Kompozisyon:
Uygulama:
Tedavide kullanılır:
Oliinyk Elizabeth Ivanovna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 04.04.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
Aynı kullanıma sahip ilk 20 ilaç:
Hızlı bir diürez gerekiyorsa. Acil durumlarda veya oral tedavi hariç tutulduğunda kullanın. Endikasyonları:
- Kalp veya karaciğer hastalıklarından ödem ve / veya asit
- Böbrek hastalığından kaynaklanan ödem (altta yatan hastalığın tedavisi nefrotik sendrom için gereklidir)
-Akciğer ödemi (ör. akut kalp yetmezliğinde)
- Hipertansif kriz (diğer terapötik önlemlere ek olarak)
Uygulama yolu: intravenöz veya (istisnai durumlarda) kas içi
genel:
Furosemid ® 'in parenteral uygulaması, oral uygulamanın mümkün olmadığı veya etkili olmadığı durumlarda endikedir (ör. bağırsak emiliminin azalması ile) veya hızlı bir etki gerektiğinde. Optimal etkinliği sağlamak ve karşı düzenlemeyi bastırmak için, sürekli bir furosemid enjeksiyon infüzyonu genellikle tekrarlanan bolus enjeksiyonlarına tercih edilir.
Mevcut klinik kılavuzlar dikkate alınmalıdır.
Bir veya daha fazla akut bolus dozundan sonra tedavi sonrası için sürekli bir furosemid infüzyonu mümkün değilse, kısa aralıklarla düşük dozlarda bir takip şeması (yaklaşık. 4 saat) daha uzun aralıklarla daha yüksek bolus dozlarına sahip bir rejime tercih edilir.
Maksimum terapötik yanıt elde etmek ve bu yanıtı korumak için gereken minimum dozu belirlemek için tedavi hastanın cevabına göre kişiselleştirilmelidir.
İntravenöz furosemid enjeksiyonları yavaşça enjekte edilmeli veya infüze edilmelidir; dakikada 4 mg'lık bir oran aşılmamalı ve asla aynı şırıngadaki diğer ilaçlarla birlikte uygulanmamalıdır.
Genel olarak, furosemid takviyeleri intravenöz olarak uygulanmalıdır. Kas içi uygulama, ne oral ne de intravenöz uygulamanın mümkün olmadığı istisnai durumlarla sınırlı olabilir. Kas içi enjeksiyonun pulmoner ödem gibi akut hastalıkların tedavisi için uygun olmadığı belirtilmelidir.
Yetişkinler:
Düşük doz gerektiren koşulların yokluğunda (aşağıya bakınız), 15 yaşın üzerindeki yetişkinler ve ergenler için önerilen başlangıç dozu, intravenöz (veya istisnai durumlarda kas içi) uygulama ile uygulanan 20 mg ila 40 mg furosemiddir. Maksimum doz, adrese göre ayrı ayrı değişir.
Daha büyük dozlar gerekiyorsa, 20 mg'lık adımlarla ve her iki saatte bir verilmemelidir.
Yetişkinlerde, uygulama için önerilen maksimum günlük furosemid dozu 1500 mg'dır.
Bir infüzyon olarak uygulandığında, furosemid Bristol sabit oranlı bir infüzyon pompası kullanılarak seyreltilmeden uygulanabilir veya çözelti, B. sodyum klorür enjeksiyonu B.P. veya Ringer enjeksiyon çözeltisi gibi uyumlu bir taşıyıcı sıvı ile daha da seyreltilebilir. Her iki durumda da, infüzyon hızı 4 mg / dakikayı geçmemelidir.
Furosemid ® 'in parenteral uygulaması, oral uygulamanın mümkün olmadığı veya etkili olmadığı durumlarda endikedir (ör. bağırsak emiliminin azalması ile) veya hızlı bir etki gerektiğinde. Parenteral uygulamanın kullanıldığı durumlarda, oral uygulamaya geçilmesi mümkün olan en kısa sürede önerilir.
Çocuklar ve ergenler (18 yaşına kadar):
Çocuklar ve ergenlerle deneyim sınırlıdır. Furosemid bristolün 15 yaşın altındaki çocuklara ve ergenlere intravenöz uygulanması sadece istisnai durumlarda önerilir.
Dozaj vücut ağırlığına göre ayarlanır ve önerilen doz günde 0.5 ila 1 mg / kg vücut ağırlığı ile maksimum günlük 20 mg doz arasında değişir.
Oral tedavi mümkün olan en kısa sürede değiştirilmelidir.
Böbrek fonksiyon bozukluğu:
Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (serum kreatinin> 5 mg / dl) dakikada 2.5 mg furosemid çözeltisinin infüzyon hızını aşmamanız önerilir.
Yaşlı insanlar :
Önerilen başlangıç dozu 20 mg / gündür ve gerekli yanıt elde edilene kadar kademeli olarak artar.
özel dozaj önerileri :
Yetişkinler için doz aşağıdaki koşullara dayanır:
- Kronik ve akut kalp yetmezliği ile ilgili ödem
Önerilen başlangıç dozu günde 20 ila 40 mg'dır. Bu doz gerektiğinde hastanın cevabına göre ayarlanabilir. Doz, kronik kalp yetmezliği için günde iki veya üç tek dozda ve akut kalp yetmezliği için bir bolus olarak uygulanmalıdır.
- Böbrek hastalığı ile ilgili ödem
Önerilen başlangıç dozu günde 20 ila 40 mg'dır. Bu doz gerekirse reaksiyona ayarlanabilir. Toplam günlük doz, gün boyunca tek bir doz veya çoklu dozlar olarak uygulanabilir.
Bu sıvı atılımında optimal bir artışa yol açmazsa, furosemid bristol, sürekli intravenöz infüzyonda saatte 50 mg ila 100 mg başlangıç hızında uygulanmalıdır.
Furosemid preparatlarını uygulamaya başlamadan önce hipovolemi, hipotansiyon, asit-baz ve elektrolitik dengesizlikler düzeltilmelidir.
Diyalizli hastalarda, normal idame dozu günde 250 mg ile 1.500 mg arasındadır.
Nefrotik sendromlu hastalarda, advers olayların daha yüksek insidansı riski nedeniyle dozaj dikkatle belirlenmelidir.
- Karaciğer hastalığı ile ilgili ödem
İntravenöz tedavi gerekliyse, başlangıç dozu 20 mg ile 40 mg arasında olmalıdır. Bu doz gerekirse reaksiyona ayarlanabilir. Toplam günlük doz, tek bir doz olarak veya çoklu dozlarda uygulanabilir.
Furosemid Bristol, bu ajanların monoterapide yeterli olmadığı durumlarda aldosteron antagonistleri ile kombinasyon halinde kullanılabilir. Ortostatik intolerans veya asit-baz ve elektrolitik dengesizlikler veya karaciğer ensefalopatisi gibi komplikasyonları önlemek için, kademeli sıvı kaybı elde etmek için doz dikkatlice ayarlanmalıdır. Doz, yetişkinlerde günlük vücut ağırlığı kaybına yaklaşık 0.5 kg yol açabilir.
Ödemli asit durumunda, artan diürezin neden olduğu kilo kaybı günde 1 kg'ı geçmemelidir.
- pulmoner ödem (akut kalp yetmezliği ile)
Uygulanacak başlangıç dozu, intravenöz kullanımla uygulanan 40 mg furosemiddir. Hastanın durumu gerektiriyorsa, 30-60 dakika sonra 20 ila 40 mg furosemid bristol daha enjeksiyon yapılacaktır.
Furosemid Bristol, diğer terapötik önlemlere ek olarak kullanılmalıdır.
- Hipertansif kriz (diğer terapötik önlemlere ek olarak)
Hipertansif bir krizde önerilen başlangıç dozu, intravenöz enjeksiyonla bolus içinde uygulanan 20 mg ila 40 mg'dır. Bu doz gerekirse reaksiyona ayarlanabilir.
- Aktif maddeye veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık.
- Furosemide cevap vermeyen oligoanüri ile anüri veya böbrek yetmezliği olan hastalar;
- Nefrotoksik veya hepatotoksik ajanların zehirlenmesi sonucu böbrek yetmezliği
- karaciğer komaya bağlı böbrek yetmezliği
- Şiddetli hipokalemi veya şiddetli hiponatremi olan hastalar
- Hipotansiyonlu veya hipotansiyonu olmayan hipovolemi olan hastalar) veya dehidrasyon
- Karaciğer ensefalopatisi ile ilişkili prekomatöz ve koma rahatsızlığı olan hastalar
- Sülfonamidlere karşı aşırı duyarlılığı olan hastalar (ör. sülfonamid grubundaki sülfoniler veya antibiyotikler) furosemide çapraz duyarlılık gösterebilir.
- emzirme
Eine sorgfältige überwachung ist erforderlich bei:
- Patienten mit partieller Obstruktion des Harnabflusses (Z. B. Prostatahypertrophie, Hydronephrose, ureterostenose).
- Verabreichung von hohen Dosierungen
- Verabreichung bei progressiver und schwerer Nierenerkrankung
- Verabreichung mit Sorbit. Die gleichzeitige Verabreichung beider Substanzen kann zu einer erhöhten dehydratation führen (Sorbit kann durch Durchfall zusätzlichen Flüssigkeitsverlust verursachen)
- Verabreichung bei Lupus Erythematodes
- Medikamente, die das QT-Intervall verlängern
Symptomatische Hypotonie, die zu Schwindel, Ohnmacht oder Bewusstlosigkeit führt, kann bei Patienten auftreten, die mit Furosemid Bristol behandelt werden, insbesondere bei älteren Menschen, Patienten mit anderen Medikamenten, die Hypotonie verursachen können, und Patienten mit anderen Erkrankungen, die ein Risiko für Hypotonie darstellen.
Frühgeborene (mögliche Entwicklung von nephrokalzinose / nephrolithiasis; Nierenfunktion muss überwacht und nierensonographie durchgeführt werden). Bei Frühgeborenen mit atemnotsyndrom kann die diuretische Behandlung mit Furosemid während der ersten Lebenswochen das Risiko eines persistierenden ductus arteriosus Botalli erhöhen.
Vorsicht ist bei Patienten mit elektrolytmangel geboten.
Eine regelmäßige überwachung von serumnatrium, Kalium und Kreatinin wird im Allgemeinen während der Furosemidtherapie empfohlen; eine besonders genaue überwachung ist bei Patienten erforderlich, bei denen ein hohes Risiko besteht, elektrolytungleichgewichte zu entwickeln, oder bei einem signifikanten zusätzlichen Flüssigkeitsverlust. (z.B. durch Erbrechen oder Durchfall).
Hypovolämie oder Dehydratation sowie signifikante Elektrolyt-und Säure-Basen-Störungen müssen korrigiert werden. Dies kann ein vorübergehendes absetzen der Furosemidtherapie erfordern.
Bei Patienten mit hohem Risiko für radiokontrast-Nephropathie wird die Anwendung von Furosemid Bristol bei Diurese im Rahmen der vorbeugenden Maßnahmen gegen radiokontrast-induzierte Nephropathie nicht empfohlen.
Gleichzeitige Anwendung mit Risperidon
In placebokontrollierten Risperidon-Studien bei älteren Patienten mit Demenz wurde bei Patienten, die mit Furosemid Bristol plus Risperidon behandelt wurden, eine höhere mortalitätsinzidenz beobachtet (7, 3%; Durchschnittsalter 89 Jahre, Bereich 75-97 Jahre) im Vergleich zu Patienten, die mit Risperidon allein behandelt wurden (3, 1%; Durchschnittsalter 84 Jahre, Bereich 70-96 Jahre) oder Furosemid Bristol allein (4, 1%; Durchschnittsalter 80 Jahre, Bereich 67-90 Jahre). Die gleichzeitige Anwendung von Risperidon mit anderen Diuretika (hauptsächlich thiaziddiuretika in niedriger Dosis) war nicht mit ähnlichen befunden verbunden.
Es wurde kein pathophysiologischer Mechanismus identifiziert, der diesen Befund erklärt, und es wurde kein konsistentes Muster für die Todesursache beobachtet. Dennoch ist Vorsicht geboten, und die Risiken und Vorteile dieser Kombination oder Gleichbehandlung mit anderen wirksamen Diuretika sollten vor der Entscheidung über die Anwendung in Betracht gezogen werden. Es gab keine erhöhte mortalitätsinzidenz bei Patienten, die andere Diuretika zur gleichzeitigen Behandlung mit Risperidon Einnahmen. Unabhängig von der Behandlung war dehydration ein gesamtrisikofaktor für die Mortalität und sollte daher bei älteren Patienten mit Demenz vermieden werden.
Lichtempfindlichkeit: es wurden Fälle von lichtempfindlichkeitsreaktionen berichtet. Wenn während der Behandlung eine lichtempfindlichkeitsreaktion Auftritt, wird empfohlen, die Behandlung abzubrechen. Wenn eine erneute Verabreichung als notwendig erachtet wird, wird empfohlen, exponierte Bereiche vor der Sonne oder künstlichem UVA zu schützen.
Furosemid - 10 mg/ml Injektionslösung (2 ml, 4 ml und 5 ml Ampulle)
Dieses Arzneimittel enthält weniger als 1 mmol Natrium (23 mg) pro Ampulle, D. H. im wesentlichen "natriumfrei".
Furosemid-10 mg / ml Injektionslösung (25 ml Durchstechflasche)
Dieses Arzneimittel enthält ungefähr 93 mg Natrium pro Durchstechflasche. Von Patienten mit einer kontrollierten natriumdiät zu berücksichtigen.
Furosemide Bristol, araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde ihmal edilebilir bir etkiye sahiptir.
Hastalar furosemid tedavisine ayrı ayrı yanıt verir.
Furosemid® ile tedavi edilerek, özellikle tedavinin başlangıcında, ilaç değişiminde veya alkolle kombinasyon halinde makine kullanma veya kullanma yeteneği azaltılabilir.
Yan etkilerin değerlendirilmesi aşağıdaki frekans tanımına dayanmaktadır:
Çok yaygın (> 1/10)
Yaygın (> 1/100 ila <1/10)
Yaygın olmayan (> 1 / 1,000 - <1/100)
Seyrek (> 1 / 10.000 - <1 / 1.000)
Çok seyrek (<1/10. 000); bilinmiyor (eldeki verilerden tahmin edilemiyor).
Kan ve lenfatik sistem bozuklukları
Yaygın olmayan: trombositopeni; Trombositopeni, özellikle kanama eğilimindeki artışla kendini gösterebilir.
Seyrek: Eozinofili, lökopeni, kemik iliği depresyonu; bu semptomun ortaya çıkması tedavinin kesilmesini gerektirir.
Çok seyrek: Hemolitik anemi, aplastik anemi, agranülositoz.
Şiddetli sıvı eksikliği, özellikle yaşlılarda tromboz gelişme eğilimi ile hemokonsantrasyona yol açabilir.
Bağışıklık sistemi bozuklukları
Seyrek: Anafilaktik şok gibi şiddetli anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyonlar.
Endokrin bozuklukları
Furosemid eksikliği varsa glikoz toleransı azalabilir. Diyabetes mellituslu hastalarda, bu metabolizma kontrolünde bozulmaya yol açabilir; gizli diabetes mellitus kendini gösterebilir.
Metabolizma ve beslenme bozuklukları
Hipokalemi, hiponatremi ve metabolik alkaloz özellikle uzun süreli tedaviden sonra veya yüksek dozlarda uygulandığında ortaya çıkabilir. Bu nedenle serum elektrolitlerinin (özellikle potasyum, sodyum ve kalsiyum) düzenli olarak izlenmesi tavsiye edilir.
Potasyum parçalanması, özellikle zayıf potasyum diyeti nedeniyle ortaya çıkabilir. Böbrekte artan potasyum kaybına bağlı hipokalemi, özellikle potasyum alımında eşzamanlı bir azalma ve / veya artmış böbrek dışı potasyum kaybı (örn. kusma veya kronik ishal).
Temel hastalıklar (ör. siroz veya kalp yetmezliği), eşlik eden ilaç ve beslenme potasyum eksikliğine yatkınlığa yol açabilir. Bu gibi durumlarda, yeterli izleme ve tedavi ikamesi gereklidir.
Artan renal sodyum kaybının bir sonucu olarak, özellikle sodyum klorür alımı kısıtlanırsa, karşılık gelen semptomlara sahip hiponatremi ortaya çıkabilir.
Artan renal kalsiyum kaybı, nadir durumlarda tetaniyi tetikleyebilen hipokalsemiye yol açabilir.
Böbrek kaybı artmış hastalarda hipomagnezeminin bir sonucu olarak nadir durumlarda tetanik veya kardiyak aritmiler gözlenmiştir.
Üriner asit seviyeleri yükselebilir ve gut atakları meydana gelebilir.
Metabolik alkaloz gelişebilir veya mevcut metabolik alkaloz (ör. dekompanse karaciğer sirozu) furosemid bozuklukları durumunda daha ciddi hale gelebilir.
Sinir sistemi bozuklukları
Seyrek: Parestezi, baş dönmesi, baş dönmesi, uyuşukluk, konfüzyon, kafadaki basınç hissi.
Bilinmiyor: baş dönmesi, bayılma ve bilinç kaybı (semptomatik hipotansiyondan kaynaklanıyor)
Göz bozuklukları
Nadiren: Miyopinin alevlenmesi, bulanık görün; Hipovolemi semptomları ile görme bozuklukları.
Kulak ve iç kulak hastalıkları
Seyrek: Furosemid eksikliğinden dolayı disakus ve / veya syrigmus (tinnitus aurium) nadirdir ve genellikle geçicidir; hızlı intravenöz uygulama ile insidans, özellikle böbrek yetmezliği veya hipoproteinemi olan hastalarda (örn. nefrotik sendromlu).
Yaygın olmayan: sağırlık (bazen geri döndürülemez)
Kalp hastalığı
Özellikle tedavinin ilk durumunda ve yaşlılarda, çok yoğun bir diürez kan basıncında düşüşe neden olabilir, hangi, telaffuz edilirse, ortostatik hipotansiyon gibi belirti ve semptomlara neden olabilir, akut hipotansiyon, kafadaki basınç hissi, baş dönmesi, dolaşım çökmesi, tromboflebit veya ani ölüm (I. M. veya I. v. Yönetim).
Gastrointestinal hastalıklar
Seyrek: mide bulantısı, kusma, ishal, anoreksiya, mide rahatsızlığı, kabızlık, ağız kuruluğu.
Karaciğer biliyer bozuklukları
Çok seyrek: Akut pankreatit, intrahepatik kolestaz, kolestaz sarılık, hepatik iskemi, karaciğer transaminazlarında artış.
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın olmayan: Kaşıntı, dermal ve mukozal reaksiyonlar (ör. büllöz döküntü, döküntü, ürtiker, purpura, eritema multiforme, eksfolyatif dermatit, ışığa duyarlılık)
Seyrek: Vaskülit, lupus eritematozus, alevlenme veya aktivasyon.
Bilinmiyor: akut jeneralize ekzantemik püstüloz (AGEP)
Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusu hastalıkları
Seyrek: Bacak kas krampları, asteni. kronik artrit.
Böbrek ve idrar hastalıkları
Diüretikler, idrar semptomlarının (mesane boşaltma bozuklukları, prostat hiperplazisi veya üretranın daralması), vaskülit, glikozüri, kan kreatinin ve üre düzeylerinde geçici artış gibi akut tutulmasını kötüleştirebilir veya tespit edebilir.
Seyrek: İnterstisyel nefrit.
Hamilelik, puerperium ve perinatal durumlar
Furosemid bristol ile tedavi edilen erken bebeklerde nefrokalsinoz ve / veya nefrolitiazis gelişebilir; böbrek dokusunda kalsiyum birikmesi nedeniyle.
Atemnot sendromlu prematüre bebeklerde, yaşamın ilk haftalarında furosemid bristol ile diüretik tedavisi, kalıcı duktus arteriosus botalli riskini artırabilir.
Genel bozukluklar ve uygulama yerinin koşulları
Seyrek: Ateşli durumlar; I. M. enjeksiyonundan sonra ağrı gibi lokal reaksiyonlar meydana gelebilir.
Soruşturmalar
Seyrek: Furosemid hormonları ile tedavi sırasında serum kolesterol ve trigliserit seviyeleri artabilir.
Şüpheli yan etkilerin bildirilmesi
İlacın onaylanmasından sonra şüpheli yan etkileri bildirmek önemlidir. İlacın fayda-risk dengesinin sürekli izlenmesini sağlar. Sağlık uzmanlarından şüpheli yan etkileri www.mhra.gov.uk/yellowcard adresindeki Sarı Kart sistemi aracılığıyla bildirmeleri istenir.
Akut veya kronik aşırı dozdaki klinik tablo öncelikle elektrolit ve sıvı kaybının derecesine ve sonuçlarına bağlıdır (ör. aşırı diürez nedeniyle hipovolemi, dehidrasyon, hemokonsantrasyon, kardiyak aritmi - AV blokajı ve ventriküler fibrilasyon dahil).
Belirtiler:
Bu bozuklukların belirtileri arasında şiddetli hipotansiyon (şok ilerlemesi), akut böbrek yetmezliği, tromboz, deliryum, sarkma felci, ilgisizlik ve karışıklık bulunur.
Tedavi:
İlk şok belirtilerinde (hipotansiyon, sudoresis, bulantı, siyanoz), enjeksiyon derhal durdurulmalı, hastanın başı aşağı inmeli ve serbest nefes almaya izin vermelidir.
Sıvı değişimi ve elektrolit dengesizliğinin düzeltilmesi; Metabolik fonksiyonların izlenmesi ve idrar akışının korunması.
Anafilaktik şok için ilaç tedavisi: 1 ml 1: 1000 adrenalin çözeltisini 10 ml'de seyreltin ve yavaşça 1 ml çözelti (0.1 mg adrenaline karşılık gelir) enjekte edin, nabzı ve gerginliği kontrol edin ve aritmileri izleyin. Gerekirse adrenalin uygulaması tekrarlanabilir. Sonra bir glukokortikoid enjekte edin (ör. 250 mg metilprednizolon) intravenöz olarak, gerekirse tekrar eder.
Çocuklar için yukarıdaki dozları vücut ağırlığına göre ayarlayın.
Hipovolemiyi mevcut ajanlarla düzeltin ve yapay havalandırma, oksijen ve antihistaminikler ile anafilaktik şok ile destekleyin.
Furosemid eksikliğine spesifik bir antidot bilinmemektedir. Parenteral tedavi sırasında aşırı doz yapılmışsa, tedavi temel olarak bakım sonrası ve destekleyici tedaviden oluşur. Hemodiyaliz furosemid atılımını hızlandırmaz.
Farmakoterapötik grup: diüretik, sülfonamid, düz
ATC kodu: C03CA01
Furosemide Bristol, hızlı efektlere sahip güçlü bir diüretiktir. Farmakolojik açıdan, furosemid bristol, aşağıdaki elektrolit Na'nın ko-taşıma sistemini (yeniden emilim) inhibe eder+, K+ Ve 2CL - Henle döngüsünün artan halkası üzerindeki lüminal hücre zarında bulunur. Sonuç olarak, Furosemide Bristol'ün performansı, anyonik bir taşıma mekanizması yoluyla tübüler lümene ulaşan ilaca bağlıdır. Diüretik etki, Henle döngüsünün bu segmentinde sodyum klorür emilimini inhibe eder. Sonuç olarak, atılan sodyum oranı sodyum glomerüler filtrasyonun% 35'ine yükselebilir. Artan sodyum atılımının ikincil etkileri şunlardır: idrar atılımının arttırılması ve distal tüp üzerinde distal potasyum sekresyonunun arttırılması. Kalsiyum ve magnezyum tuzlarının atılımı da artar.
Furosemid ayrıca yoğun makuladaki geri besleme mekanizmasını inhibe eder ve renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin doza bağlı stimülasyonunu indükler.
Kalp yetmezliğinde furosemid, kalp öncesi yükte akut bir azalmaya neden olur (kan damarı kapasitesini artırarak). Bu erken vasküler etkiye prostaglandinler aracılık ettiği görülmektedir ve renin-anjiyotensin sisteminin aktivasyonu ve prostaglandinlerin sağlam bir sentezi ile yeterli böbrek fonksiyonunu varsayar. Natriüretik etkisi nedeniyle furosemid, hipertansif hastalarda artan katekolamine vasküler reaktiviteyi de azaltır.
Furosemid bristolün diüretik etkileri intravenöz uygulamadan sonraki 15 dakika içinde belirlenir.
Furosemid bristol (10 ila 100 mg arasında dozlar) verilen sağlıklı insanlarda diürez ve natriürezde doza bağlı bir artış bulundu. İntravenöz 20 mg furosemid dozunun uygulanmasından sonra sağlıklı insanlarda etki süresi, oral 40 mg'lık bir doz uygulandığında yaklaşık 3 saat ve 3 ila 6 saattir.
Hasta hastalarda, serbest furosemid bristolün tübüler konsantrasyonu ile bağlı furosemid bristol (idrar atılım oranı ile belirlenir) ve natriüretik etkisi arasındaki ilişki, dakikada yaklaşık 10 mikrogramlık minimum etkili atılım oranı ile sigmoid bir grafiğe çevrilir. . Sonuç olarak, sürekli furosemid enjeksiyonları infüzyonu tekrarlanan bolus enjeksiyonlarından daha etkilidir. İlaç etkileri, belirli bir bolus uygulaması dozunun üzerinde önemli ölçüde artmaz. Furosemid tedavisinin etkinliği, tübüler sekresyonun azalması veya ilacın albümine intraubular bağlanması ile azalır.
Verteilung
Das Verteilungsvolumen von Furosemid beträgt 0,1 bis 1,2 Liter pro kg Körpergewicht. Das Verteilungsvolumen kann je nach begleiterkrankung erhöht werden.
Die proteinbindung (meist an albumin) ist höher als 98%.
Beseitigung
Furosemidform wird meist als nicht konjugierte form eliminiert, hauptsächlich durch Sekretion an der proximalen Röhre. Nach intravenöser Verabreichung werden auf diese Weise 60% bis 70% des Furosemidgehalts eliminiert. Der glucuronmetabolit von Furosemid Bristol macht 10% bis 20% der zurückgewonnenen Substanzen im Urin aus. Die Verbleibende Dosis wird im Kot eliminiert, wahrscheinlich nach Gallensekretion. Nach intravenöser Verabreichung liegt die plasma-Halbwertszeit von Furosemid - Tabletten zwischen 1 und 1,5 Stunden.
Furosemid Bristol in die Muttermilch ausgeschieden wird. Es überquert die plazentaschranke und überträgt sich langsam auf den Fötus. Furosemid Bristol erreicht ähnliche Konzentrationen bei Mutter, Fötus und Neugeborenen.
Nierenfunktionsstörung
Im Falle einer Nierenfunktionsstörung ist die Ausscheidung von Furosemid Bristolâ langsamer und seine Halbwertszeit erhöht. Bei Patienten mit Nierenerkrankungen im Endstadium beträgt die Durchschnittliche Halbwertszeit 9,7 Stunden. Bei mehreren Multiorganversagen kann die Halbwertszeit von 20-24 Stunden reichen.
Im Falle eines nephrotischen Syndroms führt die niedrigere Konzentration von plasmaproteinen zu höheren Konzentrationen ungebundener Furosemidproteine. Andererseits ist die Effizienz der Furosemidtherapie bei diesen Patienten aufgrund der intratubulären albuminbindung und der reduzierten tubulären Sekretion reduziert.
Furosemide Bristol weist bei Patienten, die sich einer Hämodialyse, Peritonealdialyse oder CAPD (Chronic Ambulatory Peritoneal Dialysis) Unterziehen, eine geringe Dialyse auf.
leberfunktionsstörung
Im Falle einer leberfunktionsstörung erhöht Furosemide BristolÂs Halbwertszeit 30% bis 90%, hauptsächlich aufgrund des höheren verteilungsvolumens. Die biliäre elimination kann reduziert werden (bis zu 50%). In dieser Patientengruppe gibt es eine größere Variabilität der pharmakokinetischen Parameter.
Kongestive Herzinsuffizienz, schwere Hypertonie, ältere
Die Elimination von Furosemid ist aufgrund einer verminderten Nierenfunktion bei Patienten mit kongestiver Herzinsuffizienz, schwerer Hypertonie oder bei älteren Menschen langsamer.
Frühgeborene und Neugeborene
Abhängig von der Reife der Niere kann die elimination von Furosemidhormonen langsam sein. Bei Kindern mit unzureichender glucuronidierungsfähigkeit ist auch der Metabolismus des Arzneimittels reduziert. Bei Neugeborenen beträgt die Halbwertszeit im Allgemeinen weniger als 12 Stunden.
Sıçanlarda ve köpeklerde yapılan kronik toksisite çalışmaları böbrek değişikliklerine yol açtı (ör. lifli dejenerasyon ve böbrek kalsifikasyonu). Furosemid Bristol genotoksik veya kanserojen potansiyel göstermedi.
Üreme toksikolojik çalışmalarında, fetal sıçanlarda fetal farelerde ve tavşanlarda azalmış sayıda farklılaşmış glomerül, omuz bıçaklarının iskelet anormallikleri, humerus ve kaburgalar (hipokalemi ile indüklenir) ve hidronefroz gözlenmiştir. Bir fare çalışmasının sonuçları ve üç tavşan çalışmasından biri, tedavi edilen barajlardan fetüslerde kontrol grubundan olanlara kıyasla artmış insidans ve şiddetli hidronefroz (renal pelvisin ve bazı durumlarda üreterin genişlemesi) göstermiştir.
Furosemid bristol verilen erken tavşanlar, muhtemelen furosemid bristolün neden olduğu intrakraniyal hipotansiyon nedeniyle, salin ile tedavi edilen yavrulardan daha yüksek intraventriküler kanama insidansına sahipti.
Furosemidharze können in Flüssigkeiten mit niedrigem pH-Wert aus der Lösung ausfallen.
Furosemid Bristol Injektion verdünnt auf 1 mg / ml ist kompatibel mit 0,90% NaCl Infusion, und Verbindung Natrium Lactat Infusion für 24 Stunden. Die Verdünnung der Injektionslösung ist unter aseptischen Bedingungen vorzunehmen.
Die Lösung ist vor der Verabreichung visuell auf Partikel und Verfärbungen zu untersuchen. Die Lösung sollte nur verwendet werden, wenn die Lösung klar und partikelfrei ist. Jedes nicht verwendete Produkt oder Abfallmaterial sollte gemäß den lokalen Anforderungen entsorgt werden. Entsorgen Sie alle verbleibenden Inhalte nach Gebrauch nur für den einmaligen Gebrauch.
Furosemid Bristol 10 mg / ml Injektionslösung sollte nicht mit anderen Arzneimitteln in der Injektionsflasche gemischt werden.