Pyramistin

sadece yetişkinler için: optimal dozaj her zaman ampirik olarak, genellikle tedaviye nispeten düşük bir seviyede başlanarak ve daha sonra kademeli artışlarla belirlenmelidir.

Parkinsonizm için normal doz günde 6-10 mg'dır, ancak bazı hastalar esas olarak post-ensefalitik grupta günde ortalama 12-15 mg'lık bir doza ihtiyaç duyar. Günde üç veya dört kez yemeklerde oral yoldan uygulanmalıdır.

İlaca bağlı parkinsonizm için normal doz genellikle günde 5 mg ila 15 mg arasındadır, ancak bazı vakalar günde 1 mg ile kontrol edilmiştir.

Her durumda, piramitçi dozaj birkaç günlük bir süre boyunca sadece küçük adımlarla arttırılmalı veya azaltılmalıdır. İlk tedavide, doz ilk günde 1 mg, ikinci günde 2 mg olmalı ve optimal doza ulaşılana kadar üç ila beş günlük aralıklarla günde 2 mg daha fazla artış olmalıdır.

Hastalar zaten diğer parasempatik inhibitörlerle tedavi ediliyorsa, piramitçi tedavinin bir parçası olarak değiştirilmelidir. Piramitçi levodopa ile aynı anda kullanılırsa, her birinin normal dozunun azaltılması gerekebilir. Yan etkilere ve semptom kontrol derecesine bağlı olarak, dikkatli bir ayarlama gereklidir. Bölünmüş dozlarda günde 3-6 mg piramist dozu genellikle yeterlidir.

Hastanın reaksiyonuna bağlı olarak, piramitçi yemeklerden önce veya sonra alınabilir. Piramitçi ağzını aşırı derecede kurutma eğilimindeyse, bulantıya neden olmadıkça yemeklerden önce almak daha iyi olabilir. Yemeklerden sonra alındığında susuzluk nane, sakız veya su ile hafifletilebilir.

İlaca bağlı ekstrapiramidal bozuklukların tedavisi: yaygın olarak kullanılan yatıştırıcılara, özellikle fenotiazinlere, tioksantenlere ve butirofenonlara ekstrapiramidal reaksiyonları kontrol etmek için gerekli olan piramitçi dozunun boyutu ve sıklığı ampirik olarak belirlenmelidir. Toplam günlük doz genellikle 5 ila 15 mg arasındadır, ancak bazı durumlarda bu reaksiyonlar günde sadece 1 mg tarafından kontrol edilmiştir.

Tatmin edici kontrol bazen, ekstrapiramidal reaksiyonlara eşlik etmeden istenen ataraktik etki sağlanana kadar her iki ilacın dozajını geçici olarak azaltarak daha hızlı bir şekilde elde edilebilir.

Bazen reaksiyonlar birkaç gün boyunca kontrol altında kaldıktan sonra hastayı düşük piramitist dozajda tutmak mümkündür. Bu reaksiyonlar piramitist tedavinin kesilmesinden sonra uzun süre remisyonda kalabileceğinden, bu tedavi minimum süreye sahip olmalı ve semptomlar makul bir süre geçtikten sonra kesilmelidir.

Yaşlı insanlar : 65 yaşın üzerindeki hastalar nispeten daha hassas olma eğilimindedir ve daha az miktarda ilaca ihtiyaç duyarlar.

Çocuklar: Tavsiye edilmez.

Önlemler: Piramitçinin kullanımı bazı durumlarda süresiz olarak sürebileceğinden, hasta uzun vadede dikkatle izlenmelidir. Alerjik veya diğer advers reaksiyonlardan kaçınmak için dikkatle uygulanmalıdır.

Hayati komplikasyonlar dışında ilacın aniden kesilmesinden kaçınılmalıdır.

Başlangıç glokomu, bir piramitist gibi para-sempatik ilaçlar tarafından tetiklenebilir.

Hipertansiyon, kalp, karaciğer veya böbrek hastalığı kontrendike değildir, ancak bu hastalar yakından takip edilmelidir. Piramitçi geç diskinezilere neden olabileceğinden veya kötüleşebileceğinden, bu rahatsızlığı olan hastalarda kullanılması önerilmez.

Piramist glokomlu hastalarda, gastrointestinal veya ürogenital sistemin obstrüktif hastalıklarında ve olası prostat hipertrofisi olan yaşlı erkeklerde dikkatli kullanılmalıdır.

Piramitçi miyastenia gravis'in klinik kötüleşmesi ile ilişkili olduğundan, bu rahatsızlığı olan hastalarda ilaçtan kaçınılmalı veya çok dikkatli kullanılmalıdır.

Hepsi atropin benzeri ilaçlardan biriyle ortaya çıkabilecek karışıklık, sanrılar ve halüsinasyonlar gibi bazı psikiyatrik belirtiler nadiren bir piramitistle bildirildiğinden, yaşlılarda çok dikkatli kullanılmalıdır (dozaj ve uygulamaya bakınız) ).

Uyarılar: Piramist, yeterli miktarlarda uygulanırsa istismar edilebilir (tüm antikolinerjilerde ortak olan halüsinojenik veya öforik özelliklere dayanarak).

Belirtiler: Antimuskarinika ile aşırı doz belirtileri arasında cildin kızarması ve kuruluğu, genişlemiş öğrenciler, ağız kuruluğu ve dil, taşikardi, hızlı nefes alma, hiperpireksi, yüksek tansiyon, bulantı, kusma bulunur. Yüzde veya üst gövdede döküntü görülebilir. CNS stimülasyonu belirtileri huzursuzluk, konfüzyon, halüsinasyonlar, paranoyak ve psikotik reaksiyonlar, koordinasyon bozuklukları, deliryum ve nadiren krampları içerir. Şiddetli doz aşımında, koma, dolaşım ve solunum yetmezliği ve ölüm ile CNS depresyonu meydana gelebilir.

Tedavi: tedavi her zaman destekleyici olmalıdır. Yeterli hava yolu korunmalıdır. Heyecan ve krampları kontrol etmek için diazepam uygulanabilir, ancak merkezi sinir sistemi depresyonu riski göz önünde bulundurulmalıdır. Hipoksi ve asidoz düzeltilmelidir. Disitmiler ortaya çıktığında antiaritmikler önerilmez.