Kompozisyon:
Tedavide kullanılır:
Fedorchenko Olga Valeryevna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 10.04.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
Tioridazina Marfan, diğer antipsikotiklerle tedaviye yeterince cevap vermeyen şizofrenik hastaların tedavisi için endikedir. Risk nedeniyle daha önemlidir, potansiyel olarak daha fazla hayatı tehdit eden, Tioridazina Marfan ile tedavide proaritmik etkiler, Tioridazina Marfan sadece hastalarda kullanılmalıdır, diğer antipsikotiklerde uygun kurslarla tedaviye yeterince cevap vermeyenler, yetersiz etkinlik veya yetersizlik nedeniyle, bu ilaçların dayanılmaz yan etkileri nedeniyle etkili bir doz elde etmek. Tioridazina Marfan ile tedaviye başlamadan önce, bir hastaya uygun bir dozda ve makul bir süre boyunca farklı bir antipsikotik ile en az 2 çalışma yapılması şiddetle tavsiye edilir (bkz UYARILAR ve KONTRENDİKASYONLAR).
Bununla birlikte, reçete yazan doktor, refrakter şizofreni hastalarında kontrollü çalışmalarda tioridazina marfan'ın sistematik olarak çalışılmadığının ve bu hastalarda etkinliğinin bilinmediğinin farkında olmalıdır.
Tioridazina Marfan, potansiyel olarak hayatı tehdit eden bir olay olan QTc aralığının doza bağlı bir uzaması ile ilişkili olduğundan, kullanımı diğer antipsikotiklerle tedaviye yeterince cevap vermeyen şizofrenik hastalar için ayrılmalıdır. Dozaj kişiselleştirilmeli ve her hasta için en küçük etkili dozaj belirlenmelidir (bkz ENDİKASYONLARI ve UYARILAR).
Yetişkinler
Yetişkin şizofrenik hastalar için normal başlangıç dozu, gerekirse günde üç kez 50 ila 100 mg'dır, gerekirse yavaş yavaş günde maksimum 800 mg'a kadar. Etkili bir semptom kontrolü sağlandıktan sonra, minimum idame dozunu belirlemek için dozaj kademeli olarak azaltılabilir. Toplam günlük doz, iki ila dört doza bölünmüş 200 ila 800 mg arasında değişir.
Pediatrik hastalar
Diğer aktif maddelere cevap vermeyen şizofreni hastalarında önerilen başlangıç dozu bölünmüş dozlarda 0.5 mg / kg / gündür. Optimal bir terapötik etki elde edilene veya maksimum 3 mg / kg / gün dozuna ulaşılana kadar dozaj kademeli olarak arttırılabilir.
Tioridazina Marfan, QTc aralığını uzattığı bilinen diğer ilaçlarla birlikte ve konjenital uzun QT sendromu veya kardiyak aritmi öyküsü olan hastalarda kullanılmalıdır.
Azaltılmış sitokrom P450 2d6 izozim aktivitesi Bu izozimi inhibe eden ilaçlar (ör. Fluoksetin ve paroksetin) ve diğer bazı ilaçlar (ör. Fluvoksamin, propranolol ve pindolol) tioridazina marfan metabolizmasını önemli ölçüde inhibe ediyor gibi görünmektedir. Ortaya çıkan artan tioridazina marfan seviyelerinin, tioridazina marfan ile ilişkili QTc aralık uzamasını arttırması ve torsade de pointes aritmileri gibi ciddi, potansiyel olarak ölümcül düzensiz kalp atışı riskini artırması beklenmektedir. Böyle bir artan risk, Tioridazina Marfan'ın QTc aralığını uzatan diğer aktif maddelerle eşzamanlı uygulanmasının ilave etkisinden de kaynaklanabilir.
Bu nedenle, Tioridazina Marfan, hem bu ilaçlarda hem de normal popülasyonun yaklaşık% 7'sini oluşturan ve P450 2D6 aktivitesinde bir azalmaya yol açan genetik bir kusura sahip olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir (bkz UYARILAR ve ÖNLEMLER). Diğer fenotiyazinlerde olduğu gibi, Tioridazina Marfan, şiddetli merkezi sinir sistemi depresyonu veya ilaca bağlı merkezi sinir sistemi depresyonu da dahil olmak üzere herhangi bir nedenin koma koşullarında kontrendikedir (bkz. WARNHINWEISE). Hipertansif veya hipotansif aşırı kalp hastalığının fenotiyazin uygulamasında bir kontrendikasyon olduğu da not edilmelidir.
UYARILAR
Proaritmik etkiler potansiyeli
ÖNEMLİ POTANSİYELE DÜŞÜNÜR, OLASI YAŞAM DEMEKTİR, Tioridazina Marfan ile TEDAVİDE PROARİTİM ETKİLERİ SCHICOPHREN HASTALARIN TEDAVİSİ için ayrılmalıdır, DİĞER ANTIPSİKOTİK İLE TEDAVİ EKLEMEK İÇİN KABUL ETMEYİN, SİGORTA ETKİLENDİRİMİ VEYA GEÇERSİZLİĞİ nedeniyle GELİŞTİRİCİ, BU TIBBİ ÜRÜNLERİN REGÜLER YAN ETKİLERİNE UYGUN BİR DOZU ULAŞMAKTADIR. SONRA, ÖNERİLEN, EN AZ İKİ ÇALIŞMADA Tioridazina Marfan'DA HASTA HAYVAN DOZUDA VE UYGUN SÜRE İÇİN BAŞKA BİR ANTIPSİKOTİK İÇİN HERKESDİR. KONTROLLÜ İSTASYONDA Tioridazina Marfan ATIK, VE SOLE HASTALARI arasındaki ETKİLEŞİMİ BİLİNMİYOR .
Dokuz sağlıklı erkekte tek doz Tioridazina Marfan 10 mg ve 50 mg'ı plasebo ile karşılaştıran bir çapraz çalışma, QTc aralığının doza bağlı bir uzamasını gösterdi. 50 mg sahtekarlık dozundan sonra QTc aralığındaki ortalama maksimum artış yaklaşık 23 MS'dir; caydırılmayan hastaların klinik tedavisinde daha büyük bir uzantı gözlenebilir.
QTc aralığının uzaması, torsade de pointes aritmilerine, potansiyel olarak ölümcül bir polimorfik ventriküler taşikardiye ve ani ölüme neden olma yeteneği ile ilişkilendirilmiştir. Torsade de pointes ve Tioridazina Marfan ile tedavi ile ilgili ani ölüm hakkında yayınlanmış birkaç vaka raporu vardır. Bu olaylar ve tioridazina marfan tedavisi arasında nedensel bir ilişki kurulmamıştır, ancak Tioridazina Marfan'ın QTc aralığını uzatma yeteneği göz önüne alındığında böyle bir ilişki mümkündür.
Bazı durumlar torsade de pointes ve / veya ilaç kullanımıyla ilişkili ani ölüm riskini artırabilir, QTc aralığını uzatan, 1 dahil) Bradikardi, 2) Hipokalemi, 3) diğer ilaçların eşzamanlı kullanımı, QTc aralığını uzatan, 4) QT aralığının konjenital bir uzantısı ve 5) özellikle P450 2D6 aktivitesinin azalması veya tıbbi ürünlerle eşzamanlı uygulanması olan hastalarda tioridazina marfanında, P450 2d6'yı inhibe edebilir, veya başka bir mekanizma yoluyla, tioridazina Marfan'ın açıklığına sahip olan (görmek Kontrendikasyonlar ve Önlemler).
Tioridazina Marfan ile tedavi için düşünülen hastaların temel bir EKG yapmaları ve serum potasyum seviyesinin ölçülmesi önerilir. Serum potasyum tedavi başlamadan önce normalleştirilmeli ve QTc aralığı 450 milisaniyeden fazla olan hastalar Tioridazina Marfan tedavisi almamalıdır. Tioridazina marfan tedavisi sırasında, özellikle doz ayarlaması sırasında EKG ve serum potasyumunu düzenli olarak izlemek de yararlı olabilir. QTc aralığı 500 msn'nin üzerinde olan hastalarda Tioridazina Marfan kesilmelidir.
Torsade de pointes oluşumu ile ilgili semptomlar yaşayan Tioridazina Marfan alan hastalar (ör. baş dönmesi, çarpıntı veya senkop) daha fazla kalp muayenesi gerektirebilir; özellikle, holter izleme düşünülmelidir.
Tardif diskinezi
Potansiyel olarak geri dönüşümsüz, istemsiz diskinetik hareketlerden oluşan bir sendrom olan geç diskinezi, antipsikotiklerle tedavi edilen hastalarda gelişebilir. Sendrom prevalansı yaşlılarda, özellikle yaşlılarda en yüksek gibi görünse de, antipsikotik tedavinin başlangıcında hangi hastaların sendrom geliştirebileceğini tahmin etmek için prevalans tahminlerine güvenmek imkansızdır. Antipsikotiklerin geç diskineziye neden olma potansiyellerinde farklı olup olmadığı bilinmemektedir. Hem sendromu geliştirme riskinin hem de geri döndürülemez hale gelme olasılığının, tedavi süresi ve hastaya uygulanan antipsikotiklerin toplam kümülatif dozu arttıkça arttığına inanılmaktadır. Bununla birlikte, sendrom, düşük dozlarda nispeten kısa tedavi sürelerinden sonra, çok daha az sıklıkta da olsa gelişebilir.
Antipsikotik tedavi durdurulursa sendrom kısmen veya tamamen geri çekilebilmesine rağmen, tespit edilen tardiver diskinezi vakaları için hiçbir tedavi bilinmemektedir. Bununla birlikte, antipsikotik tedavinin kendisi sendromun belirti ve semptomlarını baskılayabilir (veya kısmen baskılayabilir) ve böylece altta yatan hastalık sürecini maskeleyebilir. Semptomatik supresyonun sendromun uzun süreli seyri üzerindeki etkisi bilinmemektedir.
Bu düşünceler göz önüne alındığında, antipsikotikler, tardiver diskinezi oluşumunun büyük olasılıkla en aza indirileceği şekilde reçete edilmelidir. Kronik antipsikotiklerle tedavi genellikle 1) antipsikotiklere yanıt veren ve 2) alternatif, eşit derecede etkili ancak potansiyel olarak daha az zararlı tedaviler için uygun olmayan veya uygun olduğu bilinen kronik bir hastalıktan muzdarip hastalar için ayrılmalıdır. Kronik tedaviye ihtiyaç duyan hastalar, tatmin edici klinik yanıta neden olacak en küçük dozu ve en kısa tedavi süresini aramalıdır. Daha fazla tedaviye duyulan ihtiyaç düzenli olarak yeniden değerlendirilmelidir. Antipsikotikli bir hastada geç diskinezi belirtileri ve semptomları ortaya çıkarsa, ilacın kesilmesi düşünülmelidir. Bununla birlikte, bazı hastalar sendromun varlığına rağmen tedaviye ihtiyaç duyabilir.
(Tardif diskinezinin tanımı ve klinik kanıtlarınız hakkında daha fazla bilgi için bölümlere bakınHastalar için bilgi ve YAN ETKİLER .)
Fenotiyazinler ile ilgili olarak, genellikle aşırı duyarlılık reaksiyonu gösteren kişilerin (ör., kan diskrazisi, sarılık) bir kişiye başkalarına tepki göstermeye daha duyarlı olabilir. Fenotiyazinlerin merkezi sinir sistemi depresanlarını güçlendirebilmesine dikkat edilmelidir (örn., Anestezikler, opiatlar, alkol vb.) yanı sıra atropin ve fosfor insektisitleri. Doktorlar daha az ciddi hastalıkların tedavisinde riski kullanmalı ve dikkatle değerlendirmelidir. Hayvanlarda üreme çalışmaları ve klinik deneyim şimdiye kadar tioridazina marfan ile teratojenik etki göstermemiştir. Bununla birlikte, hamilelik sırasında tüm ilaçların uygulanmasını en aza indirme arzusu göz önüne alındığında, Tioridazina Marfan sadece tedavinin kullanımı anne ve fetus için olası riskleri aşarsa verilmelidir.
nöroleptik malign sendrom (NMS)
Bazen Malign Nöroleptik Sendrom (NMS) olarak adlandırılan antipsikotiklerle potansiyel olarak ölümcül bir semptom kompleksi bildirilmiştir. NMS'nin klinik belirtileri hiperpireksi, kas sertliği, değişen zihinsel durum ve otonom instabilite belirtileridir (düzensiz nabız veya kan basıncı, taşikardi, terleme ve kardiyak aritmiler).
Bu sendromlu hastaların tanısal değerlendirmesi karmaşıktır. Teşhis sırasında, klinik sunumun hem ciddi tıbbi hastalıkları (ör. zatürree, sistemik enfeksiyon vb.) içerir.) ve tedavi edilmemiş veya yetersiz tedavi edilmiş ekstrapiramidal belirti ve semptomlar (EPS). Ayırıcı tanıdaki diğer önemli hususlar arasında merkezi antikolinerjik toksisite, ısı inme, ilaç ateşi ve merkezi sinir sisteminin (CNS) birincil patolojisi bulunur.
NMS yönetimi şunları içermelidir: 1) eşlik eden tedavi için gerekli olmayan antipsikotiklerin ve diğer ilaçların derhal kesilmesi, 2) yoğun semptomatik tedavi ve tıbbi gözetim ve 3) spesifik tedavilerin mevcut olduğu ciddi tıbbi sorunların tedavisi . Komplike olmayan NMS için spesifik farmakolojik tedavi şemaları hakkında genel bir anlaşma yoktur .
Bir hastanın NMS'den iyileştikten sonra antipsikotik ilaç tedavisine ihtiyacı varsa, ilaç tedavisinin olası yeniden tanıtımı dikkatle düşünülmelidir. NMS tarafından nüks bildirildiği için hasta dikkatle izlenmelidir
Merkezi sinir sistemi depresanları
Diğer fenotiyazinlerde olduğu gibi, Tioridazina Marfan merkezi sinir sistemini baskılayabilir (ör. alkol, anestezikler, barbitüratlar, narkotikler, opiatlar, diğer psikoaktif ilaçlar vb.).) güçlendirmek.) yanı sıra atropin ve fosfor insektisitleri. Bir hasta fenotiyazin ve yüksek dozda barbitürat aldığında şiddetli solunum depresyonu ve solunum durması bildirilmiştir.
ÖNLEMLER
Lökopeni ve / veya agranülositoz ve nöbetler bildirilmiştir, ancak nadirdir. Tioridazina Marfan tedavisi sırasında epilepsili şizofrenik hastalarda antikonvülsan ilaçlar sürdürülmelidir. Öncelikle önerilen dozlardan daha büyük olan hastalarda gözlenen pigmenter retinopati, görme keskinliğinin azalması, kahverengimsi görme ve gece görüşünün bozulması ile karakterizedir; Fundus muayenesinde pigment birikintileri ortaya çıkar. Bu komplikasyon olasılığı, önerilen doz sınırlarına bağlı kalarak azaltılabilir.
Hastalar tam zihinsel uyanıklık gerektiren faaliyetlere katılırsa (ör. sürüş), fenotiyazinin dikkatlice uygulanması ve dozajın kademeli olarak arttırılması tavsiye edilir. Kadın hastalar, erkek hastalara göre ortostatik hipotansiyona daha yatkın görünmektedir. Fenotiyazinler bazen ters adrenaline neden olabileceğinden, ilaca bağlı hipotansiyon tedavisinde adrenalinden kaçınılmalıdır. Bir vazokonstriktör gerekiyorsa, levarterenol ve fenilefrin en uygunudur.
Antipsikotikler prolaktin seviyelerini arttırır; artış kronik uygulama sırasında kalır. Doku kültürü deneyleri, insan meme kanserinin yaklaşık üçte birinin prolaktin'e bağlı olduğunu göstermektedir in vitro, daha önce tanınmış meme kanseri olan bir hastada bu ilaçları reçete etmeyi düşünürken potansiyel bir faktördür. Galaktorre, amenore, jinekomasti ve iktidarsızlık gibi bozukluklar bildirilmiş olsa da, artmış serum prolaktin düzeylerinin klinik önemi çoğu hasta tarafından bilinmemektedir. Kronik nöroleptik uygulamasından sonra kemirgenlerde meme neoplazmlarında bir artış bulundu. Bununla birlikte, ne klinik çalışmalar ne de önceki epidemiyolojik çalışmalar, bu tıbbi ürünlerin kronik uygulaması ile meme tümörjenezi arasında bir bağlantı göstermemiştir; mevcut kanıtların şu anda kesin olamayacak kadar sınırlı olduğu düşünülmektedir.
Tioridazina Marfan hidroklorür ile önerilen dozlama alanlarında, çoğu yan etki hafif ve geçicidir.
Merkezi sinir sistemi: uyuşukluk bazen, özellikle tedavinin başlangıcında büyük dozlar uygulandığında ortaya çıkabilir. Genel olarak, bu etki devam eden tedavi veya dozun azaltılması ile azalır. Psödoparkinsonizm ve diğer ekstrapiramidal semptomlar ortaya çıkabilir, ancak nadirdir. Gece karışıklığı, hiperaktivite, uyuşukluk, psikotik reaksiyonlar, huzursuzluk ve baş ağrısı bildirilmiştir, ancak oldukça nadirdir.
Otonom sinir sistemi : Ağız kuruluğu, bulanık görme, kabızlık, bulantı, kusma, ishal, burun tıkanıklığı ve solgunluk gözlenmiştir.
Endokrin sistem: Galaktorre, meme büyütme, amenore, boşalma inhibisyonu ve periferik ödem tanımlanmıştır.
Cilt:Ürtiker tipinde dermatit ve döküntüler nadiren gözlenmiştir. Işığa duyarlılık son derece nadirdir.
Kardiyovasküler sistem: Tioridazina Marfan, torse de pointes aritmilerine, potansiyel olarak ölümcül bir polimorfik ventriküler taşikardiye ve ani ölüme neden olma yeteneği ile ilişkili olan QTc aralığının doza bağlı bir uzamasına yol açar (bkz UYARILAR). Tioridazina Marfan ile birlikte hem torse de pointes aritmileri hem de ani ölüm bildirilmiştir. Bu olaylar ve tioridazina marfan tedavisi arasında nedensel bir ilişki kurulmamıştır, ancak Tioridazina Marfan'ın QTc aralığını uzatma yeteneği göz önüne alındığında böyle bir ilişki mümkündür. Diğer EKG değişiklikleri bildirilmiştir (bkz Fenotiazin türevleri: kardiyovasküler etkiler).
Diğer: Tioridazina Marfan uygulandıktan sonra parotis şişmesi olarak tanımlanan nadir vakalar bildirilmiştir.
Lansman sonrası raporlar : bunlar, pazardan beri kullanılmakta olan Tioridazina Marfan ile ilgili olumsuz olayların gönüllü raporlarıdır ve Tioridazina Marfan'ın kullanımı ile bu olaylar arasında nedensel bir bağlantı olmayabilir: Priapizm.
Fenotiazin türevleri: etkinlik, endikasyonlar ve yan etkilerin çeşitli fenotiyazinlerle değiştiğine dikkat edilmelidir. Yaşın fenotiyazin toleransını düşürdüğü bildirilmiştir. Bu hastalarda en sık görülen nörolojik yan etkiler parkinsonizm ve akatizidir. Geriatrik popülasyonda agranülositoz ve lökopeni riski artmaktadır. Doktor, bir veya daha fazla fenotiyazinin aşağıdakilere sahip olduğunun farkında olmalı ve bu ilaçlardan her biri kullanıldığında dikkate alınmalıdır:
Otonom reaksiyonlar :Miyoz, obstipasyon, anoreksiya, paralitik ileus.
Cilt reaksiyonları : Eritem, eksfolyatif dermatit, kontakt dermatit.
Kan diskrazileri: Agranülositoz, lökopeni, eozinofili, trombositopeni, anemi, aplastik anemi, pansitopeni.
Alerjik reaksiyonlar : Ateş, gırtlak ödem, anjiyonörotik ödem, astım.
Hepatotoksisite: Sarılık, safra tıkanıklığı.
Kardiyovasküler etkiler: Tioridazina dahil fenotiazin alan hastalarda QT aralığının uzatılması, depresyon ve T dalgasının ters çevrilmesi ve geçici olarak bifid T dalgası veya U dalgası olarak tanımlanan bir dalganın ortaya çıkması da dahil olmak üzere elektrokardiyogramın terminal kısmında değişiklikler gözlendi. Marfan. Bugüne kadar, bunlar miyokardiyal hasarla ilgili olmayan ve geri dönüşümlü olan yeniden kutuplaşmadaki bir değişiklikten kaynaklanıyor gibi görünüyor. Bununla birlikte, QT aralığının önemli bir uzaması şiddetli ventriküler aritmiler ve ani ölüm ile ilişkilendirilmiştir (bkz UYARILAR). Nadiren kalp durmasına yol açan hipotansiyon bildirilmiştir.
Ekstrapiramidal semptomlar: Akatizi, uyarılma, motor huzursuzluğu, distonik reaksiyonlar, trizm, tortikollis, opisthotonus, okülojik krizler, titreme, kas sertliği, akinezi.
Tardif diskinezi:Antipsikotiklerin kronik kullanımı, geç diskinezi gelişimi ile el ele gidebilir. Bu sendromun göze çarpan özellikleri bölümde açıklanmaktadır UYARILAR ve sonra tarif edildi.
Sendrom, dili, yüzü, ağzı, dudakları veya çeneyi etkileyen istemsiz koreoatetoid hareketlerle karakterizedir (ör. dil çıkıntısı, elmacık kemikleri, ağız toplayıcıları, çiğneme hareketleri), gövde ve ekstremiteler. Sendromun şiddeti ve bozulma derecesi büyük ölçüde değişebilir.
Sendrom, tedavi sırasında, doz azaltıldığında veya tedavi geri çekildiğinde klinik olarak tanınabilir. Antipsikotiklerle daha fazla tedavi kesilirse, hareketler yoğunluğu azaltabilir ve tamamen kaybolabilir. Genellikle geri dönüşümün uzun süreli antipsikotik maruziyetten ziyade kısa sürdüğüne inanılmaktadır. Bu nedenle, tardiver diskinezinin erken tespiti önemlidir. Sendromu mümkün olan en erken zamanda tanıma olasılığını arttırmak için, antipsikotiklerin dozu periyodik olarak azaltılmalıdır (klinik olarak mümkünse) ve hasta bozukluk belirtileri açısından gözlemlenmelidir. Bu manevra kritiktir çünkü antipsikotikler sendromun belirtilerini maskeleyebilir.
Malign Nöroleptik Sendrom (NMS): Antipsikotiklerin kronik kullanımı, bir malign nöroleptik sendromun gelişimini içerebilir. Bu sendromun göze çarpan özellikleri bölümde açıklanmaktadır UYARILAR ve sonra tarif edildi. NMS'nin klinik belirtileri hiperpireksi, kas sertliği, değişen zihinsel durum ve otonom instabilite belirtileridir (düzensiz nabız veya kan basıncı, taşikardi, terleme ve kardiyak aritmiler).
Endokrin bozuklukları: Adet bozuklukları, değiştirilmiş libido, jinekomasti, emzirme, kilo alımı, ödem. Yanlış pozitif gebelik testleri bildirilmiştir.
Üriner bozukluklar: Tutma, inkontinans.
Diğer: Hiperpireksi. Paradoksal bir reaksiyonu gösteren davranışsal etkiler bildirilmiştir. Bunlar arasında heyecan, tuhaf rüyalar, psikozların kötüleşmesi ve toksik karışıklık durumları bulunur. Son zamanlarda, özel bir cilt göz sendromu, fenotiyazinlerle uzun süreli tedaviden sonra bir yan etki olarak kabul edilmiştir. Bu reaksiyon, cildin veya konjonktival alanların ilerleyici pigmentasyonu ve / veya maruz kalan sklera ve korneanın renk değişikliği ile karakterizedir. Düzensiz veya yıldız şeklinde tanımlanan ön mercek ve korneanın bulanıklığı da bildirilmiştir. Sistemik lupus eritematozus benzeri sendrom.
Viele der beobachteten Symptome sind Erweiterungen der unter NEBENWIRKUNGEN beschriebenen Nebenwirkungen. Tioridazina Marfan kann bei überdosierung toxisch sein, wobei die herztoxizität besonders besorgniserregend ist. Eine häufige EKG-und Vitalzeichen-überwachung von überdosierten Patienten wird empfohlen. Aufgrund des Risikos verzögerter Wirkungen kann eine mehrtägige Beobachtung erforderlich sein.
Anzeichen und Symptome
Auswirkungen und klinische Komplikationen einer akuten überdosierung mit phenothiazinen können sein:
kardiovaskulär: Herzrhythmusstörungen, Hypotonie, Schock, EKG-Veränderungen, erhöhte QT-und PR-Intervalle, unspezifische Veränderungen der ST-und T-Welle, Bradykardie, Sinustachykardie, atrioventrikulärer block, ventrikuläre Tachykardie, Kammerflimmern, Torsade de pointes, myokarddepression.
Zentralnervensystem: Sedierung, extrapyramidale Effekte, Verwirrung, Erregung, Hypothermie, Hyperthermie, Unruhe, Krampfanfälle, areflexie, Koma.
Autonomes Nervensystem: Mydriasis, miosis, trockene Haut, trockener Mund, verstopfte Nase, Harnverhalt, verschwommenes sehen.
Atemwege: Atemdepression, Apnoe, Lungenödem.
Magen-Darm: Hypomotorik, Verstopfung, ileus.
Nieren: Oligurie, Urämie.
Toxische Dosis - und blutkonzentrationsbereiche für die Phenothiazine sind nicht fest etabliert. Es wurde vorgeschlagen, dass der toxische blutkonzentrationsbereich für Tioridazina Marfan bei 1 mg/dL beginnt und 2 bis 8 mg/dL der tödliche Konzentrationsbereich ist.
Behandlung
Ein Atemweg muss eingerichtet und gewartet werden. Eine ausreichende Sauerstoffversorgung und Belüftung muss gewährleistet sein.
Die kardiovaskuläre überwachung sollte sofort beginnen und eine kontinuierliche elektrokardiographische überwachung umfassen, um mögliche Arrhythmien festzustellen. Die Behandlung kann eine oder mehrere der folgenden therapeutischen Interventionen umfassen: Korrektur von elektrolytanomalien und Säure-Basen-Gleichgewicht, Lidocain, phenytoin, isoproterenol, ventrikuläre Stimulation und defibrillation. Disopyramid, procainamid und Chinidin können additive QT-verlängerende Wirkungen hervorrufen, wenn Sie Patienten mit akuter überdosierung von Tioridazina Marfan verabreicht werden, und sollten vermieden werden (siehe WARNHINWEISE und
However, we will provide data for each active ingredient