Zixadox

Zixadox, şizofreni tedavisi için, bipolar manik veya karışık atakların akut tedavisi için monoterapi olarak ve bipolar bozukluğun idame tedavisi için lityum veya valproata ek olarak endikedir. Zixadox kas içi şizofrenik hastalarda akut ajitasyon için endikedir. Tedaviye ihtiyaç duyan durum için mevcut alternatif tedaviler arasında karar verirken, reçete yazan kişi, diğer bazı antipsikotik ilaçlara kıyasla ziprasidonun QT / QTc aralığını uzatma kapasitesinin daha yüksek olduğunu bulmalıdır. QTc aralığının uzaması, torsade de pointes tipi aritmi, potansiyel olarak ölümcül bir polimorfik ventriküler taşikardi ve ani ölüme neden olma yeteneği olan diğer bazı ilaçlarda ilişkilidir. Birçok durumda bu, önce diğer ilaçların denenmesi gerektiği sonucuna yol açacaktır. Ziprasidonun torsade de pointes'e neden olup olmayacağı veya ani ölüm oranını artıracağı henüz bilinmemektedir

Şizofreni

Zixadox şizofreni tedavisi için endikedir. Oral ziprasidonun etkinliği, yetişkin şizofrenik yatarak tedavi gören dört kısa süreli (4- ve 6 haftalık) kontrollü çalışmada ve stabil yetişkin şizofrenik yatan hastaların bir bakım çalışmasında belirlenmiştir.

Bipolar I Bozukluk (Akut Karışık veya Manik Bölümler ve Lityum veya Valproata Yardımcı Olarak Bakım Tedavisi)

Zixadox, bipolar I bozukluğu ile ilişkili manik veya karışık atakların akut tedavisi için monoterapi olarak endikedir. Yetişkin hastalarda yapılan 3 haftalık iki monoterapi çalışmasında etkinlik belirlenmiştir.

Zixadox, bipolar I bozukluğunun idame tedavisi için lityum veya valproata ek olarak endikedir. Yetişkin hastalarda yapılan bir bakım çalışmasında etkinlik belirlenmiştir. Bipolar I bozukluğunun idame tedavisi için monoterapi olarak Zixadox'un etkinliği kontrollü klinik çalışmalarda sistematik olarak değerlendirilmemiştir.

Şizofrenide Ajitasyonun Akut Tedavisi

Zixadox kas içi, ziprasidon ile tedavinin uygun olduğu ve ajitasyonun hızlı kontrolü için kas içi antipsikotik ilaca ihtiyaç duyan şizofrenik hastalarda akut ajitasyon tedavisi için endikedir. Kas içi ziprasidonun şizofrenide akut ajitasyon için etkinliği, ajite şizofrenik yatan hastaların tek günlük kontrollü çalışmalarında belirlenmiştir

“Psikomotor ajitasyon” DSM-IV'te “iç gerilim hissi ile ilişkili aşırı motor aktivitesi” olarak tanımlanır. Ajitasyon yaşayan şizofrenik hastalar genellikle tanı ve bakımlarına müdahale eden davranışlar gösterirler, örn.tehdit edici davranışlar, artan veya acilen üzücü davranışlar veya kendi kendine tükenme davranışı, klinisyenleri ajitasyonun derhal kontrolünü sağlamak için kas içi antipsikotik ilaçların kullanımına yönlendirir.

Zaten oral ziprasidon alan şizofrenik hastalara ziprasidon kas içi uygulama güvenliği konusunda deneyim olmadığından, birlikte uygulama uygulaması önerilmez.

Kas içi ziprasidon sadece kas içi kullanım için tasarlanmıştır ve intravenöz olarak uygulanmamalıdır.

Şizofreni

Doz Seçimi

Zixadox Kapsülleri günde iki kez 20 mg'lık bir başlangıç günlük dozunda gıda ile uygulanmalıdır. Bazı hastalarda, günlük dozaj daha sonra günde iki kez 80 mg'a kadar bireysel klinik duruma göre ayarlanabilir. Doz ayarlamaları, belirtilirse, 1 ila 3 gün içinde kararlı duruma ulaşıldığı için genellikle 2 günden az olmayan aralıklarla yapılmalıdır. En düşük etkili dozun kullanılmasını sağlamak için, hastalar yukarı doğru doz ayarlamasından önce birkaç hafta boyunca iyileşme açısından gözlemlenmelidir.

Şizofrenideki etkinlik, kısa süreli, plasebo kontrollü klinik çalışmalarda günde iki kez 20 mg ila 100 mg'lık bir doz aralığında gösterilmiştir. Günde iki kez 20 mg ila 80 mg aralığında doz tepkisine yönelik eğilimler vardı, ancak sonuçlar tutarlı değildi. Günde iki kez 80 mg'dan daha yüksek bir doza artış genellikle önerilmez. Klinik çalışmalarda günde iki kez 100 mg'ın üzerindeki dozların güvenliği sistematik olarak değerlendirilmemiştir.

Bakım Tedavisi

Ziprasidon ile tedavi edilen bir hastanın ne kadar süre kalması gerektiği sorusunu cevaplayacak hiçbir kanıt bulunmamakla birlikte, semptomatik olarak stabil olan ve daha sonra ziprasidon devam etmek veya plaseboya geçmek için randomize edilen hastalarda yapılan bir bakım çalışması, Zixadox alan hastalar için nüksetme zamanında bir gecikme olduğunu göstermiştir. Günde iki kez 20 mg'ın üzerindeki dozlar için ek bir fayda gösterilmemiştir. Bakım tedavisi ihtiyacını belirlemek için hastalar periyodik olarak yeniden değerlendirilmelidir.

Bipolar I Bozukluk (Lityum veya Valproata Yardımcı Olarak Akut Karışık veya Manik Bölümler ve Bakım Tedavisi)

Manik veya Karışık Bölümlerin Akut Tedavisi

Doz Seçimi-Oral ziprasidon, günde iki kez 40 mg'lık bir başlangıç günlük dozunda gıda ile uygulanmalıdır. Doz daha sonra tedavinin ikinci gününde günde iki kez 60 mg veya 80 mg'a yükseltilebilir ve daha sonra günde iki kez 40 mg € 80 mg aralığında tolerans ve etkinlik temelinde ayarlanabilir. Esnek doz klinik çalışmalarda, uygulanan ortalama günlük doz yaklaşık 120 mg idi.

Bakım Tedavisi (lityum veya valproata ek olarak)

Günde iki kez 40 mg â € â € 80 € aralığında hastanın başlangıçta stabilize edildiği dozda tedaviye devam edin. Bakım tedavisi ihtiyacını belirlemek için hastalar periyodik olarak yeniden değerlendirilmelidir.

Şizofrenide Ajitasyonun Akut Tedavisi

Kas içi Dozlama

Önerilen doz, günde maksimum 40 mg doza kadar gerektiği şekilde 10 mg ila 20 mg'dır. 10 mg'lık dozlar iki saatte bir uygulanabilir; 20 mg'lık dozlar dört saatte bir maksimum 40 mg / güne kadar uygulanabilir. Art arda üç günden fazla ziprasidonun kas içi uygulaması araştırılmamıştır.

Uzun süreli tedavi endike ise, oral ziprasidon hidroklorür kapsülleri kas içi uygulamayı mümkün olan en kısa sürede değiştirmelidir.

Zaten oral ziprasidon alan şizofrenik hastalara ziprasidon kas içi uygulama güvenliği konusunda deneyim olmadığından, birlikte uygulama uygulaması önerilmez.

Kas içi ziprasidon sadece kas içi kullanım için tasarlanmıştır ve intravenöz olarak uygulanmamalıdır.

Uygulama İçin Kas İçi Hazırlık

Enjeksiyon için Zixadox (ziprasidon mesilat) sadece kas içi enjeksiyon ile uygulanmalı ve intravenöz olarak uygulanmamalıdır. Tek doz şişeler uygulamadan önce sulandırmayı gerektirir.

Şişeye 1.2 mL Enjeksiyonluk Steril Su ekleyin ve tüm ilaç çözülene kadar kuvvetlice çalkalayın. Sulandırılmış çözeltinin her mL'si 20 mg ziprasidon içerir. 10 mg'lık bir doz uygulamak için, sulandırılmış çözeltinin 0.5 mL'sini hazırlayın. 20 mg'lık bir doz uygulamak için, 1.0 mL sulandırılmış çözelti hazırlayın. Kullanılmayan kısımlar atılmalıdır. Bu üründe koruyucu veya bakteriyostatik ajan bulunmadığından, nihai çözeltinin hazırlanmasında aseptik teknik kullanılmalıdır. Bu tıbbi ürün, Enjeksiyonluk Steril Su dışındaki diğer tıbbi ürünler veya çözücülerle karıştırılmamalıdır. Parenteral ilaç ürünleri, çözelti ve kap izin verdiğinde uygulamadan önce partikül madde ve renk değişikliği açısından görsel olarak incelenmelidir.

Özel Nüfuslarda Dozlama

Oral

Doz ayarlaması genellikle yaş, cinsiyet, ırk veya böbrek veya karaciğer yetmezliği temelinde gerekli değildir. Zixadox, çocuklarda veya ergenlerde kullanım için onaylanmamıştır.

Kas içi

Ziprasidon kas içi yaşlı hastalarda veya karaciğer veya böbrek yetmezliği olan hastalarda sistematik olarak değerlendirilmemiştir. Siklodekstrin eksipiyan böbrek filtrasyonu ile temizlendiğinden, ziprasidon kas içi böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalara dikkatle uygulanmalıdır. Cinsiyet veya ırk temelinde doz ayarlaması gerekli değildir.

QT Uzatma

Ziprasidonun QT aralığının doza bağlı uzaması ve ölümcül aritmilerin QT uzaması ile bilinen diğer bazı ilaçlar tarafından ilişkilendirilmesi nedeniyle, ziprasidon kontrendikedir:

• QT uzaması öyküsü bilinen hastalarda (konjenital uzun QT sendromu dahil)
• yakın zamanda akut miyokard enfarktüsü olan hastalarda
• telafi edilmemiş kalp yetmezliği olan hastalarda

Ziprasidon ve QT aralığını uzatan diğer ilaçlar arasında farmakokinetik / farmakodinamik çalışmalar yapılmamıştır. Ziprasidon ve QT aralığını uzatan diğer ilaçların ilave etkisi göz ardı edilemez. Bu nedenle, ziprasidon aşağıdakilerle verilmemelidir:

• dofetilid, sotalol, kinidin, diğer Sınıf Ia ve III anti-aritmikler, mezoridazin, thioridazin, klorpromazin, droperidol, pimozid, sparfloksasin, gatifloksasin, moksifloksasin, halofantrin, meflokin, pentamidin, arsenik trioksit, levometadil asetat.
• QT uzamasını farmakodinamik etkilerinden biri olarak gösteren ve bu etkiyi tam reçete bilgisinde kontrendikasyon veya kutulu veya kalın bir uyarı olarak tanımlayan diğer ilaçlar.

Aşırı duyarlılık

Ziprasidon, ürüne karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen bireylerde kontrendikedir.

UYARILAR

Bir parçası olarak dahil ÖNLEMLER Bölüm.

ÖNLEMLER

Demansla İlişkili Psikozlu Yaşlı Hastalarda Artan Ölüm Oranı

Antipsikotik ilaçlarla tedavi edilen demansla ilişkili psikozu olan yaşlı hastalar ölüm riski altındadır. Zixadox demansla ilişkili psikoz tedavisi için onaylanmamıştır.

QT Uzatma ve Ani Ölüm Riski

QTc aralığını uzattığı bilinen diğer ilaçlarla birlikte ziprasidon kullanımından kaçınılmalıdır. Ek olarak, klinisyenler QTc aralığını uzattığı için sürekli olarak gözlemlenen diğer ilaçların tanımlanmasına karşı dikkatli olmalıdır. Bu tür ilaçlar ziprasidon ile reçete edilmemelidir. Konjenital uzun QT sendromlu hastalarda ve kardiyak aritmi öyküsü olan hastalarda ziprasidondan da kaçınılmalıdır.

Hasta gönüllülerinde oral ziprasidonun QT / QTc uzatıcı etkisini şizofreni tedavisinde etkili olan diğer birkaç ilaçla doğrudan karşılaştıran bir çalışma yapılmıştır. Çalışmanın ilk aşamasında, maksimum plazma konsantrasyonu sırasında ilacın tek başına uygulandığı EKG'ler elde edildi. Çalışmanın ikinci aşamasında, maksimum plazma konsantrasyonu sırasında EKG'ler elde edilirken, ilaç ilacın CYP4503A4 metabolizmasının bir inhibitörü ile birlikte uygulandı.

Çalışmanın ilk aşamasında, kalp atış hızının QT aralığı üzerindeki etkisini ortadan kaldıran örnek tabanlı bir düzeltme kullanılarak QTc'deki taban çizgisinden ortalama değişim hesaplandı. Ziprasidon için taban çizgisinden QTc'deki ortalama artış, karşılaştırıcı ilaçların dördünden (risperidon, olanzapin, ketiapin ve haloperidol) yaklaşık 9 ila 14 msn daha fazladır, ancak tioridazin için gözlenen uzamadan yaklaşık 14 msn daha azdı.

Çalışmanın ikinci aşamasında, ziprasidonun QTc uzunluğu üzerindeki etkisi, bir metabolik inhibitörün (günde iki kez 200 mg ketokonazol) varlığı ile artmamıştır.

Plasebo kontrollü çalışmalarda oral ziprasidon, önerilen en yüksek günlük 160 mg dozda plaseboya kıyasla QTc aralığını yaklaşık 10 ms arttırdı. Oral ziprasidon ile yapılan klinik çalışmalarda, Zixadox alan 2/2988 (% 0.06) hastanın elektrokardiyogramları ve plasebo alan 1/440 (% 0.23) hastada potansiyel olarak klinik olarak anlamlı 500 ms eşiğini aşan QTc aralıkları ortaya çıkmıştır. Ziprasidon ile tedavi edilen hastalarda, her iki vaka da ziprasidonun rolünü önermedi. Bir hastada uzun süreli QTc öyküsü ve 489 msn tarama ölçümü vardı; Ziprasidon tedavisi sırasında QTc 503 msn idi. Diğer hastada ziprasidon ile tedavi sonunda 391 ms'lik bir QTc vardı ve tioridazin deneyimli QTc ölçümleri 518 ve 593 msn idi.

QT / QTc aralığını uzatan bazı ilaçlar, torsade de pointes oluşumu ve aniden açıklanamayan ölümle ilişkilendirilmiştir. QT uzamasının torsade de pointes ile ilişkisi daha büyük artışlar (20 ms ve daha fazla) için en açıktır, ancak daha küçük QT / QTc uzamasının da riski artırabileceği veya duyarlı bireylerde artırabileceği mümkündür. Her ne kadar torsade de pointes, pazarlama öncesi çalışmalarda ziprasidon kullanımı ile ilişkili olarak gözlemlenmemiş olsa da ve deneyim, artan bir riski göz ardı etmek için çok sınırlı olsa da, nadir pazarlama sonrası raporlar (birden fazla karıştırıcı faktörün varlığında) olmuştur.

Hasta gönüllülerinde kas içi haloperidol ile kas içi ziprasidonun QT / QTc uzatıcı etkisini değerlendiren bir çalışma yapılmıştır. Çalışmada, dört saat arayla verilen iki ziprasidon (20 mg sonra 30 mg) veya haloperidol (7.5 mg sonra 10 mg) enjeksiyonunu takiben maksimum plazma konsantrasyonu sırasında EKG'ler elde edildi. 30 mg kas içi ziprasidon dozunun önerilen terapötik dozdan% 50 daha yüksek olduğunu unutmayın. QTc'de taban çizgisinden ortalama değişiklik, kalp atış hızının QT aralığı üzerindeki etkisini ortadan kaldıran örnek tabanlı bir düzeltme kullanılarak her ilaç için hesaplanmıştır. Ziprasidon için taban çizgisinden QTc'deki ortalama artış, ilk enjeksiyondan sonra 4.6 msn ve ikinci enjeksiyondan sonra 12.8 msn idi. Haloperidol için taban çizgisinden QTc'deki ortalama artış, ilk enjeksiyondan sonra 6.0 msn ve ikinci enjeksiyondan sonra 14.7 msn idi. Bu çalışmada hiçbir hastada QTc aralığı 500 milisaniyeyi geçmedi.

Diğer antipsikotik ilaçlarda ve plasebolarda olduğu gibi, önerilen dozlarda ziprasidon alan hastalarda ani açıklanamayan ölümler bildirilmiştir. Ziprasidon için ön pazarlama deneyimi, diğer antipsikotik ilaçlara veya plaseboya kıyasla ziprasidon için aşırı mortalite riski ortaya koymadı, ancak özellikle aktif kontroller ve plasebo olarak kullanılan ilaçlar için maruz kalma derecesi sınırlıydı. Bununla birlikte, ziprasidonun diğer bazı antipsikotik ilaçlara kıyasla QTc uzunluğunun daha fazla uzaması, ani ölüm riskinin ziprasidon için şizofreni tedavisi için mevcut diğer ilaçlardan daha fazla olma olasılığını artırır. Alternatif ilaç ürünleri arasında karar verirken bu olasılık dikkate alınmalıdır.

Bazı durumlar, QTc aralığını uzatan ilaçların kullanımı ile ilişkili olarak torsade de pointes ve / veya ani ölüm meydana gelme riskini artırabilir, dahil (1) bradikardi; (2) hipokalemi veya hipomagnezemi; (3) QTc aralığını uzatan diğer ilaçların birlikte kullanımı; ve (4) QT aralığının konjenital uzamasının varlığı.

Özellikle önemli elektrolit bozuklukları, hipokalemi riski altında olan ziprasidon tedavisi için düşünülen hastaların başlangıç serum potasyum ve magnezyum ölçümlerine sahip olmaları önerilir. Hipokalemi (ve / veya hipomagnezemi) QT uzaması ve aritmi riskini artırabilir. Hipokalemi diüretik tedavisi, ishal ve diğer nedenlerden kaynaklanabilir. Serum potasyum ve / veya magnezyum düşük olan hastalar tedaviye devam etmeden önce bu elektrolitlerle doldurulmalıdır. Ziprasidon tedavisi sırasında diüretik tedavisi uygulanan hastalarda serum elektrolitlerinin periyodik olarak izlenmesi önemlidir. Sürekli uzamış QTc aralıkları da daha fazla uzama ve aritmi riskini artırabilir, ancak rutin tarama EKG önlemlerinin bu tür hastaların tespitinde etkili olduğu açık değildir. Aksine, önemli kardiyovasküler hastalık öyküsü olan hastalarda, örneğin ziprasidondan kaçınılmalıdır., QT uzaması, son akut miyokard enfarktüsü, telafi edilmemiş kalp yetmezliği veya kardiyak aritmi. 500 msn'den fazla kalıcı QTc ölçümüne sahip olduğu tespit edilen hastalarda ziprasidon kesilmelidir.

Torsade de pointes oluşumunu gösterebilecek semptomlar yaşayan ziprasidon alan hastalar için, ör.baş dönmesi, çarpıntı veya senkop, reçete yazan kişi daha fazla değerlendirme başlatmalıdır, örn.Holter izleme faydalı olabilir.

Nöroleptik Malign Sendrom (NMS)

Antipsikotik ilaçların uygulanmasıyla ilişkili olarak bazen Nöroleptik Malign Sendrom (NMS) olarak adlandırılan potansiyel olarak ölümcül bir semptom kompleksi bildirilmiştir. NMS'nin klinik belirtileri hiperpireksi, kas sertliği, değişen zihinsel durum ve otonom instabilite kanıtıdır (düzensiz nabız veya kan basıncı, taşikardi, terleme ve kalp disitmisi). Ek belirtiler arasında yüksek kreatinin fosfokinaz, miyoglobinüri (rabdomiyoliz) ve akut böbrek yetmezliği sayılabilir.

Bu sendromlu hastaların tanısal değerlendirmesi karmaşıktır. Bir tanıya ulaşırken, klinik sunumun hem ciddi tıbbi hastalıkları içerdiği vakaları dışlamak önemlidir (ör., zatürree, sistemik enfeksiyon vb.) ve tedavi edilmemiş veya yetersiz tedavi edilmiş ekstrapiramidal belirti ve semptomlar (EPS). Ayırıcı tanıdaki diğer önemli hususlar arasında merkezi antikolinerjik toksisite, ısı inme, ilaç ateşi ve birincil merkezi sinir sistemi (CNS) patolojisi bulunur.

NMS yönetimi şunları içermelidir: (1) antipsikotik ilaçların ve eşzamanlı tedavi için gerekli olmayan diğer ilaçların derhal kesilmesi; (2) yoğun semptomatik tedavi ve tıbbi izleme; ve (3) spesifik tedavilerin mevcut olduğu herhangi bir eşlik eden ciddi tıbbi sorunun tedavisi. NMS için spesifik farmakolojik tedavi rejimleri hakkında genel bir anlaşma yoktur

Bir hasta NMS'den iyileştikten sonra antipsikotik ilaç tedavisine ihtiyaç duyarsa, ilaç tedavisinin potansiyel olarak yeniden başlatılması dikkatle düşünülmelidir. NMS nüksü bildirildiği için hasta dikkatle izlenmelidir.

Şiddetli Kutanöz Olumsuz Reaksiyonlar

Eozinofili ve Sistemik Belirtilerle İlaç Reaksiyonu (DRESS)

Ziprasidon maruziyeti ile Eozinofili ve Sistemik Belirtiler (DRESS) ile İlaç Reaksiyonu bildirilmiştir. DRESS aşağıdakilerden üç veya daha fazlasının bir kombinasyonundan oluşur: kutanöz reaksiyon (döküntü veya eksfolyatif dermatit gibi), eozinofili, ateş, lenfadenopati ve hepatit, nefrit, pnömonit, miyokardit ve perikardit gibi bir veya daha fazla sistemik komplikasyon. ELBİSE bazen ölümcül olabilir. ELBİSE'den şüpheleniliyorsa ziprasidonu durdurun.

Diğer Şiddetli Kutanöz Olumsuz Reaksiyonlar

Ziprasidon maruziyeti ile Stevens-Johnson sendromu gibi diğer ciddi kutanöz advers reaksiyonlar bildirilmiştir. Şiddetli kutanöz advers reaksiyonlar bazen ölümcüldür. Şiddetli kutanöz advers reaksiyonlardan şüpheleniliyorsa ziprasidonu bırakın.

Tardif Diskinezi

Antipsikotik ilaçlarla tedavi gören hastalarda potansiyel olarak geri dönüşümsüz, istemsiz, diskinetik hareketlerin bir sendromu gelişebilir. Sendrom prevalansı yaşlılar, özellikle yaşlı kadınlar arasında en yüksek gibi görünse de, hastaların sendromu geliştirmesi muhtemel antipsikotik tedavinin başlangıcında tahmin etmek için yaygınlık tahminlerine güvenmek imkansızdır.Antipsikotik ilaç ürünlerinin geç diskineziye neden olma potansiyellerinde farklılık gösterip göstermediği bilinmemektedir.

Tardif diskinezi gelişme riskinin ve geri döndürülemez hale gelme olasılığının, tedavi süresi ve hastaya uygulanan antipsikotik ilaçların toplam kümülatif dozu arttıkça arttığına inanılmaktadır. Bununla birlikte, sendrom, daha az yaygın olmasına rağmen, düşük dozlarda nispeten kısa tedavi sürelerinden sonra gelişebilir.

Belirlenmiş geç diskinezi vakaları için bilinen bir tedavi yoktur, ancak antipsikotik tedavi geri çekilirse sendrom kısmen veya tamamen düzelebilir. Bununla birlikte, antipsikotik tedavinin kendisi, sendromun belirti ve semptomlarını baskılayabilir (veya kısmen baskılayabilir) ve bu nedenle altta yatan süreci maskeleyebilir. Semptomatik supresyonun sendromun uzun süreli seyri üzerindeki etkisi bilinmemektedir.

Bu düşünceler göz önüne alındığında, ziprasidon, geç diskinezi oluşumunu en aza indirecek şekilde reçete edilmelidir. Kronik antipsikotik tedavi genellikle (1) antipsikotik ilaçlara yanıt verdiği bilinen ve (2) alternatif, eşit derecede etkili, ancak potansiyel olarak daha az zararlı tedavilerin mevcut olmadığı veya uygun olmadığı kronik bir hastalıktan muzdarip hastalar için ayrılmalıdır. Kronik tedaviye ihtiyaç duyan hastalarda, tatmin edici bir klinik yanıt üreten en küçük doz ve en kısa tedavi süresi aranmalıdır. Tedaviye devam etme ihtiyacı periyodik olarak yeniden değerlendirilmelidir.

Ziprasidonlu bir hastada geç diskinezi belirtileri ve semptomları ortaya çıkarsa, ilacın kesilmesi düşünülmelidir. Bununla birlikte, bazı hastalar sendromun varlığına rağmen ziprasidon ile tedavi gerektirebilir.

Metabolik değişiklikler

Atipik antipsikotik ilaçlar, kardiyovasküler / serebrovasküler riski artırabilecek metabolik değişikliklerle ilişkilendirilmiştir. Bu metabolik değişiklikler hiperglisemi, dislipidemi ve vücut ağırlığı artışını içerir. Sınıftaki tüm ilaçların bazı metabolik değişiklikler ürettiği gösterilmiş olsa da, her ilacın kendine özgü bir risk profili vardır.

Hiperglisemi ve Diyabet Mellitus

Atipik antipsikotiklerle tedavi edilen hastalarda aşırı ve ketoasidoz veya hiperosmolar koma veya ölümle ilişkili hiperglisemi ve diabetes mellitus bildirilmiştir. Zixadox ile tedavi edilen hastalarda hiperglisemi veya diyabet hakkında çok az rapor vardır. Zixadox ile daha az hasta tedavi edilmiş olsa da, bu daha sınırlı deneyimin bu tür raporların azlığının tek nedeni olup olmadığı bilinmemektedir. Atipik antipsikotik kullanım ve glikoz anormallikleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi, şizofreni hastalarında arka plan diyabetes mellitus riskinin artması ve genel popülasyonda diyabetes mellitus insidansının artması olasılığı ile karmaşıklaşmaktadır. Bu karışıklıklar göz önüne alındığında, atipik antipsikotik kullanım ile hiperglisemiye bağlı advers reaksiyonlar arasındaki ilişki tam olarak anlaşılamamıştır. Atipik antipsikotiklerle tedavi edilen hastalarda hiperglisemiye bağlı advers reaksiyonlar için kesin risk tahminleri mevcut değildir.

Atipik antipsikotiklerle başlayan diyabetes mellitus tanısı konmuş hastalar, glikoz kontrolünün kötüleşmesi açısından düzenli olarak izlenmelidir. Diabetes mellitus için risk faktörleri olan hastalar (ör., obezite, aile diyabet öyküsü) atipik antipsikotiklerle tedaviye başlayan tedavinin başlangıcında ve tedavi sırasında periyodik olarak açlık kan şekeri testine tabi tutulmalıdır. Atipik antipsikotiklerle tedavi edilen herhangi bir hasta, polidipsi, poliüri, polifaji ve halsizlik dahil hiperglisemi semptomları açısından izlenmelidir. Atipik antipsikotiklerle tedavi sırasında hiperglisemi semptomları gelişen hastalar, açlık kan şekeri testine tabi tutulmalıdır. Bazı durumlarda, atipik antipsikotik kesildiğinde hiperglisemi düzelmiştir; bununla birlikte, bazı hastalar şüpheli ilacın kesilmesine rağmen antidiyabetik tedavinin sürdürülmesini gerektirmiştir.

Şizofreni ve bipolar bozuklukta yapılan kısa süreli, plasebo kontrollü çalışmalardan toplanan veriler Tablo 1-4'te sunulmaktadır. Hem şizofreni hem de bipolar bozukluktaki esnek doz çalışmaları için, her deneğin, deneğin modal günlük dozuna göre düşük (20-40 mg BID) veya yüksek (60à ¢ € “80 mg BID) doz aldığı kategorize edildiğini unutmayın. . Kategorik değişiklikleri gösteren tablolarda, yüzdeler (% sütun) 100× (n / N) olarak hesaplanır.

Tablo 1: Glikoz * Kısa Süreli (6 haftaya kadar) Başlangıçtan Ortalama Değişim, Plasebo Kontrollü, Sabit Doz, Oral Ziprasidon, Şizofreni Hastalarında Monoterapi Denemeleri

Tablo 2: Şizofreni Hastalarında Glikoz Kategorik Değişiklikleri (6 haftaya kadar), Plasebo Kontrollü, Sabit Doz, Oral Ziprasidon, Monoterapi Denemeleri

Şizofrenide uzun süreli (en az 1 yıl), plasebo kontrollü, esnek doz çalışmalarında, ziprasidon 20-40 mg BID için rasgele glikozda başlangıçtan ortalama değişim -3.4 mg / dL (N = 122); ziprasidon için 60-80 mg BID +1.3 mg / dL idi (plasebo + 10); ve.

Tablo 3: Glikoz * Kısa Süreli Başlangıçtan Ortalama Değişim (6 haftaya kadar), Plasebo Kontrollü, Esnek Doz, Oral Ziprasidon, Bipolar Bozukluğu Olan Yetişkin Hastalarda Monoterapi Denemeleri

Tablo 4: Glikoz * Kısa Süreli Kategorik Değişiklikler (6 haftaya kadar), Plasebo Kontrollü, Esnek Doz, Oral Ziprasidon, Bipolar Bozukluğu Olan Yetişkin Hastalarda Monoterapi Denemeleri

Dislipidemi

Atipik antipsikotiklerle tedavi edilen hastalarda lipitlerde istenmeyen değişiklikler gözlenmiştir. Şizofreni ve bipolar bozuklukta yapılan kısa süreli, plasebo kontrollü çalışmalardan toplanan veriler Tablo 5-8'de sunulmaktadır.

Tablo 5: Şizofreni Hastalarında Lipid * Kısa Süreli (6 haftaya kadar) Başlangıçtan Ortalama Değişim, Plasebo Kontrollü, Sabit Doz, Oral Ziprasidon Monoterapi Denemeleri

Tablo 6: Şizofreni Hastalarında Kısa Süreli Lipid Kategorik Değişiklikleri (6 haftaya kadar), Plasebo Kontrollü, Sabit Doz, Oral Ziprasidon Monoterapi Denemeleri

Şizofrenide uzun süreli (en az 1 yıl), plasebo kontrollü, esnek doz çalışmalarında, ziprasidon 20-40 mg BID için rasgele trigliseritlerde başlangıçtan ortalama değişim +26.3 mg / dL (N = 15) idi; ziprasidon için 60-80 mg BID -39.3 mg / dL idi (N = 1. Şizofrenide uzun süreli (en az 1 yıl), plasebo kontrollü, esnek doz çalışmalarında, ziprasidon 20-40 mg BID için rasgele toplam kolesterolde başlangıçtan ortalama değişim +2.5 mg / dL (N = 14) idi; ziprasidon için 60-80 mg BID -19.7 mg / dL idi (N = plasebo);.

Tablo 7: Lipid * Bipolar Bozukluğu Olan Yetişkin Hastalarda Kısa Süreli (6 haftaya kadar) Başlangıçtan Ortalama Değişim, Plasebo Kontrollü, Esnek Doz, Oral Ziprasidon Monoterapi Denemeleri

Tablo 8: İki Kutuplu Bozukluğu Olan Yetişkin Hastalarda Lipid * Kısa Süreli Kategorik Değişiklikler (6 haftaya kadar), Plasebo Kontrollü, Esnek Doz, Oral Ziprasidon Monoterapi Denemeleri

Kilo almak

Atipik antipsikotik kullanımda kilo alımı gözlenmiştir. Kilonun izlenmesi önerilir. Şizofreni ve bipolar bozuklukta yapılan kısa süreli, plasebo kontrollü çalışmalardan toplanan veriler Tablo 9-10'da sunulmaktadır.

Tablo 9: Şizofreni Hastalarında Kısa Süreli (6 haftaya kadar) Ağırlık Ortalama Değişiklikleri, Plasebo Kontrollü, Sabit Dos e, Oral Zipras idon Monoterapi Denemeleri

Şizofrenide uzun süreli (en az 1 yıl), plasebo kontrollü, esnek doz çalışmalarında, ziprasidon 20-40 mg BID için başlangıç ağırlığından ortalama değişim -2.3 kg (N = 124); ziprasidon için 60-80 mg BID +2.5 kg (N = 10) idi; ve plasebo için -2.9. Aynı uzun süreli çalışmalarda, ziprasidon 20-40 mg BID için taban çizgisinden ≥% 7 ağırlık artışı olan deneklerin oranı% 5.6 idi (N = 124); ziprasidon için 60-80 mg BID% 20.0 (N = 10) ve plasebo için% 5.6 (N = 72) idi. Uzun vadede (en az 1 yıl) plasebo kontrollü, şizofrenide sabit doz çalışması, ziprasidon 20 mg BID için başlangıç ağırlığından ortalama değişiklik -2.6 kg idi (N = 72) ziprasidon için 40 mg BID - 3.3 kg idi (N = 69) ziprasidon için 80 mg BID -2.8 kg idi (N = 70) ve plasebo için -3.8 kg idi (N = 70). Aynı uzun süreli sabit doz şizofreni çalışmasında, ziprasidon 20 mg BID için taban çizgisinden ağırlıkta ≥% 7 artış olan deneklerin oranı% 5.6 idi (N = 72) ziprasidon için 40 mg BID% 2.9 idi (N = 69) ziprasidon için 80 mg BID% 5.7 idi (N = 70) ve plasebo için% 2.9 idi (N = 70).

Tablo 10: İki Kutuplu Bozukluğu Olan Yetişkin Hastalarda Kısa Süreli Kilo Değişimi Özeti (6 haftaya kadar), Plasebo Kontrollü, Esnek Doz, Oral Ziprasidon Monoterapi Denemeleri:

Şizofreni

Vücut ağırlığının ≥% 7'sinde bir kilo alma kriteri karşılayan hastaların oranları, 4 ve 6 haftalık plasebo kontrollü şizofreni klinik çalışmalarının bir havuzunda karşılaştırıldı ve ziprasidon için istatistiksel olarak anlamlı derecede daha fazla kilo artışı insidansı ortaya çıktı (10 %) plaseboya kıyasla (% 4). Plasebo hastalarında medyan kilo değişikliği olmamasına kıyasla, ziprasidon hastalarında ortalama 0,5 kg kilo artışı gözlenmiştir. Bu klinik çalışma setinde, kilo alımı, ziprasidon ve plasebo hastalarının sırasıyla% 0.4 ve% 0.4'ünde advers reaksiyon olarak bildirilmiştir. Ziprasidon ile uzun süreli tedavi sırasında, başlangıçta vücut kitle indeksi temelinde hastaların sınıflandırılması (BMI) en yüksek ortalama kilo alımını ve klinik olarak anlamlı kilo alımının en yüksek insidansını ortaya koydu ( > Vücut ağırlığının% 7'si) BMI düşük olan hastalarda ( <23) normale kıyasla (23à ¢ € “27) veya aşırı kilolu hastalar ( > 27). “Düşük” başlangıç BMI'si olan hastalar için ortalama 1,4 kg kilo alımı, “normal” BMI'si olan hastalar için ortalama değişiklik ve “yüksek” ile programa giren hastalar için ortalama 1,3 kg kilo kaybı vardı. BMI .

Bipolar Bozukluk

Lityum veya valproata ek olarak ziprasidonlu yetişkinlerde 6 aylık plasebo kontrollü bipolar idame çalışması sırasında, klinik olarak anlamlı kilo alımı insidansı ( ≥ Vücut ağırlığının% 7'si) çift kör dönemde, nüksetme için 6 aylık gözlemi tamamlayan hem ziprasidon hem de plasebo tedavi grupları için% 5.6 idi. Bu bulguların yorumlanmasında sadece pat

Clinical Trials Experience

Because clinical trials are conducted under widely varying conditions, adverse reaction rates observed in the clinical trials of a drug cannot be directly compared to rates in the clinical trials of another drug and may not reflect the rates observed in practice.

Clinical trials for oral ziprasidone included approximately 5700 patients and/or normal subjects exposed to one or more doses of ziprasidone. Of these 5700, over 4800 were patients who participated in multiple-dose effectiveness trials, and their experience corresponded to approximately 1831 patientyears. These patients include: (1) 4331 patients who participated in multiple-dose trials, predominantly in schizophrenia, representing approximately 1698 patient-years of exposure as of February 5, 2000; and (2) 472 patients who participated in bipolar mania trials representing approximately 133 patient-years of exposure. An additional 127 patients with bipolar disorder participated in a long-term maintenance treatment study representing approximately 74.7 patient-years of exposure to ziprasidone. The conditions and duration of treatment with ziprasidone included open-label and double-blind studies, inpatient and outpatient studies, and short-term and longer-term exposure.

Clinical trials for intramuscular ziprasidone included 570 patients and/or normal subjects who received one or more injections of ziprasidone. Over 325 of these subjects participated in trials involving the administration of multiple doses.

Adverse reactions during exposure were obtained by collecting voluntarily reported adverse experiences, as well as results of physical examinations, vital signs, weights, laboratory analyses, ECGs, and results of ophthalmologic examinations.

The stated frequencies of adverse reactions represent the proportion of individuals who experienced, at least once, a treatment-emergent adverse reaction of the type listed. A reaction was considered treatment emergent if it occurred for the first time or worsened while receiving therapy following baseline evaluation.

Adverse Findings Observed In Short-Term, Placebo-Controlled Trials With Oral Ziprasidone

The following findings are based on the short-term placebo-controlled premarketing trials for schizophrenia (a pool of two 6-week, and two 4-week fixed-dose trials) and bipolar mania (a pool of two 3-week flexible-dose trials) in which ziprasidone was administered in doses ranging from 10 to 200 mg/day.

Commonly Observed Adverse Reactions In Short Term-Placebo-Controlled Trials

The following adverse reactions were the most commonly observed adverse reactions associated with the use of ziprasidone (incidence of 5% or greater) and not observed at an equivalent incidence among placebo-treated patients (ziprasidone incidence at least twice that for placebo):

Schizophrenia Trials (see Table 11)

• Somnolence
• Respiratory Tract Infection

Bipolar Trials (see Table 12)

• Somnolence
• Extrapyramidal Symptoms which includes the following adverse reaction terms: extrapyramidal syndrome, hypertonia, dystonia, dyskinesia, hypokinesia, tremor, paralysis and twitching. None of these adverse reactions occurred individually at an incidence greater than 10% in bipolar mania trials.
• Dizziness which includes the adverse reaction terms dizziness and lightheadedness.
• Akathisia
• Abnormal Vision
• Asthenia
• Vomiting

Schizophrenia

Adverse Reactions Associated With Discontinuation Of Treatment In Short-Term, Placebo- Controlled Trials Of Oral Ziprasidone

Approximately 4.1% (29/702) of ziprasidone-treated patients in short-term, placebo-controlled studies discontinued treatment due to an adverse reaction, compared with about 2.2% (6/273) on placebo. The most common reaction associated with dropout was rash, including 7 dropouts for rash among ziprasidone patients (1%) compared to no placebo patients.

Adverse Reactions Occurring At An Incidence Of 2% or More Among Ziprasidone-Treated Patients In Short-Term, Oral, Placebo-Controlled Trials

Table 11 enumerates the incidence, rounded to the nearest percent, of treatment-emergent adverse reactions that occurred during acute therapy (up to 6 weeks) in predominantly patients with schizophrenia, including only those reactions that occurred in 2% or more of patients treated with ziprasidone and for which the incidence in patients treated with ziprasidone was greater than the incidence in placebo-treated patients.

Table 11: Treatment-Emergent Adverse Reaction Incidence In Short-Term Oral Placebo-Controlled Trials – Schizophrenia

Dose Dependency Of Adverse Reactions In Short-Term, Fixed-Dose, Placebo-Controlled Trials

An analysis for dose response in the schizophrenia 4-study pool revealed an apparent relation of adverse reaction to dose for the following reactions: asthenia, postural hypotension, anorexia, dry mouth, increased salivation, arthralgia, anxiety, dizziness, dystonia, hypertonia, somnolence, tremor, rhinitis, rash, and abnormal vision.

Extrapyramidal Symptoms (EPS) - The incidence of reported EPS (which included the adverse reaction terms extrapyramidal syndrome, hypertonia, dystonia, dyskinesia, hypokinesia, tremor, paralysis and twitching) for ziprasidone-treated patients in the short-term, placebo-controlled schizophrenia trials was 14% vs. 8% for placebo. Objectively collected data from those trials on the Simpson-Angus Rating Scale (for EPS) and the Barnes Akathisia Scale (for akathisia) did not generally show a difference between ziprasidone and placebo.

Dystonia - Class Effect: Symptoms of dystonia, prolonged abnormal contractions of muscle groups, may occur in susceptible individuals during the first few days of treatment. Dystonic symptoms include: spasm of the neck muscles, sometimes progressing to tightness of the throat, swallowing difficulty, difficulty breathing, and/or protrusion of the tongue. While these symptoms can occur at low doses, they occur more frequently and with greater severity with high potency and at higher doses of first generation antipsychotic drugs. An elevated risk of acute dystonia is observed in males and younger age groups.

Vital Sign Changes - Ziprasidone is associated with orthostatic hypotension

ECG Changes - Ziprasidone is associated with an increase in the QTc interval. In the schizophrenia trials, ziprasidone was associated with a mean increase in heart rate of 1.4 beats per minute compared to a 0.2 beats per minute decrease among placebo patients.

Other Adverse Reactions Observed During The Premarketing Evaluation Of Oral Ziprasidone

Following is a list of COSTART terms that reflect treatment-emergent adverse reactions as defined in the introduction to the ADVERSE REACTIONS section reported by patients treated with ziprasidone in schizophrenia trials at multiple doses > 4 mg/day within the database of 3834 patients. All reported reactions are included except those already listed in Table 11 or elsewhere in labeling, those reaction terms that were so general as to be uninformative, reactions reported only once and that did not have a substantial probability of being acutely life-threatening, reactions that are part of the illness being treated or are otherwise common as background reactions, and reactions considered unlikely to be drugrelated. It is important to emphasize that, although the reactions reported occurred during treatment with ziprasidone, they were not necessarily caused by it.

Adverse reactions are further categorized by body system and listed in order of decreasing frequency according to the following definitions:

Frequent - adverse reactions occurring in at least 1/100 patients ( ≥ 1.0% of patients) (only those not already listed in the tabulated results from placebo-controlled trials appear in this listing);

Infrequent - adverse reactions occurring in 1/100 to 1/1000 patients (in 0.1-1.0% of patients)

Rare - adverse reactions occurring in fewer than 1/1000 patients ( < 0.1% of patients).

Body as a Whole

abdominal pain, flu syndrome, fever, accidental fall, face edema,

Frequent chills, photosensitivity reaction, flank pain, hypothermia, motor vehicle accident

Cardiovascular System

Frequent tachycardia, hypertension, postural hypotension

Infrequent bradycardia, angina pectoris, atrial fibrillation first degree AV block, bundle branch block, phlebitis, pulmonary

Rare embolus, cardiomegaly, cerebral infarct, cerebrovascular accident, deep thrombophlebitis, myocarditis, thrombophlebitis

Digestive System

Frequent anorexia, vomiting

Infrequent rectal hemorrhage, dysphagia, tongue edema

Rare gum hemorrhage, jaundice, fecal impaction, gamma glutamyl transpeptidase increased, hematemesis, cholestatic jaundice, hepatitis, hepatomegaly, leukoplakia of mouth, fatty liver deposit, melena

Endocrine

Rare hypothyroidism, hyperthyroidism, thyroiditis

Hemic and Lymphatic System

Infrequent anemia, ecchymosis, leukocytosis, leukopenia, eosinophilia, lymphadenopathy

Rare thrombocytopenia, hypochromic anemia, lymphocytosis, monocytosis, basophilia, lymphedema, polycythemia, thrombocythemia

Metabolic and Nutritional Disorders

Infrequent thirst, transaminase increased, peripheral edema, hyperglycemia, creatine phosphokinase increased, alkaline phosphatase increased, hypercholesteremia, dehydration, lactic dehydrogenase increased, albuminuria, hypokalemia

Rare BUN increased, creatinine increased, hyperlipemia, hypocholesteremia, hyperkalemia, hypochloremia, hypoglycemia, hyponatremia, hypoproteinemia, glucose tolerance decreased, gout, hyperchloremia, hyperuricemia, hypocalcemia, hypoglycemicreaction, hypomagnesemia, ketosis, respiratory alkalosis

Musculoskeletal System

Frequent myalgia

Infrequent tenosynovitis

Rare myopathy

Nervous System

Frequent agitation, extrapyramidal syndrome, tremor, dystonia, hypertonia, dyskinesia, hostility, twitching, paresthesia, confusion, vertigo, hypokinesia, hyperkinesia, abnormal gait, oculogyric crisis, hypesthesia, ataxia, amnesia, cogwheel rigidity, delirium, hypotonia, akinesia, dysarthria, withdrawal syndrome, buccoglossal syndrome, choreoathetosis, diplopia, incoordination, neuropathy

Infrequent paralysis

Rare myoclonus, nystagmus, torticollis, circumoral paresthesia, opisthotonos, reflexes increased, trismus

Respiratory System

Frequent dyspnea

Infrequent pneumonia, epistaxis

Rare hemoptysis, laryngismus

Skin and Appendages

Infrequent maculopapular rash, urticaria, alopecia, eczema, exfoliative dermatitis, contact dermatitis, vesiculobullous rash

Special Senses

Frequent fungal dermatitis

Infrequent conjunctivitis, dry eyes, tinnitus, blepharitis, cataract, photophobia

Rare eye hemorrhage, visual field defect, keratitis, keratoconjunctivitis

Urogenital System

Infrequent impotence, abnormal ejaculation, amenorrhea, hematuria, menorrhagia, female lactation, polyuria, urinary retention metrorrhagia, male sexual dysfunction, anorgasmia, glycosuria

Rare gynecomastia, vaginal hemorrhage, nocturia, oliguria, female sexual dysfunction, uterine hemorrhage

Bipolar Disorder

Acute Treatment of Manic or Mixed Episodes

Adverse Reactions Associated With Discontinuation Of Treatment In Short Term, Placebo-Controlled Trials

Approximately 6.5% (18/279) of ziprasidone-treated patients in short-term, placebo-controlled studies discontinued treatment due to an adverse reaction, compared with about 3.7% (5/136) on placebo. The most common reactions associated with dropout in the ziprasidone-treated patients were akathisia, anxiety, depression, dizziness, dystonia, rash and vomiting, with 2 dropouts for each of these reactions among ziprasidone patients (1%) compared to one placebo patient each for dystonia and rash (1%) and no placebo patients for the remaining adverse reactions.

Adverse Reactions Occurring At An Incidence Of 2% Or More Among Ziprasidone-Treated Patients In Short-Term, Oral, Placebo-Controlled Trials

Table 12 enumerates the incidence, rounded to the nearest percent, of treatment-emergent adverse reactions that occurred during acute therapy (up to 3 weeks) in patients with bipolar mania, including only those reactions that occurred in 2% or more of patients treated with ziprasidone and for which the incidence in patients treated with ziprasidone was greater than the incidence in placebo-treated patients.

Table 12: Treatment-Emergent Adverse Reactions Incidence In Short-Term Oral Placebo-Controlled Trials - Manic and Mixed Episodes Associated with Bipolar Disorder

Explorations for interactions on the basis of gender did not reveal any clinically meaningful differences in the adverse reaction occurrence on the basis of this demographic factor.

Intramuscular Ziprasidone

Adverse Reactions Occurring At An Incidence Of 1% Or More Among Ziprasidone-Treated Patients In Short-Term Trials Of Intramuscular Ziprasidone

Table 13 enumerates the incidence, rounded to the nearest percent, of treatment-emergent adverse reactions that occurred during acute therapy with intramuscular ziprasidone in 1% or more of patients.

In these studies, the most commonly observed adverse reactions associated with the use of intramuscular ziprasidone (incidence of 5% or greater) and observed at a rate on intramuscular ziprasidone (in the higher dose groups) at least twice that of the lowest intramuscular ziprasidone group were headache (13%), nausea (12%), and somnolence (20%).

Table 13: Treatment-Emergent Adverse Reaction Incidence In Short-Term Fixed-Dose Intramuscular Trials

Postmarketing Experience

The following adverse reactions have been identified during post approval use of Zixadox. Because these reactions are reported voluntarily from a population of uncertain size, it is not always possible to reliably estimate their frequency or establish a causal relationship to drug exposure.

Adverse reaction reports not listed above that have been received since market introduction include rare occurrences of the following : Cardiac Disorders: Tachycardia, torsade de pointes (in the presence of multiple confounding factors), ; Digestive System Disorders: Swollen Tongue; Reproductive System and Breast Disorders: Galactorrhea, priapism; Nervous System Disorders: Facial Droop, neuroleptic malignant syndrome, serotonin syndrome (alone or in combination with serotonergic medicinal products), tardive dyskinesia; Psychiatric Disorders: Insomnia, mania/hypomania; Skin and subcutaneous Tissue Disorders: Allergic reaction (such as allergic dermatitis, angioedema, orofacial edema, urticaria), rash, Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms (DRESS); Urogenital System Disorders: Enuresis, urinary incontinence; Vascular Disorders: Postural hypotension, syncope.

İnsan Deneyimi

5400'den fazla hasta ve / veya normal denek içeren pazarlama öncesi çalışmalarda, 10 hastada oral ziprasidonun kazara veya kasıtlı olarak aşırı dozda alınması belgelenmiştir. Bu hastaların hepsi sekel olmadan hayatta kaldı. Doğrulanmış en büyük miktarı olan 3.240 mg alan hastada bildirilen tek semptom minimal sedasyon, konuşma bulanıklığı ve geçici hipertansiyondu (200/95). Ziprasidon doz aşımı ile bildirilen advers reaksiyonlar ekstrapiramidal semptomlar, uyku hali, titreme ve kaygıyı içerir.

Doz aşımı yönetimi

Akut doz aşımı durumunda, bir hava yolu kurun ve koruyun ve yeterli oksijenasyon ve havalandırma sağlayın. İntravenöz erişim sağlanmalı ve mide lavajı (entübasyondan sonra, hasta bilinçsizse) ve aktif kömürün müshil ile birlikte uygulanması düşünülmelidir. Doz aşımı sonrası baş ve boynun tıkanması, nöbet veya distonik reaksiyonu olasılığı, indüklenmiş kusma ile aspirasyon riski oluşturabilir.

Kardiyovasküler izleme derhal başlamalı ve olası aritmileri tespit etmek için sürekli elektrokardiyografik izleme içermelidir. Antiaritmik tedavi uygulanırsa, disopiramid, prokainamid ve kinidin, ziprasidonunkine katkıda bulunabilecek teorik bir QTprolonging etkisi tehlikesi taşır.

Hipotansiyon ve dolaşım çökmesi intravenöz sıvılar gibi uygun önlemlerle tedavi edilmelidir. Vasküler destek için sempatomimetik ajanlar kullanılırsa, epinefrin ve dopamin kullanılmamalıdır, çünkü ziprasidon ile ilişkili a antagonizması ile kombine edilmiş beta stimülasyonu hipotansiyonu kötüleştirebilir. Benzer şekilde, bretyliumun alfa-adrenerjik bloke edici özelliklerinin ziprasidonun özelliklerine katkı sağlayabileceğini ve sorunlu hipotansiyona neden olabileceğini beklemek mantıklıdır.

Şiddetli ekstrapiramidal semptomlar durumunda antikolinerjik ilaç uygulanmalıdır. Ziprasidona özgü bir antidot yoktur ve diyaliz edilemez. Çoklu ilaç katılımı olasılığı göz önünde bulundurulmalıdır. Hasta iyileşene kadar yakın tıbbi gözetim ve izleme devam etmelidir.

Ziprasidon yüksek sergilendi in vitro dopamin D2 ve D3, serotonin 5HT2A, 5HT2C, 5HT1A, 5HT1D ve a1-adrenerjik reseptörler (4.8, 7.2, 0.4, 1.3, 3.4, 2 ve 10 nM'lik Ki'ler) için bağlanma afinitesi) ve orta derecede afinite. Ziprasidon, D2, 5HT2D ve 5HT1D reseptörlerinde bir antagonist ve 5HT1A reseptöründe bir agonist olarak işlev gördü. Â Ziprasidon, serotonin ve norepinefrin sinaptik geri alımını inhibe etti. Kolinerjik muskarinik reseptör (IC> 1 μM) dahil olmak üzere test edilen diğer reseptör / bağlayıcı bölgeler için kayda değer bir afinite sergilenmemiştir. Dopamin dışındaki reseptörlerde ve benzer reseptör afinitelerine sahip 5HT2'de antagonizm, ziprasidonun diğer terapötik ve yan etkilerinden bazılarını açıklayabilir. Ziprasidonun histamin H1 reseptörleri antagonizması, bu ilaçla gözlenen uyku halini açıklayabilir. Ziprasidonun a-adrenerjik reseptörlerin antagonizması, bu ilaçla gözlenen ortostatik hipotansiyonu açıklayabilir.

Oral Farmakokinetik

Ziprasidon'un aktivitesi öncelikle ana ilaçtan kaynaklanır. Ziprasidonun çok dozlu farmakokinetiği, önerilen klinik doz aralığında dozla orantılıdır ve ziprasidon birikimi çoklu dozlama ile tahmin edilebilir. Ziprasidonun ortadan kaldırılması esas olarak, önerilen klinik doz aralığında yaklaşık 7 saatlik ortalama terminal yarılanma ömrüne sahip hepatik metabolizma yoluyla yapılır. Kararlı durum konsantrasyonları, dozlamadan bir ila üç gün sonra elde edilir. Ortalama görünür sistemik klerens 7.5 mL / dak / kg'dır. Ziprasidonun sitokrom P450 enzimleri tarafından metabolize edilen ilaçların metabolizmasına müdahale etmesi olası değildir.

Emilim

Ziprasidon oral uygulamadan sonra iyi emilir ve 6 ila 8 saat içinde pik plazma konsantrasyonlarına ulaşır. Beslenen koşullar altında 20 mg'lık bir dozun mutlak biyoyararlanımı yaklaşık% 60'tır. Ziprasidonun emilimi, yiyecek varlığında iki kata kadar arttırılır.

Dağıtım

Ziprasidon ortalama 1.5 L / kg dağılım hacmine sahiptir. Plazma proteinlerine% 99'dan daha fazla bağlanır, öncelikle albümin ve a-asit glikoproteine bağlanır. in vitro ziprasidonun plazma proteinlerine bağlanması, yüksek oranda proteine bağlı iki ilaç olan warfarin veya propranolol ile değiştirilmedi veya ziprasidon, bu ilaçların insan plazmasındaki bağlanmasını değiştirmedi. Bu nedenle, yer değiştirme nedeniyle ziprasidon ile ilaç etkileşimi potansiyeli minimaldir.

Metabolizma ve Eliminasyon

Ziprasidon, oral uygulamadan sonra, değişmemiş ilaç olarak idrarda (<% 1) veya dışkıda (<% 4) atılan az miktarda yoğun bir şekilde metabolize edilir. Ziprasidon, dört ana dolaşım metaboliti, benzizotiyazol (BITP) sülfoksit, BITP-sülfon, ziprasidon sülfoksit ve S-metildihidroziprasidon vermek için öncelikle üç metabolik yolla temizlenir. Dozun yaklaşık% 20'si idrarla atılır, yaklaşık% 66'sı dışkıda elimine edilir. Değişmemiş ziprasidon, serumdaki toplam ilaca bağlı materyalin yaklaşık% 44'ünü temsil eder. İnsan karaciğer hücre altı fraksiyonları kullanılarak yapılan in vitro çalışmalar, S-metildihidroziprasidonun iki adımda üretildiğini göstermektedir. Bu çalışmalar, indirgeme reaksiyonuna öncelikle glutatyon ile kimyasal indirgeme ve aldehit oksidaz ile enzimatik indirgeme ve müteakip metilasyona tiol metiltransferaz aracılık ettiğini göstermektedir. İn vitro insan karaciğer mikrozomları ve rekombinant enzimler kullanan çalışmalar CYP3A4'ün ziprasidonun oksidatif metabolizmasına katkıda bulunan ana CYP olduğunu göstermektedir. CYP1A2 çok daha az katkıda bulunabilir. Dayalı in vivo boşaltım metabolitlerinin bolluğu, ziprasidon metabolik klerensinin üçte birinden daha azına sitokrom P450 katalizli oksidasyon ve yaklaşık üçte ikisi indirgeme yoluyla aracılık eder. Klinik olarak anlamlı bilinen bir inhibitör veya aldehit oksidaz indükleyicisi yoktur.

Kas içi Farmakokinetik

Sistemik Biyoyararlanım: Kas içine uygulanan ziprasidonun biyoyararlanımı% 100'dür. Tek dozların kas içi uygulanmasından sonra, pik serum konsantrasyonları tipik olarak dozdan yaklaşık 60 dakika sonra veya daha erken ortaya çıkar ve ortalama yarılanma ömrü (T½) iki ila beş saat arasında değişir. Pozlama doza bağlı bir şekilde artar ve üç günlük kas içi dozlamadan sonra çok az birikim gözlenir.

Metabolizma ve Eliminasyon: IM ziprasidonun metabolizması ve eliminasyonu sistematik olarak değerlendirilmemesine rağmen, kas içi uygulama yolunun metabolik yolları değiştirmesi beklenmez.