Тригексифенидила гидрохлорид

Тригексифенидила гидрохлорид, parasempatik sinir sistemi üzerinde doğrudan inhibitör etkisi uygulayan antispazmodik bir ilaçtır. Ayrıca düz kas üzerinde rahatlatıcı bir etkiye sahiptir.

Parkinsonizmin tüm formlarında (postensefalitik, arteriosklerotik ve idiyopatik) endikedir. Bu Parkinsonizm formlarını levodopa ile tedavi ederken genellikle adjuvan tedavi olarak yararlıdır. Тригексифенидила гидрохлорид, Parkinsonizm ile ilişkili kas spazmı, titreme ve aşırı tükürük salgılarının sertliğini azaltmada etkilidir. Reserpin ve fenotiyazinler gibi merkezi sinir sistemi ilaçları nedeniyle ekstrapiramidal bozuklukları (örn. Aşırı huzursuzluk ve spastik kasılmalar ve istemsiz hareketlerle karakterize edilen akatizi) kontrol etmek için Тригексифенидила гидрохлорид da endikedir.

Sadece yetişkinler: Optimal dozaj her zaman ampirik olarak, genellikle tedaviye nispeten düşük bir seviyede başlanarak ve daha sonra kademeli artışlarla belirlenmelidir.

Parkinsonizm için normal dozaj günde 6-10 mg'dır, ancak ensefalitik sonrası gruptaki bazı hastalar günde ortalama 12-15 mg doz gerektirebilir. Yemek saatlerinde günde üç veya dört kez sözlü olarak verilmelidir.

İlaca bağlı Parkinsonizm için normal dozaj genellikle günde 5 mg ila 15 mg arasındadır, ancak bazı vakalar günde 1 mg tarafından kontrol edilmiştir.

Her durumda, Тригексифенидила гидрохлорид dozu birkaç günlük bir süre boyunca sadece küçük artışlarla arttırılmalı veya azaltılmalıdır. İlk tedavide doz, ilk gün 1 mg, ikinci gün 2 mg olmalı ve optimum doza ulaşılana kadar üç ila beş günlük aralıklarla günde 2 mg daha fazla artış olmalıdır.

Hastalar zaten diğer parasempatik inhibitörlerle tedavi ediliyorsa, tedavinin bir parçası olarak Тригексифенидила гидрохлорид değiştirilmelidir. Levodopa ile birlikte Тригексифенидила гидрохлорид kullanıldığında, her birinin normal dozunun azaltılması gerekebilir. Yan etkilere ve semptom kontrol derecesine bağlı olarak dikkatli bir ayarlama gereklidir. Bölünmüş dozlarda günde 3-6 mg'lık Тригексифенидила гидрохлорид dozu genellikle yeterlidir.

Тригексифенидила гидрохлорид, hastanın tepki verme şekline göre yemeklerden önce veya sonra alınabilir. Eğer Тригексифенидила гидрохлорид ağzı aşırı derecede kurutma eğiliminde ise, bulantıya neden olmadıkça yemeklerden önce almak daha iyi olabilir. Yemeklerden sonra alınırsa, indüklenen susuzluk nane, sakız veya su ile giderilebilir.

İlaca bağlı ekstrapiramidal bozukluğun tedavisi: Yaygın olarak kullanılan sakinleştiricilere, özellikle fenotiyazinlere, tiyoksantenlere ve butirofenonlara ekstrapiramidal reaksiyonları kontrol etmek için gerekli olan Тригексифенидила гидрохлорид dozunun boyutu ve sıklığı ampirik olarak belirlenmelidir. Toplam günlük dozaj genellikle 5 ila 15 mg arasında değişir, ancak bazı durumlarda bu reaksiyonlar günde 1 mg kadar az kontrol edilir.

İstenen ataraktik etki eşzamanlı ekstrapiramidal reaksiyonlar olmadan korunana kadar her iki ilacın dozajını geçici olarak azaltarak tatmin edici kontrol bazen daha hızlı elde edilebilir.

Bazen reaksiyonlar birkaç gün kontrol altında kaldıktan sonra hastayı azaltılmış Тригексифенидила гидрохлорид dozajında tutmak mümkündür. Bu reaksiyonlar, Тригексифенидила гидрохлорид tedavisinin kesilmesinden sonra uzun süre remisyonda kalabileceğinden, semptomlar makul bir süre geçtikten sonra bu tedavi minimum süreli olmalı ve kesilmelidir.

Yaşlılar: 65 yaşın üzerindeki hastalar nispeten daha hassas olma eğilimindedir ve daha az miktarda ilaç gerektirir.

Çocuklar: Tavsiye edilmez.

Тригексифенидила гидрохлорид veya diğer bileşenlerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık.

Önlemler: Тригексифенидила гидрохлорид kullanımı bazı durumlarda süresiz olarak devam edebileceğinden, hasta uzun vadede dikkatli bir gözlem altında olmalıdır. Alerjik veya diğer istenmeyen reaksiyonlardan kaçınmak için dikkatle uygulanmalıdır.

Hayati komplikasyonlar dışında ilacın aniden kesilmesinden kaçınılmalıdır.

Yeni başlayan glokom, Тригексифенидила гидрохлорид gibi para-sempatik ilaçlar ile çökelebilir.

Hipertansiyon, kalp, karaciğer veya böbrek bozuklukları kontrendike değildir, ancak bu hastalar yakından takip edilmelidir. Тригексифенидила гидрохлорид geç diskineziyi kışkırtabileceği veya şiddetlendirebileceği için, bu rahatsızlığı olan hastalarda kullanılması önerilmez.

Glokomlu hastalarda, gastrointestinal veya genito-üriner sistemlerde obstrüktif hastalıklarda ve olası prostat hipertrofisi olan yaşlı erkeklerde dikkatli kullanılmalıdır.

Тригексифенидила гидрохлорид miyastenia gravis klinik kötüleşme ile ilişkili olduğundan, bu durumdaki hastalarda ilaçtan kaçınılmalı veya çok dikkatli kullanılmalıdır.

Hepsi atropin benzeri ilaçlardan herhangi birinde ortaya çıkabilecek karışıklık, sanrılar ve halüsinasyonlar gibi bazı psikiyatrik belirtiler nadiren Тригексифенидила гидрохлорид ile bildirildiğinden, yaşlı hastalarda çok dikkatli kullanılmalıdır (bkz. Dozaj ve Uygulama).

Uyarılar: Yeterli miktarda verilirse Тригексифенидила гидрохлорид kötüye kullanım konusu olabilir (halüsinojenik veya öforiyant özellikler temelinde, tüm anti-kolinerjik ilaçlar için ortaktır).

Görme, baş dönmesi ve hafif bulantı bulanıklaşmasına neden olabilir. Ayrıca bazı durumlarda zihinsel karışıklık.

İstenmeyen etkilerin sıklığını belirlemek için gereken modern klinik veriler Тригексифенидила гидрохлорид için eksiktir. Ağız kuruluğu, kabızlık, görme bulanıklığı, baş dönmesi, hafif bulantı veya sinirlilik gibi küçük yan etkiler tüm hastaların% 30-50'sinde yaşanacaktır. Bu reaksiyonlar tedavi devam ettikçe daha az belirgin hale gelir. Etkili bir seviyeye ulaşılana kadar hastaların daha küçük başlangıç dozunu kullanarak bir tolerans geliştirmelerine izin verilmelidir.

Bağışıklık sistemi bozuklukları: Aşırı duyarlılık.

Psikiyatrik bozukluklar: Sinirlilik, huzursuzluk, konfüzyon durumları, ajitasyon, sanrılar, halüsinasyonlar, uykusuzluk, özellikle yaşlılarda ve arteriyosklerozlu hastalarda. Psikiyatrik rahatsızlıkların gelişimi tedavinin kesilmesini gerektirebilir.

Öfori oluşabilir. Öforik ve halüsinojenik özellikleri nedeniyle Тригексифенидила гидрохлорид kötüye kullanımı bildirilmiştir.

Sinir sistemi bozuklukları: Baş dönmesi.

Anında ve kısa süreli bellek işlevinde bozulma olduğu bildirilmiştir.

Miyastenia gravis'in kötüleşmesi meydana gelebilir.

Göz bozuklukları: Konaklama ve fotofobi kaybı olan öğrencilerin dilatasyonu, göz içi basıncını artırdı.

Kardiyak bozukluklar: Taşikardi.

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar: Azalmış bronşiyal sekresyonlar.

Gastrointestinal hastalıklar: Yutma güçlüğü, kabızlık, bulantı, kusma ile ağız kuruluğu.

Deri ve deri altı doku hastalıkları: Cildin kızarma ve kuruluğu, deri döküntüleri.

Böbrek ve idrar hastalıkları: İdrar retansiyonu, işeme zorluğu.

Genel bozukluklar: Susuzluk, pireksi.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Tıbbi ürünün yetkilendirilmesinden sonra şüpheli advers reaksiyonların bildirilmesi önemlidir. Tıbbi ürünün fayda / risk dengesinin sürekli izlenmesine izin verir. Sağlık uzmanlarından şüpheli advers reaksiyonları www.mhra.gov.uk/yellowcard adresindeki Sarı Kart Şeması aracılığıyla bildirmeleri istenir

Belirtiler: Antimuskarinik ajanlarla aşırı doz belirtileri arasında cildin kızarması ve kuruluğu, dilate öğrenciler, ağız kuruluğu ve dil, taşikardi, hızlı solunum, hiperpireksiya, hipertansiyon, bulantı, kusma bulunur. Yüzde veya üst gövdede döküntü görülebilir. CNS stimülasyonu belirtileri huzursuzluk, karışıklık, halüsinasyonlar, paranoyak ve psikotik reaksiyonlar, koordinasyon, deliryum ve bazen konvülsiyonları içerir. Şiddetli doz aşımında, koma, dolaşım ve solunum yetmezliği ve ölümle CNS depresyonu oluşabilir.

Tedavi: Tedavi her zaman destekleyici olmalıdır. Yeterli bir hava yolu sağlanmalıdır. Heyecan ve konvülsiyonları kontrol etmek için diazepam uygulanabilir, ancak merkezi sinir sistemi depresyonu riski göz önünde bulundurulmalıdır. Hipoksi ve asidoz düzeltilmelidir. Disitmiler ortaya çıkarsa antiaritmik ilaçlar önerilmez.

Hidroklorür antikolinerjik bir ajandır. Parasempatik sinir sistemi üzerinde doğrudan inhibitör etki uygulayan antispazmodik bir ilaçtır. Tükürüğü azaltır, kalp atış hızını arttırır, öğrencileri genişletir ve düz kas spazmını azaltır.

Hidroklorür gastrointestinal sistemden iyi emilir. Plazma ve dokulardan hızla kaybolur ve geleneksel dozların sürekli uygulanması sırasında vücutta birikmez.

Hiçbiri belirtilmedi.

Yok.

Özel bir gereklilik yok.