Lexmodine

İntravenöz enjeksiyon için konsantre bir çözelti olarak tedarik edilen Lexmodin enjeksiyonu, sadece intravenöz kullanım için tasarlanmıştır. Lexmodin enjeksiyonu, patolojik hipersecretory koşulları veya inatçı ülserleri olan bazı hastanede yatan hastalarda veya aşağıdaki durumlar için oral ilaç alamayan hastalarda kısa süreli kullanım için oral dozaj formlarına alternatif olarak endikedir:

1. Aktif duodenum ülseri kısa süreli tedavisi. Çoğu yetişkin hasta 4 hafta içinde iyileşir; Lexmodine'i 6 ila 8 haftadan daha uzun süre tam dozda kullanmak için nadiren neden vardır. Çalışmalar, komplike olmayan aktif duodenum ülserinde Lexmodinin güvenliğini 8 haftadan fazla süreler boyunca değerlendirmemiştir.
2. Aktif ülser iyileştikten sonra duodenum ülseri hastaları için düşük dozda bakım tedavisi. Yetişkinlerde kontrollü çalışmalar bir yıldan fazla sürmemiştir.
3. Aktif iyi huylu mide ülseri kısa süreli tedavisi. Çoğu yetişkin hasta 6 hafta içinde iyileşir. Çalışmalar, komplike olmayan aktif benign mide ülseri içindeki Lexmodinin güvenliğini veya etkinliğini 8 haftadan fazla süreler boyunca değerlendirmemiştir.
4. Gastroözofageal reflü hastalığının (GERD) kısa süreli tedavisi. Lexmodin, GERD semptomları olan hastaların kısa süreli tedavisi için endikedir (bkz YETİŞKİNLERDE KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik Çalışmalar).
   Lexmodin ayrıca endoskopi tanısı alan erozif veya ülseratif hastalık dahil GERD'ye bağlı özofajitin kısa süreli tedavisi için endikedir (bkz YETİŞKİNLERDE KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik Çalışmalar).
5. Patolojik hipersekretuar durumların tedavisi (ör., Zollinger-Ellison Sendromu, çoklu endokrin adenomları) (Görmek YETİŞKİNLERDE KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik Çalışmalar).

Lexmodine şu şekilde belirtilir:

1. Aktif duodenum ülseri kısa süreli tedavisi. Çoğu yetişkin hasta 4 hafta içinde iyileşir; Lexmodine'i 6 ila 8 haftadan daha uzun süre tam dozda kullanmak için nadiren neden vardır. Çalışmalar, komplike olmayan aktif duodenum ülserinde famotidin güvenliğini sekiz haftadan fazla süreler boyunca değerlendirmemiştir.
2. Aktif ülser iyileştikten sonra duodenum ülseri hastaları için düşük dozda bakım tedavisi. Yetişkinlerde kontrollü çalışmalar bir yıldan fazla sürmemiştir.
3. Aktif iyi huylu mide ülseri kısa süreli tedavisi. Çoğu yetişkin hasta 6 hafta içinde iyileşir. Çalışmalar, komplike olmayan aktif benign mide ülseri içindeki famotidin güvenliğini veya etkinliğini 8 haftadan fazla süreler boyunca değerlendirmemiştir.
4. Gastroözofageal reflü hastalığının (GERD) kısa süreli tedavisi. Lexmodin, GERD semptomları olan hastaların kısa süreli tedavisi için endikedir (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik çalışmalar).
   Lexmodin ayrıca endoskopi tanısı konan erozif veya ülseratif hastalık dahil GERD'ye bağlı özofajitin kısa süreli tedavisi için endikedir (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik çalışmalar).
5. Patolojik hipersecretory durumların tedavisi (Örneğin., Zollinger-Ellison Sendromu, çoklu endokrin adenomları) (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik çalışmalar).

Patolojik hipersecretory rahatsızlıkları veya inatçı ülserleri olan bazı hastanede yatan hastalarda veya oral ilaç alamayan hastalarda, oral tedavi uygulanana kadar Lexmodin enjeksiyonu uygulanabilir.

Yetişkin hastalarda Lexmodin enjeksiyonu için önerilen doz 20 mg intravenöz olarak q 12 saattir.

GERD hastalarında parenteral uygulama için dozlar ve rejim belirlenmemiştir.

Pediatrik Hastalar için Dozaj

Görmek ÖNLEMLER, Pediatrik Kullanım.

Açıklanan çalışmalar ÖNLEMLER, Pediatrik Kullanım 1-16 yaş arası pediyatrik hastalarda başlangıç dozunun intravenöz olarak 0.25 mg / kg olduğunu (iki dakikadan az olmayan bir süre boyunca veya 15 dakikalık bir infüzyon olarak enjekte edilir) q 12 saat ila 40 mg / gün olduğunu belirtin.

Kontrolsüz klinik çalışmalar, peptik ülser tedavisinde Lexmodinin etkinliğini düşündürürken, pediatrik hastalarda veriler doz ve tedavi süresi ile yüzde yanıt oluşturmak için yetersizdir. Bu nedenle, tedavi süresi (başlangıçta yetişkin süresi önerilerine dayanarak) ve doz, klinik yanıt ve / veya mide pH tayini ve endoskopiye göre kişiselleştirilmelidir. Pediyatrik hastalarda yayınlanan kontrolsüz çalışmalar, intravenöz olarak q 12 saate kadar dozlarla mide asidi supresyonu göstermiştir.

1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda farmakokinetik veya farmakodinamik veri mevcut değildir.

Orta veya Şiddetli Böbrek Yetmezliği Olan Hastalarda Dozaj Ayarlamaları

Orta (kreatinin klerensi <50 mL / dak) veya şiddetli (kreatinin klerensi <10 mL / dak) böbrek yetmezliği olan yetişkin hastalarda, Lexmodinin eliminasyon yarılanma ömrü artar. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar için, anurik hastalarda yaklaşık 24 saate ulaşarak 20 saati aşabilir. CNS yan etkileri orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda bildirilmiştir, orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda ilacın aşırı birikmesini önlemek, Lexmodin enjeksiyon dozu dozun yarısına düşürülebilir, veya doz aralığı hastanın klinik yanıtı ile belirtildiği gibi 36 ila 48 saate kadar uzatılabilir..

Yetişkinlerde ve pediatrik hastalarda Lexmodin için farmakokinetik parametrelerin karşılaştırılmasına dayanarak, orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan pediatrik hastalarda doz ayarlaması düşünülmelidir.

Patolojik Hipersecretory Koşulları (ör., Zollinger-Ellison Sendromu, Çoklu Endokrin Adenomları)

Patolojik hipersekretuar rahatsızlıkları olan hastalarda Lexmodin dozu bireysel hastaya göre değişir. Önerilen yetişkin intravenöz dozu 20mg q 12 saattir. Dozlar bireysel hasta ihtiyaçlarına göre ayarlanmalı ve klinik olarak belirtildiği sürece devam etmelidir. Bazı hastalarda daha yüksek bir başlangıç dozu gerekebilir. Şiddetli Zollinger-Ellison Sendromu olan bazı yetişkin hastalara 160 mg q 6 saate kadar oral dozlar uygulanmıştır.

İntravenöz Çözümlerin Hazırlanması

Lexmodin intravenöz çözeltileri hazırlamak için, aseptik olarak% 0.9 Sodyum Klorür Enjeksiyonu veya diğer uyumlu intravenöz çözelti ile 2 mL Lexmodin enjeksiyonunu (10 mg / mL içeren çözelti) seyreltin (bkz Kararlılık), toplam 5 mL veya 10 mL hacme kadar ve 2 dakikadan az olmayan bir süre boyunca enjekte edin.

Lexmodin intravenöz infüzyon çözeltileri hazırlamak, 2 mL Lexmodin enjeksiyonunu 100 mL% 5 dekstroz veya başka bir uyumlu çözelti ile aseptik olarak seyreltin (bkz Kararlılık) ve 15 ila 30 dakikalık bir süre boyunca infüze edin.

Antasitlerin Eşzamanlı Kullanımı

Gerekirse antasitler birlikte verilebilir.

Kararlılık

Parenteral ilaç ürünleri, çözelti ve kap izin verdiğinde uygulamadan önce partikül madde ve renk değişikliği açısından görsel olarak incelenmelidir.

En yaygın olarak kullanılan intravenöz çözeltilere eklendiğinde veya seyreltildiğinde, ör.Enjeksiyonluk Su,% 0.9 Sodyum Klorür Enjeksiyonu,% 5 ve% 10 Dekstroz Enjeksiyonu veya Laktatlı Zil Enjeksiyonu, seyreltilmiş Lexmodin enjeksiyonu fiziksel ve kimyasal olarak stabildir (yani., başlangıç potansiyelinin en az% 90'ını korur) oda sıcaklığında 7 gün boyunca - bkz NASIL UYGULANIR, Depolama.

Sodyum Bikarbonat Enjeksiyonuna eklendiğinde veya seyreltildiğinde,% 5, 0.2 mg / mL'lik bir konsantrasyonda (önerilen Lexmodin intravenöz infüzyon çözeltileri konsantrasyonu) Lexmodin enjeksiyonu fiziksel ve kimyasal olarak stabildir (yani., başlangıç potansiyelinin en az% 90'ını korur) oda sıcaklığında 7 gün boyunca - bkz NASIL TEDARİK EDİLDİ Depolama Bununla birlikte,% 5 Sodyum Bikarbonat Enjeksiyonunda daha yüksek konsantrasyonlarda Lexmodin enjeksiyonunda (> 0.2 mg / mL) bir çökelti oluşabilir.

Duodenal Ülser

Akut Terapi: Aktif duodenum ülseri için önerilen yetişkin oral dozaj, yatmadan önce günde bir kez 40 mg'dır. Çoğu hasta 4 hafta içinde iyileşir; Lexmodine'i 6 ila 8 haftadan daha uzun süre tam dozda kullanmak için nadiren neden vardır. 20 mg b.i.d.'lik bir rejim. da etkilidir.

Bakım Tedavisi: Önerilen yetişkin oral dozu yatmadan önce günde bir kez 20 mg'dır.

Benign Gastrik Ülser

Akut Terapi: Aktif iyi huylu mide ülseri için önerilen yetişkin oral dozajı yatmadan önce günde bir kez 40 mg'dır.

Gastroözofageal Reflü Hastalığı (GERD)

GERD semptomları olan yetişkin hastaların tedavisi için önerilen oral dozaj 20 mg b.i.d'dir. 6 haftaya kadar. Erozyonlar ve ülserasyonlar dahil olmak üzere yetişkin özofajitli hastaların tedavisi ve GERD'ye bağlı semptomlara eşlik eden oral dozaj 20 veya 40 mg b.i.d'dir. 12 haftaya kadar (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ, Klinik çalışmalar).

1 Yaşından Küçük Gastroözofageal Reflü Hastalığı (GERD) Pediatrik Hastalar İçin Dozaj

Görmek ÖNLEMLER, 1 yaşından küçük Pediatrik Hastalar.

ÖNLEMLER'de açıklanan çalışmalar, 1 yaşından küçük Pediatrik Hastalar, 1 yaşından küçük pediatrik hastalarda aşağıdaki başlangıç dozlarını önermektedir: Gastroözofageal Reflü Hastalığı (GERD) 3 aylıktan <1 yaşına kadar olan hastalarda günde bir kez 8 haftaya kadar GERD tedavisi için -0.5 mg / kg / doz famotidin oral süspansiyon ve 3 aylıktan <1 yaşına kadar olan hastalarda günde iki kez 0.5 mg / kg / doz . Hastalar ayrıca konservatif önlemler almalıdır (ör., kalınlaştırılmış beslemeler). GERD'li 1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda intravenöz famotidin kullanımı yeterince araştırılmamıştır.

1-16 Yaş Arası Pediatrik Hastalar İçin Dozaj

Görmek ÖNLEMLER, 1-16 yaş arası Pediatrik Hastalar.

ÖNLEMLER, 1-16 yaş arası Pediatrik Hastalar'da açıklanan çalışmalar, 1-16 yaş arası pediatrik hastalarda aşağıdaki başlangıç dozlarını göstermektedir:

Peptik ülser - 0.5 mg / kg / gün p.o. yatmadan önce veya bölünmüş b.i.d. 40 mg / güne kadar.

Gastroözofageal Reflü Erozyonlar ve ülserasyonlar dahil özofajitli veya özofajitsiz hastalık - 1.0 mg / kg / gün p.o. bölünmüş b.i.d. 40 mg'a kadar b.i.d.

Kontrolsüz çalışmalar yayınlanırken, gastroözofageal reflü hastalığı ve peptik ülser tedavisinde famotidin etkinliği gösterilmesine rağmen, pediatrik hastalarda veriler doz ve tedavi süresi ile yüzde yanıt oluşturmak için yetersizdir. Bu nedenle, tedavi süresi (başlangıçta yetişkin süresi önerilerine dayanarak) ve doz, klinik yanıt ve / veya pH tayini (gastrik veya özofagus) ve endoskopiye göre kişiselleştirilmelidir. 1-16 yaş arası pediyatrik hastalarda yayınlanan kontrolsüz klinik çalışmalar, peptik ülser için 1 mg / kg / gün'e kadar ve erozyonlar ve ülserasyonlar dahil özofajitli veya özofajitsiz GERD için 2 mg / kg / gün dozlar kullanmıştır.

Patolojik Hipersecretory Koşulları (ör., Zollinger-Ellison Sendromu, Çoklu Endokrin Adenomları)

Patolojik hipersekretuar rahatsızlıkları olan hastalarda Lexmodin dozu bireysel hastaya göre değişir. Patolojik hipersekretuar durumlar için önerilen yetişkin oral başlangıç dozu 20 mg q 6 saattir. Bazı hastalarda daha yüksek bir başlangıç dozu gerekebilir. Dozlar bireysel hasta ihtiyaçlarına göre ayarlanmalı ve klinik olarak belirtildiği sürece devam etmelidir. Şiddetli Zollinger-Ellison Sendromu olan bazı yetişkin hastalara 160 mg q 6 saate kadar dozlar uygulanmıştır.

Antasitlerin Eşzamanlı Kullanımı

Gerekirse antasitler birlikte verilebilir.

Orta veya Şiddetli Böbrek Yetmezliği Olan Hastalarda Dozaj Ayarlaması

Orta (kreatinin klerensi <50 mL / dak) veya şiddetli (kreatinin klerensi <10 mL / dak) böbrek yetmezliği olan yetişkin hastalarda, Lexmodinin eliminasyon yarılanma ömrü artar. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar için, anurik hastalarda yaklaşık 24 saate ulaşarak 20 saati aşabilir. CNS yan etkileri orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda bildirilmiştir, orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda ilacın aşırı birikmesini önlemek, Lexmodin dozu dozun yarısına düşürülebilir veya doz aralığı hastanın klinik yanıtı ile belirtildiği gibi 36-48 saate kadar uzatılabilir.

Yetişkinlerde ve pediatrik hastalarda Lexmodin için farmakokinetik parametrelerin karşılaştırılmasına dayanarak, orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan pediatrik hastalarda doz ayarlaması düşünülmelidir.

Bu ürünün herhangi bir bileşenine karşı aşırı duyarlılık. Bu bileşik sınıfında çapraz duyarlılık gözlenmiştir. Bu nedenle, Lexmodine diğer H'ye karşı aşırı duyarlılık öyküsü olan hastalara uygulanmamalıdır₂ -reseptör antagonistleri.

Bu ürünlerin herhangi bir bileşenine karşı aşırı duyarlılık. Bu bileşik sınıfında çapraz duyarlılık gözlenmiştir. Bu nedenle, Lexmodin, diğer H2-reseptör antagonistlerine karşı aşırı duyarlılık öyküsü olan hastalara uygulanmamalıdır.

UYARILAR

Bilgi verilmedi.

ÖNLEMLER

Genel

Famo-tidin enjeksiyonu ile tedaviye semptomatik yanıt, mide malignitesinin varlığını engellemez.

Orta veya Şiddetli Böbrek Yetmezliği olan hastalar

CNSadvers etkiler orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda bildirilmiştir, orta dereceli hastalarda dozlar veya daha düşük dozlar arasında daha uzun aralıkların kullanılması gerekebilir (kreatinin klerensi <50 mL / dak) veya şiddetli (kreatinin klerensi <10 mL / dak) Lexmodinin daha uzun eliminasyon yarılanma ömrüne uyum sağlamak için böbrek yetmezliği. (Görmek YETİŞKİNLER, DOZ VE YÖNETİMDE KLİNİK FARMAKOLOJİ.)

Kanserojenez, Mutajenez, Doğurganlığın Bozukluğu

Sıçanlarda yapılan 106 haftalık bir çalışmada ve 2000 mg / kg / gün'e kadar oral dozlar verilen farelerde 92 haftalık bir çalışmada (aktif duodenum ülseri için önerilen insan dozunun yaklaşık 2500 katı), Lexmodin için kanserojen potansiyel kanıtı yoktu.

Lexmodin, mikrobiyal mutajen testinde (Ames testi) negatifti Salmonella typhimuriumve Escherichia coli10.000 mcg / plakaya kadar konsantrasyonlarda sıçan karaciğer enzimi aktivasyonu ile veya olmadan. İçinde in vivo mikronükleus testi ve kromozomal sapma testi ile farelerde yapılan çalışmalarda mutajenik etki kanıtı gözlenmemiştir.

2000 mg / kg / güne kadar oral dozlar veya 200 mg / kg / güne kadar intravenöz dozlar verilen sıçanlarla yapılan çalışmalarda doğurganlık ve üreme performansı etkilenmemiştir.

Gebelik

Gebelik Kategorisi B

Sıçanlarda ve tavşanlarda sırasıyla 2000 ve 500 mg / kg / gün'e kadar oral dozlarda ve her iki türde de 200 mg / kg / gün'e kadar IV dozlarında üreme çalışmaları yapılmıştır ve önemli bir kanıt ortaya koymamıştır. doğurganlık veya Lexmodine nedeniyle fetüse zarar verme. Doğrudan fetotoksik etki gözlenmese de, bazı tavşanlarda 200 mg / kg / gün (normal insan dozunun 250 katı) veya daha yüksek oral dozlarda sadece belirgin gıda alımı gösteren annelerde meydana gelen sporadik kürtajlar görülmüştür. Bununla birlikte, hamile kadınlarda yeterli veya iyi kontrollü bir çalışma yoktur. Hayvan üreme çalışmaları her zaman insan tepkisini öngörmediğinden, bu ilaç hamilelik sırasında sadece açıkça ihtiyaç duyulduğunda kullanılmalıdır.

Hemşirelik Anneler

Emziren sıçanlarda yapılan çalışmalar Lexmodinin anne sütüne salgılandığını göstermiştir. Normal insan dozunun en az 600 katı maternotoksik dozlarla tedavi edilen annelerden emilen genç sıçanlarda geçici büyüme depresyonu gözlenmiştir. Lexmodine anne sütünde tespit edilebilir. Lexmodine'den emziren bebeklerde ciddi advers reaksiyon potansiyeli nedeniyle, ilacın anneye önemi dikkate alınarak hemşireliğin kesilmesine veya ilacın kesilmesine karar verilmelidir.

Pediatrik Kullanım

Lexmodine'in 1-16 yaş arası pediatrik hastalarda kullanımı, yetişkinlerde yeterli ve iyi kontrol edilen famoti-dine çalışmalarının kanıtlarıyla desteklenmektedir, ve pediatrik hastalarda yapılan çalışmaların ardından: 1-15 yaş arası az sayıda pediatrik hastada yayınlanan çalışmalarda, Lexmodine'nin temizlenmesi yetişkinlerde görülene benzerdi. 11-15 yaş arası pediyatrik hastalarda, 0.5 mg / kg'lık oral dozlar, 40 mg ile oral yoldan tedavi edilen yetişkinlerde görülene benzer şekilde eğri altındaki ortalama bir alanla (EAA) ilişkilendirilmiştir. Benzer şekilde, 1-15 yaş arası pediyatrik hastalarda, 0.5 mg / kg'lık intravenöz dozlar, 40 mg ile intravenöz olarak tedavi edilen yetişkinlerde görülene benzer bir ortalama EAA ile ilişkilendirilmiştir. Sınırlı yayınlanmış çalışmalar ayrıca 1-15 yaş arası pediyatrik hastalarda serum konsantrasyonu ve asit supresyonu arasındaki ilişkinin yetişkinlere göre benzer olduğunu göstermektedir. Bu çalışmalar, 1-16 yaş arası pediyatrik hastalar için başlangıç dozunun intravenöz olarak 0.25 mg / kg olduğunu (iki dakikadan az olmayan bir süre boyunca veya 15 dakikalık bir infüzyon olarak enjekte edilir) q 12 saat ila 40 mg / gün olduğunu göstermektedir.

Kontrolsüz klinik çalışmalar, peptik ülser tedavisinde Lexmodinin etkinliğini düşündürürken, pediatrik hastalarda veriler doz ve tedavi süresi ile yüzde yanıt oluşturmak için yetersizdir. Bu nedenle, tedavi süresi (başlangıçta yetişkin süresi önerilerine dayanarak) ve doz, klinik yanıt ve / veya mide pH tayini ve endoskopiye göre kişiselleştirilmelidir. Pediyatrik hastalarda yayınlanan kontrolsüz çalışmalar, intravenöz olarak q 12 saate kadar dozlarla mide asidi supresyonu göstermiştir.

1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda farmakokinetik veya farmakodinamik veri mevcut değildir.

Geriatrik Kullanım

Lexmodine ile tedavi edilen klinik çalışmalarda yer alan 4.966 denekten 488'i (% 9.8) 65 yaş ve üzerindeydi ve 88 denek (% 1.7) 75 yaşından büyüktü. Bu konular ve genç konular arasında güvenlik veya etkililik konusunda genel bir fark gözlenmemiştir. Bununla birlikte, bazı yaşlı hastaların daha fazla hassasiyeti göz ardı edilemez.

Yaşa göre doz ayarlaması gerekmez (bkz YETİŞKİNLERDE KLİNİK FARMAKOLOJİ Farmakokinetik). Bu ilacın böbrek tarafından önemli ölçüde atıldığı bilinmektedir ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda bu ilaca toksik reaksiyon riski daha büyük olabilir. Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı daha yüksek olduğundan, doz seçiminde dikkatli olunmalıdır ve böbrek fonksiyonlarını izlemek yararlı olabilir. Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği durumunda doz ayarlaması gereklidir (bkz ÖNLEMLER, Orta veya Şiddetli Böbrek Yetmezliği olan hastalar ve DOZAJ VE YÖNETİM, Orta veya Şiddetli Böbrek Yetmezliği Olan Hastalarda Dozaj Ayarı).

UYARILAR

Bilgi verilmedi

ÖNLEMLER

Genel

Lexmodine ile tedaviye semptomatik yanıt, mide malignitesinin varlığını engellemez.

Orta veya Şiddetli Böbrek Yetmezliği Olan Hastalar

CNS yan etkileri orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda bildirilmiştir, orta dereceli hastalarda dozlar veya daha düşük dozlar arasında daha uzun aralıkların kullanılması gerekebilir (kreatinin klerensi <50 mL / dak) veya şiddetli (kreatinin klerensi <10 mL / dak) famotidin daha uzun eliminasyon yarılanma ömrüne uyum sağlamak için böbrek yetmezliği (görmek Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ ve DOZAJ VE YÖNETİM). Doz / dozlama aralığı uygun şekilde ayarlanmamış olabilecek böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda uzun QT aralığı çok nadiren bildirilmiştir.

Kanserojenez, Mutajenez, Doğurganlığın Bozukluğu

Sıçanlarda yapılan 106 haftalık bir çalışmada ve 2000 mg / kg / gün'e kadar oral dozlar verilen farelerde 92 haftalık bir çalışmada (aktif duodenum ülseri için önerilen insan dozunun yaklaşık 2500 katı), kanserojen potansiyel kanıtı yoktu. Lexmodine.

Famotidin, mikrobiyal mutajen testinde (Ames testi) negatifti Salmonella typhimurium ve Escherichia coli 10.000 mcg / plakaya kadar konsantrasyonlarda sıçan karaciğer enzimi aktivasyonu ile veya olmadan. Mikronükleus testi ve kromozomal sapma testi ile farelerde yapılan in vivo çalışmalarda, mutajenik etki kanıtı gözlenmemiştir.

2000 mg / kg / güne kadar oral dozlar veya 200 mg / kg / güne kadar intravenöz dozlar verilen sıçanlarla yapılan çalışmalarda doğurganlık ve üreme performansı etkilenmemiştir.

Gebelik

Gebelik Kategorisi B

Sıçanlarda ve tavşanlarda sırasıyla 2000 ve 500 mg / kg / gün'e kadar oral dozlarda ve I.V. 200 mg / kg / gün'e kadar olan dozlar ve Lexmodine nedeniyle doğurganlığın veya fetüse zarar verdiğine dair önemli bir kanıt ortaya koymamıştır. Doğrudan fetotoksik etki gözlenmese de, bazı tavşanlarda 200 mg / kg / gün (normal insan dozunun 250 katı) veya daha yüksek oral dozlarda sadece belirgin gıda alımı gösteren annelerde meydana gelen sporadik kürtajlar görülmüştür. Bununla birlikte, hamile kadınlarda yeterli veya iyi kontrollü bir çalışma yoktur. Hayvan üreme çalışmaları her zaman insan tepkisini öngörmediğinden, bu ilaç hamilelik sırasında sadece açıkça ihtiyaç duyulduğunda kullanılmalıdır.

Hemşirelik Anneler

Emziren sıçanlarda yapılan çalışmalar, famotidin'in anne sütüne salgılandığını göstermiştir. Normal insan dozunun en az 600 katı maternotoksik dozlarla tedavi edilen annelerden emilen genç sıçanlarda geçici büyüme depresyonu gözlenmiştir. Famotidin anne sütünde tespit edilebilir. Lexmodine'den emziren bebeklerde ciddi advers reaksiyon potansiyeli nedeniyle, ilacın anneye önemi dikkate alınarak hemşireliğin kesilmesine veya ilacın kesilmesine karar verilmelidir.

1 Yaşından Küçük Çocuk Hastalar

Lexmodine'nin 1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda kullanımı, yetişkinlerde Lexmodine'nin yeterli ve iyi kontrol edilen çalışmalarının kanıtları ve 1 yaşın altındaki pediatrik hastalarda yapılan aşağıdaki çalışmalar ile desteklenmektedir.

1 yaşın altındaki (N = 48) pediyatrik hastalarda yapılan iki farmakokinetik çalışma, 3 aydan 1 yaşına kadar olan hastalarda famotidin klerensinin yaşlı pediatrik hastalarda (1-15 yaş) ve yetişkinlerde görülene benzer olduğunu göstermiştir. . Buna karşılık, 0-3 aylık pediatrik hastalarda, yaşlı pediatrik hastalarda ve yetişkinlerde olduğundan 2-4 kat daha az olan famotidin klerens değerleri vardı. Bu çalışmalar ayrıca oral dozlamadan 1 yaşından küçük pediatrik hastalarda ortalama biyoyararlanımın yaşlı pediatrik hastalara ve yetişkinlere benzer olduğunu göstermektedir. 0-3 aylık pediatrik hastalarda farmakodinamik veriler, asit supresyon süresinin, 0-3 aylık pediatrik hastalarda daha uzun famotidin yarılanma ömrü ile tutarlı olarak yaşlı pediatrik hastalara göre daha uzun olduğunu göstermektedir. (Görmek Pediatrik Hastalarda KLİNİK FARMAKOLOJİ, Farmakokinetik ve Farmakodinamik.)

Çift kör, randomize, tedaviyi geri çekme çalışmasında, gastroözofageal reflü hastalığı teşhisi konan 1 yaşın altındaki 35 pediatrik hasta, 4 haftaya kadar famotidin oral süspansiyon (0.5 mg / kg / doz veya 1 mg) ile tedavi edildi. / kg / doz). İntravenöz famotidin formülasyonu mevcut olmasına rağmen, bu çalışmada hiçbir hasta intravenöz famotidin ile tedavi edilmemiştir. Ayrıca, bakıcılara kalınlaştırılmış yemler de dahil olmak üzere konservatif tedavi sağlamaları talimatı verildi. Kayıtlı hastalara öncelikle kusma (tükürme) ve sinirlilik (titrilik) öyküsü teşhisi kondu. Famotidin doz rejimi 3 aylıktan küçük hastalar için günde bir kez ve 3 aylıktan küçük hastalar için günde iki kez idi. 4 haftalık tedaviden sonra hastalar rastgele tedaviden çekildi ve advers olaylar ve semptomatoloji için 4 hafta daha takip edildi. Hastalar kusma (tükürme), sinirlilik (titrilik) ve küresel iyileşme değerlendirmeleri açısından değerlendirildi. Çalışma hastalarının yaşları 1.3 ila 10.5 ay (ortalama 5.6 ± 2.9 ay),% 57'si kadın,% 91'i beyaz ve% 6'sı siyahtır. Çoğu hasta (27/35) çalışmanın tedavi-geri çekilme aşamasına devam etmiştir. İki hasta advers olaylar nedeniyle famotidin bıraktı. Çoğu hasta çalışmanın ilk tedavi aşamasında düzeldi. Az sayıda hasta nedeniyle tedavi-geri çekilme evresinin sonuçlarını yorumlamak zordu. Çalışmaya katılan 35 hastanın 5'inde, ilaç kesildiğinde düzelen famotidin hastalarında ajitasyon gözlendi; plasebo alan hastalarda ajitasyon gözlenmemiştir (bkz REKLAM REAKSİYONLARI, Pediatrik Hastalar).

Bu çalışmalar, 0.5 mg / kg / doz famotidin oral süspansiyonun başlangıç dozunun, 3 aylıktan küçük hastalarda günde bir kez 4 haftaya kadar ve 3 aylıktan <1 yaş; 4 haftadan fazla famotidin tedavisinin güvenliği ve yararı belirlenmemiştir. Famotidin, sadece konservatif önlemler (örn., kalınlaştırılmış beslemeler) aynı anda kullanılır ve potansiyel fayda riske ağır basarsa.

1-16 yaş arası Pediatrik Hastalar

Lexmodine'nin 1-16 yaş arası pediatrik hastalarda kullanımı, yetişkinlerde Lexmodine'nin yeterli ve iyi kontrol edilen çalışmalarının kanıtlarıyla desteklenmektedir, ve pediatrik hastalarda yapılan aşağıdaki çalışmalarla: 1-15 yaş arası az sayıda pediatrik hastada yayınlanan çalışmalarda, famotidin klerensi yetişkinlerde görülene benzerdi. 11-15 yaş arası pediyatrik hastalarda, 0.5 mg / kg'lık oral dozlar, 40 mg ile oral yoldan tedavi edilen yetişkinlerde görülene benzer şekilde eğri altındaki ortalama bir alanla (EAA) ilişkilendirilmiştir. Benzer şekilde, 1-15 yaş arası pediyatrik hastalarda, 0.5 mg / kg'lık intravenöz dozlar, 40 mg ile intravenöz olarak tedavi edilen yetişkinlerde görülene benzer bir ortalama EAA ile ilişkilendirilmiştir. Sınırlı yayınlanmış çalışmalar ayrıca 1-15 yaş arası pediyatrik hastalarda serum konsantrasyonu ve asit supresyonu arasındaki ilişkinin yetişkinlere göre benzer olduğunu göstermektedir. Bu çalışmalar 1-16 yaş arası pediyatrik hastalar için aşağıdaki gibi bir başlangıç dozu önermektedir:

Peptik Ülser - 0.5 mg / kg / gün p.o. Yatma Zamanında Veya Bölünmüş b.i.d. Günde 40 mg'a kadar.

Gastroözofageal Reflü Erozyonlar ve ülserasyonlar dahil özofajitli veya özofajitsiz hastalık - 1.0 mg / kg / gün p.o. bölünmüş b.i.d. 40 mg'a kadar b.i.d.

Kontrolsüz çalışmalar yayınlanırken, gastroözofageal reflü hastalığı ve peptik ülser tedavisinde famotidin etkinliği gösterilmesine rağmen, pediatrik hastalarda veriler doz ve tedavi süresi ile yüzde yanıt oluşturmak için yetersizdir. Bu nedenle, tedavi süresi (başlangıçta yetişkin süresi önerilerine dayanarak) ve doz, klinik yanıt ve / veya pH tayini (gastrik veya özofagus) ve endoskopiye göre kişiselleştirilmelidir. Pediyatrik hastalarda yayınlanan kontrolsüz klinik çalışmalar, peptik ülser için 1 mg / kg / gün'e kadar ve erozyonlar ve ülserasyonlar dahil özofajitli veya özofajitsiz GERD için 2 mg / kg / gün dozlar kullanmıştır.

Geriatrik Kullanım

Kamotidin ile tedavi edilen klinik çalışmalarda yer alan 4.966 denekten 488'i (% 9.8) 65 yaş ve üzerindeydi ve 88 denek (% 1.7) 75 yaşından büyüktü. Bu konular ve genç konular arasında güvenlik veya etkililik konusunda genel bir fark gözlenmemiştir. Bununla birlikte, bazı yaşlı bireylerin daha fazla hassasiyeti göz ardı edilemez.

Yaşa göre doz ayarlaması gerekmez (bkz Yetişkinlerde KLİNİK FARMAKOLOJİ, Farmakokinetik). Bu ilacın böbrek tarafından önemli ölçüde atıldığı bilinmektedir ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda bu ilaca toksik reaksiyon riski daha büyük olabilir. Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı daha yüksek olduğundan, doz seçiminde dikkatli olunmalıdır ve böbrek fonksiyonlarını izlemek yararlı olabilir. Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği durumunda doz ayarlaması gereklidir (bkz ÖNLEMLER, Orta veya Şiddetli Böbrek Yetmezliği olan hastalar ve DOZAJ VE YÖNETİM, Orta veya Şiddetli Böbrek Yetmezliği Olan Hastalarda Dozaj Ayarı).

Aşağıda listelenen advers reaksiyonlar, yaklaşık 2500 hastada yapılan yurtiçi ve yurtdışı klinik çalışmalar sırasında bildirilmiştir. Famoti-din tabletlerinin plasebo ile karşılaştırıldığı kontrollü klinik çalışmalarda, yatmadan önce 40 mg Lexmodin tabletleri alan gruptaki olumsuz deneyimlerin görülme sıklığı plasebo grubundaki ile benzerdi.

Kontrollü klinik çalışmalarda Lexmodine tedavisi gören hastaların% 1'inden fazlasında aşağıdaki advers reaksiyonların meydana geldiği bildirilmiştir ve ilaca nedensel olarak bağlı olabilir: baş ağrısı (% 4.7), baş dönmesi (% 1.3), kabızlık (% 1.2) ve ishal (% 1.7).

Aşağıdaki diğer advers reaksiyonlar klinik çalışmalarda nadiren veya ilacın pazarlanmasından bu yana bildirilmiştir. Lexmodine ile tedavi ilişkisi birçok durumda belirsizdir. Her kategoride advers reaksiyonlar azalan şiddet sırasına göre listelenmiştir:

Bir bütün olarak beden: ateş, asteni, yorgunluk

Kardiyovasküler: aritmi, AV bloğu, çarpıntı

Gastrointestinal: kolestatik sarılık, karaciğer enzim anormallikleri, kusma, bulantı, karın rahatsızlığı, anoreksiya, ağız kuruluğu

Hematolojik: nadir agranülositopsi, pansitopeni, lökopeni, trombositopeni vakaları

Aşırı duyarlılık: anafilaksi, anjiyoödem, orbital veya yüz ödemi, ürtiker, döküntü, konjuk-tival enjeksiyon

Kas-iskelet sistemi: kas krampları, artralji dahil kas-iskelet ağrısı

Sinir Sistemi / Psikiyatrik: büyük mal ele geçirme; halüsinasyonlar, konfüzyon, ajitasyon, depresyon, anksiyete, libido azalması dahil olmak üzere takip edilen vakalarda geri dönüşümlü olan psişik rahatsızlıklar; parestezi; uykusuzluk; uyku hali

Solunum: bronkospazm

Cilt: toksik epidermal nekroliz (çok nadir), alopesi, akne, kaşıntı, kuru cilt, kızarma

Özel Duyular: kulak çınlaması, tat bozukluğu

Diğer: nadir iktidarsızlık vakaları ve nadir jinekomasti vakaları bildirilmiştir; bununla birlikte, kontrollü klinik çalışmalarda, inci-dences plasebo ile görülenlerden daha büyük değildi.

Lexmodine tabletleri için bildirilen advers reaksiyonlar, oral süspansiyon için Lexmodine, oral olarak parçalanan tabletler, plastik kapta içermeyen Lexmodine enjeksiyon koruyucu veya Lexmodine enjeksiyonu ile de ortaya çıkabilir.

Aşağıda listelenen advers reaksiyonlar, yaklaşık 2500 hastada yapılan yurtiçi ve yurtdışı klinik çalışmalar sırasında bildirilmiştir. Lexmodine Tabletlerin plasebo ile karşılaştırıldığı kontrollü klinik çalışmalarda, yatmadan önce 40 mg Lexmodine Tablet alan grupta olumsuz deneyimlerin görülme sıklığı plasebo grubundaki ile benzerdi.

Kontrollü klinik çalışmalarda Lexmodine tedavisi gören hastaların% 1'inden fazlasında aşağıdaki advers reaksiyonların meydana geldiği bildirilmiştir ve ilaca nedensel olarak bağlı olabilir: baş ağrısı (% 4.7), baş dönmesi (% 1.3), kabızlık (% 1.2) ve ishal (% 1.7).

Aşağıdaki diğer advers reaksiyonlar klinik çalışmalarda nadiren veya ilacın pazarlanmasından bu yana bildirilmiştir. Lexmodine ile tedavi ile ilişki birçok durumda belirsizdir. Her kategoride advers reaksiyonlar azalan şiddet sırasına göre listelenmiştir:

Bir bütün olarak vücut: ateş, asteni, yorgunluk

Kardiyovasküler: aritmi, AV bloğu, çarpıntı. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda uzun QT aralığı çok nadiren bildirilmiştir.

Gastrointestinal : kolestatik sarılık, hepatit, karaciğer enzim anormallikleri, kusma, bulantı, karın rahatsızlığı, anoreksiya, ağız kuruluğu

Hematolojik: nadir agranülositoz, pansitopeni, lökopeni, trombositopeni vakaları

Aşırı duyarlılık: anafilaksi, anjiyoödem, orbital veya yüz ödemi, ürtiker, döküntü, konjonktival enjeksiyon

Kas-iskelet sistemi: rabdomiyoliz, kas krampları dahil kas-iskelet ağrısı, artralji

Sinir Sistemi / Psikiyatrik: büyük mal ele geçirme; halüsinasyonlar, konfüzyon, ajitasyon, depresyon, anksiyete, libido azalması dahil olmak üzere takip edilen vakalarda geri dönüşümlü olan psişik rahatsızlıklar; parestezi; uykusuzluk; uyku hali. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda konvülsiyonlar çok nadiren bildirilmiştir.

Solunum: bronkospazm, interstisyel pnömoni

Cilt: toksik epidermal nekroliz / Stevens-Johnson sendromu (çok nadir), alopesi, akne, kaşıntı, kuru cilt, kızarma

Özel Duyular: kulak çınlaması, tat bozukluğu

Diğer: nadir iktidarsızlık vakaları ve nadir jinekomasti vakaları bildirilmiştir; bununla birlikte, kontrollü klinik çalışmalarda, insidanslar plasebo ile görülenlerden daha büyük değildi.

Lexmodine Tabletler için bildirilen advers reaksiyonlar, Oral Süspansiyon için Lexmodine ile de ortaya çıkabilir.

Pediatrik Hastalar

GERD semptomları olan 1 yaşın altındaki 35 pediatrik hastada yapılan bir klinik çalışmada [ör., kusma (tükürme), sinirlilik (fussing)], famotidin kullanan 5 hastada ilaç kesildiğinde düzelen ajitasyon gözlendi.

Kasıtlı doz aşımı ile bugüne kadar deneyim yoktur. Patolojik hipersekretuar rahatsızlıkları olan yetişkin hastalara ciddi yan etkileri olmayan oral dozlar 640 mg / güne kadar verilmiştir. Doz aşımı durumunda, tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Emilmeyen malzeme gastrointestinal sistemden çıkarılmalı, hasta izlenmeli ve destekleyici tedavi uygulanmalıdır.

Fareler ve sıçanlar için intravenöz Lexmodine LD50, 254 ila 563 mg / kg arasında değişmektedir ve köpeklerde minimum ölümcül tek IV dozu yaklaşık 300 mg / kg idi. IV ile tedavi edilen köpeklerde akut zehirlenme belirtileri kusma, huzursuzluk, mukoza zarının solgunluğu veya ağız ve kulakların kızarıklığı, hipotansiyon, taşikardi ve çöktü. Erkek ve dişi sıçanlarda ve farelerde Lexmodinin oral LD50 değeri 3000 mg / kg'dan fazlaydı ve köpeklerde minimum ölümcül akut oral doz 2000 mg / kg'ı aştı. Lexmodin, farelerde, sıçanlarda, kedilerde ve köpeklerde yüksek oral dozlarda açık etkiler üretmedi, ancak oral olarak 200 mg / kg / gün ile başlayan tavşanlarda önemli anoreksiya ve büyüme depresyonu yarattı.

Doz aşımı vakalarındaki advers reaksiyonlar, normal klinik deneyimde karşılaşılan advers reaksiyonlara benzer (bkz REKLAM REAKSİYONLARI). Patolojik hipersekretuar rahatsızlıkları olan yetişkin hastalara ciddi yan etkileri olmayan oral dozlar 640 mg / güne kadar verilmiştir. Doz aşımı durumunda, tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Emilmeyen malzeme gastrointestinal sistemden çıkarılmalı, hasta izlenmeli ve destekleyici tedavi uygulanmalıdır.

Erkek ve dişi sıçanlarda ve farelerde oral LD50 famotidin 3000 mg / kg'dan fazlaydı ve köpeklerde minimum ölümcül akut oral doz 2000 mg / kg'ı aştı. Famotidin, farelerde, sıçanlarda, kedilerde ve köpeklerde yüksek oral dozlarda açık etkiler üretmedi, ancak oral yoldan 200 mg / kg / gün ile başlayan tavşanlarda önemli anoreksiya ve büyüme depresyonuna neden oldu. Fareler ve sıçanlar için intravenöz LD50 famotidin 254-563 mg / kg ve minimum ölümcül tekli I.V. köpeklerde doz yaklaşık 300 mg / kg idi. I.V.'de akut zehirlenme belirtileri tedavi edilen köpekler kusma, huzursuzluk, mukoza zarının solgunluğu veya ağız ve kulakların kızarıklığı, hipotansiyon, taşikardi ve çöktü.

Oral olarak uygulanan Lexmodin eksik emilir ve biyoyararlanımı% 40 ila 45'tir. Lexmodin minimal ilk geçiş metabolizmasına uğrar. Oral dozlardan sonra, pik plazma seviyeleri 1 ila 3 saat içinde ortaya çıkar. Birden fazla dozdan sonra plazma seviyeleri, tek dozlardan sonra olanlara benzer. Plazmada Lexmodinin% onbeş ila 20'si proteine bağlıdır. Lexmodine'in eliminasyon yarılanma ömrü 2.5 ila 3.5 saattir. Lexmodin, böbrek (% 65 ila 70) ve metabolik (% 30 ila 35) yollarla elimine edilir. Renal klerens 250 ila 450 mL / dakikadır ve bu da bazı tübüler atılımı gösterir. Oral dozun% yirmi beş ila 30'u ve intravenöz dozun% 65 ila 70'i değişmemiş bileşik olarak idrarda geri kazanılır. İnsanda tanımlanan tek metabolit S-oksittir.

Krea-tinine klerens değerleri ile Lexmodinin eliminasyon yarılanma ömrü arasında yakın bir ilişki vardır. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda, yani.kreatinin klerensi 10 mL / dakikadan az, Lekmodinin eliminasyon yarılanma ömrü 20 saati aşabilir ve orta ve şiddetli böbrek yetmezliğinde doz veya doz aralıklarının ayarlanması gerekebilir (bkz ÖNLEMLER, DOZU VE YÖNETİM).

Yaşlı hastalarda, Lexmodinin farmakokinetiğinde klinik olarak anlamlı yaşa bağlı değişiklik yoktur. Bununla birlikte, böbrek fonksiyonu azalmış yaşlı hastalarda, ilacın klerensi azaltılabilir (bkz ÖNLEMLER, Geriatrik Kullanım).

AŞIRI

Doz aşımı vakalarındaki advers reaksiyonlar, normal klinik deneyimde karşılaşılan advers reaksiyonlara benzer (bkz REKLAM REAKSİYONLARI). Patolojik hipersekretuar rahatsızlıkları olan yetişkin hastalara ciddi yan etkileri olmayan oral dozlar 640 mg / güne kadar verilmiştir. Doz aşımı durumunda, tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Emilmeyen malzeme gastrointestinal sistemden çıkarılmalı, hasta izlenmeli ve destekleyici tedavi uygulanmalıdır.

Erkek ve dişi sıçanlarda ve farelerde oral LD50 famotidin 3000 mg / kg'dan fazlaydı ve köpeklerde minimum ölümcül akut oral doz 2000 mg / kg'ı aştı. Famotidin, farelerde, sıçanlarda, kedilerde ve köpeklerde yüksek oral dozlarda açık etkiler üretmedi, ancak oral yoldan 200 mg / kg / gün ile başlayan tavşanlarda önemli anoreksiya ve büyüme depresyonuna neden oldu. Fareler ve sıçanlar için intravenöz LD50 famotidin 254-563 mg / kg ve minimum ölümcül tekli I.V. köpeklerde doz yaklaşık 300 mg / kg idi. I.V.'de akut zehirlenme belirtileri tedavi edilen köpekler kusma, huzursuzluk, mukoza zarının solgunluğu veya ağız ve kulakların kızarıklığı, hipotansiyon, taşikardi ve çöktü.

KONTRENDİKASYONLAR

Bu ürünlerin herhangi bir bileşenine karşı aşırı duyarlılık. Bu bileşik sınıfında çapraz duyarlılık gözlenmiştir. Bu nedenle, Lexmodin, diğer H2-reseptör antagonistlerine karşı aşırı duyarlılık öyküsü olan hastalara uygulanmamalıdır.

KLİNİK FARMAKOLOJİ

Yetişkinlerde Klinik Farmakoloji

GI Etkileri

Lexmodine, histamin H2-reseptörlerinin rekabetçi bir inhibitörüdür. Lexmodinin klinik olarak önemli birincil farmakolojik aktivitesi, mide sekresyonunun inhibisyonudur. Hem asit konsantrasyonu hem de mide sekresyonu hacmi Lexmodine tarafından bastırılırken, pepsin sekresyonundaki değişiklikler hacim çıktısı ile orantılıdır.

Normal gönüllülerde ve hipersecretörlerde Lexmodine bazal ve gece mide sekresyonunun yanı sıra gıda ve pentagastrin tarafından uyarılan sekresyonu inhibe etti. Oral uygulamadan sonra, antisekretuar etkinin başlangıcı bir saat içinde meydana geldi; maksimum etki doza bağlıydı ve bir ila üç saat içinde meydana geldi. 20 ve 40 mg'lık dozlarla salgılamanın inhibisyon süresi 10 ila 12 saattir.

Tüm deneklerde 20 ve 40 mg'lık tek akşam oral dozlar bazal ve noktürnal asit sekresyonunu inhibe etti; ortalama noktürnal mide asidi sekresyonu en az 10 saatlik bir süre boyunca sırasıyla% 86 ve% 94 oranında inhibe edildi. Sabah verilen aynı dozlar, tüm deneklerde gıda uyarılı asit sekresyonunu bastırdı. Ortalama supresyon, uygulamadan 3 ila 5 saat sonra sırasıyla% 76 ve% 84 ve uygulamadan 8 ila 10 saat sonra sırasıyla% 25 ve% 30 idi. Bununla birlikte, 20 mg'lık dozu alan bazı deneklerde, antisekretuar etki 6-8 saat içinde dağıtıldı. Tekrarlanan dozlarla kümülatif bir etki yoktu. Gece intragastrik pH, sırasıyla 5.0 ve 6.4 değerlerine karşılık gelen 20 ve 40 mg Lexmodin akşam dozları ile yükseltildi. Kahvaltıdan sonra Lexmodine verildiğinde, 20 veya 40 mg Lexmodinden 3 ve 8 saat sonra bazal gündüz interdigestif pH yaklaşık 5'e yükseltildi.

Lexmodinin oruç veya postprandiyal serum gastrin seviyeleri üzerinde çok az etkisi vardı veya hiç etkisi yoktu. Gastrik boşaltma ve ekzokrin pankreas fonksiyonu Lexmodinden etkilenmedi.

Diğer Etkiler

Klinik farmakoloji çalışmalarında Lexmodinin CNS, kardiyovasküler, solunum veya endokrin sistemlerde sistemik etkileri kaydedilmemiştir. Ayrıca, antiandrojenik etki kaydedilmedi. (Görmek REKLAM REAKSİYONLARI) Prolaktin, kortizol, tiroksin (T4) ve testosteron dahil serum hormon seviyeleri Lexmodin ile tedaviden sonra değişmedi.

Farmakokinetik

Lexmodin tamamen emilmez. Oral dozların biyoyararlanımı% 40-45'tir. Biyoyararlanım gıda ile hafifçe arttırılabilir veya antasitler tarafından hafifçe azaltılabilir; ancak, bu etkilerin klinik bir sonucu yoktur. Lexmodin minimal ilk geçiş metabolizmasına uğrar. Oral dozlardan sonra, pik plazma seviyeleri 1-3 saat içinde ortaya çıkar. Birden fazla dozdan sonra plazma seviyeleri, tek dozlardan sonra olanlara benzer. Plazmada Lexmodinin% onbeş ila 20'si proteine bağlıdır. Lexmodine'in eliminasyon yarılanma ömrü 2.5-3.5 saattir. Lexmodin böbrek (% 65-70) ve metabolik (% 30-35) yollarla elimine edilir. Renal klerens 250-450 mL / dakikadır ve bu da bazı tübüler atılımı gösterir. Oral dozun% yirmi beş ila 30'u ve intravenöz dozun% 65-70'i değişmemiş bileşik olarak idrarda geri kazanılır. İnsanda tanımlanan tek metabolit S-oksittir.

Kreatinin temizleme değerleri ile Lexmodinin eliminasyon yarılanma ömrü arasında yakın bir ilişki vardır. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda, yani.kreatinin klerensi 10 mL / dakikadan az, Lexmodinin eliminasyon yarılanma ömrü 20 saati aşabilir ve orta ve şiddetli böbrek yetmezliğinde doz veya doz aralıklarının ayarlanması gerekebilir (bkz ÖNLEMLER, DOZAJ VE YÖNETİM).

Yaşlı hastalarda, Lexmodinin farmakokinetiğinde klinik olarak anlamlı yaşa bağlı değişiklik yoktur. Bununla birlikte, böbrek fonksiyonu azalmış yaşlı hastalarda, ilacın klerensi azaltılabilir (bkz ÖNLEMLER, Geriatrik Kullanım).

Klinik çalışmalar

Duodenal Ülser

ABD çok merkezli, oral yoldan uygulanan Lexmodin ile endoskopik olarak doğrulanmış duodenum ülseri olan ayaktan hastalarda yapılan çift kör çalışma plasebo ile karşılaştırıldı. Tablo l'de gösterildiği gibi, Lexmodine 40 mg h.s ile tedavi edilen hastaların% 70'i. 4. haftaya kadar iyileşti.

Tablo 1: Endoskopik Olarak Onaylanmış İyileşmiş Duodenal Ülserli Poliklinikler

4. haftaya kadar iyileşmeyen hastalar çalışmaya devam edildi. 8. haftaya kadar Lexmodine ile tedavi edilen hastaların% 83'ü plasebo ile tedavi edilen hastaların% 45'ine karşı iyileşmiştir. Lexmodin ile ülser iyileşme insidansı, endoskopik olarak doğrulanmış iyileşmiş ülserlerin oranına bağlı olarak her zaman noktasında plasebodan önemli ölçüde daha yüksekti.

Bu çalışmada, gündüz ve gece ağrısının giderilmesi süresi Lexmodin alan hastalar için plasebo alan hastalara göre anlamlı derecede daha kısaydı; Lexmodin alan hastalar da plasebo alan hastalardan daha az antasit aldı.

Duodenal Ülserlerin Uzun Süreli Bakım Tedavisi

Lexmodine, 20 mg p.o. h.s., plasebo h.s. ile karşılaştırıldı. endoskopik olarak doğrulanmış iyileşmiş duodenum ülseri olan hastaların iki çift kör, çok merkezli çalışmasında idame tedavisi olarak. ABD çalışmasında, plasebo ile tedavi edilen hastalarda 12 ay içinde gözlenen ülser insidansı, Lexmodin ile tedavi edilen hastalara göre 2.4 kat daha fazladır. Lexmodin ile tedavi edilen 89 hastada plasebo alan 89 hastada gözlenen ülser insidansı ile karşılaştırıldığında kümülatif gözlenen ülser insidansı% 23.4 idi (p <0.01). Bu sonuçlar, Lexmodin ile tedavi edilen 307 hastada 12 ay içinde kümülatif gözlenen ülser insidansının, plasebo ile tedavi edilen 325 hastada% 75.5 insidansına kıyasla% 35.7 olduğu uluslararası bir çalışmada doğrulanmıştır (p <0.01).

Gastrik Ülser

Endoskopik olarak doğrulanmış aktif iyi huylu mide ülseri olan hastalarda oral yoldan uygulanan Lexmodin, 40 mg h.s. hem ABD'de hem de uluslararası çok merkezli, çift kör bir çalışmada., plasebo h.s. ile karşılaştırıldı. Çalışmalar sırasında antasitlere izin verildi, ancak Lexmodin ve plasebo grupları arasında tüketim önemli ölçüde farklı değildi. Tablo 2'de gösterildiği gibi, ülser iyileşme insidansı (okulu bırakma sayısı iyileşmemiş olarak sayılır) Lexmodine ile ABD çalışmasında 6. ve 8. haftalarda plasebodan istatistiksel olarak anlamlı derecede daha iyiydi, ve 4. haftada, Uluslararası çalışmada 6 ve 8, iyileşen ülser sayısına göre, endoskopi ile doğrulanmıştır.

Tablo 2: Endoskopik Olarak Onaylanmış İyileşmiş Gastrik Ülserli Hastalar

Gündüz ve gece ağrısının tamamen rahatlaması için zaman, Lexmodin alan hastalar için plasebo alan hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha kısaydı; bununla birlikte, her iki çalışmada da ağrıları çalışmanın sonunda (8. hafta) hafifletilen hastaların oranında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu.

Gastroözofageal Reflü Hastalığı (GERD)

Oral olarak uygulanan Lexmodine, GERD semptomları olan ve endoskopik erozyon veya yemek borusunun ülseri kanıtı olmayan hastaları kaydeden bir ABD çalışmasında plasebo ile karşılaştırıldı. Lexmodine 20 mg b.i.d. istatistiksel olarak 40 mg h.s.'den anlamlı derecede üstündü. ve semptomların orta veya mükemmel iyileşmesi olarak tanımlanan başarılı bir semptomatik sonuç sağlamada plaseboya (Tablo 3).

Tablo 3:% Başarılı Semptomatik Sonuç

İki haftalık tedavi ile Lexmodine 20 mg b.i.d alan hastaların daha büyük bir yüzdesinde semptomatik başarı gözlenmiştir. plaseboya kıyasla (p ≤ 0.01).

Endoskopik olarak doğrulanmış erozyon ve ülserasyonun semptomatik olarak iyileştirilmesi ve iyileşmesi iki ek çalışmada incelenmiştir. İyileşme, endoskopi ile görülebilen tüm erozyonların veya ülserasyonların tam çözünürlüğü olarak tanımlandı. Lexmodine 40 mg p.o.'yu karşılaştıran ABD çalışması. b.i.d. plasebo ve Lexmodine 20 mg p.o. b.i.d. Lexmodine 40 mg b.i.d. için önemli ölçüde daha yüksek bir iyileşme yüzdesi gösterdi. 6. ve 12. haftalarda (Tablo 4).

Tablo 4:% Endoskopik İyileşme - ABD Çalışması

Plasebo ile karşılaştırıldığında, Lexmodine alan hastalar gündüz ve gece mide ekşimesinde daha hızlı rahatlama yaşadı ve hastaların daha büyük bir yüzdesi gece mide ekşimesinde tam bir rahatlama yaşadı. Bu farklılıklar istatistiksel olarak anlamlıydı.

Uluslararası çalışmada, Lexmodine 40 mg p.o. b.i.d. 150 mg p.o. ranitidin ile karşılaştırıldı. b.i.d., Lexmodine 40 mg b.i.d. ile istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek bir iyileşme yüzdesi gözlendi. 12. haftada (Tablo 5). Bununla birlikte, semptomların giderilmesinde tedaviler arasında anlamlı bir fark yoktu.

Tablo 5:% Endoskopik İyileşme - Uluslararası Çalışma

Patolojik Hipersecretory Koşulları (ör., Zollinger-Ellison Sendromu, Çoklu Endokrin Adenomları)

Çoklu endokrin adenomlu veya olmayan Zollinger-Ellison Sendromu gibi patolojik hipersecretory rahatsızlıkları olan hastaların çalışmalarında, Lexmodin gastrik asit sekresyonunu ve kontrollü ilişkili semptomları önemli ölçüde inhibe etti. Oral olarak uygulanan dozlar 20 ila 160 mg q 6 saat, bazal asit sekresyonunu 10 mEq / saat'in altında tuttu; başlangıç dozları bireysel hasta ihtiyacına göre titre edildi ve bazı hastalarda zamanla daha sonra ayarlamalar yapılması gerekiyordu. Lexmodin, sekiz hastada uzun süreli (12 aydan fazla) bu yüksek doz seviyelerinde iyi tolere edildi ve jinekomasti, artmış prolaktin seviyeleri veya ilaca bağlı olduğu düşünülen iktidarsızlık bildirilmedi.

Pediatrik Hastalarda Klinik Farmakoloji

Farmakokinetik

Tablo 6, klinik çalışmalardan elde edilen farmakokinetik verileri ve famotidin I.V. verilen pediatrik hastalarda (<1 yaş; N = 27) yayınlanan bir çalışmayı sunmaktadır. 0.5 mg / kg ve intravenöz olarak famotidin verilen az sayıda pediatrik hastanın (1-15 yaş) yayınlanmış çalışmalarından. Eğri altındaki alanlar (EAA) 0.5 mg / kg I.V. dozuna normalleştirilir. 1-15 yaş arası pediatrik hastalar için ve yetişkinlerde ekstrapole edilmiş 40 mg intravenöz doz ile karşılaştırıldığında (20 mg I.V. yetişkin dozu ile elde edilen sonuçlara göre ekstrapolasyon).

Tablo 6: Farmakokinetik Parametreler^a İntravenöz Famotidin

0-3 aylık pediatrik hastalarda yaşlı pediatrik hastalara göre plazma klerensi azalır ve eliminasyon yarılanma ömrü uzar. 3 aydan 15 yaşına kadar olan pediatrik hastalar için farmakokinetik parametreler, yetişkinler için elde edilenlerle karşılaştırılabilir.

8 pediatrik hastanın (11-15 yaş) biyoyararlanım çalışmaları, 0.42 ila 0.49 yetişkin değerlerine kıyasla ortalama oral biyoyararlanım 0.5 olduğunu göstermiştir. 0.5 mg / kg'lık oral dozlar, 1 yaşın altındaki (N = 5) pediyatrik hastalarda ve 11-15 yaş arası pediyatrik hastalarda 645 ± 249 ng-saat / mL ve 580 ± 60 ng-saat / mL AUC'ye ulaşmıştır. yetişkin / saat 482 ± ile karşılaştırıldığında.

Farmakodinamik

Famotidin farmakodinamiği, sigmoid Emax modeli kullanılarak 2-13 yaş arası 5 pediatrik hastada değerlendirildi. Bu veriler, famotidin serum konsantrasyonu ile mide asidi supresyonu arasındaki ilişkinin, yetişkinlerin bir çalışmasında gözlemlenene benzer olduğunu göstermektedir (Tablo 7).

Tablo 7: Sigmoid Emax modeli kullanılarak famotidin farmakodinamiği

Yayınlanan beş çalışma (Tablo 8), pediyatrik hastalarda famotidin'in mide pH'ı ve asit supresyonu süresi üzerindeki etkisini incelemiştir. Her çalışma farklı bir tasarıma sahipken, zaman içindeki asit bastırma verileri aşağıdaki gibi özetlenmiştir:

Tablo 8

Famotidin I.V.'nin etki süresi Mide pH'ı ve asit supresyonu üzerinde 0.5 mg / kg, bir çalışmada 1 aylıktan küçük pediatrik hastalarda yaşlı pediatrik hastalara göre daha uzun olduğu gösterilmiştir. Bu uzun mide asidi supresyonu süresi, 3 aylıktan küçük pediatrik hastalarda klerensin azalması ile tutarlıdır (bkz. Tablo 6).