Roxide

Ayrıca bakınız:
Diğer hangi ilaçlar Roksit'i etkileyecektir?

Roksit, sitokrom P450 için eritromisine göre çok daha düşük bir afiniteye sahiptir ve sonuç olarak daha az etkileşime sahiptir. Bununla birlikte, alfa-1-asit glikoproteine bağlanan ilaçlarla, örn. disopiramid. Roksitin oral kontraseptifler, prednizolon, karbamazepin, ranitidin veya antasitler ile etkileşime girdiği görülmemektedir. Teofilin. Eşzamanlı olarak uygulanan Roksit ve teofilin normal deneklerde yapılan bir çalışmada, ikincisinin plazma konsantrasyonunda bir miktar artış olduğu gösterilmiştir. Dozajda bir değişiklik genellikle gerekli olmasa da, tedavinin başlangıcında yüksek düzeyde teofilin olan hastalarda düzeyler izlenmelidir. Ergot alkaloidleri. Makrolidlerin vazokonstriktif ergot alkaloidleri, özellikle ergotamin ve dihidroergotamin ile birlikte tedavi edilmesinden sonra ergotizmin olası periferik nekroz ile reaksiyonları bildirilmiştir. Roksit ile klinik etkileşim göz ardı edilemediğinden, ergot alkaloid alan hastalara Roksit uygulanması kontrendikedir. Disopiramid. Bir in vitro çalışma, Roksitin proteine bağlı disopiramidin yerini alabileceğini göstermiştir; in vivo böyle bir etki serum disopiramid seviyelerinin artmasına neden olabilir. Sonuç olarak, EKG ve mümkünse disopiramit serum seviyeleri izlenmelidir. Terfenadin. Bazı makrolid antibiyotikler (ör. eritromisin) terfenadinin serum seviyelerini artırabilir. Bu, QT uzaması, torsades de pointes ve diğer ventriküler aritmiler dahil olmak üzere ciddi kardiyovasküler advers olaylara neden olabilir. Böyle bir reaksiyon, sitokrom P450 için eritromisine göre çok daha düşük bir afiniteye sahip olan Roksit ile belgelenmemiştir. Bununla birlikte, sistematik bir etkileşim çalışmasının yokluğunda, Roksit ve terfenadinin birlikte uygulanması önerilmez. Astemizol, sisaprid, pimozid. Diğer ilaçlar, astemizol gibi, cisapride veya pimozid, hepatik izozim CYP3A4 tarafından metabolize edilir, QT aralığı uzaması ve / veya kardiyak aritmiler ile ilişkilendirilmiştir (tipik olarak torsades de pointes) bu izozimin önemli inhibitörleri ile etkileşimin ardından serum seviyelerinde bir artış sonucunda, bazı makrolid antibakteriyelleri dahil. Roksitin CYP3A4'ü kompleksleme yeteneği veya sınırlı olmasına ve bu nedenle bu izozim tarafından işlenen diğer ilaçların metabolizmasını inhibe etme yeteneğine sahip olmamasına rağmen, Roksitin yukarıda belirtilen ilaçlarla klinik etkileşimi potansiyeli tespit edilemez veya güvenle göz ardı edilemez. Bu nedenle, Roksit ve bu tür ilaçların birlikte uygulanması önerilmez. Warfarin. Gönüllü çalışmalarda herhangi bir etkileşim gözlenmese de, Roksit warfarin ile etkileşime girmektedir. Roksit ve warfarin veya ilgili K vitamini antagonisti fenprocoumon ile birlikte tedavi edilen hastalarda protrombin süresinde (uluslararası normalleştirilmiş oran (INR)) artışlar bildirilmiştir ve bunun sonucunda ciddi kanama olayları meydana gelmiştir. Digoksin ve diğer kardiyak glikozitler. Sağlıklı gönüllülerde yapılan bir çalışma, Roksitin digoksin emilimini artırabileceğini göstermiştir. Diğer makrolidlerde yaygın olan bu etki çok nadiren kardiyak glikozit toksisitesine neden olabilir. Bulantı, kusma, ishal, baş ağrısı veya baş dönmesi gibi semptomlarla ortaya çıkabilir. Kardiyak glikozit toksisitesi ayrıca kalp iletimini ve / veya ritim bozukluklarını da ortaya çıkarabilir. Sonuç olarak, Roksit ve digoksin veya başka bir kardiyak glikozit, EKG ve mümkünse kardiyak glikozitin serum seviyesi izlenmelidir. Kardiyak glikozit doz aşımını gösteren semptomlar ortaya çıkarsa bu zorunludur. Midazolam. Roksit, diğer makrolidler gibi, midazolam konsantrasyon-zaman eğrisi ve midazolam yarılanma ömrü altındaki alanı artırabilir. Bu nedenle, Roksit ile tedavi edilen hastalarda midazolamın etkileri arttırılabilir ve uzatılabilir. Roksit ve triazolam arasında bir etkileşim için kesin bir kanıt yoktur. Siklosporin. Siklosporin A'nın plazma konsantrasyonlarında hafif bir artış gözlenmiştir. Bu genellikle normal dozajın değiştirilmesini gerektirmez.