Tilatil

Воспалительно-дегенеративные заболевания опорно-двигательного аппарата, сопровождающиеся болевым синдромом: суставной синдром при подагре, ревматоидный артрит, остеоартроз, анкилозирующий спондилоартрит, остеохондроз, суставной ревматизм (тендиниты, бурситы, миозиты), боли в позвоночнике, невралгии, миалгии, травмы.

ревматоидный артрит;

остеоартрит;

анкилозирующий спондилит;

суставной синдром при обострении течения подагры;

бурсит;

тендовагинит;

болевой синдром (слабая и средняя интенсивность): артралгия, миалгия, невралгия, мигрень, зубная и головная боль, альгодисменорея;

боль при травмах, ожогах.

Препарат предназначен для симптоматической терапии, уменьшения боли и воспаления на момент использования, на прогрессирование заболевания не влияет.

Ревматоидный артрит, остеоартрит, анкилозирующий спондилоартрит, подагра, фиброзит, тендинит, тендовагинит, бурсит, люмбалгия, люмбоишиалгия, эпикондилит, травмы и воспаление мягких тканей и опорно-двигательного аппарата.

Внутрь, ректально. По 1 табл. или 1 супп. 1 раз в день (желательно в одно и то же время).

При острых приступах подагры по 2 табл. или 2 супп. 1 раз в сутки в течение первых двух дней, затем по 1 табл. или 1 супп. 1 раз в день в течение 5 дней.

В/м, в/в.

В/м инъекции делают глубоко.

Длительность в/в введения не должна составлять менее 15 сек.

В/м или в/в введение применяется для кратковременного (1–2 дня) лечения в дозе 20 мг/сут. При необходимости дальнейшей терапии переходят на пероральные лекарственные формы теноксикама.

Раствор для инъекций готовят непосредственно перед использованием путем растворения содержимого флакона прилагаемым растворителем. После приготовления иглу заменяют.

Внутрь, по 20 мг (1 капсула) 1 раз в сутки (желательно в одно и то же время). При острых приступах подагры — по 40 мг 1 раз в сутки в течение первых дней, затем — по 20 мг 1 раз в сутки еще 5 дней.

Гиперчувствительность, активная пептическая язва, выраженные нарушения функции печени в активной стадии, почечная недостаточность, сахарный диабет, артериальная гипертензия, сердечная недостаточность, детский возраст.

гиперчувствительность к активному веществу или вспомогательным компонентам препарата (существует вероятность перекрестной чувствительности к ацетилсалициловой кислоте (АСК), ибупрофену и другим НПВП);

эрозивно-язвенные поражения желудка и двенадцатиперсной кишки в стадии обострения;

желудочно-кишечное кровотечение (в т.ч. и в анамнезе);

воспалительные заболевания кишечника: болезнь Крона или язвенный колит в стадии обострения;

тяжелая почечная недостаточность (Cl креатинина менее 30 мл/мин);

прогрессирующее заболевание почек;

тяжелая печеночная недостаточность;

полное или неполное сочетание бронхиальной астмы, рецидивирующего полипоза носа и околоносовых пазух и непереносимости АСК или других НПВП (в т.ч. и в анамнезе);

установленный диагноз заболеваний свертывающей системы крови;

декомпенсированная сердечная недостаточность;

терапия периоперационных болей при проведении шунтирования коронарных артерий;

беременность;

период грудного вскармливания;

возраст до 18 лет.

С осторожностью: язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки; язвенный колит и болезнь Крона вне обострения; заболевания печени в анамнезе; печеночная порфирия; хроническая почечная недостаточность (Cl креатинина 30–60 мл/мин); хроническая сердечная недостаточность; артериальная гипертензия; значительное снижение ОЦК (в т.ч. после хирургического вмешательства); пожилые пациенты (старше 65 лет) (в т.ч. получающие диуретики, ослабленные пациенты и с низкой массой тела); бронхиальная астма; ишемическая болезнь сердца; цереброваскулярные заболевания; дислипидемия/гиперлипедимия; сахарный диабет; заболевания периферических артерий; курение; наличие инфекции Helicobacter pylori; длительное использование НПВП; алкоголизм; тяжелые соматические заболевания; аутоиммунные заболевания (системная красная волчанка (СКВ) и смешанное заболевание соединительной ткани); одновременный прием ГКС (в т.ч. преднизолон), антикоагулянтов (в т.ч. варфарин), антиагрегантов (в т.ч. АСК, клопидогрел), СИОЗС (в т.ч. циталопрам, флуоксетин, пароксетин, сертралин).

Гиперчувствительность, эрозивно-язвенные поражения ЖКТ (в фазе обострения), «аспириновая» астма, выраженные нарушения функции почек.

Bulantı, mide ekşimesi, karın ağrısı, ishal, meteorizm, stomatit, anoreksiya, erozyvnia lezyonları, kanıyor, baş ağrısı, baş dönmesi, uykusuzluk, depresyon, artan uyarılabilirlik, göz bölgesinde şişme, göz tahrişi, görme bozukluğu, periferik ödem, kreatinin plazmasında konsantrasyon artışı, üre azotu, bilirubin ve karaciğer transaminaz aktivitesi, alerjik reaksiyonlar (ürtiker, kaşıntı) fitiller kullanırken, lokal tahriş mümkündür, acı verici dışkılama.

Yan etkilerin sıklığı WHO önerilerine göre sınıflandırılır: çok sık (> 1/10); genellikle (> 1/100, <1/10); seyrek olarak (> 1/1000, <1/100); nadiren (> 1/1000, <1/1000); çok nadiren monte edilmiş (1/10).

Sindirim sisteminden: çok sık - dispepsi (bulantı, kusma, mide ekşimesi, ishal, meteorizm), NVP-gastropati, karın ağrısı, stomatit, anoreksi, karaciğer fonksiyon bozukluğu; nadiren - gastrointestinal mukozanın ülseri, kanama (pastrik, uterin, stapüler bağırsak bağırsakları), levrek.

MSS'nin yanından: nadiren - kalp yetmezliği, taşikardi, kan basıncını arttırmak.

Merkezi Vergi Servisi tarafından: sık - baş dönmesi, baş ağrısı, uyuşukluk, depresyon, uyarılma, işitme kaybı, kulak çınlaması, göz tahrişi, görme bozukluğu.

Deriden ve deri altı dokusundan: sıklıkla - cilt kaşıntısı, döküntü, ısırgan otu ve eritem; çok nadiren - fotodermatit, Stevens-Johnson sendromu, Lyell sendromu.

Üriner sistemden: genellikle - kan üre azotu ve kreatinin artışı.

Kan oluşturan organların yanından: sıklıkla - agranülositoz, lökopeni; nadiren - anemi, trombositopeni, lökopeni, kabuk tedavisi.

Hepatobiliyer sistemden: sıklıkla - ALT, AST, GGT aktivitesinde ve serumdaki bilirubin seviyesinde bir artış.

Laboratuvar göstergeleri: hiperkreatini, hiperbilirubinemi, artmış idrar azot konsantrasyonu ve karaciğer transaminaz aktivitesi, kanama süresinin uzaması.

Tedavinin arka planında zihinsel bozukluklar ve metabolik bozukluklar görülebilir.

Baş ağrısı, baş dönmesi, bulantı, mide ekşimesi, midede ağrı ve hoş olmayan duyumlar, ishal, deri döküntüsü, kaşıntı, ürtiker, eritem.

Güçlü ve uzun süreli ağrı kesici (30 dakika sonra ortaya çıkar) ve daha az belirgin antipiretik etkiye sahip antienflamatuar etkiye sahiptir. Romatizmal hastalıklarda barış ve hareket içindeki eklem ağrısını zayıflatır, sabah sertliğini ve şişmesini azaltır, işlevi iyileştirir ve eklem hareketlerini arttırır.

Oksikamın tienotiazin türevi olan tenoksikam bir NVP'dir. Anti-enflamatuar, analjezik ve antipiretik etkilere ek olarak, ilaç ayrıca trombositlerin toplanmasını önler.

Etki mekanizması, TsOG-1 ve TsOG-2 izopürlerinin aktivitesinin inhibisyonuna dayanır, bunun sonucunda GHG'lerin iltihap kaynağında ve vücudun diğer dokularında sentezi azalır. Ek olarak, tenoksisistler iltihap merkezinde lökosit birikimi ile azalır ve insan kıkırdağında proteoglikanların ve kollajenazların aktivitesini azaltır.

Antienflamatuar etki, tedavinin ilk haftasının sonuna kadar gelişir.

LCD'ye hızlı ve tamamen emilir. Biyoyararlanım% 100. C_mak 2 saat sonra elde edilir. Plazma proteinleri ile% 99 oranında ilişkilidir. Dağıtım hacmi - 0.15 l / kg. T_1/2 - 60-75 saat. Karaciğer hidroksillenir. Histomatik engeller kolayca geçer. Ana kısım idrarla aktif olmayan metabolitler, geri kalanı safra ile türetilir.

Emme. Emilim hızlı ve eksiksizdir. Biyoyararlanım -% 100.

Dağıtım. C_mak kan plazmasında 2 saat sonra not edilir. Tenoksikamın ayırt edici yeteneği uzun süresi ve uzun T'dir_1/2 - 72 saat. İlaç% 99 kan plazma proteinleri ile ilişkilidir. Tenoksisistler sinovyal sıvıya iyi nüfuz eder. Histomatik bariyerlere kolayca nüfuz eder.

Metabolizma. 5-hidroksipiridil oluşumu ile hidroksilasyon yoluyla karaciğerde metabolize edilir.

Sonuç. 1/3 safra ile bağırsaklardan salgılanır, 2/3 böbrekler tarafından inaktif metabolitler şeklinde atılır.

Biyoyararlanım% 70-80. 1-2 kapsül (20 veya 40 mg) aldıktan sonra C_mak plazmada 0.5-2 saat sonra elde edilir. Böbrekler (2/3) ve LCD (1/3) ile atılır.

Lityum preparatlarının etkisini arttırır (dahil. toksisite), dolaylı antikoagülanlar, oral hipoglisemik ajanlar (türev sülfonil üre). Antasitler emme hızını azaltır. Başkalarının eşzamanlı kullanımı. NPVS yan etki riskini artırır (özellikle LCD'den).

Tenoksisistler albümin ile yüksek derecede bağlanmaya sahiptir ve tüm NPVP'ler gibi warfarin ve diğer antikoagülanların antikoagülan etkisini artırabilir. Özellikle Tilatil ilacının kullanılmasının ilk aşamalarında, yutulması için antikoagülanlar ve hipoglisemik ilaçlarla birlikte kullanıldığında kan göstergelerinin kontrol edilmesi önerilir.

Digoksin ile olası bir etkileşim kaydedilmemiştir.

Diğer NSAP'lerde olduğu gibi, ilacın nefrotoksisite gelişme riskinin artmasıyla bağlantılı olarak siklosporin ile aynı anda dikkatli kullanılması tavsiye edilir.

Kinolonlarla paylaşmak, nöbet geliştirme riskini artırabilir.

Salisilatlar tenoksisistleri albümin ile olan bağlantıdan çıkarabilir ve buna bağlı olarak klerensi ve V'yi artırabilir_d ilaç. Salisilatların veya iki veya daha fazla NIPP'nin (LCD'den artan komplikasyon riski) eşzamanlı kullanımından kaçınılmalıdır.

UUP'lerin lityum verimini azalttığına dair kanıtlar vardır. Bu bağlamda, lityum tedavisi alan hastalar kandaki lityum konsantrasyonunu daha sık kontrol etmelidir.

NSAP'ler vücuttaki sodyum, potasyum ve sıvıda gecikmeye neden olarak sodyumüretik diüretiklerin etkilerini bozabilir. XSN ve arteriyel hipertansiyonu olan hastalarda bu diüretiklerle birlikte kullanıldığında bu hatırlanmalıdır.

NIP'lerin metotreksat ile dikkatli kullanılması tavsiye edilir, NSAP'ler metotreksatın çıkarılmasını azaltır ve toksisitesini artırabilir.

NFP'ler mifepriston, t.to. kullanımından sonraki 8-12 saat içinde kullanılmamalıdır. etkisini azaltabilir.

Kortikosteroidlerle birlikte kullanıldığında gastrointestinal kanama gelişme riskinin dikkate alınması gerekir.

Ürikosurik ilaçların etkinliğini azaltır, antikoagülanların, fibrinolistlerin, mineralokortikosteroidlerin ve SCS'nin yan etkilerinin, östrojenlerin etkisini arttırır; hipotensitif ilaçların ve diüretiklerin etkinliğini azaltır.

Karaciğerdeki mikrozomal oksidasyon (fenitoin, etanol, barbitüratlar, rifampisin, fenilbutazon, trisiklik antidepresanlar) hidroksillenmiş aktif metabolitlerin ürünlerini arttırır.

Anti-agregatlar ve SSRI'lar ile ortak kullanım, gastrointestinal kanama gelişme riskini artırır.

Resepsiyondaki kalp glikozitleri NVP ile birlikte kalp yetmezliğini artırabilir, SCF'yi azaltabilir ve kalp glikozitlerinin plazma seviyesini artırabilir.

Simetidin ile tenoksikam kullanılırken etkileşim tespit edilmedi.

Tenoksikam ve penisilamin veya parenteral altın tedavisinde klinik olarak anlamlı etkileşim tespit edilmemiştir.

Vergisiz bir UUP'nin ortak kullanımında nefrotoksisite riski artar.

Zidovudin ile UUP kullanımında hematolojik toksisite riski artar.

Diüretik diüretikleri azaltır. Antasit ajanlar emilimi yavaşlatır ve plazmada maksimum konsantrasyonları azaltır.