Antipres

Antipres

İmipramin

Depresyon

Depresyon semptomlarını hafifletmek için. Endojen depresyonun diğer depresif durumlara göre hafifletilmesi daha olasıdır. Optimal terapötik etkiler ortaya çıkmadan önce bir ila üç haftalık tedavi gerekebilir.

Çocuklarda enürezis

Uygun testlerle Olası organik nedenler hariç tutulduktan sonra 6 yaş ve üstü çocuklarda enürezi azaltmak için geçici bir ek tedavi olarak yararlı olabilir. Gün boyunca ortaya çıkan sıklık ve aciliyet semptomları olan hastalarda, gerekirse, muayene geçersiz sistoetrografi ve sistoskopi içermelidir. İlacın daha fazla uygulanması ile tedavinin etkinliği azalabilir.

Depresyon

Yaşlı hastalar ve ergenler için daha düşük dozlar önerilir. Ayaktan hastalar için, sıkı gözetim altında olan hastane hastalarına kıyasla daha düşük dozlar da önerilir. Dozaj düşük bir seviyede başlatılmalı ve klinik yanıt ve herhangi bir hoşgörüsüzlük belirtisi dikkate alınarak kademeli olarak arttırılmalıdır. Remisyondan sonra, remisyonu koruyan en düşük dozda daha uzun bir süre için idame tedavisi gerekebilir.

Normal Yetişkin Dozu

Hastaneye Yatırılan Hastalar

Başlangıçta, bölünmüş dozlarda 100 mg/gün, gerektiği gibi kademeli olarak 200 mg/gün'e yükseltildi. İki hafta sonra herhangi bir reaksiyon yoksa, 250 ila 300 mg / gün arasında bir artış.

Ayaktan Hastalar

Başlangıçta 75 mg/gün 150 mg / gün'e yükseltildi. 200 mg / Gün'ün üzerindeki dozlar önerilmez. Bakım, 50 ila 150 mg/gün.

Ergenler ve geriatrik hastalar

Başlangıçta 30 ila 40 mg/gün, genellikle 100 mg / günü aşmak gerekli değildir.

Çocuklarda enürezis

İlk olarak, 6 yaş ve üstü çocuklarda 25 mg/gün oral doz kullanılmalıdır. İlaçlar yatmadan bir saat önce verilmelidir. Bir hafta içinde tatmin edici bir yanıt yoksa, 12 yaşın altındaki çocuklarda dozu gece başına 50 mg'a yükseltin, 12 yaşın üzerindeki çocuklar gece başına 75 mg'a kadar alabilir. 75 mg'dan fazla günlük doz etkinliği arttırmaz ve yan etkileri arttırma eğilimindedir. Kanıtlar, erken gece yataklarında, ilacın daha önce ve bölünmüş miktarlarda daha etkili olduğunu göstermektedir..e., Midafternoon 25 mg, yatmadan önce tekrarlanır. Uygun bir yanıtla yeterli bir terapötik çalışmadan sonra ilaçsız bir dönemin kurulmasına dikkat edilmelidir. Dozaj, aniden kesilmek yerine kademeli olarak azaltılmalıdır, bu da nüks eğilimini azaltabilir. İlaç kesildiğinde nüks yaşayan çocuklar her zaman sonraki tedaviye cevap vermezler

2.5 mg/kg/gün doz aşılmamalıdır. Bu dozun iki katı olan pediatrik hastalarda bilinmeyen EKG değişiklikleri bildirilmiştir.

6 yaşın altındaki çocuklarda nokturnal enürezis için geçici bir ek tedavi olarak Antipres'in güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir.

Monoamin oksidaz inhibitör bileşiklerinin eşzamanlı kullanımı kontrendikedir. Bu tür kombinasyonlar alan hastalarda hiperpiretik krizler veya şiddetli Konvülsiyonlar ortaya çıkabilir. Yan etkilerin güçlendirilmesi ciddi veya hatta ölümcül olabilir. Monoamin oksidaz inhibitörü alan hastalarda Antipres'in değiştirilmesi istendiğinde, klinik durumun izin verdiği gibi en az 14 günlük bir aralık geçmelidir. Başlangıç dozu düşük olmalı ve artış yavaş yavaş ve dikkatli bir şekilde reçete edilmelidir.

İlaç miyokard enfarktüsü sonrası Akut iyileşme döneminde kontrendikedir. Bu bileşiğe karşı bilinen aşırı duyarlılığı olan hastalar ilacı almamalıdır. Diğer dibenzazepin bileşiklerine karşı çapraz duyarlılık olasılığı göz önünde bulundurulmalıdır.

Özel uyarı (lar)

Klinik Bozulma Ve İntihar Riski

Hem yetişkinlerde hem de çocuklarda majör depresif bozukluğu (MDD) olan hastalar, antidepresanlar alıp almadıklarına bakılmaksızın depresyon ve/veya intihar düşünceleri ve davranışları (intihar) veya anormal davranış değişiklikleri yaşayabilir ve bu risk önemli bir remisyon oluşana kadar devam edebilir. İntihar, depresyon ve diğer bazı psikiyatrik bozukluklar için bilinen bir risktir ve bu bozuklukların kendileri intiharın en güçlü Belirleyicileridir. Bununla birlikte, antidepresanların depresyonun Kötüleşmesinin ve tedavinin erken evrelerinde bazı hastalarda intiharın ortaya çıkmasının İndüklenmesinde rol oynayabileceği endişesi uzun zamandır var olmuştur. Antidepresanlar (Ssrı'lar ve diğerleri) ile yapılan kısa süreli plasebo kontrollü çalışmaların birleştirilmiş analizleri, bu ilaçların majör depresif bozukluk (MDD) ve diğer psikiyatrik bozukluklara sahip çocuklarda, ergenlerde ve genç erişkinlerde (18 ila 24 yaş arası) intihar düşüncesi ve davranışı (intihar) riskini artırdığını göstermiştir. Kısa süreli çalışmalar, 24 yaşın üzerindeki yetişkinlerde plaseboya kıyasla antidepresanlarla intihar riskinde bir artış göstermedi ve 65 yaş ve üstü yetişkinlerde plaseboya kıyasla Antidepresanlarda bir azalma oldu

MDD, obsesif kompulsif bozukluk (OKB) veya diğer psikiyatrik bozukluğu olan Pediatrik hastalarda plasebo kontrollü çalışmaların birleştirilmiş analizleri, 4400'den fazla hastada 9 Antidepresanın toplam 24 kısa süreli çalışmasını içeriyordu. MDD veya diğer psikiyatrik bozukluğu olan yetişkinlerde plasebo kontrollü çalışmaların birleştirilmiş analizleri, 77'den fazla hastada 11 antidepresan ile toplam 295 kısa süreli (ortalama 2 ay) çalışmayı içeriyordu..000 hasta. İlaçlar arasında intihar riskinde önemli farklılıklar vardı, ancak incelenen hemen hemen tüm ilaçlar için genç hastaların sayısında bir artış eğilimi vardı. MDD'DE en yüksek İnsidansa sahip çeşitli Endikasyonlarda mutlak intihar riskinde farklılıklar vardı. Risk farklılıkları (ilaç vs. bununla birlikte, plasebo) yaş grupları içinde ve endikasyonlar arasında nispeten stabildi. Bu risk farklılıkları (tedavi edilen 1000 hasta başına intihar vakalarının sayısındaki ilaç-plasebo farkı) Tablo 1'de gösterilmiştir.

Tablo 1

Pediatrik çalışmaların hiçbirinde intihar yoktu. Yetişkinlerde yapılan çalışmalarda intiharlar vardı, ancak bu rakam ilaçların intihar üzerindeki etkisi hakkında bir sonuca varmak için yeterli değildi.

İntihar riskinin uzun vadeli bir uygulamaya, yani birkaç aya kadar uzanıp uzanmadığı bilinmemektedir. Bununla birlikte, depresyonu olan yetişkinlerde plasebo kontrollü bakım çalışmalarından antidepresanların kullanılmasının depresyonun Nüksetmesini geciktirebileceğine dair önemli kanıtlar vardır.

Her endikasyon için antidepresan ile tedavi asil tüm hastalar, özel ilaç tedavisinin ilk aylarında ve doz değişiklikleri sırasında artmis ve azalmış Kliniği bozulma, intihar ve anormal davranış değişiklikleri için yeterli izlemeli ve yakından izlemelidir'dir.

Aşağıdaki belirtiler, anksiyete, ajitasyon, panik atak, uykusuzluk, sinirlilik, düşmanlık, saldırganlık, Dürtüsellik, Akatizi (psikomotor ajitasyon), hipomani ve mani, hem psikiyatrik hem de psikiyatrik olmayan majör depresif bozukluklar için Antidepresanlarla tedavi edilen yetişkin ve pediatrik hastalarda bildirilmiştir. Bu tür semptomların ortaya çıkması ile depresyonun kötüleşmesi ve / veya intihar Dürtülerinin ortaya çıkması arasında nedensel bir ilişki bulunmamakla birlikte, bu semptomların ortaya çıkan intiharın öncüleri olabileceği endişesi vardır

Depresyonu sürekli olarak kötüleşen veya kötüleşen depresyon veya intiharın habercisi olabilecek intihar veya semptomları olan hastalarda, özellikle bu semptomlar şiddetli, ani veya hastanın mevcut semptomlarının bir parçası değilse, ilacın kesilmesi de dahil olmak üzere tedavi rejimini değiştirmeye dikkat edilmelidir.

Şiddetli depresyon bozukluk ve diger psikiyatrik ve psikiyatrik olmaandikasyonlar için antidepresanlar alan hasta aileleri ve bakıcıları, hasta huzursuzluğu, sinirlik, anormal davranış hareketleri ve yukarı açiklanan diger semptomların yanı sıra ıntihar gelisimi için izleme ve bu semptomların derhal Sağlıklılık hizmetleri sağlayıcılara bildir. Bu kapı izleme, aileler ve bakıcılar tarafından günlüklerini izleyebiliyor. İmipramin hidroklorür için tarifler, aşırı doz riskini azaltmak için iyi hasta yönetimine uygun olarak en az miktarda tablet için yazılmalıdır.

Bipolar bozukluk için hastaların taranması

Şiddetli bir depresif atak, bipolar bozukluğun ilk sunumu olabilir. Böyle bir bölümün tek başına bir antidepresan ile tedavisinin, bipolar bozukluk riski olan hastalarda karışık/manik bir bölümün çökelme olasılığını artırabileceğine inanılmaktadır (kontrollü çalışmalarda kanıtlanmamıştır).. Yukarıda açıklanan semptomlardan herhangi birinin böyle bir dönüşümü temsil edip etmediği bilinmemektedir. Bununla birlikte, antidepresan ile tedaviye başlamadan önce, depresif semptomları olan hastalar bipolar bozukluk riski olup olmadığını belirlemek için yeterince incelenmelidir, böyle bir tarama, intihar, bipolar bozukluk ve depresyon ile aile öyküsü de dahil olmak üzere ayrıntılı bir psikiyatrik öyküyü içermelidir. İmipramin hidroklorürün bipolar depresyonun tedavisi için onaylanmadığına dikkat edilmelidir

Açılı glokom

Antipres de dahil olmak üzere birçok Antidepresanın uygulanmasından sonra ortaya çıkan pupil dilatasyonu, anatomik olarak dar açıları olan ve patent iridektomisi olmayan bir hastada açısal kapanmaya neden olabilir.

Çocuklar

Çocuklukta 2.5 mg/kg/gün Antipres dozu aşılmamalıdır. Bu dozun iki katı olan pediatrik hastalarda bilinmeyen EKG değişiklikleri bildirilmiştir.

Bu ilacı kullanırken son derece dikkatli olunmalıdır: iletim kusurları, aritmiler, konjestif kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü, inme ve taşikardi olasılığı nedeniyle kardiyovasküler hastalıkları olan hastalar. Bu hastalar, ilacın tüm dozaj seviyelerinde kalp izlemesine ihtiyaç duyarlar,

İlacın antikolinerjik özelliklerine bağlı idrar retansiyonu öyküsü veya dar açılı Glokom öyküsü olan hastalar, hipertiroidizm hastaları veya kardiyovasküler Toksisite olasılığı nedeniyle tiroid ilaçları olan hastalar,

Nöbet bozukluğu öyküsü olan hastalar, bu ilacın nöbet eşiğini düşürdüğü gösterilmiştir,

Antipres, bu ilaçların farmakolojik etkilerini engelleyebileceğinden, Guanetidin, klonidin veya benzeri ilaçlar alan hastalar,

Metilfenidat hidroklorür alan hastalar. Metilfenidat hidroklorür Antipres metabolizmasını inhibe edebileceğinden, metilfenidat hidroklorür ile birlikte uygulandığında İmipramin hidroklorürün aşağı doğru doz ayarlaması gerekebilir.

Antipres, alkolün CNS depresif etkisini artırabilir. Bu nedenle, aşırı miktarda alkol tüketen bir hasta için intihar girişimi veya Kazara aşırı doz riskinin artabileceği akılda tutulmalıdır (bkz. Şarap üreticileri).

Antipres, bir otomobilin veya makinenin çalışması gibi potansiyel olarak tehlikeli görevleri yerine getirmek için gerekli olan zihinsel ve / veya fiziksel yetenekleri etkileyebileceğinden, hasta buna göre uyarılmalıdır.

Önlemler

genel

EKG kaydı, ortalamanın üzerinde antipres dozlarının başlamasından önce ve daha sonra kararlı duruma ulaşılana kadar uygun aralıklarla yapılmalıdır. (Kardiyovasküler hastalık belirtileri olan hastalar, ilacın tüm dozaj seviyelerinde kalp izlemesine ihtiyaç duyarlar. Bakın Uyarlar.) Yaşlı hastalar ve kalp hastalığı veya kalp hastalığı öyküsü olan hastalar, Antipres kullanımı ile ilişkili kalp anormallikleri geliştirme riski altındadır.

Şiddetli depresif hastalarda intihar olasılığının hastalığın doğasında olduğu ve önemli bir remisyona kadar devam edebileceği belirtilmelidir. Bu tür hastalar Antiprese ile tedavinin erken evrelerinde yakından izlenmeli ve hastaneye yatış gerektirebilir. Tarifler mümkün olan en küçük miktar için yazılmalıdır. Özellikle siklik bozukluğu olan hastalarda hipomanik veya manik ataklar oluşabilir. Bu tür reaksiyonlar ilacın kesilmesini gerektirebilir. Gerekirse, bu ataklar hafifletilirse Antipres daha düşük bir dozda devam ettirilebilir

Bir Sakinleştiricinin uygulanması, bu tür atakların kontrolünde yararlı olabilir.

Psikoz aktivasyonu bazen şizofreni hastalarında gözlenebilir ve doz azaltımı ve fenotiyazin ilavesi gerektirebilir.

Antipres'in elektroşok tedavisi ile birlikte uygulanması riskleri artırabilir ve sınırlı klinik deneyim nedeniyle bu tedavinin gerekli olduğu hastalarla sınırlı olmalıdır.

İmipramin hidroklorür alan hastalar, fotosensitivite raporları nedeniyle aşırı güneş ışığından kaçınmalıdır.

İmipramin hidroklorür ile hem artmış hem de azalmış kan şekeri seviyeleri bildirilmiştir.

İmipramin hidroklorür, önemli böbrek veya karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.

İmipramin hidroklorür ile tedavi sırasında ateş ve boğaz ağrısı geliştiren hastalar lökosit ve diferansiyel kan testleri almalıdır. Patolojik nötrofil depresyonu belirtileri varsa imipramin hidroklorür kesilmelidir.

Elektif ameliyattan önce, imipramin hidroklorür klinik durumun izin verdiği sürece kesilmelidir.

Hastalar için bilgi

Reçete yazanlar veya diğer sağlık profesyonelleri, hastalara, ailelerine ve Bakıcılarına imipramin hidroklorür ile tedavinin yararları ve riskleri hakkında bilgi vermeli ve uygun kullanım konusunda tavsiyelerde bulunmalıdır. Bir hasta İlaç Rehberi "antidepresanlar, depresyon ve diğer ciddi akıl hastalıkları ve intihar düşünceleri veya eylemleri" hakkında imipramin hidroklorür mevcuttur. Reçete yazan Doktor veya sağlık profesyonelleri, hastalara, ailelerine ve Bakıcılarına ilaç kılavuzunu okumaları ve içeriğini anlamalarına yardımcı olmaları için talimat vermelidir. Hastalara ilaç kılavuzunun içeriğini tartışma ve sorulara cevap alma fırsatı verilmelidir. İlaç kılavuzunun tam metni bu belgenin sonunda basılmıştır.

Hastalar aşağıdaki sorunlardan haberdar edilmeli ve imipramin hidroklorür alırken ortaya çıkarsa reçete yazıcılarına bildirmeleri istenmelidir.

Hastalar, Antipres almanın, duyarlı bireylerde açılı glokom atağına yol açabilecek hafif bir öğrenci dilatasyonuna neden olabileceği konusunda uyarılmalıdır. Önceden var olan glokom hemen hemen her zaman açık açılı Glokomdur, çünkü tanıda açılı glokom kesinlikle iridektomi ile tedavi edilebilir. Açık açılı Glokom, dar açılı Glokom için bir risk faktörü değildir. Hastalar açısal kapanmaya eğilimli olup olmadıklarını belirlemek için muayene edilmek isteyebilir ve savunmasız olduklarında profilaktik bir prosedür (örneğin iridektomi) geçirebilirler.

Klinik Bozulma Ve İntihar Riski

Hastalar, aileleri ve bakıcıları, anksiyete, ajitasyon, panik atak, uykusuzluk, sinirlilik, düşmanlık, saldırganlık, Dürtüsellik, Akatizi (psikomotor ajitasyon), hipomani, mani, diğer olağandışı davranış değişiklikleri, depresyon ve intihar düşüncelerinin kötüleşmesi, özellikle antidepresan tedavisi sırasında ve doz yukarı veya aşağı ayarlandığında dikkat etmeye teşvik edilmelidir. Hastaların ailelerine ve Hemşirelerine, değişiklikler ani olabileceğinden, bu tür semptomların ortaya çıkması için günlük olarak bakmaları talimatı verilmelidir. Bu tür semptomlar, özellikle şiddetli, başlangıçta ani ise veya hastanın sunulan semptomlarının bir parçası değilse, hastanın reçete yazan doktoruna veya sağlık profesyonellerine bildirilmelidir. Bu gibi semptomlar, intihar düşüncesi ve davranışı riskinin artmasıyla ilişkili olabilir ve çok yakından izlenmeyi ve muhtemelen İlaçtaki değişiklikleri gösterebilir

Gebelik

Hayvan üreme çalışmaları sonuçsuz olmuştur (Ayrıca Bkz. Hayvan farmakolojisi).

Gebe kadınlarda Antipres'in fetus üzerindeki etkisini belirlemek için iyi kontrol edilen çalışmalar yapılmamıştır. Bununla birlikte, ilacın kullanımı ile ilişkili konjenital Malformasyonların klinik raporları olmuştur. Bu etkiler ile ilaç arasında nedensel bir ilişki bulunamamasına rağmen, anne tarafından Antipres alımı ile fetal risk olasılığı göz ardı edilemez. Bu nedenle, Antipres sadece klinik durumun fetus için potansiyel bir riski açıkça haklı çıkarması durumunda hamile olan veya hamile kalabilen kadınlarda kullanılmalıdır

Emziren Anneler

Sınırlı veriler, Antipres'in insan sütüne atılmasının muhtemel olduğunu göstermektedir. Kural olarak, bir ilaç alan bir kadın emzirmemelidir, çünkü ilacın anne sütüne atılma ve çocuğa zararlı olma olasılığı vardır.

Pediatrik Kullanım

Nokturnal enürezisli pediatrik hastalar hariç pediatrik popülasyonda güvenlik ve etkinlik belirlenmemiştir (bkz. KUTU UYARİSİ ve Uyarlar, Klinik bozulma ve intihar riski). Bir çocukta veya Ergende imipramin hidroklorür kullanmayı düşünen herkes potansiyel riskleri klinik İhtiyaçlarla uyumlu hale getirmelidir.

6 yaşın altındaki pediatrik hastalarda nokturnal enürezis için geçici bir ek tedavi olarak ilacın güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir.

6 yaş ve üstü pediatrik hastalarda Nokturnal enürezis için uzun süreli kronik ek tedavi için ilacın güvenliği belirlenmemiştir ve uygun yanıtla yeterli bir terapötik çalışmadan sonra ilaçsız bir süre düşünülmelidir.

Çocuklukta 2.5 mg/kg / gün doz aşılmamalıdır. Bu dozun iki katı olan pediatrik hastalarda bilinmeyen EKG değişiklikleri bildirilmiştir.

Geriatrik Kullanım

Literatürde, yaşlı popülasyonda Antipres ile dört iyi kontrol edilen, randomize, çift kör, paralel grup karşılaştırma çalışması vardı. Bu çalışmalarda toplam 651 konu vardı. Bu çalışmalar genç Deneklerle Karşılaştırılamadı. Yaşlılarda ek olumsuz deneyim kaydedilmemiştir.

İlk bildirimde Antipres ile yapılan klinik çalışmalar, genç Deneklerden farklı tepki verip vermeyeceklerini belirlemek için 65 yaş ve üstü yeterli sayıda deneği içermiyordu. Pazarlama sonrası klinik deneyim, yaşlı ve genç denekler arasındaki reaksiyonlarda herhangi bir fark tespit etmemiştir. Genel olarak, yaşlılar için doz seçimi, genellikle doz aralığının alt ucundan başlayarak, karaciğer, böbrek veya kalp fonksiyonunun azaldığı ve eşlik eden bir hastalık veya diğer ilaç tedavisinin daha yüksek bir sıklığını yansıtan dikkatli olmalıdır.

(Ayrıca bakınız Dozaj ve uygulama, Gençler ve Geriatrik Hastalar.)

(Ayrıca bakınız Şarap üreticileri, genel olarak.)

Yasal Uyarı: – Aşağıdaki liste, bu spesifik ilaçla bildirilmeyen bazı yan etkileri içerse de, trisiklik antidepresanlar arasındaki farmakolojik benzerlikler, Antipres uygulandığında reaksiyonların her birinin dikkate alınmasını gerektirir.

Kardiyovasküler sistem: Ortostatik hipotansiyon, hipertansiyon, taşikardi, çarpıntı, miyokard enfarktüsü, aritmiler, kalp blokajı, EKG değişiklikleri, kalp yetmezliği çökelmesi, inme.

Psikiyatrik: Halüsinasyonlar, Oryantasyon bozukluğu, sanrılar, anksiyete, huzursuzluk, huzursuzluk, uykusuzluk ve kabuslar, hipomani, psikozun alevlenmesi ile kafa karıştırıcı durumlar (özellikle yaşlılarda).

Nörolojik: Uyuşma, karıncalanma, Ekstremitelerin parestezi, Koordinasyon, ataksi, titreme, periferik nöropati, ekstrapiramidal semptomlar, nöbetler, EEG düzenindeki değişiklikler, kulak çınlaması.

Antikolinerjik: Ağız kuruluğu ve nadiren eşlik eden dil altı adenit, bulanık görme, konaklama bozuklukları, midriyazis, Kabızlık, paralitik ileus, idrar retansiyonu, idrara çıkma gecikmesi, idrar yollarının genişlemesi.

Alerjik: Deri döküntüsü, Peteşi, ürtiker, kaşıntı, ışığa duyarlılık, ödem (genel veya yüz ve dil), ilaç ateşi, Desipramin ile çapraz duyarlılık.

Hematolojik: agranülositoz, eozinofili, purpura, trombositopeni dahil olmak üzere kemik iliği depresyonu.

Gastrointestinal: Bulantı ve kusma, anoreksiya, mide rahatsızlığı, ishal, garip tat, stomatit, karın krampları, siyah dil.

endokrin bozukluklar: Erkeklerde jinekomasti, kadınlarda meme büyütme ve Galaktore, libido artışı veya azalması, iktidarsızlık, testis şişmesi, kan şekeri artışı veya depresyonu, uygun olmayan antidiüretik Hormon (ADH) salgı sendromu.

Diger: Sarılık (obstrüktif simüle), karaciğer fonksiyon değişikliği, kilo alımı veya kaybı, terleme, kızarma, idrar sıklığı, uyuşukluk, baş dönmesi, halsizlik ve yorgunluk, baş ağrısı, parotis şişmesi, alopesi, düşme eğilimi.

Yokluk belirtileri: bu bağımlılığı göstermese de, uzun süreli tedaviden sonra tedavinin aniden kesilmesi bulantı, baş ağrısı ve rahatsızlığa neden olabilir.

Yasal Uyarı: - Antiprese ile tedavi edilen Enüretik çocuklarda en sık görülen yan etkiler sinirlilik, uyku bozuklukları, yorgunluk ve hafif gastrointestinal Bozukluklardı. Bunlar genellikle ilacın devam eden uygulaması sırasında veya doz azaldığında kaybolur. Bildirilen diğer reaksiyonlar arasında Kabızlık, Konvülsiyonlar, anksiyete, duygusal dengesizlik, senkop ve çökme bulunur. Yetişkinlerde bildirilen tüm yan etkiler dikkate alınmalıdır.

Ölümler, bu ilaç sınıfı ile aşırı doz nedeniyle ortaya çıkabilir. Kasıtlı trisiklik aşırı dozda çoklu ilaç alımı (alkol dahil) yaygındır. Yönetim karmaşık olduğundan ve değiştiğinden, doktorun tedavi hakkında güncel bilgiler için bir zehir kontrol merkezine başvurması önerilir. Trisiklik aşırı dozdan sonra toksisite belirtileri ve Semptomları hızla gelişir. Bu nedenle, mümkün olan en kısa sürede hastane gözetimi gereklidir.

Çocukların Akut imipramin hidroklorür doz aşımına yetişkinlerden daha duyarlı olduğu bildirilmiştir. Bebeklerde veya küçük çocuklarda herhangi bir miktarda akut aşırı doz, özellikle ciddi ve potansiyel olarak ölümcül olarak düşünülmelidir.

>

Bunlar, emilen ilacın miktarı, hastanın yaşı ve ilacın alınması ile tedavinin başlangıcı arasındaki Aralık gibi faktörlere bağlı olarak Ciddiyetlerinde değişebilir. Aşırı dozun kritik belirtileri kalp ritmi bozuklukları, şiddetli hipotansiyon, Konvülsiyonlar ve koma da dahil olmak üzere merkezi sinir sistemi depresyonudur. Elektrokardiyogramdaki değişiklikler, özellikle QRS ekseni veya genişliği, trisiklik Toksisitenin klinik olarak önemli göstergeleridir.

CNS'NİN diğer belirtileri uyuşukluk, stupor, ataksi, ajitasyon, ajitasyon, hiperaktif refleksler, kas sertliği, atetoid ve koreiform hareketleri içerebilir.

Kalp anomalileri taşikardi ve kalp yetmezliği belirtilerini içerebilir. Solunum depresyonu, siyanoz, şok, kusma, hiperpireksi, midriyazis ve Diyaforez de mevcut olabilir.

Yönetim

Bir EKG alın ve hemen kalp izlemesini başlatın. Hastanın solunum sistemini koruyun, intravenöz hat yapın ve mide dekontaminasyonunu başlatın. Kalp izleme ve CNS veya solunum depresyonu, hipotansiyon, Kardiyak aritmi ve/veya iletim tıkanıklığı ve nöbet belirtileri için en az 6 Saat gözlem gereklidir. Bu süre zarfında herhangi bir zamanda Toksisite belirtileri ortaya çıkarsa, genişletilmiş izleme gereklidir. Aşırı dozdan sonra geç ölümcül disritmilere yenik düşen hastaların vaka raporları vardır, bu hastalar ölümden önce önemli Zehirlenmenin klinik Kanıtlarına sahipti ve çoğu yetersiz gastrointestinal dekontaminasyon aldı. Plazma ilaç seviyelerinin izlenmesi hastanın yönetimini yönlendirmemelidir

Gastrointestinal Dekontaminasyon

Trisiklik doz aşımı şüphesi olan tüm hastalar gastrointestinal dekontaminasyon almalıdır. Bu, büyük hacimli bir gastrik lavaj ve ardından aktif kömür içermelidir. Bilinç bozulursa, hava yolu lavajdan korunmalıdır. Kusma kontrendikedir.

Kardiyovasküler Sistem

Maksimum ekstremite kurşun QRS süresi ≥0.10 saniye, aşırı doz şiddetinin en iyi göstergesi olabilir. Serum ph'ını 7 aralığında tutmak için intravenöz sodyum bikarbonat kullanılmalıdır.PH reaksiyonu yetersizse, hiperventilasyon da kullanılabilir. Hiperventilasyon ve sodyum Bikarbonatın eşzamanlı kullanımı çok dikkatli ve sık pH izleme ile yapılmalıdır. Bir pH > 7.60 veya bir pCO₂ <20 mmHg istenmeyen bir durumdur. Sodyum bikarbonat tedavisine / hiperventilasyona cevap vermeyen disritmiler Lidokain, bretilyum veya fenitoine cevap verebilir. Tip 1a ve 1c antiaritmik ilaçlar genellikle kontrendikedir (örneğin, Kinidin, Disopiramid ve prokainamid).

Nadir durumlarda, Hemoperfüzyon, Akut toksisitesi olan hastalarda akut refrakter kardiyovasküler İnstabilitede yararlı olabilir. Bununla birlikte, hemodiyaliz, periton diyalizi, metabolik transfüzyon ve zorla diürez genellikle trisiklik Zehirlenmelerde etkisiz olarak bildirilmiştir.

CNS

CNS depresyonu olan hastalarda, ani bozulma olasılığı nedeniyle erken entübasyon önerilir. Nöbetler benzodiazepinler veya etkisiz ise diğer Antikonvülsanlar (örneğin fenobarbital, fenitoin) ile kontrol edilmelidir. Physostigmin, diğer tedavilere cevap vermeyen yaşam destek semptomlarını tedavi etmek dışında ve daha sonra sadece bir zehir kontrol merkezine danışarak önerilmez.

Psikiyatrik Takip

Aşırı doz genellikle amaçlandığından, hastalar iyileşme döneminde başka yollarla intihar etmeye çalışabilirler. Psikiyatrik sevk uygun olabilir.

Pediatrik Yönetim

Çocukların ve yetişkinlerin aşırı dozlarını yönetme İlkeleri benzerdir. Doktorun belirli bir Pediatrik tedavi için yerel zehir kontrol merkezine başvurması şiddetle tavsiye edilir.

-