Kompozisyon:
Uygulama:
Tedavide kullanılır:
Fedorchenko Olga Valeryevna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 01.04.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
Bendamustina Anlaşması
Bendamustine
Kronik lenfositik lösemi (CLL)
Bendamustina Accord™ (bendamustine hidroklorür) enjeksiyonu, kronik lenfositik lösemili hastaların tedavisi için endikedir. Klorambusil dışındaki birinci basamak tedavilere göre etkinlik belirlenmemiştir.
Non-Hodgkin lenfoma (NHL)
Bendamustina Accord (bendamustine hydrochloride) enjeksiyonu, rituksimab veya rituksimab içeren bir rejim ile tedavi sırasında veya altı ay içinde ilerleyen indolent B hücreli non-Hodgkin lenfomalı hastaların tedavisi için endikedir.
CLL için dozaj talimatları
Önerilen Doz
Önerilen doz 100 mg / m'dir2 28 günlük bir döngünün 1.ve 2. günlerinde, 6 döngüye kadar 10 dakika boyunca intravenöz olarak uygulanır.
LÖSEMİ İçin Tedavi dozu Gecikmeler, Doz Değişiklikleri Ve Reinitiation
Bendamustina Accord (bendamustine hydrochloride) enjeksiyon uygulaması, Grade 4 hematolojik toksisite veya grade 2 hematolojik olmayan toksisiteye eşit veya daha büyük klinik olarak anlamlı olması durumunda ertelenmelidir. Hematolojik olmayan toksisite Grade 1'e eşit veya daha az iyileştikten ve / veya kan sayımı iyileştikten sonra [mutlak nötrofil sayısı (ANC) 1 x 10'a eşit veya daha büyük9 / L, trombositler 75 x 10'dan büyük veya eşit9 / L], Bendamustina Accord (bendamustine hidroklorür) enjeksiyonu, tedavi eden doktorun takdirine bağlı olarak yeniden başlatılabilir. Ek olarak, doz azaltımı garanti edilebilir.
Hematolojik toksisite için doz modifikasyonları: 3. derece veya daha yüksek toksisite için dozu 50 mg/m'ye düşürün2 her döngünün 1. ve 2. günlerinde, 3. derece veya daha yüksek toksisite tekrarlanırsa, dozu 25 mg/m'ye düşürün2 her döngünün 1. ve 2. günlerinde.
Hematolojik olmayan toksisite için doz modifikasyonları: klinik olarak anlamlı Derece 3 veya daha yüksek toksisite için, dozu 50 mg/m'ye düşürün2 her döngünün 1. ve 2. günlerinde.
Sonraki döngülerde dozun yeniden artması, tedavi eden doktorun takdirine bağlı olarak düşünülebilir.
NHL için dozlama talimatları
Önerilen Doz
Önerilen doz 120 mg / m'dir2 21 günlük döngünün 1.ve 2. günlerinde, 8 döngüye kadar 10 dakika boyunca intravenöz olarak uygulanır.
NHL İçin Tedavi dozu Gecikmeler, Doz Değişiklikleri Ve Reinitiation
Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyon uygulaması, Grade 4 hematolojik toksisite veya grade 2 hematolojik olmayan toksisiteye eşit veya daha büyük klinik olarak anlamlı olması durumunda ertelenmelidir. Hematolojik olmayan toksisite Grade 1'e eşit veya daha az iyileştikten ve / veya kan sayımı iyileştikten sonra [mutlak nötrofil sayısı (ANC) 1 x 10'a eşit veya daha büyük9 / L, trombositler 75 x 10'dan büyük veya eşit9 / L], Bendamustina Accord (bendamustine hidroklorür) enjeksiyonu, tedavi eden doktorun takdirine bağlı olarak yeniden başlatılabilir. Ek olarak, doz azaltımı garanti edilebilir.
Hematolojik toksisite için doz modifikasyonları: Grade 4 toksisitesi için dozu 90 mg/m'ye düşürün2 her döngünün 1. ve 2. günlerinde, 4. derece toksisite tekrarlanırsa, dozu 60 mg/m'ye düşürün2 her döngünün 1. ve 2. günlerinde.
Hematolojik olmayan toksisite için doz modifikasyonları: 3. derece veya daha yüksek toksisite için dozu 90 mg/m'ye düşürün2 her döngünün 1. ve 2. günlerinde, 3. derece veya daha yüksek toksisite tekrarlanırsa, dozu 60 mg/m'ye düşürün2 her döngünün 1. ve 2. günlerinde.
İntravenöz Uygulama İçin Hazırlık
Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyonu sitotoksik bir ilaçtır. Uygulanabilir özel kullanım ve bertaraf prosedürlerine uyun.1
Bendamustina Accord çok dozlu bir şişede. Oda sıcaklığında, Bendamustina Accord berrak ve renksiz ila sarı seyreltmeye hazır bir çözeltidir. Bendamustina Accord'u önerilen soğutma koşullarında (2-8°C veya 36-46° F) saklayın. Soğutulduğunda, içerikler kısmen donabilir. Kullanmadan önce şişenin oda sıcaklığına (15-30°C veya 59-86°F) ulaşmasına izin verin. Oda sıcaklığına ulaştıktan sonra partikül madde gözlenirse, ürün kullanılmamalıdır.
İntravenöz İnfüzyon
- Aseptik olarak, gerekli doz için gerekli hacmi 25 mg / m'den çıkarın.2L Aşağıdaki tablo A'ya göre çözeltili ve çözeltiyi hemen aşağıdaki gözlemcilerden birinin 50 mL'lik bir infüzyon torbasına aktarın:
- 0.9 Sodyumdur enjeksiyonu, USP veya
- %2.5 Dekstroz / %0.45 Sodyumdur enjeksiyonu, USP veya
- %5 Dekstroz enjeksiyonu, USP.
İnfüzyon torbasında elde edilen nihai bendamustin hidroklorür konsantrasyonu 1.85 mg/mL – 5.6 mg/mL arasında olmalıdır. Aktardıktan sonra, infüzyon torbasının içeriğini iyice karıştırın. Karışım berrak ve renksiz veya sarı bir çözelti olmalıdır.
Başka hiçbir seyrelticinin uyumlu olmadığı gösterilmemiştir. %5 Dekstroz enjeksiyonu, USP, sınırlı sodyum alımı gerektiren belirli tıbbi durumları olan hastalar için sodyum içermeyen bir uygulama yöntemi sunar.
Tablo A: belirli bir doz (mg / m) için 50 mL %0.9 salin veya %0.45 salin /%2.5 dekstroz veya %5 dekstroz için izleme için gerekli Bendamustina Accord hacmi (mL)2 ) ve vücut yüzey alanı (m2 )
Vücut yüzey alanı (m2 ) | Çekme Bendamustina Accord hacmi (mL) | |||||
120 mg / m2 | 100 mg / m2 | 90 mg / m2 | 60 mg / m2 | 50 mg / m2 | 25 mg / m2 | |
1 | 4.8 | 4 | 3.6 | 2.4 | 2 | 1 |
1.1 | 5.3 | 4.4 | 4 | 2.6 | 2.2 | 1.1 |
1.2 | 5.8 | 4.8 | 4.3 | 2.9 | 2.4 | 1.2 |
1.3 | 6.2 | 5.2 | 5.2 | 3.1 | 2.6 | 1.3 |
1.4 | 6.7 | 5.6 | 5 | 3.4 | 2.8 | 1.4 |
1.5 | 7.2 | 6 | 5.4 | 3.6 | 3 | 1.5 |
1.6 | 7.7 | 6.4 | 5.8 | 3.8 | 3.2 | 1.6 |
1.7 | 8.2 | 6.8 | 6.1 | 4.1 | 3.4 | 1.7 |
1.8 | 8.6 | 7.2 | 6.5 | 4.3 | 3.6 | 1.8 |
1.9 | 9.1 | 7.6 | 6.8 | 4.6 | 3.8 | 1.9 |
2 | 9.6 | 8 | 7.2 | 4.8 | 4 | 2 |
2.1 | 10.1 | 8.4 | 7.6 | 5 | 4.2 | 2.1 |
2.2 | 10.6 | 8.8 | 7.9 | 5.3 | 4.4 | 2.2 |
2.3 | 11 | 9.2 | 8.3 | 5.5 | 4.6 | 2.3 |
2.4 | 11.5 | 9.6 | 8.6 | 5.8 | 4.8 | 2.4 |
2.5 | 12 | 10 | 9 | 6 | 5 | 2.5 |
2.6 | 12.5 | 10.4 | 9.4 | 6.2 | 5.2 | 2.6 |
2.7 | 13 | 10.8 | 9.7 | 6.5 | 5.4 | 2.7 |
2.8 | 13.4 | 11.2 | 10.1 | 6.7 | 5.6 | 2.8 |
2.9 | 13.9 | 11.6 | 10.4 | 10.4 | 5.8 | 2.9 |
3 | 14.4 | 12 | 10.8 | 7.2 | 6 | 3 |
Parenteral ilaç ürünleri, çözelti ve kap izin verdiğinde uygulamadan önce partikül madde ve renk değişikliği için görsel olarak kontrol edilmelidir. Kullanılmayan herhangi bir çözelti, antineoplastikler için kurumsal prosedürlere göre atılmalıdır.
Katkı Kararlılığı
Bendamustina Accord (bendamustine hidroklorür) enjeksiyonu antimikrobiyal koruyucu içermez. Karışım, hastanın uygulama süresine mümkün olduğunca yakın hazırlanmalıdır.
%0.9 Sodyum Klorür enjeksiyonu, USP veya %2.5 Dekstroz / %0.45 Sodyum Klorür enjeksiyonu, USP ile seyreltilirse, son karışım buzdolabında (2-8°C veya 36-46°F) saklandığında 24 saat veya oda sıcaklığında (15-30°C veya 59-86°F) ve oda ışığında saklandığında 6 saat boyunca stabildir. Seyreltilmiş Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyonunun uygulanması bu süre içinde tamamlanmalıdır.
5 Dekstroz enjeksiyonunun USP kullanılması durumunda, son karışım buzdolabında (2-8°C veya 36-46°F) saklandığında 24 saat veya oda sıcaklığında (15-30°C veya 59-86°F) ve oda ışığında saklandığında sadece 3 saat stabildir. Seyreltilmiş Bendamustina Accord'un uygulanması bu süre içinde tamamlanmalıdır.
Kısmen kullanılan flakonu ışıktan korumak için orijinal ambalajında saklayın ve aynı flakondan ek doz çekilmesi gerekiyorsa buzdolabında (2-8°C veya 36-46°F) saklayın.
Kısmen Kullanılan Şişelerin Stabilitesi (İğne Delikli Şişeler )
Bendamustina Accord, çok dozlu bir şişede tedarik edilir. Herhangi bir antimikrobiyal koruyucu içermemesine rağmen, Bendamustina Accord bakteriyostatiktir. Kısmen kullanılan şişeler, orijinal kartonunda soğutma altında (2-8°C veya 36-46°F) saklandığında 28 güne kadar stabildir. Her Flakon, toplam altı (6) dozdan fazla çekilme için önerilmez.
İlk kullanımdan sonra, kısmen kullanılan şişe buzdolabında orijinal kartonda 2° - 8°C veya 36-46°F sıcaklıkta saklanmalı ve daha sonra 28 gün sonra atılmalıdır.
Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyonu, bendamustine, polietilen glikol 400, propilen glikol veya monotiogliserole bilinen aşırı duyarlılığı (örneğin, anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyonlar) olan hastalarda kontrendikedir.
UYARMALAR
Bir parçası olarak dahil "TEDBİRLER" Bölme
TEDBİRLER
Miyelosupresyon
Bendamustin hidroklorür, iki NHL çalışmasında hastaların %98'inde şiddetli miyelosupresyona (3-4 derece) neden olmuştur (bkz.Tablo 4). Üç hasta (%2) miyelosupresyonla ilişkili advers reaksiyonlardan, her biri nötropenik sepsis, grade 3 trombositopeni ile diffüz alveolar kanama ve fırsatçı bir enfeksiyondan (CMV) pnömoniden öldü.
Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyonu miyelosupresyona neden olur. Lökositler, trombositler, hemoglobin (Hgb) ve nötrofiller de dahil olmak üzere tam kan sayımlarını sık sık izleyin. Klinik çalışmalarda, başlangıçta her hafta kan sayımı izlendi. Hematolojik nadirler ağırlıklı olarak tedavinin üçüncü haftasında meydana geldi. Miyelosupresyon, bir sonraki planlanan döngünün ilk gününde önerilen değerlere iyileşme gerçekleşmezse, doz gecikmeleri ve/veya sonraki doz indirimleri gerektirebilir. Bir sonraki tedavi döngüsüne başlamadan önce, ANC ≤1 x 10 olmalıdır9 / L ve trombosit sayısı ≥ 75 x 10 olmalıdır9 / L.
Enfeksiyonlar
Yetişkin ve pediatrik hastalarda klinik çalışmalarda ve bendamustin hidroklorür için pazarlama sonrası raporlarda pnömoni, sepsis, septik şok, Hepatit ve ölüm dahil olmak üzere enfeksiyon meydana gelmiştir. Bendamustin hidroklorür ile tedavi sonrası miyelosupresyonu olan hastalar enfeksiyonlara daha duyarlıdır. Bendamustina Accord (bendamustine hydrochloride) enjeksiyon tedavisini takiben miyelosupresyonu olan hastalara, enfeksiyon belirtileri veya belirtileri varsa derhal bir doktora başvurmalarını tavsiye edin.
Bendamustin hidroklorür ile tedavi edilen hastalar, hepatit B, sitomegalovirüs, Mycobacterium tuberculosis ve herpes zoster dahil olmak üzere (ancak bunlarla sınırlı olmamak üzere) enfeksiyonların reaktivasyonu için risk altındadır. Hastalar, uygulamadan önce enfeksiyon ve enfeksiyon reaktivasyonu için uygun önlemlere (klinik ve laboratuvar izleme, profilaksi ve tedavi dahil) tabi tutulmalıdır.
Anafilaksi Ve İnfüzyon Reaksiyonları
İnfüzyon reaksiyonları bendamustine için sık klinik oluştu hidroklorür . Semptomlar ateş, titreme, kaşıntı ve döküntüleri içerir. Nadir durumlarda, özellikle ikinci ve sonraki tedavi döngülerinde ciddi anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyonlar meydana gelmiştir. Klinik olarak izleyin ve şiddetli reaksiyonlar için ilacı bırakın. Hastalara ilk tedavi döngüsünden sonra infüzyon reaksiyonlarını düşündüren semptomlar hakkında bilgi verin. 3. derece veya daha kötü alerjik tip reaksiyonlar yaşayan hastalar tipik olarak tekrar tartışılmamıştır. 1. veya 2. derece infüzyon reaksiyonları yaşayan hastalarda sonraki döngülerde antihistaminikler, antipiretikler ve kortikosteroidler de dahil olmak üzere ciddi reaksiyonları önlemek için önlemler düşünün. Grade 4 infüzyon reaksiyonları olan hastalar için Bendamustina Accord (bendamustine hydrochloride) enjeksiyonunu durdurun. Bireysel faydalar, riskler ve destekleyici bakım göz önüne alındığında, Grade 3 infüzyon reaksiyonları için klinik olarak uygun olarak kesmeyi düşünün
Tümör Lizis Sendromu
Bendamustin hidroklorür ile ilişkili tümör lizis sendromu, klinik çalışmalarda ve pazarlama sonrası raporlarda hastalarda ortaya çıkmıştır. Başlangıç, bendamustin hidroklorürün ilk tedavi döngüsünde olma eğilimindedir ve müdahale olmaksızın akut böbrek yetmezliğine ve ölüme yol açabilir. Önleyici tedbirler, güçlü hidrasyon ve kan kimyasının, özellikle potasyum ve ürik asit seviyelerinin yakından izlenmesini içerir. Allopurinol, bendamustin hidroklorür tedavisinin başlangıcında da kullanılmıştır. Bununla birlikte, bendamustin hidroklorür ve allopurinol eşzamanlı olarak uygulandığında ciddi cilt toksisitesi riski artabilir
Cilt Reaksiyonları
Ölümcül ve ciddi deri reaksiyonları klinik denemeler ve pazarlama sonrası güvenlik raporları, [Stevens-Johnson Sendromu (SJS), toksik deri reaksiyonları (DRESS)] eozinofili ve sistemik semptomlar ile, (10), toksik epidermal nekroliz ve ilaç reaksiyonu dahil olmak üzere, büllöz exanthema ve döküntü bendamustine hidroklorür enjeksiyon tedavisi ile bildirilmiştir. Olaylar, bendamustin hidroklorür enjeksiyonu tek bir ajan olarak ve diğer antikanser ajanları veya allopurinol ile kombinasyon halinde verildiğinde meydana geldi.
Cilt reaksiyonlarının meydana geldiği yerlerde, ilerleyici olabilir ve daha ileri tedavi ile şiddette artabilirler. Cilt reaksiyonları olan hastaları yakından izleyin. Cilt reaksiyonları şiddetli veya ilerleyici ise, Bendamustina Accord (bendamustine hidroklorür) enjeksiyonunu durdurun veya durdurun.
Hepatotoksisite
Bendamustin hidroklorür enjeksiyonu ile ölümcül ve ciddi karaciğer hasarı vakaları bildirilmiştir. Bazı hastalarda kombinasyon tedavisi, ilerleyici hastalık veya hepatit B'nin reaktivasyonu kafa karıştırıcı faktörlerdi. Vakaların çoğu, tedavinin başlamasından sonraki ilk üç ay içinde bildirilmiştir. Bendamustin tedavisi öncesinde ve sırasında karaciğer kimya testlerini izleyin.
Diğer Maligniteler
Miyelodisplastik sendrom, miyeloproliferatif bozukluklar, akut miyeloid lösemi ve bronşiyal karsinom dahil olmak üzere bendamustin hidroklorür ile tedavi edilen hastalarda gelişen malign ve malign hastalıkların raporları vardır. Bendamustina Accord (bendamustine hidroklorür) enjeksiyon tedavisi ile ilişki belirlenmemiştir.
Ekstravazasyon Yaralanması
Bendamustin hidroklorür ekstravazasyonları, eritem, belirgin şişme ve ağrı nedeniyle hastaneye yatışlara yol açan pazarlama sonrası bildirilmiştir. İlaç infüzyonuna başlamadan önce iyi venöz erişim sağlayın ve Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyonu sırasında ve sonrasında kızarıklık, şişme, ağrı, enfeksiyon ve nekroz için intravenöz infüzyon bölgesini izleyin.
Embriyo-Fetal Toksisite
Bendamustin hidroklorür, hamile bir kadına uygulandığında fetal zarara neden olabilir. Organogenez sırasında uygulanan farelerde ve sıçanlarda tek intraperitoneal bendamustin dozları, rezorpsiyonlarda, iskelet ve visseral malformasyonlarda artışa ve fetal vücut ağırlıklarında azalmaya neden oldu.
Klinik Olmayan Toksikoloji
Karsinogenez, Mutajenez, Doğurganlık Bozukluğu
Bendamustin farelerde kanserojendi. 37.5 mg/m'de intraperitoneal enjeksiyonlardan sonra2 / gün (12.5 mg/kg/gün, test edilen en düşük doz) ve 75 mg / m2 dört gün boyunca/gün (25 mg/kg/gün), dişi AB / jena farelerinde periton sarkomları üretildi. Oral uygulama 187.5 mg / m2 dört gün boyunca indüklenen meme karsinomları ve pulmoner adenomlar için /gün (62.5 mg/kg/gün, test edilen tek doz).
Bendamustin bir mutajen ve klastojendir. Bir ters bakteriyel mutasyon testinde (Ames testi), bendamustinin metabolik aktivasyonun yokluğunda ve varlığında revertant sıklığını arttırdığı gösterilmiştir. Bendamustin insan lenfositlerinde klastojenikti in vitro ve sıçan kemik iliği hücrelerinde in vivo (mikronükleer polikromatik eritrositlerde artış) 37.5 mg / m'den2 , test edilen en düşük doz.
Alkilleyici ajanlarla tedavi edilen erkek hastalarda, özellikle diğer ilaçlarla kombinasyon halinde, bozulmuş spermatogenez, azoospermi ve total germinal aplazi bildirilmiştir. Bazı durumlarda, remisyondaki hastalarda spermatogenez geri dönebilir, ancak bu, yoğun kemoterapinin kesilmesinden sadece birkaç yıl sonra ortaya çıkabilir. Hastalar üreme kapasiteleri için potansiyel risk konusunda uyarılmalıdır.
Belirli Popülasyonlarda Kullanım
Gebelik
Gebelik Kategorisi D
Risk Özeti
Bendamustin hidroklorür hamile bir kadına uygulandığında fetal zarara neden olabilir. Bendamustin, hamile hayvanlara tek bir doz uygulandığında hayvanlarda malformasyonlara neden oldu. Kadınlara Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyonu alırken ve tedavinin kesilmesinden sonraki 3 ay boyunca hamile kalmalarını tavsiye edin. Bu ilaç hamilelik sırasında kullanılıyorsa veya hasta bu ilacı alırken hamile kalırsa, hasta fetus için potansiyel tehlike hakkında bilgilendirilmelidir. Bendamustina Accord (bendamustine hidroklorür) enjeksiyonu alan erkeklere aynı süre boyunca güvenilir kontrasepsiyon kullanmaları için tavsiyede bulunun
Hayvan Verileri
210 mg / m'den tek intraperitoneal bendamustin dozları2 Organogenez sırasında uygulanan farelerde (70 mg/kg) rezorpsiyonlarda, iskelet ve visseral malformasyonlarda (eksensefali, yarık damak, aksesuar kaburga ve spinal deformitelerde) bir artışa ve fetal vücut ağırlıklarında azalmaya neden oldu. Bu doz maternal olarak toksik görünmedi ve daha düşük dozlar değerlendirilmedi. 7-11. gebelik günlerinde farelerde tekrarlanan intraperitoneal dozaj, rezorpsiyonlarda 75 mg / m'den bir artışa neden oldu2 (25 mg/kg) ve 112.5 mg/m'den anormalliklerde bir artış2 (37.5 mg / kg), tek bir intraperitoneal uygulamadan sonra görülenlere benzer. 120 mg/m'den tek intraperitoneal bendamustin dozları2 4, 7, 9, 11 veya 13.gebelik günlerinde uygulanan sıçanlarda (20 mg/kg), artan rezorpsiyonlar ve canlı fetüslerde azalma ile belirtildiği gibi embriyo ve fetal ölümcüllüğe neden oldu. Dozlanan sıçanlarda dış [kuyruk, baş ve dış organların herniasyonu (exomphalos) üzerindeki etki] ve iç (hidronefroz ve hidrosefali) malformasyonlarında anlamlı bir artış gözlenmiştir. Gebe kadınlarda yeterli ve iyi kontrol edilen çalışmalar yoktur. Bu ilaç hamilelik sırasında kullanılıyorsa veya hasta bu ilacı alırken hamile kalırsa, hasta fetus için potansiyel tehlike konusunda bilgilendirilmelidir.
Emziren Anneler
Bu ilacın insan sütüne atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Birçok ilaç insan sütüne atıldığından ve Hemşirelik bebeklerinde ciddi advers reaksiyonlar ve hayvan çalışmalarında bendamustin için gösterilen tümörijenite potansiyeli nedeniyle, ilacın anne için önemini dikkate alarak emzirmeyi bırakmaya veya ilacı bırakmaya karar verilmelidir.
Pediatrik Kullanım
Pediatrik hastalarda bendamustin hidroklorürün etkinliği belirlenmemiştir. Bendamustin hidroklorür, lösemili pediatrik hastalarda tek fazlı 1/2 çalışmada değerlendirildi. Pediatrik hastalarda bendamustin hidroklorür için güvenlik profili yetişkinlerde görülenlerle tutarlıydı ve yeni güvenlik sinyalleri tespit edilmedi.
Çalışma, akut lenfositik lösemili 27 hasta (ALL) ve akut miyeloid lösemili 16 hasta (AML) dahil olmak üzere, Tekrarlayan veya refrakter akut lösemili 1-19 yaş arası pediatrik hastaları içeriyordu. Bendamustin hidroklorür, her 21 günlük döngünün 1.ve 2. günlerinde 60 dakika boyunca intravenöz infüzyon olarak uygulandı. 90 ve 120 mg/m dozları2 değerlendirildi. Çalışmanın Faz 1 kısmı, pediatrik hastalarda önerilen faz 2 bendamustin hidroklorür dozunun 120 mg / m olduğunu belirlemiştir2.
Toplam 32 hasta, önerilen dozda çalışmanın Faz 2 bölümüne girdi ve yanıt için değerlendirildi. Bu dozda herhangi bir hastada tedaviye yanıt (CR CRp) yoktu. Bununla birlikte, 90 mg/m'lik bir dozda CR elde eden 2 hasta vardı2 çalışmanın Faz 1 bölümünde.
Yukarıda belirtilen pediatrik çalışmada, bendamustin hidroklorürün 90 ve 120 mg/m'de farmakokinetiği2 dozlar sırasıyla 1 ila 19 yaş arası (medyan yaş 10 yıl) 5 ve 38 hastada değerlendirildi.
Bendamustinin geometrik ortalama vücut yüzeyi düzeltilmiş klirensi 14.2 L/h/m idi. 120 mg/m'yi takip eden pediatrik hastalarda bendamustine Maruz Kalma (AUC ve C ) 2 60 dakika boyunca intravenöz infüzyon, aynı 120 mg/m'yi takip eden yetişkin hastalardakilere benzerdi2 doz.
Geriatrik Kullanım
CLL ve NHL çalışmalarında, geriatrik (≥ 65 yaş) ve genç hastalar arasında advers reaksiyon profilinde klinik olarak anlamlı bir fark yoktu.
Kronik Lenfositik Lösemi
Randomize CLL klinik çalışmasında, 153 hastaya bendamustin hidroklorür verildi. 65 yaşın altındaki hastalar için genel yanıt oranı bendamustin hidroklorür için %70 (n=82) ve klorambusil için %30 (n=69) idi. 65 yaş ve üstü hastalar için genel yanıt oranı bendamustin hidroklorür için %47 (n=71) ve klorambusil için %22 (n=79) idi. 65 yaşından küçük hastalarda, medyan progresyonsuz sağkalım bendamustin hidroklorür grubunda 19 Ay ve klorambusil grubunda 8 aydı. 65 yaş ve üstü hastalarda medyan progresyonsuz sağkalım bendamustin hidroklorür grubunda 12 ay ve klorambusil grubunda 8 aydı
Non-Hodgkin Lenfoma
Etkinlik (Genel yanıt oranı ve Yanıt Süresi) < 65 yaş ve ≥ 65 yaş olan hastalarda benzerdi. Yaş ne olursa olsun, 176 hastanın tümü en az bir advers reaksiyon yaşadı.
Böbrek Yetmezliği
Böbrek yetmezliğinin bendamustinin farmakokinetiği üzerindeki etkisini değerlendiren resmi bir çalışma yapılmamıştır. Hafif veya orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda Bendamustina Accord (bendamustine hydrochloride) enjeksiyonu dikkatli kullanılmalıdır. Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyonu CrCL < 40 mL/dak olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Karaciğer Yetmezliği
Bendamustine bu hafta üzerinde karaciğer yetmezliği etkisini değerlendirmek hiçbir resmi çalışmalar yapılmıştır. Hafif karaciğer yetmezliği olan hastalarda Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyonu dikkatli kullanılmalıdır. Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyonu, orta derecede (AST veya alt 2.5-10 X ULN ve total bilirubin 1.5-3 x ULN) veya şiddetli (total bilirubin > 3 x ULN) karaciğer yetmezliği olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Cinsiyetin Etkisi
KLL veya NHL çalışmalarında advers reaksiyonların genel insidansında cinsiyetler arasında klinik olarak anlamlı bir fark görülmemiştir.
Kronik Lenfositik Lösemi
Randomize CLL klinik çalışmasında, bendamustin hidroklorür grubundaki erkekler (n=97) ve kadınlar (n=56) için genel yanıt oranı (ORR) sırasıyla %60 ve %57 idi. Klorambusil grubundaki erkekler (n=90) ve kadınlar (n=58) için ORR sırasıyla %24 ve %28 idi. Bu çalışmada erkeklerde medyan progresyonsuz sağkalım bendamustin hidroklorür tedavi grubunda 19 Ay ve klorambusil tedavi grubunda 6 aydı. Kadınlarda medyan progresyonsuz sağkalım bendamustin hidroklorür tedavi grubunda 13 ay ve klorambusil tedavi grubunda 8 aydı.
Non-Hodgkin Lenfoma
Bendamustinin farmakokinetiği, halsiz NHL'Lİ erkek ve kadın hastalarda benzerdi. Cinsiyetler arasında klinik olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (Genel yanıt oranı ve Yanıt Süresi).
Aşağıdaki ciddi advers reaksiyonlar klinik çalışmalarda bendamustin hidroklorür ile ilişkilendirilmiştir ve reçete bilgilerinin diğer bölümlerinde daha ayrıntılı olarak tartışılmıştır.
- Miyelosupresyon
- Enfeksiyonlar
- Anafilaksi ve infüzyon reaksiyonları
- Tümör Lizis Sendrom
- Cilt Reaksiyonları
- Hepatotoksisit
- Diğer Malignitler
- Ekstravazasyon Yaralanması
Klinik Çalışmalarda Advers Olaylar
Aşağıda açıklanan veriler, aktif olarak kontrol edilen bir çalışmaya katılan 329 hastada bendamustin hidroklorüre Maruz kalmayı yansıtmaktadır (n=153) cll tedavisi için ve iki tek kol çalışması (N=176) tembel B hücresi NHL tedavisi için. Klinik çalışmalar çok çeşitli koşullar altında gerçekleştirildiğinden, bir ilacın klinik denemelerinde gözlenen advers reaksiyon oranları, başka bir ilacın klinik denemelerindeki oranlarla doğrudan karşılaştırılamaz ve uygulamada gözlemlenen oranları yansıtmayabilir.
Bendamustina Accord (bendamustine hidroklorür) enjeksiyon güvenliği dakikalık infüzyon IV, 81 yanı sıra açık etiketli, çaprazlama bir çalışmada ‘sonu’ kanser hastaları Bendamustina Accord ile tedavi 30-60 dakikalık infüzyon zaman içinde 500 mL bir katkı olarak uygulanan bendamustine hidroklorür kullanılarak klinik çalışmalar tarafından desteklenen bir 10 üzerinden 50 mL bir katkı olarak IV uygulandı. Toplamda, klinik çalışmalardan elde edilen güvenlik verileri, cll ve NHL tedavisinde kullanılan aralıktaki dozlarda bendamustin hidroklorüre maruz kalan 400'den fazla kanser hastasından elde edilebilir.
Standart infüzyon süresi (30-60 dakika) boyunca 500 ml'lik bir katkı maddesi olarak uygulanan bendamustin hidroklorür ve 10 dakika boyunca ‘kısa süreli’ bir infüzyonda 50 ml'lik bir katkı maddesi olarak uygulanan Bendamustin Accord arasında advers olay profilinde klinik olarak anlamlı bir fark kaydedilmemiştir.
Bendamustina Accord'un güvenliği ve tolere edilebilirliği, katı tümörler ve hematolojik maligniteler (CLL hariç) tanısı alan 81 ‘yaşam sonu’ kanser hastalarında Bendamustina Accord'un 8 haftalık klinik çalışmasında değerlendirildi. Nüfusun %58'i kadın, %84'ü beyaz, %12.3'ü siyah, %1.2'si Asyalı ve %2.5'i ‘diğer’olarak sınıflandırılmıştır. Bendamustina Accord, 120 mg/m'de intravenöz olarak uygulandı2 10 dakika boyunca 50 ml'lik bir karışım halinde doz. Çalışmadaki hastalar, iki ardışık 2 günlük döngü için her 28 günde bir 1.ve 2. günlerde Bendamustina Accord(50 mL IV, 10 dakikadan fazla) veya bendamustin hidroklorür (500 mL IV, 60 dakikadan fazla) aldı.
Bendamustina Accord infüzyonu sırasında ve infüzyondan bir saat sonra %5'ten daha yüksek bir sıklıkta meydana gelen ADVERS REAKSİYONLAR (herhangi bir derece) bulantı (%8.2) ve yorgunluk (%5.5) idi.
Bendamustina Accord'dan sonraki 24 saat içinde %5'ten daha yüksek bir sıklıkta meydana gelen ADVERS REAKSİYONLAR (herhangi bir derece) bulantı (%10.9) ve yorgunluk (%8.2) idi.
Bendamustina Accord alan 4 hastada çalışmanın geri çekilmesine yol açan ADVERS REAKSİYONLAR pireksi (%1.2), bulantı (%1.2), kusma (%1.2), pnömoni (%1.2) ve yorgunluk (%1.2) idi.
CLL'DE klinik çalışma deneyimi
Aşağıda açıklanan veriler, 153 hastada bendamustin hidroklorüre Maruz kalmayı yansıtmaktadır. Bendamustin hidroklorür aktif kontrollü randomize bir çalışmada incelenmiştir. Nüfus 45-77 yaş, %63 erkek, %100 beyazdı ve naÃve CLL tedavisi gördü. Tüm hastalar çalışmaya 100 mg/m dozunda başladı2 her 28 günde bir 1.ve 2. günlerde 30 dakikadan fazla intravenöz olarak.
ADVERS REAKSİYONLAR ncı CTC v. 2.0'a göre bildirilmiştir. Randomize CLL klinik çalışmasında, bendamustin hidroklorür grubundaki hematolojik olmayan ADVERS REAKSİYONLAR (herhangi bir derece) %15'ten daha yüksek bir frekansta meydana geldi.pireksi (%24), bulantı (%20) ve kusma (%16).
Bir veya daha fazla çalışmada sıklıkla görülen diğer ADVERS REAKSİYONLAR arasında asteni, yorgunluk, halsizlik ve halsizlik, ağız kuruluğu, uyuşukluk, öksürük, kabızlık, baş ağrısı, mukozal inflamasyon ve stomatit yer aldı.
Randomize CLL klinik çalışmasında bendamustin hidroklorür ile tedavi edilen 4 hastada ve klorambusil ile tedavi edilmeyen hastalarda kötüleşen hipertansiyon bildirilmiştir. Bu 4 advers reaksiyondan üçü hipertansif bir kriz olarak tanımlandı ve oral ilaçlarla tedavi edildi ve çözüldü.
Bendamustin hidroklorür alan hastalarda çalışmanın geri çekilmesine yol açan en sık ADVERS REAKSİYONLAR aşırı duyarlılık (%2) ve pireksi (%1) idi.
Tablo 1, randomize CLL klinik çalışmasında, her iki tedavi grubundaki hastaların ≥ %5'inde bildirilen, atıf ne olursa olsun, tedavi acil advers reaksiyonları içermektedir.
Tablo 1: Hastaların en az %5'inde randomize CLL klinik çalışmasında ortaya çıkan hematolojik olmayan ADVERS tepkiler
Hastaların ( % ) sayısı | ||||
Bendamus tine hidroklor (N = 153) | Klorambucil (N = 143) | |||
Sistem organ sınıfı tercih edilen terim | Tüm Sınıflar | 3/4. sınıf | Tüm Sınıflar | 3/4. sınıf |
En az 1 advers reaksiyona sahip toplam hasta sayısı | 121 (79) | 52 (34) | 96 (67) | 25 (17) |
Gastrointestinal bozukluklar | ||||
Bulantı | 31 (20) | 1 (<1) | 21 (15) | 1 (<1) |
Kusan | 24 (16) | 1 (<1) | 9 (6) | 0 |
Ishal | 14 (9) | 2 (1) | 5 (3) | 0 |
Genel bozuklar ve uygulama alanı koşulları | ||||
Pyrexia | 36 (24) | 6 (4) | 8 (6) | 2 (1) |
Yorgunluk | 14 (9) | 2 (1) | 8 (6) | 0 |
Asteni | 13 (8) | 0 | 6 (4) | 0 |
Soğuklar | 9 (6) | 0 | 1 (<1) | 0 |
Bağışıklık sistemi emir dis | ||||
Duyarlık | 7 (5) | 2 (1) | 3 (2) | 0 |
Enfeksiyonlar ve istilalar | ||||
Nazofarenjit | 10 (7) | 0 | 12 (8) | 0 |
Enfeksiyon | 9 (6) | 3 (2) | 1 (<1) | 1 (<1) |
Herpes simpleks | 5 (3) | 0 | 7 (5) | 0 |
Sorular | ||||
Ağırlık azaldı | 11 (7) | 0 | 5 (3) | 0 |
Metabolizma ve beslenme bozuklukları | ||||
Hiperürisemi | 11 (7) | 3 (2) | 2 (1) | 0 |
Solunum, torasik ve mediastinal bozukluklar | ||||
Öksürük | 6 (4) | 1 (<1) | 7 (5) | 1 (<1) |
Deri ve deri altı doku bozuklukları | ||||
Döküm | 12 (8) | 4 (3) | 7 (5) | 3 (2) |
Kaşıntı | 8 (5) | 0 | 2 (1) | 0 |
Randomize CLL klinik çalışmasında tedavi grubuna göre Grade 3 ve 4 Hematoloji laboratuvar test değerleri Tablo 2'de açıklanmıştır. Bu bulgular bendamustin hidroklorür ile tedavi edilen hastalarda görülen miyelosupresif etkileri doğrulamaktadır. Bendamustin hidroklorür alan hastaların %20'sine klorambusil alan hastaların %6'sına kıyasla kırmızı kan hücresi transfüzyonu uygulandı.
Tablo 2: randomize Cll klinik çalışmasında bendamustin hidroklor veya Klorambusil alan hastalıklarında Hematoloji Laboratuvarı anormallikleri ınsidansı
Laboratuvar Anomali | Bendamus tine hidroklor N = 150 | Klorambucil N = 14 =1 | ||
Tüm Sınıflar ve (%) | 3/4. sınıf ve (%) | Tüm Sınıflar ve (%) | 3/4. sınıf ve (%) | |
Hemoglobin Azaldı | 134 (89) | 20 (13) | 115 (82) | 12 (9) |
Trombositler Azaldı | 116 (77) | 16 (11) | 110 (78) | 14 (10) |
Lökositler Azaldı | 92 (61) | 42 (28) | 26 (18) | 4 (3) |
Lenfositler Azaldı | 102 (68) | 70 (47) | 27 (19) | 6 (4) |
Nötrofiller Azaldı | 113 (75) | 65 (43) | 86 (61) | 30 (21) |
Randomize CLL çalışmasında, hastaların %34'ünde bilirubin yükselmeleri vardı, bazıları AST ve ALT'DA anlamlı yükselmeler yoktu. 3. veya 4. derece bilirubin artışı hastaların %3'ünde meydana geldi. 3. veya 4. derece AST ve ALT seviyelerindeki artışlar sırasıyla hastaların %1'i ve %3'ü ile sınırlıydı. Bendamustin hidroklorür ile tedavi edilen hastalar da kreatinin seviyelerinde değişiklikler gösterebilir. Anormallikler tespit edilirse, önemli bir bozulmanın oluşmamasını sağlamak için bu parametrelerin izlenmesine devam edilmelidir.
NHL'DE klinik deney deneyimi
Aşağıda açıklanan veriler, İki tek kollu çalışmada tedavi edilen tembel B hücreli nhl'li 176 hastada bendamustin hidroklorüre Maruz kalmayı yansıtmaktadır. Nüfus 31-84 yaş, %60 erkek ve %40 kadındı. Irk dağılımı %89 beyaz, %7 siyah, %3 Hispanik, %1 Diğer ve <%1 Asyalıydı.
Bu hastalara 120 mg/m'lik bir dozda bendamustin hidroklorür verildi2 sekiz 21 günlük döngü için 1. ve 2. günlerde intravenöz olarak.
NHL hastalarının en az %5'inde, ciddiyetine bakılmaksızın ortaya çıkan ADVERS REAKSİYONLAR Tablo 3'te gösterilmiştir. En sık görülen hematolojik olmayan ADVERS REAKSİYONLAR (≥%30) bulantı (%75), yorgunluk (%57), kusma (%40), ishal (%37) ve pireksi (%34) idi. En sık görülen hematolojik olmayan grade 3 veya 4 advers reaksiyon (≥%5) yorgunluk (%11), febril nötropeni (%6) ve pnömoni, hipokalemi ve dehidratasyondu ve her biri hastaların %5'inde rapor edildi.
Tablo 3: sistem Organ sınıfı ve tercih edilen terim ile bendamustin hidroklor ile tedavi edilen NHL hastalarının en az %5'inde meydan gelen hematolojik olmayan ADVERS tepkiler (N = 176)
Sistem organ sınıfı | Hastaların ( % ) sayısı * | |
Tercih Edilen Terim | Tüm Sınıflar | 3/4. sınıf |
En az 1 advers reaksiyona sahip toplam hasta sayısı | 176 (100) | 94 (53) |
Kardiyak Bozuklar | ||
Taşikardi | 13 (7) | 0 |
Gastrointestinal bozukluklar | ||
Bulantı | 132 (75) | 7 (4) |
Kusan | 71 (40) | 5 (3) |
Ishal | 65 (37) | 6 (3) |
Kabızlık | 51 (29) | 1 (<1) |
Stomatit | 27 (15) | 1 (<1) |
Karın ağrısı | 22 (13) | 2 (1) |
Dispepsi | 20 (11) | 0 |
Gastroözofageal reflü hastalığı | 18 (10) | 0 |
Ağız kuruluşu | 15 (9) | 1 (<1) |
Karın'ın ağrısı üst | 8 (5) | 0 |
Karin mesafesi | 8 (5) | 0 |
Genel bozuklar ve uygulama alanı koşulları | ||
Yorgunluk | 101 (57) | 19 (11) |
Pyrexia | 59 (34) | 3 (2) |
Soğuklar | 24 (14) | 0 |
Periferik ödeme | 23 (13) | 1 (<1) |
Asteni | 19 (11) | 4 (2) |
Göğüs ağrısı | 11 (6) | 1 (<1) |
Infüzyon bölgesinde ağrı | 11 (6) | 0 |
Ağrı | 10 (6) | 0 |
Kateter bölgesinde ağrı | 8 (5) | 0 |
Enfeksiyonlar ve istilalar | ||
Herpes zoster | 18 (10) | 5 (3) |
Üst solunum yolu enfeksiyonu | 18 (10) | 0 |
İdrar yolu enfeksiyonu | 17 (10) | 4 (2) |
Sinüzit | 15 (9) | 0 |
Zatürre | 14 (8) | 9 (5) |
Febril nötropeni | 11 (6) | 11 (6) |
Oral kandidiyaz | 11 (6) | 2 (1) |
Nazofarenjit | 11 (6) | 0 |
Sorular | ||
Ağırlık azaldı | 31 (18) | 3 (2) |
Metabolizma ve beslenme bozuklukları | ||
Anoreksiya | 40 (23) | 3 (2) |
Susuzluk | 24 (14) | 8 (5) |
Iştah azalması | 22 (13) | 1 (<1) |
Hipokalemi | 15 (9) | 9 (5) |
Musculos keletal ve bağ doku bozuklukları | ||
Sırt ağrısı | 25 (14) | 5 (3) |
Artralji | 11 (6) | 0 |
Ekstremitede ağrı | 8 (5) | 2 (1) |
Kemik ağrısı | 8 (5) | 0 |
Sinir sistemi bozuklukları | ||
Ağrı | 36 (21) | 0 |
Baş dönmesi | 25 (14) | 0 |
Dysgeusia | 13 (7) | 0 |
Psikiyatrik bozukluk | ||
Uykusuzluk | 23 (13) | 0 |
Anksiyete | 14 (8) | 1 (<1) |
Depresyon | 10 (6) | 0 |
Solunum, torasik ve mediastinal bozukluklar | ||
Öksürük | 38 (22) | 1 (<1) |
Nefes darlığı | 28 (16) | 3 (2) |
Faringolaringeal ağrı | 14 (8) | 1 (<1) |
Hırıltı | 8 (5) | 0 |
Burun tıkanı | 8 (5) | 0 |
Deri ve deri altı doku bozuklukları | ||
Döküm | 28 (16) | 1 (<1) |
Kaşıntı | 11 (6) | 0 |
Kuru cilt | 9 (5) | 0 |
Gece terlemeleri | 9 (5) | 0 |
Hiperhidroz | 8 (5) | 0 |
Vasküler bozuklar | ||
Hipotansiyon | 10 (6) | 2 (1) |
*Hastaneler 1'den fazla advers reaksiyon bildirilmiş olabilir. DEĞİL: Hastalar tercih edilen her terim kategorisinde sadece bir kez ve her sistem organ sınıfı kategorisinde bir kez sayıldı. |
Her iki tek kol çalışmasında kombine olarak tedavi edilen NHL hastalarında laboratuvar değerlerine ve CTC derecesine dayalı hematolojik toksisiteler Tablo 4'te açıklanmıştır. Klinik olarak önemli kimya laboratuvar değerleri, başlangıçtan yeni veya kötüleşti ve 3.veya 4. sınıftaki hastaların >%1'inde, her iki tek kol çalışmasında da tedavi edilen NHL hastalarında hiperglisemi (%3), yüksek kreatinin (%2), hiponatremi (%2) ve hipokalsemi (%2) idi.
Tablo 4: NHL çalışmalarında bendamustin hidroklor alan hastalarında Hematoloji Laboratuvarı anormallikleri ınsidansı
Hematoloji Değişimi | Hastaların yüzü | |
Tüm Sınıflar | 3/4. sınıf | |
Lenfositler Azaldı | 99 | 94 |
Lökositler Azaldı | 94 | 56 |
Hemoglobin Azaldı | 88 | 11 |
Nötrofiller Azaldı | 86 | 60 |
Trombositler Azaldı | 86 | 25 |
Her iki çalışmada da, bendamustin hidroklorür alan hastaların %37'sinde nedenselliğe bakılmaksızın ciddi advers reaksiyonlar bildirilmiştir. Hastaların ≥%5'inde en sık görülen ciddi advers reaksiyonlar febril nötropeni ve pnömoni idi. Klinik çalışmalarda ve/veya pazarlama sonrası deneyimlerde bildirilen diğer önemli ciddi advers reaksiyonlar akut böbrek yetmezliği, kalp yetmezliği, aşırı duyarlılık, cilt reaksiyonları, pulmoner fibroz ve miyelodisplastik sendromdu.
Klinik çalışmalarda bildirilen ciddi ilaca bağlı ADVERS REAKSİYONLAR arasında miyelosupresyon, enfeksiyon, pnömoni, tümör lizis sendromu ve infüzyon reaksiyonları vardı. Daha az sıklıkta ortaya çıkan ancak muhtemelen bendamustin hidroklorür tedavisi ile ilişkili ADVERS REAKSİYONLAR hemoliz, disgeusia/tat bozukluğu, atipik pnömoni, sepsis, herpes zoster, eritem, dermatit ve cilt nekrozuydu.
Pazarlama Sonrası Deneyim
Bendamustin hidroklorürün onay sonrası kullanımı sırasında aşağıdaki ADVERS REAKSİYONLAR tespit edilmiştir. Bu reaksiyonlar belirsiz büyüklükteki bir popülasyondan gönüllü olarak bildirildiğinden, sıklıklarını güvenilir bir şekilde tahmin etmek veya ilaca maruz kalma ile nedensel bir ilişki kurmak her zaman mümkün değildir.
Kan ve lenfatik sistem bozuklukları: Pansitopeni.
Kardiyovasküler bozuklar: Atriyal fibrilasyon, konjestif kalp yetmezliği (bazıları ölümcül), miyokard enfarktüsü (bazıları ölümcül), çarpıntı.
Genel bozuklar ve uygulama alanı koşulları: Enjeksiyon bölgesi reaksiyonları (flebit, kaşıntı, tahriş, ağrı, şişme dahil), infüzyon bölgesi reaksiyonları (flebit, kaşıntı, tahriş, ağrı, şişme dahil).
Bağışıklık sistemi bozuklukları: Anafilaksi.
Enfeksiyonlar ve istilalar: Pneumocystis jiroveci pnömonisi.
Solunum, torasik ve mediastinal bozukluklar: Pnömoni.
Deri ve deri altı doku bozuklukları: Stevens-Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz, DRESS (eozinofili ve sistemik semptomlarla ilaç reaksiyonu)..
Bendamustin hidroklorürün intravenöz LD'Sİ 240 mg / m'dir2 fare ve fare. Toksisiteler arasında sedasyon, titreme, ataksi, konvülsiyonlar ve solunum sıkıntısı vardı.
Tüm klinik deneyimlerde, bildirilen maksimum tek doz 280 mg/m idi.2. Bu dozda tedavi edilen dört hastadan üçü, dozdan 7 ve 21 gün sonra doz sınırlayıcı olarak kabul edilen EKG değişikliklerini gösterdi. Bu değişiklikler arasında QT uzaması (bir Hasta), sinüs taşikardisi (bir hasta), ST ve T dalgası sapmaları (iki hasta) ve sol anterior fasiküler blok (bir hasta) yer aldı. Kardiyak enzimler ve ejeksiyon fraksiyonları tüm hastalarda normal kalmıştır.
Bendamustin hidroklorür doz aşımı için spesifik bir panzehir bilinmemektedir. Doz aşımı yönetimi, hematolojik parametrelerin ve Ekg'lerin izlenmesi de dahil olmak üzere genel destekleyici önlemleri içermelidir.
Erişkin NHL hastalarından elde edilen verilerin farmakokinetik/farmakodinamik analizlerine dayanarak, bulantı artan bendamustin Cmaksimum ile artmıştır.
Kardiyak Elektrofizyoloji
Bendamustinin QTc aralığı üzerindeki etkisi, 375 mg/m'de rituksimab uygulandıktan sonra siklus 1'in 1. gününde indolent NHL ve manto hücreli lenfomalı 53 hastada değerlendirildi2 intravenöz infüzyon, ardından 90 mg/m'de 30 dakikalık intravenöz bendamustin infüzyonu2 /gün. İnfüzyondan bir saat sonra ortalama 20 milisaniyeden fazla değişiklik tespit edilmedi. Bir saat sonra QT aralığı üzerindeki gecikmiş etki potansiyeli değerlendirilmedi.
Emilme
Kanserli hastalarda yapılan bir farmakokinetik çalışmada (n = 60), tek bir IV doz Bendamustina Accord (bendamustin hidroklorür) enjeksiyonu (120 mg / m2 , 10 dakikalık bir infüzyon olarak uygulanır), tek bir Treanda dozuna kıyasla daha yüksek bir maksimum plazma konsantrasyonu (Cmax ) ve eşdeğer sistemik maruz kalma (AUC) ile sonuçlandı® (bendamustin hidroklorür) (120 mg / m2 ) 60 dakika boyunca infüze edilir. Elde edilen ortalama Cmaksimum, tipik olarak infüzyonun sonunda meydana gelen 35 µg/mL (Aralık 6 ila 49 µg/mL) idi.
Dağıtım
İn vitro bendamustinin insan serum plazma proteinlerine bağlanması %94-96 arasında değişiyordu ve konsantrasyon 1-50 µg/ml'den bağımsızdı. Veriler, bendamustinin yüksek proteine bağlı ilaçlar tarafından yer değiştirmesinin veya yer değiştirmesinin muhtemel olmadığını göstermektedir. İnsan kanındaki kan-plazma konsantrasyon oranları, bendamustinin insan kırmızı kan hücrelerinde serbestçe dağıldığını gösteren 10 ila 100 µg/ml'lik bir konsantrasyon aralığında 0.84 ila 0.86 arasında değişmiştir.
Bir kütle dengesi çalışmasında, plazma radyoaktivite seviyeleri, bendamustin, γ hidroksibendamustin (M3) ve n desmetilbendamustin (M4) plazma konsantrasyonlarından daha uzun bir süre boyunca sürdürülmüştür). Bu, hızlı bir şekilde temizlenen ve bendamustin ve aktif metabolitlerinden daha uzun bir yarı ömre sahip olan bendamustin türevli materyallerin (radiolabel ile tespit edilen) olduğunu göstermektedir. Bendamustinin ortalama kararlı hal dağılım hacmi (Vss) yaklaşık 20-25 L idi. Toplam radyoaktivite için kararlı dağılım hacmi yaklaşık 50 L idi, bu da ne bendamustin ne de toplam radyoaktivitenin dokulara yaygın olarak dağıtılmadığını gösteriyor
Metabolizma
İn vitro veriler, bendamustinin esas olarak düşük sitotoksik aktiviteye sahip monohirdroksi (HP1) ve dihidroksibendamustin (HP2) metabolitlerine hidroliz yoluyla metabolize olduğunu göstermektedir. İn vitro çalışmalar, iki aktif minör metabolitin (M3 ve M4) esas olarak CYP1A2 ile oluştuğunu göstermektedir. Bununla birlikte, bu metabolitlerin plazmadaki konsantrasyonları 1/10'durth ve 1/100th ana bileşiğin sitotoksik aktivitesinin öncelikle bendamustine bağlı olduğunu düşündürmektedir.
İnsan kütle dengesi çalışmasının sonuçları, bendamustinin hidrolitik, oksidatif ve konjugatif yollarla yoğun bir şekilde metabolize olduğunu doğrulamaktadır. İn vitro insan karaciğer mikrozomlarını kullanan çalışmalar, bendamustinin CYP1A2, 2C9/10, 2D6, 2E1 veya 3A4/5'i inhibe etmediğini göstermektedir. Bendamustin, insan hepatositlerinin birincil kültürlerinde cyp1a2, CYP2A6, cyp2b6, CYP2C8, CYP2C9, cyp2c19, cyp2e1 veya CYP3A4/5 enzimlerinin metabolizmasını indüklemedi.
Eleme
IV infüzyonundan sonra kanser hastalarında toplam radyoaktivitenin ortalama iyileşmesi [14C] bendamustin hidroklorür dozun yaklaşık %76'sı idi. Dozun yaklaşık %50'si idrarda geri kazanıldı ve dozun yaklaşık %25'i dışkıda geri kazanıldı. İdrar atılımı, bendamustinin eliminasyonunun nispeten küçük bir yolu olarak doğrulandı ve dozun yaklaşık %3.3'ü idrarda ebeveyn olarak geri yüklendi. Dozun %1'inden azı idrarda M3 ve M4 olarak geri kazanıldı ve dozun %5'inden azı idrarda HP2 olarak geri kazanıldı.
120 mg/m'lik tek bir dozdan sonra2 bendamustin IV 1 saat boyunca ana bileşiğin Ara t½'si yaklaşık 40 dakikadır. M3 ve M4'ün ortalama görünen terminal eliminasyonu t½ sırasıyla yaklaşık 3 saat ve 30 dakikadır. 28 günlük bir döngünün 1.ve 2. günlerinde uygulanan bendamustin için plazmada çok az veya hiç birikim beklenmemektedİr. İnsanlarda bendamustin klirensi yaklaşık 700 mL / dakikadır.
Böbrek Yetmezliği
Bir popülasyonda 120 mg/m alan hastalarda bendamustinin farmakokinetik analizi2 buna ek olarak, böbrek yetmezliğinin (CrCL 40 - 80 mL/dak, N=31) bendamustinin farmakokinetiği üzerinde anlamlı bir etkisi yoktu. Bendamustin, CrCL < 40 mL/dak olan hastalarda çalışılmamıştır.
Bununla birlikte, bu sonuçlar sınırlıdır ve bu nedenle bendamustin hafif veya orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Bendamustin, CrCL < 40 mL/dak olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Karaciğer Yetmezliği
Bir popülasyonda 120 mg/m alan hastalarda bendamustinin farmakokinetik analizi2 bendamustinin farmakokinetiği üzerinde hafif (total bilirubin ≤ ULN, ast ≤ uln ila 2.5 x ULN ve/veya ALP ≤ ULN ila 5 x ULN, N=26) karaciğer yetmezliğinin anlamlı bir etkisi yoktu. Bendamustin, orta veya şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda çalışılmamıştır.
Bununla birlikte, bu sonuçlar sınırlıdır ve bu nedenle bendamustin hafif karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Bendamustin orta (ast veya alt 2.5 - 10 X ULN ve total bilirubin 1.5 - 3 x ULN) veya şiddetli (total bilirubin > 3 x ULN) karaciğer yetmezliği olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Yaşın Etkisi
Bendamustine maruz kalma (AUC ve Cmax ile ölçüldüğü gibi ) 31 ila 84 yaş arasındaki hastalarda incelenmiştir. Bendamustinin farmakokinetiği (AUC ve Cmax), 65 yaşından küçük veya daha büyük/eşit hastalar arasında anlamlı olarak farklı değildi.
Cinsiyetin Etkisi
Bendamustinin farmakokinetiği erkek ve kadın hastalarda benzerdi.
Irkın Etkisi
Yarışın bendamustin hidroklorürün güvenliği ve/veya etkinliği üzerindeki etkisi belirlenmemiştir. Çapraz çalışma karşılaştırmasına dayanarak, Japon denekler (n = 6), aynı dozu alan Japon olmayan deneklerden %40 daha yüksek olan ortalama maruziyetlere sahipti. Bu farkın Japon deneklerinde bendamustin hidroklorürün güvenliği ve etkinliği üzerindeki önemi belirlenmemiştir.
-
-