Bisono

arteriyel hipertansiyon,

koroner kalp hastalığı (kararlı angina ataklarının önlenmesi),

kronik kalp yetmezliği (kombinasyon terapisinin bir parçası olarak).

arteriyel hipertansiyon,

koroner kalp hastalığı: kararlı angina,

kronik kalp yetmezliği.

arteriyel hipertansiyon,

koroner kalp hastalığı: anjina ataklarının önlenmesi.

ilacın bileşenlerine ve diğer beta blokerlere karşı aşırı duyarlılık,

inotropik tedavi gerektiren dekompansasyon aşamasında akut kalp yetmezliği ve kronik kalp yetmezliği,

kardiyojenik şok,

çöküş,

Av blokajı II-III derece, kalp pili yok,

sinoatriyal abluka,

sinüs düğümü zayıflığı sendromu,

bradikardi (tedavi öncesi kalp hızı < 50 u. / dak),

şiddetli arteriyel hipotansiyon (sad 100 mm hg'den az.St.),

kardiyomegali (kalp yetmezliği belirtisi yok),

şiddetli bronşiyal astım formları ve kronik obstrüktif akciğer hastalığı öyküsü,

periferik dolaşımın belirgin bozuklukları,

Raynaud sendromu,

metabolik asidoz,

feokromositoma (alfa-blokerlerin eşzamanlı kullanımı olmadan),

floctafenin ve sultoprid'in eşzamanlı kullanımı,

laktoz intoleransı, laktaz eksikliği, glukoz-galaktoz malabsorpsiyonu,

18 yaşına kadar (etkinlik ve güvenlik belirlenmemiştir).

Dikkatle:.H. feokromositoma (mutlaka alfa-blokerlerin eşzamanlı kullanımı), sıkı bir diyet, tarihte alerjik reaksiyonlar

bisoprolol veya yardımcı maddelerden herhangi birine aşırı duyarlılık (bkz.»),

akut kalp yetmezliği, inotropik tedavi gerektiren dekompansasyon aşamasında kronik kalp yetmezliği,

kardiyojenik şok,

atriyoventriküler (av) derece II ve III blokajı, elektrokardiyostimülatör yok,

sinüs düğümü zayıflığı sendromu,

sinoatriyal abluka,

şiddetli bradikardi (kalp hızı 60 u'dan az. / dak),

şiddetli arteriyel hipotansiyon (sistolik kan basıncı 100 mm hg'den azdır.St.),

bronşiyal astımın şiddetli formları,

periferik arter kan dolaşımının veya Raynaud sendromunun belirgin bozuklukları,

feokromositoma (alfa-blokerlerin eşzamanlı kullanımı olmadan),

metabolik asidoz,

18 yaşına kadar (bu yaş grubundaki etkinlik ve Güvenlik konusunda yeterli veri yoktur).

Dikkatle: holding desensibiliziruuŝej tedavi sırasında, Prinzmetal angina, hipertiroidi, diyabet tip 1 ve diyabet önemli dalgalanmalar kan şekeri konsantrasyonları, AV abluka derecesi ben, şiddetli böbrek yetmezliği (Cl kreatinin daha az 20 ml/dk), belirgin karaciğer fonksiyon bozukluğu, sedef hastalığı, kısıtlayıcı kardiyomiyopati, konjenital kalp hastalığı ya da defekti kalp kapak akut hemodinamik parametreler bozuklukları, kronik kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü, geçtiğimiz 3 ay, şiddetli kronik obstrüktif akciğer hastalığı, sıkı bir diyet.

ilacın bileşenlerine ve diğer β-blokerlere aşırı duyarlılık,

şok (dahil olmak üzere. kardiyojenik), akut kalp yetmezliği, kronik kalp yetmezliği dekompansasyon olmak, AV abluka II–III derecesi (yapay sürücü ritim olmadan), sinoatriyal blok, hasta sinüs sendromu, şiddetli bradikardi, kardiyomegali olmadan (kalp yetmezliği belirtileri), arteryel hipotansiyon (bahçe daha az 100 mm hg.St., özellikle miyokard enfarktüsü ile),

bronşiyal astım ve kronik obstrüktif akciğer hastalığı öyküsü,

Mao inhibitörlerinin eşzamanlı alımı (Mao tipi B inhibitörleri hariç),

floctafenin ve sultoprid'in eşzamanlı kullanımı,

periferik dolaşım bozukluklarının geç evreleri,

Raynaud hastalığı,

emzirme dönemi,

18 yaşına kadar (etkinlik ve güvenlik belirlenmemiştir).

Dikkatle: karaciğer yetmezliği, böbrek yetmezliği (Cl kreatinin <20 ml/dk), metabolik asidoz, sebepleri (uygulama eşlik eder, α-blokerler), diyabet altında dekompansasyon, AV abluka derecesi ben, Prinzmetal angina, kısıtlayıcı kardiyomiyopati, konjenital kalp hastalığı veya kalp kapak hastalığı akut hemodinamik parametreler bozuklukları, kronik kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü, geçtiğimiz 3 ay, sedef hastalığı, depresyon (t.H. anamnezde şiddetli alerjik reaksiyonlar, gebelik, yaşlılık, sıkı diyet, alerjenler ve alerjen özleri ile duyarsızlaştırıcı immünoterapi

Aşağıda verilen advers reaksiyonların insidansı aşağıdaki gibi tanımlanmıştır (who Sınıflandırması): çok sık-en az , çoğu zaman — en az %1, ancak 'dan az, nadiren — en az %0.1, ancak %1'den az, nadiren — en az %0.01, ancak %0.1'den az, çok nadiren-bireysel mesajlar da dahil olmak üzere %0.01'den az.

CCC tarafından: çok sık yavaşlama KALP hızı (bradikardi, özellikle hastalarda KKY), çarpıntı, sık sık ifade alt ad (özellikle hastalarda KKY), tezahürü ангиоспазма (kazanç periferik dolaşım bozukluğu, soğuk hissi, bacaklarda (parestezi) seyrek ihlal AV iletim (gelişimi kadar tam enine abluka ve kalp yetmezliği), aritmi, ortostatik hipotansiyon, tırmandığı, KKY gelişimi ile periferik ödem (ayak bilekleri şişmesi, durdur, dispne), göğüs ağrısı.

Sinir sisteminden: sık sık-baş dönmesi, baş ağrısı, asteni, yorgunluk, uyku bozukluğu, depresyon, anksiyete, nadiren-konfüzyon veya kısa süreli hafıza kaybı, kabuslar, halüsinasyonlar, myastenia gravis, titreme, kas krampları. Genellikle, bu fenomenler hafiftir ve kural olarak, tedavinin başlamasından sonraki 1-2 hafta içinde geçer.

Duyu organlarından: nadiren-görme bozukluğu, gözyaşı azalması (kontakt lens takarken dikkate alınmalıdır), kulak çınlaması, işitme kaybı, kulak ağrısı, çok nadiren — kuru ve göz ağrısı, konjonktivit, tat bozukluğu.

Solunum sisteminden: nadiren-bronşiyal astım veya obstrüktif solunum yolu hastalıkları olan hastalarda bronkospazm, nadiren-alerjik rinit, burun tıkanıklığı.

Sindirim sisteminden: genellikle-bulantı, kusma, ishal, kabızlık, ağız mukozasının kuruluğu, karın ağrısı, nadiren-hepatit, karaciğer enzimlerinin aktivitesinde artış (ALT, AST), bilirubin konsantrasyonunda artış, tat değişikliği.

Kas-iskelet sistemi tarafında: nadiren-artralji, sırt ağrısı.

Genitoüriner sistemden: çok nadiren-potens ihlali, libido zayıflaması.

Laboratuvar göstergeleri: nadiren-kandaki trigliseritlerin konsantrasyonunda bir artış, bazı durumlarda-trombositopeni, agranülositoz, lökopeni.

Alerjik reaksiyonlar: nadiren-kaşıntı, döküntü, ürtiker.

Cildin yanından: nadiren-artan terleme, cilt hiperemi, ekzantem, sedef benzeri cilt reaksiyonları, çok nadiren-alopesi, beta-blokerler sedef hastalığının seyrini şiddetlendirebilir.

Diğer: yoksunluk sendromu (anjina ataklarının artması, kan basıncında artış).

Aşağıda verilen advers reaksiyonların sıklığı Aşağıdakilere göre belirlenmiştir: çok sık ≥1/10, genellikle ≥1/100, <1/10, nadiren ≥1/1000, < 1/100, nadiren ≥ 1/10000, < 1/1000 ,çok nadiren ≤ 1/10000.

Merkezi sinir sisteminin yanından: genellikle-baş dönmesi*, baş ağrısı*, nadiren-bilinç kaybı.

Genel ihlaller: sık sık-asteni (CHF hastalarında), yorgunluk*, seyrek-asteni (hipertansiyon veya anjin hastalarında).

Zihinsel bozukluklar: nadiren-depresyon, uykusuzluk, nadiren-halüsinasyonlar, kabuslar.

Görme organının yanından: nadiren — lakrimasyonun azaltılması (kontakt lens takarken dikkate alınmalıdır), çok nadiren-konjonktivit.

İşitme organından: nadiren-işitme bozuklukları.

CCC tarafından: çok sık-CHF hastalarında bradikardi, sık sık-CHF hastalarında CHF semptomlarının şiddetlenmesi, ekstremitelerde soğuma veya uyuşma hissi, özellikle CHF hastalarında kan basıncında belirgin bir azalma, seyrek olarak-av iletim bozukluğu, arteriyel hipertansiyon veya anjin hastalarında bradikardi, arteriyel hipertansiyon veya anjin hastalarında CHF semptomlarının şiddetlenmesi, ortostatik hipotansiyon.

Solunum sisteminden: nadiren — bronşiyal astım veya solunum yolu tıkanıklığı öyküsü olan hastalarda bronkospazm, nadiren-alerjik rinit.

Sindirim sisteminden: genellikle-bulantı, kusma, ishal, kabızlık, nadiren-hepatit.

Kas-iskelet sistemi: seyrek olarak-kas zayıflığı, kas krampları.

Cildin yanından: nadiren-kaşıntı, döküntü, cilt kızarıklığı, çok nadiren alopesi gibi aşırı duyarlılık reaksiyonları. Beta-blokerler sedef hastalığının semptomlarının alevlenmesine katkıda bulunabilir veya sedef benzeri döküntülere neden olabilir.

Üreme sistemi tarafından: nadiren-potens ihlali.

Laboratuvar göstergeleri: nadiren-kandaki trigliserit konsantrasyonunda ve hepatik transaminaz aktivitesinde artış (act, alt).

* Arteriyel hipertansiyon veya anjina pektorisi olan hastalarda, bu semptomlar özellikle tedavinin başlangıcında görülür. Genellikle, bu fenomenler hafiftir ve kural olarak, tedavinin başlamasından sonraki 1-2 hafta içinde geçer.

Frekans: çok sık (≥1/10), sık sık (≥1/100, <1/10), seyrek (≥1/1000, <1/100), nadiren (≥1/10000, <1/1000), çok nadiren (<1/10000, bireysel mesajlar dahil).

Merkezi sinir sisteminin yanından: nadiren-yorgunluk, asteni, baş dönmesi, baş ağrısı, uyuşukluk veya uykusuzluk, depresyon, nadiren-halüsinasyonlar, kabuslar, konvülsiyonlar.

Duyu organlarından: nadiren-görme bozukluğu, gözyaşı sıvısının salgılanmasında azalma, gözlerin kuruluğu ve hassasiyeti, işitme bozukluğu, çok nadiren — konjonktivit.

CCC tarafından: çok sık-sinüs bradikardi, sık sık-kan basıncında azalma, anjiyospazm tezahürü (periferik dolaşım bozukluğu, alt ekstremite soğuk algınlığı, parestezi), seyrek olarak-av iletim ihlali, ortostatik hipotansiyon, CHF dekompansasyonu, periferik ödem.

Sindirim sisteminden: genellikle-ağız mukozasının kuruluğu, bulantı, kusma, ishal, kabızlık, nadiren-hepatit.

Solunum sisteminden: nadiren — yüksek dozlarda (seçicilik kaybı) ve/veya yatkın hastalarda - laringo ve bronkospazm, nadiren — burun tıkanıklığı, alerjik rinit uygulandığında solunum zorluğu.

Endokrin sistemden: nadiren-hiperglisemi( tip 2 diyabetli hastalarda), hipoglisemi (insülin alan hastalarda).

Alerjik reaksiyonlar: nadiren-kaşıntı, döküntü, ürtiker.

Cildin yanından: nadiren-artan terleme, cilt hiperemi, çok nadiren-sedef benzeri cilt reaksiyonları, sedef hastalığı semptomlarının alevlenmesi, alopesi.

Kas-iskelet sistemi: nadiren - kas zayıflığı, baldır kaslarında kramplar, artralji.

Laboratuvar göstergeleri: nadiren-karaciğer transaminazlarında artış, hipertrigliseridemi, bazı durumlarda-trombositopeni, agranülositoz.

Fetus üzerindeki etkisi: intrauterin büyüme geriliği, hipoglisemi, bradikardi.

Diğer: çok nadiren-potens ihlali, nadiren-yoksunluk sendromu (anjina ataklarının artması, kan basıncında artış).

Belirtiler: aritmi, ventriküler ekstrasistol, şiddetli bradikardi, AV blokajı, kan basıncında belirgin bir azalma, akut kalp yetmezliği, hipoglisemi, akrosiyanoz, solunum güçlüğü, bronkospazm, baş dönmesi, bayılma, konvülsiyonlar.

Tedavi: doz aşımı durumunda, her şeyden önce ilacı almayı bırakmanız, mide yıkamanız, adsorbe edici maddeler almanız, Semptomatik tedavi uygulamanız gerekir.

Şiddetli bradikardi ile-atropin girişinde/. Etki yeterli değilse, dikkatli bir şekilde pozitif kronotropik etkiye sahip bir çare tanıtmak mümkündür. Bazen yapay bir ritim sürücüsünün geçici olarak ayarlanması gerekebilir.

Plazma ikamesi çözeltileri ve vazopresörlerin kan basıncında belirgin bir azalma ile. Hipoglisemi gösterilebilir / glukagon veya dekstroz (glikoz). Av blokajında-hastalar sürekli gözetim altında olmalı ve epinefrin gibi beta-adrenomimetiklerle tedavi edilmelidir. Gerekirse-yapay bir ritim sürücüsünün ayarlanması.

CHF seyrinin alevlenmesi ile-diüretiklerin, pozitif inotropik etkiye sahip ilaçların ve vazodilatörlerin girişinde/.

Bronkospazm-bronkodilatörlerin atanması, KDV. beta₂- adrenomimetikler ve / veya aminofilin.

Belirtiler: en sık — AV blokajı, belirgin bradikardi, kan basıncında belirgin bir azalma, bronkospazm, akut kalp yetmezliği ve hipoglisemi.

Tek bir yüksek doz bisoprolol alımına duyarlılık, bireysel hastalar arasında büyük ölçüde değişir ve muhtemelen CHF'Lİ hastalar yüksek duyarlılığa sahiptir.

Tedavi

İlacı almayı bırakın ve destekleyici semptomatik tedaviye başlayın.

Şiddetli bradikardi ile: atropin giriş/. Etki yeterli değilse, dikkatli bir şekilde pozitif kronotropik etkiye sahip bir çare tanıtmak mümkündür. Bazen yapay bir ritim sürücüsünün geçici olarak ayarlanması gerekebilir.

Kan basıncında belirgin bir azalma ile: plazma ikame solüsyonları ve vazopresör preparatlarının intravenöz uygulaması.

Av ablukasında: hastalar sürekli gözetim altında tutulmalı ve epinefrin gibi beta-adrenomimetiklerle tedavi edilmelidir. Gerekirse-yapay bir ritim sürücüsünün ayarlanması.

CHF seyrinin alevlenmesi ile: diüretiklerin, pozitif inotropik etkiye sahip ilaçların ve vazodilatörlerin giriş/çıkışında.

Bronkospazm ile: bronkodilatörlerin atanması, KDV. beta₂- adrenomimetikler ve / veya aminofilin.

Hipoglisemi ile: dekstroz (glikoz) giriş/.

Belirtiler: aritmi, ventriküler ekstrasistol, belirgin bradikardi, AV blokajı, kan basıncında belirgin bir azalma, akut kalp yetmezliği, akrosiyanoz, solunum güçlüğü, bronkospazm, baş dönmesi, bayılma, konvülsiyonlar.

Tedavi:₂- adrenostimulanlar inhalasyon.

Bisoprolol-seçici beta₁- adrenoblocker, kendi sempatomimetik aktivitesi olmadan, membran stabilize edici bir etkiye sahip değildir. Diğer beta için olduğu gibi₁- adrenoblokatorov, hipertansiyonda etki mekanizması belirsizdir. Bununla birlikte, bisoprololün kan plazmasındaki renin aktivitesini azalttığı, miyokardiyal oksijen ihtiyacını azalttığı, kalp atış hızını azalttığı bilinmektedir. Antihipertansif, antiaritmik ve antianginal etkiye sahiptir.

Düşük beta dozlarında engelleme₁-kalbin adrenoreseptörleri, ATP'den katekolaminlerin uyarılmış camp oluşumunu azaltır, kalsiyum iyonlarının hücre içi akımını azaltır, kalbin tüm fonksiyonlarını inhibe eder, av iletkenliğini ve uyarılabilirliğini azaltır. Terapötik doz aşıldığında beta vardır₂- adrenoblocking etkisi. İlacın başlangıcında OPSS, ilk 24 saat içinde, artar (alfa-adrenoreseptörlerin aktivitesinde karşılıklı bir artış ve beta stimülasyonunun ortadan kaldırılması sonucunda₂- adrenoreseptörler), 1-3 gün sonra orijinal değerine geri döner ve uzun süreli kullanımı ile — azalır. Antihipertansif etki, dakika kan hacminde bir azalma, periferik damarların sempatik uyarımı, sempatoadrenal sistemin (SAS) aktivitesinde bir azalma (başlangıçtaki renin hipersekresyonu olan hastalar için büyük önem taşır), kan basıncında bir azalmaya ve merkezi sinir sistemi üzerindeki etkisine yanıt olarak duyarlılığın restorasyonu ile ilişkilidir. Arteriyel hipertansiyon ile etki 2-5 gün sonra gelişir, 1-2 ay sonra kararlı bir etki görülür.

Antianginal etki, miyokardiyal kontraktilite ve diğer miyokard fonksiyonlarının azalması, diyastol uzaması, miyokard perfüzyonunun iyileştirilmesi sonucu miyokardiyal oksijen ihtiyacının azalmasından kaynaklanır. Sol ventriküldeki son diyastolik basıncı artırarak ve ventriküler kas liflerinin gerilmesini artırarak, özellikle CHF'Lİ hastalarda oksijen ihtiyacı artabilir.

Orta terapötik dozlarda kullanıldığında, seçici olmayan beta-blokerlerin aksine, beta içeren organlar üzerinde daha az belirgin bir etkiye sahiptir₂- adrenoreseptörler (pankreas, iskelet kasları, periferik arterlerin düz kasları, bronşlar ve uterus) ve karbonhidrat metabolizması, vücutta sodyum iyonlarının gecikmesine neden olmaz, aterojenik etkinin şiddeti propranololün etkisinden farklı değildir.

Seçici beta₁- adrenoblocker, kendi sempatomimetik aktivitesi olmadan, membran stabilize edici bir etkiye sahip değildir. Beta için sadece küçük bir afiniteye sahiptir₂- bronşların ve damarların düz kaslarının adrenoreseptörlerinin yanı sıra beta₂- metabolizmanın düzenlenmesinde rol oynayan adrenoseptörler. Sonuç olarak, bisoprolol genel olarak hava yolu direncini ve beta'nın dahil olduğu metabolik süreçleri etkilemez₂- adrenoseptörler.

İlacın beta üzerindeki seçici etkisi₁- adrenoreseptörler terapötik aralığın dışında tutulur.

Bisoprolol belirgin bir negatif inotropik etkiye sahip değildir. İlacın maksimum etkisi oral uygulamadan 3-4 saat sonra elde edilir. Bisoprolol 1 günde bir kez atandığında bile, terapötik etkisi 24 saat boyunca 10-12 saat T'ye bağlı olarak devam eder_1/2 kan plazmasından. Kural olarak, kan basıncında maksimum azalma, tedavinin başlamasından 2 hafta sonra elde edilir.

Bisoprolol, beta bloke ederek sempatoadrenal sistem (CAC) aktivitesini azaltır₁- kalbin adrenoseptörleri.

CHF belirtisi olmayan KAH hastalarında tek bir oral uygulama ile bisoprolol kalp atış hızını azaltır, kalbin şok hacmini azaltır ve sonuç olarak ejeksiyon fraksiyonunu ve miyokardiyal oksijen ihtiyacını azaltır.

Uzun süreli tedavi ile başlangıçta artmış OPSS azalır. Kan plazmasındaki renin aktivitesindeki azalma, beta-blokerlerin hipotansif etkisinin bileşenlerinden biri olarak kabul edilir.

Seçici β₁- kendi sempatomimetik aktivitesi olmayan adrenoblocker, membran stabilize edici etkiye sahip değildir. Plazma renin aktivitesini azaltır, miyokardiyal oksijen ihtiyacını azaltır, kalp atış hızını azaltır (istirahat ve yük altında). Antihipertansif, antiaritmik ve antianginal etkiye sahiptir.

Β düşük dozlarda engelleme₁- kalbin adrenoreseptörleri, ATP'den katekolaminlerin uyarılmış camp oluşumunu azaltır, kalsiyum iyonlarının hücre içi akımını azaltır, negatif krono, dromo, batmo ve inotropik etkiye sahiptir (kalp atış hızını azaltır, iletimi ve uyarılabilirliği inhibe eder, miyokard kontraktilitesini azaltır).

Doz artışı ile β₂- adrenoblocking etkisi.

İlacın başlangıcında OPSS, yutulduktan sonra ilk 24 saat içinde artar (α-adrenoreseptörlerin aktivitesinde karşılıklı bir artış ve β stimülasyonunun ortadan kaldırılması sonucunda₂- adrenoreseptörler), 1-3 gün sonra başlangıç değerine döner ve uzun süreli randevu ile azalır.

Antihipertansif aktivitesi ile ilişkilidir dakika hacminde bir azalma kan, periferik damarları sempatik stimülasyon, düşük aktivite RAAS (büyük öneme sahip olan hastalar için özgün hypersecretion renin) ve merkezi SİNİR sistemi, kurtarma duyarlılık барорецепторов aort ark (bu gun güçlendirilmesi, onların aktivitesine yanıt olarak, REKLAM azaltılması) ve sonunda bir azalma periferik sempatik etkiler. Arteriyel hipertansiyonda, etki 2-5 gün sonra, kararlı etki 1-2 ay sonra gerçekleşir.

Antianginal etki, kalp atış hızının azalması, kontraktilitenin azalması, diyastolün uzaması, miyokard perfüzyonunun iyileştirilmesi ve miyokardın sempatik innervasyonun etkilerine duyarlılığının azalması nedeniyle miyokardiyal oksijen ihtiyacının azalmasından kaynaklanır. Anjina ataklarının sayısını ve şiddetini azaltır ve egzersiz toleransını arttırır. Sol ventriküldeki son diyastolik basıncı arttırarak ve ventriküllerin kas liflerinin gerilmesini artırarak, özellikle CHF'Lİ hastalarda oksijen ihtiyacını artırabilir.

Antiaritmicski etkisi nedeniyle ortadan kaldırılması aritmogennyh faktörler (taşikardi, artmış sempatik sinir sistemi aktivitesi, artan içeriği, siklik amp, arteriyel hipertansiyon), azalma hızı spontan uyarma sinüs ve эктопического sürücüleri ritim ve yavaş AV toplantı (düşük taşıma антеградном ve daha az ölçüde ретроградном yönde AV düğümü üzerinden) ve ek yollar üzerinde.

Orta terapötik dozlarda kullanıldığında, seçici olmayan β-blokerlerin aksine, β içeren organlar üzerinde daha az belirgin bir etkiye sahiptir₂- adrenoreseptörler (pankreas, iskelet kasları, periferik arterlerin düz kasları, bronşlar ve uterus) ve karbonhidrat metabolizması, vücuttaki sodyum iyonlarının (Na ) gecikmesine neden olmaz, aterojenik etkinin şiddeti propranololün etkisinden farklı değildir. Büyük dozlarda kullanıldığında (200 mg veya daha fazla), esas olarak bronşlarda ve vasküler düz kaslarda β-adrenoreseptörlerin her iki alt tipi üzerinde bloke edici bir etkiye sahiptir.

Bisoprolol neredeyse tamamen sindirim sisteminden emilir, gıda alımı emilimi etkilemez. Biyoyararlanım yaklaşık �'dır.

T_max oral uygulamadan sonra 2-4 saattir. Plazma proteinlerine bağlanma-26-33%. Karaciğerde metabolize edilir, bisoprolol metabolitleri farmakolojik aktiviteye sahip değildir. T_1/2 9-12 h'dir, bu da ilacın günde bir kez kullanılmasını mümkün kılar.

Böbrekler tarafından atılır — P değişmeden, %2'den az — bağırsak yoluyla.

BBB ve plasental bariyerden geçirgenlik düşüktür, küçük miktarlarda anne sütüne salınır.

Emme. Bisoprolol neredeyse tamamen (�'dan fazla) gastrointestinal sistemden emilir. Karaciğerden ilk geçişte (yaklaşık seviyesinde) hafif metabolizmaya bağlı olarak biyoyararlanımı, Yuttuktan sonra yaklaşık �'dır. Gıda alımı biyoyararlanımı etkilemez. Bisoprolol doğrusal kinetik gösterir, kan plazmasındaki konsantrasyonları 5 ila 20 mg aralığında alınan dozla orantılıdır. C_max kan plazmasında 2-3 saat sonra elde edilir.

Dağıtım. Bisoprolol oldukça yaygın olarak dağıtılır. V_d 3.5 l/kg'dır.

Plazma proteinleri ile bağlantı yaklaşık 0'a ulaşır.

Metabolizma. Sonraki konjugasyon olmadan oksidatif yol boyunca metabolize edilir. Tüm metabolitler Polar (suda çözünür) ve böbrekler tarafından atılır. Kan plazmasında ve idrarda bulunan ana metabolitler farmakolojik aktivite göstermez. İnsan karaciğer mikrozomları ile yapılan deneylerden elde edilen veriler in vitro. bisoprololün öncelikle CYP3A4 izoenzimi (yaklaşık �) ile metabolize olduğu ve CYP2D6 izoenziminin sadece küçük bir rol oynadığı gösterilmiştir.

Atılım. Bisoprololün klirensi, böbreklerin değişmeden (yaklaşık P) atılımı ile karaciğerdeki metabolizma (yaklaşık P) ile böbrekler tarafından da atılan metabolitlere arasındaki denge ile belirlenir. Toplam boşluk 15 l / s'dir. T_1/2 — 10-12 saat.

CHF'Lİ hastalarda bisoprololün farmakokinetiği ve eşzamanlı karaciğer veya böbrek fonksiyon bozukluğu hakkında bilgi yoktur.

Emilim — 80-90%, gıda alımı emilimini etkilemez. C_max kan plazmasında 1-3 H ile gözlenir, kan plazma proteinleri ile bağlantı yaklaşık 0'dur.

BBB ve plasental bariyerden geçirgenlik düşüktür, anne sütüne salgılama düşüktür.

Karaciğerde inaktif metabolitlerin oluşumu ile metabolize edilir, T_1/2 - 10-12 hayır. yaklaşık � böbrekler tarafından atılır, bunların P'si değişmeden atılır, %2'den az — safra ile.

Bisoprololün etkinliği ve tolere edilebilirliği, diğer ilaçların eşzamanlı alımından etkilenebilir. Bu etkileşim, iki ilacın kısa bir süre sonra alındığı durumlarda da ortaya çıkabilir. Doktor, doktor randevusu olmadan (yani reçetesiz ilaçlar) alınmaları durumunda bile, diğer ilaçların alımı hakkında bilgilendirilmelidir.

Önerilmeyen kombinasyonlar

Antiaritmik ajanlar Sınıf I (örneğin kinidin, disopiramid, lidokain, fenitoin, flecainid, propafenon) BİSOPROLOL ile eşzamanlı kullanımı ile AV iletim ve miyokard kontraktilitesini azaltabilir.

BCC tipi Verapamil ve daha az ölçüde — diltiazem, bisoprolol ile eşzamanlı kullanım miyokard kontraktilitesinde bir azalmaya ve av iletiminin bozulmasına neden olabilir. Özellikle, verapamil'in beta-blokerleri alan hastalara intravenöz uygulaması, şiddetli arteriyel hipotansiyona ve AV blokajına yol açabilir.

Merkezi etki hipotansif ajanlar (klonidin, metildopa, moksonidin, rilmenidin gibi), kalp atış hızının azalması ve kardiyak output azalması nedeniyle CHF'NİN dekompansasyonuna ve merkezi sempatik tonda bir azalmaya bağlı vazodilatasyon semptomlarının ortaya çıkmasına neden olabilir.

Ekstra dikkat gerektiren kombinasyonlar

BCC, dihidropiridin türevleri (örneğin, nifedipin, felodipin, amlodipin), bisoprolol ile eşzamanlı uygulama arteriyel hipotansiyon riskini artırabilir. CHF'Lİ hastalarda, kontraktil kalp fonksiyonunun daha sonra bozulma riski göz ardı edilemez.

Sınıf III antiaritmik ajanlar (örneğin, amiodaron) av iletim bozukluğunu artırabilir.

Topikal uygulama için beta-blokerlerin etkisi (örneğin glokom tedavisi için göz damlası) bisoprololün sistemik etkilerini artırabilir-kan basıncında belirgin bir azalma, kalp hızında azalma.

Parasempatomimetikler, bisoprolol ile eşzamanlı olarak kullanıldıĞında, av iletiminin ihlalini artırabilir ve bradikardi gelişme riskini artırabilir.

Bisoprololün beta-adrenomimetiklerle (örneğin, izoprenalin, dobutamin) eşzamanlı kullanımı, her iki ilacın etkisinde bir azalmaya yol açabilir. Bisoprololün beta ve alfa - adrenerjik reseptörleri (örneğin norepinefrin, epinefrin) etkileyen adrenomimetiklerle kombinasyonu, alfa-adrenerjik reseptörlerin katılımıyla ortaya çıkan bu ajanların vazokonstriktör etkilerini artırabilir ve kan basıncında bir artışa neden olabilir. Bu tür etkileşimler, seçici olmayan beta blokerleri kullanırken daha olasıdır.

İmmünoterapi için kullanılan alerjenler veya cilt testleri için alerjen özleri, bisoprolol alan hastalarda ciddi sistemik alerjik reaksiyonlar veya anafilaksi riskini artırır.

İntravenöz uygulama için iyot içeren radyoopak tanı araçları, anafilaktik reaksiyon riskini artırır.

Fenitoin giriş / in, inhalasyon anestezisi için araçlar (hidrokarbon türevleri) kardiyodepresif etkinin şiddetini ve kan basıncını düşürme olasılığını arttırır.

Oral uygulama için insülin ve hipoglisemik ajanların etkinliği bisoprolol tedavisi ile değişebilir (hipoglisemi — taşikardi, kan basıncında artış semptomlarını Maskeler).

Lidokain ve ksantinlerin klirensi (teofilin hariç), özellikle sigara içilmesinin etkisi altında teofilin klirensi başlangıçta artmış olan hastalarda, kan plazmasındaki konsantrasyonlarında olası bir artışa bağlı olarak azalabilir.

Antihipertansif etki nsaıd'ler (sodyum iyonlarının gecikmesi ve böbrekler tarafından PG sentezinin engellenmesi), GCS ve östrojenler (sodyum iyonlarının gecikmesi) tarafından zayıflatılır.

Kardiyak glikozitler, bradikardi, av blokajı, kalp durması ve kalp yetmezliği gelişme veya şiddetlenme riskini artırır.

Diüretikler, klonidin, sempatolitikler, hidralazin ve diğer antihipertansif ajanlar kan basıncında aşırı azalmaya neden olabilir.

Bisoprolol ile tedavi sırasında nonpolarize edici Kas gevşeticilerin ve kumarinlerin antikoagülan etkisinin etkisi uzayabilir.

Trisiklik ve tetrasiklik antidepresanlar, antipsikotikler (nöroleptikler), etanol, sedatifler ve hipnotikler merkezi sinir sisteminin depresyonunu arttırır.

Hidrojene edilmemiş ergot alkaloidleri periferik dolaşım bozuklukları riskini artırır.

Sülfasalazin kan plazmasındaki bisoprolol konsantrasyonunu arttırır.

Dikkate alınması gereken kombinasyonlar

Bisoprolol ile birlikte kullanıldığında mefloquin bradikardi riskini artırabilir.

MAO inhibitörleri (Mao tipi B inhibitörleri hariç) antihipertansif etkiyi artırabilir. Eşzamanlı uygulama hipertansif kriz gelişimine yol açabilir.

Ergotamin periferik dolaşım bozuklukları riskini artırır.

Rifampisin T kısaltır_1/2 bisoprolol.

Bisoprololün etkinliği ve tolere edilebilirliği, diğer ilaçların eşzamanlı alımından etkilenebilir. Bu etkileşim, iki ilacın kısa bir süre sonra alındığı durumlarda da ortaya çıkabilir. Doktor, doktor randevusu olmadan (yani reçetesiz ilaçlar) alınmaları durumunda bile, diğer ilaçların alımı hakkında bilgilendirilmelidir.

Önerilmeyen kombinasyonlar

CHF tedavisi. Antiaritmik ajanlar Sınıf I (örneğin kinidin, disopiramid, lidokain, fenitoin, flecainid, propafenon) BİSOPROLOL ile birlikte kullanıldığında, kalbin av iletimini ve kontraktilitesini azaltabilir.

İlacın Bisono kullanımı için tüm endikasyonlar^®. BCC tipi Verapamil ve daha az ölçüde — diltiazem bisoprolol ile eşzamanlı olarak kullanıldıĞında miyokard kontraktilitesinde bir azalmaya ve av iletiminin bozulmasına neden olabilir. Özellikle, verapamil'in beta-blokerleri alan hastalara intravenöz uygulaması, şiddetli arteriyel hipotansiyona ve AV blokajına yol açabilir.

Merkezi etki hipotansif ajanlar (klonidin, metildopa, moksonidin, rilmenidin gibi) kalp hızında bir azalmaya ve kalp debisinde bir azalmaya ve merkezi sempatik tonda bir azalmaya bağlı vazodilatasyona yol açabilir. Özellikle beta-blokerlerin kesilmesinden önce ani geri çekilme, ricochet arteriyel hipertansiyon gelişme riskini artırabilir.

Ekstra dikkat gerektiren kombinasyonlar

Hipertansiyon ve anjin tedavisi. Antiaritmik ajanlar Sınıf I (örneğin kinidin, disopiramid, lidokain, fenitoin, flecainid, propafenon) BİSOPROLOL ile eşzamanlı kullanımı ile AV iletim ve miyokard kontraktilitesini azaltabilir.

İlacın Bisono kullanımı için tüm endikasyonlar^®. BKK — dihidropiridin türevleri(örneğin, nifedipin, felodipin, amlodipin) - bisoprolol ile eşzamanlı kullanım arteriyel hipotansiyon riskini artırabilir. CHF'Lİ hastalarda, kontraktil kalp fonksiyonunun daha sonra bozulma riski göz ardı edilemez.

Sınıf III antiaritmik ajanlar (örneğin amiodaron) av iletim bozukluğunu artırabilir.

Topikal uygulama için beta blokerlerin etkisi (örneğin, glokom tedavisi için göz damlaları) bisoprololün sistemik etkilerini artırabilir (kan basıncında azalma, kalp hızında azalma).

Parasempatomimetikler bisoprolol ile eşzamanlı uygulama ile av iletiminin ihlalini artırabilir ve bradikardi gelişme riskini artırabilir.

Hipoglisemik etki oral uygulama için insülin veya hipoglisemik ajanlar artabilir. Hipoglisemi belirtileri-özellikle taşikardi-maskelenebilir veya bastırılabilir. Bu tür etkileşimler, seçici olmayan beta blokerleri kullanırken daha olasıdır.

Genel anestezi için araçlar kardiyak baskılayıcı etki riskini artırabilir, arteriyel hipotansiyona yol açabilir(bkz.

Kardiyak glikozitler bisoprolol ile eşzamanlı uygulama ile dürtü ve böylece bradikardi gelişiminde bir artışa neden olabilir.

NSAID'LER bisoprololün hipotansif etkisini azaltabilir.

İlacın Bisono eşzamanlı kullanımı^® beta-adrenomimetikler ile (örneğin, izoprenalin, dobutamin) her iki ilacın etkisinin azalmasına neden olabilir.

Bisoprololün beta ve alfa - adrenerjik reseptörleri (örneğin norepinefrin, epinefrin) etkileyen adrenomimetiklerle kombinasyonu, alfa-adrenerjik reseptörlerin katılımıyla ortaya çıkan bu ajanların vazokonstriktör etkilerini artırabilir ve kan basıncında bir artışa neden olabilir. Bu tür etkileşimler, seçici olmayan beta blokerleri kullanırken daha olasıdır.

Antihipertansif ajanlar, olası bir antihipertansif etkiye sahip diğer araçların yanı sıra (örneğin, trisiklik antidepresanlar, barbitüratlar, fenotiyazinler) bisoprololün hipotansif etkisini artırabilir.

Mefloquin bisoprolol ile eşzamanlı uygulama bradikardi riskini artırabilir.

MAO inhibitörleri (MAO B inhibitörleri hariç) beta-blokerlerin hipotansif etkisini artırabilir. Eşzamanlı kullanım da hipertansif kriz gelişimine yol açabilir.

İmmünoterapi için kullanılan alerjenler veya cilt testleri için alerjen özleri, bisoprolol alan hastalarda ciddi sistemik alerjik reaksiyonlar veya anafilaksi riskini artırır.

İntravenöz uygulama için iyot içeren radyoopak ilaçlar, anafilaktik reaksiyon riskini artırır.

Fenitoin giriş / in, inhalasyon anestezisi için ilaçlar (hidrokarbon türevleri) kardiyodepresif etkinin şiddetini ve kan basıncını düşürme olasılığını arttırır.

Oral uygulama için insülin ve hipoglisemik ajanların etkinliğini değiştirir, gelişmekte olan hipogliseminin semptomlarını Maskeler (taşikardi, artmış kan basıncı).

Lidokain ve ksantinlerin (difilin hariç) temizlenmesini azaltır ve özellikle sigara içilmesinin etkisi altında başlangıçta artmış teofilin klerensi olan hastalarda plazma konsantrasyonlarını arttırır. Antihipertansif etki nsaıd'ler (sodyum iyonlarının gecikmesi (Na ) ve böbrekler tarafından PG sentezinin blokajı), GCS ve östrojenler (na gecikmesi) tarafından zayıflatılır.

Kardiyak glikozitler, metildopa, reserpin ve guanfacin, BKC (Verapamil, diltiazem), amiodaron ve diğer antiaritmik ajanlar, bradikardi, av blokajı, kalp durması ve kalp yetmezliği gelişme veya şiddetlenme riskini artırır.

Nifedipin kan basıncında önemli bir azalmaya neden olabilir.

Diüretikler, klonidin, sempatolitikler, hidralazin ve diğer antihipertansif ilaçlar kan basıncında aşırı azalmaya neden olabilir.

Polarize olmayan Kas gevşeticilerin etkisini uzatır ve kumarinlerin antikoagülan etkisini arttırır.

Üç ve tetrasiklik antidepresanlar, antipsikotikler( sultoprid dahil nöroleptikler), etanol, SEDATİFLER ve hipnotik ilaçlar merkezi sinir sisteminin depresyonunu arttırır, kalp ritmi bozukluklarına, bradikardi ve ortostatik hipotansiyona neden olabilir.

Antihipertansif etkide önemli bir artışa bağlı olarak MAO inhibitörleri ile eşzamanlı kullanım önerilmez, MAO inhibitörleri ve bisoprolol kullanımı arasındaki tedavide bir mola en az 14 gün olmalıdır.

Hidrojene edilmemiş ergot alkaloidleri periferik dolaşım bozuklukları riskini artırır.

Ergotamin periferik dolaşım bozukluğu riskini artırır, sülfasalazin plazmadaki bisoprolol konsantrasyonunu arttırır, rifampisin T'yi kısaltır_1/2 preparatın.

Topikal uygulama için β-blokerler (göz damlası) ile birlikte kullanıldığında, hipotansiyon ve/veya önemli bradikardi gelişimi ile potansiyel bir katkı etkisi tehlikesi vardır.

Epinefrin ve norepinefrin kullanımının arka planına karşı ilacın antihipertansif etkisinde bir azalma vardır.

Kinidin ilaçları (mefloquin, klorokin) ile tedavinin arka planına karşı otomatizm, iletim ve kalp kontraktilitesinin ihlal edilme olasılığı artar (karşılıklı olarak).

Şok veya arteriyel hipotansiyon durumunda, floctafenin neden olduğu, birlikte kullanıldığında, telafi edici kardiyovasküler reaksiyonları azaltmak mümkündür.

Baklofen veya amifostin ile eşzamanlı kullanımda, antihipertansif etki de artmaktadır.