Liquemin

Derin ven trombozu, akut arteriyel emboli veya tromboz, tromboflebit, pulmoner emboli ve yağ emboli gibi trombo-embolik bozuklukların tedavisi için.

Duyarlı hastalarda derin ven trombozuna ve tromboembolik olaylara karşı profilaksi için.

Hemodiyaliz sırasında ekstrakorporeal devrede pıhtılaşmanın önlenmesi için.

Derin ven trombozu, pulmoner emboli, kararsız angina pektoris ve akut periferik arteriyel oklüzyon tedavisi.

Ekstrakorporeal dolaşım ve hemodiyalizde.

Pozoloji

Trombo-embolik bozuklukların tedavisi veya önlenmesi için:

Tedavi Dozajı:

İntravenöz uygulama

Sodyum klorür enjeksiyonunda veya dekstroz enjeksiyonunda sürekli infüzyon olarak her 4 saatte bir 5.000-10.000 IU veya günde 500 IU / kg vücut ağırlığı. Dozlar pıhtılaşma testlerine göre ayrı ayrı ayarlanmalıdır.

Subkütan uygulama

Başlangıç dozu 250 IU / kg vücut ağırlığıdır. Her 12 saatte bir başka dozlar verilmeli ve pıhtılaşma testlerine göre ayrı ayrı ayarlanmalıdır.

Doz ayarlaması

Trombin pıhtılaşma süresini korumak için dozajların ayarlanması önerilir, tam kan pıhtılaşma süresi veya aktive parsiyel tromboplastin zamanı, ilk enjeksiyondan veya infüzyonun başlamasından 4-6 saat sonra ve hasta stabilize olana kadar benzer aralıklarla çekilen kan üzerindeki kontrolün 1.5 ila 2 katı.

Profilaktik Dozaj:

Uygulama deri altı enjeksiyon ile yapılır.

Büyük elektif cerrahi geçiren hastalar:

5.000 IU'ya ameliyat öncesi 2 saat ve daha sonra ameliyattan sonra 10-14 gün boyunca veya hasta ambulans olana kadar (hangisi daha uzunsa) her 8-12 saatte bir verilmelidir.

Miyokard enfarktüsünün ardından:

10 gün boyunca veya hasta hareket edene kadar günde iki kez 5.000 IU verilmelidir.

Diğer hastalar:

Her 8-12 saatte bir 5.000 IU verilmelidir.

Bu standart profilaktik rejimler rutin kontrol gerektirmez.

Çocuklarda Dozaj

Tedavi Dozajı:

Standart tedavi dozajları başlangıçta verilmelidir. Sonraki dozajlar ve / veya dozaj aralıkları, trombin pıhtılaşma süresi, tam kan pıhtılaşma süresi ve / veya aktif kısmi tromboplastin zamanındaki değişikliklere göre ayrı ayrı ayarlanmalıdır.

Yaşlılarda Dozaj

Tedavi Dozajı:

Daha düşük tedavi dozajları gerekebilir. Bununla birlikte, standart tedavi dozajları başlangıçta verilmeli ve daha sonra dozajlar ve / veya dozaj aralıkları, trombin pıhtılaşma süresi, tam kan pıhtılaşma süresi ve / veya aktif kısmi tromboplastin zamanındaki değişikliklere göre ayrı ayrı ayarlanmalıdır.

Profilaktik Dozaj:

Dozaj değişiklikleri yaşlılarda profilaksi için gereksizdir.

Gebelik

Bu Liquemin formülasyonu koruyucu benzil alkol içerir. Benzil alkol plasentayı geçebileceğinden, hamilelikte bu formülasyonun kullanımından kaçınılmalıdır. Kullanımın gerekli olduğu düşünülürse, bu bölümde verilen dozaj önerileri izlenmelidir.

Tedavi Dozajı:

Standart tedavi dozajları başlangıçta sürekli intravenöz infüzyonla veya subkütan enjeksiyonla her 12 saatte bir verilmelidir. Aralıklı intravenöz enjeksiyonlar önerilmez. Sonraki dozajlar ve / veya dozaj aralıkları, trombin pıhtılaşma süresi, tam kan pıhtılaşma süresi ve / veya aktif kısmi tromboplastin zamanındaki değişikliklere göre ayrı ayrı ayarlanmalıdır.

Profilaktik Dozaj:

Plazma Liquemin seviyelerinin, spesifik anti-Xa testi ile belirlendiği üzere 0.4 IU / ml'nin altında tutulması önerilir. Önerilen bir doz, erken gebelikte her 12 saatte bir 5.000 IU'dur ve son üç aylık dönemde her 12 saatte bir 10.000 IU'ya yükselir. Çalışma sırasında dozaj azaltılmalı ve standart profilaktik dozaj puerperiumda uygundur.

Hemodiyaliz sırasında pıhtılaşmanın önlenmesi için:

Bir başlangıç bolus dozu verilmeli, ardından sürekli bir intravenöz infüzyon uygulanmalıdır.

Yetişkinler:

Başlangıçta: 1.000 - 5.000 IU .

Bakım: Pıhtılaşma süresini> 40 dakika tutacak şekilde ayarlanmış saatte 1.000 - 2.000 IU.

Uygulama şekli

İntravenöz veya subkütan enjeksiyon için.

Yönetim Yolu

% 5 glikoz veya% 0.9 sodyum klorür içinde sürekli intravenöz infüzyon veya aralıklı intravenöz enjeksiyon ile.

Heparin enjeksiyonunun intravenöz enjeksiyon hacmi 15 ml'yi geçmemelidir.

Heparinin etkileri kısa ömürlü olduğundan, intravenöz infüzyonla uygulama aralıklı intravenöz enjeksiyonlara tercih edilir.

Önerilen doz

Derin ven trombozu, pulmoner emboli, kararsız angina pektoris, akut periferik arteriyel oklüzyon tedavisi:

Yetişkinler:

Yaşlılar:

Dozun azaltılması tavsiye edilebilir.

Çocuklar ve küçük yetişkinler:

Günlük laboratuvar izleme (ideal olarak her gün aynı saatte, tedavinin başlamasından 4-6 saat sonra başlayarak), tam doz heparin tedavisi sırasında, normal aralığın 1.5-2.5 x orta noktasını korumak için doz ayarlaması ile gereklidir. kontrol değeri.

Ekstrakorporeal dolaşım ve hemodiyalizde

Yetişkinler:

Kardiyopulmoner baypas :

Başlangıçta intravenöz olarak 300 birim / kg, daha sonra aktif pıhtılaşma süresini (ACT) 400-500 saniye aralığında tutmak için ayarlanır.

Hemodiyaliz ve hemofiltrasyon:

Başlangıçta 1.000-5.000 adet

Bakım: 1.000-2.000 birim / saat, pıhtılaşma süresini> 40 dakika tutacak şekilde ayarlanmıştır.

Heparin direnci

Heparin duyarlılığı veya heparin direnci değişmiş hastalar, istenen etkiyi elde etmek için orantısız olarak daha yüksek dozlarda heparin gerektirebilir.

Bağışıklık aracılı Liquemin kaynaklı trombositopeni akımı veya öyküsü. (tip II).

Aktif majör kanama ve majör kanama için risk faktörleri.

Kontrolsüz şiddetli hipertansiyon, şiddetli karaciğer yetmezliği, aktif peptik ülser, intrakraniyal kanama veya merkezi sinir sistemi, gözler ve kulaklar ve abortus imminenleri olan kadınlarda yaralanmalar ve operasyonlar dahil olmak üzere genel veya lokal hemorajik eğilim. Bu liste ayrıntılı değildir.

Septik endokardit.

Profilaksi yerine tedavi için Liquemin alan hastalarda, elektif cerrahi prosedürlerde locoregional anestezi kontrendikedir, çünkü Liquemin kullanımı epidural veya spinal hematom ile çok nadiren ilişkili olabilir ve bu da uzun süreli veya kalıcı felçle sonuçlanır. Ayrıca, tedavi dozları Liquemin alan hastalarda, epidural kateterin yerleştirilmesi kontrendikedir. Epidural kateterin çıkarılması veya manipülasyonu sadece fayda riske ağır bastığında yapılmalıdır.

Liquemin, 10 mg / ml koruyucu benzil alkol içerir. Nefes nefese sendromu riski nedeniyle prematüre bebeklere veya yenidoğanlara verilmemelidir.

Prematüre bebeklere veya yenidoğanlara verilmemelidir (benzil alkol içerir).

Büyük miktarda alkol tüketen, ilaca duyarlı olan, aktif olarak kanama olan veya hemofili veya diğer kanama bozuklukları olan hastalar, şiddetli karaciğer hastalığı (özofagus varisleri dahil), purpura, şiddetli hipertansiyon, aktif tüberküloz veya artmış kılcal geçirgenlik.

Mevcut veya daha önce trombositopeni olan hastalar. Heparin alan hastalarda nadir görülen cilt nekrozu oluşumu, trombositopeni riski nedeniyle heparinin subkütan veya intravenöz yollarla daha fazla kullanılmasını gösterir. Ameliyat sonrası kanama özel tehlikesi nedeniyle heparin, beyin, omurilik ve göz ameliyatı sırasında, kanama riski olan bölgelerde, yakın zamanda ameliyat olmuş hastalarda ve lomber ponksiyon veya bölgesel anestezik blok.

Heparinin göreceli riskleri ve yararları, kanama eğilimi olan hastalarda veya gerçek veya potansiyel kanama bölgesi olan hastalarda dikkatle değerlendirilmelidir. hiatus fıtığı, peptik ülser, neoplazm, bakteriyel endokardit, retinopati, kanama hemoroidleri, şüpheli intrakraniyal kanama, serebral tromboz veya tehdit altındaki kürtaj.

Menstruasyon bir kontrendikasyon değildir.

Kanama riski olan hastalara Liquemin uygulanırken dikkatli olunması önerilir.

Liquemin, düşük molekül ağırlıklı Liquemin'e karşı aşırı duyarlılığı olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Kanama komplikasyonları, hipertansiyon, böbrek veya karaciğer yetmezliği riski yüksek olan hastalara Liquemin uygulandığında dikkatli olunmalıdır. Bu liste ayrıntılı değildir.

Trombosit fonksiyonunu veya pıhtılaşma sistemini etkileyen tıbbi ürünlerle kombinasyondan kaçınılmalı veya dikkatle izlenmelidir.

Peridural veya spinal anestezi veya spinal ponksiyon geçiren hastalarda, Liquemin'in profilaktik kullanımı epidural veya spinal hematom ile çok nadiren ilişkili olabilir ve bu da uzun süreli veya kalıcı felç ile sonuçlanır. Anestezi için peridural veya spinal kateter kullanımı, steroidal olmayan antienflamatuar ilaçlar (NSAID'ler), trombosit inhibitörleri veya antikoagülanlar gibi hemostazı etkileyen ilaçların birlikte kullanılması ve travmatik veya tekrarlanan delinme ile risk artar.

Profilaktik dozlarda (â ‰ 15.000 IU / gün) son Liquemin uygulaması ile peridural veya spinal kateterin yerleştirilmesi veya çıkarılması arasındaki aralıkta karar verirken, ürün özellikleri ve hasta profili dikkate alınmalıdır. Son Liquemin uygulamasından 4-6 saat sonrasına kadar peridural veya spinal kateterin yerleştirilmesine veya çıkarılmasına izin verilmemeli ve sonraki doz prosedürden en az 1 saat önce yapılmamalıdır. Tedavi dozları için (> 15.000 IU / gün), bir peridural veya spinal kateterin yerleştirilmesine veya çıkarılmasına, son intravenöz Liquemin uygulamasından 4-6 saat sonrasına veya son subkütan Liquemin uygulamasından 8-12 saat sonrasına kadar izin verilmemelidir. Yeniden uygulama cerrahi prosedür tamamlanana kadar veya prosedürden en az 1 saat sonra ertelenmelidir.

Bir doktor, peridural veya spinal anestezi bağlamında anti-pıhtılaşma uygulamaya karar verirse, sırt ağrısı, duyusal ve motor defisitler ve bağırsak veya mesane disfonksiyonu gibi nörolojik bozukluk belirtilerini ve semptomlarını tespit etmek için aşırı uyanıklık ve sık izleme yapılmalıdır. . Hastalara bunlardan herhangi birini yaşarlarsa derhal bir hemşireyi veya klinisyeni bilgilendirmeleri söylenmelidir. Epidural veya spinal hematom belirtileri veya semptomlarından şüpheleniliyorsa, omurilik dekompresyonu dahil acil tanı ve tedavi başlatılmalıdır.

Liquemin, hematom riski nedeniyle kas içi enjeksiyon ile uygulanmamalıdır. Hematom riski nedeniyle, eşzamanlı kas içi enjeksiyonlardan da kaçınılmalıdır.

Bağışıklık aracılı Liquemin kaynaklı trombositopeni (tip II) riski nedeniyle, trombosit sayısı tedaviye başlamadan önce ve daha sonra periyodik olarak ölçülmelidir. Bağışıklık aracılı Liquemin kaynaklı trombositopeni (tip II) gelişen hastalarda likimin kesilmelidir. Trombosit sayıları genellikle çekildikten sonraki 2 ila 4 hafta içinde normalleşir.

Düşük molekül ağırlıklı Liquemin, Liquemin kaynaklı trombositopeni (tip II) durumunda Liquemin'e alternatif olarak kullanılmamalıdır. Liquemin kaynaklı trombositopeni ve Liquemin kaynaklı trombositopeni, Liquemin tedavisinin kesilmesinden birkaç hafta sonrasına kadar ortaya çıkabilir. Liquemin kesildikten sonra trombositopeni veya tromboz ile başvuran hastalar HIT ve HITT açısından değerlendirilmelidir

Liquemin ürünleri, hiperkalemiye yol açan aldosteronun adrenal sekresyonunu baskılayabilir. Risk faktörleri arasında diyabetes mellitus, kronik böbrek yetmezliği, önceden var olan metabolik asidoz, tedavi öncesi plazma potasyumunun artması, plazma potasyumunu yükseltebilecek ilaçlarla birlikte tedavi ve uzun süreli Liquemin kullanımı yer alır.

Risk altındaki hastalarda, Liquemin'e başlamadan önce potasyum seviyeleri ölçülmeli ve daha sonra, özellikle tedavi yaklaşık 7 günden fazla uzatılırsa düzenli olarak izlenmelidir. Liquemin tedavisinin hayat kurtarıcı olduğu düşünülürse, likitemin ile ilişkili hiperkalemi genellikle tedavinin kesilmesiyle geri dönüşümlüdür (örn. potasyum alımının azaltılması, potasyum dengesini etkileyebilecek diğer ilaçların kesilmesi).

Liquemin, eksipiyanlar olarak benzil alkol, metil- ve propilhidroksibenzoat ve sodyum içerir. Metil ve propilhidroksibenzoat alerjik reaksiyonlara (muhtemelen gecikmiş) ve istisnai olarak bronkospazmaya neden olabilir.

Benzil alkol, bebeklerde ve 3 yaşına kadar olan çocuklarda toksik reaksiyonlara ve anafilaktoid reaksiyonlara neden olabilir.

Liquemin (Mukoza) Enjeksiyonu BP 1000 Ünite / ml: Liquemin, 10 ml'lik flakon başına 1.2 mmol sodyum (veya 27 mg) içerir ve bu, kontrollü bir sodyum diyeti uygulayan hastalar tarafından dikkate alınmalıdır.

Liquemin (Mukoza) Enjeksiyonu BP 5000 Ünite / ml: Bu tıbbi ürün, 5 ml'lik şişe başına 1 mmol'den az sodyum (23 mg) içerir, yani. aslında 'sodyum içermez'.

Trombosit sayısı 5 günden uzun süre heparin tedavisi alan hastalarda ölçülmeli ve trombositopeni gelişen hastalarda tedavi derhal durdurulmalıdır.

İleri böbrek veya karaciğer hastalığı olan hastalarda, dozajda bir azalma gerekebilir. Şiddetli böbrek yetmezliği ile ve yaşlılarda (özellikle yaşlı kadınlarda) kanama riski artar.

Heparin aşırı duyarlılığı nadir olmakla birlikte, 1.000 I.U.'luk bir deneme dozu verilmesi tavsiye edilir. alerji öyküsü olan hastalarda. Düşük molekül ağırlıklı heparinlere karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda dikkatli olunmalıdır.

Heparin enjeksiyonu koruyucu olarak benzil alkol (10 mg / ml) ve metil parahidroksibenzoat içerir. Hassas hastalara Heparin enjeksiyonu reçete edilirken dikkatli olunmalıdır. Benzil alkol, bebeklerde ve üç yaşına kadar olan çocuklarda toksik reaksiyonlara ve anafilaktoid reaksiyonlara neden olabilir. Metil parahidroksibenzoat alerjik reaksiyonlara (muhtemelen gecikmiş) ve istisnai olarak bronkospazmaya neden olabilir.

Çoğu hastada, önerilen düşük doz rejimi pıhtılaşma süresinde herhangi bir değişiklik üretmez. Bununla birlikte, hastalar heparine bireysel bir yanıt gösterir ve bu nedenle tedavinin pıhtılaşma süresi üzerindeki etkisinin majör cerrahi geçiren hastalarda izlenmesi önemlidir.

Spinal veya epidural anestezide (spinal hematom riski) dikkatli olunması önerilir.

Heparin, özellikle diyabetes mellitus, kronik böbrek yetmezliği, önceden var olan metabolik asidoz, yükseltilmiş plazma potasyum veya potasyum koruyucu ilaçlar almak gibi hastalarda hiperkalemiye yol açan aldosteronun adrenal sekresyonunu baskılayabilir. Hiperkalemi riski tedavi süresi ile birlikte artmaktadır, ancak genellikle geri dönüşümlüdür. Plazma potasyum, heparin tedavisine başlamadan önce risk altındaki hastalarda ve 7 günden fazla tedavi edilen tüm hastalarda ölçülmelidir.

Heparin direnci

Heparine bireysel antikoagülan yanıtlarında önemli farklılıklar vardır.

Terapötik bir hedefe ulaşmak için standart bir dozda heparine yetersiz yanıt olarak tanımlanan heparin direnci, hastaların yaklaşık% 5 ila 30'unda görülür.

Heparin direncinin gelişimine yatkın faktörler şunları içerir:

- Antitrombin III aktivitesi normalin% 60'ından az (antitrombin III'e bağımlı heparin direnci):

Azalan antitrombin III aktivitesi kalıtsal veya daha yaygın olabilir, edinilmiş olabilir (ana, kronik karaciğer hastalığında sekonder ila preoperatif heparin tedavisi, nefrotik sendrom, kardiyopulmoner bypass, düşük dereceli yayılmış intravasküler pıhtılaşma veya ilaca bağlı, ör. aprotinin, östrojen veya muhtemelen nitrogliserin ile)

- Normal veya supranormal antitrombin III seviyeleri olan hastalar (antitrombin III'ten bağımsız heparin direnci)

- Yüksek seviyelerde heparin bağlanma proteinleri, faktör VIII, von Willebrand faktörü, fibrinojen, trombosit faktörü 4 veya histidin açısından zengin glikoprotein

Heparin direncine akut hastalarda, maligniteli hastalarda ve hamilelik veya doğum sonrası dönemde de sık görülür.

Liquemin'in araç veya makine kullanma yeteneği üzerinde hiçbir etkisi yoktur veya ihmal edilebilir bir etkisi yoktur.

Hiçbiri belirtilmedi.

İstenmeyen etkilerin sıklığının tahmini, birleştirilmiş bir analize dayanır: klinik çalışmalardan verilerin bir araya getirilmesi ve ayrıca spontan raporlamanın verilerinin gözden geçirilmesi.

En sık bildirilen advers reaksiyonlar hemoraji ve eritemdir.

Kanama herhangi bir organda bulunabilir ve farklı şiddet derecelerine sahiptir. Komplikasyonlar özellikle yüksek dozlar uygulandığında ortaya çıkabilir. Büyük kanamalar nadir olmakla birlikte, bazı durumlarda ölüm veya kalıcı sakatlık bildirilmiştir.

İmmün aracılı Liquemin kaynaklı trombositopeni (tip II), Liquemin tedavisi ile bağlantılı olarak nadir fakat iyi bilinen bir advers reaksiyondur. İmmün aracılı Liquemin kaynaklı trombositopeni (tip II), ilk dozu aldıktan sonraki 5 ila 14 gün içinde büyük ölçüde kendini gösterir. Ayrıca, daha önce Liquemin'e maruz kalan hastalarda hızlı başlangıçlı bir form tanımlanmıştır. İmmün aracılı Liquemin kaynaklı trombositopeni (tip II) arteriyel ve venöz tromboz ile ilişkili olabilir. Bağışıklık aracılı Liquemin kaynaklı trombositopeni (tip II) vakalarında sıvıemin kesilmelidir.

Nadir durumlarda, Liquemin hipoaldosteronizm nedeniyle hiperkalemiye neden olabilir. Risk altındaki hastalar arasında diyabetes mellitus veya böbrek yetmezliği olanlar bulunur.

İstenmeyen etkiler MedDRA SOC tarafından listelenir ve istenmeyen etkiler en sık bildirilenlerden başlayarak listelenir. Her frekans grubunda, advers reaksiyonlar azalan ciddiyet sırasına göre sunulmaktadır.

Çok yaygın> 1/10

Ortak> 1/100 ve <1/10

Yaygın olmayan> 1 / 1,000 ve <1/100

Nadir> 1 / 10.000 ve <1 / 1.000

Çok seyrek <1 / 10.000

Pediyatrik popülasyon

Gözlenen güvenlik profili çocuklarda ve yetişkinlerde benzerdir.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Tıbbi ürünün yetkilendirilmesinden sonra şüpheli advers reaksiyonların bildirilmesi önemlidir. Tıbbi ürünün fayda / risk dengesinin sürekli izlenmesine izin verir. Sağlık uzmanlarından şüpheli advers reaksiyonları Sarı Kart Şeması aracılığıyla bildirmeleri istenir www.mhra.gov.uk/yellowcard.

Kanama (ayrıca bkz. Özel Uyarılar ve Önlemler ve Doz aşımı Bilgileri).

Adrenal kanamaya sekonder adrenal yetmezlik heparin ile ilişkilendirilmiştir (nadiren).

Trombositopeni zaman zaman gözlenmiştir (ayrıca bkz. Özel Önlemler ve Uyarılar). İki tip heparine bağlı trombositopeni tanımlanmıştır. Tip I sık, hafiftir (genellikle> 50 x 10⁹/ L) ve geçici, heparin uygulamasından sonraki 1-5 gün içinde meydana gelir. Tip II daha az sıklıkta görülür, ancak sıklıkla şiddetli trombositopeni ile ilişkilidir (genellikle <50 x 10⁹/ L). Bağışıklık aracılıdır ve bir hafta veya daha uzun bir süre sonra ortaya çıkar (daha önce heparine maruz kalan hastalarda erken). Trombositopeninin başlangıcından önce gelebilecek bir trombosit agregatlayıcı antikor ve tromboembolik komplikasyonların üretimi ile ilişkilidir. Heparin derhal kesilmelidir.

Heparin ile uzun süreli dozlamanın olduğuna dair bazı kanıtlar vardır (örn. Aylar boyunca) alopesi ve osteoporoza neden olabilir. 10.000'den fazla I.U. alan kadınlarda önemli kemik demineralizasyonu bildirilmiştir. en az 6 ay boyunca günde heparin.

Heparin ürünleri, plazma potasyumunda artışa neden olabilecek hipoaldosteronizme neden olabilir. Nadiren, özellikle kronik böbrek yetmezliği ve diabetes mellituslu hastalarda klinik olarak anlamlı hiperkalemi ortaya çıkabilir (bkz. Uyarılar ve Önlemler).

Heparine karşı aşırı duyarlılık reaksiyonları nadirdir. Ürtiker, konjonktivit, rinit, astım, siyanoz, taşipne, baskı hissi, ateş, titreme, anjiyonörotik ödem ve anafilaktik şok içerir.

Bazı durumlarda çökeltici ajan heparinin kendisinden ziyade koruyucu olduğunu kanıtlayacaktır.

Lokal tahriş ve cilt nekrozu oluşabilir, ancak nadirdir.

Priapizm bildirildi. Artan serum transaminaz değerleri ortaya çıkabilir, ancak genellikle heparinin kesilmesiyle düzelir. Heparin uygulaması, lipoprotein lipazın plazmaya salınması ile ilişkilidir; ribaund hiperlipidemi heparin yoksunluğunu takip edebilir.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Tıbbi ürünün yetkilendirilmesinden sonra şüpheli advers reaksiyonların bildirilmesi önemlidir. Tıbbi ürünün fayda / risk dengesinin sürekli izlenmesine izin verir. Sağlık uzmanlarından şüpheli advers reaksiyonları www.mhra.gov.uk/yellowcard adresindeki Sarı Kart Şeması aracılığıyla bildirmeleri veya Google Play veya Apple App Store'da MHRA Sarı Kart aramaları istenir

Kanama, aşırı dozun ana komplikasyonudur.

Liquemin hızlı bir şekilde ortadan kaldırıldığından, küçük kanamalarda tedavinin kesilmesi yeterlidir.

Ciddi kanama, panzehir protamin sülfatın uygulanmasını gerektirebilir. Hastalar dikkatle izlenmelidir.

Heparin tedavisinin potansiyel tehlikesi kanamadır, ancak bu genellikle aşırı dozdan kaynaklanır ve risk sıkı laboratuvar kontrolü ile en aza indirilir. Hafif kanama genellikle ilacın geri çekilmesiyle tedavi edilebilir. Kanama daha şiddetli ise pıhtılaşma süresi ve trombosit sayısı belirlenmelidir. Uzun süreli pıhtılaşma süresi, her 100 I.U. için 1 mg'lık bir dozda intravenöz protamin sülfat ile nötralizasyon gerektiren aşırı antikoagülan etkinin varlığını gösterecektir. heparin nötralize edilecektir. Protamin sülfat bolus dozu yaklaşık 10 dakika boyunca yavaşça verilmeli ve 50 mg'ı geçmemelidir. Heparin enjeksiyonundan bu yana 15 dakikadan fazla bir süre geçtiyse, daha düşük dozlarda protamin gerekecektir.

Farmakoterapötik grup: Liquemin grubu, ATC kodu: B01AB01

Liquemin, kanın pıhtılaşmasını önleyen doğal olarak oluşan bir antikoagülandır in-vivo ve in vitro Trombin ve faktör X dahil olmak üzere çeşitli aktif pıhtılaşma faktörlerinin inhibisyonunu güçlendirir.

Heparin bir antikoagülandır ve trombini inhibe ederek ve aktifleştirilmiş Faktör X'in (Xa) doğal olarak oluşan inhibitörlerini güçlendirerek etki eder.

Liquemin tarafından sağlanan pıhtılaşma süresindeki artış, uygulamadan hemen sonra ortaya çıkar ve intravenöz enjeksiyondan dört ila altı saat sonra ve subkütan enjeksiyondan yaklaşık sekiz saat sonra sürer.

Heparin gastrointestinal sistemden ve dil altı bölgelerinden emilmediğinden enjeksiyonla uygulanır. Enjeksiyondan sonra heparin plazma proteinlerine yoğun bir şekilde bağlanır.

Heparin karaciğerde metabolize edilir ve aktif olmayan metabolik ürünler idrarla atılır.

Heparinin yarı ömrü doza bağlıdır.

SPC'nin diğer bölümlerinde zaten yer alanlara ek olarak reçete yazan ile ilgili klinik öncesi veri yoktur

Diğer bölümlerde zaten yer alanlara ek olarak reçete yazan ile ilgili klinik öncesi veri yoktur.

Liquemin'in sulu çözelti içinde belirli maddelerle, örn. bazı antibiyotikler, hidrokortizon, fenotiyazinler, narkotik analjezikler ve bazı antihistaminikler.

Heparin, enjekte edilebilir birçok preparatla uyumsuzdur;. bazı antibiyotikler, opioid analjezikler ve antihistaminikler.

Aşağıdaki ilaçlar heparin ile uyumsuzdur;

Alteplaz, amikasin sülfat, amiodaron hidroklorür, ampisilin sodyum,

aprotinin, benzilpenisilin potasyum veya sodyum, sefalotin sodyum, klorpromazin hidroklorür, siprofloksasin laktat, cisatracurium besilate, sitarabin, dacarbazin, daunorubisin hidroklorür, diazepam, doksorubisin hidroklorür, droperidol, eritromisin laktobiyonat, gentamisin sülfat, haloperidol laktat, hyaluronidaz, hidrokortizon sodyum süksinat, kanamisin sülfat, labetolol hidroklorür, metisilin sodyum, metotrimeprazin, netilmisin sülfat, nikardipin hidroklorür, oksitetrasiklin hidroklorür, pethidin hidroklorür, polimiksin B sülfat, prometazin hidroklorür, streptomisin sülfat, tobramisin sülfat, triflupromazin hidroklorür, vankomisin hidroklorür ve vinblastin sülfat.

Dobutamin hidroklorür ve heparin, çökelmeye neden olduğu için aynı intravenöz hattan karıştırılmamalı veya demlenmemelidir.

Heparin ve reteplaz çözelti içinde birleştirildiğinde uyumsuzdur.

Reteplaz ve heparin aynı hattan verilecekse, bu, herhangi bir Y hattı ile birlikte, reteplaz enjeksiyonundan önce ve sonra% 0.9 salin veya% 5 glikoz çözeltisi ile iyice yıkanmalıdır.

Bertaraf için özel bir gereklilik yoktur.

Her çok dozlu flakon tek bir hastada kullanımla sınırlandırılmalıdır.