Kompozisyon:
Tedavide kullanılır:
Fedorchenko Olga Valeryevna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 26.03.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
hipotiroidizm;
eutireoid guatr;
tiroid bezine yapılan cerrahi müdahalelerden sonra ikame tedavisi ve diş nüksetmesinin önlenmesi;
tiroid bezinin malign neoplazmları için, esas olarak cerrahi tedaviden sonra suprassif ve ikame tedavisi;
anti-tiroid tedavisinin arka planına karşı bir ötireoid duruma ulaştıktan sonra (kombinasyon veya monoterapi şeklinde) yaygın toksik guatr;
tiroid sıkıştırma testi yapmak için bir teşhis aracı olarak.
hipotiroidizm;
eutireoid guatr;
tiroid bezine yapılan cerrahi müdahalelerden sonra ikame tedavisi ve diş nüksetmesinin önlenmesi;
tiroid bezinin malign neoplazmları için, esas olarak cerrahi tedaviden sonra suprassif ve ikame tedavisi;
anti-tiroid tedavisinin arka planına karşı bir ötireoid duruma ulaştıktan sonra (kombinasyon veya monoterapi şeklinde) yaygın toksik guatr;
tiroid sıkıştırma testi yapmak için bir teşhis aracı olarak.
Внутрь.
Суточная доза определяется индивидуально, в зависимости от показаний, клинического состояния пациента и данных лабораторного обследования.
Эутирокс® в суточной дозе принимают утром натощак, по крайней мере за 30 мин до приема пищи, запивая таблетку небольшим количеством жидкости (полстакана воды) и не разжевывая.
При проведении заместительной терапии гипотиреоза больным моложе 55 лет при отсутствии сердечно-сосудистых заболеваний Эутирокс® назначают в суточной дозе 1,6–1,8 мкг/кг/сут; больным старше 55 лет или с сердечно-сосудистыми заболеваниями — 0,9 мкг/кг/сут.
Начальный этап заместительной терапии при гипотиреозе | |
Пациенты без сердечно-сосудистых заболеваний моложе 55 лет | Начальная доза: женщины — 75–100 мкг/сут; мужчины — 100–150 мкг/сут |
Пациенты с сердечно-сосудистыми заболеваниями или старше 55 лет | Начальная доза — 25 мкг в день |
Увеличивать по 25 мкг с интервалом 2 мес до нормализации показателя ТТГ в крови | |
При появлении или ухудшении симптомов со стороны ССС провести коррекцию терапии сердечно-сосудистых заболеваний |
Рекомендуемые дозы левотироксина натрия для лечения врожденного гипотиреоза | ||
Возраст | Суточная доза левотироксина натрия, мкг | Доза левотироксина натрия в расчете на массу тела, мкг/кг |
0–6 мес | 25–50 | 10–15 |
6–12 мес | 50–75 | 6–8 |
1–5 лет | 75–100 | 5–6 |
6–12 лет | 100–150 | 4–5 |
Старше 12 лет | 100–200 | 2–3 |
Рекомендуемые дозы левотироксина натрия при различных показаниях | ||||
Показания | Рекомендуемые дозы (Эутирокс®, мкг/сут) | |||
Лечение эутиреоидного зоба | 75–200 | |||
Профилактика рецидива после хирургического лечения эутиреоидного зоба | 75–200 | |||
В комплексной терапии тиреотоксикоза | 50–100 | |||
Супрессивная терапия рака щитовидной железы | 150–300 | |||
Тест тиреоидной супрессии | За 4 нед до теста | За 3 нед до теста | За 2 нед до теста | За 1 нед до теста |
75 | 75 | 150–200 | 150–200 |
Грудным детям и детям до 3 лет суточную дозу препарата Эутирокс® дают в один прием за 30 мин до первого кормления. Таблетку растворяют в воде до тонкой взвеси, которую готовят непосредственно перед приемом препарата.
У пациентов с тяжелым длительно существующим гипотиреозом лечение следует начинать с особой осторожностью с малых доз — с 12,5 мкг/сут, дозу увеличивают до поддерживающей на 12,5 мкг/сут каждые 2 нед и чаще определяют концентрацию ТТГ в крови.
При гипотиреозе Эутирокс® принимают, как правило, в течение всей жизни. При тиреотоксикозе Эутирокс® используют в комплексной терапии с антитиреоидными препаратами после достижения эутиреоидного состояния. Во всех случаях длительность лечения препаратом определяет врач.
Для точного дозирования необходимо использовать наиболее подходящую дозировку препарата Эутирокс®.
Внутрь.
Суточная доза определяется индивидуально, в зависимости от показаний, клинического состояния пациента и данных лабораторного обследования.
Thiroyd® в суточной дозе принимают утром натощак, по крайней мере за 30 мин до приема пищи, запивая таблетку небольшим количеством жидкости (полстакана воды) и не разжевывая.
При проведении заместительной терапии гипотиреоза больным моложе 55 лет при отсутствии сердечно-сосудистых заболеваний Thiroyd® назначают в суточной дозе 1,6–1,8 мкг/кг/сут; больным старше 55 лет или с сердечно-сосудистыми заболеваниями — 0,9 мкг/кг/сут.
Начальный этап заместительной терапии при гипотиреозе | |
Пациенты без сердечно-сосудистых заболеваний моложе 55 лет | Начальная доза: женщины — 75–100 мкг/сут; мужчины — 100–150 мкг/сут |
Пациенты с сердечно-сосудистыми заболеваниями или старше 55 лет | Начальная доза — 25 мкг в день |
Увеличивать по 25 мкг с интервалом 2 мес до нормализации показателя ТТГ в крови | |
При появлении или ухудшении симптомов со стороны ССС провести коррекцию терапии сердечно-сосудистых заболеваний |
Рекомендуемые дозы левотироксина натрия для лечения врожденного гипотиреоза | ||
Возраст | Суточная доза левотироксина натрия, мкг | Доза левотироксина натрия в расчете на массу тела, мкг/кг |
0–6 мес | 25–50 | 10–15 |
6–12 мес | 50–75 | 6–8 |
1–5 лет | 75–100 | 5–6 |
6–12 лет | 100–150 | 4–5 |
Старше 12 лет | 100–200 | 2–3 |
Рекомендуемые дозы левотироксина натрия при различных показаниях | ||||
Показания | Рекомендуемые дозы (Thiroyd®, мкг/сут) | |||
Лечение эутиреоидного зоба | 75–200 | |||
Профилактика рецидива после хирургического лечения эутиреоидного зоба | 75–200 | |||
В комплексной терапии тиреотоксикоза | 50–100 | |||
Супрессивная терапия рака щитовидной железы | 150–300 | |||
Тест тиреоидной супрессии | За 4 нед до теста | За 3 нед до теста | За 2 нед до теста | За 1 нед до теста |
75 | 75 | 150–200 | 150–200 |
Грудным детям и детям до 3 лет суточную дозу препарата Thiroyd® дают в один прием за 30 мин до первого кормления. Таблетку растворяют в воде до тонкой взвеси, которую готовят непосредственно перед приемом препарата.
У пациентов с тяжелым длительно существующим гипотиреозом лечение следует начинать с особой осторожностью с малых доз — с 12,5 мкг/сут, дозу увеличивают до поддерживающей на 12,5 мкг/сут каждые 2 нед и чаще определяют концентрацию ТТГ в крови.
При гипотиреозе Thiroyd® принимают, как правило, в течение всей жизни. При тиреотоксикозе Thiroyd® используют в комплексной терапии с антитиреоидными препаратами после достижения эутиреоидного состояния. Во всех случаях длительность лечения препаратом определяет врач.
Для точного дозирования необходимо использовать наиболее подходящую дозировку препарата Thiroyd®.
ilaca karşı artan bireysel duyarlılık;
tedavi edilmemiş tirotoksikoz;
tedavi edilmemiş hipofiz yetmezliği;
tedavi edilmemiş adrenal başarısızlık;
hamilelik sırasında anti-tiroid ilaçlarla birlikte kullanın.
Akut miyokard enfarktüsü, akut miyokardit ve akut pankardit varlığında ilaçla tedaviye başlamamalısınız. İlaç laktoz içerir, bu nedenle galaktoz, laktaz eksikliği veya glikoz-galaktoz malabsorpsiyon sendromunun intoleransı ile ilişkili nadir kalıtsal hastalıkları olan hastalar için kullanılması önerilmez.
Dikkatle: koroner kalp hastalığı (ateroskleroz, anjina pektoris, anamnezde miyokard enfarktüsü), arteriyel hipertansiyon, aritmi, diyabetes mellitus, şiddetli uzun süredir var olan hipotiroidizm, malabsorpsiyon sendromu (doz düzeltmesi gerekebilir), psikotik reaksiyonlara yatkınlığı olan hastalar.
Doğru kullanıldığında, ilaç Eutirox® bir doktorun gözetiminde yan etkiler gözlenmez. Anjiyonörotik ödem formunda alerjik reaksiyon vakaları kaydedildi.
Düzgün kullanıldığında Thiroyd® bir doktorun gözetiminde yan etkiler gözlenmez. Anjiyonörotik ödem formunda alerjik reaksiyon vakaları kaydedildi.
İlacın aşırı dozda, metabolik hızında önemli bir artış vardır. Sodyum leutiroksin taşınabilirliği için bireysel eşik aşılırsa veya ilacın dozu tedavinin başlangıcından itibaren çok hızlı artarsa, aşırı doz durumunda klinik hipertiroidizm belirtileri ortaya çıkabilir.
Hipertiroidizmin karakteristik belirtileri: kardiyak aritmiler, taşikardi, kalp atışı, anjina pektoris, kas güçsüzlüğü ve kas seğirmesi, hiperemi (özellikle yüzler), ateş, kusma, adet düzensizlikleri, iyi huylu intrakraniyal hipertansiyon, titreme, anksiyete, uykusuzluk, hiperhidroz, vücut ağırlığının azalması, ishal.
Tedavi: semptomların şiddetine bağlı olarak, doktor ilacın günlük dozunda bir azalma, birkaç gün boyunca tedavide bir kırılma ve beta adrenoblokatörlerin atanmasını önerebilir. Son derece yüksek dozlar alırken, plazmaferez reçete edilebilir. Yan etkilerin ortadan kalkmasından sonra, tedavi daha düşük bir dozla dikkatle başlamalıdır. Aşırı dozda sodyum levotirxin, özellikle psikotik bozukluklara yatkınlığı olan hastalarda akut psikoz semptomlarına yol açabilir. Uzun yıllar aşırı yüksek dozda sodyum levotiroksin alan hastalarda ani kardiyak aktivite vakaları bildirilmiştir. Öngörülen hastalarda, bireysel tolerans eşiği aşıldığında bazı nöbet vakaları vardı.
Bir kişinin tiroid bezi tarafından sentezlenen tiroksin ile aynı olan tiroksinin sentetik levolöz izomeri. Triiyodotironine kısmi dönüşümden sonra (T3) (karaciğer ve böbreklerde) ve vücudun hücrelerine geçiş, dokuların gelişimini ve büyümesini, metabolizmayı etkiler. Küçük dozlarda, protein ve yağ metabolizması üzerinde anabolik bir etkiye sahiptir, orta dozlarda büyümeyi ve gelişmeyi uyarır, oksijen için doku ihtiyacını arttırır, proteinlerin metabolizmasını uyarır, yağlar ve karbonhidratlar, CCC ve CNS'nin fonksiyonel aktivitesini arttırır, genel olarak - tirotropin-rilize edici hormon hipotalamus ve TTG hipofiz bezi üretimini engeller.
Terapötik etki 7-12 gün sonra gelişir ve ilacın kaldırılmasından sonra aynı süre devam eder. Hipotiroidizm ile klinik etki 3-5 gün sonra kendini gösterir. Dağınık guatr 3-6 ay içinde azalır veya kaybolur.
Emme. İçeri alındığında, sodyum levotiroksin esas olarak ince bağırsağın üst kısmında emilir (kabul edilen dozun% 80'ine kadar). Yeme, levotiroksin emilimini azaltır. Cmak kan plazmasında içe doğru alındıktan yaklaşık 5-6 saat sonra elde edilir.
Dağıtım. İlacın% 99'undan fazlasını emdikten sonra serum proteinlerine (tiroksin bağlayıcı globulin, tiroksin bağlayıcı prealbümin ve albümin) bağlanır. Çeşitli dokularda, T oluşumu ile levotiroksinin yaklaşık% 80'i oluşur3 ve aktif olmayan ürünler.
Metabolizma. Tireoid hormonları esas olarak karaciğer, böbrekler, beyin ve kaslarda metabolize edilir. Az miktarda ilaç dekaminasyon ve dekarboksilasyonun yanı sıra kükürt ve glukuronik asitlerle (karaciğerde) konjügasyona tabi tutulur.
T1/2 - 6–7 gün, tirotoksikoz ile - 3-4 gün, hipotiroidizm ile - 9-10 gün.
Yerleşim Vd 10-12 l'dir. Metabolik klerens günde yaklaşık 1.2 litre kan plazmasıdır.
Sonuç. Metabolitler böbrekler ve bağırsaklar yoluyla uzaklaştırılır.
- Bir tiroid ajanı [Şablon ve paraşit bezleri, analogları ve antagonistleri (anti-tireoid ajanlar dahil)]
Sodyum levotiroksin ile trisiklik antidepresanların kullanılması, antidepresanlar tarafından artan etkiye yol açabilir.
Sodyum levotiroksin, kalp glikozitlerinin etkisini azaltır.
Kolestiraminlerin ve kolestiplerin (iyon değişim reçineleri) ve alüminyum hidroksitin eşzamanlı kullanımı ile, bağırsaklardaki emilimini engelleyerek sodyum levotiroksinin plazma konsantrasyonunu azaltın. Bu bağlamda, sodyum levotiroksin bu ilaçları almadan 4-5 saat önce kullanılmalıdır.
Anabolik steroidler, asparaginaz, tamoksifen, plazma proteinleri ile bağlanma seviyesinde farmakokinetik etkileşim ile eşzamanlı kullanım mümkündür. Proteaz inhibitörleri (ör. ritonavir, bireysel, lopinavir) sodyum leutiroksin etkinliğini etkileyebilir. Tiroid hormonu konsantrasyonlarının dikkatle izlenmesi önerilir. Gerekirse, sodyum levotiroksin dozu ayarlanmalıdır.
Fenitoin, plazma proteinlerine bağlı sodyum levotiroksinin yer değiştirmesi nedeniyle sodyum leutiroksinin etkinliğini etkileyebilir, bu da serbest tiroksin (T4) ve T3 Öte yandan, fenitoin karaciğerdeki sodyum leftotiroksin metabolik hızını arttırır. Tiroid hormonu konsantrasyonlarının dikkatle izlenmesi önerilir.
Sodyum leutiroksin, hipoglisemik ilaçların etkinliğini azaltmaya yardımcı olabilir. Bu nedenle, tiroid hormonu ile ikame tedavisinin başladığı andan itibaren kan şekeri konsantrasyonunun sık sık izlenmesi gereklidir. Gerekirse, hipoglisemik ilacın dozu ayarlanmalıdır.
Sodyum levotiroksin, antikoagülanların (türev koumarin), özellikle yaşlı hastalarda merkezi sinir sisteminde kanama veya gastrointestinal kanama gibi kanama riskini artırabilen plazma proteinlerinden yer değiştirerek etkisini artırabilir. Bu nedenle, bu ilaçlarla hem başlangıçta hem de ko-enfeksiyon tedavisi sırasında pıhtılaşma parametrelerinin düzenli olarak izlenmesi gereklidir. Gerekirse, antikoagülanın dozu ayarlanmalıdır.
Salisilatlar, dikumarol, yüksek doz furosemid (250 mg), klofibrat ve diğer ilaçlar, plazma proteinlerine bağlı sodyum levotiroksinin yerini alabilir ve bu da serbest T fraksiyonunun konsantrasyonunda bir artışa yol açar4.
Orlystat: eşzamanlı orlistat ve leftotiroksin alımı ile sodyum hipotiroidizm gelişebilir ve / veya hipotiroidizmin kontrolünde bir azalma meydana gelir. Bunun nedeni iyot tuzlarının ve / veya sodyum levotiroksin emiliminde bir azalma olabilir.
Seloamer sodyum levotiroksin emilimini azaltabilir.
Tirozinkinaz inhibitörleri (ör. imatinib, Sunitinib) sodyum sol-tiroksin etkinliğini azaltabilir. Bu nedenle, bu ilaçlarla birlikte tedavi sürecinin başında veya sonunda, hastalarda tiroid fonksiyonundaki değişikliklerin izlenmesi önerilir. Gerekirse, levotiroksin dozu sodyum ayarlanır.
Literatürde alüminyum içeren (antasitler, sükralfat), demir içeren ilaçlar, kalsiyum karbonat, sodyum leutiroksin etkinliğini potansiyel olarak azalttığı şeklinde tarif edilmektedir. Bu nedenle, sodyum levotiroksinin bu tür ilaçların kullanımından en az 2 saat önce alınması tavsiye edilir.
Sol-tiroksin sodyum ile eşzamanlı kullanımlı somatropin, epifizitik büyüme bölgelerinin kapanmasını hızlandırabilir.
Propiltiourasil, SCS, beta-sempatolitikler ve iyot içeren kontrast ilaçlar, amiodaron T'nin periferik dönüşümünü inhibe eder4 T3 Yüksek iyot içeriği nedeniyle, amiodaron kullanımına hem hipertiroz hem de hipotiroidizmin gelişimi eşlik edebilir. Tanınmayan fonksiyonel özerkliğin olası gelişimi ile nodal guatrlara özellikle dikkat edilmelidir.
Sertralin, klorohin / proguanil, sodyum leutiroksin etkinliğini azaltır ve serumdaki TTG konsantrasyonunu arttırır.
Hepatik enzimlerin indüksiyonunu teşvik eden ilaçlar (ör. barbitüratlar, karbamazepin) sodyum levotiroksin hepatik klerensine katkıda bulunabilir.
Östrojen içeren kontraseptif kullanan veya postmenopozda olan, ikame hormonal tedavisi alan kadınlarda, sodyum leutiroksin ihtiyacı artabilir.
Soya fasulyesi içeren ürünlerin kullanımı bağırsaklardaki sodyum leutiroksini azaltmaya yardımcı olabilir. Bu nedenle, özellikle soya fasulyesi içeren ürünlerin kullanımının başlangıcında veya kesilmesinden sonra doz düzeltmesi gerekebilir.
However, we will provide data for each active ingredient