Mei Si

arteriyel hipertansiyon,

ne olursa olsun yemek. Yetişkinler için önerilen doz günde bir kez 40 mg 1'dir. Bazı hastalarda, ilacın 20 mg/gün dozunda atanmasıyla hipotansif etki elde edilebilir. 2 haftaları boyunca kan basıncında istenen seviyeye bir azalma olmaması durumunda, doz günde bir kez 80 mg 1'e yükseltilebilir. Primerin kullanımı, örneğin hidroklorotiyazid ile tiyazid diüretikler ile kombinasyon halinde mümkündür (bu kombinasyon kan basıncında ek bir azalma sağlar). Telmisartan dozunda bir artış olasılığı göz önüne alındığında, maksimum hipotansif etkinin genellikle tedavinin başlamasından 4-8 hafta sonra elde edildiği unutulmamalıdır.

1 tablodur. (40 mg) günde 1 kez. Bazı hastalarda 20 mg / gün etkili bir şekilde alınabilir. 20 mg'lık bir doz, 40 mg'lık bir tableti riske göre yarıya bölerek elde edilebilir. Terapötik etkinin elde edilmediği durumlarda, Mei Si ilacının önerilen dozu birlikte kullanıldığında ek bir antihipertansif etkiye sahip olan tiyazid diüretikler, örneğin hidroklorotiyazid ile birlikte alınabilir.

İlaç Mei Si).

Yaşlı hastalar için doz gerekli düzeltme değil.

ne olursa olsun yemek, su ile yıkanır.

Şiddetli böbrek yetmezliği olan veya hemodiyaliz olan hastalarda telmisartan kullanımı konusunda sınırlı bir deneyim vardır. Bu hastalar düşük bir başlangıç dozu 20 mg gerektirir. hafif veya orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalar doz ayarlaması gerekli değildir.

40 mg'ı geçmemelidir. şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluklarında kullanım kontrendikedir (bkz. «KONTRENDİKASYONLAR»).

18 yaşına kadar (etkinlik ve güvenlik belirlenmemiştir).

aktif maddeye veya ilacın yardımcı bileşenlerine aşırı duyarlılık,

obstrüktif safra yolu hastalıkları,

emzirme dönemi,

stenoses bilateral karışımı temel almış arter stenoses veya arter tek böbrek (bakınız «uyarılar»), hafif ve orta düzeyde karaciğer fonksiyon bozukluğu ve/veya böbrek yetmezliği (bakınız «uyarılar»), GİZLİ azalma nedeniyle önceki диуретической tedavisi, kısıtlamalar tuz alımı, kusma veya ishal, hiponatremi, hiperkalemi, durumu sonra böbrek nakli (deneyim eksik), kronik kalp yetmezliği, aort stenozu ve mitral kapak hastalığı, idiyopatik hipertrofik subaortalny stenozu (obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati), primer hiperaldosteronizm.

Kardiyovasküler sistemden:

Diğer:

seyrek olarak — sistit, farenjit ve sinüzit dahil olmak üzere üst solunum yolu enfeksiyonları, nadiren sepsis dahil olmak üzere idrar yolu enfeksiyonları.ölümcül bir sonuçla.

nadiren-anemi, nadiren-eozinofili, trombositopeni.

Bağışıklık sisteminden:

nadiren-karaciğer fonksiyon bozukluğu / karaciğer hasarı.

Bir taraftan kas-iskelet sistemi ve bağ dokusu:

nadiren-akut böbrek yetmezliği de dahil olmak üzere böbrek fonksiyon bozukluğu.

nadiren-göğüs ağrısı, asteni (zayıflık), nadiren-grip benzeri sendrom.

Laboratuvar ve enstrümantal çalışmaların sonuçları üzerindeki etkisi:

Bulaşıcı ve paraziter hastalıklar:

nadiren-anemi, nadiren-eozinofili, trombositopeni.

nadiren-anafilaktik reaksiyonlar, aşırı duyarlılık.

Metabolizma ve beslenme:

nadiren-bayılma, nadiren-uyuşukluk.

nadiren-bradikardi, nadiren-taşikardi.

Belirtiler:

), yutma etkili. Telmisartan at için çok yüksek bir afiniteye sahiptir

Karşılaştırmalı klinik çalışmaların sonuçları olarak, telmisartanın antihipertansif etkisi, diğer sınıfların (amlodipin, atenolol, enalapril, hidroklorotiyazid ve lisinopril) ilaçlarının antihipertansif etkisi ile karşılaştırılabilir. Kuru öksürük insidansı, ACE inhibitörlerinin aksine telmisartanın arka planına karşı önemli ölçüde düşüktü.

Kardiyovasküler hastalıkların önlenmesi.

Telmisartan, oral uygulamada etkili olan spesifik bir ara II'DİR. At alt tipi için yüksek afiniteye sahiptir- reseptörler ve diğer daha az çalışılan anjiyotensin reseptörleri. Bu reseptörlerin fonksiyonel önemi, hem de anjiyotensin II Olası aşırı stimülasyon etkisi, telmisartan atanması sırasında konsantrasyonu artar, çalışılmamıştır. Telmisartan kan plazmasındaki aldosteron konsantrasyonunu azaltır, kan plazmasındaki renin inhibe etmez ve iyon kanallarını bloke etmez. Telmisartan, bradikinin degradasyonunu katalize eden ACE (kininaz II) ' yi inhibe etmez. Bu nedenle, bradikinin kaynaklı yan etkilerin artması beklenmemektedİr.

Telmisartanın keskin bir şekilde geri çekilmesi durumunda, kan basıncı yavaş yavaş yoksunluk sendromu gelişmeden başlangıç seviyesine geri döner.

Telmisartan ile yapılan çalışmada, konjestif kalp yetmezliği nedeniyle kardiyovasküler mortalite, ölümcül olmayan miyokard enfarktüsü, ölümcül olmayan inme veya hastaneye yatış vakaları değerlendirildi. Yüksek kardiyovasküler riskli hastalarda (koroner arter hastalığı, inme, periferik arter hastalığı veya retinopati, sol ventrikül hipertrofisi, makro veya mikroalbüminüri öyküsü gibi eşzamanlı hedef organ hasarı olan diabetes mellitus) kardiyovasküler morbidite ve mortaliteyi azalttığı kanıtlanmıştır.

yaklaşık 500 l'dir.

Atılım.

Yuttuktan sonra 3 saat sonra, kan plazmasındaki konsantrasyon gıda alımından bağımsız olarak dengelenir. Erkeklerde ve kadınlarda kan plazmasındaki telmisartan konsantrasyonlarında bir fark vardır. C

 - yaklaşık 500 l. glukuronik asit ile konjugasyon yoluyla metabolize edilir. Metabolitler farmakolojik olarak inaktiftir. T 20 h'den daha fazladır. bağırsaktan değişmeden atılır, böbrekler tarafından atılır-alınan dozun %2'sinden daha azı. Toplam plazma klirensi hepatik kan akışına (yaklaşık 1500 ml/dak) kıyasla yüksektir (yaklaşık 900 ml/dak).

İkili abluka RAAS.

Digoksin ile birlikte telmisartan alındığında, ortalama C artışı kaydedildi

Telmisartan da dahil olmak üzere ACE ve ara II inhibitörleri ile lityum preparatlarının birlikte alındığında, kan plazmasındaki lityum konsantrasyonlarında ve toksik etkisinde tersinir bir artış vardı. Bu ilaç kombinasyonunu kullanmak gerekirse, kan plazmasındaki lityum konsantrasyonlarının dikkatli bir şekilde izlenmesi önerilir.

Kortikosteroidler telmisartanın etkisini zayıflatır.

Telmisartanın yanı sıra RAAS üzerinde etkili olan diğer ilaçlar da hiperkalemiyi provoke edebilir. Risk giperkaliemii artabilir atanması ile birlikte kalisoderjasimi tuz yerine, kalisberegatmi dioretikami, ACE inhibitörleri, ARA II, NSAİİLER, dahil olmak üzere selektif COX-2 inhibitörleri, heparin, иммуносупрессивными ilaçlar (siklosporin veya takrolimusom) ve trimetoprim.

Ramipril.