitidina almus'u alır, vücut ağırlığı düzeltildiğinde.
50 yaşın üzerindeki hastalar
50 yaşın üzerindeki hastalarda yarılanma ömrü uzar (3-4 saat) ve klerens azalır, bu da böbrek fonksiyonundaki yaşa bağlı düşüşle ilişkilidir. Bununla birlikte, sistemik maruziyet ve birikim% 50 daha yüksektir. Bu fark, böbrek fonksiyonunun azalmasının etkisini aşar ve yaşlılarda biyoyararlanımın arttığını gösterir.
Emilim
150 mg ranitidin oral uygulamasından sonra, 1-3 saat sonra maksimum plazma konsantrasyonları (300 ila 550 ng / mL) meydana geldi. Emilim fazındaki iki farklı tepe noktası veya bir plato, bağırsakta atılan ilacın yeniden emilmesinden kaynaklanır. Ranitidinin mutlak biyoyararlanımı% 50-60'tır ve plazma konsantrasyonları 300 mg'a kadar artan dozla orantılı olarak artar.
Emilim gıda veya antasitlerden önemli ölçüde etkilenmez.
Dağıtım
Ranitidin plazma proteinlerine tam olarak bağlı değildir (% 15), ancak 96 ila 142 L arasında büyük bir dağılım hacmine sahiptir
Metabolizma
Ranitidin yoğun bir şekilde metabolize edilmez. Metabolit olarak geri kazanılan dozun oranı, idrarda dozun% 6'sını N-OXID,% 2'sini S-OXID,% 2'sini desmetil-ranitidin ve% 1-2'sini furosik asit analogu olarak içerir.
Eliminasyon
Plazma konsantrasyonları, 2-3 saatlik bir terminal yarılanma ömrü ile iki kat daha fazla azalır. Ana atılım yolu böbrektir. İntravenöz uygulamadan sonra 150 mg 3H-ranitidin,% 5'i dışkıda ve% 93'ü idrarda olmak üzere dozun% 98'ine geri yüklendi; bunların% 70'i değişmedi. 150 mg oral uygulamadan sonra 3H-ranitidin, dozun% 96'sını, dışkıda% 26'sını ve idrarda% 70'ini geri kazanmıştır; bunların% 35'i hala soyağacıdır. Dozun% 3'ünden azı safraya atılır. Renal klerens yaklaşık 500 ml / dakikadır, bu da net renal tübüler sekresyonu gösteren glomerüler filtrasyonu aşar.
özel hasta popülasyonları
- 50 yaşın üzerindeki hastalar
50 yaşın üzerindeki hastalarda yarılanma ömrü uzar (3-4 saat) ve klerens azalır, bu da böbrek fonksiyonundaki yaşa bağlı düşüşle ilişkilidir. Bununla birlikte, sistemik maruziyet ve birikim% 50 daha yüksektir. Bu fark, böbrek fonksiyonunun azalmasının etkisini aşar ve yaşlılarda biyoyararlanımın arttığını gösterir.