Xarelto (Oral)

Haplar, 15 mg: yuvarlak, çift markalı, pembe-kahverengi, bir film kabuğu ile kaplıdır; sıkma yöntemi kazınmış: bir tarafta “15” dozunun atandığı bir üçgen var, diğer tarafta markalı bir Bayer haçı.

Saman üzerindeki hap türü - pembe-kahverengi renkte bir kabukla çevrili homojen bir beyaz kütle.

Haplar, 20 mg: yuvarlak, çift markalı, kırmızı-kahverengi, bir film kabuğu ile kaplıdır; gravür sıkma yöntemi ile uygulanır: bir tarafta “20” dozajının belirtildiği bir üçgen, diğer tarafta markalı bir Bayer haçı vardır.

Saman üzerindeki hap türü - kırmızı-kahverengi renkte bir kabukla çevrili homojen bir beyaz kütle.

valesiz kökenli atriyal meyvenin fibrilasyonu olan hastalarda inme ve sistemik tromboembolizmin önlenmesi;

derin ven trombozu ve pulmoner arter tromboembolizminin tedavisi ve nüksetmenin önlenmesi.

İçeride, yemek yerken.

Hasta tüm hapı yutamazsa, bir tablet Xarelto ilacı^® alınmadan hemen önce ezilebilir ve elma püresi gibi sıvı beslenmesi ile karıştırılabilir. Xarelto ilacının ezilmiş hapını aldıktan sonra^® Hemen 15 veya 20 mg alınmalıdır.

Xarelto'nun doğranmış tableti^® bir mide probu ile uygulanabilir. Probun LCD'deki konumu, Xarelto ilacını almadan önce doktorla daha fazla anlaşılmalıdır^® Rendelenmiş tablet, mide probu içinden az miktarda suya sokulmalı, daha sonra ilacın geri kalanını probun duvarlarından yıkamak için az miktarda su sokulmalıdır. Xarelto ilacının ezilmiş hapını aldıktan sonra.^® 15 veya 20 mg, enteral beslenme alımı ile derhal alınmalıdır.

Valesiz kökenli atriyal prangaların fibrilasyonu olan hastalarda inme ve sistemik tromboembolizmin önlenmesi

Önerilen doz günde 20 mg'dır.

Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar için (Cl kreatinin 30-49 ml / dak), önerilen doz günde 1 kez 15 mg'dır.

Önerilen maksimum günlük doz 20 mg'dır.

Tedavi süresi: Xarelto ile tedavi^® tedavinin yararları olası komplikasyonlar geliştirme riskini aştığı sürece yapılan uzun süreli tedavi olarak düşünülmelidir (bkz. RAFİNASYON İLE “Kurtuluş” ve “Özel Talimatlar”).

Bir dozu geçerken eylemler. Bir sonraki doz kaçırılırsa, hasta derhal Xarelto'nun ilacını almalıdır^® ve ertesi gün ilacı önerilen rejime göre düzenli olarak almaya devam eder. Daha önce kaçırılanları telafi etmek için alınan dozu iki katına çıkarmayın.

TGV ve TELA tedavisi ve TGV ve TELA'nın nüksetmesinin önlenmesi

Akut TGV veya TELA tedavisi için önerilen başlangıç dozu, ilk 3 hafta boyunca günde 2 kez 15 mg'dır, ardından TGV ve TELA'nın nüksetmesinin önlenmesi ve önlenmesi için günde bir kez 20 mg'lık bir doz gelir

Maksimum günlük doz, tedavinin ilk 3 haftasında 30 mg ve ileri tedavi için 20 mg'dır. Tedavi süresi, kanama riskine karşı tedavinin yararları dikkatlice tartıldıktan sonra ayrı ayrı belirlenir (bkz. RAFİNASYON İLE “Kurtuluş”). Minimum tedavi süresi (en az 3 ay) geri dönüşümlü risk faktörlerine (yani. önceki cerrahi müdahale, yaralanma, immobilizasyon süresi). Kalıcı risk faktörleri değerlendirilirken veya idiyopatik TGV veya TELA'nın geliştirilmesi durumunda tedavinin seyrini daha uzun süre uzatma kararı verilir

Bir dozu geçerken eylemler. Yerleşik dozlama moduna uymak önemlidir. Bir sonraki doz günde 2 kez 15 mg'lık bir dozaj modu ile kaçırılırsa, hasta derhal Xarelto'nun ilacını almalıdır^® günlük 30 mg'lık bir doza ulaşmak için. Yani 2 tablet. Bir numarada 15 mg alınabilir. Ertesi gün, hasta önerilen rejime göre ilacı düzenli olarak almaya devam etmelidir. Bir sonraki doz günde 20 mg'lık bir dozaj modunda kaçırılırsa, hasta derhal Xarelto'nun ilacını almalıdır^® ve ertesi gün ilacı önerilen rejime göre düzenli olarak almaya devam eder.

Ayrı hasta grupları

Dozun hastanın yaşına (65 yaş üstü), cinsiyete, vücut ağırlığına veya etnik kökene bağlı olarak düzeltilmesi gerekli değildir.

Karaciğer fonksiyonunun ihlali. İlaç Xarelto^® klinik olarak anlamlı kanama riskine neden olan koagülopati eşliğinde karaciğer hastalığı olan hastalar için kontrendikedir (bkz. "Endikasyonlar"). Diğer karaciğer hastalıkları olan hastanın dozaj değişikliğine ihtiyacı yoktur (bkz. Farmakokinetik).

Orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalar için mevcut sınırlı klinik veriler (Child-Pew sınıflandırmasına göre B sınıfı) ilacın farmakolojik aktivitesinde önemli bir artış olduğunu göstermektedir. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalar için (Child Pugh sınıflandırmasına göre C sınıfı) klinik veriler mevcut değildir.

Böbrek fonksiyonunun ihlali. Xarelto reçete ederken^® böbrek yetmezliği olan hastalarda (Cl kreatinin <50-80 ml / dak) doz düzeltmesine gerek yoktur.

Böbrek yetmezliği olan (Cl kreatinin 30-49 ml / dak) klave olmayan orijinli atriyal izinlerin fibrilasyonu olan hastalarda inme ve sistemik tromboembolizmi önlerken, önerilen doz günde 1 kez 15 mg'dır.

Böbrek yetmezliği olan hastalarda (Cl kreatinin 30-49 ml / dak) TGV ve TELA tedavisinde ve TGV ve TELA'nın nüksetmesinin önlenmesinde doz düzeltmesi gerekli değildir.

Sınırlı klinik kanıt, böbrek yetmezliği olan hastalarda rivaroksaban konsantrasyonlarında önemli bir artış olduğunu göstermektedir (Cl kreatinin 15-29 ml / dak). Bu hasta kategorisinin tedavisi için Xarelto ilacı^® 15 mg dikkatle kullanılmalıdır. Xarelto kullanımı^® Cl kreatinin <15 ml / dak olan hastalarda önerilmez (bkz. “Somonlamalar”, “Farmakokinetik”).

K vitamini antagonistlerinden (AVC) Xarelto'ya geçiş^® İnme ve sistemik tromboembolizmi önlerken AVK tedavisini bırakmalı ve Xarelto ile tedaviye başlamalısınız.^® MHO ≤3 değeri ile.

TGV ve TELA ile AVK tedavisini bırakmalı ve Xarelto ile tedaviye başlamalısınız^® MHO değeri ≤2.5 olan.

AVK'lı hastalar Xarelto'ya geçtiğinde^® Xarelto ilacını aldıktan sonra^® MHO değerleri hatalı olarak yüksek olacaktır. MHO, Xarelto'nun antikoagülan aktivitesini belirlemek için uygun değildir^® ve bu nedenle bu amaçla kullanılmamalıdır (bkz. "Etkileşim").

Xarelto'dan geçiş^® AVK'da . Xarelto'dan taşınırken yetersiz antikoagülan etkisi olasılığı vardır^® AVK üzerinde. Bu bağlamda, alternatif antikoagülanların yardımıyla böyle bir geçiş sırasında sürekli yeterli bir antikoagülan etki sağlamak gerekir. Xarelto'nun not edilmesi gerekir^® MHO'nun güçlendirilmesine yardımcı olabilir. Xarelto'dan geçiş yapan hastalar^® AVK'da, MHO ≥2'ye ulaşana kadar aynı anda AVK almalısınız. Geçiş döneminin ilk iki günü boyunca, MHO değerine bağlı olarak belirlenen bir sonraki ABC dozu ile standart bir AEC dozu uygulanmalıdır. Böylece, Xarelto'nun eşzamanlı kullanımı sırasında^® ve AVK MHO, bir önceki alımdan en geç 24 saat sonra, ancak bir sonraki Xarelto dozunu almadan önce belirlenmelidir^® Xarelto kullanımının sona ermesinden sonra.^® MHO değeri son dozu aldıktan 24 saat sonra güvenilir bir şekilde belirlenebilir (bkz. "Etkileşim").

Parenteral antikoagülanlardan Xarelto'ya geçiş^®. Parenteral antikoagülan alan hastalar için Xarelto kullanımı^® ilacın bir sonraki planlanan parenteral uygulamasından en fazla 2 saat önce başlamamalıdır (dah. düşük molekül ağırlıklı heparin) veya ilacın sürekli parenteral uygulamasının sona ermesi sırasında (dah. kırık olmayan heparin girişinde / girişinde).

Xarelto'dan geçiş^® parenteral antikoagülanlarda. Xarelto'nun ilacı kaldırılmalıdır^® ve Xarelto'nun ilacının bir sonraki dozunu almanın gerekli olduğu anda ilk parenteral antikoagülan dozunu tanıtın^®.

İnme ve sistem tromboembolizminin önlenmesinde kardiyoversiyon. Xarelto ile tedavi^® kardiyoversiyon gerektirebilecek hastalarda başlatılabilir veya devam ettirilebilir. Kardiyoversiyonda, Xarelto ile yeterli antikoagülasyon tedavisini sağlamak için daha önce antikoagülan tedavi almayan hastalarda aşırı gıda ekokardiyografisi ile kontrol edilir^® kardiyoversiyondan en az 4 saat önce başlamalıdır.

rivaroksaban veya tablette bulunan herhangi bir yardımcı maddeye karşı aşırı duyarlılık;

klinik olarak anlamlı aktif kanama (ör. intrakraniyal kanama, gastrointestinal kanama);

hasar veya durum, büyük kanama gelişme riski ile ilişkilidir, Örneğin, mevcut veya yakın zamanda acı çeken bir gastrointestinal ülser, yüksek kanama riski olan malign tümörlerin varlığı, son beyin veya omurilik yaralanmaları, baş cerrahisi, omurilik veya gözler, kafa içi kanama, yemek borusunun teşhis veya varsayılan varisli damarları, arteriyovenöz malformasyonlar, vasküler anevrizmalar veya beyin veya omurilik damarlarının patolojisi;

kırık olmayan heparin, düşük molekül ağırlıklı heparin (dahil. enoksaparin, dalteparin), heparin türevleri (dahil. fondaparinuks), oral antikoagülanlar (dah. warfarin, apixaban, dabigatran), rivaroksaban'a veya rivaroksaban'a geçiş durumları hariç (bkz. “Kullanım yöntemi ve dozlar”) veya merkezi venöz veya arteriyel kateterin çalışmasını sağlamak için gerekli dozlarda kırık olmayan heparin kullanıldığında;

klinik olarak anlamlı kanama riskine neden olan koagülopati ile ortaya çıkan karaciğer hastalıkları;

böbrek yetmezliği (Cl kreatinin <15 ml / dak) (bu hasta kategorisinde rivaroksaban kullanımına ilişkin klinik veriler mevcut değildir);

konjenital laktaz eksikliği, laktoz intoleransı, glikoz-galaktoz malabsorpsiyonu (kompozisyonda laktoz varlığı nedeniyle);

hamilelik ve emzirme ;

18 yaşına kadar çocukluk ve ergenlik (bu yaş grubundaki hastalarda verimlilik ve güvenlik belirlenmemiştir).

SÜREKLİLİK İLE

kanama riski yüksek olan hastaların tedavisi (dahil. konjenital veya edinilmiş kanama bağımlılığı ile, kontrolsüz ağır arteriyel hipertansiyon, alevlenme aşamasında mide ve duodenumun peptik ülseri, son zamanlarda mide ve duodenumun peptik ülseri vardı, vasküler retinopati, son zamanlarda kafa içi veya intraspal kanama yaşadı, kan veya beyin damarlarının patolojisi, yakın zamanda yeniden planlanmış bir kafa ameliyatından sonra, omurilik veya gözler, anamnezde bronkorektaslar veya pulmoner kanama)

böbrek yetmezliği olan hastaların tedavisi (Cl kreatinin 30-49 ml / dak), aynı anda kan plazmasındaki rivaroksaban konsantrasyonunu artıran ilaçlar alır (bkz. "Etkileşim");

böbrek yetmezliği olan hastaların tedavisi (Cl kreatinin 15-29 ml / dak) - bu tür hastalarda kan plazmasındaki rivaroksaban konsantrasyonu önemli ölçüde artabileceğinden (ortalama 1.6 kez) ve sonuç olarak artmış kanama riski;

hemostazı etkileyen ilaçlar alan hastalar (ör. NIPP, anti-agregatlar veya diğer antitrombotik ilaçlar);

azot grubunun antifungal ilaçları ile sistemik tedavi gören hastalar (dahil. ketokonazol) veya HIV proteaz inhibitörleri (dahil. ritonavir). Bu ilaçlar CYP3A4 ve R-gp izofermentinin güçlü inhibitörleridir. Sonuç olarak, bu ilaçlar kan plazmasındaki rivaroksaban konsantrasyonunu klinik olarak anlamlı bir seviyeye (ortalama 2.6 kez) artırabilir, bu da kanama riskini artırır. ılıman inhibitör CYP3A4 olan flukonazolün kül-mantar antifungal ilacı, rivaroksaban maruziyeti üzerinde daha az belirgin bir etkiye sahiptir ve aynı zamanda onunla kullanılabilir (bkz. "Etkileşim");

böbrek yetmezliği olan hastalar (Cl kreatinin 15-29 ml / dak) veya artmış kanama riski ve azot grubunun veya HIV proteaz inhibitörlerinin antifungal ilaçları ile eşzamanlı sistemik tedavi gören hastalar, tedaviden sonra komplikasyonları zamanında tespit etmek için yakından izlenmelidir. kanama şekli.

Xarelto kullanımının verimliliği ve güvenliği^® hamile kadınlar kurulmaz.

Deney hayvanları üzerinde elde edilen veriler, ilacın farmakolojik etkisi (örneğin kanama formundaki komplikasyonlar) ile ilişkili ve üreme toksisitesine yol açan ana organizmaya rivaroksabanın belirgin toksisitesini gösterdi.

Olası kanama riski ve plasentaya nüfuz etme yeteneği nedeniyle, Xarelto'nun ilacı^® hamilelik sırasında kontrendikedir.

Üreme kabiliyeti yüksek olan kadınlar Xarelto ile tedavi sırasında etkili kontraseptif yöntemler kullanmalıdır^®.

Xarelto kullanımına ilişkin veriler^® emzirme sırasında kadınların tedavisi için yoktur. Deney hayvanlarında elde edilen veriler rivaroksabanın anne sütü ile salındığını göstermektedir. Rivaroksaban sadece emzirme iptal edildikten sonra kullanılabilir (bkz. "Endikasyonlar").

Çalışmalar, rivaroksaban'ın sıçanlarda erkek ve dişi doğurganlığını etkilemediğini göstermiştir. Rivaroksaban'ın insan doğurganlığı üzerindeki etkisi üzerine çalışmalar yapılmamıştır.

Xarelto'nun güvenliği^® alt ekstremitelerde (diz veya kalça ekleminin toplam protezleri) büyük bir ortopedik operasyon geçiren 6.097 hastanın ve Xarelto ile tedavi gören tıbbi nedenlerle hastaneye kaldırılan 3.997 hastanın katılımıyla faz III'ün dört çalışmasında değerlendirildi^® 39 güne kadar 10 mg ve ayrıca 15 mg Xarelto ilacı alan 4.566 hasta dahil olmak üzere VTE tedavisinin III fazının üç çalışmasında^® 3 hafta boyunca günde 2 kez, daha sonra günde 20 mg 1 kez veya 21 aya kadar günde 20 mg 1 kez bir doz izledi.

Ek olarak, 7.750 hasta dahil olmak üzere iki faz III çalışmasından, en az 1 doz Xarelto fibrilasyonu olan hastalarda ilacın kullanımının güvenliği hakkında veriler elde edilmiştir^® 41 aya kadar bir süre boyunca ve en az 1 doz 2.5 mg (günde 2 kez) veya 5 mg (günde 2 kez) Xarelto alan akut koroner sendromlu 10225 hasta^® asetilsalisilik asit veya klopidogrul veya tiklopidin ile asetilsalisilik asit ile tedaviye ek olarak, tedavi süresi 31 aya kadardır.

Etki mekanizması göz önüne alındığında, Xarelto kullanımı^® hemorajik anemiye yol açabilecek herhangi bir organ ve dokudan gizli veya belirgin kanama gelişme riski artabilir. Kontrolsüz arteriyel hipertansiyonu olan hastalarda ve / veya hemostazı etkileyen ilaçlarla birlikte kullanıldığında kanama riski artabilir (bkz. RAFİNASYON İLE “Kurtuluş”). Belirti, semptom ve şiddet (olası ölümcül sonuç dahil) lokalizasyona, kanama ve / veya aneminin yoğunluğuna veya süresine bağlı olarak değişir (bkz. "Disassignment"). Hemorajik komplikasyonlar, zayıflık, solgunluk, baş dönmesi, baş ağrısı, nefes darlığı ve hacim veya şokta uzuvda bir artış ile ortaya çıkabilir, bu da başka nedenlerle açıklanamaz. Bazı durumlarda, anemi nedeniyle göğüs ağrısı ve anjina pektoris gibi miyokardiyal iskemi semptomları gelişti.

Xarelto kullanırken^® Bölmeler-sindrom ve hipoperfüzyona bağlı böbrek yetmezliği gibi şiddetli kanamaya sekonder iyi bilinen komplikasyonlar da kaydedildi. Bu nedenle, antikoagülan alan herhangi bir hastanın durumu değerlendirilirken kanama olasılığı dikkate alınmalıdır.

Xarelto için kaydedilen istenmeyen reaksiyonların sıklığı hakkında özet veriler^®aşağıda verilmiştir. Gruplar halinde, frekans ile ayrılmış, şiddetlerini azaltmak için istenmeyen etkiler aşağıdaki gibi sunulur: sıklıkla — ≥1 ila <% 10 arasında (≥1 / 100'den <1/10'a) seyrek — ≥0.1 ila <% 1 arasında (≥1 / 1000'den <1/100'e) nadiren — ≥0.01 ila <% 0.1 arasında (≥1 / 10000'den <1/1000'e) çok nadiren — <% 0.01 (<1/10000).

Faz III klinik çalışmalarına katılan hastalarda tedavi sırasında ortaya çıkan tüm istenmeyen reaksiyonlar

Dolaşım ve lenfatik sistemden: sıklıkla anemi (uygun laboratuvar parametreleri dahil); seyrek olarak - trombositemi (artmış trombosit sayısı dahil) *.

Kalpten : seyrek - taşikardi.

Görüş gövdesinin yanından: sıklıkla - gözde kanama (konjonktivada kanama dahil).

Sindirim sisteminden: sık sık - diş etlerinin kanaması, gastrointestinal kanama (rektal kanama dahil), gastrointestinal sistem bölgesinde ağrı, dispepsi, bulantı, kabızlık *, ishal, kusma *; seyrek - ağız kuruluğu.

İlacın enjeksiyon bölgesinde sistem bozuklukları ve reaksiyonları: sık sık - ateş *, periferik ödem, toplam kas gücünde azalma (zayıflık, asteni dahil); seyrek olarak - genel refahın bozulması (halsizlik dahil); nadiren - lokal şişme *.

Karaciğerden: seyrek olarak bozulmuş karaciğer fonksiyonu; nadiren - sarılık.

Bağışıklık sisteminin yanından: seyrek olarak - alerjik reaksiyonlar, alerjik dermatit.

Yaralanmalar, zehirlenme ve prosedürel komplikasyonlar: sık sık - prosedürlerden sonra kanamalar (postoperatif anemi ve yaradan kanama dahil), çürüklü aşırı hematom; seyrek olarak - yaradan akıntı *; nadiren - vasküler psödoanizm **.

Araştırma Sonuçları: sıklıkla - hepatik transaminazların aktivitesinde bir artış; seyrek olarak - bilirubin konsantrasyonunda bir artış, SchF * aktivitesinde bir artış, LDG * aktivitesinde bir artış, amilaz aktivitesinde bir artış *, konjuge bilirubin konsantrasyonunda bir artış (ALT aktivitesinde eşzamanlı bir artış olsun veya olmasın).

Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusunun yan tarafından: sık sık - uzuvlarda ağrı *; seyrek olarak - hemartroz; nadiren - kaslarda kanama.

Sinir sisteminin yanından: sık - baş dönmesi, baş ağrısı; seyrek olarak - intrason ve intrakraniyal kanamalar, kısa süreli bayılma.

Böbreklerden ve idrar yollarından: sıklıkla - ürogenital sistemden kanama (hematüri ve menoraji *** dahil), böbrek yetmezliği (artışan kreatinin, üre seviyeleri dahil) *.

Solunum yolundan: sık sık - burun kanaması, hemoptizi.

Deriden ve deri altı dokusundan: sık - kaşıntı (nadiren genel kaşıntı vakaları dahil), döküntü, ekimoz, cilt ve deri altı kanamaları; seyrek - ürtiker.

Gemilerin yanından: sıklıkla - kan basıncında belirgin bir azalma, hematom.

Kayıt sonrası izleme

Kayıt sonrası izleme sırasında, gelişimi Xarelto kullanımı ile geçici bir bağlantısı olan aşağıdaki istenmeyen reaksiyonların vakaları bildirilmiştir^® Kayıt sonrası izlemenin bir parçası olarak bu tür istenmeyen reaksiyonların ortaya çıkma sıklığını değerlendirmek mümkün değildir.

Bağışıklık sisteminin yanından: anjiyonörotik şişme, alerjik şişme. Faz III'ün randomize klinik çalışmalarının (RCI) bir parçası olarak, bu tür istenmeyen fenomenler seyrek olarak kabul edildi.

Karaciğerden: kolestaz, hepatit (hepatosellüler hasar dahil). Faz III RCU çerçevesinde, bu tür istenmeyen fenomenler nadir olarak kabul edildi.

Dolaşım ve lenfatik sistemden: trombositopeni. Faz III RCU çerçevesinde, bu tür istenmeyen fenomenler seyrek olarak kabul edildi.

Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusunun yan tarafından: frekans bilinmiyor - kas kanaması nedeniyle yüksek subfasiyal basınç sendromu (bölme sendromu).

Böbreklerden ve idrar yollarından: sıklığı bilinmiyor - böbrek yetmezliği / kanamaya bağlı akut böbrek yetmezliği, böbrek hipoperfüzyonuna yol açar.

* Büyük ortopedik operasyonlardan sonra kayıtlıdır.

** Akut koroner sendromdan sonra (transdermal müdahalelerden sonra) hastalarda ani ölüm ve miyokard enfarktüsünün önlenmesinde seyrek olarak kaydedilmiştir.

*** 55 yaşın altındaki kadınlarda VTE tedavisinde çok sık kayıtlıdır.

Kanama veya diğer advers reaksiyonlar gelişmeden 600 mg'a kadar rivaroksaban alınırken nadir doz aşımı vakaları kaydedildi. Sınırlı emiş nedeniyle, 50 mg veya daha yüksek terapötik dozları aşan dozlar kullanıldığında, kan plazmasındaki ortalama konsantrasyonunu daha da artırmadan ilacın konsantrasyonunun düşük seviyeli bir platosunun geliştirilmesi beklenir.

Rivaroksabanın spesifik antidotu bilinmemektedir. Doz aşımı durumunda, rivaroksaban emilimini azaltmak için aktif karbon kullanılabilir. Kan plazma proteinleri ile yoğun bağlanma göz önüne alındığında, diyaliz sırasında rivaroksabanın çıkarılmaması beklenir.

Kanama tedavisi

Rivaroksaban alan bir hastanın kanama komplikasyonu varsa, bir sonraki ilaç ertelenmeli veya gerekirse bu ilaçla tedavi iptal edilmelidir. T_1/2 rivaroksabana yaklaşık 5-13 saattir. Kanamanın ciddiyetine ve lokalizasyonuna bağlı olarak tedavi bireysel olmalıdır. Gerekirse, uygun semptomatik tedavi kullanılabilir, mekanik sıkıştırma gibi (Örneğin, şiddetli burun kanaması) etkinliğinin değerlendirilmesi ile cerrahi hemostaz, infüzyon tedavisi ve hemodinamik destek, kan ürünlerinin kullanımı (eritrosit kütlesi veya taze dondurulmuş plazma, anemi veya koagülopati olup olmadığına bağlı olarak) veya trombo.

Yukarıdaki önlemler kanamanın ortadan kaldırılmasına yol açmazsa, kombinasyon halinde kan pıhtılaşma faktörleri II, VII, IX ve X (protrombin kompleksi), anti-inhibitör pıhtılaşma kompleksi veya eptacog alfa (aktif) gibi spesifik prokoagülan geri dönüşümlü ilaçlar reçete edilebilir. ). Bununla birlikte, şu anda Xarelto alan hastalarda bu ilaçlarla ilgili deneyim bulunmaktadır^®çok sınırlı.

Protamin sülfat ve K vitamininin rivaroksabanın kıvılcım önleyici aktivitesini etkilemesi beklenmez.

Traneksam asidi ile sınırlı deneyim vardır ve Xarelto alan hastalarda aminokapronik asit ve aresetrin için mevcut değildir^®.

Xarelto'nun ilacını alan hastalarda sistemik bir desmopressin ilacı kullanmanın fizibilitesinin veya deneyiminin bilimsel gerekçesi^®yok.

Etki mekanizması. Rivaroksaban, oral yoldan alındığında yüksek biyoyararlanım ile Ha faktörünün oldukça seçici bir doğrudan inhibitörüdür.

Faktör X'in iç ve dış pıhtılaşma yollarından Ha faktörünün oluşumu ile aktivasyonu, pıhtılaşma kaskadında merkezi bir rol oynar.

Farmakodinamik etkiler. Bir kişi Ha faktörünün uykusuzluk inhibisyonuna sahiptir. Rivaroksaban, PV üzerinde doza bağlı bir etkiye sahiptir ve analiz için bir set kullanılırsa ilacın plazmadaki konsantrasyonları (r = 0.98) ile iyi ilişkilidir Neoplastin^® Diğer reaktifleri kullanırken sonuçlar değişecektir. PV, saniye cinsinden ölçülmelidir, çünkü MHO sadece kumarin türevleri için kalibre edilir ve sertifikalandırılır ve diğer antikoagülanlar için kullanılamaz.

İnme ve sistemik tromboembolizmi önlemek için rivaroksaban alan valesiz kökenli atriyal izinlerin fibrilasyonu olan hastalarda PV için yüzde 5/95 (Neoplastin^®) hapı aldıktan 1-4 saat sonra (ör. maksimum etkide) günde 20 mg 1 kez alan hastalarda 14 ila 40 s ve böbrek yetmezliği olan hastalarda (Cl kreatinin 30-49 ml / dak) günde 15 mg 1 kez 10 ila 50 s arasında değişir.

TGV ve TELA nüksetmesinin tedavisi ve önlenmesi için rivaroksaban alan hastalarda, PV için yüzde 5/95 (Neoplastin^®) hapı aldıktan sonra 2-4 saat sonra (ör. maksimum etkide) günde 2 kez 15 mg alan hastalarda 17 ila 32 s ve günde 1 kez 20 mg alan hastalarda 15 ila 30 s arasında değişir.

Ayrıca, rivaroksaban doza bağlı ACTV ve sonucu artırır HepTest^®; bununla birlikte, bu parametreler rivaroksabanın farmakodinamik etkilerinin değerlendirilmesi için önerilmez. Ayrıca, bunun klinik bir gerekçesi varsa, rivaroksaban konsantrasyonu kalibre edilmiş bir Xa testi kantitatif antifaktörü kullanılarak ölçülebilir.

Xarelto ile tedavi sırasında^® kan pıhtılaşma parametrelerinin izlenmesi gerekli değildir.

50 yaşın üzerindeki sağlıklı erkek ve kadınlarda, rivaroksaban etkisi altında QT EKG aralığının uzaması gözlenmemiştir.

Emme ve biyoyararlanım. 10 mg'lık bir dozda aldıktan sonra rivaroksabanın mutlak biyoyararlanımı yüksektir (% 80-100). Rivaroksaban hızla emilir; C_mak hapı aldıktan 2-4 saat sonra elde edildi.

Rivarksaban'ı yiyecekle 10 mg'lık bir dozda alırken, AUC ve C'deki değişiklikler kaydedilmedi_mak.

Rivaroksaban'ın farmakokinetiği, orta derecede bireysel değişkenlik ile karakterizedir; bireysel değişkenlik (varyasyon katsayısı)% 30 ila 40 arasındadır.

20 mg'lık bir resepsiyonda emme derecesinin azalması nedeniyle,% 66'lık bir biyoyararlanım gözlenmiştir. Xarelto ilacını alırken^®, 20 mg, yemek sırasında, aç karnına kıyasla ortalama EAA'da% 39'luk bir artış gözlendi, neredeyse tam emilim ve yüksek biyoyararlanım gösterdi.

Rivarksaban'ın emilmesi, LCD'deki serbest bırakıldığı yere bağlıdır. AUC ve C'yi azaltın_mak Rivaroksaban granülü ince bağırsağın distal bölümünde veya artan kolonda serbest bırakıldığında, sırasıyla% 29 ve% 56, bütün bir hap almanın yanı sıra gözlendi. Rivaroksaban'ın mide sistemine sokulmasından mideden daha distal kaçınılmalıdır, çünkü bu emilimde bir azalmaya ve buna bağlı olarak ilaca maruz kalmaya neden olabilir.

Çalışma biyoyararlanımı değerlendirdi (AUC ve C_mak) Elma püresi patatesleri ile bir karışımda ezilmiş bir hap olarak alınan veya suda asılı olan ve mide probu yoluyla sokulan 20 mg rivaroksaban, ardından bütün bir hap almaya kıyasla sıvı beslenme alımı. Sonuçlar, rivarksaban'ın öngörülebilir doza bağlı farmakokinetik profilini gösterirken, yukarıdaki alımdaki biyoyararlanım, rivarksaban'ın daha düşük dozları alınırken buna karşılık geldi.

Dağıtım. İnsan vücudunda, rivaroksabanın çoğu (% 92-95) plazma proteinleri ile ilişkilidir, ana bağlanma bileşeni serum albüminidir. V_d - ılımlı. V_ss yaklaşık 50 l'dir.

Metabolizma ve üreme. Oral olarak alındığında, reçete edilen rivaroksaban dozunun yaklaşık 2 / 3'ü metabolizmaya uğrar ve daha sonra idrar ve dışkı ile eşit parçalara atılır. Dozun geri kalan üçte biri, esas olarak aktif böbrek sekresyonu nedeniyle değişmeden doğrudan böbrek atılımı ile elde edilir.

Rivaroksaban, izo-çerçeveler CYP3A4, CYP2J2 ve ayrıca sitokrom sisteminden bağımsız mekanizmalar tarafından metabolize edilir. Biyotransformasyonun ana alanları morfolin grubunun oksidasyonu ve amit bağlarının hidrolizidir.

Alınan verilere göre in vitroRivaroxaban, P-gp taşıyıcı proteinler ve VCRR için bir substrattır

Değiştirilemeyen rivaroksaban, insan plazmasındaki tek aktif bileşiktir, yüksek konsantrasyondaki ana metabolitler veya plazmada aktif dolaşım metabolitleri bulunamamıştır. Sistem açıklığı yaklaşık 10 l / s olan Rivaroksaban, düşük klipsli ilaçlar olarak sınıflandırılabilir. Rivarksaban'ı plazmadan çıkarırken, son T_1/2 genç hastalarda 5 ila 9 saat, yaşlı hastalarda 11 ila 13 saat arasındadır.

Özel hasta grupları

Cinsiyet / yaşlılık (65 yaş üstü). Yaşlı hastalarda, plazmada rivariksaban konsantrasyonu genç hastalara göre daha yüksektir, ortalama EAA değeri, esas olarak genel ve böbrek klerensindeki belirgin düşüş nedeniyle, genç hastalarda karşılık gelen değerlerden yaklaşık 1.5 kat daha yüksektir. Erkeklerde ve kadınlarda farmakokinetikte klinik olarak anlamlı farklılıklar bulunamamıştır.

Vücut kütlesi. Çok küçük veya büyük vücut ağırlığı (50'den az veya 120 kg'dan fazla) kan plazmasındaki rivaroksaban konsantrasyonunu sadece biraz etkiler (fark% 25'ten azdır).

Çocuk yaşı. Bu yaş kategorisine ilişkin veriler mevcut değildir.

Etnik gruplar arası farklılıklar. Avrupa, Afro-Amerikan, Latin Amerika, Japon veya Çin etnik kökenine sahip hastalarda farmakokinetik ve farmakodinamikte klinik farklılıklar gözlenmemiştir.

Karaciğer fonksiyonunun ihlali. Çocuk Pugh sınıflandırmasına göre sınıflarda dağıtılan hastalarda (klinik çalışmalarda standart prosedürlere göre) karaciğer yetmezliğinin rivariksaban farmakokinetiği üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Child Pugh sınıflandırması, kronik karaciğer hastalıklarının, özellikle sirozun prognozunu değerlendirmenizi sağlar. Antikoagülan tedaviye tabi tutulmayı planlayan hastalarda, karaciğer fonksiyon bozukluğunun en önemli sonucu, karaciğerdeki kan pıhtılaşma faktörlerinin sentezinde bir azalmadır. Bu gösterge, Child Pugh sınıflandırmasını oluşturan beş klinik / biyokimyasal kriterden sadece birine karşılık geldiğinden, kanama riski bu sınıflandırma ile açıkça ilişkili değildir. Antikoagülanlı bu tür hastaların tedavisi konusu, Child Pugh sınıflandırmasına göre sınıftan bağımsız olarak kararlaştırılmalıdır.

İlaç Xarelto^® klinik olarak anlamlı kanama riskini belirleyen koagülopati ile ortaya çıkan karaciğer hastalıkları olan hastalar için kontrendikedir.

Hafif karaciğer yetmezliği olan karaciğer sirozu olan hastalarda (Child Pugh için A sınıfı) rivariksaban'ın farmakokinetiği, sağlıklı deneklerin kontrol grubundaki karşılık gelen göstergelerden sadece biraz farklıydı (ortalama olarak, rivaroksabanın EAA'sındaki artış 1.2 kat idi). Gruplar arasında farmakodinamik özelliklerde önemli farklılıklar yoktu.

Siroz ve orta şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child Pugh için B sınıfı), ciddi bir karaciğer hastalığını gösteren tıbbi bir maddenin klerensinin önemli ölçüde azalması nedeniyle rivaroksabanının ortalama EAA değeri sağlıklı gönüllülere göre önemli ölçüde artmıştır (2.3 kez). Ha faktörünün aktivitesinin baskılanması, sağlıklı gönüllülerden daha fazla (2.6 kez) ifade edildi. PV ayrıca sağlıklı gönüllülerden 2.1 kat daha yüksekti. PV ölçümü kullanılarak, karaciğerde sentezlenen VII, X, V, II ve I pıhtılaşma faktörleri dahil olmak üzere dış pıhtılaşma yolu değerlendirilir. Orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalar, farmakodinamik etkiler ile farmakokinetik parametreler, özellikle konsantrasyon ve PV arasındaki daha yakın ilişkinin bir sonucu olan rivaroksaban'a daha duyarlıdır

Child Pugh sınıflandırmasına göre C sınıfı karaciğer yetmezliği olan hastalar için veri mevcut değildir.

Böbrek fonksiyonunun ihlali. Böbrek yetmezliği olan hastalarda, kan plazmasında rivaroksaban maruziyetinde, Cl kreatinin tarafından tahmin edilen böbrek fonksiyonundaki azalma ile ters orantılı bir artış vardı.

Cl kreatinin 50-80, 30-49 ve 15-29 ml / dk'da böbrek yetmezliği olan hastalarda, kan plazması rivarioksaban konsantrasyonlarında (EAA) sırasıyla 1.4-, 1.5- ve 1.6 kat artış gözlenmiştir. sağlıklı gönüllüler. Farmakodinamik etkilerdeki karşılık gelen artış daha belirgindi.

Cl kreatininli hastalarda 50-80, 30–49 ve 15–29 ml / dak, Ha faktörünün aktivitesinin toplam baskılanması 1.5 arttı; Sağlıklı gönüllülere kıyasla 1.9 ve 2 kez; PV - faktörün aktivitesindeki bir değişiklik nedeniyle, Ha da 1.3 arttı; 2.2 ve 2.4 kez, sırasıyla.

Xarelto kullanımına ilişkin veriler^® Cl kreatinin 15-29 ml / dak olan hastalar sınırlıdır ve bu nedenle ilacı bu hasta kategorisinde kullanırken dikkatli olunmalıdır. Xarelto kullanımına ilişkin veriler^® Cl kreatinin <15 ml / dak olan hastalar yoktur ve bu nedenle ilacın bu hasta kategorisinde kullanılması önerilmez.

• Ha faktörünün doğrudan inhibitörleri [Antikoagülanlar]

FKV

Rivaroksabanın çıkarılması esas olarak karaciğerdeki sitokrom P450 (CYP3A4, CYP2J2) sisteminin aracılık ettiği metabolizma ve P-gp ve BCRP kullanılarak değişmemiş bir tıbbi maddenin renal atılımı yoluyla gerçekleştirilir .

Rivaroksaban, CYP3A4 izopurmentini ve sitokromun diğer önemli izoformlarını bastırmaz veya indüklemez.

Xarelto ilacının eşzamanlı kullanımı^® ve CYP3A4 ve P-gp izofeninin güçlü inhibitörleri, böbrek ve hepatik klerensde bir azalmaya yol açabilir ve böylece sistemik etkiyi önemli ölçüde artırabilir.

Xarelto'nun ortak kullanımı^® ve güçlü bir CYP3A4 ve R-gp inhibitörü olan ketokonazolün nitrik antifungal maddesi (günde 400 mg 1 dozda), ortalama denge EAA ve ortalama C'de bir artışa yol açtı_mak rivaroksaban sırasıyla 2.6 ve 1.7 kez, ilacın farmakodinamik etkisinde önemli bir artış eşlik etti.

Xarelto'nun ortak reçetesi^® ve güçlü bir CYP3A4 ve P-gp inhibitörü olan HIV retinavir HIV proteaz inhibitörü (günde 2 kez 600 mg'lık bir dozda), ortalama denge EAA ve ortalama C'de bir artışa yol açtı_mak rivaroksaban sırasıyla 2.5 ve 1.6 kez, ilacın farmakodinamik etkisinde önemli bir artış eşlik etti. Bu bağlamda, Xarelto ilacı^® azot grubunun antifungal ilaçları veya HIV proteaz inhibitörleri ile sistemik tedavi gören hastalarda kullanılması önerilmez (bkz. RAFİNASYON İLE “Kurtuluş”).

İzopurment CYP3A4'ü güçlü bir şekilde baskılayan ve P-gp'yi orta derecede baskılayan klaritromisin (günde 2 kez 500 mg'lık bir dozda), AUC ve C değerlerinde bir artışa neden oldu_mak rivaroksabana sırasıyla 1.5 ve 1.4 kez. Bu artış AUC ve C'nin normal değişkenliğine sahiptir_mak ve klinik olarak önemsiz kabul edilir.

Eritromisin (günde 3 kez 500 mg'lık bir dozda), CYP3A4 ve P-gp izofeninin orta derecede inhibisyonu, AUC ve C değerlerinde bir artışa neden oldu_mak rivaroxabana 1.3 kez. Bu artış AUC ve C'nin normal değişkenliğine sahiptir_mak ve klinik olarak önemsiz kabul edilir.

Böbrek yetmezliği olan hastalarda (Cl kreatinin ≤50–80 ml / dak), reditromisin (günde 3 kez 500 mg) AUC ve C'de bir artışa neden oldu_mak Eşzamanlı tedavi almayan normal böbrek fonksiyonlu hastalara kıyasla sırasıyla 1.8 ve 1.6 kez. Böbrek yetmezliği olan hastalarda (Cl kreatinin 30-49 ml / dak), reditromisin AUC ve C'de bir artışa neden oldu_mak Eşzamanlı tedavi almayan normal böbrek fonksiyonlu hastalara kıyasla sırasıyla 2 ve 1.6 kez (bkz. RAFİNASYON İLE “Kurtuluş”).

CYP3A4 izofeniumunun orta derecede inhibisyonu olan flukonazol (günde 400 mg 1 dozda), rivariksaban'ın ortalama EAA'sında 1.4 kat artışa ve ortalama C'de artışa neden oldu_mak 1.3 kez. Bu artış AUC ve C'nin normal değişkenliğine sahiptir_mak ve klinik olarak önemsiz kabul edilir.

Rivariksaban'ın dronedaron ile eşzamanlı kullanımından, eklem kullanımıyla ilgili sınırlı klinik veriler nedeniyle kaçınılmalıdır.

Xarelto'nun ortak kullanımı^® ve CYP3A4 ve P-gp'nin güçlü bir indükleyicisi olan rifampisin, rivariksaban'ın ortalama EAA'sında yaklaşık% 50 oranında bir azalmaya ve farmakodinamik etkilerinde paralel bir azalmaya yol açtı.

Rivaroksaban'ın diğer CYP3A4 güçlü indüktörlerle (dah. fenitoin, karbamazepin, fenobarbital veya delikli preparatlar) ayrıca plazmada rivaroksaban konsantrasyonunda bir azalmaya yol açabilir. Plazmada rivaroksaban konsantrasyonunda bir azalma klinik olarak önemsiz olarak kabul edilir. Güçlü CYP3A4 indükleyicileri dikkatle kullanılmalıdır.

FDV

Sodyum enoksaparin (bir kerelik 40 mg doz) ve Xarelto'nun eşzamanlı kullanımından sonra^® (bir kerelik 10 mg doz), toplam etki, kan pıhtılaşması örneklerine (PV, ACTV) ilişkin ek özetleyici etkilerle birlikte verilmeyen anti-Ha faktörünün aktivitesi ile ilişkili olarak gözlenmiştir. Enoksaparin sodyum, rivaroksaban farmakokinetiğini değiştirmedi (bkz. RAFİNASYON İLE “Kurtuluş”).

Kanama riskinin artması nedeniyle, diğer antikoagülanlarla birlikte kullanıldığında dikkatli olunmalıdır (bkz. RAFİNASYON İLE “Kurtuluş” ve “Özel Talimatlar”).

Xarelto arasında FKV bulunamadı^® 15 mg'lık bir dozda) ve clopidogrul (yükleme dozu - 300 mg, daha sonra destekleyici dozun reçetesi ile - 75 mg) ancak hasta alt grubunda trombositlerin toplanma derecesi ve R-selecte veya GPIIb / IIIa reseptörünün içeriği ile ilişkili olmayan kanama süresinde önemli bir artış bulunmuştur (cm. RAFİNASYON İLE “Kurtuluş”).

Xarelto ilacını paylaştıktan sonra^® (15 mg'lık bir dozda) ve 500 mg'lık bir dozda bir naproksen, kanama süresinde klinik olarak anlamlı bir artış gözlenmedi. Bununla birlikte, bireyler için daha belirgin bir farmakodinamik yanıt mümkündür.

Xarelto paylaşılırken dikkatli olunmalıdır^® NVP (asetilsalisilik asit dahil) ve trombosit agregasyon inhibitörleri ile, çünkü bu ilaçların kullanımı genellikle kanama riskini artırır.

Hastaları warfarin'den (MHO 2'den 3'e) Xarelto'ya geçirin^® (20 mg) veya Xarelto ile^® Varfarin başına (2 ila 3 MHO) (20 mg) PV / MNO arttı (Neoplastin^®) basit bir etki toplamı ile beklenenden daha fazla (ayrı MHO değerleri 12'ye ulaşabilir), ACTV üzerindeki etki, Ha faktörünün baskılanması ve trombinin endojen potansiyeli katkı maddesi idi.

Gerekirse, Xarelto'nun farmakodinamik etkileri üzerine araştırma yapın^® geçiş döneminde, anti-Ha aktivitesinin tanımı, warfarinden etkilenmeyen gerekli testler olarak kullanılabilir PICT ve HepTest^® Varfarin kullanımının sona ermesinden sonraki 4. günden başlayarak, tüm test sonuçları (dah. PV, ACTV, Ha faktörünün aktivitesinin inhibisyonu ve EPT üzerindeki etki - trombinin endojen potansiyeli) sadece Xarelto ilacının etkisini yansıtır.^® (cm. “Uygulama yöntemi ve dozlar”).

Geçiş döneminde varfarinin farmakodinamik etkilerini incelemek gerekirse, INR değerinin C'de ölçülmesi kullanılabilir_boşluk. rivaroksaban (bir önceki rivaroksaban alımından 24 saat sonra), çünkü rivaroksaban belirli bir dönemde bu gösterge üzerinde minimum bir etkiye sahiptir.

Warfarin ve Xarelto'nun ilacı arasında^® hiçbir FKV kaydedilmedi.

İlaç Xarelto'nun bir ilacıdır^® AVK ile fenindyon araştırılmadı. Xarelto tedavisi olan hastaların mümkün olduğunca transferinden kaçınılması önerilir^® AVK'nın fenindyon ile tedavisi için veya tam tersi.

AVK atenokumarol tedavisi olan hastaların Xarelto'ya transferinde sınırlı deneyim bulunmaktadır^®.

Xarelto ile tedavi ile hastayı transfer etmeye ihtiyaç varsa^® AVK'nın fenindion veya asenokumarol ile tedavisi için özel dikkat gösterilmeli, ilaçların farmakodinamik etkisinin (MHO, PV) günlük kontrolü, bir sonraki Xarelto dozunu almadan hemen önce yapılmalıdır^®.

Fenindion veya asenokumarol ile AVK tedavisi olan hastanın Xarelto tedavisine aktarılması gerekirse^®, özel dikkat gösterilmeli ve ilaçların farmakodinamik etkisinin kontrolü gerekli değildir.

Uyumsuzluk

Bilinmeyen.

Hiçbir etkileşim tespit edilmedi

Rivaroksaban ve midazolam (substrat CYP3A4), digoksin (substrat R-gp) veya atorvastan (substrat CYP3A4 ve R-gp) arasında FKV tespit edilmemiştir.

Proton pompası inhibitörü omeprazol, antagonist N ile ortak kullanım₂ranitidin, alüminyum / magnezyum antasit, naproksen, klopidogrl veya enoksaparin içeren reseptörler rivaroksabanın biyoyararlanımını ve farmakokinetiğini etkilemez.

Xarelto kullanılırken klinik olarak anlamlı FKV veya FDV gözlenmedi^® ve 500 mg'lık bir dozda asetilsalisilik asit.

Laboratuvar parametreleri üzerindeki etkisi

İlaç Xarelto^® kan pıhtılaşma göstergelerini etkiler (PV, ACTV, HepTest^®) etki mekanizması ile bağlantılı olarak.

Çocukların ulaşabileceği yerlerden uzak tutun.

Pakette belirtilen son kullanma tarihinden sonra uygulamayın.

15 mg veya 20 mg film kabuğu ile kaplanmış tabletler.

Bir film kabuğu ile kaplanmış tabletler, 15 mg: Her biri 14 veya 10 tablet. Al / PP veya Al / PVX-PVDH blisterde. 1, 2, 3 veya 7 bl. Her biri 14 tablet. veya 10 bl. Her biri 10 tablet. bir karton paket içinde.

Bir film kabuğu ile kaplanmış tabletler, 20 mg: Her biri 14 veya 10 tablet. Al / PP veya Al / PVX-PVDH blisterde. 1, 2 veya 7 bl. Her biri 14 tablet. veya 10 bl. Her biri 10 tablet. bir karton paket içinde.

Tarifine göre.

Xarelto kullanımı^® azot antifungal ilaçlarla birlikte sistem tedavisi alan hastalarda (dahil. ketokonazol) veya HIV prosthease inhibitörleri (dahil. ritonavir). Bu ilaçlar güçlü CYP3A4 ve P-gp inhibitörleridir. Bu nedenle, bu ilaçlar kan plazmasındaki rivaroksaban konsantrasyonunu klinik olarak önemli değerlere (ortalama 2.6 kez) artırabilir ve bu da kanama riskinin artmasına neden olabilir. Bununla birlikte, orta inhibitör CYP3A4 olan flukonazolün azot antifungal ilacı, rivaroksaban maruziyeti üzerinde daha az belirgin bir etkiye sahiptir ve aynı zamanda onunla birlikte kullanılabilir (bkz. "Etkileşim").

İlaç Xarelto^® plazmada rivaroksaban konsantrasyonunda bir artışa yol açabilecek eşzamanlı ilaçlar alan orta derecede böbrek fonksiyon bozukluğu (Cl kreatinin 30-49 ml / dak) olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır (bkz. "Etkileşim").

Şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Cl kreatinin <30 ml / dak), plazmada rivaroksaban konsantrasyonu önemli ölçüde arttırılabilir (ortalama 1.6 kez), bu da kanama riskinin artmasına neden olabilir. Bu nedenle, belirtilen altta yatan hastalığın varlığı nedeniyle, bu tür hastalar hem kanama hem de tromboz gelişme riskinde artış gösterir. Sınırlı miktarda klinik veri nedeniyle, Xarelto'nun ilacı^® 15-29 ml / dak kreatinin cl olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. Şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Cl kreatinin <15 ml / dak) rivaroksaban kullanımına ilişkin klinik veriler mevcut değildir. Bu nedenle, Xarelto kullanımı^® bu tür hastalarda önerilmez (bkz. “Uygulama yöntemi ve dozları”, “Farmakokinetik”, “Farmakodinamik”).

Şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu veya artmış kanama riski olan hastalar ile azot antifungal ilaçlar veya HIV-proteaz inhibitörleri ile birlikte sistemik tedavi gören hastalar tedaviden sonra kanama açısından dikkatle izlenmelidir.

İlaç Xarelto^®diğer anti-trombotik ilaçlar gibi, aşağıdaki durumlarda bu tür kanama gelişme riski yüksek olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır

- konjenital veya edinilmiş pıhtılaşma bozuklukları;

- kontrolsüz ağır arteriyel hipertansiyon;

- alevlenme aşamasında mide ve duodenumun peptik ülseri;

- vasküler retinopati ;

- son kafa içi veya intrazal kanama;

- intrapinal veya intraserebral vasküler anomaliler;

- kafa, omurilik veya oftalmik cerrahi üzerinde yakın zamanda yapılan bir cerrahi operasyon;

- bronşlar veya anamnezde pulmoner kanama olayı.

Hasta aynı anda NIPP, trombosit agregasyon inhibitörleri veya diğer antitrombotik ilaçlar gibi hemostazı etkileyen ilaçlar alırsa dikkatli olunmalıdır.

Mide ve duodenal bağırsakta peptik ülser gelişme riski olan hastalarda uygun önleyici tedavi reçete edilebilir. Hb veya kan basıncında açıklanamayan bir azalma ile bir kanama kaynağı aramalısınız. Xarelto kullanımının güvenliği ve etkinliği^® yapay kalp kapakçıkları olan hastalar çalışılmamıştır, bu nedenle Xarelto kullanımının bir kanıtı yoktur^® 20 mg (15 mg - Cl kreatininli hastalarda 15-49 ml / dak), bu hasta kategorisinde yeterli bir antikoagülan etki sağlar. İlaç Xarelto^® hemodinamik olarak kararsız TELA hastalarının yanı sıra tromboliz veya trombektomi yapması gerekebilecek hastalar ve Xarelto ilacının güvenliği ve etkinliği alternatif olarak önerilmediğinden tromboliz veya trombektomi yapması gerekebilecek hastalar önerilmez^® bu tür klinik durumlarda tespit edilmemiştir.

İnvaziv bir prosedür veya cerrahi müdahale gerekiyorsa, Xarelto ilacını almak^® müdahaleden en az 24 saat önce ve doktorun sonucuna göre durdurulmalıdır.

Prosedür ertelenemezse, artan kanama riski acil müdahale ihtiyacına kıyasla değerlendirilmelidir.

Xarelto ilacını almak^® invaziv prosedürlerden veya cerrahi müdahalelerden sonra, uygun klinik göstergelerin ve yeterli hemostazın bulunmasına bağlı olarak sürdürülmelidir (bkz. bölüm "Farmakokinetik", "Metabolizma ve üreme.").

Tromboembolik komplikasyonları önlemek için trombosit agregasyon inhibitörleri alan hastalarda epidural / spinal anestezi veya spinal ponksiyon gerçekleştirirken, uzun süreli felce yol açabilecek epidural veya spinal hematom gelişme riski vardır.

Kalıcı bir epidural kateter veya hemostazı etkileyen ilaçlarla birlikte tedavi kullanılırken bu olayların riski daha da artar.

Epidural veya spinal ponksiyonun veya tekrarlanan ponksiyonun travmatik olarak uygulanması da riski artırabilir.

Nörolojik bozuklukların belirti ve semptomlarını tanımlamak için hastalar izlenmelidir (ör. bacaklarda uyuşma veya halsizlik, bağırsak veya mesane disfonksiyonu). Nörolojik bozukluklar tespit edildiğinde, acil tanı ve tedavi gereklidir.

Doktor, trombozu önlemek için antikoagülan alan veya alacak olan hastalarda omurga müdahalesi yapmadan önce potansiyel faydaları ve göreceli riski karşılaştırmalıdır.

Açıklanan durumlarda 15 ve 20 mg'lık dozlarda rivariksaban'ın klinik kullanımında deneyim yoktur.

Rivarksaban ve epidural / spinal anestezi veya spinal ponksiyonun eşzamanlı kullanımı ile ilişkili potansiyel kanama riskini azaltmak için rivaroksaban'ın farmakokinetik profili dikkate alınmalıdır. Rivaroksabanın antikoagülan etkisi zayıf olarak derecelendirildiğinde epidural kateter veya lomber ponksiyon kurmak veya çıkarmak daha iyidir.

Bununla birlikte, her hastada oldukça düşük bir antikoagülan etki elde etmek için kesin zaman bilinmemektedir.

Genel farmakokinetik özelliklere dayanarak, epidural kateter en az iki kez T'den sonra çıkarılır_1/2t.e. Xarelto'nun son dozundan en geç 18 saat sonra^® genç hastalar için ve yaşlı hastalar için en az 26 saat. İlaç Xarelto^® epidural kateter çıkarıldıktan en geç 6 saat sonra atanmalıdır.

Travmatik delinme durumunda, Xarelto'nun reçetesi^® 24 saat ertelenmelidir.

Klinik öncesi çalışmalardan elde edilen güvenlik verileri. Artan farmakolojik etkilerle (kan ısıtma) ilişkili etkiler hariç, farmakolojik güvenlik çalışmalarında elde edilen klinik öncesi verilerin analizinde insanlar için spesifik bir tehlike bulunmamıştır.

Araç kullanma / hareket mekanizmalarıyla çalışma yeteneği üzerindeki etkisi. Xarelto kullanırken^® bayılma ve baş dönmesi vakaları kaydedildi (bkz. "Teminat eylemleri"). Olumsuz reaksiyon verileri olan hastalar araba kullanmamalı ve hareketli mekanizmalarla çalışmamalıdır.

• I26 Pulmoner emboli
• I48 Fibrilasyon ve titreyen atriyum
• I64 Kanama veya kalp krizi olarak belirtilmeyen bir inme
• I74 Embolia ve artemorik tromboz
• I82 Embolia ve diğer damarların trombozu