Neurodol

Nörodol, orta grubun lokal anestezidir. Enjeksiyon için nörodol çözeltisi, infiltrasyon anestezisi, intravenöz bölgesel anestezi ve sinir tıkanıklıklarında kullanım için endikedir.

Nörodol, yetişkinlerde önceki herpes zoster enfeksiyonları (postherpetik nevralji, PHN) ile bağlantılı olarak nöropatik ağrının semptomatik olarak giderilmesi için endikedir.

nörodollerin uygulama tipi prosedüre bağlı olarak değişir (infiltrasyon anestezi, intravenöz bölgesel anestezi veya sinir tıkanması).

dozaj hastanın reaksiyonuna ve uygulama bölgesine göre ayarlanmalıdır. Gerekli etkiyi veren en düşük konsantrasyon ve doz verilmelidir. Sağlıklı yetişkinler için maksimum doz 200 mg'ı geçmemelidir.

Çocuklar ve yaşlılar veya zayıflamışlar, yaşa ve fiziksel duruma karşılık gelen daha küçük dozlara ihtiyaç duyarlar.

Yetişkinler ve yaşlılar

Ağrılı alan, 24 saat içinde 12 saate kadar günde bir kez alçı ile kaplanmalıdır. Sadece etkili tedavi için gerekli yama sayısı kullanılmalıdır. Gerekirse, ayırma filmi çıkarılmadan önce yamalar makasla daha küçük boyutlarda kesilebilir. Toplamda, aynı anda en fazla üç yama kullanılmalıdır.

Yama sağlam, kuru, tahriş olmamış cilde uygulanmalıdır (zona iyileştikten sonra).

Her sıva 12 saatten daha uzun süre giyilmek zorunda değildir. Sonraki temizsiz aralık en az 12 saat olmalıdır. Alçı gündüz veya gece uygulanabilir.

Alçı, torbadan çıkarıldıktan hemen sonra ve ayırıcıyı plak yüzeyinden çıkardıktan sonra cilde uygulanmalıdır. Etkilenen bölgedeki saçlar makasla kesilmelidir (tıraş edilmemelidir).

Tedavi sonucu 2-4 hafta sonra yeniden değerlendirilmelidir. Bu süreden sonra (jest süresi boyunca ve / veya alçı içermeyen aralık sırasında) nörodol'e yanıt gelmediyse, bu bağlamdaki potansiyel riskler faydalardan daha ağır basabileceğinden tedavi durdurulmalıdır. Klinik çalışmalarda uzun süreli nörodol kullanımı, kullanılan yama sayısının zaman içinde azaldığını göstermiştir. Bu nedenle, ağrılı alanı kaplamak için gereken kaldırım miktarının azaltılıp azaltılmayacağına veya sıvasız sürenin uzatılıp uzatılamayacağına karar vermek için tedavi düzenli aralıklarla yeniden değerlendirilmelidir.

Böbrek yetmezliği

Hafif veya orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda nörodol dikkatle kullanılmalıdır.

karaciğer fonksiyon bozukluğu

Hafif veya orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda nörodol dikkatle kullanılmalıdır.

Pediatrik popülasyon

18 yaşın altındaki çocuklarda nörodolün güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir. Veri yok.

amid tipi anesteziklere karşı bilinen aşırı duyarlılık

Komple kalp bloğu

Hipovolemi

yama ayrıca diğer amid tipi lokal anesteziklere karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir, örn. bupivacain, etidocain, mepivacain ve prilokain.

yama, aktif herpes zoster lezyonları, atopik dermatit veya yaralar gibi iltihaplı veya yaralı cilde uygulanmamalıdır.

Nörodoller resüsitasyon becerileri ve ekipmanı olan kişiler tarafından uygulanmalıdır.

Lokal anestezik uygulanırken yeniden canlandırma olanakları mevcut olmalıdır.

Diğer lokal anesteziklerde olduğu gibi, aktif maddelerin kullanılabilirliği artırmak için nörodollerle etkileşime girdiği bilinse bile, epilepsi, miyastenia gravis, kardiyak iletim bozukluğu, konjestif kalp yetmezliği, bradikardi veya solunum fonksiyon bozukluğu olan hastalarda nörodoller dikkatle kullanılmalıdır. elde etmek için katkı etkileri;. fenitoin veya eliminasyonunu uzatın örn. Nörodol metabolitlerinin birikebileceği veya dozun veya uygulama yerinin yüksek kan seviyeleri üretmesi muhtemelse karaciğer veya endiniren yetmezliği. Nörodol karaciğerde metabolize olur ve karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Enjeksiyon iltihaplı veya enfekte bir bölgeye yapılırsa lokal anesteziklerin etkileri azaltılabilir.

Kas içi nörodoller, akut miyokard enfarktüsü tanısını etkileyebilecek kreatinin fosfokinaz konsantrasyonlarını artırabilir. Nörodolün hayvanlarda porfirinojenik olduğu ve porfiri olan kişilerde kaçınılması gerektiği gösterilmiştir.

İntravenöz nörodol tedavisine başlamadan önce hipokalemi, hipoksi ve asit-baz dengesizliği düzeltilmelidir.

Bazı lokal anestezik prosedürlerin, kullanılan lokal anestezikten bağımsız olarak ciddi yan etkileri olabilir, örn.:

- Merkezi sinir tıkanıklıkları kardiyovasküler depresyona, özellikle hipovolemiye neden olabilir ve bu nedenle kardiyovasküler fonksiyonu azalmış hastalarda epidural anestezi dikkatle kullanılmalıdır.

- Retrobulbar enjeksiyonları nadiren kafatasının subaraknoid boşluğuna ulaşabilir ve kardiyovasküler çökme, apne, kramplar ve geçici körlük dahil olmak üzere ciddi / şiddetli reaksiyonlara neden olabilir.

- Lokal anestezik dağların retro ve peribulbar enjeksiyonları, göz kaslarının kalıcı disfonksiyon riski düşüktür. Ana nedenler kaslar ve / veya sinirler üzerinde travma ve / veya lokal toksik etkilerdir.

Bu tür şiddetli geçişler travma derecesi, lokal anestezik konsantrasyonu ve lokal anestezikte dokuya maruz kalma süresi ile ilgilidir. Bu nedenle, tüm lokal anesteziklerde olduğu gibi, en düşük etkili konsantrasyon ve lokal anestezik dozu kullanılmalıdır.

- Baş ve boyun bölgesine enjeksiyonlar yanlışlıkla bir artere yapılabilir, bu da düşük dozlarda bile serebral semptomlara yol açar.

- Paraservikal tıkanma bazen fetal bradikardi / taşikardi neden olabilir ve fetal kalp atış hızının dikkatle izlenmesi gereklidir.

Epidural anestezi hipotansiyon ve bradikardiye yol açabilir. Bu risk, dolaşım kristaloidal veya kolloidal çözeltilerle önceden gerilerek azaltılabilir. Hipotansiyon derhal tedavi edilmelidir

Nörodol enjeksiyonunun yenidoğanlarda kullanılması önerilmez. Kramplar ve kardiyak aritmiler gibi toksisiteyi önlemek için gerekli olan nörodollerin optimal serum konsantrasyonu bu yaş grubunda bilinmemektedir.

Enjeksiyon için her 5 ml nörodol% 1 w / v çözeltisi yaklaşık 13.57 mg (0.59 mmol) sodyum içerir.

Enjeksiyon için her 10 ml nörodol% 1 w / v çözeltisi yaklaşık 27.14 mg (1.18 mmol) sodyum içerir.

Alçı mukoza zarlarına uygulanmamalıdır. Alçı ile göz temasından kaçınılmalıdır.

Yama, cilt tahrişine neden olabilecek propilen glikol (E1520) içerir. Ayrıca alerjik reaksiyonlara neden olabilecek (muhtemelen gecikmiş) metil parahidroksibenzoat (E218) ve propilparahidroksibenzoat (E216) içerir.

Yama, ciddi kalp problemleri, şiddetli böbrek yetmezliği veya ciddi karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Lidokain metabolitlerinden biri olan 2.6 ksilidin'in sıçanlarda genotoksik ve kanserojen olduğu gösterilmiştir. İkincil metabolitlerin mutajenik olduğu gösterilmiştir. Bu bulgunun klinik önemi bilinmemektedir. Sonuç olarak, nörodol ile uzun süreli tedavi sadece hasta için terapötik yarar varsa haklı çıkar.

ayaktan anestezi, vücudun araç veya makine kullanımı ile ilgili bölgelerini etkiliyorsa, normal fonksiyon tamamen geri yüklenene kadar hastalara bu aktivitelerden kaçınmaları tavsiye edilmelidir. Büyük motor sinir tıkanıklığı görünümü, ör. pleksus brachialis, epidural, omurga ablukası. Kas koordinasyonu veya dengesi alanlarında sinir tıkanması nedeniyle duyum kaybının olduğu yerlerde. Tavsiye, genel anestezinin genellikle sinir tıkanması sırasında yatıştırıcı / hipnotik olarak kullanılmasıdır.

Makinelerin tahriki ve çalışabilirliği üzerindeki etkileri konusunda herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde bir etki olması olası değildir çünkü sistemik emilim minimumdur

Kan ve lenfatik sistem bozuklukları

Nörodoller ayrıca metamoglobinemi üretebilir.

Bağışıklık sistemi bozuklukları

Aşırı duyarlılık reaksiyonları (alerjik veya anafilaktoid reaksiyonlar, anafilaktik şok) - ayrıca deri ve deri altı doku bozukluklarına bakınız) nadirdir. Deri lezyonları ile karakterize edilebilirler

Nörodollere alerji için cilt testleri güvenilir kabul edilmez.

Enjeksiyon bölgesinde lokal sinir hasarı (çok nadir).

Sinir ve psikiyatrik bozukluklar

Nörolojik sistemik toksisite belirtileri arasında baş dönmesi veya uyuşukluk, sinirlilik, titreme, perioral parestezi, dilin uyuşması, uyuşukluk, kramplar, koma bulunur.

Sinir sistemindeki reaksiyonlar heyecan verici veya depresif olabilir. CNS stimülasyonu belirtileri kısaca ortaya çıkabilir veya hiç görünmeyebilir, bu nedenle ilk toksisite belirtileri karışıklık ve uyuşukluk, ardından koma ve solunum yetmezliği olabilir.

CNS (merkezi sinir sistemi) reaksiyonları heyecan verici ve / veya depresif olabilir.. CNS stimülasyonu belirtileri kısaca ortaya çıkabilir veya hiç görünmeyebilir, bu nedenle ilk toksisite belirtileri karışıklık ve uyuşukluk, ardından koma ve solunum yetmezliği olabilir.

Spinal anestezinin nörolojik komplikasyonları, bel ağrısı, kalça ve bacaklar gibi geçici nörolojik semptomları içerir. Bu semptomlar genellikle anestezinin yirmi dört saat içinde gelişir ve birkaç gün içinde düzelir. Nörodoller ve benzeri ajanlarla spinal anestezi sonrası kalıcı parestezi, bağırsak ve idrar fonksiyon bozukluğu veya alt ekstremitelerin felci olan bireysel araknoidit veya kauda equina sendromu vakaları bildirilmiştir. Olguların çoğu hiperbarik nörodol konsantrasyonları veya uzun süreli spinal infüzyon ile ilişkilendirilmiştir.

Aritmiler infüzyonu kontrol ettikten sonra psikotik reaksiyonlar bildirilmiştir.

Göz bozuklukları

Bulanık, diplopi ve geçici amaurosis görmek nörodol toksisitesinin belirtileri olabilir.

Bilateral amaurosis ayrıca göz ameliyatı sırasında optik sinir kılıfının yanlışlıkla enjeksiyonundan kaynaklanabilir. Retro veya peribüler anesteziden sonra orbital inflamasyon ve diplopi bildirilmiştir

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Kulak çınlaması, hiperaküs

Kalp ve damar bozuklukları

Kardiyovasküler reaksiyonlar depresiftir ve kendilerini hipotansiyon, bradikardi, miyokardiyal depresyon, düzensiz kalp atışı ve muhtemelen kalp durması veya dolaşım çökmesi olarak gösterebilir.

Hipotansiyon spinal ve epidural anesteziye eşlik edebilir. Bireysel bradikardi ve kalp durması vakaları da bildirilmiştir.

Derin hipotansiyon, spinal veya epidural blokaj, interkostal sinir blokajı veya hamilelik sırasında sırtüstü hipotansiyon ile yaygın bir sempatik blokaj olan B-blokajı ile ilişkili olabilir.

CNS ve CVS üzerindeki ana olumsuz etkiler öncelikle nörodolün sistemik dolaşımda emilmesinden kaynaklanmaktadır.

Ventriküler fibrilasyon bupivakaine göre daha az görülür.

Solunum, göğüs bozuklukları veya mediastinal hastalıklar

Dispne, bronkospazm ve solunum depresyonu

Sindirim sistemi

Bulantı, kusma.

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Döküntü, ürtiker, ödem (anjiyoödem, yüz ödemi dahil)

Epiduraldan sonra uzatılmış bir nöral blokaj gecikmeli yayılmadan kaynaklanabilir. Kalıcı nöral ablukanın hipotansiyon ve göbek kordonu iskemisi ile ilişkili olması daha olasıdır.

Bölgesel bir ablukadan sonra, nörodollere intratekal veya ekstrüzyon enjekte edildiğinde, hipotansiyon, hipoventilasyon, Horners sendromu ve hipoglisemi oluşabilir. Bu etkilerin derecesi, bloğun dozuna ve yüksekliğine bağlıdır. Üriner retansiyon sakral veya lomber epidural blokajdan sonra ortaya çıkabilir. Bloğun süresi sürmemelidir. Apne ve koma, ardından afazi ve hemiparese, yıldız glia tıkanmasından sonra ortaya çıkabilir. Olası neden, nörodollerin vertebral veya karotis arterlere doğrudan enjeksiyonudur.

Diş blokları için sadece 10-32 mg nörodol enjekte edildikten sonra derin uyuşukluk ve ölüm bildirilmiştir.

İlk CNS toksik etkileri, alkol zehirlenmesine benzer şekilde uyuşukluğun veya bayılmanın kademeli olarak kullanılmasıyla gösterilir. Denge bozulur, baş dönmesi veya uyuşukluk, sinirlilik, çevresel iğneler (sirkumoral parestezi), dilin uyuşması, kulak çınlaması, hiperaküs, görme bozuklukları, huzursuzluk ve seğirme meydana gelebilir. Hızlı bir başlangıçla şiddetli zehirlenme derhal kramplara ve ardından dolaşım depresyonuna yol açabilir. Daha büyük bir aşırı doz tüm sistemleri aynı anda baskılayabilir.

Olumsuz etkiler, her frekans grubunda şiddetli azalma sırasına göre gösterilir.

Hastaların yaklaşık% 16'sında yan etkiler beklenebilir. Bunlar ilacın türüne bağlı lokal reaksiyonlardır.

En sık bildirilen yan etkiler bölgedeki reaksiyonlardı (yanma, dermatit, eritem, kaşıntı, döküntü, cilt tahrişi ve veziküller gibi).

Aşağıdaki tabloda, yamayı alan postherpetik nevraljili hastalarda yapılan çalışmalarda bildirilen yan etkiler listelenmektedir. Sistem organ sınıfına ve sıklığına göre listelenir. Frekanslar çok yaygın olarak tanımlanır (> 1/10); Yaygın (> 1/100 ila <1/10); olağandışı (> 1 / 1,000 ila <1/100); nadir (> 1 / 10,000 - <1 / 1,000); çok nadir (<1/10. 000), bilinmiyor (mevcut verilerden tahmin edilemiyor).

Pazarlama sonrası koşullar altında yamayı alan hastalarda aşağıdaki reaksiyonlar gözlenmiştir:

Tüm yan etkiler çoğunlukla hafif ve orta şiddettedir. % 5'inden azı tedaviyi durdurur.

Yamanın uygun kullanımından sonra sistemik yan etkiler olası değildir, çünkü lidokain sistemik konsantrasyonu çok düşüktür. Lidokain üzerindeki sistemik yan etkiler, lokal anesteziklerin diğerlerine benzer.

Şüpheli yan etkilerin bildirilmesi

İlacın onaylanmasından sonra şüpheli yan etkileri bildirmek önemlidir. İlacın fayda-risk dengesinin sürekli izlenmesini sağlar. Sağlık uzmanlarından şüpheli sarı kart yan etkilerini şu adreste bildirmeleri istenir: www.mhra.gov.uk/yellowcard veya MHRA Sarı Kart için Google Play veya Apple App Store'da arama yapın.

Akut sistemik toksisite belirtileri

Merkezi sinir sistemi toksisitesi şiddetli artma belirtileri gösterir. Hastalar başlangıçta çevresel parestezi, dilin uyuşması, uyuşukluk, hiperaküs ve kulak çınlaması yaşayabilirler. Görme bozuklukları ve kas titremeleri veya kas seğirmeleri daha ciddidir ve genel krampların ortaya çıkmasından önce gelir. Bu işaretler nevrotik davranışlarla karıştırılmamalıdır. Bilinçsizlik ve büyük kramplar birkaç saniye ila birkaç dakika arasında sonuçlanabilir. Hipoksi ve hiperkapni, normal solunum bozukluğu ve solunum yolu kaybı ile birlikte artan kas aktivitesi nedeniyle kramplardan sonra hızla ortaya çıkar. Apne ciddi vakalarda ortaya çıkabilir. Asidoz lokal anesteziklerin toksik etkilerini arttırır.

Şiddetli vakalarda kardiyovasküler sistem üzerindeki etkiler ortaya çıkabilir. Potansiyel olarak ölümcül bir sonuca sahip yüksek sistemik konsantrasyonların bir sonucu olarak hipotansiyon, bradikardi, aritmi ve kalp durması meydana gelebilir.

İyileşme, lokal anestezinin merkezi sinir sisteminden ve metabolizmadan yeniden dağıtılması sonucunda gerçekleşir ve büyük miktarda ilaç enjekte edilmedikçe hızlı bir şekilde gerçekleşebilir.

Akut toksisitenin tedavisi

Akut sistemik toksisite belirtileri ortaya çıkarsa, anestezik enjeksiyon derhal durdurulmalıdır.

Kramplar ve CNS depresyonu meydana geldiğinde tedavi gereklidir. Tedavinin amaçları oksijen tedarikini korumak, krampları durdurmak ve dolaşımı desteklemektir. Patentli bir hava yolu kurulmalı ve gerekirse oksijen desteklenen havalandırma (maske ve torba) ile birlikte uygulanmalıdır. Dolaşım plazma veya intravenöz sıvı infüzyonları ile korunmalıdır. Dolaşım depresyonunun daha fazla destekleyici tedavisi gerekiyorsa, bu bir CNS uyarılma riski ile ilişkili olmasına rağmen, bir vazopresörün kullanımı düşünülebilir. Kramplar, antispazmodik ilaçların solunum ve dolaşımı da etkileyebileceği dikkate alınarak, intravenöz diazepam veya tiyopenton sodyum uygulamasıyla kontrol edilebilir. Daha uzun kramplar hastanın ventilasyonunu ve oksijenlenmesini tehlikeye atabilir ve erken endotrakeal entübasyon düşünülmelidir. Kardiyak arrest meydana gelirse, standart kardiyopulmoner resüsitasyon prosedürleri başlatılmalıdır. Sürekli optimal oksijen beslemesi ve ventilasyonu ile devre desteği ve asidoz tedavisi çok önemlidir.

Akut doz aşımı nörodol ile tedavisinde diyaliz ihmal edilebilir.

Yama ile aşırı doz olası değildir, ancak daha uzun kullanım süreleri için daha fazla sayıda yamanın eşzamanlı kullanımı veya yamanın kırık cilt üzerinde kullanılması gibi uygunsuz kullanımın normal plazmadan daha yüksek olabileceği göz ardı edilemez. konsantrasyonları. Olası sistemik toksisite belirtileri, lidokain uygulamasından sonra lokal anestezik olarak gözlenenlere benzer ve aşağıdaki belirti ve semptomları gösterebilir:

Baş dönmesi, kusma, uyuşukluk, nöbetler, midriyazis, bradikardi, aritmi ve şok.

Ek olarak, beta-blokerler, CYP3A4 inhibitörleri ile sistemik lidokain konsantrasyonları ile bağlantılı olarak bilinen ilaç etkileşimleri (ör. aşırı doz durumunda imidazol türevleri, makrolidler) ve antiaritmikler anlamlı hale gelebilir.

Doz aşımı şüphesi varsa, yama çıkarılmalı ve klinik ihtiyaçlara göre destekleyici önlemler alınmalıdır. Lidokain için panzehir yoktur.

ATC kodu: N01BB02

Nörodol, amid tipinin lokal anesteziktir. Vücudun çeşitli noktalarında sinir tıkanması ile lokal anestezi ve disitmileri kontrol etmek için kullanılır. Dürtülerin başlatılması ve iletilmesi için gerekli iyonik reflü inhibe ederek ve böylece nöronal membranı stabilize ederek çalışır. Periferik sinir sistemindeki sinir aksonlarındaki çizgiyi bloke etmenin yanı sıra, nörodollerin merkezi sinir sistemi ve kardiyovasküler sistem üzerinde önemli etkileri vardır. Emiliminden sonra nörodoller CNS stimülasyonuna ve ardından depresyona neden olabilir ve kardiyovasküler sistemde esas olarak miyokardiyumu etkiler, burada elektriksel uyarılabilirlik, iletim hızı ve kasılma kuvvetinde bir azalmaya yol açabilir. Hızlı bir etki başlangıcı vardır (intravenöz enjeksiyondan yaklaşık bir dakika sonra ve kas içi enjeksiyondan on beş dakika sonra) ve çevresindeki dokuya hızla yayılır. Etki intravenöz veya yaklaşık on ila yirmi dakika ve yaklaşık altmış ila doksan dakika sürer. kas içi enjeksiyon.

Farmakoterapötik grup: lokal anestezikler, amidler

ATC kodu: N01 BB02

Etki mekanizması

Nörodol çift etki moduna sahiptir: lidokain difüzyonunun farmakolojik etkisi ve aşırı duyarlı alanı koruyan hidrojel yamasının mekanik etkisi.

Nörodolaminde bulunan lidokain sürekli olarak cilde yayılır ve lokal analjezik etki sağlar. Bunun yapıldığı mekanizma, sodyum kanallarının aşağı doğru düzenlenmesine neden olduğuna inanılan nöronal membranların stabilizasyonuna dayanır ve bu da ağrıda bir azalmaya yol açar.

Klinik etkililik

PHN'de ağrı yönetimi zordur. Bazı durumlarda PHN'nin allodinik bileşeninden semptomatik rahatlamada nörodol ile etkinlik belirtileri vardır.

Postherpetik nevralji çalışmalarında nörodolün etkinliği gösterilmiştir.

700 mg lidokain yamasının etkinliğini değerlendirmek için iki ana kontrollü çalışma yapılmıştır.

İlk çalışmada, hastalar ürüne hitap ettiği düşünülen bir popülasyondan alındı. Lidokain 700 mg tıbbi sıva ile 14 günlük tedavinin ardından plasebo veya tam tersi bir çapraz tasarımdı. Birincil sonlanım noktası, hastaların geri çekildiği çıkış zamanıydı çünkü altı puanlık bir ölçekte ağrı kesici normal yanıtınızdan iki puan daha düşüktü (daha kötüden tam rahatlamaya). 30'u tamamlanan 32 hasta vardı. Plasebo sahtekarlığı için ortalama ayrılma süresi 4 gün ve aktif 14 gündü (P değeri <0.001); iki haftalık tedavi süresi boyunca aktif olanların hiçbiri iptal edilmedi.

İkinci çalışmada postherpetik nevraljisi olan 265 hasta işe alındı ve lidokain ile sekiz haftalık açık aktif tedavi 700 mg tıbbi sıva verildi. Bu kontrolsüz ortamda, hastaların yaklaşık% 50'si tedaviye yanıt verdi, altı puanlık bir ölçekte en az dört puan ölçtü (fakirden tam rahatlamaya). Toplam 71 hasta 2-14 gün boyunca plasebo veya lidokain 700 mg tıbbi yama alacak şekilde randomize edildi. Birincil sonlanım noktası, art arda iki gün boyunca etkinlik eksikliği olarak tanımlandı, çünkü ağrı kesici, altı puanlık bir ölçekte (fakirden tam rahatlamaya) normal yanıtınızdan iki puan daha düşüktü ve bu da tedavinin geri çekilmesine neden oldu. Aktif ve plasebo altındaki 16/35 hasta arasında tedavi eksikliği nedeniyle geri çekilen 9/36 hasta vardı..

İkinci çalışmanın post-hoc analizleri, ilk yanıtın önceden var olan PHN süresinden bağımsız olduğunu göstermiştir. Ancak, daha uzun PHN süresine sahip hastaların olduğu düşüncesi (> 12 ay) aktif tedaviden daha fazla fayda, bu çalışmanın çift kör yoksunluk kısmı sırasında plaseboya geçerseniz, bu hasta grubunun etkisizlik nedeniyle başarısız olma olasılığının daha yüksek olduğu bulgusu ile desteklenmektedir.

Kontrollü açık etiketli bir çalışmada Neurodol, uygun bir güvenlik profiline sahip PHN'li 98 hastada pregabalin ile karşılaştırılabilir bir etkinlik önerdi.

Kandaki nörodol konsantrasyonu, enjeksiyon bölgesinden emilim oranı, doku dağılım hızı ve metabolizma ve atılım oranı ile belirlenir.

Nörodolün sistemik emilimi enjeksiyon bölgesi, dozaj ve farmakolojik profili ile belirlenir. Maksimum kan konsantrasyonu, interkostal sinir blokajından sonra, azalan konsantrasyon, lomber epidural boşluk, brakiyal pleksus ve subkütan doku sırasına göre gerçekleşir. Bölgeden bağımsız olarak enjekte edilen toplam doz, emilim oranının ve ulaşılan kan seviyelerinin birincil belirleyicisidir. Enjekte edilen nörodol miktarı ile anestezik kan seviyesinin ortaya çıkan tepe değerleri arasında doğrusal bir ilişki vardır.

Lipid çözünürlüğü ve vazodilatör aktivite de emilim oranını etkiler. Bu, nörodollerin prilokainden daha hızlı emildiği epidural alanda görülür.

Nörodol vücut suyuna dağılır. Kandan kaybolma oranı iki veya üç modelle tanımlanabilir. Hızla dengeleyen doku (yüksek vasküler perfüzyonlu D.H. dokusu) ile emilim ile ilişkili olduğuna inanılan hızlı bir kaybolma (alfa) fazı vardır. Yavaş faz dağılım, yavaş dengeleyici doku (betafaz) ve metabolizması ve atılımı (gama fazı) ile ilgilidir.

Nörodol, prilokainden (benzer etkinlik ve etki süresine sahip bir ilaç) daha az hızlı dağıtılır, ancak tıpkı mepivakain gibi. Dağılımı tüm vücut dokularındadır. Genel olarak, daha perfüze edilmiş organlar daha yüksek nörodol konsantrasyonları gösterir. Bu ilacın en yüksek yüzdesi iskelet kaslarında bulunur. Bu afiniteden ziyade kas kütlesinden kaynaklanır.

Nörodol esas olarak karaciğerde enzimatik bozulmaya maruz kalır. Karaciğer dışındaki dokularda belirli bir bozulma olabilir. Ana yol, monoetilglisinksilidide oksidatif deetilasyonu ve ardından ksilidine hidrolizi içerir.

Boşaltım, idrarda değişmemiş formda% 5'ten az olan böbrek yoluyla gerçekleşir. Renal klerens, protein bağlayıcı afiniteniz ve idrarın pH'ı ile ilgilidir. Bu nörodolün noniyonik difüzyonla atıldığını gösterir..

Emilim

Lidokain 700 mg tıbbi yama önerilen maksimum doza (12 saat boyunca aynı anda kullanılan 3 yama) göre kullanılırsa, uygulanan toplam lidokain dozunun yaklaşık% 3 ± 2'si sistematik olarak mevcuttur ve tek ve çoklu uygulamalarda benzerdir.

PHN hastalarında yapılan klinik etkinlik çalışmalarının popülasyon-kinetik analizi, bir yıla kadar tekrarlanan kullanımdan sonra günde 12 saat aynı anda 3 sıva kullanıldıktan sonra lidokain için ortalama maksimum 45 ng / ml konsantrasyon gösterdi. Bu konsantrasyon PHN hastalarında (52 ng / ml) ve sağlıklı gönüllülerde (85 ng / ml ve 125 ng / ml) farmakokinetik çalışmalarda gözlemlere karşılık gelir.

Lidokain ve metabolitleri MEGX, GX ve 2,6-ksilidin, kararlı durum konsantrasyonları için birikme eğilimi bulunmadıulaştı.

Popülasyon kinetik analizi, sayıyı 1'den 3'e çıkarırken, sistemik maruziyetin kullanılan yamaların sayısından orantılı olarak daha az arttığını gösterdi.

Dağıtım

Sağlıklı gönüllülere intravenöz lidokain uygulamasından sonra, dağılım hacmi 1.3 ± 0.4 l / kg (ortalama ± S.D., n = 15) idi. Lidokain dağılımının hacmi yaşa bağlı değildi, konjestif kalp yetmezliği olan hastalarda azalır ve karaciğer hastalığı olan hastalarda artar. Yama uygulanarak üretilen plazma konsantrasyonlarında, yaklaşık% 70 lidokain plazma proteinlerine bağlanır. Lidokain muhtemelen plasenta ve serebral bariyerleri pasif difüzyon yoluyla geçer.

Biyotransformasyon

Lidokain hızla karaciğerdeki bir dizi metabolite metabolize olur. Lidokain için birincil metabolik yol, her ikisi de lidokainden daha az aktif olan ve düşük konsantrasyonlarda mevcut olan monoetilglisinksilidide (MEGX) ve glisinksilidide (GX) N-dealkilasyondur. Bunlar, konjüge 4-hidroksi-2,6-ksilidine dönüştürülen 2,6-ksilidine hidrolize edilir.

2,6-ksilidin metaboliti bilinmeyen bir farmakolojik aktiviteye sahiptir, ancak sıçanlarda kanserojen bir potansiyele sahiptir. Bir popülasyon kinetik analizi, bir yıla kadar tekrarlanan günlük uygulamalardan sonra 2,6-ksilidin için 9 ng / ml'lik ortalama bir maksimum konsantrasyon gösterdi. Bu bulgu bir faz I farmakokinetik çalışma ile doğrulanmıştır. Derideki lidokain metabolizması ile ilgili veriler mevcut değildir.

Eliminasyon

Lidokain ve metabolitleri böbreklere atılır. Dozun% 85'inden fazlası idrarda metabolitler veya aktif maddeler şeklinde bulunur. Lidokain dozunun% 10'undan daha azı değişmeden atılır. İdrardaki ana metabolit, idrarla atılan dozun yaklaşık% 70 ila 80'ini oluşturan 4-hidroksi-2,6-ksilidin konjugatıdır. 2,6-ksilidin, dozun% 1'inden daha az bir konsantrasyonda insanlarda idrarla atılır. Sağlıklı gönüllülerde alçı kullanıldıktan sonra lidokainin eliminasyon yarılanma ömrü 7.6 saattir. Lidokain ve metabolitlerinin eliminasyonu kalp, böbrek veya karaciğer yetmezliğinde gecikebilir.

ürün özellikleri özetinin diğer bölümlerinde yer alan bilgiler dışında başka hiçbir ilgili bilgi yoktur.

Klinik olmayan genel toksisite çalışmalarındaki etkiler, yalnızca maksimum insan maruziyetinin ötesinde yeterli görülen ve klinik kullanım için çok az önem taşıyan maruziyetlerde gözlenmiştir.

Lidokain HCl incelendiğinde genotoksisite göstermemiştir in vitro veya in vivo Hidroliz ürünü ve metaboliti 2,6-ksilidin, özellikle metabolik aktivasyondan sonra çeşitli deneylerde karışık genotoksik aktivite gösterdi.

Lidokain ile kanserojenlik çalışmaları yapılmamıştır. Erkek ve dişi sıçanların diyetinde metabolit 2,6-ksilidin ile yapılan çalışmalar, burun kokulu epitelinin ve burun boşluğunda karsinomların ve adenomların tedaviye bağlı sitotoksisitesine ve hiperplazisine yol açmıştır. Karaciğerde ve deri altından da tümörjenik değişiklikler bulunmuştur. İnsanlar için risk belirsiz olduğundan, yüksek dozda lidokain ile uzun süreli tedaviden kaçınılmalıdır.

Lidokainin, hastalarda gözlemlenenden 50 kat daha fazla plazma konsantrasyonlarında sıçanlarda genel üreme performansı, kadın doğurganlığı veya embriyo-fetal gelişim / teratojenisite üzerinde hiçbir etkisi olmamıştır.

Hayvan çalışmaları erkek doğurganlığı, doğum veya doğum sonrası gelişim açısından eksiktir.

Enjeksiyon için nörodol çözeltisi, uyumluluk bilinmedikçe diğer preparatlarla karıştırılmamalıdır.

Uygulanamaz.

sadece tek kullanımlıktır.

açıldıktan hemen sonra.

Ampulün sadece bir kısmı kullanılırsa, kalan çözeltiyi atın.

Parçacıklar varsa enjeksiyon kullanılmamalıdır.

Kullanımdan sonra, yama hala aktif bileşen içerir. Çıkarıldıktan sonra, kullanılan sıvalar yarıya indirilmeli, yapışkan taraf içeride, böylece kendinden yapışkanlı tabaka açığa çıkmamalı ve sıva atılmalıdır.

kullanılmayan ürünler veya atıklar yerel gerekliliklere göre atılmalıdır.