Kompozisyon:
Uygulama:
Tedavide kullanılır:
Kovalenko Svetlana Olegovna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 29.03.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
Aynı kullanıma sahip ilk 20 ilaç:
Arteriyel hipertansiyon, esansiyel veya nefrojenik veya izole sistolik tedavisi. Hafif ila orta derecede stabil, kronik kalp yetmezliğinin tedavisi (New York Kalp Derneği, NYHA: fonksiyonel sınıf II veya III).
Spesifik kaynaklı ödem
- Yakın kontrol altındaki stabil hastalarda karaciğer sirozuna bağlı asitler.
- Nefrotik sendrom nedeniyle ödem.
Diyabet İnsipidus.
Thalin / Chlortalidon dozu, en düşük etkili dozu vermek için ayrı ayrı titre edilmelidir; bu özellikle yaşlılarda önemlidir. Thalin / Chlortalidon oral yoldan, tercihen kahvaltı zamanında tek bir günlük doz olarak alınmalıdır.
Yetişkinler:
Hipertansiyon
Önerilen başlangıç dozu 25 mg / gündür. Bu, çoğu hastada maksimum hipotansif etki üretmek için yeterlidir. Kan basıncındaki düşüş 25 mg / gün ile yetersiz kalırsa, doz 50 mg / güne çıkarılabilir. Kan basıncında daha fazla azalma gerekirse, dozaj rejimine ek hipertansif tedavi eklenebilir.
Kararlı, kronik kalp yetmezliği (NYHA: fonksiyonel sınıf II / III):
Önerilen başlangıç dozu 25 ila 50 mg / gündür, ciddi vakalarda 100 ila 200 mg / güne kadar artırılabilir.“Özel kullanım uyarıları ve önlemleri”).
“Terapötik endikasyonlar”)
En düşük etkili doz titrasyon ile tanımlanmalı ve sadece sınırlı süreler boyunca uygulanmalıdır. Dozların günde 50 mg'ı geçmemesi önerilir.
Diyabet insipidus:
Başlangıçta günde iki kez 100 mg, ancak mümkün olduğunda günlük 50 mg'lık bir idame dozuna indirgenir.
Çocuklar:
En düşük etkili doz çocuklarda da kullanılmalıdır. Örneğin, 0.5 ila 1 mg / kg / 48 saat başlangıç dozu ve maksimum 1.7 mg / kg / 48 saat doz kullanılmıştır.
Yaşlı hastalar ve böbrek yetmezliği olan hastalar:
En düşük etkili Thalin dozu / -Farmakokinetik özellikler -).
Yaşlı hastalarda, emilim aynı olmasına rağmen, klortalidonun ortadan kaldırılması sağlıklı genç yetişkinlere göre daha yavaştır. Bu nedenle, önerilen yetişkin dozunda bir azalma gerekebilir. Klortalidon ile ileri yaştaki hastaları tedavi ederken yakın tıbbi gözlem endikedir.
Thalin / Klortalidon ve tiazid diüretikleri, kreatinin klerensi <30ml / dak olduğunda diüretik etkilerini kaybeder.
Klortalidon veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı bilinen aşırı duyarlılık. Anüri, şiddetli karaciğer veya böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi <30ml / dak), klortalidon ve diğer sülfonamid türevlerine aşırı duyarlılık, refrakter hipokalemi, hiponatremi ve hiperkalsemi, semptomatik hiperürisemi (gut veya ürik asit kalkülerinin öyküsü), hamilelik sırasında hipertansiyon, tedavi edilmemiş Addison hastalığı ve eşlik eden lityum tedavisi.
“Therapeutic indicationsâ€)
The lowest effective dose is to be identified by titration and administered over limited periods only. It is recommended that doses should not exceed 50mg/day.
Diabetes insipidus:
Initially 100mg twice daily but reducing where possible to a daily maintenance dose of 50mg.
Children:
The lowest effective dose should also be used in children. For example, an initial dose of 0.5 to 1mg/kg/48hours and a maximum dose of 1.7mg/kg/48hours have been used.
Elderly patients and patients with renal impairment:
The lowest effective dose of Thalin/“Pharmacokinetic propertiesâ€).
In elderly patients, the elimination of chlortalidone is slower than in healthy young adults, although absorption is the same. Therefore, a reduction in the recommended adult dosage may be needed. Close medical observation is indicated when treating patients of advanced age with chlortalidone.
Thalin/Chlortalidone and the thiazide diuretics lose their diuretic effect when the creatinine clearance is <30ml/min.
4.3 ContraindicationsKnown hypersensitivity to chlortalidone or any of the excipients. Anuria, severe hepatic or renal failure (creatinine clearance <30ml/min), hypersensitivity to chlortalidone and other sulphonamide derivatives, refractory hypokalaemia, hyponatraemia and hypercalcaemia, symptomatic hyperuricaemia (history of gout or uric acid calculi), hypertension during pregnancy, untreated Addison's disease and concomitant lithium therapy.
4.4 Special warnings and precautions for useWarnings:
Thalin/Chlortalidone should be used with caution in patients with impaired hepatic function or progressive liver disease since minor changes in the fluid and electrolyte balance due to thiazide diuretics may precipitate hepatic coma, especially in patients with liver cirrhosis.
Thalin/Chlortalidone should also be used with caution in patients with severe renal disease. Thiazides may precipitate azotaemia in such patients, and the effects of repeated administration may be cumulative.
Precautions:
Electrolytes:
Treatment with thiazide diuretics has been associated with electrolyte disturbances such as hypokalaemia, hypomagnesaemia, hyperglycaemia and hyponatraemia. Since the excretion of electrolytes is increased, a very strict low-salt diet should be avoided.
Hypokalaemia can sensitise the heart or exaggerate its response to the toxic effects of digitalis.
Like all thiazide diuretics, kaluresis induced by Thalin/Chlortalidone is dose dependent and varies in extent from one subject to another. With 25 to 50mg/day, the decrease in serum potassium concentrations averages 0.5mmol/l. Periodic serum electrolyte determinations should be carried out, particularly in digitalised patients.
If necessary, Thalin/Chlortalidone may be combined with oral potassium supplements or a potassium-sparing diuretic (eg triamterene).
If hypokalaemia is accompanied by clinical signs (eg muscular weakness, paresis and ECG alteration), Thalin/Chlortalidone should be discontinued.
Combined treatment consisting of Thalin/Chlortalidone and a potassium salt or a potassium-sparing diuretic should be avoided in patients also receiving ACE inhibitors.
Monitoring of serum electrolytes is particularly indicated in the elderly, in patients with ascites due to liver cirrhosis, and in patients with oedema due to nephrotic syndrome. There have been isolated reports of hyponatraemia with neurological symptoms (eg nausea, debility, progressive disorientation and apathy) following thiazide treatment.
For nephrotic syndrome, Thalin/Chlortalidone should be used only under close control in normokalaemic patients with no signs of volume depletion.
Metabolic effects:
Thalin/Chlortalidone may raise the serum uric acid level, but attacks of gout are uncommon during chronic treatment.
As with the use of other thiazide diuretics, glucose intolerance may occur; this is manifest as hyperglycaemia and glycosuria. Thalin/Chlortalidone may very seldom aggravate or precipitate diabetes mellitus; this is usually reversible on stopping therapy.
Small and partly reversible increases in plasma concentrations of total cholesterol, triglycerides, or low-density lipoprotein cholesterol were reported in patients during long-term treatment with thiazides and thiazide-like diuretics. The clinical relevance of these findings is a matter for debate.
Thalin/Chlortalidone should not be used as a first-line drug for long-term treatment in patients with overt diabetes mellitus or in subjects receiving therapy for hypercholesterolaemia (diet or combined).
As with all antihypertensive agents, a cautious dosage schedule is indicated in patients with severe coronary or cerebral arteriosclerosis.
Other effects:
The antihypertensive effect of ACE inhibitors is potentiated by agents that increase plasma renin activity (diuretics). It is recommended that the diuretic be reduced in dosage or withdrawn for 2 to 3 days and/or that the ACE inhibitor therapy be started with a low initial dose of the ACE inhibitor. Patients should be monitored for several hours after the first dose.
Baş dönmesi gibi yan etkiler yaşarlarsa, hastalar araç veya makine kullanmanın potansiyel tehlikeleri konusunda uyarılmalıdır.
Frequency estimate: very rare <0.01%, rare ≤0.01% to ≤0.1%;uncommon ≤0.1% to <1%; common ≤1% to <10%; very common >10%.
Electrolytes and metabolic disorders:
Very common: mainly at higher doses, hypokalaemia, hyperuricaemia, and rise in blood lipids.
Common: hyponatraemia, hypomagnesaemia and hyperglycaemia.
Uncommon: gout.
Rare: hypercalcaemia, glycosuria, worsening of diabetic metabolic state.
Very rare: hypochloraemic alkalosis.
Skin:
Common: urticaria and other forms of skin rash.
Rare: photosensitisation.
Liver:
Rare: intrahepatic cholestasis or jaundice.
Cardiovascular system:
Common: postural hypotension.
Rare: cardiac arrhythmias.
Central nervous system:
Common: Dizziness.
Rare: paraesthesia, headache.
Gastro-intestinal tract:
Common: loss of appetite and minor gastrointestinal distress.
Rare: mild nausea and vomiting, gastric pain, constipation and diarrhoea.
Very rare: pancreatitis.
Blood:
Rare: Thrombocytopenia, leucopenia, agranulocytosis and eosinophilia.
Other effects:
Common: impotence
Rare: Idiosyncratic pulmonary oedema (respiratory disorders), allergic interstitial nephritis.
Belirti ve bulgular: Doz aşımı nedeniyle zehirlenmede aşağıdaki belirti ve semptomlar ortaya çıkabilir: baş dönmesi, bulantı, uyku hali, hipovolemi, hipotansiyon ve kardiyak aritmiler ve kas spazmlarıyla ilişkili elektrolit bozuklukları.
Tedavi: Thalin / Chlortalidone'a özgü bir antidot yoktur. Emilimi azaltmak için gastrik lavaj, kusma veya aktif kömür kullanılmalıdır. Kan basıncı ile sıvı ve elektrolit dengesi izlenmeli ve uygun düzeltici önlemler alınmalıdır. İntravenöz sıvı ve elektrolit replasmanı belirtilebilir.
Klortalidon, uzun süreli etki gösteren benzotiadiazin (tiazid) ile ilişkili bir diüretiktir.
Tiazid ve tiazid benzeri diüretikler öncelikle distal renal tübül (erken kıvrık kısım) üzerinde hareket eder, NaCl ̄ reabsorpsiyonunu inhibe eder (Na + Cl ̄ cotransporter'ı antagonize ederek) ve Ca ++ reabsorpsiyonunu (bilinmeyen bir mekanizma ile) teşvik eder. Na + ve suyun kortikal toplama tübülüne daha fazla verilmesi ve / veya artan akış hızı, K + ve H + salgılanmasının ve atılımının artmasına neden olur.
Böbrek fonksiyonu normal olan kişilerde, 12.5mg Thalin / Chlortalidon uygulandıktan sonra diürez indüklenir. Sodyum ve klorürün idrar atılımında ortaya çıkan artış ve idrar potasyumunda daha az belirgin artış doza bağımlıdır ve hem normal hem de ödemli hastalarda ortaya çıkar. Diüretik etki 2 ila 3 saat sonra ortaya çıkar, 4 ila 24 saat sonra maksimum değerine ulaşır ve 2 ila 3 gün sürebilir.
Tiyazide bağlı diürez başlangıçta plazma hacmi, kardiyak output ve sistemik kan basıncında azalmaya yol açar. Renin-anjiyotensin-aldosteron sistemi muhtemelen aktif hale gelebilir.
Hipertansif bireylerde, klortalidon kan basıncını hafifçe azaltır. Devam eden uygulamada, muhtemelen periferik dirençteki düşüş nedeniyle hipotansif etki korunur; kardiyak çıktı ön işlem değerlerine geri döner, plazma hacmi bir miktar azalır ve plazma renin aktivitesi yükselebilir.
Kronik uygulamada, Thalin / Klortalidonun antihipertansif etkisi 12.5 ila 50 mg / gün arasında doza bağlıdır. Dozu 50 mg'ın üzerine çıkarmak metabolik komplikasyonları arttırır ve nadiren terapötik fayda sağlar.
Diğer diüretiklerde olduğu gibi, Thalin / Chlortalidon monoterapi olarak verildiğinde, hafif ila orta şiddette hipertansiyonu olan hastaların yaklaşık yarısında kan basıncı kontrolü elde edilir. Genel olarak, yaşlı ve siyah hastaların primer tedavi olarak verilen diüretiklere iyi yanıt verdiği bulunmuştur. Yaşlılarda yapılan randomize klinik çalışmalar, klortalidon dahil düşük doz tiazid diüretikleri olan yaşlılarda hipertansiyon veya baskın sistolik hipertansiyon tedavisinin serebrovasküler (inme), koroner kalp ve toplam kardiyovasküler morbidite ve mortaliteyi azalttığını göstermiştir.
Diğer antihipertansiflerle kombine tedavi, kan basıncını düşürücü etkileri güçlendirir. Monoterapiye yeterince cevap vermeyen hastaların büyük bir kısmında kan basıncında daha fazla azalma sağlanabilir.
Renal diyabet insipidusunda, Thalin / Chlortalidon paradoksal olarak poliüriyi azaltır. Etki mekanizması açıklanmamıştır.
Emilim ve plazma konsantrasyonu
Oral 50 mg Thalin / Chlortalidon dozunun biyoyararlanımı yaklaşık% 64'tür, pik kan konsantrasyonlarına 8 ila 12 saat sonra ulaşılır. 25 ve 50 mg'lık dozlar için Cmax değerleri sırasıyla ortalama 1.5Âug / ml (4.4µmol / L) ve 3.2Âug / ml (9.4µmol / L). 100 mg'a kadar olan dozlar için AUC'de orantılı bir artış vardır. Tekrarlanan günlük 50 mg'lık dozlarda, 24 saatlik dozaj aralığının sonunda ölçülen ortalama kararlı durum kan konsantrasyonlarına 7.2Âug / ml (21.2µmol / L) ulaşılır.
Dağıtım
Kanda, eritrositlerde yoğun birikim ve plazma proteinlerine bağlanma nedeniyle klortalidonun sadece küçük bir kısmı serbesttir. Eritrositlerin karbonik anhidrazına büyük ölçüde yüksek afinite bağlanması nedeniyle, 50 mg dozlarla tedavi sırasında tam kandaki toplam klortalidon miktarının sadece% 1.4'ü plazmada kararlı durumda bulundu. İn vitro olarak, klortalidonun plazma proteinlerine bağlanması yaklaşık% 76'dır ve ana bağlanma proteini albümindir.
Klortalidon plasenta bariyerini geçer ve anne sütüne geçer. Doğumdan önce ve sonra günde 50 mg klortalidon ile tedavi edilen annelerde, fetal tam kandaki klortalidon seviyeleri anne kanında bulunanların yaklaşık% 15'i kadardır. Amniyotik sıvı ve anne sütündeki klortalidon konsantrasyonları, karşılık gelen anne kan seviyesinin yaklaşık% 4'üdür.
Metabolizma
Metabolizma ve safraya hepatik atılım, küçük bir eliminasyon yolu oluşturur. 120 saat içinde, dozun yaklaşık% 70'i idrar ve dışkıya, esas olarak değişmemiş formda atılır.
Eliminasyon
Klortalidon, ortalama 50 saatlik eliminasyon yarılanma ömrü ile tam kan ve plazmadan elimine edilir. Eliminasyon yarılanma ömrü kronik uygulamadan sonra değişmez. Emilen bir klortalidon dozunun büyük kısmı, ortalama 60ml / dak'lık bir böbrek klerensi ile böbrekler tarafından atılır.
Özel hasta grupları
Renal disfonksiyon, ilacın kan veya plazmadan eliminasyonunda hız sınırlayıcı faktör olan klortalidonun farmakokinetiğini değiştirmez, büyük olasılıkla ilacın eritrositlerin karbonik anhidrazına afinitesidir.
Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.
Yaşlı hastalarda, emilim aynı olmasına rağmen, klortalidonun ortadan kaldırılması sağlıklı genç yetişkinlere göre daha yavaştır. Bu nedenle, ileri yaştaki hastaları klortalidon ile tedavi ederken yakın tıbbi gözlem endikedir.
Ürün Özellikleri Özeti'nin diğer bölümlerinde yer alanlara ek olarak reçete yazan ile ilgili klinik öncesi veri yoktur.
Bilinmiyor.
Yok
However, we will provide data for each active ingredient