OHB 12

Endikasyon

Siyanokit, bilinen veya şüphelenilen siyanür zehirlenmesinin tedavisi için endikedir.

Siyanür Zehirli Hastaların Belirlenmesi

Siyanür zehirlenmesi, kapalı alan yangınlarından kaynaklanan duman da dahil olmak üzere çeşitli siyanür içeren bileşiklere solunması, yutulması veya dermal maruziyetten kaynaklanabilir. Siyanür zehirlenmesi kaynakları arasında hidrojen siyanür ve tuzları, siyanojenik bitkiler, alifatik nitriller ve sodyum nitroprusside uzun süre maruz kalma bulunur.

Siyanür zehirlenmesinin varlığı ve kapsamı genellikle başlangıçta bilinmemektedir. Yaygın olarak mevcut, hızlı, doğrulayıcı siyanür kan testi yoktur. Tedavi kararları klinik öykü ve siyanür zehirlenmesinin belirti ve semptomları temelinde alınmalıdır. Siyanür zehirlenmesinin klinik şüphesi yüksekse, Cyanokit gecikmeden uygulanmalıdır.

Tablo 1: Siyanür Zehirlenmesinin Yaygın İşaretleri ve Belirtileri

Bazı ortamlarda, taşipne ve kusma gibi panik semptomları erken siyanür zehirlenme belirtilerini taklit edebilir. Değişen zihinsel durumun varlığı (ör., karışıklık ve yönelim bozukluğu) ve / veya midriyazis gerçek siyanür zehirlenmesini düşündürür, ancak bu işaretler diğer toksik maruziyetlerde de ortaya çıkabilir.

Bölgesel bir zehir kontrol merkezinin uzman tavsiyesi 1-800-222-1222 numaralı telefondan alınabilir.

Duman Soluma

Tüm duman inhalasyon kurbanları siyanür zehirlenmesine sahip olmayacak ve siyanür zehirlenmesi tanısını özellikle zorlaştıran yanıklar, travma ve diğer toksik maddelere maruz kalma ile ortaya çıkabilir. Cyanokit uygulanmadan önce, duman inhalasyonu kurbanları aşağıdakiler için değerlendirilmelidir:

• Kapalı bir alanda ateşe veya dumana maruz kalma
• Ağız, burun veya orofarenks çevresinde kurum varlığı
• Zihinsel durum değişti

Hipotansiyon siyanür zehirlenmesini oldukça düşündürse de, siyanür zehirli duman inhalasyon kurbanlarının sadece küçük bir yüzdesinde bulunur. Siyanür zehirlenmesinin göstergesi, plazma laktat konsantrasyonu ≥ 10 mmol / L'dir (duman inhalasyonu ile ilişkili karbon monoksit de laktik asidemiye katkıda bulunduğundan, izole siyanür zehirlenmesinin belirti ve semptomları tablosunda tipik olarak listelenenden daha yüksek bir değer). Siyanür zehirlenmesinden şüpheleniliyorsa, plazma laktat konsantrasyonu elde etmek için tedavi ertelenmemelidir.

Diğer Siyanür Panzehirleri ile kullanın

Birlikte uygulama güvenliği belirlenmediğinden, diğer siyanür panzehirlerini Cyanokit ile aynı anda uygularken dikkatli olunmalıdır. Cyanokit ile başka bir siyanür antidotunun uygulanmasına karar verilirse, bu ilaçlar aynı intravenöz hatta eşzamanlı olarak uygulanmamalıdır.

Akut siyanür zehirlenmesinin kapsamlı tedavisi hayati fonksiyonların desteklenmesini gerektirir. Cyanokit uygun hava yolu, ventilasyon ve dolaşım desteği ile birlikte uygulanmalıdır.

Önerilen Dozlama

Yetişkinler için başlangıç hidroksokobalamin dozu, 15 dakika boyunca (yaklaşık 15 mL / dak) intravenöz infüzyon olarak 5 g'dır. Tüm şişenin uygulanması tam bir başlangıç dozu oluşturur. Zehirlenmenin şiddetine ve klinik yanıta bağlı olarak, toplam 10 g doz için intravenöz infüzyonla 5 g'lık ikinci bir doz uygulanabilir. İkinci doz için infüzyon hızı, klinik olarak belirtildiği gibi 15 dakikadan (aşırılıktaki hastalar için) iki saate kadar yükselebilir.

İnfüzyon için Çözeltinin Hazırlanması

Enjeksiyon için 5 g'lık hidroksokobalamin şişesi, verilen steril transfer başlığı kullanılarak 200 mL seyreltici (Cyanokit ile birlikte verilmez) ile yeniden oluşturulmalıdır. Önerilen seyreltici% 0.9 Sodyum Klorür enjeksiyonudur (% 0.9 NaCl). Laktatlı Ringers enjeksiyonu ve% 5 Dekstroz enjeksiyonunun (D5W) hidroksokobalamin ile uyumlu olduğu bulunmuştur ve% 0.9 NaCl kolayca mevcut değilse kullanılabilir. Flakon etiketindeki çizgi 200 mL hacimli seyrelticiyi temsil eder. Liyofilize toza seyreltici ilave edildikten sonra, flakon infüzyondan en az 60 saniye önce tekrar tekrar ters çevrilmeli veya sallanmamalı, sallanmamalıdır.

Hidroksokobalamin çözeltileri, uygulamadan önce partikül madde ve renk açısından görsel olarak incelenmelidir. Sulandırılmış çözelti koyu kırmızı değilse veya çözelti uygun şekilde karıştırıldıktan sonra partikül madde görülürse, çözelti atılmalıdır.

Uyumsuzluk Bilgileri

Resüsitasyon çabalarında sık kullanılan seçilmiş ilaçlarla çözelti içindeki hidroksokobalamin karışımı ile fiziksel uyumsuzluk (partikül oluşumu) ve kimyasal uyumsuzluk gözlenmiştir. Hidroksokobalamin ayrıca sodyum tiyosülfat ve sodyum nitrit ile kimyasal olarak uyumsuzdur ve askorbik asit ile uyumsuz olduğu bildirilmiştir. Bu nedenle, bu ve diğer ilaçlar, hidroksokobalamin ile aynı intravenöz hat üzerinden aynı anda uygulanmamalıdır.

Hidroksokobalamin ve kan ürünlerinin (tam kan, paketlenmiş kırmızı hücreler, trombosit konsantresi ve / veya taze dondurulmuş plazma) aynı intravenöz hattan eşzamanlı uygulanması önerilmez. Bununla birlikte, kan ürünleri ve hidroksokobalamin, ayrı intravenöz çizgiler kullanılarak (tercihen periferik çizgiler kullanılıyorsa, kontraalal ekstremitelerde) aynı anda uygulanabilir.

Sulandırılmış İlaç Ürününün Depolanması

Sulandırıldıktan sonra, hidroksokobalamin 40 ° C'yi (104 ° F) aşmayan sıcaklıklarda 6 saate kadar stabildir. Dondurmayın. 6 saat kullanılmayan sulandırılmış ürünler atılmalıdır.

Yok

UYARILAR

Bir parçası olarak dahil ÖNLEMLER Bölüm.

ÖNLEMLER

Acil Hasta Yönetimi

Cyanokit'e ek olarak, siyanür zehirlenmesinin tedavisi, hava yolu patensisine derhal dikkat, oksijenasyon ve hidrasyon yeterliliği, kardiyovasküler destek ve herhangi bir nöbet aktivitesinin yönetimini içermelidir. Maruz kalma yoluna bağlı olarak dekontaminasyon önlemlerine dikkat edilmelidir.

Alerjik Reaksiyonlar

Hidroksokobalamin veya siyanokobalamine anafilaktik reaksiyonları bilinen hastaların tedavisinde dikkatli olun. Varsa alternatif tedavilerin kullanımına dikkat edilmelidir.

Alerjik reaksiyonlar şunları içerebilir: anafilaksi, göğüs sıkışması, ödem, ürtiker, kaşıntı, dispne ve döküntü.

Pazarlama sonrası deneyimde anjiyonörotik ödem dahil alerjik reaksiyonlar da bildirilmiştir.

Kan Basıncı Artışı

Siyanür zehirlenmesi olan birçok hasta hipotansif olacaktır; bununla birlikte, bilinen veya şüphelenilen siyanür zehirlenmesi mağdurlarında kan basıncında artışlar da gözlenmiştir.

5 g hidroksokobalamin alan sağlıklı deneklerin (siyanüre maruz kalmayan) yaklaşık% 18'inde ve 10 g alan deneklerin% 28'inde kan basıncında (≥ 180 mmHg sistolik veya ≥ 110 mmHg diyastolik) yükselmeler gözlenmiştir. İnfüzyonlar başladıktan kısa bir süre sonra kan basıncında artışlar kaydedildi; infüzyonun sonuna doğru kan basıncında maksimum artış gözlendi. Bu yükselmeler genellikle geçiciydi ve dozlamadan sonraki 4 saat içinde başlangıç seviyelerine geri döndü.

Kan Siyanür Testinin Kullanımı

Siyanür zehirlenmesinin yönetimi için kan siyanür konsantrasyonunun belirlenmesi gerekli olmasa da ve Cyanokit ile tedaviyi geciktirmemesine rağmen, bir ön tedavi kan örneği toplamak, Siyanokit sonrası örneklemenin yanlış olabileceği için siyanür zehirlenmesinin belgelenmesinde yararlı olabilir.

Klinik Laboratuvar Değerlendirmeleri ve Klinik Yöntemlere Müdahale

Klinik Laboratuvar Değerlendirmeleri

Koyu kırmızı rengi nedeniyle, hidroksokobalaminin belirli laboratuvar parametrelerinin kolorimetrik tayini ile etkileşime girdiği bulunmuştur (örn., klinik kimya, hematoloji, pıhtılaşma ve idrar parametreleri). İn vitro testler, parazitin kapsamının ve süresinin, hidroksokobalamin, analit, metodoloji, analizör, hidroksokobalamin konsantrasyonu ve kısmen örnekleme ve ölçüm arasındaki zamana bağlı olarak çeşitli faktörlere bağlı olduğunu göstermiştir.

Sağlıklı gönüllülerde elde edilen in vitro çalışmalara ve farmakokinetik verilere dayanarak, aşağıdaki tablo (Tablo 2) 5 g'lık bir hidroksokobalamin dozunun ardından gözlemlenebilecek laboratuvar girişimlerini açıklamaktadır. 10 g'lık bir dozu takiben müdahalenin 24 saate kadar sürmesi beklenebilir. Siyanür zehirli hastalarda parazitin kapsamı ve süresi farklı olabilir. Sonuçlar bir analizörden diğerine önemli ölçüde değişebilir; bu nedenle laboratuvar sonuçlarını bildirirken ve yorumlarken dikkatli olunmalıdır.

Tablo 2: Hidroksokobalamin İn-Vitro Örnekleri ile Gözlemlenen Laboratuvar Müdahalesi

Klinik Yöntemler

Koyu kırmızı rengi nedeniyle, hidroksokobalamin, bir “kan sızıntısının” hatalı tespiti nedeniyle hemodiyaliz makinelerinin kapanmasına neden olabilir. Hidroksokobalamin ile tedavi edilen hastalarda hemodiyaliz başlamadan önce bu dikkate alınmalıdır.

Işığa duyarlılık

Hidroksokobalamin, UV spektrumunda görünür ışığı emer. Bu nedenle ışığa duyarlılığa neden olma potansiyeli vardır. Cilt kızarıklığının ışığa duyarlılığa yatkın olup olmadığı bilinmemekle birlikte, hastalara cildi renksiz kalırken doğrudan güneşten kaçınmaları tavsiye edilmelidir.

Hasta Danışmanlığı Bilgileri

Siyanokit siyanür zehirlenmesi için endikedir ve bu ortamda hastalar muhtemelen yanıt vermeyecektir veya danışmanlık bilgilerini anlamada zorluk çekebilirler.

Eritem ve Kromatüri

Hastalara cilt kızarıklığının 2 haftaya kadar sürebileceği ve idrar renklenmesinin Cyanokit uygulamasından sonra 5 haftaya kadar sürebileceği bildirilmelidir. Cilt kızarıklığının ışığa duyarlılığa yatkın olup olmadığı bilinmemekle birlikte, hastalara cildi renksiz kalırken doğrudan güneşten kaçınmaları tavsiye edilmelidir.

Döküntü

Bazı hastalarda hidroksokobalamin tedavisini takiben 7 ila 28 gün arasında herhangi bir yerde akneiform döküntü görülebilir. Bu döküntü genellikle birkaç hafta içinde tedavi olmadan düzelir.

Hamilelik ve Meme Besleme

Hastalara maternal siyanür zehirlenmesinin fetal siyanür zehirlenmesine neden olduğu bildirilmelidir. Siyanür zehirlenmesi tedavisi hem anne hem de fetus için hayat kurtarıcı olabilir. Hastalar Cyanokit tedavisi sırasında hamile kaldıklarında doktorlarını bilgilendirmelidir. Hidroksokobalaminin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir.

Klinik Olmayan Toksikoloji

Kanserojenez, Mutajenez, Doğurganlığın Bozukluğu

Hidroksokobalaminin kanserojen potansiyelini değerlendirmek için uzun süreli hayvan çalışmaları yapılmamıştır. Hidroksokobalamin aşağıdaki mutajenite deneylerinde negatifti: in vitro Salmonella typhimurium ve Escherichia coli suşları, fare lenfoma hücrelerinde tk lokusunun in vitro testi ve in-vivo sıçan mikronükleus deneyi kullanılarak bakteriyel ters mutasyon deneyi.

Hidroksokobalaminin doğurganlık üzerindeki etkisi değerlendirilmemiştir.

Belirli Popülasyonlarda Kullanın

Gebelik

Gebelik Kategorisi C

Gebe kadınlarda yeterli ve iyi kontrol edilen Cyanokit çalışması yoktur. Hayvan çalışmalarında, hidroksokobalamin, terapötik dozda insan maruziyetlerine benzer şekilde maruziyetlerde (AUC'ye dayalı) iskelet ve viseral (yumuşak doku) anormalliklere neden olmuştur. Cyanokit hamilelik sırasında sadece potansiyel fayda fetusun potansiyel riskini haklı çıkarsa kullanılmalıdır. Siyanür plasentayı kolayca geçtiği için maternal siyanür zehirlenmesi fetal siyanür zehirlenmesine neden olur. Hamile annenin zamanında tedavisi hem anne hem de fetus için hayat kurtarıcı olabilir.

Hayvan çalışmalarında, hamile sıçanlara ve tavşanlara organogenez döneminde Cyanokit (75, 150 veya 300 mg / kg / d) verildi. Sıçanlarda intraperitoneal dozlama ve tavşanlarda intravenöz dozlamanın ardından, maternal maruziyetler, terapötik dozda (AUC'ye dayanarak) insan maruziyetinin 0.5, 1 veya 2 katına eşitti. Her iki tür için yüksek doz gruplarında maternal toksisite meydana geldi ve embriyofetal rezorpsiyonlar nedeniyle canlı fetüslerin sayısı azaldı. Ek olarak, yüksek doz sıçanlarda azalmış canlı fetal ağırlık meydana geldi, ancak tavşanlarda olmadı. Hem sıçanlarda hem de tavşanlarda eksik iskelet kemikleşmesi meydana geldi. Sıçanlarda, yüksek doz grubunun iki fetüsü ve orta doz grubunun iki fetüsü (her biri farklı bir çöpten) kısa, ilkel veya küçük ön veya arka bacaklara sahipti. Tavşan çöpleri ve fetüsleri, çeşitli brüt yumuşak doku ve iskelet anomalilerinde doza bağlı bir artış sergiledi. Tavşanlarda ana bulgular esnetildi, harici muayenede sert fleksör veya medial olarak döndürülmüş ön ayaklar veya arka ayaklar ve kubbeli kafalar; beynin ve düz ventriküllerinin ön veya arka fontanellerini büyüttü, iskelet muayenesinde eğimli veya büyük kaburgalar; ve beynin genişlemiş ventrikülleri, ve visseral muayenede midenin kalın duvarı.

Emek ve Teslimat

Cyanokit'in emek ve doğum üzerindeki etkisi bilinmemektedir.

Hemşirelik Anneler

Hidroksokobalaminin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Cyanokit hayatı tehdit eden durumlarda uygulanabilir ve bu nedenle emzirme kullanımı için bir kontrendikasyon değildir. Emziren bebeklerde advers reaksiyon potansiyeli bilinmediğinden, hasta Cyanokit aldıktan sonra emzirmeyi bırakmalıdır..

Pediatrik Kullanım

Bu popülasyonda Cyanokit'in güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir. ABD dışındaki pazarlama deneyiminde, pediatrik hastaları tedavi etmek için 70 mg / kg'lık bir doz kullanılmıştır.

Geriatrik Kullanım

65 yaş ve üstü bilinen veya şüphelenilen siyanür zehirlenmesi mağdurlarına klinik çalışmalarda hidroksokobalamin verilmiştir. Genel olarak, bu hastalarda hidroksokobalaminin güvenliği ve etkinliği genç hastalarınkine benzerdi. Yaşlı hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

Böbrek Bozukluğu

Böbrek yetmezliği olan hastalarda Cyanokit'in güvenliği ve etkinliği araştırılmamıştır. Hidroksokobalamin ve siyanokobalamin, böbrekler tarafından değişmeden elimine edilir. Hidroksokobalamin verilen sağlıklı deneklerin ve şüpheli siyanür zehirlenmesinden sonra hidroksokobalamin ile tedavi edilen hastaların idrarında oksalat kristalleri gözlenmiştir.

Karaciğer yetmezliği

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda Cyanokit'in güvenliği ve etkinliği araştırılmamıştır.

Hidroksokobalamin ile ciddi advers reaksiyonlar arasında alerjik reaksiyonlar ve kan basıncında artışlar bulunur.

Klinik Çalışmalar Deneyimi

Klinik araştırmalar çok çeşitli koşullar altında yapıldığından, klinik çalışmalarda gözlenen advers reaksiyon oranları uygulamada gözlemlenen oranları yansıtmayabilir.

Sağlıklı Konularda Deneyim

136 sağlıklı yetişkin denekte hidroksokobalaminin güvenliğini, tolere edilebilirliğini ve farmakokinetiğini değerlendirmek için çift kör, randomize, plasebo kontrollü, tek artan doz (2.5, 5, 7.5 ve 10 g) çalışması yapılmıştır. Hidroksokobalaminin koyu kırmızı rengi nedeniyle, en sık meydana gelen iki advers reaksiyon, 5 g veya daha fazla doz alan tüm deneklerde bildirilen kromatüri (kırmızı renkli idrar) idi; ve 5 g veya daha fazla doz alan çoğu denekte meydana gelen eritem (cilt kızarıklığı). 5 g doz grubunun en az% 5'inde bildirilen advers reaksiyonlar ve 10 g ve plasebo gruplarında karşılık gelen oranlar Tablo 3'te gösterilmektedir.

Tablo 3 5 g Doz Grubunda Deneklerin>% 5'inden fazlasında ve 10 g Doz Grubu ve Plasebo'da Karşılık Gelenlerde Olumsuz Reaksiyonların Sıklığı

Bu çalışmada, aşağıdaki advers reaksiyonların doza bağlı bir şekilde ve plasebo ile tedavi edilen kohortlarda gözlemlenenden daha sık olduğu bildirilmiştir: artan kan basıncı (özellikle diyastolik kan basıncı), döküntü, bulantı, baş ağrısı ve infüzyon bölgesi reaksiyonları . Hepsi hafif ila orta şiddette idi ve infüzyon sonlandırıldığında veya standart destekleyici tedavilerle kendiliğinden düzeldi.

Bu çalışmada bildirilen ve klinik olarak anlamlı kabul edilen diğer advers reaksiyonlar şunlardır:

• Göz bozuklukları: şişme, tahriş, kızarıklık
• Gastrointestinal hastalıklar: disfaji, karın rahatsızlığı, kusma, ishal, hazımsızlık, hematokezi
• Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar: periferik ödem, göğüs rahatsızlığı
• Bağışıklık sistemi bozuklukları: alerjik reaksiyon
• Sinir sistemi bozuklukları: hafıza bozukluğu, baş dönmesi
• Psikiyatrik bozukluklar: huzursuzluk
• Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar: dispne, boğaz sıkılığı, kuru boğaz
• Deri ve deri altı doku hastalıkları: ürtiker, kaşıntı
• Vasküler bozukluklar: sıcak basması

Bilinen veya Şüpheli Siyanür Zehirli Mağdurlarda Deneyim

Bilinen veya şüphelenilen siyanür zehirlenmesi mağdurlarında dört açık etiketli, kontrolsüz, klinik çalışma (biri prospektif ve üçü retrospektif) gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmalarda toplam 245 hastaya hidroksokobalamin tedavisi uygulanmıştır. Olumsuz olayların sistematik olarak toplanması tüm bu çalışmalarda yapılmamıştır ve nedenselliğin yorumlanması, bir kontrol grubunun olmaması ve uygulama koşulları nedeniyle sınırlıdır (ör., yangın kurbanlarında kullanın). Sistem organ sınıfı tarafından listelenen bu çalışmalarda bildirilen advers reaksiyonlar şunları içermektedir:

• Kardiyak bozukluklar: ventriküler ekstrasistoller
• Soruşturmalar: elektrokardiyogram repolarizasyon anormalliği, kalp atış hızı arttı
• Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar: plevral efüzyon

Hem bilinen hem de şüpheli siyanür zehirlenmesi mağdurlarındaki çalışmalarda yaygın olan advers reaksiyonlar ve sağlıklı gönüllülerde yapılan çalışma sadece sağlıklı gönüllü bölümünde listelenmiştir ve bu listede çoğaltılmamıştır.

Yetişkinlerde Cyanokit ile aşırı doz hakkında veri mevcut değildir. Doz aşımı meydana gelirse, tedavi semptomların yönetimine yönlendirilmelidir. Hemodiyaliz böyle bir durumda etkili olabilir, ancak sadece önemli hidroksokobalamin ile ilişkili toksisite durumunda endikedir. Koyu kırmızı rengi nedeniyle, hidroksokobalamin hemodiyaliz makinelerinin performansını etkileyebilir.

Siyanokobalamin oluşumu ile siyanür zehirli hastalara Cyanokit uygulanması, hidroksokobalamin infüzyonlarının başlaması üzerine kan basıncında artış ve kalp hızında değişken değişikliklerle sonuçlanmıştır.

İntravenöz hidroksokobalamin uygulamasını takiben plazma proteinlerine ve düşük molekül ağırlıklı fizyolojik bileşiklere önemli ölçüde bağlanma meydana gelir ve hidrokso ligandının değiştirilmesi ile çeşitli kobalamin- (III) kompleksleri oluşur. Hidroksokobalamin dahil olmak üzere oluşan düşük molekül ağırlıklı kobalaminler- (III), “serbest kobalaminler- (III)” olarak adlandırılır; serbest ve proteine bağlı kobalaminlerin toplamına “toplam kobalaminler- (III)” denir. Tüm türevlerin toplamına maruz kalmayı yansıtmak için, kobalaminlerin farmakokinetiği- (III) (ör. spesifik ligand içermeyen kobalamin- (III) varlığı), μg eq / mL konsantrasyon birimi kullanılarak tek başına hidroksokobalamin yerine araştırıldı

Sağlıklı gönüllülerde 2.5 ila 10 g hidroksokobalaminin tek doz intravenöz uygulanmasını takiben dozla orantılı farmakokinetik gözlenmiştir. Sırasıyla 113 ve 579 μg eşdeğer / mL'lik ortalama serbest ve toplam kobalaminler- (III) Cmax değerleri, 5 g hidroksokobalamin dozu izlenerek belirlenmiştir. Benzer şekilde, sırasıyla 197 ve 995 μg eşdeğer / mL'lik ortalama serbest ve toplam kobalaminler- (III) Cmax değerleri, 10 g hidroksokobalamin dozunun ardından belirlenmiştir. Serbest ve toplam kobalaminlerin (III) baskın ortalama yarılanma ömrünün hem 5 g hem de 10 g doz seviyesinde yaklaşık 26 ila 31 saat olduğu bulunmuştur.

72 saatlik toplama süresi boyunca idrarla atılan ortalama toplam kobalamin- (III) miktarı, 5 g dozun yaklaşık% 60'ı ve 10 g hidroksokobalamin dozunun yaklaşık% 50'si idi. Genel olarak, toplam idrar atılımının uygulanan dozun en az% 60 ila 70'i olduğu hesaplanmıştır. Üriner atılımın çoğunluğu ilk 24 saat boyunca meydana geldi, ancak intravenöz infüzyonu takiben 35 güne kadar kırmızı renkli idrar gözlendi.

Vücut ağırlığı için normalleştirildiğinde, erkek ve dişi denekler, 5 ve 10 g hidroksokobalamin uygulanmasını takiben serbest ve toplam kobalaminlerin (III) farmakokinetik parametrelerinde önemli bir fark ortaya koymadı.