Chlorothiazide (Chlorothiazide)

Klorotiyazid (klorotiyazid) (klorotiyazid), kalp yetmezliği, karaciğer sirozu ve kortikosteroid ve östrojen tedavisi ile bağlantılı olarak ödem için ek bir tedavi olarak endikedir.

Klorotiyazid (klorotiyazid) (klorotiyazid), nefrotik sendrom, akut glomerülonefrit ve kronik böbrek yetmezliği gibi çeşitli böbrek yetmezliği formları nedeniyle ödemde de yararlı kabul edilmiştir.

Klorotiyazid (klorotiyazid) (klorotiyazid), yüksek tansiyon tedavisinde tek terapötik ajan olarak veya diğer antihipertansif ilaçların daha şiddetli hipertansiyon formlarında etkinliğini arttırmak için endikedir.

Hamilelikte kullanın

Normal hamilelik sırasında diüretiklerin rutin kullanımı uygun değildir ve anne ve fetusu gereksiz tehlikelere maruz bırakır. Diüretikler gebelik toksemisinin gelişimini engellemez ve toksemi tedavisinde yararlı olduğuna dair tatmin edici bir kanıt yoktur.

Hamilelik sırasında ödem patolojik nedenlerden veya gebeliğin fizyolojik ve mekanik sonuçlarından kaynaklanabilir. Tiazidler, ödemin patolojik nedenlerden kaynaklandığı ve hamilelik olmadığında hamilelik sırasında endikedir (bkz ÖNLEMLER, Gebelik). Venöz reflü'nün gravid uterus tarafından kısıtlanmasından kaynaklanan hamilelik sırasında bağımlı ödem, alt ekstremitelerin arttırılması ve destek çorapları kullanılarak doğru bir şekilde tedavi edilir. Bu durumda, intravasküler hacmi azaltmak için diüretik kullanımı mantıksız ve gereksizdir. Normal hamilelik sırasında, kardiyovasküler hastalıkların yokluğunda fetus veya anne için zararlı olmayan hipervolemi vardır. Bununla birlikte, ödem, nadiren genelleştirilmiş ödem ile ilişkili olabilir. Böyle çorak bir rahatsızlık neden olursa, yükseltilmiş bir kanepe genellikle rahatlama getirecektir. Nadiren bu ödem, dinlenme ile hafifletilmeyen aşırı rahatsızlıklara neden olabilir. Bu durumlarda, kısa diüretik tedavisi rahatlama getirebilir ve uygun olabilir.

Tedavi hastanın reaksiyonuna göre kişiselleştirilmelidir. Gerekli yanıtı elde etmek için gereken en küçük dozu kullanın.

Yetişkinler

ödem ile

Normal yetişkin dozu günde bir veya iki kez 500 mg ila 1000 mg'dır (10 mL ila 20 mL). Ödemli birçok hasta aralıklı tedaviye yanıt verir, D.H. alternatif günlerde veya haftada üç ila beş gün uygulama. Aralıklı bir programla, aşırı tepki ve ortaya çıkan istenmeyen elektrolit dengesizliğinin ortaya çıkma olasılığı daha düşüktür.

Yüksek tansiyonu kontrol etmek için

Yetişkinler için normal başlangıç dozu, tek veya kısmi bir doz olarak günde 500 mg veya 1000 mg'dır (10 mL ila 20 mL). Dozaj, kan basıncı reaksiyonuna göre arttırılır veya azaltılır. Nadiren, bazı hastaların bölünmüş dozlarda günde 2000 mg'a (40 mL) kadar ihtiyacı vardır.

Bebekler ve çocuklar

diürez ve yüksek tansiyonu kontrol etmek için

Normal pediatrik doz, pound başına 5 mg ila 10 mg'dır (10 mg / kg ila 20 mg / kg) günde tek veya iki kısmi dozda, günde 375 mg'dan fazla değil (Günlük kullanım için 2,5 mL ila 7,5 mL veya ½ ila 1½ çay kaşığı süspansiyon) 2 ila 12 yaş arası çocuklarda günde 2 veya 1000 mg'a kadar bebeklerde. 6 aylıktan küçük bebeklerde, iki bölünmüş dozda günde pound başına 15 mg'a (30 mg / kg) kadar dozlar gerekebilir. (Görmek ÖNLEMLER, Pediatrik uygulama.)

Anuria.

Bu ürüne veya diğer sülfonamid türevi tıbbi ürünlere karşı aşırı duyarlılık.

UYARILAR

Şiddetli böbrek hastalığında dikkatli kullanın. Böbrek hastalığı olan hastalarda tiazid azotemi tetiklenebilir. Böbrek yetmezliği olan hastalarda ilacın kümülatif etkileri gelişebilir.

Karaciğer yetmezliği veya ilerleyici karaciğer hastalığı olan hastalarda tiazidler dikkatle kullanılmalıdır, çünkü sıvı ve elektrolit dengesindeki küçük değişiklikler karaciğer komasını tetikleyebilir.

Tiazidler diğer antihipertansif ilaçların etkilerini artırabilir veya artırabilir.

Alerji veya bronşiyal astımı olan veya olmayan hastalarda duyarlılık reaksiyonları öyküsü ortaya çıkabilir. Sistemik lupus eritematozusun kötüleşme veya aktive olma olasılığı bildirilmiştir.

Lityum genellikle diüretiklerle uygulanmamalıdır (bkz ÖNLEMLER : TIBBİ DEĞİŞİKLİK ETKİLERİ ).

ÖNLEMLER

genel

Diüretik tedavisi alan tüm hastalar sıvı veya elektrolit dengesizliği belirtileri açısından gözlemlenmelidir: hiponatremi, hipokloremik alkaloz ve hipokalemi. Serum ve idrar elektrolit tayinleri, hasta aşırı kusma veya parenteral sıvı alırsa özellikle önemlidir. Akışkan ve elektrolit dengesizliğinin uyarı belirtileri veya semptomları, nedene bakılmaksızın, ağız kuruluğu, susuzluk, halsizlik, uyuşukluk, uyku hali, huzursuzluk, konfüzyon, nöbetler, kas ağrısı veya krampları, kas yorgunluğu, hipotansiyon, oligüri, taşikardi ve gastrointestinal bozuklukları içerir. mide bulantısı ve kusma gibi.

Hipokalemi, şiddetli siroz varsa veya uzun süreli tedaviden sonra özellikle canlı bir diürez ile gelişebilir.

Yeterli oral elektrolit emilimi olan bozukluklar da hipokalemiye katkıda bulunur. Hipokalemi kardiyak aritmilere neden olabilir ve ayrıca kalbin dijitalin toksik etkilerine tepkisini duyarlı hale getirebilir veya abartabilir (ör. artan ventriküler sinirlilik). Hipokalemi, potasyum tutucu diüretikler veya yüksek potasyum içeriğine sahip gıdalar gibi potasyum takviyeleri ile önlenebilir veya tedavi edilebilir.

Klorür açığı genellikle hafif olmasına ve istisnai durumlar (karaciğer veya böbrek hastalığı gibi) dışında normalde spesifik tedavi gerektirmemesine rağmen, metabolik alkaloz tedavisinde klorür replasmanı gerekebilir.

Sıcak havalarda ödemli hastalarda seyreltme hiponatremi oluşabilir; hiponatreminin hayatı tehdit ettiği nadir durumlar hariç, uygun tedavi tuz uygulamasından ziyade su kısıtlamasıdır. Tuz gerçekten parçalanırsa, uygun bir replasman tercih edilen terapidir.

Tiazid alan bazı hastalarda hiperürisemi veya akut gut oluşabilir.

Diyabet hastalarının insülin veya oral hipoglisemik ajanları ayarlaması gerekebilir. Hiperglisemi, tiazid diüretikleri ile ortaya çıkabilir. Bu, gizli diabetes mellitus'un tiazid tedavisi sırasında kendini göstermesine izin verir.

Semptomiden sonra hastalarda ilacın kan basıncını düşürücü etkileri arttırılabilir.

Progresif böbrek yetmezliği belirginleşirse, diüretik tedavisini tutmayı veya durdurmayı düşünün.

Tiazidlerin idrar magnezyum atılımını arttırdığı gösterilmiştir; bu hipomagnezemiye yol açabilir.

Tiazidler idrarda kalsiyum atılımını azaltabilir. Tiyazidler, bilinen kalsiyum metabolizması bozukluğu yoksa serum kalsiyumunda aralıklı ve hafif bir artışa neden olabilir. Açıklanan hiperkalsemi gizli hiperparatiroidizmi gösterebilir. Paratiroid fonksiyonu testleri yapılmadan önce tiazidler kesilmelidir.

Kolesterol ve trigliserit düzeylerinde bir artış tiazid diüretik tedavisi ile ilişkili olabilir.

Laboratuvar testleri

Olası bir elektrolit dengesizliğini göstermek için serum elektrolitlerinin periyodik olarak belirlenmesi uygun aralıklarla yapılmalıdır.

Kanserojenez, mutajenez, doğurganlık bozukluğu

Klorotiyazid ile kanserojenlik çalışmaları yapılmamıştır.

Klorotiyazid, Ames mikrobiyal mutajen testinde in vitro mutajenik değildi (maksimum 5 mg / plaka konsantrasyonu ve Salmonella typhimurium suşları TA98 ve TA100 kullanılarak) ve Aspergillus nidulans'ın diploid suşlarında mitotik nondisjonksiyonu indüklemedi.

Klorotiyazidin dişi sıçanlarda 60 mg / kg / gün'e kadar dozlarda doğurganlık üzerinde olumsuz bir etkisi yoktu ve 40 mg / kg / gün'e kadar dozlarda erkek sıçanlarda doğurganlık üzerinde olumsuz bir etkisi yoktu. Bu dozlar, vücut ağırlığı tabanına kıyasla önerilen maksimum insan dozunun 1.5 ve 1 katıdır * *.

Gebelik

Teratojenik etkiler

Gebelik kategorisi C: tavşanlarda 50 mg / kg / gün klorotiyazid dozları ile üreme çalışmaları olmasına rağmen, Sıçanlarda 60 mg / kg / gün ve farelerde 500 mg / kg / gün, fetüste herhangi bir dış anormallik veya klorotiyazid nedeniyle fetüsün büyümesinde ve hayatta kalmasında bir bozulma göstermedi, bu tür çalışmalar visseral ve iskelet anomalileri üzerine tam bir çalışma içermiyordu. Klorotiyazidin hamile bir kadına uygulandığında fetal hasara neden olup olamayacağı bilinmemektedir; bununla birlikte, tiazidler plasenta bariyerini geçer ve göbek kordonu kanında görülür. Klorotiyazid (klorotiyazid) (klorotiyazid) sadece açıkça gerekli olduğunda hamilelik sırasında kullanılmalıdır (bkz ENDİKASYONLAR ve BAŞVURU).

Teratojenik olmayan etkiler

Klorotiyazid fetal veya yenidoğan sarılık, trombositopeni ve muhtemelen yetişkinlerde meydana gelen diğer yan etkilere neden olabilir.

Emziren anneler

Klorotiyazid (klorotiyazid) (klorotiyazid) neden olduğu emziren bebeklerde ciddi yan etki potansiyeli nedeniyle, ilacın anne için önemi dikkate alınarak bakımın durdurulması veya ilacın kesilmesi gerektiğine karar verilmelidir.

Pediatrik kullanım

Pediyatrik hastalarda iyi kontrol edilen klinik çalışma yoktur. Bu yaş grubundaki dozaj bilgileri, pediatrik hastalarda ampirik kullanımdan elde edilen kanıtlarla desteklenmekte ve bu hastalarda yüksek tansiyon tedavisi hakkında literatür yayınlanmaktadır. (Görmek DOZAJ ve YÖNETİM, Bebekler ve çocuklar).

Geriatrik uygulama

Klorotiyazid (klorotiyazid) (klorotiyazid) ile yapılan klinik çalışmalar, genç deneklerden farklı yanıt verip vermediğinizi belirlemek için 65 yaş ve üstü yeterli sayıda denek içermiyordu. Bildirilen diğer klinik deneyimler, yaşlı ve genç hastalar arasındaki reaksiyonlarda herhangi bir farklılık bulamamıştır. Genel olarak, yaşlı bir hasta için doz seçimi, genellikle doz aralığının alt ucundan başlayarak, karaciğer, böbrek veya kalp fonksiyonlarında azalma sıklığını ve eşlik eden bir hastalığı veya diğer ilaç tedavisini yansıtan dikkatli olmalıdır.

Bu ilacın esas olarak böbrek yoluyla atıldığı bilinmektedir ve bu ilaca toksik reaksiyon riski böbrek yetmezliği olan hastalarda daha büyük olabilir. Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı daha yüksek olduğundan, bir doz seçerken dikkatli olunmalıdır ve böbrek fonksiyonlarını izlemek yararlı olabilir (bkz UYARILAR).

* * İnsan vücut ağırlığına göre 50 kg hesaplamalar

Aşağıdaki yan etkiler, her kategoride şiddetli azalma sırasına göre rapor edilmiş ve listelenmiştir.

Bir bütün olarak vücut : Zayıflık.

Kardiyovasküler : Ortostatik hipotansiyon dahil hipotansiyon (alkol, barbitüratlar, narkotikler veya antihipertansif ilaçlar ile şiddetlenebilir).

Sindirim: Pankreatit, sarılık (intrahepatik kolestatik sarılık), ishal, kusma, sialadenit, kramplar, kabızlık, mide tahrişi, bulantı, anoreksiya.

Hematolojik : Aplastik anemi, agranülositoz, lökopeni, hemolitik anemi, trombositopeni. Aşırı duyarlılık: anafilaktik reaksiyonlar, nekrotizan anjiyit (vaskülit ve kutanöz vaskülit), pnömonit ve pulmoner ödem dahil nefes darlığı, ışığa duyarlılık, ateş, ürtiker, döküntü, purpura.

Metabolik : elektrolit dengesizliği (bkz Önlemler), Hiperglisemi, glikozüri, hiperürisemi.

Kas-iskelet sistemi -: Kas krampları.

Sinir sistemi / psikiyatri: Baş dönmesi, parestezi, baş dönmesi, baş ağrısı, huzursuzluk.

Böbrekler: Böbrek yetmezliği, böbrek fonksiyon bozukluğu, interstisyel nefrit. (Görmek UYARILAR.)

Cilt: Stevens-Johnson sendromu dahil olmak üzere eritema multiforme, toksik epidermal nekroliz dahil eksfolyatif dermatit, alopesi.

Özel duyular: Geçici olarak bulanık, ksantostopsi görün.

Ürogenital: İktidarsızlık.

Yan etkiler orta veya ciddi ise, tiazid dozu azaltılmalı veya tedavi kesilmelidir.

Görülen en yaygın belirti ve semptomlar elektrolit eksikliği (hipokalemi, hipokloremi, hiponatremi) ve aşırı diürez nedeniyle dehidrasyondan kaynaklanır. Digitalis de uygulanmışsa, hipokalemi düzensiz kalp atışını artırabilir.

Doz aşımı durumunda semptomatik ve destekleyici önlemler alınmalıdır. Emesis indüklenmeli veya mide lavajı yapılmalıdır. Yerleşik prosedürlerle dehidrasyon, elektrolit dengesizliği, karaciğer koma ve hipotansiyonu düzeltin. Gerekirse, solunum güçlüğü için oksijen veya yapay havalandırma verin.

Klorotiyazid sodyumun hemodiyaliz ile uzaklaştırılma derecesi belirlenmemiştir.

Oral LD₅₀ klorotiyazid 8.5 g / kg, 10 g / kg'dan fazla ve fare, sıçan ve köpek için 1 g / kg'dan fazladır.