Kompozisyon:
Uygulama:
Tedavide kullanılır:
Kovalenko Svetlana Olegovna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 15.03.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
Aynı kullanıma sahip ilk 20 ilaç:
Hızlı bir diürez gerekiyorsa. Acil durumlarda veya oral tedavi hariç tutulduğunda kullanın. Endikasyonları:
- Kalp veya karaciğer hastalıklarından ödem ve / veya asit
- Böbrek hastalığından kaynaklanan ödem (altta yatan hastalığın tedavisi nefrotik sendrom için gereklidir)
-Akciğer ödemi (ör. akut kalp yetmezliğinde)
- Hipertansif kriz (diğer terapötik önlemlere ek olarak)
Verabreichungsweg: intravenös oder (in Ausnahmefällen) intramuskulär
allgemein:
Die parenterale Verabreichung von Furosemid 1% Erster Priorität ist indiziert in Fällen, in denen eine orale Verabreichung nicht möglich oder nicht effizient ist (Z. B. bei verminderter intestinaler Resorption) oder wenn eine schnelle Wirkung erforderlich ist. Um eine optimale Wirksamkeit zu erreichen und die gegenregulation zu unterdrücken, ist im Allgemeinen eine kontinuierliche 1% ige infusion mit Erster Priorität von Furosemid wiederholten bolusinjektionen vorzuziehen.
Soweit verfügbar, sollten aktuelle klinische Leitlinien berücksichtigt werden.
Wenn eine kontinuierliche 1% ige infusion mit Erster Priorität von Furosemid zur Nachbehandlung nach einer oder mehreren akuten bolusdosen nicht möglich ist, ist ein follow-up-Regime mit niedrigen Dosen in kurzen Intervallen (ca. 4 Stunden) ist einem Regime mit höheren bolusdosen in längeren Intervallen vorzuziehen.
Die Therapie sollte entsprechend dem ansprechen des Patienten individualisiert werden, um ein maximales therapeutisches ansprechen zu erzielen und die minimale Dosis zu bestimmen, die zur Aufrechterhaltung dieses Ansprechens erforderlich ist.
Intravenöses Furosemid 1% Erster Priorität muss langsam injiziert oder infundiert werden; eine rate von 4 mg pro minute darf nicht überschritten werden und sollte niemals in Verbindung mit anderen Arzneimitteln in derselben Spritze verabreicht werden.
Im Allgemeinen sollte Furosemid 1% Erster Priorität intravenös verabreicht werden. Die intramuskuläre Verabreichung darf auf Ausnahmefälle beschränkt werden, in denen weder eine orale noch eine intravenöse Verabreichung möglich ist. Es ist zu beachten, dass die intramuskuläre Injektion nicht zur Behandlung akuter Erkrankungen wie lungenödemen geeignet ist.
Erwachsene:
In Ermangelung von Bedingungen, die eine reduzierte Dosis erfordern (siehe unten), beträgt die für Erwachsene und Jugendliche über 15 Jahre empfohlene Anfangsdosis von 20 mg bis 40 mg Furosemid 1% Erste Priorität durch intravenöse (oder in Ausnahmefällen intramuskuläre) Verabreichung; die maximale Dosis variiert je nach individuellem ansprechen.
Wenn größere Dosen erforderlich sind, sollten Sie in Schritten von 20 mg und nicht häufiger als alle zwei Stunden verabreicht werden.
Bei Erwachsenen beträgt die empfohlene maximale Tagesdosis von Furosemid 1% Erster Priorität 1500 mg.
Bei Verabreichung als infusion kann Furosemid 1% Erster Priorität unverdünnt unter Verwendung einer Infusionspumpe mit konstanter rate verabreicht werden, oder die Lösung kann weiter mit einer kompatiblen Trägerflüssigkeit verdünnt werden, wie Z. B. Natriumchloridinjektion B. P. oder Ringer-Injektionslösung. In beiden Fällen sollte die infusionsrate 4 mg/minute nicht überschreiten.
Die parenterale Verabreichung von Furosemid 1% Erster Priorität ist indiziert in Fällen, in denen eine orale Verabreichung nicht möglich oder nicht effizient ist (Z. B. bei verminderter intestinaler Resorption) oder wenn eine schnelle Wirkung erforderlich ist. In Fällen, in denen parenterale Verabreichung verwendet wird, wird die Umstellung auf orale Verabreichung empfohlen, so schnell wie möglich.
Kinder und Jugendliche (bis 18 Jahre):
Die Erfahrungen bei Kindern und Jugendlichen sind begrenzt. Die intravenöse Verabreichung von Furosemid 1% Erster Priorität an Kinder und Jugendliche unter 15 Jahren wird nur in Ausnahmefällen empfohlen.
Die Dosierung wird an das Körpergewicht angepasst und die empfohlene Dosis reicht von 0, 5 bis 1 mg/kg Körpergewicht täglich bis zu einer maximalen Tagesdosis von 20 mg.
Es sollte so schnell wie möglich auf orale Therapie umgestellt werden.
Nierenfunktionsstörungen:
Bei Patienten mit schwerer Nierenfunktionsstörung (serumkreatinin > 5 mg / dl) es wird empfohlen, eine infusionsrate von 2,5 mg Furosemid 1% Erster Priorität pro minute nicht zu überschreiten.
Ältere Menschen:
Die empfohlene Anfangsdosis beträgt 20 mg / Tag und steigt allmählich an, bis das erforderliche ansprechen erreicht ist.
spezielle dosierungsempfehlungen:
Für Erwachsene basiert die Dosis auf folgenden Bedingungen:
- Ödem im Zusammenhang mit chronischer und akuter Herzinsuffizienz
Die empfohlene Anfangsdosis beträgt 20 bis 40 mg täglich. Diese Dosis kann angepasst werden, um die patientÂs Antwort, als nötig. Die Dosis sollte in zwei oder drei Einzeldosen pro Tag bei chronischer Herzinsuffizienz und als bolus bei akuter Herzinsuffizienz verabreicht werden.
- Ödem im Zusammenhang mit Nierenerkrankungen
Die empfohlene Anfangsdosis beträgt 20 bis 40 mg täglich. Diese Dosis kann bei Bedarf an die Reaktion angepasst werden. Die tägliche Gesamtdosis kann als Einzeldosis oder als mehrere Dosen während des Tages verabreicht werden.
Wenn dies nicht zu einer optimalen flüssigkeitsausscheidung führt, muss Furosemid 1% Erster Priorität in kontinuierlicher intravenöser infusion mit einer Anfangsrate von 50 mg bis 100 mg pro Stunde verabreicht werden.
Vor Beginn der Verabreichung von Furosemid 1% Erster Priorität müssen Hypovolämie, Hypotonie sowie Säure-base-und elektrolytische Ungleichgewichte korrigiert werden.
Bei dialysierten Patienten liegt die übliche Erhaltungsdosis zwischen 250 mg und 1.500 mg täglich.
Bei Patienten mit nephrotischem Syndrom muss die Dosierung wegen des Risikos einer höheren Inzidenz unerwünschter Ereignisse mit Vorsicht bestimmt werden.
- Ödem im Zusammenhang mit Lebererkrankungen
Wenn eine intravenöse Behandlung unbedingt erforderlich ist, sollte die Anfangsdosis zwischen 20 mg und 40 mg liegen. Diese Dosis kann bei Bedarf an die Reaktion angepasst werden. Die tägliche Gesamtdosis kann als Einzeldosis oder in mehreren Dosen verabreicht werden.
Furosemid 1% Erste Priorität kann in Kombination mit aldosteronantagonisten in Fällen verwendet werden, in denen diese Mittel in der Monotherapie nicht ausreichend sind. Um Komplikationen wie orthostatische Intoleranz oder Säure-base-und elektrolytische Ungleichgewichte oder leberenzephalopathie zu vermeiden, muss die Dosis sorgfältig angepasst werden, um einen allmählichen Flüssigkeitsverlust zu erreichen. Die Dosis kann bei Erwachsenen zu einem täglichen körpergewichtsverlust von etwa 0,5 kg führen.
Bei Aszites mit ödem sollte der durch verstärkte Diurese verursachte Gewichtsverlust 1 kg / Tag nicht überschreiten.
- Lungenödem (bei akuter Herzinsuffizienz)
Die zu verabreichende Anfangsdosis beträgt 40 mg Furosemid 1% Erste Priorität durch intravenöse Anwendung. Bei Bedarf durch den Zustand des Patienten wird nach 30 - 60 Minuten eine weitere Injektion von 20 bis 40 mg Furosemid 1% Erste Priorität eingeräumt.
Furosemid 1% Erste Priorität sollte zusätzlich zu anderen therapeutischen Maßnahmen verwendet werden.
- Hypertensive Krise (zusätzlich zu anderen therapeutischen Maßnahmen)
Die empfohlene Anfangsdosis in einer hypertensiven Krise beträgt 20 mg bis 40 mg, verabreicht in bolus durch intravenöse Injektion. Diese Dosis kann bei Bedarf an die Reaktion angepasst werden.
- Aktif maddeye veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık.
- Furosemide cevap vermeyen oligoanüri ile anüri veya böbrek yetmezliği olan hastalar% 1 Birinci öncelik
- Nefrotoksik veya hepatotoksik ajanların zehirlenmesi sonucu böbrek yetmezliği
- karaciğer komaya bağlı böbrek yetmezliği
- Şiddetli hipokalemi veya şiddetli hiponatremi olan hastalar
- Hipotansiyonlu veya hipotansiyonu olmayan hipovolemi olan hastalar) veya dehidrasyon
- Karaciğer ensefalopatisi ile ilişkili prekomatöz ve koma rahatsızlığı olan hastalar
- Sülfonamidlere karşı aşırı duyarlılığı olan hastalar (ör. sülfonamid grubundaki sülfonüreler veya antibiyotikler) birinci öncelikte furosemide karşı çapraz duyarlılığa sahip olabilir
- emzirme
Eine sorgfältige überwachung ist erforderlich bei:
- Patienten mit partieller Obstruktion des Harnabflusses (Z. B. Prostatahypertrophie, Hydronephrose, ureterostenose).
- Verabreichung von hohen Dosierungen
- Verabreichung bei progressiver und schwerer Nierenerkrankung
- Verabreichung mit Sorbit. Die gleichzeitige Verabreichung beider Substanzen kann zu einer erhöhten dehydratation führen (Sorbit kann durch Durchfall zusätzlichen Flüssigkeitsverlust verursachen)
- Verabreichung bei Lupus Erythematodes
- Medikamente, die das QT-Intervall verlängern
Symptomatische Hypotonie, die zu Schwindel, Ohnmacht oder Bewusstlosigkeit führt, kann bei Patienten auftreten, die mit Furosemid 1% Erster Priorität behandelt werden, insbesondere bei älteren Menschen, Patienten mit anderen Medikamenten, die Hypotonie verursachen können, und Patienten mit anderen Erkrankungen, die ein Risiko für Hypotonie darstellen.
Frühgeborene (mögliche Entwicklung von nephrokalzinose / nephrolithiasis; Nierenfunktion muss überwacht und nierensonographie durchgeführt werden). Bei Frühgeborenen mit atemnotsyndrom kann die diuretische Behandlung mit Furosemid 1% Erster Priorität in den ersten Lebenswochen das Risiko eines persistierenden ductus arteriosus Botalli erhöhen.
Vorsicht ist bei Patienten mit elektrolytmangel geboten.
Eine regelmäßige überwachung von serumnatrium, Kalium und Kreatinin wird im Allgemeinen während der 1% igen Therapie mit Erster Priorität von Furosemid empfohlen; eine besonders genaue überwachung ist bei Patienten mit hohem Risiko für elektrolytungleichgewichte oder bei signifikantem Flüssigkeitsverlust erforderlich. (z.B. durch Erbrechen oder Durchfall).
Hypovolämie oder Dehydratation sowie signifikante Elektrolyt-und Säure-Basen-Störungen müssen korrigiert werden. Dies kann ein vorübergehendes absetzen von Furosemid 1% Erster Priorität erfordern.
Bei Patienten mit hohem Risiko für radiokontrast-Nephropathie wird die Anwendung von Furosemid 1% First Priority bei Diurese als Teil der vorbeugenden Maßnahmen gegen radiokontrast-induzierte Nephropathie nicht empfohlen.
Gleichzeitige Anwendung mit Risperidon
In placebokontrollierten Risperidon-Studien bei älteren Patienten mit Demenz wurde bei Patienten, die mit Furosemid behandelt wurden, eine höhere mortalitätsinzidenz beobachtet 1% erste Priorität plus Risperidon (7.3%; Durchschnittsalter 89 Jahre, Bereich 75-97 Jahre) im Vergleich zu Patienten, die allein mit Risperidon behandelt wurden (3.1%; Durchschnittsalter 84 Jahre, Bereich 70-96 Jahre) oder Furosemid 1% erste Priorität allein (4.1%; Durchschnittsalter 80 Jahre, Bereich 67-90 Jahre). Die gleichzeitige Anwendung von Risperidon mit anderen Diuretika (hauptsächlich thiaziddiuretika in niedriger Dosis) war nicht mit ähnlichen befunden verbunden.
Es wurde kein pathophysiologischer Mechanismus identifiziert, der diesen Befund erklärt, und es wurde kein konsistentes Muster für die Todesursache beobachtet. Dennoch ist Vorsicht geboten, und die Risiken und Vorteile dieser Kombination oder Gleichbehandlung mit anderen wirksamen Diuretika sollten vor der Entscheidung über die Anwendung in Betracht gezogen werden. Es gab keine erhöhte mortalitätsinzidenz bei Patienten, die andere Diuretika zur gleichzeitigen Behandlung mit Risperidon Einnahmen. Unabhängig von der Behandlung war dehydration ein gesamtrisikofaktor für die Mortalität und sollte daher bei älteren Patienten mit Demenz vermieden werden.
Lichtempfindlichkeit: es wurden Fälle von lichtempfindlichkeitsreaktionen berichtet. Wenn während der Behandlung eine lichtempfindlichkeitsreaktion Auftritt, wird empfohlen, die Behandlung abzubrechen. Wenn eine erneute Verabreichung als notwendig erachtet wird, wird empfohlen, exponierte Bereiche vor der Sonne oder künstlichem UVA zu schützen.
Furosemid 1% Erste Priorität 10 mg / ml Injektionslösung (2 ml, 4 ml und 5 ml Ampulle)
Dieses Arzneimittel enthält weniger als 1 mmol Natrium (23 mg) pro Ampulle, D. H. im wesentlichen "natriumfrei".
Furosemid 1% Erste Priorität 10 mg/ml Injektionslösung (25 ml Durchstechflasche)
Dieses Arzneimittel enthält ungefähr 93 mg Natrium pro Durchstechflasche. Von Patienten mit einer kontrollierten natriumdiät zu berücksichtigen.
Furosemid% 1 İlk öncelik, araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde ihmal edilebilir bir etkiye sahiptir.
Hastalar birinci öncelikte furosemide% 1 ayrı ayrı yanıt verir.
Bu arada, özellikle tedavinin başlangıcında, ilaç değiştirilirken veya alkolle kombinasyon halinde furosemid ile tedavi edilerek makineleri kullanma veya kullanma yeteneği% 1 oranında azaltılabilir.
Yan etkilerin değerlendirilmesi aşağıdaki frekans tanımına dayanmaktadır:
Çok yaygın (> 1/10)
Yaygın (> 1/100 ila <1/10)
Yaygın olmayan (> 1 / 1,000 - <1/100)
Seyrek (> 1 / 10.000 - <1 / 1.000)
Çok seyrek (<1/10. 000); bilinmiyor (eldeki verilerden tahmin edilemiyor).
Kan ve lenfatik sistem bozuklukları
Yaygın olmayan: trombositopeni; Trombositopeni, özellikle kanama eğilimindeki artışla kendini gösterebilir.
Seyrek: Eozinofili, lökopeni, kemik iliği depresyonu; bu semptomun ortaya çıkması tedavinin kesilmesini gerektirir.
Çok seyrek: Hemolitik anemi, aplastik anemi, agranülositoz.
Şiddetli sıvı eksikliği, özellikle yaşlılarda tromboz gelişme eğilimi ile hemokonsantrasyona yol açabilir.
Bağışıklık sistemi bozuklukları
Seyrek: Anafilaktik şok gibi şiddetli anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyonlar.
Endokrin bozuklukları
Furosemidin birinci önceliği ile glikoz toleransı% 1 oranında azalabilir. Diyabetes mellituslu hastalarda, bu metabolizma kontrolünde bozulmaya yol açabilir; gizli diabetes mellitus kendini gösterebilir.
Metabolizma ve beslenme bozuklukları
Hipokalemi, hiponatremi ve metabolik alkaloz özellikle uzun süreli tedaviden sonra veya yüksek dozlarda uygulandığında ortaya çıkabilir. Bu nedenle serum elektrolitlerinin (özellikle potasyum, sodyum ve kalsiyum) düzenli olarak izlenmesi tavsiye edilir.
Potasyum parçalanması, özellikle zayıf potasyum diyeti nedeniyle ortaya çıkabilir. Böbrekte artan potasyum kaybına bağlı hipokalemi, özellikle potasyum alımında eşzamanlı bir azalma ve / veya artmış böbrek dışı potasyum kaybı (örn. kusma veya kronik ishal).
Temel hastalıklar (ör. siroz veya kalp yetmezliği), eşlik eden ilaç ve beslenme potasyum eksikliğine yatkınlığa yol açabilir. Bu gibi durumlarda, yeterli izleme ve tedavi ikamesi gereklidir.
Artan renal sodyum kaybının bir sonucu olarak, özellikle sodyum klorür alımı kısıtlanırsa, karşılık gelen semptomlara sahip hiponatremi ortaya çıkabilir.
Artan renal kalsiyum kaybı, nadir durumlarda tetaniyi tetikleyebilen hipokalsemiye yol açabilir.
Böbrek kaybı artmış hastalarda hipomagnezeminin bir sonucu olarak nadir durumlarda tetanik veya kardiyak aritmiler gözlenmiştir.
Üriner asit seviyeleri yükselebilir ve gut atakları meydana gelebilir.
Metabolik alkaloz gelişebilir veya mevcut metabolik alkaloz (ör. dekompanse karaciğer sirozu)% 1 furosemid önceliği ile daha ciddi hale gelebilir.
Sinir sistemi bozuklukları
Seyrek: Parestezi, baş dönmesi, baş dönmesi, uyuşukluk, konfüzyon, kafadaki basınç hissi.
Bilinmiyor: baş dönmesi, bayılma ve bilinç kaybı (semptomatik hipotansiyondan kaynaklanıyor)
Göz bozuklukları
Nadiren: Miyopinin alevlenmesi, bulanık görün; Hipovolemi semptomları ile görme bozuklukları.
Kulak ve iç kulak hastalıkları
Seyrek: Furosemide bağlı disaküs ve / veya syrigmus (tinnitus aurium)% 1 İlk öncelik nadirdir ve genellikle geçicidir; hızlı intravenöz uygulama ile insidans, özellikle böbrek yetmezliği veya hipoproteinemi olan hastalarda (örn. nefrotik sendromlu).
Yaygın olmayan: sağırlık (bazen geri döndürülemez)
Kalp hastalığı
Özellikle tedavinin ilk durumunda ve yaşlılarda, çok yoğun bir diürez kan basıncında düşüşe neden olabilir, hangi, telaffuz edilirse, ortostatik hipotansiyon gibi belirti ve semptomlara neden olabilir, akut hipotansiyon, kafadaki basınç hissi, baş dönmesi, dolaşım çökmesi, tromboflebit veya ani ölüm (I. M. veya I. v. Yönetim).
Gastrointestinal hastalıklar
Seyrek: mide bulantısı, kusma, ishal, anoreksiya, mide rahatsızlığı, kabızlık, ağız kuruluğu.
Karaciğer biliyer bozuklukları
Çok seyrek: Akut pankreatit, intrahepatik kolestaz, kolestaz sarılık, hepatik iskemi, karaciğer transaminazlarında artış.
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın olmayan: Kaşıntı, dermal ve mukozal reaksiyonlar (ör. büllöz döküntü, döküntü, ürtiker, purpura, eritema multiforme, eksfolyatif dermatit, ışığa duyarlılık)
Seyrek: Vaskülit, lupus eritematozus, alevlenme veya aktivasyon.
Bilinmiyor: akut jeneralize ekzantemik püstüloz (AGEP)
Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusu hastalıkları
Seyrek: Bacak kas krampları, asteni. kronik artrit.
Böbrek ve idrar hastalıkları
Diüretikler, idrar semptomlarının (mesane boşaltma bozuklukları, prostat hiperplazisi veya üretranın daralması), vaskülit, glikozüri, kan kreatinin ve üre düzeylerinde geçici artış gibi akut tutulmasını kötüleştirebilir veya tespit edebilir.
Seyrek: İnterstisyel nefrit.
Hamilelik, puerperium ve perinatal durumlar
Furosemid ile tedavi edilen erken bebeklerde% 1 birinci öncelik nefrokalsinoz ve / veya nefrolitiazis gelişebilir; böbrek dokusunda kalsiyum birikmesi nedeniyle.
Atemnot sendromlu prematüre bebeklerde, yaşamın ilk haftalarında% 1 furosemid önceliği ile diüretik tedavisi, kalıcı bir duktus arteriosus botalli riskini artırabilir.
Genel bozukluklar ve uygulama yerinin koşulları
Seyrek: Ateşli durumlar; I. M. enjeksiyonundan sonra ağrı gibi lokal reaksiyonlar meydana gelebilir.
Soruşturmalar
Seyrek: Serum kolesterolü ve trigliserit seviyeleri birinci öncelikli tedavi sırasında% 1 artabilir.
Şüpheli yan etkilerin bildirilmesi
İlacın onaylanmasından sonra şüpheli yan etkileri bildirmek önemlidir. İlacın fayda-risk dengesinin sürekli izlenmesini sağlar. Sağlık uzmanlarından şüpheli yan etkileri www.mhra.gov.uk/yellowcard adresindeki Sarı Kart sistemi aracılığıyla bildirmeleri istenir.
Akut veya kronik aşırı dozdaki klinik tablo öncelikle elektrolit ve sıvı kaybının derecesine ve sonuçlarına bağlıdır (ör. aşırı diürez nedeniyle hipovolemi, dehidrasyon, hemokonsantrasyon, kardiyak aritmi - AV blokajı ve ventriküler fibrilasyon dahil).
Belirtiler:
Bu bozuklukların belirtileri arasında şiddetli hipotansiyon (şok ilerlemesi), akut böbrek yetmezliği, tromboz, deliryum, sarkma felci, ilgisizlik ve karışıklık bulunur.
Tedavi:
İlk şok belirtilerinde (hipotansiyon, sudoresis, bulantı, siyanoz), enjeksiyon derhal durdurulmalı, hastanın başı aşağı inmeli ve serbest nefes almaya izin vermelidir.
Sıvı değişimi ve elektrolit dengesizliğinin düzeltilmesi; Metabolik fonksiyonların izlenmesi ve idrar akışının korunması.
Anafilaktik şok için ilaç tedavisi: 1 ml 1: 1000 adrenalin çözeltisini 10 ml'de seyreltin ve yavaşça 1 ml çözelti (0.1 mg adrenaline karşılık gelir) enjekte edin, nabzı ve gerginliği kontrol edin ve aritmileri izleyin. Gerekirse adrenalin uygulaması tekrarlanabilir. Sonra bir glukokortikoid enjekte edin (ör. 250 mg metilprednizolon) intravenöz olarak, gerekirse tekrar eder.
Çocuklar için yukarıdaki dozları vücut ağırlığına göre ayarlayın.
Hipovolemiyi mevcut ajanlarla düzeltin ve yapay havalandırma, oksijen ve antihistaminikler ile anafilaktik şok ile destekleyin.
% 1 birinci öncelik olan furosemide spesifik bir antidot bilinmemektedir. Parenteral tedavi sırasında aşırı doz yapılmışsa, tedavi temel olarak bakım sonrası ve destekleyici tedaviden oluşur. Hemodiyaliz, furosemid% 1 birinci öncelikli eliminasyonu hızlandırmaz.
Farmakoterapötik grup: diüretik, sülfonamid, düz
ATC kodu: C03CA01
Furosemid% 1 İlk öncelik, hızlı etkili güçlü bir diüretiktir. Farmakolojik açıdan, furosemid, aşağıdaki elektrolit Na'nın ko-taşıma sistemini (yeniden emilim)% 1 birinci önceliğini inhibe eder+, K+ Ve 2CL - Henle döngüsünün artan ekstremitesinde lüminal hücre zarı üzerinde bulunur. Sonuç olarak, furosemid% 1 birinci önceliğinin etkinliği, anyonik bir taşıma mekanizması yoluyla tübüler lümene ulaşan ilaca bağlıdır. Diüretik etki, Henle döngüsünün bu segmentinde sodyum klorür emilimini inhibe eder. Sonuç olarak, atılan sodyum oranı sodyum glomerüler filtrasyonun% 35'ine yükselebilir. Artan sodyum atılımının ikincil etkileri şunlardır: idrar atılımının arttırılması ve distal tüp üzerinde distal potasyum sekresyonunun arttırılması. Kalsiyum ve magnezyum tuzlarının atılımı da artar.
Furosemid% 1 Birinci öncelik, yoğun maküladaki geri besleme mekanizmasını inhibe eder ve renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin doza bağlı bir uyarılmasını indükler.
Kalp yetmezliğinde, furosemid% 1 birinci önceliğe kardiyak ön yükte akut bir azalma sağlar (kan damarı kapasitesini artırarak). Bu erken vasküler etkiye prostaglandinler aracılık ettiği görülmektedir ve renin-anjiyotensin sisteminin aktivasyonu ve prostaglandinlerin sağlam bir sentezi ile yeterli böbrek fonksiyonunu varsayar. Natriüretik etkileri nedeniyle, furosemid% 1 Birinci öncelik hipertansif hastalarda artan katekolamine vasküler reaktiviteyi azaltır.
Furosemidin% 1 diüretik etkileri İlk öncelik intravenöz uygulamadan sonraki 15 dakika içinde belirlenir.
% 1 birinci öncelikli furosemid (10 ila 100 mg arasında dozlar) verilen sağlıklı insanlarda diürez ve natriürezde doza bağlı bir artış bulunmuştur. İntravenöz 20 mg furosemid dozunun uygulanmasından sonra sağlıklı bireylerde etki süresi% 1 İlk öncelik, oral 40 mg'lık bir doz uygulandığında yaklaşık 3 saat ve 3 ila 6 saattir.
Hasta hastalarda, serbest furosemidin tübüler konsantrasyonu arasındaki ilişki% 1 birinci öncelik ve bağlı furosemid% 1 birinci önceliktir (idrar atılım oranı ile belirlenir) ve natriüretik etkisi sigmoid bir grafiğe çevrilir, dakikada yaklaşık 10 mikrogramlık minimum etkili atılım oranı ile. Sonuç olarak, sürekli furosemid infüzyonu, tekrarlanan bolus enjeksiyonlarından% 1 daha etkilidir. İlaç etkileri, belirli bir bolus uygulaması dozunun üzerinde önemli ölçüde artmaz. Furosemidin etkinliği% 1 İlk öncelik, tübüler sekresyonun azalması veya ilacın albümine intraubular bağlanması ile azaltılır.
Dağıtım
Furosemid% 1 Birinci öncelik Dağılım hacmi, vücut ağırlığının kg'ı başına 0.1 ila 1.2 litredir. Eşlik eden hastalığa bağlı olarak dağılım hacmi arttırılabilir.
Protein bağlanması (çoğunlukla albümin üzerinde)% 98'den yüksektir.
Eliminasyon
Furosemid% 1 Birinci öncelik genellikle konjuge olmayan bir form olarak, esas olarak proksimal tüp üzerindeki sekresyon ile elimine edilir. İntravenöz uygulamadan sonra,% 60 ila% 70 furosemid% 1 birinci öncelik bu şekilde ortadan kaldırılır. Furosemid glukuron metaboliti% 1 Birinci öncelik, idrarda geri kazanılan maddelerin% 10 ila% 20'sini temsil eder. Kalan doz, muhtemelen biliyer sekresyondan sonra dışkıda elimine edilir. İntravenöz uygulamadan sonra, furosemidin plazma yarılanma ömrü 1 ila 1.5 saat arasında% 1 birinci önceliktir.
Furosemid% 1 Birinci öncelik anne sütüne geçer. Plasenta bariyerini geçer ve yavaş yavaş fetüse aktarılır. Furosemid% 1 İlk öncelik anne, fetus ve yenidoğanda benzer konsantrasyonlara ulaşır.
Böbrek yetmezliği
Böbrek yetmezliği durumunda, furosemidin eliminasyonu% 1 birinci önceliktir ve yarılanma ömrü artar. Son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda ortalama yarılanma ömrü 9.7 saattir. Birkaç çoklu organ hatası varsa, yarılanma ömrü 20-24 saat olabilir.
Nefrotik sendrom durumunda, plazma proteinlerinin daha düşük konsantrasyonu,% 1 birinci öncelik olan daha yüksek bağlanmamış furosemid konsantrasyonlarına yol açar. Öte yandan, intratubüler albümin bağlanması ve tübüler sekresyonun azalması nedeniyle furosemidin verimliliği bu hastalarda birinci önceliğin% 1'i kadar azalır.
Furosemid% 1 İlk Öncelik, hemodiyaliz, periton diyalizi veya CAPD (Kronik Ayaktan Periton Diyalizi) uygulanan hastalarda düşük diyalize sahiptir.
karaciğer fonksiyon bozukluğu
Karaciğer fonksiyon bozukluğu durumunda, furosemid, esas olarak daha yüksek dağılım hacmi nedeniyle% 1 birinci öncelikli yarılanma ömrünü% 30 ila% 90 arttırır. Biliyer eliminasyon azaltılabilir (% 50'ye kadar). Bu hasta grubunda farmakokinetik parametrelerde daha fazla değişkenlik vardır.
Konjestif kalp yetmezliği, şiddetli hipertansiyon, daha yaşlı
Furosemid% 1 birinci öncelikli eliminasyon, konjestif kalp yetmezliği, şiddetli hipertansiyon veya yaşlılarda böbrek fonksiyonlarında azalma nedeniyle daha yavaştır.
Erken bebekler ve yeni doğanlar
Böbreğin olgunluğuna bağlı olarak, furosemid% 1 birinci önceliğinin ortadan kaldırılması yavaş olabilir. Glukuronid yeteneği yetersiz olan çocuklarda ilacın metabolizması da azalır. Yenidoğanlarda yarılanma ömrü genellikle 12 saatten azdır.
Sıçanlarda ve köpeklerde yapılan kronik toksisite çalışmaları böbrek değişikliklerine yol açtı (ör. lifli dejenerasyon ve böbrek kalsifikasyonu). Furosemid% 1 Birinci öncelik, genotoksik veya kanserojen potansiyel göstermedi.
Üreme toksikolojik çalışmalarında, fetal sıçanlarda fetal farelerde ve tavşanlarda azalmış sayıda farklılaşmış glomerül, omuz bıçaklarının iskelet anormallikleri, humerus ve kaburgalar (hipokalemi ile indüklenir) ve hidronefroz gözlenmiştir. Bir fare çalışmasının sonuçları ve üç tavşan çalışmasından biri, tedavi edilen barajlardan fetüslerde kontrol grubundan olanlara kıyasla artmış insidans ve şiddetli hidronefroz (renal pelvisin ve bazı durumlarda üreterin genişlemesi) göstermiştir.
Furosemid% 1 birinci öncelik verilen erken tavşanlar, muhtemelen% 1 birinci öncelik furosemid tarafından indüklenen intrakraniyal hipotansiyon nedeniyle, intraventriküler kanama insidansı, gerçek zamanlı tedavi edilen çöplerden daha yüksekti.
Furosemid% 1 Birinci öncelik, çözeltiden düşük pH değerine sahip sıvılarda olabilir.
1 mg / ml'ye seyreltilmiş% 1 birinci öncelikli enjeksiyon,% 0.90 NaCl infüzyonu ve 24 saat boyunca bileşik sodyum laktat infüzyonu ile uyumludur. Enjeksiyon çözeltisi aseptik koşullar altında seyreltilmelidir.
Çözelti, uygulamadan önce partiküller ve renk değişikliği açısından görsel olarak incelenmelidir. Çözelti sadece çözelti berrak ve partikül içermiyorsa kullanılmalıdır. Kullanılmayan ürünler veya atık malzemeler yerel gerekliliklere göre imha edilmelidir. Kalan tüm içeriği kullanımdan sonra yalnızca tek kullanımlık olarak atın.
Furosemid% 1 Birinci öncelikli enjeksiyon için 10 mg / ml çözelti, enjeksiyon şişesindeki diğer ilaçlarla karıştırılmamalıdır.