Onduarp

Arteriyel hipertansiyon (kan basıncı monoterapide telmisartan veya amlodipin tarafından yeterince kontrol edilmeyen hastalar için).

Arteriyel hipertansiyon (kombinasyon tedavisi gösterilen hastalar için).

Telmisartan ve amlodipin alan arteriyel hipertansiyonu olan hastalar ayrı tabletler şeklinde (bu tedavinin yerine).

İçeride, yemekten bağımsız olarak, günde 1 kez.

Onduarp ilacı^® tedavinin kolaylığı ve tedaviye daha fazla bağlılık için ayrı tabletler şeklinde aynı dozlarda telmisartan ve amlodipin alan hastalar için reçete edilebilir.

Onduarp ilacı^® bir amlodipin veya bir telemisartan kullanımı kan basıncının yeterli kontrolüne yol açmayan hastalara atanabilir.

Periferik ödem gibi ilacı sınırlayan istenmeyen reaksiyonları olan 10 mg'lık bir dozda amlodipin alan hastalar, ilacı onduarp almaya geçebilir^® günde 5 + 40 mg 1 dozda, amlodipin dozunu azaltacak, ancak beklenen toplam hipotensitif etkiyi azaltmayacaktır.

Bir hastada arteriyel hipertansiyon tedavisi Onduarp ilacının kullanımı ile başlayabilir^® herhangi bir ilacın yardımıyla kan basıncının kontrolüne ulaşmanın olası olmadığı varsayıldığında. Onduarp ilacının normal başlangıç dozu^® - Günde 5 + 40 mg 1 kez. Kan basıncında daha önemli bir azalmaya ihtiyaç duyan hastalar Onduarp ilacını almaya başlayabilir^® günde 1 kez 5 + 80 mg'lık bir dozda.

En az 2 haftalık tedaviden sonra kan basıncında ek bir azalma gerekirse, ilacın dozu günde bir kez kademeli olarak maksimum 10 + 80 mg'a çıkarılabilir.

Onduarp ilacı^® diğer hipotensitif ilaçlarla kullanılabilir.

Özel hasta grupları

Böbrek fonksiyon bozuklukları. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, h. hemodiyaliz hastalarının ilacın dozaj rejiminde değişikliklere ihtiyacı yoktur. Amlodipin ve telmisartan, hemodiyaliz sırasında vücuttan çıkarılmaz.

Karaciğer fonksiyon bozuklukları. Karaciğer yetmezliği olan hastalarda, ilaç Onduarp'tır^® dikkatli kullanılmalıdır. Telmisartan dozu günde 40 mg'ı geçmemelidir.

Yaşlı hastalar. Dozlama modu düzeltme gerektirmez.

18 yaşın altındaki çocuklar ve ergenler. 18 yaşın altındaki çocuklarda ve ergenlerde amlodipin / telmisartan kombinasyonunun etkinliği ve güvenliği hakkında veri mevcut değildir.

telmisartan veya amlodipine, dihidropiridin türevi veya ilacın yardımcı maddelerinden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık;

safra yollarının obstrüktif hastalıkları;

ağır arteriyel hipotansiyon (sAD 90 mm'den az RT.Art.);

sol ventrikülün yorucu yolunun tıkanması (şiddetli aort darlığı dahil);

şiddetli akut miyokard enfarktüsünden sonra hemodinamik olarak dengesiz kalp yetmezliği;

şiddetli karaciğer yetmezliği (Child-Pew ölçeğinde C sınıfı);

şok (kardiyojenik şok dahil);

diyabet veya böbrek yetmezliği olan hastalarda aliskiren ile eşzamanlı kullanım (SKF <60 ml / dak / 1.73 m²);

fruktoz intoleransı (ilaçta sorbitol varlığı nedeniyle);

gebelik;

emzirme dönemi;

18 yaşına kadar yaş (verimlilik ve güvenlik belirlenmemiştir).

Dikkatli

İlacın kullanımı, aşağıdaki koşulların / hastalıkların / risk faktörlerinin varlığında dikkatli tıbbi gözetim gerektirir:

kemik olmayan etiyolojinin kronik kalp yetmezliği (sınıflandırmaya göre III - IV fonksiyonel sınıf NYHA);

koroner arterlerde ciddi obstrüktif hasarı olan koroner kalp hastalığı;

akut miyokard enfarktüsü (ve bundan 1 ay sonra);

kararsız angina pektoris;

aort darlığı, mitral darlığı, hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopati;

arteriyel hipotansiyon;

sinüs düğümü zayıflık sendromu (ifade taşikardi, bradikardi);

CYP3A4 izopurmiyum inhibitörleri veya indükleyicileri ile eşzamanlı kullanım;

böbrek arterlerinin bilateral stenozu veya tek bir böbreğin arterlerinin stenozu;

hafif ila orta şiddette böbrek veya karaciğer yetmezliği;

böbrek nakli sonrası durumlar (uygulama deneyiminin olmaması nedeniyle);

önceki diüretik tedavisi nedeniyle KİK'nin azaltılması, sofra tuzu, ishal veya kusma alımında kısıtlamalar;

hiponatremi, hiperkalemi.

En yaygın istenmeyen reaksiyonlar baş dönmesi ve periferik ödemdir. Nadir durumlarda ciddi bayılma meydana gelebilir (1000 hasta başına 1 vakadan az).

Bileşenlerden birini (telmisartan veya amlodipin) kullanırken daha önce tarif edilen istenmeyen reaksiyonlar, Onduarp ilacı kullanılırken potansiyel yan reaksiyonlar da olabilir^®klinik çalışmalarda veya restorasyon sonrası dönemde gözlemlenmemiş olsalar bile.

Aşağıdaki kategoriler, sistem-organik sınıflarında istenmeyen reaksiyonların ortaya çıkma sıklığında kullanılır: çok sık (≥1 / 10); sıklıkla (≥1 / 100, </ 10); seyrek olarak (≥1 / 1000, <1/100); nadiren (≥1 / 1000, <1/1000); çok nadiren bulunur (0.

Tablo

¹ Telmisartan kullanma deneyimine dayanarak bekleniyor.

² Amlodipin kullanma deneyiminden bekleniyor.

³ Telmisartan ve amlodipin'in eşzamanlı kullanımı ile bekleniyor.

Tek tek bileşenler hakkında ek bilgi. İlacın bileşenlerinden biri (amlodipin veya telmisartan) kullanıldığında daha önce bildirilen istenmeyen reaksiyonlar, Onduarp ilacı kullanılırken arttırılabilir^®klinik çalışmalarda veya pazarlama sonrası dönemde gözlemlenmemiş olsalar bile.

Bileşenlerin kombinasyonu ile ilgili ek bilgiler. Telmisartan ve amlodipin kombinasyonu alan hastalarda, sadece amlodipin alan hastalardan daha az dozda amlodipin'e bağlı istenmeyen bir reaksiyon olan periferik ödem gözlenmiştir.

Belirtiler : aşırı doz vakaları tanımlanmamıştır. Olası aşırı doz belirtileri, ilacın bireysel bileşenlerinden semptomlardan oluşur.

Telmisartan - taşikardi, muhtemelen bradikardi, baş dönmesi, kan serumunda kreatinin konsantrasyonunda bir artış, akut böbrek yetmezliği.

Amlodipin - refleks taşikardi ve aşırı periferik vazodilatasyon semptomları ile kan basıncında belirgin bir azalma (belirli ve kalıcı arteriyel hipotansiyon gelişme riski, h. şok ve ölüm gelişimi ile).

Tedavi: hemodiyaliz etkisizdir. Hasta izleme, tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır.

Kalsiyum kanallarının bir ablukasını satın almak için, mürekkep püskürtmeli uygulamada / uygulamada kalsiyum glukonat mümkündür.

Kusmanın indüksiyonu, mide yıkama, aktif karbon kullanımı, hastanın bacakları yükseltilmiş bir pozisyona aktarılması ve kan basıncında belirgin bir azalma olması durumunda plazma ikame çözeltilerinin sokulması gibi aşırı doz tedavi yöntemleri kullanılabilir.

Onduarp^® arteriyel (esansiyel) hipertansiyonu olan hastalarda kan basıncını kontrol etmeyi sağlayan tamamlayıcı etkiye sahip 2 hipotensitif madde içeren kombine bir ilaçtır: ARA II, telmisartan ve dihidropiridin, amlodipin türevi yavaş kalsiyum kanallarının (BMKK) bir blokeri.

Bu maddelerin kombinasyonu, kan basıncını her bir bileşenden daha fazla azaltan ek bir hipotensitif etkiye sahiptir.

Onduarp ilacı^®günde bir kez alındığında, 24 saat içinde kan basıncının etkili ve sürdürülebilir bir şekilde azalmasına yol açar.

Telmisartan

Telmisartan - spesifik ARA II (tip AT₁) ağızdan alındığında etkilidir. AT alt tipi için yüksek bir afiniteye sahiptir₁- aniyotenzin II'nin etkisinin gerçekleştiği anjiyotensin II reseptörleri. Agonistin bu reseptöre göre etkisi olmadan anjiyotensin II'yi reseptörle bağlantıdan çıkarır. Telmisartan sadece AT alt tipine bağlanır₁- Anjiyotensin II reseptörleri. İletişim uzun vadelidir. H dahil diğer reseptörler için afinitesi yoktur. AT₂reseptör. Kandaki aldosteron konsantrasyonunu azaltır, kan plazmasındaki renini inhibe etmez ve iyon kanallarını engellemez. Telmisartan APF'yi (kininaz II - bradikininini de yok eden bir enzim) inhibe etmez. Bu nedenle, bradikininin neden olduğu istenmeyen etkilerin güçlendirilmesi beklenmemektedir.

Hastalarda, 80 mg'lık bir dozda telmisartan, aniyotensin II'nin hipertansif etkisini tamamen engeller. Hipotensitik etkinin başlangıcı, telmisartanın ilk alınmasından sonraki 3 saat içinde not edilir. İlacın etkisi 24 saat kalır ve 48 saate kadar önemli kalır. İfade edilen hipotensif etki genellikle düzenli alımdan 4-8 hafta sonra gelişir.

Arteriyel hipertansiyonu olan hastalarda telmisartan, NSS'yi etkilemeden cAD ve dAD'yi azaltır

Telmisartanın keskin bir şekilde iptal edilmesi durumunda AD, bir iptal sendromu geliştirmeden yavaş yavaş orijinal seviyesine geri döner. Telmisartan alan hastalarda kuru öksürük gelişme sıklığı, APF inhibitörlerinin kullanımına kıyasla anlamlı derecede düşüktü.

İki büyük randomize kontrollü çalışmada UNUTMAYIN (Telmisartan'ı monoterapinin bir parçası olarak ve ramipril ile kombinasyon halinde kullanırken küresel uç noktaların incelenmesi) ve VA NEPHRON-D (Gaziler Diyabet Nefropatisi - ABD Gaziler İşleri Bakanlığı tarafından diyabette nefropati çalışması) APF inhibitörü kombinasyonunun ARA II ile kombinasyon halinde kullanımını inceledi .

Araştırma UNUTMAYIN anamnez kardiyovasküler veya serebrovasküler hastalığı olan veya hedef organların lezyonu doğrulanmış tip 2 diyabetli hastalarda yapılan bir çalışmadır. Araştırma VA NEPHRON-D tip 2 diabetes mellitus ve diyabetik nefropatisi olan hastalarda yapılan bir çalışmadır.

Bu çalışmalar, monoterapiye kıyasla hiperkalemi, akut böbrek yetmezliği ve / veya arteriyel hipotansiyon gelişme riski artarken, böbrek ve / veya kardiyovasküler sonuçlar ve mortalite üzerinde önemli bir olumlu etki göstermemiştir. Benzer farmakodinamik özellikler göz önüne alındığında, bu sonuçlar diğer APF ve ARA II inhibitörleri için de geçerlidir .

Bu nedenle, diyabetik nefropatisi olan hastalarda APF ve ARA II inhibitörleri birlikte kullanılmamalıdır.

Araştırma ALTITUDE Kardiyovasküler ve böbrek uç noktalarının değerlendirilmesi ile tip 2 diabetes mellituslu hastalarda aliskirin kullanımı üzerine bir çalışma) bir çalışmaydı, amacı tip 2 diyabetes mellitus ve kronik böbrek hastalığı olan hastalarda APF veya ARA II inhibitörü ile standart tedaviye aliskiren eklemenin faydalarını test etmekti, kardiyovasküler hastalık veya her ikisi, ve diğerleri. Olumsuz sonuç riskinin artması nedeniyle çalışma programdan önce durdurulmuştur.

Kardiyovasküler ölüm ve inme aliskiren grubunda plasebo grubuna göre daha sık kaydedildi ve istenmeyen fenomenler ve ciddi istenmeyen fenomenler (hiperkalemi, arteriyel hipotansiyon ve bozulmuş böbrek fonksiyonu) aliskiren grubunda plasebo grubuna göre daha sık kaydedildi.

Erkeklerde ve kadınlarda telmisartanın plazma konsantrasyonlarında bir fark vardır. C_mak ve AUC, kadınlar için verimlilik üzerinde önemli bir etkisi olmaksızın erkeklerden yaklaşık 3 ve 2 kat daha yüksekti.

Amlodipin

Amlodipin, dihidropiridin bir türevidir, BMKK sınıfına aittir. Kalsiyum iyonlarının kardiyomiyositlere ve vasküler düz kas hücrelerine trans-membran akışını inhibe eder.

Amlodipinin hipotensitif etki mekanizması, damarların düz kas hücreleri üzerinde doğrudan rahatlatıcı bir etki ile ilişkilidir, bu da periferik vasküler direncin azalmasına ve kan basıncının düşmesine neden olur.

Arteriyel hipertansiyonu olan hastalarda, günde 1 kez amlodipin kullanımı, 24 saat boyunca kan basıncında klinik olarak anlamlı bir azalma sağlar. Ortostatik arteriyel hipotansiyon, ilacın yavaş başlaması nedeniyle amlodipin kullanımı sırasında karakteristik değildir.

Arteriyel hipertansiyon ve normal böbrek fonksiyonu olan hastalarda, terapötik dozlarda amlodipin, böbrek kabı direncinde bir azalmaya, filtreleme veya proteinüri değişmeden böbreklerde SCF'ye ve etkili plazma kan akışına yol açtı.

Amlodipin, herhangi bir metabolik yan etkiye veya kan plazmasındaki lipit konsantrasyonunda değişikliklere yol açmaz ve bu nedenle bronşiyal astımı, diabetes mellitus ve gut hastalarında kullanım için uygundur.

Kalp yetmezliği olan hastalarda amlodipin kullanımına negatif bir inotropik etki eşlik etmez (fiziksel aktiviteye tolerans azalmaz, sol ventrikülün salınım fraksiyonu azalmaz).

Sabit dozların farmakokinetik kombinasyonları

Onduarp ilacının emilim hızı ve derecesi^® telmisartan ve amlodipinin ayrı tabletler şeklinde biyoyararlanımına eşdeğerdir.

Tek tek bileşenlerin farmakokinetiği

Telmisartan

Emme. İçeri alındığında, LCD'den hızla emilir. Telmisartanın mutlak biyoyararlanımı yaklaşık% 50'dir. Gıda ile eşzamanlı olarak alındığında, EAA'daki azalma% 6 (40 mg'lık bir dozda) ila% 19 (160 mg'lık bir dozda) arasında değişir. İçeri girdikten 3 saat sonra, kan plazmasındaki konsantrasyon, aç karnına telmisartan alırken konsantrasyona benzer hale gelir.

Dağıtım. Kan plazma protein bağı>% 99.5, esas olarak albümin ve alfa ile₁ glikoprotein.

Görünür V'nin ortalama değeri_ss - 500 l.

Metabolizma. Telmisartan tarafından glukuronik asit ile konjügasyon yoluyla metabolize edilir. Metabolitler farmakolojik olarak inaktiftir.

Sonuç. T_1/2 20 saatten fazla. C_mak ve daha az ölçüde, EAA dozda orantısız bir şekilde artar. Önerilen dozlarda kullanıldığında klinik olarak anlamlı telmisartan birikimi hakkında veri yoktur.

Bağırsaklardan sabit bir formda, böbrekler tarafından atılır -% 1'den az. Toplam plazma klerensi, hepatik kan akışına (yaklaşık 1500 ml / dakika) kıyasla yüksektir (yaklaşık 1000 ml / dakika).

Amlodipin

Emme. Amlodipini terapötik dozlarda C içine aldıktan sonra_mak kan plazmasında 6-12 saat sonra ulaşılır. Mutlak biyoyararlanım miktarı% 64 ila 80 arasındadır. Yeme, amlodipinin biyoyararlanımını etkilemez.

Dağıtım. V_d amlodipin yaklaşık 21 l / kg'dır. Araştırmada in vitro arteriyel hipertansiyonu olan hastalarda, dolaşımdaki amlodipinin yaklaşık% 97.5'inin kan plazma proteinlerine bağlandığı gösterilmiştir.

Metabolizma. Amlodipin, aktif olmayan metabolitlerin oluşumu ile karaciğerde büyük ölçüde (yaklaşık% 90 oranında) metabolize edilir.

Sonuç. Amlodipinin bir kan plazmasından çıkarılması iki fazlı bir T'de meydana gelir_1/2 yaklaşık 30-50 saattir. Kan plazmasındaki kararlı konsantrasyon, ilacın 7-8 gün içinde sürekli alınmasından sonra elde edilir. Amlodipin, hem değişmemiş (% 10) hem de metabolit (% 60) şeklinde böbrekler tarafından atılır.

Özel hasta grupları

Yaşlılık. Yaşlı hastalarda telmisartanın farmakokinetiği genç hastalardan farklı değildir. Yaşlı hastalarda, amlodipinin klerensini azaltma eğilimi vardır, bu da AUC ve T'de bir artışa yol açar_1/2.

Böbrek yetmezliği. Telmisartan kan plazma proteinlerine bağlanır ve böbrek yetmezliği olan hastalarda hemodiyaliz sırasında çıkarılmaz. Böbrek yetmezliği olan hastalarda, kan plazmasındaki telmisartan konsantrasyonu iki katına çıkar. Bununla birlikte, hemodiyaliz uygulanan hastalarda, daha düşük telmisartan, T konsantrasyonları gözlenir_1/2 değişmez. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda amlodipin ilaçları önemli ölçüde değişmez.

Pediatrik başarısızlık. Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda yapılan farmakokinetik çalışmaları, telmisartanın mutlak biyoyararlanımının neredeyse% 100'e yükseldiğini göstermiştir. T_1/2 karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda değişmez.

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda, amlodipin klerensi azaldı, bu da AUC değerinde yaklaşık% 40-60 oranında bir artışa neden oldu.

• Hipotansif araçlar birleştirildi ("yavaş" kalsiyum kanallarının blokeri + anjiyotensin II antagonist reseptörleri) [Anjiyotensin II reseptörlerinin antagonistleri (AT₁-podotip) kombinasyonlarda]

Klinik çalışmalarda amlodipin ve telmisartan arasında herhangi bir etkileşim tespit edilmemiştir.

Onduarp ilacının ilaç etkileşimleri üzerine özel çalışmalar^® yapılmayan diğer ilaçlarla.

Aktif maddelerin kombinasyonu

Diğer hipotansif ilaçlar. Diğer hipotensif ilaçlarla birlikte kullanıldığında, Onduarp ilacının hipotensitif etkisi^® yoğunlaşabilir.

Kan basıncını düşürebilen ilaçlar. Baklofen, amifostin, antipsikotikler ve antidepresanlar gibi bazı ilaçların farmakolojik özellikleri nedeniyle Onduarp ilacı da dahil olmak üzere tüm hipotansif ilaçların hipotansif etkisini artıracağı beklenebilir^® Ek olarak, ortostatik arteriyel hipotansiyon etanol ile arttırılabilir.

Kortikosteroidler (sistem uygulaması). Varsayımsal eylemi azaltmak mümkündür.

Telmisartan

Ortak uygulama önerilmez

Potasyum tasarrufu sağlayan diüretikler veya potasyum preparatları. Telmisartan gibi ARA II, diüretiklerin kullanımından kaynaklanan potasyum kayıplarını azaltır. Spirinolakton, eplleren, triamteren veya amilorid, potasyum veya potasyum içeren tuz gibi potasyum tasarrufu sağlayan diüretiklerin kullanılması, kan serumundaki potasyum konsantrasyonunda önemli bir artışa neden olabilir. İlişkili kullanım belgelenmiş hipokalemi ile bağlantılı olarak gösteriliyorsa, bu ilaçlar potasyum serumunun dikkatli ve sık kontrolü ile kullanılmalıdır.

Lityum preparatları. APF inhibitörleri alınırken toksik olayların eşlik ettiği kan lityum konsantrasyonunda geri dönüşümlü bir artış kaydedildi. Nadir durumlarda, bu değişiklikler ARA II'nin, özellikle telmisartanın atanmasında kaydedilir. Lityum ve ARA II ilaçlarının eşzamanlı reçetesi ile, kandaki lityum içeriğinin belirlenmesi tavsiye edilir.

Diğer hipotansif ilaçlar. Varsayımsal eylemi güçlendirmek mümkündür. Bir çalışmada, telmisartan ve ramipril'in birlikte kullanımı AUC'de bir artış gösterdi_0-24 ve C_mak ramipril ve ramiprilat 2.5 kez. Bu etkileşimin klinik önemi belirlenmemiştir.

RAAS'ın çift blokajı (örneğin, APF inhibitörlerinin veya aliskiren, ARA II ile doğrudan renin inhibitörünün ortak kullanımı) böbrek fonksiyonunun olası ihlali nedeniyle önerilmez (akut böbrek yetmezliği dahil).

Önlem gerektiren ortak başvuru

NPVP asetilsalisilik asit dahil (dozlarda, antienflamatuar bir ajan olarak kullanılır) COG-2 inhibitörleri ve seçici olmayan NVPI'lar, ARA II'nin hipotensitif etkisinin şiddetini azaltabilir. Böbrek yetmezliği olan bazı hastalarda (Örneğin, susuz hastalar veya böbrek yetmezliği olan yaşlı hastalar) ARA II ve ilaçların ortak kullanımı, merkezi ısıtma istasyonunun aktivitesini baskılayan, böbreklerin fonksiyonunda ek bozulmaya yol açabilir, akut böbrek yetmezliğinin olası gelişimi dahil; bu etkiler, genellikle, tersinir. Bu nedenle, bu kombinasyon özellikle yaşlılarda dikkatle kullanılmalıdır. Hastalar yeterince hidratlanmalı ve bu ilaçların ortak kullanımına başladıktan sonra ve daha sonra periyodik olarak böbreklerin fonksiyonu izlenmelidir.

Ramipril. Bir çalışmada, telmisartan ve ramipril'in birlikte kullanımı AUC değerlerinde bir artışa yol açtı_0-24 ve C_mak ramipril ve ramiprilat 2.5 kez. Bu gözlemin klinik önemi bilinmemektedir.

Ortak başvuru dikkate alınacaktır

Digoksin. Digoksin ile telemisartan ile birlikte kullanıldığında, medyan C'de bir artış gözlendi_mak kan plazmasındaki digoksin (% 49) ve artık digoksin konsantrasyonu (% 20). Dozları başlatırken, düzeltirken ve telmisartan iptal ederken, kan plazmasındaki digoksin konsantrasyonları, terapötik aralıkta desteklemek için kontrol edilmelidir.

Amlodipin

Önlem gerektiren ortak başvuru

Çıkarma inhibitörleri CYP3A4. CYP3A4 inhibitörü, genç hastalarda kırmızı kanmisin ve yaşlı hastalarda diltiazem ile birlikte kullanıldığında, kan plazmasındaki amlodipin konsantrasyonu sırasıyla% 22 ve 50 artmıştır. Bununla birlikte, bu gözlemin klinik önemi belirsizdir.

Daha aktif CYP3A4 izofeni inhibitörlerinin (ketokonazol, itrakonazol, ritonavir gibi) kan plazmasındaki amlodipin konsantrasyonunu diltiazemden daha fazla artırabileceği göz ardı edilemez. Amlodipin, CYP3A4 izopurme inhibitörleri ile birlikte dikkatle kullanılmalıdır. Bununla birlikte, bu tür bir etkileşimle ilişkili istenmeyen etkiler kaydedilmemiştir.

Çıkıntı indükleyicileri CYP3A4. İyi bilinen CYP3A4 indükleyicileri ile birlikte kullanıldığında, plazmada amlodipin konsantrasyonu değişebilir. Bu nedenle, özellikle güçlü CYP3A4 indüktörleri (örneğin, rifampisin, perikum delikli ilaçlar) ile birlikte tedavi sırasında ve sonrasında kan basıncını kontrol etmek ve dozu düzenlemek gerekirHypericum perforatum).

Greyfurt ve greyfurt suyu. 240 ml greyfurt suyunun 20 sağlıklı gönüllüsünün, içe alınan tek bir 10 mg amlodipin dozu ile eşzamanlı kullanımı, amlodipinin farmakokinetik özellikleri üzerinde önemli bir etkiye yol açmamıştır.

Onduarp ilacının eşzamanlı kullanımı^® greyfurt veya greyfurt suyu ile tavsiye edilmez, t.to. bazı hastalarda, artan biyoyararlanımın bir sonucu olarak, antihipertansif bir etki artabilir.

Ortak başvuru dikkate alınacaktır

Toralimus. Amlodipin ile birlikte kullanıldığında takslim konsantrasyonunu artırma riski vardır, ancak bu etkileşimin farmakokinetik mekanizması tam olarak araştırılmamıştır. Taksülimus toksisitesinden kaçınmak için, tarolimus alan hastalarda amlodipin kullanımı, taksolimus konsantrasyonlarının izlenmesini ve gerektiğinde taksolimus dozunun düzeltilmesini gerektirir.

Siklosporin. Siklosporin kalıntı konsantrasyonunda değişken bir artış yaşayan böbrek nakli yapılan hastalar hariç, sağlıklı gönüllülerde veya diğer popülasyonlarda siklosporin ve amlodipinin tıbbi etkileşimleri hakkında herhangi bir çalışma yapılmamıştır (ortalama 0- % 40). Böbrek nakli yapılan, amlodipin alan hastalarda siklosporin konsantrasyonlarının kontrolünü dikkate almak ve gerekirse siklosporin dozunu azaltmak gerekir.

Simvastatin. Amlodipinin 80 mg'lık bir dozda simvastatin ile birlikte kullanılması, simvastatinin maruziyetinde monoterapi simvastanına kıyasla% 77'ye yükselmeye yol açtı. Bu nedenle, simvastatin dozu günde 20 mg'ı geçmemelidir.

Diğer ilaçlar. Amlodipinin digoksin, warfarin, atorvastan, sildenafil, antasit ilaçları (alüminyum hidroksit, magnezyum hidroksit, simetidon), kimetidin, antibiyotikler ve oral hipoglisemik ilaçlarla birlikte kullanımının güvenliği belirlenmiştir.

Amlodipin ve sildenafilin eşzamanlı kullanımı ile, her ilacın bağımsız bir hipotensitif etkiye sahip olduğu gösterilmiştir.

Amlodipinin simetidin ile eşzamanlı kullanımı amlodipinin farmakokinetiğini önemli ölçüde etkilemedi. Amlodipinin atorvastan, digoksin, warfarin veya siklosporin ile eşzamanlı kullanımı, bu ilaçların farmakokinetiğini veya farmakodinamiğini önemli ölçüde etkilememiştir.