Levomycetin-UBF

Hassas mikroorganizmaların neden olduğu hastalıklar:

beyin apsesi;

tifo ateşi;

paratifoid;

salmonelloz (esas olarak genelleştirilmiş formlar);

dizanteri;

bruselloz;

tularemi;

Ku ateşi;

meningokok enfeksiyonu;

rickettsioses (dahil. gevşek tifo, trahom, Rocky Dağları'nın benekli ateşi);

psittakoz;

inguinal lenfogranülom;

klamidya;

Iersinios;

erlichiosis;

idrar yolu enfeksiyonları;

pürülan yara enfeksiyonu;

zatürree;

pürülan peritonit;

dörtnala enfeksiyonlar;

pürülan otitis.

İçeride. Yemekten 30 dakika önce, bulantı ve kusma gelişimi ile - yemekten 1 saat sonra, günde 3-4 kez. Ortalama tedavi süresi 8-10 gündür.

Yetişkinler için bir kerelik doz 250-500 mg, günlük doz 2000 mg / gündür. Şiddetli enfeksiyon formları ile (dahil. tifo ateşi, peritonit) ile bir hastanede günde 3000-4000 mg'a kadar bir doz artışı mümkündür.

Çocuklar, şiddetli enfeksiyonlar (bakteriyemi, menenjit) için her 6 saatte bir 12.5 mg / kg (baz) veya 12 saatte bir 25 mg / kg (baz) kan serumundaki ilacın konsantrasyonunun kontrolü altında reçete edilir. Günde 75-100 mg / kg (baz).

aşırı duyarlılık;

kemik-beyin hematopisinin baskısı;

akut aralıklı porfiri;

glukoz-6-fosfat dehidrojenaz eksikliği;

karaciğer yetmezliği;

böbrek yetmezliği;

cilt hastalıkları (psoriasis, egzama, mantar lezyonları);

gebelik;

emzirme dönemi;

çocukluk (2 yıla kadar).

Dikkatli daha önce sitostatik ilaçlar veya radyasyon tedavisi ile tedavi gören hastalar için reçete edilir.

Sindirim sisteminden: hazımsızlık, bulantı, kusma (yemekten 1 saat sonra alındığında gelişme olasılığı azalır), ishal, oral mukoza ve esnemenin tahrişi, dermatit (dah. perianal dermatit - rektal kullanım için), disbakteriyoz (normal mikroflora kaynağı).

Kan oluşturan organların yanından: retikülositopeni, lökopeni, granülositopeni, trombositopeni, eritrositopeni; nadiren - aplastik anemi, agranülositoz.

Sinir sisteminin yanından: psikomotor bozukluklar, depresyon, konfüzyon, periferik nörit, optik sinir nöriti, görsel ve işitsel halüsinasyonlar, görme keskinliğinde azalma ve işitme kaybı, baş ağrısı.

Alerjik reaksiyonlar : deri döküntüsü, anjiyonörotik şişlik.

Diğer: ikincil mantar enfeksiyonu, çökme (1 yaşın altındaki çocuklarda).

Yüksek doz tedavisinde prematüre ve yenidoğan bebeklerde gri sendroma neden olmak mümkündür, bunun nedeni çocuklarda karaciğer enzimlerinin olgunlaşmamışlığına bağlı kloramfenikol birikimi ve miyokard üzerinde doğrudan toksik etkisidir.

Belirtiler : mavimsi gri ten rengi, düşük vücut sıcaklığı, düzensiz solunum, reaksiyon yok, kardiyovasküler başarısızlık. Uçan -% 40'a kadar.

Tedavi: hemosorpsiyon, semptomatik tedavi.

Çok çeşitli eylemlerin bakteriyostatik bir antibiyotiği, bir mikrobiyal hücrede protein sentezi sürecini ihlal eder.

Penisilin, tetrasiklin, sülfonamide dirençli bakteri suşları için etkilidir.

Birçok gram-pozitif ve gram-negatif bakteri, pürülan enfeksiyon patojenleri, tifo ateşi, dizanteri, meningokok enfeksiyonu, hemofilik bakteriler ile ilişkili olarak aktiftir Escherichia coli, Shigella dysenteria spp., Shigella flexneri spp., Shigella boydii spp., Shigella sonnei spp., Salmonella spp. (H dahil. Salmonella typhi, Salmonella paratyphi), Staphylococcus spp., Streptococcus spp. (H dahil. Streptococcus pneumoniae), Neisseria meningitidis, bir dizi suş Proteus spp., Pseudomonas pseudomallei, Rickettsia spp., Treponema spp., Leptospira spp., Chlamydia spp. (H dahil. Chlamydia trachomatis), Coxiella burnetii, Ehrlichia canis, Bacteroides fragilis, Klebsiella pneumoniae, Haemophilus influenzae.

Aside dayanıklı bakteriler üzerinde etki eder (H dahil. Mycobacterium tuberculosis), mavi yanmış çubuk, klustridler, metilosiline dirençli stafilokok suşları, Acinetobacter, Enterobacter, Serratia marcescens, çözünmeyen suşlar Proteus spp., Pseudomonas aeruginosa spp.en basit ve mantar.

Mikroorganizmaların stabilitesi yavaş gelişmektedir.

Emilim -% 90 (hızlı ve neredeyse tamamlandı). Biyoyararlanım -% 80. Plazma proteinleri ile bağlantı prematüre bebeklerde% 50-60'tır -% 32. T_mak oral uygulamadan sonra - 1-3 saat. V_d - 0.6–1 l / kg. Kandaki terapötik konsantrasyon kabul edildikten sonra 4-5 saat devam eder.

Vücudun sıvısına ve dokusuna iyi nüfuz eder. En yüksek konsantrasyonlar karaciğer ve böbreklerde oluşur. Safrada, girilen dozun% 30'una kadar tespit edilir. C_mak beyin omurilik sıvısı içine tek bir girişten 4-5 saat sonra belirlenir ve iltihapsız beyin zarları ile C'nin% 21-50'sine ulaşabilir_mak plazma ve inflamatuar beyin zarlarında% 45-89. Plasental bariyerden geçer, fetüsün kan serumundaki konsantrasyonlar annenin kanındaki konsantrasyonun% 30-80'i olabilir. Anne sütüne nüfuz eder. Ana miktar (% 90) karaciğerde metabolize edilir. Bağırsaklarda, bağırsak bakterilerinin etkisi altında, inaktif metabolitlerin oluşumu ile hidrolize olur.

24 saat içinde böbrekler tarafından atılır -% 90 (karışık filtreleme ile -% 5-10 değişmemiş, inaktif metabolitler şeklinde kanal salgısı -% 80), bağırsaklardan -% 1-3. T_1/2 yetişkinlerde - 1.5–3.5 saat, böbrek fonksiyonlarının ihlali durumunda - 3–11 saat. T_1/2 çocuklarda (1 aydan 16 yaşına kadar) - 3–6,5 saat, yenidoğanlarda (1 ila 2 gün arasında) - 24 saat veya daha fazla (özellikle düşük doğum ağırlığına sahip çocuklarda değişir), 10–16 gün - 10 saat. Hemodiyaliz zayıf maruz kalır.

• Amfenicola

Karaciğerdeki metabolizmayı ve radyasyon tedavisini etkileyen kan oluşumunu (sülfanilamidler, sitostatikler) inhibe eden ilaçlarla eşzamanlı kullanım, yan etki riskini artırır.

Eşzamanlı etanol alımı ile bir disülfiram reaksiyonunun geliştirilmesi mümkündür.

Oral hipoglisemik ilaçlarla reçete edildiğinde, eylemlerinde bir artış not edilir (karaciğerdeki metabolizmanın baskılanması ve plazmada konsantrasyonlarında bir artış nedeniyle).

Kırmızı kanosin, klindamisin, lincomycin ile birlikte kullanılırken, kloramfenikolün bu ilaçları ilgili bir durumdan değiştirebilmesi veya 50S bakteriyel ribos alt birimi ile ilişkili olmasını önleyebilmesi nedeniyle karşılıklı bir zayıflama kaydedilmiştir.

Penisilinler ve sefalosporinlerin antibakteriyel etkisini azaltır.

Kloramfenikol, sitokrom P450'nin enzim sistemini baskılar, bu nedenle fenobarbital, fenitoin, dolaylı antikoagülanlar ile eşzamanlı kullanım, bu ilaçların metabolizmasının zayıflaması, atılımın yavaşlaması ve plazmadaki konsantrasyonlarında bir artış kaydedilir.